De klokkenluider van de Alpe d'Hue
Gesprek van de Dag
Mink K'
Vetpil
Bloemen op secretaressedag
lnMe handen van de beautybranche
M
DONDERDAG 19 APRIL 2001
De criminele inform^tf Mink Kok zal niet worden
vervolgd voor de opsla]* van een grote hoeveelheid
wapens waaronder automatische geweren en ma
chinepistolen. Het gerechtshof in Amsterdam heeft
het openbaar ministjetife (OM) in deze zaak niet ont-
mkelijk verklaard. Q&t is zo ongeveer de ergste
schrobbering die hetUM kan krijgen. Het leven van
link Kok is volgens betgerechtshof in gevaar ge-
u.cht doordat het OM^tfspraken over strikte ge
heimhouding van zfyvfctóntiteit schond.
>e uitspraak van hewiflffethtshof druist tegen het
"chtsgevoel in. Eet» »p heterdaad betrapte boef
'.at vrijuit omdat|u$miér,weer eens een fout heeft
e maakt. Een fout Mtewach niets te maken had
met de wapenopslaflÉKar met een eerdere deal
m Kok met het drugshandel. Kok was in
ruil oor informatie jfififiüniteit beloofd voor ge
leegde drugsmisdrfjvèh. Maar. zo zegt het hof, het
OM zou indirect dé icHerttiteit van Kok verraden
hebben aan de KaméjrfpAmissie Kalsbeek, die zich
met de nasleep van d^lPa-affaire bezighield.
u lopen de lezingen'wér wat er werkelijk is ge
beurd uiteen. Leden tfalï de Kamercommissie ont-
1 ?nnen dat het OM getëfkl heeft. Maar vast staat dat
i >nze rechtsstaat zich ondanks de lessen van de IRT-
affaire weer eens ai
gebrand. De lacherri
tijd de crimineel;
De vraag is dus of Jjj
bóeven om anderéi
sende opinie in de,
denkbare bezwari
minelen in te schi
ten behoeve van de
aliteit. Anders ve
het zicht op de zw;
criminele informant heeft
}rde is in zulke gevallen al-
zich wel moet inlaten met
te vangen? De overheer-
is dat we ondanks alle
aan ontkomen om cri-
de informatiewinning
|ding van de zware crimi-
ipolitie en Justitie volledig
:ns.
Daartegenover staat tJüt 3e successen van het wer-
i met informanten o|r de vingers van een hand te
n zijn. Telkens weer boet Justitie aan geloof-
ardigheid in als een ^Unk Kok de rechtsstaat een
r draait. De burg#rb%rijpt er niets van. Voor vijf
•eter te hard rjjdèff krijgt hij een bekeuring,
aar een beruchte drugscrimineel in het bezit van
ii groot wapenarsetiWil gaat vrijuit. Misdadigers
a en achter slot crf'graKflél. Dat zou in Nederland
t uitgangspunt va$'<ffe criminaliteitsbestrijding
moeten zijn.
Iflf
I SI«'
Itirie jaar geleden gemaakt,
LJS"! ndsdien onveranderd,
blijven en hun aantal
wetenschap daar bitter
'we al sinds mijn eerste be
ten, midden jaren tachtig,
■id om me heen gezien als
>r over een simpel bier-
rapen. Nee echt, modder -
men, vrouwen, bejaar-
verzorgers, autoverkopers,
weet dat het niet alleen
ir ook om een genetisch en
rrfel ijk bepaalde aatifefy Toch, wat ik in Amerika te-
■nkwam, was mensonterend.
In VPRO's Noorderlicht kwamen gisteravond weten-
1 tappers aan het woord die dat beeld ook in de toe-
zien in West-Europa. Wat is namelijk het ge-
7; het menselijk lichaam is na duizenden jaren
li schaarste ingesteld op voedsel (lees: energie) op
liet programma we.
maar de boodschaj
Dikke mensen zuil
stijgt, terwijl de nh
weinig aan kan dt
Het onderwerp int\
-nek aan de Vereni
Ik heb zelden zovee
daar. En dan heb il
'•nikje of een paar
?tte kinderen, tit
den, politieagentei
politici, noem mat
>m ie veel eten gadl,
nemen. Nu er al zekei
meer is, hebben we
wikkelt dat bij ovei
Dikke mensen künh
we gewicht aan te
hun leven mee woi
liezen.
Geen prettig vooi
i iewde geleerden,
overtuigd dat er b
ijè op de markt kopjl
verzadiging controM
Haar een andere ut'
ree i aan toe dat zei
schappij als de wei
lenaf te groot zullen
pil. Kortom, wegt
jaar Amerikaanse ft
'ig jaar geen schaarste
iologisch mechanisme ont-
t zegt: nu is het genoeg,
allen, maar om hun nieu-
daar zullen ze de rest van
Een strijd die ze vaak ver-
L stelde het handvol gein ter -
de professoren is ervan
tot tien jaar een middel-
(5 systeem van honger en
>Dat zou een uitkomt zijn.
vair docent voegde daar di-
in de consumptiemaat-
r dè verleidingen van bui-
'oor een succes van de vet-
•rland over een aantal
•n beleven.
\ls ik daaraan denk, wordt me iedere eetlust ontno-
Een bosje bloemen is nog steeds het populairste kado op
secretaressedag. foto ron richel
Vaderdag, moederdag, Valentijnsdag. Het
zal nog wel even duren voordat secretares
sedag in datzelfde rijtje voorkomt. Toch ge
niet de dag landelijke bekendheid. Van
daag zullen duizenden secretaressen een
bloemetje krijgen. Want een ander cadeau
lijkt onmogelijk.
,,Oh? Secretaressedag, is die vandaag dan?"
R. Bergmans van Uitgeverij Meulenhoff
klinkt verbaasd. „Nee, volgens mij doen wij
daar niets aan." Advocaat J. Wind uit Mid
delburg lacht als hij geconfronteerd wordt
met de secretaressedag. „Ik vind het net
zo'n flauwekul als vaderdag of moederdag.
Voor mij geen slingers."
S. Kijer van de Nederlandse Vereniging van
Directiesecretaressen (NVD) benadrukt dat
deelname vrijwillig is. „Als secretaresse is
het leuk om gewaardeerd te worden, dat
weet ik uit ervaring. Op de dag worden ze
in het zonnetje gezet. Maar de NVD doet
niets bijzonders. We staan op een secreta
ressevakbeurs in Veldhoven. Ik weet niet of
die er speciaal voor is georganiseerd."
De verzekeringsmaatschappijen Amev en
de CZ-groep geven de secretaressen wel
extra aandacht. I. Jacobs van de CZ-groep:
„Vorig jaar zijn ze verrast met een bosje
bloemen, wat het dit jaar is weet ik niet.
Dat is afhankelijk van de leidinggevende.
Die kan iets voor zijn secretaressen meene
men." De Amev doet het niet anders. N.
van Rijn: „Het hoeft geen secretaressedag
te zijn om waardering te uiten, een bos
bloemen meenemen mag ook op een an
dere dag. We steunen het wel, maar het is
aan de managers om er iets aan te doen."
Ooit had secretaressedag een educatieve
bijklank. Op de naar Amerikaans model
opgezette dag werden workshop en con
gressen georganiseerd. Activiteiten waar
secretaresses in de tijd van hun baas wei
nig ruimte voor kregen, zoals een eendaag
se cursus om met lastige klanten om te le
ren gaan. Het veranderde toen bloemenke-
ten Fleurop medeorganisator werd. De dag
verloor zijn onderwijzende karakter en ont
aardde in een minifloriade.
Rederij Doeksen, die vanuit Harlingen ver
antwoordelijk is voor bootreizen naar de
Waddeneilanden, geeft haar secretar
bloemen. „Twee bosjes, we zijn maai
klein bedrijf." Concertorganisator Md
Delft doet helemaal niet mee. J. Van'
denburg: „Secretaressedag? Zover ik
wordt dat individueel bepaald. Maar
hebben eigenlijk ook geen secretaresi
We werken met afdelingsassistenten
daar hebben we geen aparte dag voo
hebben hier geen beleid op losgelate
lukkig."
Randstad Uitzendbureau geeft de sec
resses wel bewust extra aandacht. S.
bers van het regiokantoor in Nijmega
krijgen allemaal bezoek van een inten
dent, die een cadeautje brengt. Vorig
waren dat plastic houders voor visite
jes."
Bij voetbalclub TOP Oss krijgen de tv*
cretaresses een bosje bloemen. Finant f
manager M. Holthuis: „Dat doen weii
jaar. Maar het is goed dat je even belt'
0
r<
Pastoor Jaap Reuten overleden
Vandaag wordt hij herdacht
en zaterdag begraven: pastoor
Jaap Reuten. Voor velen is de
ze geestelijke een illustere on
bekende. Totdat aan de naam
wordt toegevoegd dat hij de
pastoor was van de Alpe
d'Huez, de 'Nederlandse
berg' van de Tour de France.
Hij zal de geschiedenis ingaan
als de geestelijke, die alleen
de klok op zijn berg luidde,
wanneer een Nederlander als
eerste over de meet ging.
„Een mooie legende", vond
de pastoor bij leven en wel
zijn. „Er klopt niets van, maar
dat geeft niet."
Wielrenners fietsen in de Tour de France op hoge snelheid langs een van de kerkjes in het gebied rond de Alpe d'Huez.
Joop Zoetemelk in 1976 op weg naar de
eerste overwinning op de Alpe d'Huez.
foto anp
De in 1929 in Geldrop geboren Reu
ten werd in 1964 ingehuldigd als pas
toor in Alpe d'Huez, een 'nog nauwe
lijks ontgonnen wintersportoord' in
het Franse bisdom Grenoble. Hij werd
de zieleherder van negen parochies
verspreid over 35 kilometer, met en
kele duizenden gelovigen. Reed met
de auto van kapel tot kapel. Toen het
wintersportoord echt werd ontwik
keld, had hij in de wintermaanden
nog eens 30.000 extra zielen in het
dorp. Reuten bouwde een moderne
kerk, Notre Dame des Neiges en leef
de ver van roem en schijnwerpers.
Maar dat veranderde in 1976. Toen
deed de Tour de France Alpe d'Huez
aan. Het wintersportoord was voor de
Tourdirectie een ideale pleisterplaats
omdat er in de zomermaanden veel
hotelbedden leegstaan, en de weg
omhoog langs 21 loeizware en inmid
dels wereldberoemde haarspeldboch
ten leidt. Het was die tweede juli 1976
een helletocht. Het vertrek was in Di-
vonne-les-Bains. Joop Zoetemelk
kwam na 258 slopende kilometers als
eerste binnen na 8 uur, 31 minuten en
49 seconden. De Nederlandse pers
verkeerde in alle staten. Het was feest
in Notre Dame des Neiges, de kerk die
als perscentrum was ingericht.
„Het moet ongeveer kwart voor zes
zijn geweest", herinnerde Reuten zich
enkele jaren later. „In ieder geval luid
de ik het Angelus. Een van de journa
listen, Peter Ouwerkerk, kwam toen
naar me toe en feliciteerde me met
mijn initiatief om de Nederlandse ze
ge te beluiden. Hoe ik ook probeerde
hen op andere gedachten te brengen:
voor de Nederlanders had ik Joop
Zoetemelk en zijn overwinning via de
kerkklok kenbaar gemaakt."
Reuten vond het altijd weer leuk om
de anekdote op te dissen. Vooral om
dat het verhaal bij die ene overwin
ning van Zoetemelk niet ophield. Er
wonnen meer Nederlanders op de Al
pe d'Huez, zeker in de jaren zeventig
en tachtig. In 1977 werd Hennie Kui
per werkelijk door Jaap Reuten beluid.
Die eer viel ook ten deel aan Peter
Winnen en Steven Rooks. Kuiper,
Winnen en Zoetemelk wonnen ieder
twee maal de beklimming van de
berg, die sindsdien het tafereel is van
een waar Nederlands volksfeest met
snackbars, geïmproviseerde campings
en ander vertier.
Het jaar dat de Tour de Alpe d'Huez
niet aandoet, is een kleine ramp voor
het dorp. Zozeer dat voormalig burge
meester Jean-Guy Cupillard enkele ja
ren terug een formeel protest bij de
Tourdirectie indiende, in de hoop
'zijn' etappe terug te krijgen.
Pastoor Reuten vond het eigenlijk wel
leuk, de bijna jaarlijkse processie van
wielerminnend Nederland. Want hoe
wel het hem goed beviel in de Franse
provincie Isère, vond hij toch dat de
bewoners er wat te weinig feest vier
den. „Het is hier meestal adembene
mend rustig", vertrouwde hij menige
bezoeker toe, terwijl hij keek naar de
dappere fietstoeristen die net als de
grote renners poogden om de onge
naakbare Alp te nemen. „Ook zij ver
dienen dat de klok voor ze wordt ge
luid."
Zijn werkomstandigheden waren ze
ker in de winter bepaald bar te noe
men. Om naar zijn verst gelegen
dorpskerk te rijden, moest hij eerst
Alpe d'Huez tot in het dal afdalen
(Bourg d'Oisans) om daarna aand
andere kant weer omhoog te rijdt
„Hier is 35 kilometer iets heel am
dan in Nederland. Zeker als het int
winter sneeuwt."
In 1992 werd hij het slachtoffer vat
een zwaar verkeersongeval. En sint
dat moment is de legende van de
Klokkenluider van de Alpe d'Huez
hard halt toegeroepen. Reuten wet
nooit meer de oude. In 1995 verliet
Frankrijk, en leefde in Huize Barb2
in Schijndel. Daar wordt vandaag a
scheid van hem genomen. Het stol Qe'(
lijk overschot vertrekt daarna richt ug
Frankrijk. Jaap Reuten, hij werd 72
jaar, zal zaterdag worden begrave
het kerkhof van Notre Dame des
Neiges op de top van zijn geliefde/
pe d'Huez. Als dan de Idok luidt, zt
misschien net een fïetstoerist de la
ste meters bergop rijden, en denke
dat zijn overwinning wordt beluid
wilko voordouw
enselijk
Z3
cc.
u
Toch maar weer eens een bezoek aan de schoonheidsspe-
gebracht. Gedreven door drie gerstekorrels, ver
ia Igk lieren die in de vorm van kleine bultjes mijn
intsierdenEen vriendin van mij, zeer betrokken
Iles wat met schoonheid en cosmetica te maken
ff, raadde mij er een aan: 'de beste'. Deze glossy
lÉsigndame was ontsteld over het feit dat ik jaren-
g haar hele branche links had laten liggen, net
de vriendin overigens die zich maar niet kan
voorstellen dat de wonderen van de cosmetica
niet aan mij besteed zijn. Zelf gelooft ze heilig in
de werking van plantaardige extracten, retinol,
vitaminen, dermo-peptiden, QlOen wat
dies meer zij, op haar gelaat. Ze geeft hon
derden guldens uit aan allerlei avant-gar-
distische smeersels met welluidende namen,
ze voedt, stimuleert, voert af, gaat weke
lijks naar de sauna, haalt allerlei
pakkingen en massages in een kuur
oordachtige setting en krijgt mij
nooit en te nimmer mee met welke
activiteit dan ook. Ik heb er geen tijd
voor, betoog ik dan, maar ik knap er
ook niet van op. Ik knap er van af.
Ooit heb ik voor een blad een artikel
geschreven over de beautybranche
en kuuroordindustrie in Neder
land. Een week lang onderging ik
billende plaatsen allerlei behandelingen:
•r- en algenpakkingen, massages, ontstressen
met aromatherapie in bubbelbaden. Er werd van alles op
mijn gezicht en halslijn gesmeerd en er weer afgehaald,
mijn kapsel en make-up werden onder handen genomen,
en toen ik in de spiegel keek, kende ik mijzelf niet meer te
rug. Ik was gezond, monteren tevreden met mijzelf naar
het eerste kuuroord afgereisd en toen ik het laatste verliet,
was ik niet alleen bekaf maar bovendien ook nog in het
bezit van allerlei vreemde, nooit eerder opgemerkte aan
doeningen die volgens de professionele zegslieden nauw
gezette behandeling behoefden. Mijn huid was zwaar on
dervoed, de rimpelvorming rond mijn ogen had bijna het
stadium van onbehandelbaarheid bereikt, mijn haar
schreeuwde om bijzondere producten en ik bleek zakken
de knie- en bilpartijen te hebben. Bij de laatste behande
ling had zo'n fee uit het new-agecircuit via betasting van
mijn voetzolen ontdekt dat ik in een algehele staat van
ontreddering verkeerde. Dat laatste klopte, daar was een
hele week door haar collega's naar toe gewerkt. Ik was ge
radbraakt van al dat liggen, ik had een daverende mi
graine, ik voelde me helemaal op mijn onherkenbare kop
gezet. Ik was rijp voor een serie volgend behandelingen:
bij het RIAGG.
Dat gevoel had ik na de verwijdering van de drie gerste
korrels weer. Want je schijnt niet naar een schoonheids
specialist te kunnen gaan voor drie gerstekorrels. Ze wil
len hun vak uitoefenen, voor de cliënt - en zichzelf- het
onderste uit de kan halen en er een totaalervaring van
maken. Deze boog zich dus met haar volmaakt geëpileer-
de wenkbrauwen en geheel uit de kunst opgemaakte ogen
over mijn gelaat en toonde vervolgens een discrete, maar
moeilijk te negeren bezorgdheid. Toch maar eens een
grondige schoonmaakbeurt doen, was haar suggestie, als
of het vuil met vrachten op mijn wangen lag. En een mas
ker voor het afvoeren van afvalstoffen, stimuleren en voe
den. Schoonheidsspecialisten voeren bepaalde 'huizen',
cosmeticamerken wel te verstaan, en zij was een adept
van Maria Galland. Ik kreeg een echt masker op mijn ge
zicht, met kaviaarextiact, een kostbaar ingrediënt dat je
in normale doen met een chic lepeltje naar je mondholte
brengt en daar genietend laat wegsmelten. Misschien is
het mijn calvinistische inborst die mij tot het kwellende
besef bracht dat dit 'zonde' was, dat een mens niet drie
kwartier met kaviaarextract op hoort te niksen.
'Hoe voel je je nu?', vroeg de schoonheidsspecialiste vijf
kwartier later, toen ik met de nieuwste make-up op en
zonder gerstekorrels, met haar afrekende. Had ik naar
waarheid geantivoord, dan had ik kunnen volstaan met
één woord: beroerd. Ze had me nog geprobeerd een nacht
crème van tweehonderdvijftig gulden en een dagcrème
van honderdtachtig aan te smeren, vanwege mijn uiterst
zorgbehoeftige huidtype. Maar ik had mijn lesje voor de
komende jaren weer geleerd: lustvol ontspannen betekent
voor mij overeind blijven en bewegen. Fietsen, sporten,
tuinieren, wandelen. Huidverzorging? Penal Make-up?
Leuk, ik kan geen dag zonder. Maar een onvoorwaarde
lijk geloof in rimpelvervagende, contourverstevigende crè
mes en behandelingen die je een 'stralende jeugdigheid'
zouden geven, dat lijkt me toch vooral een handel in illu
sies. Het doet me denken aan dat sprookje over de kleren
van de keizer.
In
De Amerikaanse superster MICHAEL
SON is naar verluidt door het manage (ei
bedrijf The Firm, dat sinds ruim een "ec
carrière begeleidde, aan de kant gezano'
sons woordvoerder Howard Rubenstenis
vestigde gisteren dat de zanger wegi; ctl
Firm, maar zei niet hoe de breuk tots
gekomen. Op de internetsite hitsdail)
.com worden echter niet nader aange 1
bronnen opgevoerd, die zeggen dat Tl
geen zaken meer wil doen met Jacksi
dat hij het bedrijf niet op de hoogte 1 ?sc
bracht van zijn plannen voor een jub ld
concert in Madison Square Garden. E ,uhr'
deze week werd bekend dat het concf
september plaatsheeft. De 42-jarige
bracht voor het laatst in 1997 een all
het weinig succesvolle Blood onthei g-
Floor, met remixen van zijn hits.
Het Argentijnse weekblad Caras heeft deze week gemeld dat
TIN ZORREGUIETA, de 27-jarige broer van de verloofde van
derlandse kroonprins, zijn zus 'als getuige naar het altaar in
we Kerk in het centrum van Amsterdam zal begeleiden'. Hetl
heeft niets uit de mond van Martin kunnen optekenen maarh
volgens Caras voor de hand. Officieel is nog geen plaats en tij ,j,
van het huwelijk bekend. Martin weigert ieder commentaar.1
zal bij de huwelijksplechtigheid in januari 2002 zijn vader
waarnemen van wie de aanwezigheid niet op prijs wordt ge:
Nederlandse politici', schrijft het blad.
uc
hc
