Opkomst en ondergang van een gewetenloze opportunist
MILOSEVIC
.Andere aangeklaagden
De lange weg
naar Den Haag
Bij de grote Slobo-truc had iedereen het nakijken
Afscheid
Mira Markovic, steun en toeverlaat
VRIJDAG
29 juni 2001
or onze correspondent
s van Zweeden
iLCRADO - Adolf Hitler pleegde
:lfmoord, Pol Pot vluchtte de
ngle in, Saddam Hoessein bleef
ongrijpbaar. Maar eindelijk heeft
internationale gemeenschap
in walvis aan de haak. Slobodan
lilosevic was geen Hitler of Pol
>t en zelfs geen Saddam Hoes-
in. Maar zijn gewetenloze op-
"prtunisme maakte 'de Hitler van
Balkan' levensgevaarlijk.
oor iemand die ieder charisma
ïtbeert, onbeholpen spreekt,
ijze pakken draagt, een ietsje
dik is en het gezicht heeft van
>n baby, was het een knappe
estatie om leider der Serviërs
worden. Dit was een trotse
itie, die altijd grote zonen had
lortgebracht. Slobodan Milo-
vic leverde die prestatie, in
>or iemand die vervolgens vier
L( irlogen verloor, de economie
rwoestte en het land veran-
Foto: Reuters
derde in een leprozenkolonie,
was het een haast weergaloze
prestatie 13 jaar lang leider te
blijven. Milosevic volbracht ook
dat kunststuk.
Zijn leven begon in misère. Hij
werd geboren in 1941, het jaar
£in haag/anp - Het Joegosla-
é-tribunaal heeft in totaal
ibliekelijk 99 verdachten
igeklaagd. Daarnaast be-
aan er geheime aanklachten,
het Huis van Bewaring in
heveningen verblijven 38
rdachten. 26 Verdachten zijn
PI ig voortvluchtig, waaronder
1 Bosnisch-Servische leider
dens de Bosnische oorlog
n 1992-1995 Radovan Karad-
i, en Ratko Mladic, de bevel
bber van de Bosnisch-Servi-
iestrijdkrachten. Naast
stèlosevic zijn ook vier anderen
igeklaagd wegens misdaden
;en de mensheid en oorlogs
laden in Kosovo. Ook deze
;r Servische medeverdachten
nog niet in handen zijn
het tribunaal.
sago Ij ub Ojdanic
Ineraal 'Drago' Ojdanic (01-
>1941) kreeg eind 1998 de
jst van opperbevelhebber. Hij
loyaal aan president Milo-
Jic en genoot bovenal het ver-
luwen van Milosevic' vrouw,
J invloedrijke Mirjana Marko-
Net als zij houdt generaal
[danic er anti-westerse en neo-
nmunistische opvattingen op
l Hij maakte als militair deel
I van de bijzondere Servische
heden die de moeilijkste
Issen moesten klaren. De
lsnisch-Servische leiders Mla-
t en Karadzic zouden tot zijn
iieme vriendenkring behoren.
Ikola Sainovic
toenmalige Joegoslavische
^e-premier was tijdens de
isovo-crisis belast met het
jinenlands beleid en veilig-
EN haag/afp-anp - Aan de
ing van Slobodan Milo-
ivic aan het Joegoslavië-tribu-
aal in Den Haag ging jaren-
ng getouwtrek vooraf. Een
irerzicht.
27-05: Hoofdaanklaagster
ouise Arbour van het tribu-
aal klaagt Milosevic aan we-
;ns misdaden tegen de mens-
eid en oorlogsmisdaden in
dsovo. Belgrado voert hierop
jn propaganda tegen het tri-
unaal op. Dat zou een door
Amerikanen gemanipuleerd
ïti-Servisch instrument zijn.
XX)
24-09: Vervroegde verkiezin-
m in Joegoslavië die Milose-
c dacht te winnen. Maar Vo-
;lav Kostunica van de Servi-
:he oppositie krijgt een meer-
•rheid.
35-10: Na een volksopstand
loet Milosevic aftreden.
37-10: Kostunica beëdigd. Ar-
aurs opvolgster Carla Del
)nte begint te lobbyen voor
;n bezoek in Belgrado, maar
ostunica houdt de boot af.
10-10: Kostunica zegt dat de
lak-Milosevic 'geen prioriteit'
;eft. Irritatie bij het tribunaal.
25-11: Milosevic herkozen als
lorzitter van de Socialistische
irüj van Servië
301
15-01: Del Ponte eindelijk
elkom bij Kostunica in Bel-
ado. Ontmoeting verloopt
roef en zonder resultaat.
10-03: VS stellen economi-
he hulp afhankelijk van sa-
enwerking met tribunaal.
)1 -04: Milosevic wordt in
•lgrado gearresteerd op ver
denking van corruptie en
machtsmisbruik. Hij wordt
naar de gevangenis van de Joe
goslavische hoofdstad overge
bracht. De dag erop stelt Was
hington 50 miljoen dollar hulp
beschikbaar.
06-04: Het hoofd van de grif
fie van het tribunaal, de Ne
derlander Hans Holthuis, over
handigt in Belgrado de tenlas
telegging tegen Milosevic aan
de regering.
03-05: Milosevic weigert aan
klacht in ontvangst te nemen.
Het document wordt tussen de
tralies van zijn cel gestopt.
09-05: Kostunica verklaart
zich bij eerste bezoek aan VS
bereid tot samenwerking met
tribunaal.
14-06: Joegoslavische rege
ring keurt wetsontwerp over
samenwerking met tribunaal
goed.
22-06: De Democratische
Oppositie van Servië (DOS) be
sluit dat de samenwerking per
decreet moet worden geregeld.
23-06: Joegoslavische rege
ring aanvaardt decreet. SPS en
Milosevic' advocaat Fila kondi
gen aan naar het Federale
Constitutionele Hof te stap
pen.
28-06: Constitutionele hof
schort de werking van het de
creet op tot zijn definitieve
oordeel over de grondwette
lijkheid. Desalniettemin besluit
de Servische regering Milose
vic uit te leveren. Dat is dan
nog net een dag voor de do
norconferentie in Brussel.
Deelnemers daaraan, waaron
der Nederland nog gisteren,
hadden gewaarschuwd dat
Belgrado zonder uitlevering
niet op economische hulp
hoefde te rekenen.
dat de nazi's Belgrado in een
hoop rokend puin veranderden.
Moeder pleegde zelfmoord, va
der pleegde zelfmoord. Zijn
jeugdvriendin was Mirjana, die
later zijn vrouw werd. Maar een
zonnetje in huis was ook zij niet.
Mirjana had haar eigen com
plexen. Moeder werd gemarteld
en gedood, vader liep weg.
Slobodan Milosevic vergaarde
tijdens zijn leven vele bijnamen.
Voor sommigen was hij een 'ba
byface killer', voor anderen de
'Hitler van de Balkan'. Hij werd
geduid als een 'stalinist' en als
een 'nationalist'. Maar hij was
niets van dat alles. Milosevic
was, zoals zijn oudgediende ad
viseur Trajkovic zei, een gewe
tenloze opportunist. Hij was
communist, toen het land nog
door de Communistische Partij
werd geregeerd. Hij was natio
nalist, toen etnische Serviërs in
Kroatië en Bosnië in oorlog
raakten. En hij was realist, toen
zij die oorlogen begonnen te
verliezen.
Zijn opkomst had hij te danken
aan Ivan Stambolic, die na de
dood van Tito lange tijd presi
dent van Servië was. Stambolic
was zijn kruiwagen. Hij hielp
Milosevic aan de baan van di
recteur bij het staatsgasbedrijf
Technogas en aan een topfunc
tie bij de bank Beobanka, waar
voor hij het Newyorkse filiaal
leidde. Hij bezorgde hem zelfs
het begeerde partijleiderschap.
Maar uiteindelijk kon Milosevic
niet verder klimmen op de
maatschappelijke ladder zonder
Ivan Stambolic daarvan af te du
wen. Milosevic had hem leren
kennen toen zij beiden eerste
jaarsstudent waren aan de rech
tenfaculteit van de universiteit
van Belgrado. Een kwart eeuw
was hij zijn beste vriend ge
weest. Maar in 1987 zette Milo
sevic hem af en beklom zelf de
hoogste stoel.
Kan een politicus nog cynischer
zijn? Alleen als hij Milosevic
heet. In de zomer van vorig jaar
werd dezelfde Stambolic, amb
teloos burger nog steeds, ont
voerd toen hij bij zijn huis aan
het joggen was. Nimmer werd
meer iets van hem vernomen.
Stambolic is ongetwijfeld dood,
vermoord door Milosevic' ge
heime dienst.
Milosevic reisde op 24 april 1987
als partijleider naar Kosovo Pol-
je voor een gesprek met lokale
bonzen. Terwijl hij binnen zat,
klonk van buiten het geluid van
een aanzwellende betoging. Ser
viërs gooiden met stenen naar
de politie, die antwoordde met
de wapenstok. 'Moordenaars!
Moordenaars!' De kreet die uit
de menigte opsteeg, was binnen
te horen. Een geschokte Milose
vic verscheen op het balkon, en
sprak: „Niemand moet probe
ren jullie te slaan." Het 'moor
denaars, moordenaars' ver
stomde en maakte plaats voor
'Slobo, Slobo'. De gelegenheids
communist Milosevic was na
tionalist geworden.
Hoe zeer hij een gelegenheids
nationalist was, bleek vier jaar
later. Toen de Kroaten het Servi
sche deel van hun land, de Kraj-
ina, onder de voet liepen, stak
Milosevic geen vinger uit. Het
zelfde blauwtje liepen de Ser
viërs in Bosnië op. Aanvankelijk
steunde Milosevic hen - het
maakte hem in Servië nog po
pulairder. Maar toen de Bos-
heidskwesties. Hij was dus di
rect verantwoordelijk voor het
onderdrukken van het separatis
me in de Zuid-Servische provin
cie. Hij zou hebben opgeroepen
tot hard optreden in Racak,
waar meer dan 40 Kosovaren
werden gedood. Sainovic (07-
12-1948) werkte jaren lang nauw
samen met Milosevic en werd
daardoor een van de machtigste
mensen van Joegoslavië. Hij had
alle onderdelen van de Servi
sche geheime dienst onder zich
en kreeg een hoofdrol in Milose
vic' Socialistische Partij.
Vlajko Stojiljkovic
Tijdens de Kosovo-crisis was hij
minister van binnenlandse za
ken van Servië. Stojiljkovic was
meer dan een decennium nauw
verbonden met Milosevic en
waarschijnlijk diens trouwste
volgeling. Hij bekleedde functies
bij de politie en leidde verschil
lende staatsbedrijven. Voorjaar
1997 trad hij toe tot de regering
en beloofde af te rekenen met
het Albanese terrorisme. Hij
werd hoofd van de Servische
politie.
Milan Milutinovic
Volgde Milosevic in 1997 op als
president van Servië, toen 'Slo
bo' president van Joegoslavië
werd. Hij is een vertrouweling
van Milosevic. Milutinovic (19-
12-1942) was vooral 'his mas
ter's voice'. Zowel bij de onder
handelingen in Dayton (1995)
als in 1999 in het Franse Ram-
bouillet kwam hij alleen om het
standpunt van Milosevic te ver
kondigen. Juist die volstrekte
loyaliteit maakte hem voor
Milosevic zo'n aantrekkelijke
opvolger. Milutinovic is de enige
verdachte uit de Milosevic-aan-
klacht die nog in functie is.
belgrado - Twee vrouwen troosten elkaar op het
Plein van de Republiek in het hartje van de hoofd
stad Belgrado, nadat duidelijk is geworden dat
Milosevic is uitgeleverd aan het Joegoslavië-tribu-
naal in Den haag. Toch riep het bericht bij lange na
niet de woede op die de voormalige president ver
wacht had. Gisteravond demonstreerden zo'n twee
duizend van zijn aanhangers. Sommigen wisten
hun frustratie niet te beteugelen en sloegen in op
journalisten, ramden op voorbijrijdende bussen en
auto's en schreeuwden over het verraad aan de vrij
heidslievende Servische natie. De meerderheid van
de bevolking heeft echter respect voor het bliksem-
besluit van premier Zoran Djindjic de uitlevering
zonder verdere vertraging te laten plaatsvinden.
„Milosevic had al veel eerder uitgeleverd moeten
worden," zegt de 45-jarige secretaresse Jelena
Djukic. „Djindjic heeft de juiste beslissing genomen.
Als wij daarmee buitenlands geld krijgen voor de
wederopbouw, wat interesseert mij Milosevic dan."
Foto: EPA/Petar Plavevski
nisch Servische leiders niet lan
ger op zijn kompas wilden va
ren, liet hij hen genadeloos val
len. "Sla geen acht op die lui",
zei hij in Dayton, waar in 1995
de vredesonderhandelingen
plaatsvonden, tegen de Ameri
kaanse diplomaat Holbrooke.
En vervolgens gaf hij in luttele
seconden Sarajevo weg aan
moslimleider Izetbegovic, een
stad waar de Bosnische Serviërs
jarenlang om gevochten had
den. „Hij heeft het verdiend,
omdat hij nooit heeft opgege
ven", sprak Milosevic. „Sarajevo
is van hem."
Milosevic ging door voor een
briljant onderhandelaar. Hol
brooke, zelf niet de minste aan
de onderhandelingstafel, had
heilig ontzag voor hem. Milose
vic wist in minuten iedere tekst,
ook indien die in het Engels
was, te doorgronden. En vervol
gens kon hij voorstellen daarin
een ogenschijnlijk onbeduidend
woordje te veranderen. Die ver
andering bleek dan later een ak
koord onmogelijk te maken.
„Dit talent", zei Holbrooke,
„maakte hem als onderhande
laar heel gevaarlijk".
Maar Milosevic was ook een
blufpokeraar, die soms de rand
van de afgrond uit het oog ver
loor. Dat geschiedde begin 1999
in Rambouillet, waar zijn dele
gatie met de Navo over Kosovo
onderhandelde.
Milosevic dacht dat de Navo
hooguit een paar bommen zou
gooien. En misschien zou het
ook daarbij zijn gebleven, maar
Milosevic had buiten een feno
meen gerekend dat hij als auto
cratische leider in eigen land
kon negeren: de publieke opi
nie. Toen bijna een miljoen Al
banezen voor het oog van de ca
mera Kosovo begonnen te ont
vluchten, schaarde de publieke
opinie in het Westen zich achter
de Navo. Het bondgenootschap
had weinig alternatieven dan de
oorlog te winnen.
Uiteindelijk zwichtte Milosevic.
Nadat hij in Slovenië (in 1991),
Kroatië en Bosnië had verloren,
had hij ook in Kosovo aan het
kortste eind getrokken. Slechts
één slagveld restte hem: Servië.
In de overtuiging dat hij met een
ietsje fraude de verkiezingen
kon winnen, schreef hij voor
september 2000 een stembus
gang uit. Hij was geen dictator,
die 99,9 procent van de stem
men claimde, zoals Ben Ali van
Tunesië, een bondgenoot van
het westen. Maar hij claimde 43
procent, genoeg voor een twee
de ronde.
Dat was 8 procent meer dan hij
had gekregen. Kostunica, zijn
opponent, weigerde de tweede
ronde en meer dan een half mil
joen betogers staken het parle
ment in brand en bestormden
de televisiestudio. Op 6 oktober,
de dag na de demonstratie, gaf
Slobodan Milosevic zich gewon
nen.
Hij had 13 jaar lang de eerste vi
ool gespeeld. Het waren goede
jaren geweest voor hem..Hij was
gefrequenteerd door westerse
leiders, zij het dat velen hem
haatten. Hij had zijn kinderen
rijk zien worden, zij het door
maffiose praktijken. Hij had ge
schiedenis geschreven, zij het
dat de pen in bloed was ge
doopt. Maar aan al dat goede is
nu een einde gekomen.
door Gerard de Graaff
den haag - Mirjana Markovic valt
in de zelfde categorie als Imelda
Marcos, Evita Peron en Elena
Ceausescu - sterke vrouwen die
zich ten volle hebben ingezet om
hun echtgenoten naar de hoog
ste macht te stuwen.
'Mira' is, ondanks haar ver
knochtheid aan haar 'Slobo', al
tijd haar meisjesnaam blijven
voeren. Begrijpelijk omdat
Markovic in het voormalig Joe
goslavië een ware geuzennaam
is. De Markovic-familie bestond
tijdens de Tweede Wereldoorlog
uit partizanen die streden tegen
de Duitse bezetter. Haar moeder
werd in 1943 door de nazi's ge
dood toen Mira één jaar oud
was. Haar vader Moma, die het
gezin verliet, en oom Draza
maakten het als verzetsstrijders
de nazi's knap lastig. Er is een
hardnekkig gerucht dat zij een
onechte dochter is van maar
schalk Tito.
Net als Slobodan (1941) bezocht
Mira het stedelijk gymanisum in
Pozarevac, nu een troosteloze
provinciestad met hoge flatblok-
ken en na alle oorlogsgeweld
stilgevallen industrie. Na hun
huwelijk betrokken Slobodan en
Mira er een huis van haar groot
moeder dat ze al die tijd hebben
aangehouden en waar ze tot
Milosevic' arrestatie regelmatig
verbleven. Beiden zetten toen
hun eerste schreden op het poli
tieke toneel in het Comité van
de Communistische Jeugdbewe
ging-
In dat huis woonden ook doch
ter Maria en zoon Marko. Van
de eerste is weinig meer bekend
dan dat ze de ene na de andere
mislukte relatie heeft. Marko
daarentegen is een echt enfant
terrible. Hij heeft een grote
voorliefde voor pijlsnelle boli
des, maar is bepaald geen goede
chauffeur. Gevolg: de ene crash
na de andere. Na de arrestatie
van zijn vader is hij spoorloos
verdwenen. Bang als hij is dat
hij zich moet verantwoorden
voor corruptie, smokkel en wa
penhandel.
Na de middelbare school koos
Mira voor sociologie en schopte
het tot hoogleraar aan de uni
versiteit van Belgrado. Ook daar
hield ze het communistische ge-
Mira Markovic, gisteravond in Belgrado. Foto: Vlada Lasica
dachtengoed van de toenmalige
president Tito hoog door voor
zitter te worden van het beruch
te Ideologisch Comité. Waar
haar man tijdens zijn loopbaan
het communisme verruilde voor
extreem nationalisme, bleef Mi-
ra een communiste. Na de te
loorgang van het communisme
werd zij de leidster van de door
haar tijdens de Balkanoorlog
opgerichte neo-communistische
partij Verenigd Joegoslavisch
Links GUL).
Behalve haar werk als hoogle
raar schrijft Mira Markovic ook
columns voor het weekblad Du-
ga, een goede politieke graad
meter en vaste leeskost voor
Slobodan. Die artikelen kregen
al snel de bijnaam 'horoscoop
van Belgrado'. De onderwerpen
liepen uiteen van fraaie berg
landschappen tot scherpe poli
tie analyses. Wanneer Mira ech
ter een politicus op de korrel
nam, kon deze er gif op inne
men dat hij door de president
de laan werd uitgestuurd.
Ook heeft Mira eens toegegeven
dat zij de schrijfster was van de
beroemde toespraak van Slobo
dan bij de herdenking van de
Slag op het Merelveld. Daarin
zei deze dat Serviërs 'nooit meer
zullen worden geslagen'. Die
speech baande de weg naar het
presidentschap van Servië en la
ter dat van de federale republiek
Joegoslavië.
Voor menigeen is Mira Marko
vic een sfinx. In een interview
met het Amerikaanse society-
blad Vanity Fair gaf ze ooit ant
woord op de vraag waarom ze
altijd een kransje van madelief
jes in het haar draagt. Ze zei
slechts één foto van haar moe
der te hebben en die staat daar
op afgebeeld met zulke bloem
pjes in het haar.
Maar ze heeft ook een keiharde
kant. De echtgenote van politiek
dwaallicht Vuk Draskovic voeg
de haar ooit in het parlement
toe dat ze werd geboren 'in een
kuil in de bossen als bastaard-
vrucht van wilde orgiën van par
tizanen'. Mira sloeg terug met
de opmerking dat Danica Dras
kovic een vrouW is 'met de ge
woonten van een halfwilde vee
dief die op de loer ligt om reizi
gers te beroven van zowel hun
bagage als hun kinderen'.
den haag/gpd - Vanuit het niets
was hij er plotseling. Honderden
toeschouwers en de verzamelde
wereldpers hadden vannacht het
nakijken bij de geoliede operatie
waarmee Slobodan Milosevic in
de Scheveningse gevangenis
werd gedropt.
Het innemen van strategische
posities, uren geduldig wachten
en nauwgezet de laatste geruch
ten en nieuwtjes bijhouden
bleek niet voldoende. Een rits
schijnbewegingen en een flit
send eindschot voorkwamen
dat ook maar iemand een glimp
van de 'Slager van de Balkan'
kon opvangen.
Ook op de meest voor de hand
liggende landingslocatie, vlieg
veld Valkenburg bij Leiden, was
het een drukte van jewelste.
Maai" wie er ook kwam, geen
Milosevic. Bij de speciale VN-ge-
vangenis in Scheveningen werd
pas duidelijk dat er iets gebeur
de toen daar na vele uren het
onmiskenbare geluid van een
wentelwiek klonk. Van achter de
bomen aan de overkant van het
gevangenisziekenhuis in Sche
veningen dook een blauw-witte
politiehelikopter steil naar bene
den, en landde achter de muren
van het gevangeniscomplex.
Zonder verlichting.
Luttele minuten later volgde een
herkansing. Nadat de eerste heli
weer was opgestegen, flitste na
een korte pauze een tweede om
laag. Net zo onverwacht en dus
was er opnieuw niemand die de
arrestant aan boord kon zien.
„Hebben we hier nou vijf uur op
staan wachten?", klonk het jam
merend uit het publiek, dat in
de loop van de avond was aan
gezwollen tot vele honderden
nieuwsgierigen.
Tussen de mediavertegenwoor
digers, belangstellenden en
'ramptoeristen' bevonden zich
ook slachtoffers van Milosevic,
zoals vader en moeder plus
zoon en dochter Fozlic uit Voor
schoten, oorspronkelijk afkom
stig uit het Bosnische Prijedor,
een stad die ten prooi viel aan
Servische etnische zuiveringen
in 1991. Emir Fozlic heeft in het
beruchte concentratiekamp
Omarska gezeten. Geëmotio
neerd staan ze achter de drang
hekken bij de hoofdingang van
de gevangenis. De 17-jarige
dochter, die tot haar zevende in
Bosnië heeft gewoond, staat met
de blauw-witte Bosnische vlag
te wapperen bij het hek. Moeder
Mirsada: „Ik ben zo blij. We za
gen het nieuws op tv en zijn
meteen gekomen. Milosevic is
de aanstichter van alle ellende.
Bij het hek van dé gevangenis in Scheveningen houdt een man een
bordje omhoog met de tekst: Stuur hem naar Texas. In deze Ameri
kaanse staat de doodstraf legaal. Foto: ANP/Robin Utrecht
Maar we zijn pas echt tevreden
als ook Mladic en Karadzic hier
vast zitten. Zij zijn voor ons leed
de hoofdschuldigen. Als zij hier
zitten, hebben we pas echt
rust." Vader Emir Fozlic, een
voormalige trucker, is vanwege
een oorlogstrauma tien jaar na
dato nog steeds niet aan het
werk.
Er ontstaat een 'oorlogsecono-
mietje' rond de Scheveningse
bajes. Pizzabezorgers rijden af
en aan om de hongerige bin
nen- en buitenlandse media-
magen te bedienen. De eigenaar
van het koffiehuis Duinzigt
schuin tegenover het gevange
nisterrein draait een wereldom-
zet. Binnen een paar uur heeft
hij de prijzen verdriedubbeld.
Joegoslavische inflatie?
Zo'n twaalf kilometer noord-
westwaarts staan voor de hoofd
ingang van vliegveld Valkenburg
al sinds het begin van de avond
Dragan en zijn familie. Zij
vluchtten in 1991 uit Servië voor
het regime van Slobodan Milo
sevic. Nu staan ze hem in Ne
derland op te wachten, zij het
met gemengde gevoelens. „On
ze vrienden in Servië waren,
toen we ze vanavond belden,
blij en opgetogen dat hij in het
vliegtuig zat. Maar toch is het
niet goed zo. Milosevic had in
Belgrado berecht moeten wor
den," zegt Dragan. „Hij heeft
ons land veel leed berokkend.
De Serviërs hebben verschrikke
lijk geleden, niet alleen de mos
lims en de Kroaten. Daarom
moeten ze hem daar berechten,
niet dit VN-hof dat onder in
vloed van Amerika staat. Ameri
ka heeft Servië platgegooid. Ons
land zal nog decennia een ach
terstand hebben."
Dragan vluchtte toen de televi
sie haatdragende beelden over
de Kroaten en moslims vertoon
de. Dragan: „Ik kwam in Neder
land terecht en werk nu met
asielzoekers. Daarom wil ik mijn
achternaam niet in de krant. Er
zitten ex-Joegoslaven van alle
soorten tussen. Ik zeg altijd te
gen hen 'ik ben geen Serviër,
maar een nostalgische Joego
slaaf, om voor hen geloofwaar
dig te blijven."
Terwijl Dragan tevergeefs blijft
hopen iets te kunnen zien van
Milosevic, is bij de Scheveningse
gevangenis zelfs de politie totaal
verrast als Milosevic opeens 'uit
de lucht' komt vallen. Ook voor
de hordes toeschouwers, die
zich met radiootjes en mobiele
telefoons informeren over de
stand van zaken, zijnde heli's
een verrassing. WariTging niet
eerder het gerucht dat het lucht
transport van de voormalige
Servische leider misschien wel
op de vliegbasis Volkel zou ein
digen, waarna de man voorlopig
zou worden opgesloten in de
zwaarbewaakte gevangenis van
Vught? En was er daarna niet de
mare geweest dat op Valken
burg toch een transit werd voor
bereid en dat de snelweg naar
Den Haag zou worden afgezet,
zodat de 'grote vis' wellicht per
auto zou arriveren?
Bij de poort van het vliegveld
Valkenburg draait Dragan zich
ruim een uur na middernacht
ietwat teleurgesteld om als blijkt
dat zijn kwelgeest al in Scheve
ningen zit. „Maar ach", relati
veert hij dan, „ik had toch niets
tegen hem willen roepen. Ik wil
de alleen maar kijken."
