«PORT \lles beter dan een kleurloze middenmoter 9 er,:: Randje BUITENSPEL MOOIER dan GOUD DAG 24 MAART 2001 33 Walter de Kievit waardeert de rust van UVS en Het zag er zo rooskleurig uit. Na jaren van degradatiegevechten stond UVS enkele weken geleden 'virtueel' op de derde plaats van de hoofdklasse. De inhaalduels die een werkelijke topdrie-positie moesten realiseren, gingen verloren en nu staan de blauwitten plotseling nog maar luttele punten boven de gevarenzone. Niets nieuws voor aanvoerder Walter de Kievit, die de jaarlijkse vlucht naar een veilige klassering al een keer of zeven heeft meegemaakt. Dat ondanks die traditionele zorgen de sfeer in de selectie ontspannen blijft en het bestuurlijk zelden rommelt, is wat hij aan UVS zo waardeert. Dat maakt hij aan de hand van vijftien stellingen duidelijk. door LOMAN LEEFMANS mist niet alleen de financiële maar ook de irlijke daadkracht om met de Bollenstreek- concurreren. fesicieel klopt dat. Daar vertel ik niets nieuws Is met bestuurlijke daadkracht wordt bedoeld bij UVS wordt gescout en of de club bezig is tofln aan te trekken voor volgend jaar, dan moet ik dat ik daar weinig van af weet. Er zijn voor- po; i uit het recente verleden waaruit blijkt dat goed doet. Neem Berry Charité. Die kwam 0 en is toch twee jaar bij ons gebleven. Twee reinig, dat heeft weer met de financiën te ma de aantrekkingskracht van het zaterdagvoet- ar in die twee seizoenen hebben we aan Cha- h veel plezier beleefd. En als er al sprake is gebrek aan daadkracht om spelers van bui halen, dan wordt dat gecompenseerd door lerke jeugdopleiding. Dat zie je nu aan jon- s Youri Onderwater, Zev Davidson, Raymond en Marcel Onvlee. Sommigen hou je maar ar seizoenen vast, maar in die tijd doe je er voordeel mee." ga ol le generatie Akerboom/De Heiden/De Kievit het gedaan met UVS. word ik zomaar op één hoop gegooid met ide e Heiden en en Marco Akerboom? Ik ben met jaar nog wel een 'generatie' ouder dan ie. Het zijn in ieder geval drie spelers die al de club zitten en voor een groot deel het ge- ïSCi n uys in de afgelopen jaren hebben bepaald. n9s nt natuurlijk ook omdat ze in de as spelen, eve arrel en Jeroen Buys, hoewel jonger, mogen ïjtje niet ontbreken. Ik vind Buys een topper- (je wij over een aantal jaren wegvallen, wordt dat jevuld. Daar ben ik niet bang voor. Deze stel ling is overtrokken. Alleen over de opvolging van Da ve de Heiden heb ik twijfels. Goede keepers zijn schaars." 3. Een studie volgen en in de hoofdklasse voetbal len gaan maar matig samen. „Ja, als je probeert in vier jaar af te studeren, krijg je het moeilijk. Ik was van plan zes jaar over mijn stu die commerciële economie te doen. Net zo lang als ik studiefinanciering zou krijgen. Uiteindelijk zijn het er acht geworden. Een beetje vrije tijd vond ik wel best. In de periode dat ik nog in de Rotterdamse Alexanderpolder woonde, was het reizen op en neer naar Leiden met het openbaar vervoer lastig. Toen ik later in Leiden ging wonen, was voetbal en studie heel makkelijk te combineren." 4. Het niveau van Quick Boys was te hoog gegre pen voor Walter de Kievit. „Ik geloof niet dat UVS en Quick Boys elkaar, wat ni veau betreft, de laatste jaren veel onüopen. Het gaat al seizoenen niet best met Quick Boys. Het verschil is dat in Katwijk gelijk de pleuris uitbreekt als het met de club minder gaat, door toedoen van spon sors en supporters. Dat gebeurde ook in het seizoen dat ik er speelde en daarom ben ik snel teruggegaan naar mijn oude duppie. Quick Boys was zeker niet te hoog gegrepen. Deze jongen heeft toch 26 keer in de basis gestaan en als ik zo slecht was, dan had de trai ner wel ingegrepen." 5. Het is onbegrijpelijk dat de beste club van Lei den zelden meer dan 400 toeschouwers trekt. „Ik heb toevallig afgelopen zondag nog eens rondge keken en je merkt dat wij een vaste maar sterk ver grijzende kern van supporters hebben. Ik weet ei genlijk niet waarom dat zo is. Misschien dat veel Lei- denaars liever op zaterdag een wedstrijdje uitzoeken en op zondag bij hun vrouw blijven. Is UVS niet ge liefd bij andere Leidse clubs? Van dat soort histori sche verhoudingen weet ik als geboren Hagenaar weinig af en daar houd ik me ook niet mee bezig. Het is in ieder geval een groot verschil met Quick Boys. Als we in Zeeland speelden, dan zaten daar op vrijdagavond de kroegen al vol." 6. Spits is de leukste positie in het veld. „Het maakt me niet uit of ik in de spits sta, of daar direct achter speel. Dat laatste is misschien net iets fijner. Zeker als ik helemaal diep voorin loop, hante ren teamgenoten snel de lange bal omdat ik nu een maal lang ben. Duik ik achter de spitsen op, dan kom ik meer aan voetballen toe, kan ik meer 'in de bal' komen en opbouwen. Dat is een iets completere positie. In de jeugd heb ik twaalf seizoenen bij DSO in Zoetermeer gespeeld en altijd als laatste man. Toen ik overstapte naar de senioren van Stompwijk- se Boys was daar iemand die al een heel mensenle ven op die positie stond. 'Probeer het eens in de spits', kreeg ik te horen en zo is het begonnen. Dat ging goed. Twee jaar later haalde trainer Ruud de Groot me naar UVS." 7. Het zegt wat over UVS als De Kievit tot 'man of the match' wordt uitgeroepen. „Als ik 'man of the match' ben, zegt dat niets over UVS en weinig over mij. Wij hebben een team zon der echte uitblinkers. We moeten het van het collec tief hebben, zoals dat in trainerstaai heet. Als ie mand er even een beetje bovenuit steekt - in de ogen van anderen - dan wordt hij al snel tot 'man van de wedstrijd' gebombardeerd. Zondag was ik dat. Buys had van mij ook gemogen." 8. Wim van Zwam was de beste trainer met wie De Kievit heeft gewerkt. „Dat kan ik onderschrijven. Ik heb drie jaar met hem op het veld gestaan en wat oefenstof en tactiek be treft, was hij de beste. Van Zwam maakte echt een Tc Over vijf jaar ga ik met vier oude basketbalvriendin nen op vakantie naar Amerika. Vandaar deze vlag. Het is als een grap begonnen aan de bar in de sport- hal. We kennen elkaar van vroeger en zijn nooit met m op vakantie geweest. Over vijf jaar zijn we allemaal dertig vilden iets groots doen, iets geks. Vaak gebeurt zoiets niet, ve hebben het serieus aangepakt. Elke maand storten we een een bankrekening. Dan schiet het tenminste op, al zullen vijfjaar nog wel allemaal wat bij moeten leggen. indra, Debby, Diana, Marieke en ik - zijn vriendinnen sinds 'anten. Dat is mooier dan goud. Ook al zijn we allemaal on- weg ingeslagen, de vriendschap zal altijd blijven. De een Is gevangeniscipier, een ander doet administratief werk en nor de klas. We steunen elkaar door dik en dun en staan al- nii v elkaar klaar. H een paar keer tweede van Nederland geworden achter Den Vooral in het laatste jaar in de junioren hadden we kansen ipioen te worden. Misschien had er meer ingezeten als San- kdat jaar niet geblesseerd waren geweest. We speelden toen n het Nederlands team. Dat vraagteken zal altijd blijven, lol hebben we ook allemaal een contract ondertekend. Wat ibeurt, we gaan over vijfjaar metz'n allen weg. Je weet 'je tegen die tijd getrouwd bent en kinderen hebt. Regel 1 ins 1 op neer dat, als iemand een serieuze relatie krijgt, het meteen wordt ingelicht over de plannen. Verder staat er al- aiwl pkkigheid in. Dat we tot die tijd de pil blijven slikken en •nda >n doktersverklaring nodig is om aan te tonen dat je vanwe- llV igerschap niet mag vliegen. '|d ils moeten nog allemaal uitgewerkt worden. Marieke maakt irtthema. We gaan minimaal drie weken en willen in ieder var San Francisco en Las Vegas, meteen uit- var Alcatraz. kt j f niet zozeer om Amerika, maar om het idee netz'n vijven weg zijn. RTJAN VAN GEEN Igv» ariska van Zegveld is 25 jaar en woonachtig in Leiden. Ze peelt basketbal in de eredivisie bij BV Leiderdorp en is als leerkracht werkzaam aan de Koningin Julianaschool in iderdorp, waar ze groep vier onder haar hoede heeft. Van Zegveld speelde acht jeugdinterlands. betere voetballer van je en hij bleef ook intensief be trokken bij het tweede elftal. Hij gaat het nog ver schoppen in het betaalde voetbal, al hebben ze daar wel meer van die op het CIOS en de HALO geschool de trainers die er verstand van hebben. Ik geloof zelfs dat de mode om sportleraren als trainers aan te stellen een beetje voorbij is." 9. UVS moet een fusie aangaan met Lugdunum. „Dat zeg ik nou al jaren tegen Bart van Leeuwen en zijn bestuur. Ze willen er maar niet aan. Geintje na tuurlijk. Wat zouden die twee met een fusie opschie ten? Schaalvergroting? Het zal in de praktijk niet werken en zeker in de begintijd een hoop wrevel op leveren die zich pas na een jaar of vijftien uitkristalli seert. Het is nergens voor nodig." 10. Vrouwenvoetbal hoort bij UVS. „De vrouwen vormen bij UVS in ieder geval een vol waardige afdeling van de club en ik heb begrepen dat dat niet overal het geval is. Veel speelsters van UVS zijn ook vaste supporters van ons geworden en dat brengt bij thuiswedstrijden leven in de brouwe rij. En dan moet ik eerlijk toegeven dat ik niet uit mezelf naar een wedstrijd van hun zal gaan kijken." 11. Walter de Kievit is een 'voetballende' spits. „Ik denk niet dat ik het tien jaar in de hoofdklasse zou volhouden met alleen maar koppen, sleuren en rennen. Natuurlijk is mijn fysiek mijn sterke punt en ik begrijp best dat ik alleen vanuit de verte word aan gespeeld als we onder druk staan. Ik word getypeerd als een kopsterke aanvaller. Toch durf ik te zeggen dat ik meer kan dan dat." 12. Kunstgras is de toekomst van het voetbal. „Voor de Arena wel. Wij krijgen bij UVS binnenkort een kunstgras-trainingsveld. Daar is het bestuur zelfs bij PSV voor gaan kijken. Het wordt een forse investering, maar als je ziet hoe wij de afgelopen winter hebben getraind; drie maanden alleen maar blubber. Frustrerend voor de trainer die niets meer kan doen dan partijtje laten spelen. Dat is ook niet alles. Zo'n kunstgrasveld heeft dus voordelen voor de training, maar om er een officiële wedstrijd op te spelen, daar zie ik het voorlopig niet van komen. Ze ker bij de amateurs niet. Misschien wordt het anders als het verschil tussen kunstgras en echt gras af neemt en de aanleg ook betaalbaar wordt. Maar daar gaat nog een hoop tijd overheen." 13. Voetbal is de belangrijkste bijzaak in het leven. „Dat gaat in mijn geval wel op. Ik volg veel voetbal op tv, pik op zaterdag een wedstrijdje ergens in de hoofdklasse mee waar veel ex-UVS'ers optreden en dan speel ik natuurlijk zelf nog. Dat alles ter afwisse ling van het dagelijkse werk als accountmanager." 14. Het is frustrerend voor een UVS'er om zo veel voormalige ploeggenoten in het zaterdagvoetbal rond te zien lopen. „Frustrerend is niet het goede woord. Het is gewoon jammer. Ik ben natuurlijk zelf óók een jaar bij Quick Boys geweest. Het is en blijft het lot van UVS dat spelers vertrekken en wij mede daardoor niet om de bovenste plaatsen kunnen meedoen. We dachten dat dit jaar wel te kunnen, maar dat is niet uitgeko men. Maar goed, alles beter dan een kleurloze mid denmoter die al na ongeveer tien wedstrijden is uit gespeeld. Wij spelen tenminste altijd ergens om." 15. Dat UVS rond de winterstop wat verliespunten betreft in de topdrie stond, gaf een vertekend beeld. „We hebben in het begin van het seizoen een goede serie neergezet en die kwam echt niet met hangen en wurgen tot stand. Een ranglijst bekijken op basis van verliespunten, daar kan ik sowieso weinig mee. Je moet eerst die inhaalwedstrijden maar in winst zien om te zetten. De laatste weken gaat het weer wat minder, en hebben we op de ranglijst nog maar vier clubs onder ons. Maar als je dan toch zo nodig naar verliespunten wil kijken, staan we nog altijd in het linkerrijtje. Concurrenten zoals Hollandia, Soest en KBV zelfs tweemaal, krijgen we nog. We gaan het dus zeker redden dit jaar. Wees maar niet bang." IJ en vriend van mij is PSVer. Ij Dat is minder erg dan het lijkt, want ik heb vaak reuze schik om hem. Niemand kan PSV zo prachtig afzeiken als hij. Die vriend van mij heeft wat ze in Eindhoven veel te weinig hebben: humor. Vorige week schreef ik hier dat ik mij van pret op de knieën had geslagen toen Theo Maassen op ti> Jack van Gelder op het verkeerde been zette. Maassen gaf Jack een replica van UEFA Cup die was gestolen uit de prijzenkast van PSV. Mijn vriend de PSVer vond dat niet leuk. „Onbegrijpelijk dat jij die diefstal van de UEFA Cup niet veroordeelt", sprak hij hoofdschuddend toen we van de week na een potje zaalvoetbal onder de douche stonden. In de kantine ging hij verder. „Jij bent nogal in je sas met die wereldbol van je hè?.Dat moest ik be amen. Sinds enige tijd staat op mijn werkkamer een pracht van een globe, zo'n ouderwetse met een lampje er in. Daarvoor had ik ook een knappe bol, maar die is gesneuveld toen ik hem had uitgeleend. Dat kwam zo. Hielco Kuipers, fotograaf van het Leidsch Dag blad, wist dat ik de aarde in een notendop in huis had en vroeg mij eens of hij dat kleinood mocht lenen. Voor de rubriek 'Mooier dan goud' die in de za terdagkrant de ruimte naast mijn column siert, moest hij een reislustige basketbalster fotogra feren. Het leek hem passend om de globetrotster af te beelden met een wereldbol, de mijne. Ik stemde toe. Een paar dagen na dat de fotograaf de bol was ko men halen, belde hij. „Jaap, er is iets vervelends gebeurd", be gon hij en ik dacht aan een grapje. Dus ik zei: „Natuurlijk Hielco, die jongedame en jij zijn met mijn globe gaan basketbal len en nou zitten er een paar deuken in.Maar Hielco maak te helemaal geen grapje. Aan het einde van de fotosessie had hij iets ingewikkelds gedaan en het slot van het liedje was dat er ie mand op mijn wereldbol was gaan zitten. Het ding lag in gru- De wereldbeker voor het grijpen zelementen. Maar Hielco toonde zich een faire verliezer en sprak zijn verzekering aan. Vandaar dat ik nu een nieuwe ouwe glo be heb. „Stel", ging mijn vriend die voor PSV is verder, dat jij thuis een feestje geeft en ik ga er stiekem met die wereldbol vandoor. Nie mand heeft iets gemerkt. Een paar dagen later ontdek jij de diefstal. Mensenkinderen wat ben jij pissig. Dat één van je vrienden jou zoiets flikt. En wie zou het eigenlijk zijn geweest? Jij gaat het hele rijtje van gasten af dat die avond bij je over de vloer is geweest. Opeens zijn al je vrienden verdacht. De bol komt niet boven water, jij koopt voor veel geld een nieuwe en een halfjaar later sta ik opeens met de ouwe voor je neus. Geintje. Denk jij dat je om die grap van mij zou kunnen lachen?" „Ik denk het niet", antwoordde ik. „Ik denk eerder dat ik je op je bek zou slaan.„Dat denk ik ook", zei mijn vriend. „En waarom moet Harry van Raaij van jou dan wél om Theo Maas sen lachen?Zou hij hem eigen lijk niet op zijn bek moeten slaan?" Mijn PSV-makker had gelijk. Ik gaf toe dat ik nogal kortzichtig over de affaire- Theo Maassen had geoordeeld. Op datzelfde moment schoot mij te binnen dat ik zelf ook eens heel even heb overwogen er met een grote voetbalprijs vandoor te gaan. Dat was tien jaar geleden toen ik verzeild was geraakt op een protserig gala in Belgrado waar de verovering van de wereldbe ker door Rode Ster werd gevierd. De Volkskrant had mij naar Joegoslavië gestuurd vooreen reportage over de wonderploeg van Rode Ster die door de bur geroorlog uiteen dreigde te val len. Technisch directeur Dragan Dzajic, die zelf een fabelachtige linksbuiten was geweest, nodig de mij uit voor het kampioens feest van zijn multi-etnische elf tal. De nieuwe wereldkampioen was een prachtig collectief van Servische, Kroatische, Macedo nische en Montenegrijnse voet ballers, maar toen de Rode Ster het krachtigst straalde, werd pijnlijk duidelijk dat zij elk mo ment uit elkaar kon spatten. Het bal ter ere van de wereldbeker werd een akelige manifestatie van Servisch nationalisme. Gastheer Dzajic had mij, een Franse en en Engelse journalist aan zijn tafel genood. Voor ons, temidden van glazen en asbak ken stond de Toyota Cup te glimmen. Het feest ontaardde in een dronkemansbende. Vanwe ge de spanning, die onmisken baar door de feestzaal kroop, werd alom meer sterke drank genuttigd dan prettig is voor een mens. Ook Dzajic liet zich niet onbetuigd. De Piet Keizer van Joegoslavië sloeg het ene glas whisky na het andere achter over. Hij ging steeds scheler kij ken. Ik dacht: 'Als ik nü met de wereldbeker naar buiten loop. heeft niemand wat in de gaten. Ik heb het bij die opwindende gedachte gelaten. Maargoed ook, want was ik de volgende morgen wakker geworden naast de Toyota Cup dan zou ik toch een probleem hebben geluid. JAAP VISSER Walter de Kievit: „Ik denk niet dat ik het tien jaar in de hoofdklasse zou volhouden met alleen maar koppen, sleuren en rennen. FOTO HIELCO KUIPERS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 33