j 'Je komt hier om naar de vogels te luisteren9
I Rouwverwerking op het werk
Jn Bedrijf
Leiden Regio
Regionale banenbeurs
- jjPERDAG 19 APRIL 2001 972 15
De strijd voor behoud van een natuurgebied midden in de stad
ia JHL Een rubriek voor zakelijk nieuws uit de regio.
Telefoon: 071-5356426, Fax: 071-5321921.
el
do
uit de Leidsch DagbladAltC HI 1£VIS i\
ANNO 1901
Vrijdag 19 April
LEIDEN - Uit den gemeenteraad.
Bij de behandeling van het verzoek der firma
Tieleman en Dros om vergunning tot vervanging van
de draaibrug over de Middelstegracht tegenover de
voorm. Vleerensteeg door een ophaalbrug vroeg de
heer Den Houter of het niet billik is, dat de nieuwe
brug het eigendom van genoemde firm zij. De ge
meente verplichte haar alleen, de brug goed te on
derhouden en voor het publiek open te stellen. Met
dit denkbeeld kon de Voorzitter zich echter niet ver
eenigen: hij acht het wenschelijk, dat de nieuwe
brug het eigendom der gemeente zij. De heeren De
Lange en Fockema Andreae waren van hetzelfde ge
voelen. Nadat de Voorzitter er ten slotte nog op ge
wezen had, dat bedoelde firma tevreden is met een
regeling als B. en Ws. hadden voorgesteld, en de
heeren A.J. van Hoeken en Hasselbach nog het een
en ander hadden gevraagd en opgemerkt werd het
voorstel van B. en Ws. evenals het voorgaande zon
der hoofdelijke stemming aangenomen.
ANNO 1976
ken, de sloten, de volkstuinen
en een manege. Naar de reiger
op het dak van een huis in hun
straat. En naar de studentenflat
waarvan wethouder Hillebrand
(PvdA/ruimtelijke ordening)
heeft gezegd dat die waar
schijnlijk verdwijnt. Hetzelfde
geldt voor een garagebedrijf
aan de oostkant van het spoor.
„Dat zou een versterking van de
natuurwaarden betekenen. Er
zou een open, groene verbin
ding met de voetbalvelden aan
de Boshuizerkade ontstaan."
Dat er nu alleen buurtbewoners
in het gebied komen, is omdat
het niet is ontsloten en in feite
particulier terrein is. De initia
tiefgroep is voorstander van
een verbinding voor fietsers en
wandelaars onder het spoor
door. „Maar het mag hier geen
park worden met voetbalvelden
en rollerskaters. Je moet hier
verstandig en beperkt voorzie
ningen treffen. Je komt hier om
naar de vogels te luisteren."
Op papier hebben de twee al
heel wat bereikt. Maar de feiten
zijn dat NS Vastgoed de eige
naar is, niet van plan is om het
gebied aan de gemeente te ver
kopen en alleen nog maar met
plannen voor de dag is geko
men waarvan Overdijk en Van
der Plaat de rillingen kregen.
„Gelukkig de gemeente ook."
Onder de noemer 'stadsboule
vard' presenteerde de NS on
langs schetsen die, als ze wer
kelijkheid waren geworden,
geen grasspiet heel hadden ge
laten van de ecologische zone.
„Verhullend taalgebruik voor
een langgerekt lint van hoog
bouw. Wij zetten ons in voor
behoud en versterking van
groen in de stad, met die stads
boulevard had je het eruit ge
werkt."
Inmiddels zitten de gemeente
en de NS samen in de stuur
groep om verdere plannen te
ontwikkelen. Wethouder Hille
brand wil er ook de initiatief
groep, die zo'n achthonderd
huishoudens vertegenwoordigt,
bij betrekken. Overdijk en Van
der Plaat hebben daar oren
naar maar willen van 'de ach
terban' een mandaat hebben.
Het is de omwonenden niet al
leen te doen om de ecologische
zone, maar ook om de ver
keerssituatie op en rond de
Haagweg. Sinds het voorste
deel als parkeerterrein voor
binnenstadsbezoekers in ge
bruik is, zijn er vaak files. En de
veiligheid van overstekende
Als de plannen van de NS voor de bouw van een stadsboulevard werkelijkheid waren geworden, was er
geen grasspriet overeind gebleven aan weerszijden van het stadsnatuurgebied langs de spoorlijn Leiden-
Utrecht. foto peter snelderwaard
fietsers en voetgangers is in het
geding. De initiatiefgroep is niet
tegen de bouw van een perma
nente autostalling maar pleit
voor 'aanvullende verkeers
maatregelen'.
Liever dan een heel groot par
keerterrein aan de rand van de
binnenstad, zouden Overdijk
en Van der Plaat een 'fijnmazi
ger net' zien. Dan hoeft de ge
dachte parkeergarage ook niet
zo groot te zijn. Over deze en
andere onderwerpen zal de Ini
tiatiefgroep nu dus mee gaan
praten in de stuurgroep. Ze
komt aan één en dezelfde tafel
te zitten als de NS en de ge
meente.
„Onze positie verandert als we
met de gemeente en de NS sa
men plannen maken. Toch is
zitting nemen in de stuurgroep
de beste manier om grip te
houden. We hebben ons van
begin af aan niet opgesteld als
tegenbeweging, we hebben zelf
nagedacht, vooropgelopen. En
daarmee blijven we doorgaan.
Niet achteraf reageren of pro
testeren. We moeten zelf voor
stellen blijven doen. De ge
meente heeft tot dusverre op
ons gereageerd en beschouwt
ons inmiddels als een serieuze,
betrouwbare gesprekspartner.
Andersom is dat ook zo."
Nog voordat het mandaat van
de omwonenden binnen is,
lanceren Overdijk en Van der
Plaat een idee waarmee de ge
meente ook haar voordeel kan
doen. Ze willen de ontwerpop
dracht voor het langgerekte ter
rein aan minstens drie bureaus
uitbesteden. „Het bureau dat
met die stedelijke boulevard
kwam, dacht alleen maar mee
met de NS. Nogal wiedes, want
het werkte in opdracht van de
NS. En de NS willen alleen
maar winst", zegt Overdijk.
„Wat ook weer niet vreemd is,
de NS zijn gewoon een bedrijf."
„Maar we willen meer creativi
teit losmaken, we willen dat er
mensen naar kijken die meer
verstand hebben van ingewik
kelde binnenstedelijke locaties
als deze, waar bebouwing én
natuur een harmonieus geheel
moeten vormen. Hier moeten
ontwerpers aan te pas komen
die verstand hebben van ecolo
gie. De langgerekte vorm van
het terrein maakt het er alle
maal bepaald niet eenvoudiger
op. Juist daarom moet je je niet
van één bureau afhankelijk ma
ken. Zelf hebben we al ontwer
pers op het oog."
De twee zeggen zich ervan be
wust te zijn dat welke fraaie
schets er ook op tafel komt, de
NS pas overstag zullen gaan als
er voldoende winst uit kan wor
den gehaald. Woordvoerders
hebben al te kennen gegeven
dat een plan met 'slechts' twee
honderd woningen onbetaal
baar is.
Overdijk: „Maar de gemeente is
bereid mee te betalen. Bedra
gen zijn niet bekend. Dat is lo
gisch, je moet je onderhande
lingspositie niet weggeven."
ilorem: overeenkomstig de
de. Het klinkt wat zweve-
1 omt uit de rechtsweteri-
ppen, maar het is de naam
en bedrijf dat werkgevers,
Spsmakers en personeels-
ionarissen leert omgaan
Ie rouwverwerking van
nemers. Ook begeleidt Ad
tem de werknemer bij zijn
iproces. Rouw wordt hier
zin gebruikt. Het kan
over het verlies van een
are, maar ook over een
cheiding of ontslag bij een
Oprichter Gerard Fondse:
wat rouw kan brengen."
laeen kwart van de Neder-
jtt ie werknemers vindt dat
ledrijf of organisatie te
ll2i ig ruimte biedt voor rouw.
derde van de werknemers
i mening dat een beleid op
ïbied van verliesverwer-
venselijk is. Daaruit blijkt
!t nogal eens voorkomt
i'.l et voor een werknemer
■lijk is om rouwreacties te
op het werk", meent
Ise. „Zo kan het verlies van
ledewerker ongemerkt
orden tot een probleem
ETt Ie werkgever. De persoon
sle< lecht gaan functioneren
ger nog, uitvallen. Ad
is rem biedt de begeleiding
werkplek om deze pro-
Ni tegen te gaan."
se, zelf weduwnaar, werkt
iudi enteel nog in loondienst,
hoopt medio juni volop
djn bedrijf van start te
en gaan. Zijn eerste klan-
eeft hij al binnen en Fond-
K' de toekomst positief. Bij
listerie van Landbouw,
ui'beheer en Visserij is de
van Ad Valorem gelegd,
'zocht daar iemand die
'elpen bij het ontwikkelen
ren protocol bij rouwbege-
g. Een soort handleiding
'oe men met elkaar om
aan als een van de colle
en rouwproces door-
f. legt Fondse uit.
zijn de verhoudingen,
welke inzichten heeft een ma
nager nodig om daar goed en
correct mee om te gaan? Samen
met medewerkers heb ik dat
protocol ontwikkeld. Daarbij
zijn er verschillende gesprekken
geweest over waar je op moet
letten bij iemand die in zo'n
proces zit. Wat is rouw eigenlijk
en hoe ga je daar mee om? Het
protocol is tot grote tevreden
heid door het ministerie in ge-
bruik genomen."
Het belangrijkste doel van Ad
Valorem is voorkomen dat een
werknemer (langdurig) in de
ziektewet of de WAO terecht
komt. Dat is kostenbesparend
voor de werkgever en voorkomt
veel problemen in het bedrijf.
Fondse: „Zeker gezien de krap
pe arbeidsmarkt vandaag de
dag. Wanneer een werknemer
uit zou vallen is het erg moeilijk
om een plaatsvervanger te vin
den. Dat is één probleem.
Daarnaast worden de andere
collega's zwaarder belast, waar
door ook daar problemen kun
nen gaan ontstaan. Op den
duur is de hele afdeling ont
wricht. Doordat ik op de werk
plek kan helpen en begeleiden,
verliest een werkgever zijn man
of vrouw niet en kan het ar
beidsproces ongestoord zijn
doorgang vinden."
Het bedrijf uit Rijnsaterwoude
is geen verkapte Arbo-dienst.
„Zeker niet. Het grote verschil
is dat de Arbo-diensten pas in
gezet worden als iemand al
thuis zit. En dat is nu precies
wat ik probeer te voorkomen.
De manier die Ad Valorem
voorstaat, is het aanpakken van
de gehele structuur binnen een
bedrijf. Zorgen dat er een be
wustwordingsproces op gang
komt, zodat managers en colle
ga's inzicht krijgen in hoe ze
het beste kunnen omgaan met
de desbetreffende collega. En
voor de werknemer geldt het Ie
ren omgaan met het verlies. Ik
help om negatieve, ervaringen"
goed te doorleven, waardoor
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing een ingevulde cheque (geen
overschrijvingskaart) ter waarde van vijf gulden (voor een exemplaar wan 13 Bij 18 in zwart wit) op te sturen naar bel Leidsch
Dagblad, l.a.v. Leidsch Dagblad Archieven, postbus 54,2300 AB Leiden of door contante bending aan de balie van hel Leidsch
Dagblad aan de Rooseveltslraal 82. U ontvangt de foto binnen drie weken.
'r Het langwerpige gebied meet tien hectare. Volop
J mogelijkheden voor mooi beeldmateriaal zou je
n: jgen. Toch hebben fotografen en filmers moeite om
de natuurwaarden van het vroegere Van Gend
losterrein, een strook land aan weerszijden van de
spoorlijn Leiden-Utrecht, te vangen.
door Wim Koevoet
dat de natuur er verstop -
e speelt. Maar, zeggen Ca-
Dverdijk en Jan van der
menigeen blijft steken bij
ilik op het parkeerterrein
je Stichting Stadsparkeer-
q aan de Haagwegkant van
iebied. En daar slaat de
iel inderdaad toe. Ecologi-
zone? Stepping stone?
lit voor de mieren die in
ine het zand tussen de ste-
verslepen.
ar ze moeten ook dóórlo-
aldus Overdijk. Ze be
is. tniet de mieren maar de
in ekers van 'het stadsnatuur-
g„ ed'. En inderdaad, pas een
verderop wordt duidelijk
voor Overdijk en Van der
zich nu al jaren inzetten.
1(51 nitiatiefgroep, waarvan de
et voorzitster is en de ander
ne voorzitter, heeft na drie
knokken voor elkaar dat de
u van de stadsbestuurders
de langgerekte ecologische
zijn geopend. De twee,
oilvoonachtig aan de Rijn- en
u,] ekade, beschouwen de uit-
ra :en die de gemeenteraad
ei ngs over het gebied heeft
p an en die nu zwart-op-wit
dan ook als dikke winst,
werk is hiermee echter
os; niet gedaan, dat begint pas.
sU campagne is in de beslis-
hf je en moeilijkste fase aan-
nd. Het terrein is namelijk
idom van NS Vastgoed. En
in lil simpelweg zoveel moge-
■ld uit de strook grond ha-
oor er zoveel mogelijk te
- ven. Meer in elk geval dan
ïeehonderd woningen die
meenteraad in de uit-
ipunten heeft laten opne-
;ebied is geen ecologische
omdat Overdijk en Van
laat het zo noemen, maar
it dieren en planten er
lerplaatsen, waaronder ve-
wfchermde soorten. Dat is
ischappelijk aangetoond.
I" imen driehonderd plant
en voor (waaronder de
w rchidee en de wondklaver),
n in vissoorten (waaronder
de kroeskarper), vier soorten
amfibieën (watersalamanders,
bruine en groene kikkers), 110
vogelsoorten (ijsvogel, rietzan
ger) en dertien soorten zoog
dieren (wezel, waterspitsmuis).
„Het is een verbindingszone
tussen de Duin- en Bollenstreek
en het Groene Hart. Maar ook
een pleisterplaats voor de die
ren in de binnenstad. De uilen
op de Sterrewacht jagen en
broeden hier, en hagedissen en
padden vinden hier een rustig
plekje."
Dat is moeilijk voor te stellen
als je langs het langgerekte par
keerterrein met negenhonderd
plekken voor auto's loopt, er
een trein voorbij dendert en je
bedenkt dat er plannen zijn
voor de bouw van tweehonderd
huizen en een parkeergarage
voor duizend auto's. De voor
zitter en de vice-voorzitter wij
zen er echter op dat de natuur
er altijd al is geweest en dat het
parkeerterrein er slechts 'bij
toeval' is gekomen. „Het lag
braak, een aantal ondernemers
wilde het als parkeerterrein ge
bruiken en sloot een pachtcon-
tract met de NS."
Eenmaal van het parkeerterrein
af wordt al snel duidelijk dat
Overdijk en Van der Plaat niet
hallucineren en dat het 'ruige
stadsnatuurgebied', zoals ze de
omgeving typeren, echt bestaat.
„Een plek en een rust die je
nergens anders tegenkomt en
die daarom van grote waarde
zijn voor Leiden."
Ze wijzen naar de bramenstrui
Een reiger en een waterkreeft in de
Van Gend Loosterrein.
ecologische zone bij het vroegere
foto's peter snelderwaard
„Het is voor een werknemer moeilijk om rouwreacties te uiten op het
foto henk bouwman
Gerard Fondse van Ad Valorem:
werk."
men later op een milde manier
kan terugblikken. Als dat niet
gebeurt, kan rouw in de men
sen vast gaan zitten en kan het
soms jaren duren voordat men
uit een neerwaartse spiraal
komt."
Fondse zegt zelf al van jongs af
aan gefascineerd te zijn door de
dood. „Het is een onlosmakelijk
deel van het leven. Het heeft
mijn interesse altijd gehad.
Toen mijn partner overleed,
ben ik me heel bewust gewor
den dat ik sterfelijk ben en dat
ik graag heel intensief wil leven
en dat kan ook naast werken
met de dood. Ik wilde met mijn
eigen ervaringen iets doen. Ik
ben me gaan omscholen (stu
die Maatschappelijk Werk en
Dienstverlening), heb ruime er
varing opgedaan bij onder
meer de afdeling nazorg van
een uitvaaitverzekeraar, een
uitvaartonderneming, in de ter
minale zorg en als consulent bij
de Nederlandse Vereniging
voor Vrijwillige Euthanasie."
Voor meer informatie: Ad Valo
rem, tel.: 0172-507590
JULIETTE GIL1SSEN'
De Banen Beurs, eind april in Alphen aan den Rijn, biedt bedrij
ven en werkzoekenden de gelegenheid om elkaar op informele
wijze te ontmoeten. Op 28 en 29 april kunnen belangstellenden
gratis binnenlopen in de Rijnstreekhal om rond te kijken bij de
bedrijven uit Alphen en omgeving die zich daar presenteren.
Niet alleen werkzoekenden kunnen zich hier op de regionale ar
beidsmarkt oriënteren, ook herintreders, schoolverlaters en
werknemers die van baan willen veranderen zijn welkom. De
Banen Beurs is op zaterdag 28 april van 12 tot 18 uur en op zon
dag 29 april van 10 tot 17 uur. De Rijnstreekhal is te vinden op
Dillenburg 1. Wie aan de beurs wil deelnemen of informatie wil,
kan bellen met organisator Expolaan, 035-6832763 of fax 035-
6836148.
Zaterdag 17 april
LEIDEN - „Wat het zal kosten? Geen flauw idee."
Lachend voegt J.M.G. Melkert hieraan toe: „Ik hoop
dat ik nog leef als het klaar is." Achter hem staat de
Zijlpoort. Zichtbaar geteisterd door jarenlange ver
waarlozing. Een scheve toren, stilstaande klokwer-
ken, afbrokkelende stenen. Auto's en bussen persen
zich door de smalle doorgang. „Waarom moeten die
hier rijden?", vraagt Melkert zich af.
Hij is directeur van het Brusselse bedrijf Sokol,
dat de luxe woningbouw op het Waardeiland op gang
heeft gebracht. Hij is evenwel geen Belg, zoals velen
denken en in welke richting zijn tongval ook enigs
zins neigt, maar geboren in Nederland, in Alphen
aan den Rijn. Bijna twee jaar geleden startten de on
derhandelingen, die er thans toe hebben geleid dat
het college van B en W aan de gemeenteraad zal
voorstellen om de Zijlpoort over te doen (in erfpacht
uit te geven) aan J.M.G. Melkert. Voor een schappe
lijk prijsje, waarbij hij de plicht op zich neemt om de
poort te restaureren. Dat is kennelijk de enige mo
dus om dit eeuwenoude bouwwerk in volle luister te
herstellen. Wachten op de dag dat de gemeente daar
zelf genoeg geld beschikbaar voor heeft, zou in de
praktijk vermoedelijk uitlopen op de trieste consta
tering dat de Zijlpoort in elkaar is gestort. Een ge
vaar dat al enige jaren wordt onderkend. Melkert
weet al welke architect voor de restauratie zal wor
den ingeschakeld: ir. Capel van Sokol. „Dat is de
knapste man die ik ooit ben tegengekomen. Die
heeft in Brussel eens een kathedraal afgebroken en
weer helemaal opgebouwd." Hij verwacht dat de
restauratie enige jaren zal vergen. „Ja, Capel gaat
dat doen. Oude dingen doen, dat vindt hij prachtig."
Ramen en deuren in de Zijlpoort zijn dichtgespij
kerd of gemetseld. Ze moeten terugkomen, vindt
Melkert. Voor de bouw van de Zijlpoort legde Hen
drik van Willigen op 9 april 1667 de eerste steen. In
de zeventiende eeuw had Leiden negen van dergelij
ke poorten. Twee zijn er nog over: de Morschpoort en
de Zijlpoort.
LEIDEN - Onder
het motto 'met
de PPR de wijk
in' bezocht een
tweetal leden van
deze partij afge
lopen zaterdag
Maredorp, de
Oude Morsch en
de Transvaal-
buurt. Op de foto
duwen de secre
taresse van de
PPR, Cokkie Vol-
mer en gemeen
teraadslid Frits
van Oosten ge
tweeën de PPR-
kar.
foto archief
leidsch dagblad
