De 'Twee van Putten'
GESPREK VAN DE DAG
Joop Visser waarschuwt Maxima:
'Laat Alex niet verdwijnen'
'We zijn onschuldig, maar zullen altijd een smet blijven dragen'
De handbomen van de groeve
29 juni
MENSELIJK
Een Amerikaanse STOPLICHTINSTALLATEUR die ont
slagen werd omdat hij rode kabels niet kon onderschei
den van groene, heeft zijn ontslag aangevochten. De 54-
jarige Cleveland Merritt vindt dat de overheid van Palm
Beach County, bij wie hij in dienst was, de gehandicap
tenwet heeft overtreden. Palm Beach County meent dat
zij geheel volgens de wet heeft gehandeld omdat Merritt
zijn werk niet kon doen. Voor het installeren van een
stoplicht moet de installateur onderscheid kunnen ma
ken tussen negentien kabels in diverse kleuren. Maar
Merritt zegt, dat hij ander werk had moeten krijgen van
wege zijn kleurenblindheid. Hij eist het salaris dat hij
sinds zijn ontslag in 1997 heeft gemist. Volgens een
Commissie voor Gelijke Arbeidskansen heeft de overheid
Merritt gediscrimineerd.
Maxima
Willem-
fllexanüer
Joop Visser heeft een nieuwe
single uitgebracht. Niet onder
zijn eigen naam, maar als Joop
Zondermeer, een naam die hij
drie jaar geleden ook al ge
bruikte voor een schijfje met de
liedjes Onze Kok en Emily. Dit
maal staan de kroonprins en
zijn aanstaande echtgenoot
centraal. In het lied Mdxima
waarschuwt Visser de Argen
tijnse: 'Laat hem niet verdwij
nen'.
,,Ik had het lied al een tijdje
hoor", vertelt de eigenzinnige
Haarlemse zanger/liedjesschrij
ver. En ik had hem eigenlijk nog
even willen laten liggen om
hem op een 'grote' cd te zetten.
Maar ja, toen kondigde die jon
gen aan dat hij in februari ai
ging trouwen. Het vervelende is
datje aan zo'n single niets ver
dient. Je mag blij zijn als je uit
de kosten raakt. Ik wil niet meer
vragen dan een tientje. Dit is
bedoeld als cadeautje, dan
moet het wel leuk blijven."
Joop Visser zou Joop Visser niet
zijn als hij niet zijn geheel eigen
licht over de kwestie Maxima
zou laten schijnen. Ze mag hem
best hebben hoor, onze Alex,
aldus de zanger. Zolang het
maar bij een vakantie in Lech
blijft. 'Martelen en pats-boem
weg, dat mag dus niet gebeu
ren'. Hoe zou de RVD dat im
mers moeten uitleggen?
Maar er zijn meer bezwaren, zo
wordt uitgelegd in de mooiste
regels van het lied:
Trouwens, 't is niks voor Bea
trix,
met een hoofddoek op een plein
een beetje gaan staan roepen:
Waar zou Alex nou weer zijn?
Op het schijfje staat ook het lied
Willem-Alexander, dat zo'n
twaalf, dertien jaar geleden al
op het album Opnieuw opgeno
men verscheen. Visser: „Toen
voorspelde ik al dat Alex met
een buitenlandse zou trouwen.
Daarna kwam Emily ertussen.
Dus heb ik in het nummer over
haar drie jaar geleden uitgelegd
dat dat een tijdelijke zaak zou
zijn. Ik heb trouwens ook een
nummer over Friso. Ik weet het,
het zou makkelijk een Oranje
album kunnen gaan vormen, zo
bij elkaar.
Wat de liedjesschrijver van
Maxima vindt? „Moeilijk. Die
vader, dat is duidelijk: Dat is,
kort samengevat: 'geen held'.
Maar zij..." Tien minuten
belt hij terug: „Ik geloof d
dit hele verhaal vooral Wi
Alexander kwalijk neem.
jongen had haar dat toch
moeten aandoen? Het is
leuke blonde juffrouw, m
daar zijn er zoveel van in
wereld."
Maxima Willem-Alexan
van Joop Zondermeer ko:
gulden en is uitsluitend e
leen te verkrijgen in Boek
del Bloemendaal aan de
mendaalseweg 123 in Blo
daal en via de website vai
Haarlemse liedjesschrijve
w.joopvisser.nl.
Richard Stekelenburg
Onderzoek van weefsel dat bij PIETER VAN VOLLENHO
VEN wegens huidkanker was weggenomen, heeft aange
toond dat er geen uitzaaiingen zijn bij de man van prin
ses Margriet. Dat heeft de Rijksvoorlichtingsdienst giste
ren meegedeeld. De artsen noemen Pieters prognose
gunstig, maar hij blijft wel onder controle. Van Vollenho
ven werd 21 juni geopereerd in het Nederlands Kanker
Instituut/Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amster
dam.
Een 25-jarige OPPASSER
in het Zoölogisch Park
Walvo ten noordoosten van
Madrid is gisteren door
VIER LEEUWEN gedood,
aldus het Spaanse persbu
reau Efe. De 25-jarige Ro
berto Izquierdo Martin
werd aangevallen terwijl
hij bezig was het dagver
blijf van de dieren in ge
reedheid te brengen. Vol
gens een woordvoerder van
de dierentuin had hij waar
schijnlijk een hek niet
goed afgesloten, waardoor
de leeuwen uit hun nacht
verblijf konden ontsnap
pen. Het ongeluk gebeurde
terwijl er ongeveer 180 be
zoekers in de dierentuin
waren, van wie bijna de
helft kinderen. Nadat zij
naar buiten waren geleid,
moesten andere oppassers
de leeuwen verdoven om
het ontzielde lichaam van
hun collega te kunnen ver
wijderen.
Op het terras van het beroemde BLUEBIRD CAFÉ in
Kings Road in de Londense wijk Chelsea kunnen HON
DEN samen met hun baas of bazin een hapje gaan eten.
Eigenaar sir Terence Conran, beroemd en rijk geworden
met zijn Habitat-winkels, heeft een speciale kaart voor
viervoeters bedacht. De viervoeters krijgen hun 'top dog'-
hapjes geserveerd in design-etensbakken. De hoofdge
rechten zijn 'soep van de dag', hamburger, gegrilleerde
kippenborst met bacon en gegrild lamslapje met aardap
pelpuree.
Actrice JULIA ROBERTS en
haar vriendje BENJAMIN
BRATT hebben een punt gezet
achter hun vier jaar durende re
latie. De agent van de 37-jarige
Bratt bevestigde donderdag be
richten in een Amerikaans bou
levardblad dat de twee uit el
kaar zijn. Volgens The New York
Daily News zou de breuk ont
staan zijn omdat Roberts, die
dit jaar nog een Oscar won voor
haar rol in de film Erin Brokovi-
ch, zich niet wilde binden. Ze
wilde niet trouwen en Bratt zou
daarom hebben aangestuurd
op het verbreken van de relatie.
Onduidelijk is wanneer het
paar precies de knoop heeft
doorgehakt. Roberts' liefdesle
ven domineert al lang de pagi
na's van de roddelbladen. In
1991 was ze verloofd met acteur
Kiefer Sutherland maar ze ver
brak de relatie kort voordat ze
zouden trouwen. In 1993 huw
de ze country-zanger Lyle Lo-
vett maar ook die relatie was
geen lang leven beschoren. Na
twee jaar scheidden ze. Vervol
gens werd Roberts in verband
gebracht met Liam Neeson, Da
niel Day-Lewis, Matthew Perry
en Jason Patric.
De 'Twee van Putten', Herman du Bois en Wilco Viets, met hun vrouwen: 'Onze humor heeft ons op de been gehouden.' Foto: WFA/Ruben Schipper
De 'Twee van Putten'
zijn na de uitspraak de
Hoge Raad van ver
oordeelden weer ver
dachten. Vermoedelijk
aan het eind van het
jaar moeten ze voor
het gerechtshof in
Leeuwarden verschij
nen. Ze hebben hun
straf al uitgezeten,
maar vrij voelen ze
zich pas na vrijspraak.
Anoniem zullen ze nooit meer
door het leven gaan, weten
Herman du Bois (40) en Wilco
Viets (30). Voor de rest van hun
leven zijn ze getekend als de
'Twee van Putten'. „Op vakan
tie in Zwitserland kwamen Ne
derlanders naar ons toe met de
vraag: 'Hé, jullie zijn toch die
twee... Wat erg!' Dat soort reac
ties doetje best goed. Maar het
is niet prettig om er altijd weer
mee te worden geconfronteerd.
De zaak laat je nooit meer los,"
vertellen de zwagers.
Herman du Bois en Wilco Viets
zijn slachtoffers van de grootste
dwaling in de rechtsgeschiede
nis van de vorige eeuw, vinden
vooraanstaande medestanders
als oud-politiecommissaris Jan
Blaauw, die in zijn boek de
'Puttense Moordzaak' een ver
nietigend oordeel velt over de
wijze waarop de twee tot tien
jaar cel zijn veroordeeld.
Hun leven zal nooit meer als
vroeger zijn. Herman du Bois is
een echte 'Putter'. Hij had vroe
ger een baan bij het spoor en
werkte later bij een café in het
naburige Ermelo. De horeca
trekt nog steeds. Wilco Viets is
van oorsprong Barnevelder en
kwam in Putten terecht doordat
zijn ouders er een winkel be
gonnen. Hij volgde een oplei
ding tot vrachtwagenmonteur.
Sleutelen is nu nog zijn lust en
leven.
Dat 'De Zaak' en zes jaar gevan
genis hun leven compleet over
hoop hebben gegooid, is een
groot eufemisme. „Voor veel
mensen zullen we denk ik zelfs
nog een smet blijven dragen als
de echte dader is gepakt," zegt
Du Bois. Het is zover gekomen,
doordat ze onder de druk van
de politieverhoren bezweken
en murw geslagen een bekente
nis hebben ondertekend, zo
vertellen ze al jaren. Voor de
rechtbank trokken ze die be
kentenissen in, maar het mocht
niet baten.
In de gevangenis hebben ze de
hoop nooit opgegeven, zegt Du
Bois. Na hun veroordeling in
hoger beroep ondernamen de
twee met een reeks advocaten
voortdurend nieuwe juridische
pogingen de zaak heropend te
krijgen. Ze worstelden vooral
met het grote mysterie wie de
dader was, vertellen ze. Viets:
„We doen niet mee aan specu
latie. Er gaan al zes jaar verha
len over mogelijke daders, de
wildste geruchten doen de ron
de. Zo raken nog meer mensen
beschadigd."
Sinds ze vrij zijn, vinden de
twee mannen het geen punt
over 'De Zaak' in discussie te
gaan. „Als iemand gewoon zijn
oordeel geeft en ik daar de fei
ten tegenover kan stellen is er
niets aan de hand," zegt Her
man du Bois. Op straat lopen ze
soms rechercheurs van destijds
tegen het lijf. Wilco Viets: „Ze
lopen met een grote boog om je
heen. Ze schamen zich volgens
mij een slag in de rondte." Du
Bois denkt dat sommigen bang
worden voor hun baan. „Bij het
hof zal een aantal moeten ge
tuigen over de verhoormetho
den. Daar zien ze niet naar uit."
Viets vindt dat de zaak bij vrij
spraak in Leeuwarden ook ge
volgen moet hebben voor de
rechercheurs.
Sinds hun vrijlating in april vo
rig jaar hebben ze, voorzover
dat gaat, hun normale leven
weer opgepakt. Wilco stond het
eerste half jaar nog onder elek
tronisch toezicht, wat inhield
dat hij een hermetisch gesloten
alarmband om zijn enkel had.
„Het leek aardig dat ik weer
thuis was, maar van die band
werd je knettergek. Dertig me
ter buiten de deur ging het
alarm al af." Onder elektro
nisch toezicht kon hij niettemin
zijn werk als monteur hervat
ten. Nog in de gevangenis solli
citeerde hij met succes bij een
transportbedrijf in Barneveld,
waar hij intussen een vaste
baan heeft. Du Bois werkte aan
vankelijk voor justitie als sociaal
werker met randgroepjongeren
in Deventer, waardoor hij met
een veel contact had met de re
classering. Het resulteerde niet
in een vaste betrekking. Intus
sen werkt Du Bois bij een visbe-
drijf in Harderwijk.
l
Ze zijn nog altijd niet bek
van de feestelijkheden na
uitspraak. Al in Den Haa
er flessen champagne do
É*aan. Aan de gevel van h
ning was een spandoek t
tigd met de tekst: 'Ga ten
start, u hoeft niet naar de
vangenis.' „Typisch onze
mor," zegt Anja du Bois.
heeft ons ook op de beer
houden."
Maar ondanks de gunstij ,e
spraak van de Hoge Raae ;r
ze nog altijd verdachten,
handeling bij het hof mo
volgen. Op zijn vroegst z;
in december zijn, verwac ,a
ze. „Het hof moet tijd he lt
om de zaak fatsoenlijk te
handelen." Ze zullen in
val niet rusten voor ze valv
blaam zijn gezuiverd, zej ,c
BRAD PITT en zijn vrouw JENNIFER ANISTON bezochten gisteren
de presentatie van de nieuwe Armani- collectie voor mannen in Mi
laan. Samen met GEORGE CLOONEY vermaakten zij zich prima.
Foto: AP/Luca Bruno
Ik droomde dat ik dood was. Het bleek erg mee
te vallen. Van hemel, hel of
vagevuur was geen sprake.
Met de handbomen der groe
ve was ik, zoals in het bijbel
boek Job staat, ondervaren
naar het graf. In het do
denrijk had ik mijn tent
gespreid.
Ik dacht aan wat Andrew
Marveil had geschreven:
The grave is a nice and
private place, but none, I
think, dost there embrace.
Het graf is een prettige ruim
te met veel privacy, maar tot
omhelzingen komt het daar
niet.
Ach, die omhelzingen, wat zou
dat? Omhelzen is verrukkelijk,
maar zelden vrijblijvend. Er
volgt altijd een lange nasleep. Nee, waar ik op
eens spijt van bleek te hebben, was dat ik nooit
een ballonvaart had gemaakt. Zowel Arthur
Koestier als Rascha Peper hebben daar zo sma
kelijk over geschreven dat ik altijd al denk: dat
moet ik ook eens doen. En Karei van het Reve
heeft me een keer gezegd: 'Een ballonvaart, moet
je beslist doen, het is heel stil daarboven en je
ziet opeens dat Nederland voornamelijk bestaat
uit achtertuintjes.
Wat ik ook jammer vond, was dat ik nooit in
een helikopter had gezeten. Ik weel nog hoe hels
jaloers ik was op ach terneefjes die in februari
1953 op Schouwen Duiveland met een helikop
ter van het dak waren gehaald. Wat vond ik het
toen vreselijk jammer dat Maassluis maar voor
de helft was ondergelopen. Uiteraard woonde ik
natuurlijk net in het gedeelte wat het water ont
zien had. Wat was ik graag met een helikopter
of zo'n amfibievoertuig gered! Ik had toen, in
1953, zelfs nog nooit in een auto gezeten.
Wat de auto betreft: dat ik m'n rijbewijs niet
had gehaald, deerde me niet meer. Daar heb je
in 't graf toch niets aan. Bovendien: krijg je ie
mand op bezoek die met de auto komt, dan is
hij twee uur te laat. 'In de file gezeten.Krijg je
iemand die met de trein komt, dan is hij keurig
op tijd. 'Ik kwam veel te laat op het station,
maar gelukkig was m'n trein vertraagd, die kon
ik nog net halen.
Toen schoot opeens door me heen: 'Als je dood
bent, hoefje nooit meer op reis', en ik begon
zachtjes de triomfmars uitAïda van Verdi te
neuriën. Terwijl ik opgetogen die muziek hum
de, ging opeens de telefoon. Warempel, ze heb
ben Moby bij me in de kist gestopt, dacht ik. Ik
pakte hem op, zei: 'Met 't Hart. Aan de andere
kant van de lijn klonk de stem van m'n pianole
rares. 'Ik wou je er even aan herin neren da t ik je
straks venvacht.'Ja', zei ik, 'maar ik ben dood,
ik kan nou toch niet meer op les komen?'
'Dood', zei ze, 'wat doet dat er nou toe, hoe be
roerder je eraan toe bent, hoe groter de ti
die de muziek biedt, dat zie je aan Mirei
Mireille is één van haar leerlingen die ee
terst riskante operatie heeft ondergaan,
haar herstel heeft ze dag en nacht piano
fend, en nu speelt ze de sterren van de tu in
zegt dat de muziek haar erdoorheen heej
sleept.
'Ik reken erop dat je komt', zei m'n Ier art
'Ik heb hier helemaal niet kunnen oefem
ik, 'ik heb hier geen piano.'Dat geeft nie1
ze, 'dan studeren we wel in de les.'Ik we)r
of ik hier wel uit kan komen', zei ik, 'ik l :r
diep onder de grond.
Wat een smoesjes opeens', zei ze, 'dat bei
lemaal niet van je gewend.
'Nou, dood, dat vind ik toch geen smoesj'e
Natuurlijk wel', zei ze, 'Mozart is ook al ie
dood, en toch blijkt hij op les iedere keer
springlevend te zijn.
