ZATERDAGS BIJVOEGSEL eiïjKscoiiiTc buiten Gelegenheids wetjes voor de 'hobbels' ZATERDAG 31 MAART 2001 eidsch Dagblad Willem-Alexander en Maxima gaan zeker niet trouwen in gemeenschap van goederen. Om problemen bij een eventuele echtscheiding te voorkomen, worden inkomen, eigendom en aanspraken op erfenissen keurig gescheiden in een huwelijkscontract. Maar wie krijgt dan de ouderlijke macht over eventuele kinderen, dus troonopvolgers? Het huwelijkscontract van de aanstaande koning en koningin der Nederlanden lijkt een helse klus. Of wordt het juist een eitje? „Deze mensen zijn zo belangrijk, daar maak je gewoon steeds als het nodig is een apart wetje voor. Wie wil weten hoe een huwelijkscon tract van een troonopvolger er on geveer uitziet, kan terecht bij de griffie van de familiekamer in de Amsterdamse rechtbank. Daar liggen alle huwelijkse voorwaarden opgeslagen die in de loop der jaren in het hoofdste delijke arrondissement zijn gesloten. Dus ook de overeenkomst tussen toenmalig prinses Beatrix en Claus von Amsberg, gesloten op 10 februari 1966 bij de Haagse notaris Willem Groen. De tekst is klip en klaar: De echtgenoten zijn ge huwd buiten elke gemeenschap van goederen. Ook de gemeenschap van winst en verlies is uitgesloten. Oftewel: van eerlijk delen is geen sprake. Beatrix krijgt niks van Claus' vermogen, inkomsten en even tuele nalatenschappen. En, belangrijker, Claus kan bij een eventuele scheiding fluiten naar koninklijke eigendommen die het staatshoofd heeft vergaard. Precies zo zijn de huwelijkse voorwaarden op 14 maart 1966 ter griffie ingeschreven en ondertekend door bruid en bruidegom. Getuigen waren jonkheer mr. Eric Willem Roëll, particulier thesaurier van de toenmalige koningin Juliana, en kandidaat-notaris jonkheer mr. Petrus Adrianus van Buttingha Wi- chers. Op zich is het mogelijk dat het huwelijkscontract tussen Claus en Beatrix nog nadere details kent, maar die hoeven niet voor iedereen ter inzage te lig gen bij de Amsterdamse griffie. Een uittreksel vol staat. En zo zal het waarschijnlijk ook gebeuren bij een huwelijk tussen Willem-Alexander en Maxima Zorreguieta. De beide (familie)vermogens wor den strikt van elkaar geschei den. feilde februari standp Heaen de SR0EH, notarxs Ter mij, na te noeme verschenen voor g-Gravenbage tuigen H4HS T01«SKLIJK3 pSIHS'ES D SR in tegenwoor' „Op zich is dat natuurlijk ook geen enkel pro bleem. Mevrouw Zorreguieta is door haar komaf bemiddeld genoeg om ook na een eventuele scheiding niet met niks achter te blijven", zegt de Haagse notaris mr. Ad de Jong. De jurist van no tariskantoor De Jong Rosenberg en Polak heeft een jarenlange ervaring in het opstellen van huwelijk se voorwaarden voor notabelen en andere figuren uit Neerlands high society. Complicaties Zonneklaar is in ieder geval dat het huwelijkscon tract van de kroonprins en zijn Argentijnse vrien din buiten alle categorieën valt. Op.het eerste ge zicht lijken dan ook tal van complicaties op de loer te liggen voor de vervaardiging van een hu welijkscontract. De vermogensopbouw van een (aanstaand) vorst is uniek. Hij krijgt geen loon, maar een uitkering, betaalt geen belasting of pen sioenpremie. De bruid is bovendien een dame uit een ver buitenland waar mogelijk heel andere re gels en wetten gelden wat betreft echtscheidings procedures, nalatenschappen en ouderlijke macht. „De Nederlandse huwelijkse voorwaarden wor den niet overal ter wereld erkend en dan dus ook niet uitgevoerd", weet mr. Loes Gijbeis, door de wol geverfd advocaat en scheidingsbemiddelaar bij NautaDutilh in Rotterdam. Ze doet al twintig jaar echtscheidingszaken voor •aigheid B TT p-RTNSBS eenendertig jenuar de allerrijkste Nederlanders, waar steevast een miljoenenvermogen in zet is van de scheidingstwist. Uit ervaring kent ze het gedoe dat kan ontstaan als het buitenland om de hoek komt kijken. Ze noemt het voorbeeld van een vermogende cli ënt die met zijn toenmalige vrouw in een Europees buitenland ging wonen. „Hij wist niet dat het de rechter daar bij scheiding vrij staat inbreuk te maken op de Ne derlandse huwelijkse voorwaar den." De man belandde in een voor hem totaal onverwacht fi nancieel fiasco. Waar hij had ge rekend op de in Nederland af gesproken 'koude uitsluiting', waarbij de vrouw in geval van scheiding met lege handen zou achterblijven, moest de man nu opeens zijn vermo gen met zijn ex delen. „Heel vals." Zou dat scenario zich ook kunnen voltrekken bij een scheiding tussen Maxima en Willem-Alexander, waardoor de Argentijnse er zo ongeveer met de Neder landse kroonjuwelen van door kan gaan? Notaris De Jong en zijn mede werkster, kandidaat-no taris mr. Yvette Beumer verwachten een hele rits wetjes, speciaal voor al le netelige kwesties die te maken hebben met het huwelijk tussen Maxima en Willem- Alexander. Te begin nen met Maxima's nationaliteit. Wil zij lid kunnen worden van het koninklijk huis, en daarmee als echtgenote van de troonopvolger en later koning aan spraak maken op een jaarlijkse, belastingvrije 'uitke ring' van 550.000 gulden, dan moet ze zich tot Ne derlandse laten naturaliseren. De Jong: „Via de ge wone procedure? Dat kan wel vijf jaar duren! En zie je het al voor je dat ze de Vreemdelingendienst op bezoek krijgt? Welnee, er komt gewoon een apart naturalisatiewetje voor mevrouw Maxima. Deze mensen zijn zo belangrijk, daar maak je gewoon steeds als het nodig is een apart wetje voor." Aanpassing Zo bezien zou de rol van de huisnotaris van de Oranjes wel eens heel summier kunnen blijken te zijn. In notariële kringen is het een publiek geheim dat die huisnotaris mr. Boudewijn Dyserink is, van kantoor Buttingha Wichers in Den Haag. De rol van de notaris is zeker beperkt waar het gaat om eventu ele kroost van de toekomstige koning en zijn gema lin. Normaal gesproken kan in een huwelijkscon tract niets worden afgesproken over wat er met de kinderen moet gebeuren in geval van een echtschei ding. Of beter gezegd: een van de echtelieden kan op papier misschien wel bij voorbaat afstand doen van zijn of haar ouderlijk gezag, maar als puntje, bij paaltje komt zal de rechter daar altijd een streep door zetten. „Bij ouderlijk gezag gaat het om het be lang van het kind, niet om andere interesses, zelfs niet zoiets als het landsbelang", zegt echtschei dingsadvocate Gijbels. Maar ook hier valt met een apart wetje wel wat te regelen, leert de geschiedenis. Bij wet van 10 juni 1981 neutraliseerde de regering, uiteraard met in stemming van het parlement, handig het risico dat Claus als natuurlijk voogd bij een scheiding of over lijden van Beatrix 'aan de haal' zou gaan met Neer lands minderjarige troonopvolger. Artikel 9, lid 3 schrijft voor dat de minderjarige koning niet langer dan twee maanden in het buitenland mag zijn, ten zij daarvoor vooraf toestemming is verkregen van een speciale Raad van Voogdij. Die bestaat uit ne gen toppers uit het vaderlands democratisch bestel, onder wie de president van de Algemene Rekenka mer, de president en procureur bij de Hoge Raad plus de vice-president en het oudste lid van de Raad van State. De wet van 1981 geldt speciaal voor Beatrix. Claus en hun kinderen. „Maar waarom niet eenzelfde wet maken als nieuwe troonopvolgers op komst zijn?", zegt De Jong. Op eenzelfde wijze kunnen snel aller lei regelingen getroffen worden bij een op handen MONTAGE FOTO'S ANP EN BUREAU DIJKSTRA zijnde scheiding, waarvoor nu dus wettelijk nog niks is geregeld. Krijgt de ex van de koning nu nog niks, in tegenstelling overigens tot zijn weduwe, een aan vullende wetje voor een uitkering na scheiding moet met niet al te veel moeite snel door het parlement te loodsen zijn. Vraag Niks aan het handje dus, geen risico's voor de Oran jes mochten Maxima en de kroonprins het ooit voor gezien houden? Echtscheidingsadvocate Gijbels twijfelt. „Blijven de twee ook na een scheiding braaf hier, dan is er vooralsnog niks aan de hand. Dan geldt het Nederlands recht. Maar stel nou dat Maxi ma het hier op een zeker moment voor gezien houdt en naar Argentinië gaat of een ander buiten land waar dan andere regels gelden, of waar een rechter inbreuk kan maken op de Nederlandse hu welijkse voorwaarden?" Of Nederland een veilige haven blijft in geval van een 'koude uitsluiting', zoals die waarschijnlijk wordt afgesproken, is volgens Gijbels nog maar de vraag. „Je zou kunnen aanvoeren dat één van de twee partners ten tijde van de afsluiting van het hu welijkscontract zich niet realiseerde wat de overeen komst inhield. En anders kun je het gooien op 'ver anderde omstandigheden'. Maatschappelijke ont wikkelingen bijvoorbeeld, waardoor bepalingen uit een contract van tientallen jaren geleden niet meer echt opgaan. Tot nu toe blijken rechters daar niet open voor te staan. Maar wie weet durven ze in de toekomst wel huwelijkse voorwaarden terug te draaien." De Jong en zijn collega Beumer zien dat niet ge beuren. Contract is contract en dat zal ook wel zo blijven, is de redenering. De notarissen zien hooguit een andere 'hobbel'. „Er moeten overeenkomsten opgesteld worden waar beide partijen achter staan. Man en vrouw moeten naar ons oordeel 'in goeden gemoede' en uit overtuiging tekenen. Stel nou dat dit niet het geval is. Dat koningin Beatrix alles bedis seld heeft met de notaris en dat Willem-Alexander en Maxima da opdracht krijgen om te tekenen. Als van ze afstraalt dat ze het document voor hun neus niet willen tekenen, dan mag een notaris de acte dus niet passeren." Maar als dat al het geval zou zijn, wie zal daar dan ooit achter komen? FERDI SCHR00TEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 1