Cultuur Kunst
'Je moet blijven oefenen, zeg ik altijd maar'
Circus Shakespeare
in een levend decor
Ongeremd en origineel geluk bij Hans Hof Ensemble
'S'C'H'Ö W B U R G
LE T D S F
uaoziasprogramma
10 0 2--2 0 02
Ingewikkelde
amoureuze
verwikkelingen
Rotterdam geeft
Breitner terug
unstRAI:
(0 deelnemers
ihrijver Klaus
[hlesinger dood
B krijgt Annie
chmiat-collectie
BELNU 071 5131941 V00RHET
gers' singer'. „Annetje kwam
steeds naar het Crest Hotel met
haar leerlingen. 'Als je iets over
timing wil leren, moet je naar
Eddy', zei ze altijd. Toen ik
laatst mijn solo-cd presenteer
de, zat de Boomerang Bar vol
zangers. René Froger was er,
Gerard Joling, Denise Jannah,
Rijk de Gooyer en André van
Duin. Allemaal fans van mij."
PAULIEN KOOPMANS
Voorstelling: 'Een midzomemachtsdroom'
door Opus One Regie: John Yost Cho
reografie: Frans Schaven. Spel Frans
Schaven, Barend van Zon, Linda van Nim-
wegen e.a. Gezien: 11/5, Leidse Schouw
burg, Leiden.
In een visioen kan alles. In het
rijk der fabelen wordt een ezel
verliefd op de elfenkoningin.
Plagerige kleine wezentjes
(dwaalgeesten) dansen in de
nacht, terwijl de maan buitelt
om zijn as. Overal klinkt akelig
gegil en gekke, soms vrolijke,
geluidjes. En er is mist. Veel
duistere mist.
De sfeer in 'Een midzomer-
nachtsdroom' van Opus One is
uiterst geheimzinnig. Om de
wisselwerking van deze fanta
siewereld met de gewone-men
sen-wereld te kunnen begrij
pen, moet je het achterliggende
verhaal van Shakespeare ('A
Midsummernightsdream') goed
kennen. Dat verhaal is ingewik
keld. Daarin lopen verschillen
de verhaallijnen naast elkaar en
door elkaar. De Griekse hertog
Theseus gaat trouwen met Hip-
polyta. Tijdens de voorberei
dingen op dit huwelijk blijkt dat
Hermia niet wil trouwen met
Demetrius die door haar vader
is uitverkoren. Maar Hermia is
verliefd op Lysander, terwijl
Hermia's vriendin Helena zich
het liefst zou geven aan Deme
trius. De verwikkelingen wor
den nog erger als de elfenko
ning Oberon zich met tovenarij
met deze liefdes gaat bemoei
en. Uiteindelijk staan alle per
sonages in vuur en vlam, maar
allemaal houden ze van een an
der.
'Een midzomemachtsdroom'
is misschien op het eerste oog
een kleurrijke voorstelling met
overweldigende dans en prach
tige kostuums. Maar alle amou
reuze verhoudingen worden
door het aantal dubbelrollen in
'Midzomemachtsdroom' rond
uit verwarrend. Linda van Nim-
wegen speelt bijvoorbeeld
Diana, Hippolyta en Titiana.
Omdat haar kostuums en prui
ken niet echt verschillen, vallen
die rolwisselingen niet op. Bo
vendien zijn er te veel persona
ges, en te veel hoofdrollen, zo
dat je als toeschouwer niet
goed weet waarop je je moet
richten. Daardoor is het stuk
vooral een wanhopige poging
van Opus One om Shakespea-
res boek volledig te vangen. En
dat blijkt een onmogelijke op
gave.
ROTTERDAM
De gemeente Rotterdam gaat
een aquarel van Breitner terug
geven aan de rechtmatige erf
genamen. De aquarel 'Jonge
Vrouw' werd in de Tweede We
reldoorlog gestolen en gekocht
door Museum Boijmans van
Beuningen. Onderzoek heeft
aangetoond dat de aquarel van
de heer E. de Vries was die bij
het uitbreken van de oorlog in
Amerika was. Rotterdam liet als
eerste gemeente in Nederland
onderzoek doen naar de her
komst van kunst die in en rond
de oorlog was verworven. Aan
vankelijk kon geen uitsluitsel
worden gegeven over enkele
aquarellen waaronder die van
Breitner. Inmiddels zijn de erf
genamen getraceerd.
flSTERDAM - De KunstRAl in
nsterdam verwacht dit jaar
,'n 160 deelnemers. De beurs
ordt dit jaar van 5 tot en met
ljuni gehouden. Op de zeven-
ïride KunstRAl wordt voor de
»rde maal de aanmoedigings-
njs West Art of Now Award
5,000 gulden en een beeldje)
(gereikt aan een veelbeloven-
iartiest. Van de tien kunste-
iars die voor de prijs in aan-
erking komen en die door een
[V van particuliere verzame-
irszijn geselecteerd, is tijdens
beurs werk te zien. Nieuw
derdeel is de manifestatie
atements'. Deze bestaat uit
n reeks opvallende installa-
!s die door deelnemende ga
jes zijn ingestuurd. Een ad-
iscommissie selecteerde de
werken.
RUIN - De Duitse schrijver
ius Schlesinger is in de nacht
i donderdag op vrijdag in
rlijn overleden. Schlesinger
il door zijn kritische houding
ongenade bij de autoriteiten
h de vroegere DDR. In 1979
>rd hij uit de Oost-Duitse
hrijversbond gestoten,
hlesinger meende dat de
)R bestand moest zijn tegen
n kritische benadering en
ireef daar ook naar. Zijn
ek 'Leben im Winter' mocht
zijn land niet worden ge-
ïkt. Vanaf 1980 woonde hij in
ist-Berlijn. Bekende werken
n de overleden auteur zijn
otel oder Hospital' (1973) en
atullaund Busch' (1984).
lorde Duitse film 'Ikarus'
u ireef hij het scenario.
if N HAAG - De Koninklijke Bi-
g. Dtheek in Den Haag heeft de
m zameling boeken van Annie
G. Schmidt gekregen van
ar vroegere uitgever, Reinold
ipers. De verzameling omvat
Ie tientallen eerste drukken
,0 herdrukken van boeken van
di) schrijfster van onder andere
penjanneke', 'Pluk van de
tteflet' en 'Ja zuster nee zus-
Een collectie met afbeel-
Ci van hoofdfiguren uit de
n van de succesvolle
irijfster, bijeengebracht door
I" ltgenote Tine van Buul van
I uitgever, is overgedragen
in het Kinderboekenmuseum,
boekverzameling is in het
aar 2002 voor het grote pu-
ek te zien tijdens de kinder-
ekententoonstelling 'Won-
rland' in de Kunsthal in Rot-
dam.
a
Eddy Doorenbos (79): van jeugdidool tot barpianist
THEATER RECENSIE
MAARTEN BAANDERS
Voorstelling: 'Geluk' door Het Hans Hof Ensemble-
Gezien 11/5 LAKtheater Leiden Aldaar nog te
zien: 12/5.
Je hoeft maar een voet in de zaal te
zetten of het decor neemt je al in zich
op, als een plant die zijn stengels om
je heen slingert.
In deze prachtige, overrompelende
omgeving leeft het Hans Hof Ensem
ble zich uit op het thema 'geluk'. De
paradijselijke sfeer doet je het gewone
leven helemaal vergeten. Het kleinste
geritsel tussen de planten is al genoeg
om de spanning erin te brengen.
Maar het blijft niet bij zacht geritsel.
De personages baden in een ongrijp
baar, absurd soort geluk en komen
voortdurend met elkaar in botsing.
Liefdesscènes, het genot van tropische
vruchten, een kaartspelletje, loom over
de grond rollen: het zijn niet eens zo
heel verrassende vormen van geluk.
Maar het Hans Hof Ensemble verbindt
er zulke geestige en originele vondsten
aan, dat je hier een volstrekt nieuwe
gelukservaring meekrijgt. De manier
waarop een man met een handtas en
een wekkertje een zonnebadende
vrouw probeert tot blinde erotiek te
verleiden, is schitterend en ontwape
nend. Ook in het kaartspel kan men
zijn geluk zoeken, maar dat wordt wel
erg moeilijk als door het gekronkel niet
meer duidelijk is wie aan het spel is en
met welke hand.
Maar de grootste kracht van de
voorstelling zit in de bewegingen. Zel
den zie je zo'n ongeremdheid, die te
gelijk zo tintelend en geestig is. Liefde
en lompheid gaan hand in hand. Wat
zacht begint kan op een molesterend
duet uitdraaien. De dansers zwiepen
elkaar ruw heen en weer, mangelen el
kaar tussen hun benen, gaan op el-
kaars hoofd staan of bonken eikaars
hoofd op de vloer. Het doet plaatsver
vangend pijn als je het ziet gebeuren,
maar alles gaat daarna zo pijlsnel ver
der, dat je steeds weer in de lach
schiet.
En in die vaart flitst het door je heen
hoe onschuldig het uiteindelijk alle
maal is. De dansers pakken niet alleen
elkaar hard aan, ook de flora moet er
duchtig aan geloven. Soms lijkt het
een zootje, maar het kan niemand ont
gaan hoe precies en uitgekiend de be
wegingen in elkaar zitten.
Het enige minpunt is dat de voor
stelling aan het eind een beetje inzakt.
De slotscène, waarin de dansers, net
als aan het begin, op hun buik over de
vloer glijden, duurt te lang en heeft
niet meer de spitsheid van het gedeel
te daarvoor.
Han de Willigen and His Maui
Islanders. ,,In de oorlogsjaren
was Hawaïmuziek razend po
pulair. We wisten nauwelijks
waar Honolulu lag, maar 't was
in ieder geval ver weg en daar
ging 't om."
Met de opkomst van pop ver
dween de interesse voor de mu
ziek van Doorenbos. Hij emi
greerde naar Spanje, waar hij
midden jaren zestig zijn huidi
ge vrouw ontmoette. ,,Ik zat
destijds in de jetset van Marbel-
la en was gaan schilderen. Tot
mijn eigen verbazing had ik
daar veel succes mee. Sean
Connery en Gina Lollobridgida
kochten mijn doeken. Toch was
ik niet gelukkig. Ik zat middenin
een scheiding en was flink aan
de drank. Veel zuipen, veel
joints roken, dat deed iedereen
daar. We jaagden al ons geld er
doorheen. Micky heeft mij uit
de fles getrokken. Dankzij haar
ben ik zo oud geworden. Ze is
een Fran<;aise en heet eigenlijk
Micheline. Maar ze wil niet in
verband worden gebracht met
autobanden. Nooit geweten dat
ik zó lang bij dezelfde vrouw
zou blijven."
Midden jaren tachtig kreeg in
Marbella het massatoerisme de
overhand en vestigde hij zich in
Nederland. ,,Het was moeilijk,
hoor. ledereen was mij verge
ten. Weet je wie mij erg heeft
geholpen? Ann Burton. Toen
we hier zonder een rooie cent
arriveerden en bij haar moesten
logeren, hielp ze mij aan een
woning en aan een aardig auto-
tje; de betaling kwam later wel.
En daarna hielp ze mij aan een
schnabbel in het Amsterdamse
Crest Hotel. Annetje was echt
een schatje. Zó sociaal, zó lief."
Tegenwoordig is hij 'a sin-
Festival a/d Werf: geen steltlopers en grote spektakels
Minder theater met grootse effecten, gooi- en smijtwerk,
botte grappen en knipogen naar camp en wansmaak.
Meer persoonlijk getinte voorstellingen, met echte emo
ties, esthetiek en meer diepgang. Jeffrey Meulman, di
recteur van Festival a/d Werf, belooft dat het Utrechtse
theater-, muziek- en kunstfestival dit jaar compleet an
ders zal zijn dan de vorige editie.
De hand van de programmeur
is dit jaar duidelijk te herken
nen. Bij zijn aanstelling twee
jaar geleden, rekende hij af met
de tendens binnen het festival
om voorstellingen te maken die
nauw aansloten op de realiteit
van alledag. ,,Ik denk dat het
festival sinds vorig jaar theatra
ler is dan ooit", zegt hij op het
grasveldje achter Huis a/d
Werf, de thuisbasis van het fes
tival. „Vorig jaar voelde ik dui
delijk de behoefte om te reage
ren op de platheid in de maat
schappij. Ik reageerde daarop
door voorstellingen te pro
grammeren die er nog harder
op inhakten. Dit jaar wilde ik
op zoek gaan naar theater dat
het hoofd en het hart prikkelt.
Je zou kunnen spreken van een
soort van verdieping."
Een bezoek aan de voorstel
ling 'Graft - Tales Of An Actor'
van de Engelse acteur George
Dillon, was volgens Meulman
het startpunt van het denken
over dit festival. „Dillon ge
bruikt geen lichteffecten en
geen decor. In zijn monoloog
moet hij het doen met zijn stem
en zijn talent als acteur. Sober
der kan het niet. Dit is theater
in zijn meest naakte essentie.
Het greep me ontzettend aan,
in al z'n eenvoud. Ik wilde die
voorstelling dan ook per se
hebben."
Als het aan Meulman ligt, or
ganiseert hij elk jaar een ander
soort festival. „Als festivalpro
grammeur reageer je toch op de
tijdgeest", zegt hij. „Wat altijd
zal blijven is dat dit festival
nooit zal kiezen voor de gemak
kelijke weg. Onlangs moest ik
mijn collega's van de zomerfes
tivals toespreken. Ik heb een
pleidooi gehouden voor risico
volle producties. Zorg ervoor
dat niet alles opgaat in een zee
van amusement. Probeer niet
gemakkelijk te scoren, want je
timmert alles dicht. Alleen door
risico's te nemen, door makers
ruimte te gunnen om dingen te
maken die zouden kunnen mis
lukken, zorg je voor doorstro
ming, voor nieuw elan en ver
nieuwing. Theater bestaat bij
de gratie van het nemen van ri
sico's."
Om die reden heeft Meulman
dit jaar gekozen voor de in
stroom van nieuwe, jonge groe
pen als TG De Maan, Drie
Naakte Mannen en Yell-O
Company. De grootste produc
ties staan in Hal 3 en Hal 4 van
de Jaarbeurs. 'Circus Shakespe
are', de nieuwe productie van
Zuidelijk Toneel/Hollandia gaat
daar in première. Al weken lang
zijn ze aan het bouwen in de
Jaarbeurs om de kale hal om te
toveren in een levendige Jaar
markt met koorddansers,
clowns en poffertjestenten. Het
fungeert als levend decor voor
de voorstelling, die ongeveer
drieënhalf uur duurt.
Een hal verder, in Hal 4, is de
Gentenaar Arne Sierens met
zijn gevolg te gast. 'Niet Alle
Marokkanen Zijn Dieven' kreeg
veel publiciteit vanwege de titel
van de voorstelling. Het stuk,
een zoektocht naar culturele
verschillen, werd luid bejubeld
door de Belgische en Neder
landse pers.
Theatermakers als Christine
van Stralen ('Wij, Christina'),
het Rotterdamse choreografen-
collectief Lieber Gorilla ('Gorilla
Goes Beautiful'), Hotel Modern
(met de alleszins aanbevelens
waardige voorstelling 'De Grote
Oorlog'), Theaterfirma Growing
Up In Public ('On The Road")
en Ine te Rietstap ('Sletjes') wa
ren eerder op Festival a/d Werf
te zien met andere producties.
Andere bekenden zijn Mugmet-
degoudentand (met de voor
stelling 'Mexico, The Paradise
In Me', Kassys en Liesbeth Grit-
ter met de bewegingsvoorstel
ling 'Baas Slaat Man' en het ca
baretduo Schudden (met
'Dummy').
Wie 's avonds na de voorstel
lingen in Utrecht wil blijven
hangen, kan terecht in het Fes
tivalpaviljoen op de Neude.
Daar treden elke avond om
22.30 uur bands op. De nadruk
ligt dit jaar op feestelijke dance,
met als meest aansprekende
namen Zuco 103, Moodphase
5ive, Mindmenders, The Proov
en Headmix.
Festival a/d Werf, van don
derdag 17 tot en met zaterdag
26 mei op diverse locaties in
Utrecht.
ISTERDAM GPD
dy Doorenbos wordt dit jaar
hlig. maar moet nog steeds
lere avond werken voor zijn
Dod. Toch klaagt hij niet. In
jaren vijftig was hij een
ïgdidool en een sekssymbool.
;e( j won de populariteitspolls in
sector 'mannelijke vocalis-
i Als hij zich vertoonde in
ikels en restaurants, stootten
mensen elkaar aan: „Kijk,
jjjlar is Eddy Doorenbos!" Een
Ie generatie zangers groeide
l& met zijn platen.
!u is Doorenbos barpianist.
!blj treedt al sinds 1997 tien
anden per jaar, vijf dagen
rweek, vier uur per avond op
in de Boomerang Bar van het
i eraton Hotel op Schiphol. Op
aa overige avonden schnabbelt
v op privéfeesten. Een kwestie
n 'brood op de plank', zegt
nuchter. „Ik krijg anders al-
?n AOW. Bovendien is mijn
ouvv Micky meer dan twintig
ar jonger dan ik en dus nog
tg niet in de AOW-leeftijd."
l^ter zal hij vertellen dat hij
b halve Micky ook nog een in-
>ei ,nend kleinkind moet onder-
e oden; de achtjarige zoon van
instabiele dochter. Toch
'kpdt hij zichzelf niet zielig. „De
re omerang Bar is een aardig
tóe, hoor. Ze stemmen de
ugel voor mij en er wordt
os echt geluisterd. Laatst
toen was hier een ouder
Kpaar uit Kansas City. En-
usiaste mensen; kwamen
trtdurend met fooien en ver-
^nummers. Dat vrouwtje
S nog met mij Unforgettable
!°ngen. Helemaal niet slecht,
daar, op die stoel, zat La-
p(i ya lackson, vorig jaar. Uren-
'g- Met een gezicht als een
'Circus Shakespeare', de nieuwe productie van Zuidelijk Toneel/Hollandia. Foto: GPD/Jaap de Boer
Eddy Dooren
bos: „Ik had
een pianojuf
met een heer
lijke boezem,
daar kon ik
mijn ogen
niet van af
houden."
Foto:
GPD/George
Verberne
sfinx, van al die plastische ope
raties. Ze stuurde de hele tijd
een mannetje naar mij met ver
zoekjes; ik heb het halve Sina
tra-repertoire voor haar gezon
gen."
Het engagement in deze
roodpluchen bar geeft hem de
gelegenheid zijn pianotechniek
te verbeteren. „Je moet blijven
oefenen, zeg ik altijd maar.
Vooral ik, want ik ben eigenlijk
gitarist van huis uit. De piano
ben ik erbij gaan doen toen ik
in The Millers zat, vijftig jaar te
rug. We hadden aanvankelijk
Pia Beek op piano en die had
absoluut geen tempogevoel. Al
le tempo's zwabberden."
Eddy Doorenbos is een heer
van stand. Recht van lijf en le
den en voorzien van een ele
gante grijze kuif. Hij spreekt al
het horecapersoneel aan met
de voornaam: „Zeg lieve Karo-
lien, geef je die meneer van de
krant nog een drankje?" Hij
verkeert bij voorkeur in het ge
zelschap van vrouwen, vertelt
hij in een pauze. „Vrouwen fas
cineren mij. Dat begon al op
mijn dertiende. Ik had een pia
nojuf met een heerlijke boe
zem, daar kon ik mijn ogen niet
van afhouden. Ik wist het zo
waar een paar maanden bij
haar vol te houden. Verder heb
ik nooit zoveel gestudeerd; ik
ben meer een man van de prak
tijk."
„We hadden ook een gitaar
thuis waar ik wel eens op zat te
pingelen. Mijn eerste vriendin
netje zei een keer dat ze mij zo
lief vond als ik iets zong terwijl
ik wat akkoorden aansloeg.
Nou, toen ging ik natuurlijk
meteen verder met die gitaar.
Achteraf gezien realiseer ik mij
dat ik bij al die meisjes de
warmte en de aandacht zocht
die ik thuis moest missen. Ik
neem mijn moeder niets kwa
lijk, want ze bevond zich in een
moeilijke situatie. Ze had zeven
kinderen uit twee huwelijken,
was toen wéér gescheiden en
werd vervolgens onterfd door
haar deftige Haagse familie. Ik
zei een keer dat ik nooit muziek
durfde te maken als zij in de ka
mer was: 'Jij bent altijd zo koel,
zo afstandelijk, mamma.' Toen
viel ze mij huilend in de armen;
het was de enige keer dat ze dat
deed."
Eddy mocht niet de muziek
in, werd naar de Zeevaartschool
gestuurd en bracht het daar zo
waar tot gediplomeerd 'Kapi
tein op de Grote Vaart'. Maar in
diezelfde tijd trad hij al op met
Kan ook per fax 071 5134543
en e-mail info@leidseschouwburg.nl
Of afhalen, vanaf 18 mei
