Iris viel op de liefste idioot van Finland
onvoltooid
TOEKOMENDE
tijd
Leiden Regio
AAN HET WERK
-ATERDAG 9 JUNI 2001
972
15
js Hilgerson woont nu nog in Lei-
*{11. Maar dat duurt niet lang meer.
gie 25-jarige studente Bedrijfspresen-
t tie gaat emigreren naar Finland, zo
de-a ze is afgestudeerd. Een grote stap,
*jaar wel met een aanwijsbare reden.
ille
elL
ei
n.j
Die reden heet Esa Mark. Hij is een
Fin en ze houdt van hem. Iris verhuist
naar Vantaa, even boven Helsinki, om
daar haar leven verder op te bouwen.
Samen met hém, een 'Finse idioot' en
de 'liefste jongen ter wereld'.
het is wel een grote stap.
Jzenuwen beginnen ook al
lig door me heen te gieren,
dat is nog zacht uitgedrukt,
«n bloednerveus. Toen ik
had besloten om inderdaad
ne r Finland te gaan, kon je me
ad, er even niet tegenkomen,
it ik moest het er met ieder-
over hebben - en ik was
echt stabiel, in die periode.
ik weet het wel zeker: dit
ïn goede keuze,
hgl eb er heel veel over gepraat.
aaJt moet ik nou doen?' Ze zei-
n bijna allemaal 'als je het
probeert, weet je nooit wat
ras gebeurd en dan krijg je
r spijt'. Ik wil niet de kans
mijn leven laten glippen.
^"0" k kan altijd terug als het
blijkt te werken. Maar dat
p ik natuurlijk niet, ik ga
id, rheen omdat ik bij Esa wil
en omdat we van elkaar
den. Ik ga bij hem in huis
len, een klein flatje in Van-
in net boven Helsinki.
(deb Esa leren kennen bij
op school, in Finland,
e jaar geleden was er een
rt uitwisselingsproject waar
in meedeed. Ik kon óf naar
eland, óf naar Finland. Het
d Finland, het werd die
Dol en daar kwamen we el-
vorï legen-
dat ik naar Finland ging
t niets te maken met mijn
ernaam. Er zit voor zover ik
t weinig Fins bloed in mijn
;en. Een oom heeft het wel
uitgezocht, ergens komt er
Noor in de stamboom voor,
ir dat is stom toeval. Ik had
pof11
:t h
niks met Scandinavië voordat ik
daar naar school ging. Het is
wel een mooi land. De drank is
daar duurder, maar dat maakt
me niks uit, ik drink nooit.
Echt liefde op het eerste gezicht
was het niet, met Esa. Pas aan
het einde van die uitwisseling
hebben we wat gekregen. Hij
was heel verlegen - dat zijn
trouwens de meeste Finnen,
heb ik gemerkt. Ik vond het best
moeilijk om contact te leggen
toen ik daar kwam. We liepen
er allebei een hele tijd omheen
te draaien, Esa en ik, maar ei
genlijk wisten we allebei dat we
elkaar leuk vonden, 't Duurde
alleen wel lang voor we dat te
gen elkaar zeiden - maar toen
was het ook goed raak.
Vorig jaar ben ik voor een stage
van februari tot augustus terug
geweest naar Finland. Toen
hebben we al min of meer sa
mengewoond in dat kleine flat
je van hem, dus eigenlijk weet
ik al hoe het gaat werken. En
ook wel dét het gaat werken. En
ik heb zijn vrienden leren ken
nen, daar kan ik goed mee op
schieten.
Als je ze eenmaal leert kennen,
die Finnen, dan zijn het prima
lui. Maar dat gaat niet zomaar.
Daarom waren de eerste maan
den van mijn stage ook al niet
direct de vrolijkste periode. Het
was heel moeilijk om een beetje
vriendschappelijk met elkaar
om te gaan. Er waren eigenlijk
maar drie mensen bij dat be
drijf die vanaf het begin aardig
tegen me waren, die een beetje
een praatje maakten af en toe.
Gelukkig had ik Esa toen al.
Daarom wil ik ook de taal eerst
goed leren, dat maakt het een
stuk makkelijker om contact te
leggen. Dan hoeven zij geen
Engels te spreken, geen moeite
te doen om met me te praten.
En als je daar gaat wonen, dan
is het wel handig dat je de men
sen kunt verstaan.
Het eerste halfjaar ga ik daar
dus aan besteden, proberen de
taal te leren. Da's niet eenvou
dig, Fins is niet de makkelijkste
taal voor een buitenlander. Ik
spreek nu een paar woordjes
Fins, maar het blijft bij losse
woordjes. Echte hele zinnen
kan ik nog niet maken. 'Jij stoel
zit nu', dat is het zo'n beetje. Ze
begrijpen het wel, maar echt
Fins spreken is het natuurlijk
nog niet. Ze hebben dertien
naamvallen of zoiets, dat is een
hoop om onder de knie te krij
gen. Maar het lukt me wel, ook
al heb ik geen talenknobbel. Ik
móét ook wel een beetje, want
ik ga per slot van rekening
daarheen verhuizen voor mis
schien wel altijd.
Dat klinkt toch nog steeds best
eng, trouwens.
Hoewel, Finland is een prachtig
land. In de eerste periode ga ik
proberen mijn leven daar op
poten te zetten, mensen te le
ren kennen en mijn plekje te
vinden. Een baan hoeft niet
zo'n probleem te zijn. Ik zou
bijvoorbeeld terug kunnen naar
het bedrijf waar ik vorig jaar
stage heb gelopen. Een multi
mediabedrijf, dat onder andere
intemetstrategieën ontwerpt,
dat soort dingen. Ik heb inder
tijd analyses gemaakt van con
currenten, daar waren ze best
tevreden over. Ik kan daar wel
een baan krijgen.
Maar nu ben ik eerst nog druk
bezig met afstuderen. Die stu
die - aan de Hogeschool Hol
land - is in Diemen. Maar pro
beer daar maar eens een kamer
te krijgen, dat lukt echt niet.
Hier in Leiden was dat eigenlijk
zó gebeurd. En als het gaat zo
als ik van plan ben, dan rond ik
mijn studie keurig in vier jaar
af. Lukt wel. Het moet wel luk
ken.
Ik laat hier natuurlijk heel wat
achter. Het huis, bijvoorbeeld.
Met negentien huisgenoten - ze
zijn niet allemaal even lief,
maar ik zal ze wel missen - en
mijn zes echt heel goede vrien
dinnen, m'n ouders, m'n zus.
Maar voor mij is het makkelij
ker om hier weg te gaan dan
voor hem om daar te vertrek
ken. Hij heeft al een baan als
grafisch vormgever, hij zit in
een paar bands die echt probe
ren om het te maken. Ik ben
straks klaar met mijn studie en
dan kan ik daar verder gaan
met mijn carrière.
Ik ben wel van plan om nog in
Nederland terug te komen, af
en toe. Zeker met de kerstda
gen. Afgelopen kerst zou Esa
langskomen, maar dat mocht
niet van mij. Ik had het al veel
te druk met afstuderen, dat kon
ik er niet bij hebben. Ik had
maar acht weken voor een op
dracht, ik werkte me een slag in
de rondte. Deze zomer komt hij
wel hierheen. Alleen het huis en
mijn ouders hebben hem nog
maar ontmoet, mijn vriendin
nen zitten vreselijk te zeuren
dat ze 'm ook wel eerst willen
zien voordat ik vertrek.
Dat vertrek, dat komt al heel
snel dichterbij. Ergens in juli
geef ik een feest, dan vier ik
mijn verjaardag en dan neem ik
afscheid van iedereen. Dat zal
wel een paar tranen opleveren.
Maar ik weet wel waar ik naar
toe ga. Esa is de liefste jongen
ter wereld. En hij is lekker gek,
je kunt wel zeggen dat ik viel op
een idioot. Een Finse idioot.
Echte toekomstplannen heb ik
nooit gehad. Ik ben met mijn
studie bezig geweest en heb al
tijd gedacht: de rest zien we
daarna wel.
Nou, dat zien we nu.
Ik ga emigreren."
ANTON DIEDRICH
„Echte toekomstplannen
heb ik nooit gehad. Ik
ben met mijn studie be
zig geweest en heb al
tijd gedacht: de rest zien
we daarna wel."
Foto: Henk Bouwman
Peter Willemse (41),
beeldend kunstenaar:
Ik zag al heel vroeg per
spectief. Ik herinner me
dat ik op de kleuterschool
een keer een tekening
maakte waar al perspec
tief in zat. Dat vonden ze
zo bijzonder dat ik door de
klasjes heen werd ge
sleept om mijn tekening
te laten zien. Ja, voor te
kenen haalde ik op school
altijd het hoogste cijfer
van de klas, maar verder
was het niet zo 'n succes.
Ik was veel te dromerig
voor school. Ik zat te dro
men en te tekenen. Ge
woon op de tafels tekenen
en stiekem tekeningen
maken voor andere kinde
ren. Het was eigenlijk heel
vanzelfsprekend dat ik
hiermee door zou gaan. Ik
heb na school nog wel een
jaar een baas gehad. Dat
was bij de Staatsdrukke
rij. Maar daar ging ik half
dood, daar viel ik in slaap.
Die baan heb ik van de
ene op de andere dag op
gezegd. Ik zei tegen mijn
vader: ik ben ermee ge
kapt. Eerst vertrok hij van
de schrik, maar na een
half uur zei hij: het is
goed. Ik heb vervolgens
nog een blauwe maandag
op de academie gezeten,
maar dat vond ik veel te
los en veel te vrij. Ik wilde
klassiek de technieken le
ren. Dat heb ik dus uitein
delijk mezelf bijgebracht.
Ik ben autodidact.
TEKST: RUUD SEP
FOTO: JAN SCHEERDER
uit de Leidsch Dagblad IRCIII IS VIÏN
ANNO 1901
Juni
NOORDWIJK - BINNEN - Naar wij met zekerheid
kunnen mededeelen, zal het kerkgebouw der Ned.-
Herv. Gemeente alhier, dagteekenende uit de 13de
eeuw, eerlang een aanzienlijke restauratie onder
gaan. Reeds nu kan vermeld worden, dat de kleinste
der twee torens tijdel ijk zal worden weggenomen,
om de draagbalken, die in minder gunstigen en niet
ongevaarlijken toestand verkeeren, te vernieuwen.
Hierbij is merkwaardigerwijze gebleken, dat de bal
ken van 300 jaar geleden veel minder in stevigheid
verloren hebben dan die van vóór 30 jaar, welke zoo
goed als geheel vergaan zijn. Voorloopig is nu het ge
bouw dooreen houten beschot in twee ruimten ge
scheiden, om het te restaureeren gedeelte geheel
vrij te krijgen. De godsdienstoefeningen worden
daardoor tijdelijk verplaatst naar het andere j
te.
ADVERTENTIE-MEISJES
gevraagd, boven de 12 jaren, om te mazen. Adres:
Lammermarkt No. 56.
ANNO 1976
OEGSTGEEST-Ton
Evers uit Oegstgeest,
Jan Bos uit Leider
dorp en Kees Snoek
uit Leiden zijn van
ochtend vertrokken
voor de 'Bike-centen-
nial', de zevendui
zend kilometer lange
fietstocht dwars door
Amerika ter gelegen
heid van de twee
honderdste verjaar
dag van de Verenig
de Staten. De tocht
vergt, inclusief de
rustdagen, 82 dagen.
Gemiddeld zal men
per dag zo'n honderd
kilometer fietsen.
Foto archief Leidsch
Dagblad
Woensdag 9 juni
LEIDEN - De kale huren van de woningen die in het
gebied Herengracht-Zijlsingel worden gebouwd, ko
men op 305 gulden te liggen en niet op 417 gulden,
zoals tot nu toe was berekend. Staatssecretaris
Schaefer heeft dit gisteren op een bijeenkomst in
het bejaardencentrum 't Huis op de Waard bekend
gemaakt.
Schaefer was in Leiden om de eerste paal de
grond in te boren als aanvang van de bouw van de
223 woningwetwoningen en de tien buurtwinkels,
die in het gedeelte tussen Oosterkerkstraat en Nieu
we Rijn zullen verrijzen. De verlaging van de huur is
mogelijk geworden, doordat het rijk op verzoek van
de gemeente extra subsidies in de kosten van de wo
ningen verstekt. Deze extra subsidie bedraagt 1301
gulden. De contacten met Schaefer om tot deze
huurverlagingte komen zijn gelegd in een vliegtuig
naar Frankfurt. Schaefer en een aantal wethouders
uit grote steden, onder wie de Leidse wethouders
Verboom en Waal hebben namelijk onlangs een ge-
zamenlijke studiereis gemaakt. De ambtelijke brie
ven met het verzoek om een extra bijdl^e werden
met naar 'Den Haag' gestuurd, maar door Verboom
meegenomen naar Frankfurt.
Verboom vertelde gistermiddag:Ik had tegen
Schaefer gezegd: als die huren zo hoog blijven, hoef
je van mij geen eerste paal komen slaan." In Frank
furt is er tot in de diepe nachtelijke uren doorge
praat over de specifieke problemen van het bouwen
in binnenstadsgebieden als Herengracht-Zijlsingel
en de daarmee gepaard gaande hoge kosten. Afgelo
pen vrijdagmiddag werden die gesprekken omgezet
in concrete resultaten: de partijen werden het eens
over een huur van 320 gulden. Gisteren kwam
Schaefer vertellen dat daar nog eens vijftien gulden
van afgaat.
REGIO - De aanhoudende droogte en de zeer gerin
ge afvoer van de Rijn dreigt het hoogheemraadschap
van Rijnland parten te gaan spelen. Wanneer er de
komende weken niet flink wat regen valt is de kans
groot dat er plaatselijk een tekort aan oppervlakte
water ontstaat.
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen nn plaatsing een ingevulde cheque (geen
overschrijvingskaart) ter waarde van vijf gulden (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wil) op te sturen naar het Leidsch
Dagblad, Law. Leidsch Dagblad Archieven, postbus 54, 2300 AB Leiden of door contante betaling aan de balie van het Leidsch
Dagblad aan de Roosevellstraat 82. U ontvangt de foto binnen drie weken.
