mythen tot een spannend verweven verhaal schrijvers in het 'circus van de ijdelheid' Cultuur Kunst 4 Annemarie van Gelder wint Schaduwprijs ÉRDAG 12 MEI 2001 29 Jacqueline Zirkzee voorziet in debuutroman klassieke helden van vlees en spieren •erste roman van de Leidse schrijfster Jacqueline Zirkzee is nog niet eens )op, maar haar 'Mykene, een ware Griekse tragedie' wordt nu al om- se' even als een klassiek debuut. Dat is niet verwonderlijk, want in bijna londerd bladzijden vertelt zij het verhaal van Klytemnestra, Agamemnon lelena, hoofdpersonen in vele Griekse tragedies, mythen en sagen. Tien deed de historica er over, naast haar werk als freelance journaliste, om omvangrijke geschiedenisroman te voltooien. Aanstaande woensdag lt het eerste exemplaar aangeboden aan Cees Goekoop. door CASPER WICHERS Ie oud-burgemeester van Leiden het boek in ontvangst neemt, is niet toe- In 1990, in de periode dat Zirkzee lar roman begon, verscheen van zijn 'Op zoek naar Ithaka'. Zirkzee's 10- ■aat ook over de oudheid, maar de s jfster heeft geprobeerd daar een ge- eigen invulling aan te geven. Vanuit wetenschappelijke achtergrond heeft bestaande mythes en sagen zoveel e elijk herleid tot hun meest oorspronke- 5 versie. e2 soort verhalen werd altijd mondeling Ai ;eleverd, elke keer kwam er weer iets ifwerd er iets veranderd." Zirkzee zet lorbeeld haar vraagtekens bij het offe- - an Ifigenia, de dochter van Helena. ïsenoffers waren in de Bronstijd waar- ijn boek zich afspeelt, de dertiende C rvoor Christus, heel ongebruikelijk, bij was in dit geval de aanleiding dat er genoeg wind was om uit te zeilen. Het ij nogal overdreven om daarvoor een •leven te offeren." En volgens Zirkzee ivrouwenleger dat in de Trojaanse wordt opgevoerd niet dat van de ines. „Ik zeg niet dat ze niet hebben Maar het lijkt mij veel aannemelij- it het hier gaat om de verslagen solda- het Hittietenleger, die, nadat zij waren onteerd, in vrouwenkleren en met lange haren moesten rondlopen." In 'Mykene' is een aantal oude Griekse my then met elkaar verweven tot één verhaal. Het verhaal van Agamemnon, die zijn oom afzet en koning van Mykene wordt. Het verhaal ook van Klytemnestra, die met hem trouwt. En tenslotte het verhaal van Hele na, die wordt geschaakt door Paris, waar door de Trojaanse oorlog ontstaat. In nota bene haar debuutroman heeft Jac queline Zirkzee gekozen voot een zeer op merkelijke vorm. Er zijn maar liefst drie hoofdpersonen, die allemaal vanuit hun ei gen perspectief hetzelfde verhaal vertellen. Daarmee lijkt de schrijfster een risico te hebben genomen, want drie keer 'dezelfde' gebeurtenis vertellen zou een zich traag voortslepend verhaal kunnen opleveren. Maar niets is minder waar. Zirkzee: „Ik heb voor deze drie personen gekozen, omdat zij ieder hun eigen geschiedenis te vertellen hebben. In de meeste boeken lees je wel dat Klytemnestra haar man Agamemnon heeft vermoord, maar het wordt nooit dui delijk waarom. Ze staat bekend als een wraakgierige vrouw, maar ze heeft nooit de kans gehad om haar relaas te vertellen. Maar ook Agamemnon heeft zijn redenen gehad, om bijvoorbeeld Klytemnestra's man en kind om te brengen. Hopelijk word je als lezer nieuwsgierig en wil je ook de an dere zijden van het verhaal kennen." In 'Mykene' gaat het dit keer niet om goden en helden. „Ik voorzie ze juist van spieren en vlees", legt Zirkzee uit. Ze wil de mense lijke kant van de hoofdpersonen naar voren laten komen. Zo lees je bijvoorbeeld hoe Helena haar verkrachting heeft ervaren, maar ook wat voor impact dit had op haar zus, Klytemnestra. Om af en toe even afstand te kunnen ne men van de hoofdpersonen, last de schrijf ster bij hef begin van een nieuw deel tel kens een proloog in. Je zou het kunnen ver gelijken met de rol van het koor in de klas sieke tragedies. Zelf noemt ze het een film scène, waardoor het verhaal voor de lezer nog beeldender wordt. „Zeg maar: de plaatjes bij het boek." Uitgever Conserve bestempelt 'Mykene' als een ware Griekse tragedie en slaat daarmee de spijker op de kop. Zirkzee raadpleegde vele bronnen, waaronder titels als 'Vrou wen in de klassieke oudheid', 'Eten in het oude Griekenland' en 'Wie is wie in de ou de wereld'. Met al die kennis probeert ze een zo juist en correct mogelijk beeld te schetsen van de maatschappij uit die tijd. En, zoals eigenlijk meer gebruikelijk is bij wetenschappelijke verhandelingen, ze heeft haar hele literatuurlijst in het boek opgenomen. „Wellicht hebben mijn lezers er ook profijt van", redeneert ze. Met name het laatst genoemde boekje is onontbeerlijk voor een goed begrip van de vele personages en hun onderlinge relaties. Voor de duidelijkheid van de lezer heeft Zirkzee kaartjes, woordenlijsten, en stam bomen achter in het boek gezet. Ondanks de dikte en complexiteit is 'Mykene' een meeslepende roman geworden, die voor ie der iets te bieden lijkt te hebben. Voor de een is het een historische roman of een liefdesverhaal, voor de ander een verhaal over het Mykeense tijdperk. Jacqueline Zirkzee, 'Mykene'. Prijs: fl. 49,95. Verschijningsdatum: mei 2001. Jacqueline Zirkzee:„Dit soort verhalen werd altijd mondeling overgeleverd, elke keer kwam er weer iets bij, of werd er iets veranderd." Foto: Hielco Kuipers AMSTERDAM GPD Met haar psychologische thril ler 'De Ezelsbrug' heeft Anne marie van Gelder de Schaduw prijs 2001 in de wacht gesleept. Aan deze bekroning van het beste debuut op het terrein van de misdaadroman is een be drag verbonden van 1000 gul den en een Dick Bruna-zeef- druk van de legendarische hoofdpersoon uit de politiero mans van wijlen Havank. Van Gelder ontving haar Scha duwprijs - het was de vijfde editie - gistermiddag tijdens een bijeenkomst in het Betty Asfaltcomplex in Amsterdam. Daar werd tevens het thema 'crime.nl' van de Maand van het Spannende Boek geïntrodu ceerd. Rinus Ferdinandusse heeft als eerste Nederlandse au teur het geschenk mogen schrijven voor deze maand. Bij aankoop van 29,50 gulden aan Nederlandse boeken in juni krijgt men dan zijn boekje 'Do vemansoren' cadeau. Bij de bekroning van Annema rie van Gelder merkte de jury van de Schaduwprijs - het be stuur van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadau teurs (GNM) plus de meest re cente Gouden Strop-winnaar Peter de Zwaan - op dat vooral het aantal vrouwelijke nieuw komers in 2001 opvallend was: drie mannen en acht vrouwen schreven de tien eerstelingen. „Het is dan ook niet verwon derlijk dat de vrouwelijke detec tive nu ook in Nederland haar gezicht laat zien", aldus de jury. Over het bekroonde 'De Ezels brug', verschenen bij uitgeverij Signature, luidde het oordeel dat dit een opvallend verhaal is. „Het onderscheidt zich door een prettige, goed leesbare stijl. Een thriller waarin de dreigen de buitenwereld een voortdu rende echo vindt in de geest van de hoofdpersoon." Brouwers, Grimberg en Van der Jagt voor Libris Literatuur Prijs te licht bevonden schreef in 2000 het beste erlandstalige literaire pro- >34t)ek? Niet Jeroen Brouwers vhe mon Grunberg, noch zijn i leende pseudoniem of iser oon Marek van der Jagt s 'Geschiedenis van mijn leid' veel ophef en vertier ens de jury van de Libris Ind atuur Prijs 2001. De prijs 59.f 0.000 gulden - wordt genavond uitgereikt in Amsterdamse Park Plaza. 'circus van ijdelheid' 3 rechtstreeks uitgezon- rw.d via Nederland 3. a; dc door NICO DE BOER de Libris Literatuur prijs 2001 dit keer geen gedoodverfde aar zoals vorig jaar, toen Tho- Rosenboom met zijn 'Publieke klc en' ter cht de prijs in de wacht ite. Dit jaar gaat de prijs naar 4,1£ Ja Reisel, Tomas Lieske, Erwin ier, J. Bernlef, Frank No of Toon 7jr gen. Geen schrijvers van grote 's uitgezonderd P.C.Hooftprijs- IDI aar Bernlef ('Hersenschim- waren jeugdboekenschrijver Tel- 7Aó i. De boeken van de zes geno- iii erden behalen doorgaans geen :i oplagen, hun werk onder in dt zich door een constant hoge 21 iteit, ze schrijven stuk voor stuk zon en oeuvre en besteden veel acht aan de stijl, n, 8 tatste hoor je vaker, dat de he- aagse schrijvers stilistisch zo zouden zijn, dat er beter wordt cilar 'teven dan pakweg 25 jaar gele- ane toen er werd geroepen om )r o f) straatrumoer in onze lette- ipac fou het werkelijk? Zijn onze ats< jvers, ondanks alle bezorgdheid 5 kn de kwaliteit van het onderwijs 1 ip gemiddeld belabberde taalbe eld ling van de jeugd, tegenwoordig rzic|e stilisten dan hun broeders en s die eertijds de dienst uit- len in de Nederlandse litera- 0|lj Er verschenen eind jaren ze- I inderdaad veel dodelijk saaie 'n, maar was het vorig jaar dan a cc el anders? vas indertijd vooral Jeroen Wers die fulmineerde tegen het esbare' proza van academische kundigen. Brouwers werd op 12 9; 'enken bediend, er kwdm meer 'Boy' van J. Bernlef is een opmerkelijke roman over een doofstomme jongen in het tijdperk van de stomme film. Foto: Lex van Rossen straatrumoer, met dank aan A.F.Th, van der Heijdens romancyclus 'De tandeloze tijd'. Tegenwoordig wordt er in de letteren nog steeds geëxperi menteerd, zij het dat er losser of zo men wil 'vrijer'*wordt geschreven. Het platte gaat samen met het ver hevene, een schrijver haalt zijn neus niet (meer) op voor het triviale. Er is straatrumoer in de letteren geko men, zelfs zoveel dat lezers alweer gingen snakken naar wat rust en be zinning, naar - bijvoorbeeld - het hyperrealisme van de eenling Vos kuil. Prestaties Voskuil ontbreekt in deze Libris-fi- nale. Na zijn met de Librisprijs be kroonde 'Plankton' (deel 3 van de in middels voltooide kantoorroman 'Het Bureau') wenst hij zich niet meer in te laten met een literaire prijzenkermis. Andere opvallende prestaties van het voorbije jaar bereikten de eindronde niet. Grunberg, die vorig najaar met 'Fantoompijn' wél de vernieuwde AKO Literatuur Prijs in de wacht sleepte, werd genegeerd. Giphart sneefde, al lijkt het soms alsof hij vanwege zijn succes bij een jong le zerspubliek al bij voorbaat kansloos is. Debutanten werden te licht be vonden. Geen Maya Rasker (wier portret over het moederschap in 'Met onbekende bestemming' het Gouden Ezelsoor won, het meest verkochte debuut in 2000). Geen Floor Haakman, geen Susan Glim merveen. Geen Van der Jagt - en of zich achter deze mystificatie nu wel of niet ene Grunberg verbergt, zijn met de Anton Wachterprijs bekroon de 'Geschiedenis van mijn kaalheid' liet meer indruk achter dan alles wat Grunberg tot dusver heeft geschre ven. En, tenslotte, ook geen Jeroen Brou wers, eind maart zelf winnaar van de Vlaamse Gouden Uil voor zijn boek 'Geheime kamers' en onlangs gezui verd van beschuldigingen van plagi aat in zijn debuutroman. Brouwers zal er niet rouwig om zijn, getuige zijn tirade laatst tegen dit 'circus van ijdelheid'. Hij, die dankzij de Vlaam se Gouden Uil onlangs vijfentwintig duizend euro rijker is geworden, wenst geen knieval (meer) te maken voor de commercie. Daar is de lite ratuur naar zijn idee te chic voor. Daar kun je van mening over ver schillen. Of bedoelde hij ermee te zeggen dat hij zich er als schrijver ei genlijk te goed voor voelt? Competitiestrijd staat haaks op (lite raire) kunst. Goede boeken laten zich moeilijk met elkaar vergelijken, daar heeft Brouwers gelijk in. Het is stuitend wat een genomineerde zich op tv soms moet laten welgevallen. Daartegenover staan de onbetwiste voordelen van zo'n commerciële li teraire prijs. Natuurlijk, objectiviteit bestaat niet, zeker niet in de kun sten. Stel twee verschillende jury's aan en ze zullen beide uit dezelfde stapel boeken totaal verschillende keuzen maken. Toch kan zo'n literaire kermis licht werpen op boeken die in de scha duw zijn blijven liggen. De omloop snelheid van boeken wordt immers steeds korter. Een boek dat na een maand (door literaire kritiek of le zers) niet is opgepikt, kan het wel vergeten, wordt verramsjt, vergeten, verdwijnt. Dat geldt in mindere mate voor schrijvers met enige reputatie, debutanten verzuipen echter ge makkelijk in het boekengeweld. Wa re kwaliteit komt altijd wel boven drijven, maar het wordt steeds min der eenvoudig. En tenslotte geeft zo'n prijzenslag met terugwerkende kracht een beeld van het boekenjaar 2000. Hoe staan de Nederlandse letteren ervoor? Zijn er bijzondere schrijvers opgestaan? Heeft 2000 bijzondere boeken opge leverd? Dat valt tegen. In vertaling verschenen enkele meesterlijke boe ken, zoals Philip Roths 'The human stain' ('De menselijke smet'), Dave Eggers 'A heartbreaking work of staggering genius' ('Een hartver scheurend verhaal van een duize lingwekkende genialiteit') en Amitav Ghosh' 'The glass palace' ('Het gla zen paleis). Er was de herontdekking van de Hongaarse schrijver Sandor Marai met zijn roman 'Gloed' (in middels een bestseller), en de inte grale vertaling van het huivering wekkende boek 'Berichten van Koly ma' van Varlam Sjalamov over Sta- lins werkkampen in het barre Sibe rië. Voor de Nederlandse letteren heeft 2000 geen 'onvergetelijke' meester werken' gebracht zoals 1900 dat deed met Couperus' 'De stille kracht' en Heijermans' 'Op hoop van zegen'. Maar wie weet wordt een boek dat nu is veronachtzaamd over Toon Tellegens 'De trein van Pavlovsk en Oostvoome': een juweel van vertel kunst. Foto: ANP een eeuw wel beschouwd als een li teraire mijlpaal. Smaak De Libris-jury - die bestaat uit de dichters Marjoleine de Vos en Wil lem van Toorn en de publicisten Au- kje Holtrop en Georges Wilde- meersch en staat onder voorzitter schap van oud-minister van justitie Winnie Sorgdrager - koos uit de 148 beoordeelde boeken 'Een man een man' van Wanda Reisel, 'Boy' van J.Bernlef, 'Franklin' van Tomas Lies ke, 'Een tweede huid' van Erwin Mortier, 'Het gemaal' van Frank No en 'De trein naar Pavlovsk en Oost voome' van Toon Tellegen. Eén vrouw (evenals vorig jaar nogal pover), één Vlaming (Mortier, die vorig jaar ook al met zijn debuut 'Marcel' genomineerd was). Eén schrijver uit de stal van uitgeverij Meulenhoff, vijf uit die van Queri- do. Deze selectie zegt veel, zo niet alles van deze jury. Het is een keuze voor boeken die het niet van de breedte maar van de diepte moeten hebben. Boeken ook die door de kritiek niet altijd even gunstig werden bespro ken - zeker Bernlef niet. Smaken ver schillen, gelukkig. 'Boy' is een opmerkelijke roman over een doofstomme jongen in het tijdperk van de stomme film. Hij wordt verdacht van de moord op een beroemde filmster. Maar wat treft is de bijzondere wijze waarop - de jongen uit de werkelijkheid treedt om zelf een nieuwe te creëren. Het resultaat is een fragmentarische ro man die voortkabbelt als een vrien delijk bergbeekje, waarbij het wach ten is op het moment dat het in een woeste rivier verandert. Grilliger en heftiger gaat het toe in Reisels 'Een man een man', over een noodlottige vriendschap, over jaloe zie, verraad en wrok. Inderdaad, er gebeurt veel in deze soms geestige en veelstemmige schelmenroman waarin de schrijfster in al haar schrijflust (met soms zinnen van een halve pagina) en de vele nevenin triges te veel hooi op haar vork neemt, waardoor de balans zoekraakt. 'Mijn tweede huid' van Erwin Mor tier gaat over een schuwe, homosek suele jongen uit een Vlaams dorp die na de geborgenheid van zijn kinder tijd gaandeweg vereenzaamt. Mor- tiers zintuiglijke proza wordt nogal bewonderd, en toegegeven, de man kan prachtige taferelen beschrijven (zoals die in het zwembad waar de hoofdfiguur zijn zwembroek kwijt raakt), maar hij verliest zich ook ge regeld in krullerige, rare zinnen, een euvel waaraan zijn 'Marcel' even eens leed. Allerminst sierlijk is het proza van Frank No, wiens 'Het gemaal' draait om twee broers die in de oorlog naar een werkkamp in de Noordoostpol der vertrekken om greppels te gra ven. De pioniers belanden in een ruige wereld van zuigende klei en harde strijd, grove seks en primitieve liefde, waarin nu en dan een glimp van tederheid oplicht. De hoofdfiguur in het gewelddadige universum dat wordt opgeroepen in 'Franklin' van dichter-romancier To mas Lieske is een geslagene en een gekrenkte 'met wie niemand wil om gaan'. Franklin is een rotzak, maar Lieske is in staat toch sympathie voor deze verschoppeling te wekken. Dat is knap, en dat in een roman die ruim 330 bladzijdenlang onder hoogspanning staat. Een juweel van vertelkunst is Telle gens 'De trein van Pavlovsk en Oost voome', een roman in zo'n veertig verhalen die de grootvader vertelt aan zijn kleinzoon. Verhalen (én sprookjes) over Sint-Petersburg waaruit opa in 1919 vluchtte voor de bolsjewieken. Hilarische en aangrijpende verhalen die hij zelf als kind hoorde, over de tsaar, het circus, over bizarre en wonderlijke types in het Rusland van de tsaren, over het typisch Russische dat gevat zit in weemoedige sferen en woorden als formules. Een boek dat alles heeft wat literatuur zo geestdriftig en onmisbaar kan ma ken, dat je aan elke lezer blind ca deau kan doen. Heerlijk. Maar toch: onvergelijkbaar, deze boeken. Misschien wordt het tijd dat weer eens een vrouw met de pot geld naar huis gaat. Maar ja, 'Frank lin' is beter. Om maar te zwijgen over de onver getelijke grootvader van Toon Teile gen. Als van de zes één de prijs ver dient, is het zijn ode aan de verbeel ding wel. Uitzending 'De avond van het boek': zondag L3 mei, NPS, Neder land 3, 21.35 uur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 29