Nieuwe partij met Vrij ïen half jaar het zonnetje in een Pakistaans tehuis Rijn Veenstreek Boeren kwaad over uitblijven vergoeding o ishandelde bewakers en vergeefs smartengeld Jkemade moet sprong Ier de snelweg maken' Circus geeft Alphen kleur Huldiging Bob de Jong DERDAG 15 MAART 2001 19 imisacmlphen aan den run vajïn dekker dT «wakers van het Alphense e in bewaring De Genie hebben gisteren hoge achpedragen gevorderd van zij: voormalige gedetineerde, en hij hen zou hebben mis- ier eld. De politierechter t het viertal teleurstellen: ishandeling achtte hij wel lut zen (hij veroordeelde de chte tot twee maanden af), maar de omstandighe- waaronder dat gebeurd jnd hij onduidelijk. Als de kers alsnog geld willen moeten ze hun gelijk bij H rgerrechter gaan halen, deiding tot het incident in •nitentiaire inrichting was ■f fkappen van een telefoon- ek. De 26-jarige Amster- ner had na lang wachten nestel tot zijn beschikking tJgen, maar volgens een van )ot| wakers was er een andere K tineerde voor hem aan de ajDe woordenwisseling rdt ontaardde in een stomp tegen de kaak van de ene bewaker en een klap op de neus van een andere. Toen de man daarop werd overgebracht naar de iso leercel kreeg hij bij het fouille ren nogmaals mot met de be wakingsbeambten. Daarbij raakte hij twee bewakers aan het hoofd. Hoe de Amsterdam mer tot zijn daden was geko men, werd gisteren niet duide lijk. Uit zijn medische dossier bleek dat hij allang medicijnen gebruikt om zijn gedragsstoor nissen te onderdrukken. De man claimde dat hij in De Ge niepoort niet voldoende medi catie kreeg toegediend en dat het daarom fout was gegaan. De officier van justitie sprak desondanks van 'zeer ernstige feiten'. De vier bewakers had den na het incident allemaal last van psychische problemen en sommige hebben langere tijd niet kunnen werken. In zijn eis zwakte de officier echter de vordering wel aanzienlijk af, van 16.500 tot 10.500 gulden. stoelinga trui oekomst van de BV Al- bijdède strandt op ruimtege- eg voor huizen, bedrijven en r ii rariërs. Toch zijn de ingre- ;n aanwezig om van Al- de de beste vestigings van de Leidse regio te n. Alleen is er lef en crea- enken nodig, van plaatse bestuurders, provincie en verheid. De rode draad en avond debatteren met idememers Vereniging Al- de (OVA) over de positie e gemeente in het Groene lijk ch ir een volle raadzaal in :oe farendsveen spraken vier ndj lillende sprekers gister- er met veel elan over de mst. De grond stond lij centraal. Hoe is kostba- >es| engrond duurzaam en in- if te gebruiken? Gedepu- Kr e Marcel Vissers wil geen feld in meer tellen. Binnen de 1 ei n van het Groene Hart 3 ev 'het volgens hem mogelijk Dmeer huizen te bouwen, op liggen de mogelijkheden v t landschap? Hij vond de Dat sing in een goede open- e vervoer verbinding (light- 1 spui een ring rond het Groe- toj [art, waar bedrijven zich Oj en vestigen en kleine wij- unnen verrijzen, itei ïetaris Cees Broeksma van (amer van Koophandel op de achterblijvende omische ontwikkeling in iade. „Dat moet niet kun- voor een gebied tussen 'lol en de A4. Goed onder- rilligers krijgen de waardering die zij verdienen. Zo riepen de Verenigde Naties 2001 uit tot aar van de vrijwilliger. In de serie Onbetaalbaar, die het hele jaar duurt, lopen wij wekelijks met een vereniging of organisatie die drijft op vrijwilligers. Vandaag vertelt Marike Larnan haar ervaringen in Pakistan, waar zij werkte als verzorgster in een tehuis voor verstandelijk en/of lichamelijk gehandicapten. he rike Laman verruilt schoolvriendinnen voor gehandicapte kinderen nemerschap laten we onbenut als we in dit gebied geen logis tieke en distrubitiebedrijven aantrekken, het liefst op een bedrijventerrein aan de andere kant van de snelweg. Geen lint bebouwing meer, maar de sprong over de snelweg wa gen", riep hij uitdagend. Nico, van Ruiten, bestuurslid van de WLTO, had uitgerekend dat de glastuinbouw een van de be langrijkste pijlers van Alkemade is. Voor hem was het duidelijk dat die sector uitbreiding be hoeft, liefst in een aaneengeslo ten productiegebied binnen de regio. Wethouder Beelen van Al kemade wil het imago van Al kemade opvijzelen door hoog waardige natuurgebieden met een goed recreatief beleid. „In combinatie met pontjes, fiets routes en streekproducten die de gebieden aanprijzen moeten we het toerisme aanwakkeren", aldus Beelen. Alkemade 2020: een toe komstvisie of een droom? De zaal kwam er niet uit. „Ze kun nen wel van alles bedenken, maar wij blijven met strenge re gels zitten. En als er goede plannen zijn, is er weer geen geld." Toch bleef de stemming goed. „Stapje voor stapje ko men we er uit", zei OVA- woordvoerder Van Ruiten. Net als Vissers nam hij het woord duurzaam in de mond. „De HSL gaat hier boven de grond, maar brengt ons niets. Er ver dwijnt alleen maar duurzame grond die we hard nodig heb ben voor andere doeleinden." alphen aan den run Het past allemaal maar net: het grootste circus van Europa op het lapje grond naast de spoorlijn in Kerk en Zanen. Op deze nieuwe plek trekt het Groot Russisch Staatscircus in Alphen aan den Rijn veel bekijks. Manager Edwin van Wanrooy heeft dan ook geen moeite met het pas- en meetwerk. „Voor ons is het leuk om midden in de stad tussen de mensen te staan." De afgelopen jaren was de parkeerplaats bij Archeon de gebruikelijke circusplek. Maar omdat daar nu voorbereidingen worden getroffen voor huizenbouw, moest het Staatscircus uitwijken. De twee gele tenten voor 2500 be zoekers, vanuit de trein goed zichtbaar, staan eenmalig op de nieuwe plek. Als maandag de karavaan is vertrokken, beginnen daar de eerste werkzaamheden voor de bouw van het Samsomkantoor. De komende dagen is het terrein echter domein van de ruim 160 Russische circus- lui. Artiesten, technici, caissières en genoeg opbouwers. En natuurlijk de dieren. Het reisgezelschap van het Groot Russisch Staatscircus om vat beren, tijgers en zeeleeuwen, die Kerk en Zanen vanuit hun kooi en rustig in zich opnemen. Hoewel de dieren en clown Antoschka al tijd op applaus kunnen rekenen in het circus, is de trapeze-act het hoogtepunt van de drie uur durende show, zegt Van Wanrooy. „De trapezeformatie The Flying Anieskin is genomineerd voor de Gouden Clown die in Monaco wordt uitgereikt. Dat is het hoogste wat je in de circuswereld kunt bereiken, daar doe je het allemaal voor." Wie de acts wil zien kan vanaf vanavond terecht. Morgen, zaterdag en zon dag zijn er dagelijks twee voorstellingen. Kaartverkoop bij de circus kassa aan de Australiëlaan. foto henk bouwman Weer uitbreiding in Alphense politiek Het regent nieuwe partijen in Alphen aan den Rijn. De Vrije Lijst is Alphense nieuwste aanwinst die meedoet aan de gemeenteraadsverkiezingen in 2002. De partij is ontstaan uit een groep ontevreden Alphenaren, die sa menwerking heeft gezocht met onafhankelijk raadslid Donna Vrij. Zij wordt lijsttrekker bij de verkiezingen. alphen aan den run saskia buitelaar Het bestuur van De Vrije Lijst bestaat uit Hans Huigsloot (voorzitter), Aarlandervener Pieter Corver (vice-voorziter), Hans Jacobs (secretaris) en fo tograaf John Goldschmitz (pen ningmeester). Zij zijn, zo schrij ven ze in een persbericht, in woners die teleurgesteld zijn over het gemeentelijke beleid. Hun onvrede is mede ingege ven door de recente problemen binnen het college en de on overzichtelijke financiële situa tie van Alphen. Hoe het politieke programma van de partij eruit ziet, maakt De Vrije Lijst morgen bekend. In elk geval staan inwoners centraal en richt de partij zich uitdrukkelijk ook op de dorpen Aarlanderveen en Zwammer- dam. Vrij wil nu nog geen toelich ting geven op haar keuze om zich aan te sluiten bij De Vrije Lijst. Nadat zij in 1998 uit de VVD was gestapt om alleen ver der te gaan, heeft zij uitnodigin gen van diverse politieke partij en afgeslagen. De bestuursleden van De Vrije Lijst hebben geen van al len een politieke achtergrond. Ondanks het WD-verleden van de lijsttrekker is de nieuwe poli tieke club zeker geen WD-par- tij. „We zijn een partij zonder binding en voor alle mensen", licht Jacobs toe. Communice ren in plaats van informeren is het uitgangspunt. De oud-voor zitter van de lokale omroep LOA ziet de ondergang van die omroep als een voorbeeld van wat politici verkeerd doen. „De burger ervaart politiek als een richtingverkeer. Onze omroep bood de gelegenheid om beter te communiceren, maar in plaats van dat te benutten en te koesteren, werd de LOA dood gezwegen." Uit de positieve reacties uit hun omgeving maken de op richters van De Vrije Lijst op dat hun partij een goede kans maakt bij de verkiezingen. Een vergelijking met de vorige week geëxplodeerde Alphense Stads partij, die vier jaar geleden ook uit onvrede met de politiek ont stond, gaat volgens Jacobs niet op. „Ik denk dat ons plan wat serieuzer in elkaar steekt dan dat van de Alphense Stadspar tij. Die heeft in vier jaar bar weinig klaargemaakt. Donna (Vrij) heeft wat dat betreft beter gescoord. Zij is meer ingewerkt en is naar de burgers gegaan om te kijken waaraan het schort. Op die lijn gaan we ver der." Vorige week werd bekend dat de Alphense Stadspartij is op geheven na ruzie. De twee raadsleden en het bestuur gaan in 2002 apart verder met res pectievelijk Beter Alphen en Leefbaar Alphen. ld h m kt. dd 11® ke, fijn dat je er weer P' i staat met grote letters op W lordeur van huize Laman. 3e( luur in de gang is behan- net e-mailberichten die gu ke Laman haar familie het >pen half jaar stuurde. z| ers, bloemen en foto's sie- e rest van het huis. °P eer voor een vrijwilliger die gn komt? Nee hoor, want niet e'vrijwilligerswerk bestaat 11 like week twee uurtjes'. De n1 nge Leidse besloot na haar opleiding om zich een half •v ing aan liefdadigheid te in. Tijdens die periode ze dag en nacht voor de ïn ehandicapten in een te- Pakistan. Ze was voor Ijet zonnetje in huis. Tege- 1S' tijd ondervond ze de arm- 'levensomstandigheden het tehuis, nv vas geen gemakkelijke tijd -^-Ul-Sukun, wat Huis van k betekent. Marike woonde h -sen een allegaartje van ge- icapten en gedragsge- Djrden, van enkele maanden ot zeventig jaar. „Om me te bereiden was ik in de een paar weken naar El terhage (centrum voor ver- ai lelijk gehandicapten in ïwoude) gegaan, zodat ik eetje ervaring kon op- L Maar in Pakistan was het P anders. Er zaten gehandi- len van allerlei niveaus door Marike Laman vertrok in augustus vorig jaar voor zes maanden naar Karachi, een havenstad in Pakistan. Daar werkte ze als verzorgster in een tehuis voor verstandelijk en/of lichamelijk gehandicapten, meest kinderen. Ze was uitgezonden door de Nederlandse stichting Thuisfront, opgericht door de missie-non Truus Lemmens die het kindertehuis in 1969 stichtte. Elk half jaar gaan er nieuwe vrijwilligers naar het Pakistaanse tehuis, waar lokale bewoners werken en leven. Twee Weken geleden kwam Marike terug. elkaar en draaiboeken over wat ik moest doen, waren er niet. In het begin dacht ik vaak: help, wat moet ik?" Marikes functie, activiteitenbe geleider, klonk in Nederland nog overzichtelijk. Maar een maal in Dar-Ul-Sukun bleek ze in haar eentje verantwoordelijk voor de 130 kinderen. „Ik had een druk schema, want per dag moest ik twee groepen bezig houden. Eigenlijk had een groot deel van de kinderen individue le aandacht nodig. Sommigen lagen vanwege hun lichamelijke handicap heel de dag in bed. Als ik ze er niet uithaalde, deed niemand het. Vaak waren ze al blij als je een liedje met ze zong. Verder hielp ik met was sen, aankleden, eten, medicij nen uitdelen en wonden ver zorgen." Waar Nederlandse vrijwilligers overal cursussen voor kunnen volgen, was Marike voor geen van haar taken opgeleid. Maar dat "maakte weinig uit in het te huis, waar alle handen welkom zijn. „De Pakistaanse mensen die er werken, hebben ook geen opleiding. De meeste wonen er intern en helpen vanaf hun vijf tiende mee." Hoewel Marike al snel in de grote familie werd opgenomen, had ze er moeilijke momenten. „Die mensen krijgen elke zes maanden een nieuwe vrijwilli ger uit Nederland. Dus ze heb ben een houding van laat eerst maar zien wat je kunt." En in tegenstelling tot de meeste vrij willigers in Nederlandse organi saties, was er voor Marike in Pakistan nauwelijks begelei ding. „Ik was erg op mezelf aangewezen en kreeg geen feedback. Dat past niet in die cultuur. De enige die me wel eens wat toefluisterde was een Nederlandse verpleegkundige, Fiona." Marike bedacht daar om haar eigen maniertjes.Aan de reacties van de kinderen merkté ik of wat ik deed, goed was. Na verloop van tijd werd ik Marike met 'haar" blinde baby. Marike Laman: Je kunt de wereld niet verbeteren, maar wel proberen om het leven voor sommi gen wat aangenamer te maken." foto hielco kuipers V r i j uj i 11 i g e r s en hun uu e r k COMMENTAAR Durf In één opzicht geldt Rijnwoude als een voorbeeld voor andere gemeenten. Terwijl politici en belangengroeperingen elders vooral omtrekkende bewegingen maken, durft het gemeentebe stuur er te kiezen voor windenergie. Ook in Rijnwoude namen de discussies veel tijd in beslag en zijn de meningen verdeeld, maar sinds dinsdag bekennen de politici kleur. Een door de college partijen CDA en PvdA geleide meerderheid is voorstander van een windmolenpark langs rijksweg 11 Andere fracties volgen juist een zigzagkoers. Oppositiepartij D66 geeft ruiterlijk toe dat zij de voorgestelde windmolenplekken goed vindt, maar misbruikt de turbines vervolgens om haar poli tieke stokpaard van stal te halen: eindelijk is er een goed onder werp voor een referendum. Dat hadden de democraten beter eerder kunnen bedenken, want de discussie over windmolens duurt in Rijnwoude al twee jaar. Nog onbegrijpelijker is de opstelling van de WD. De derde colle gepartij blijkt plotseling een groot voorstander van een referen dum. Waarschijnlijk hopen de liberalen dat van uitstel afstel komt. Steekhoudende argumenten draagt de WD echter nau welijks aan. Ook de SGP/RPF maakt een zwakke beurt door nog steeds geen standpunt in te nemen. Desondanks is van uitstel en nieuw onderzoek in Rijnwoude geen sprake meer. Zoals het er nu naar uitziet valt het raadsbe sluit op 29 maart uit in het voordeel van schone energieproduc tie. De prijs daan/oor is volgens de tegenstanders van de tachtig meter hoge windmolens een lelijk uitzicht. Die opvatting recht vaardigt echter allerminst vertragingstactieken. Ook lokale be stuurders zitten er om knopen door te hakken. terie komt zijn beloftes niet na. Dit wanbeleid is niet aan onze leden uit te leggen. Het geld zal best eens komen, maar dit duurt te lang. Moeten wij on dernemers eens proberen om geld voorlopig niet te betalen. Dan krijgen we gelijk allerlei claims." Beide natuurverenigingen wachten op circa vier ton. In de brief aan de minister eisen ze ook de wettelijke rente. Lo gisch, vindt Van der Heden. „Wij moeten naar de bank om geld te lenen voor uitbetaling van twee mensen die het na tuurbeheer door boeren con troleren. Een geluk is dat boe ren weten dat VAN Ade hen pas uitkeert als het geld van het Rijk binnen is. Anders hadden we wel een faillissement kunnen aanvragen." Boeren krijgen sinds enkele jaren een beloning per vogel nest dat ze beschermen. Hoe zeldzamer zo'n weidevogel, hoe hoger de vergoeding. Boven dien ontvangen ze geld als ze ervoor zorgen dat planten langs de waterkant kunnen groeien en als ze hun weiland pas laat in het voorjaar maaien zodat de vogels kans krijgen ongestoord te broeden. Het uitgestelde maaien levert bijvoorbeeld 900 gulden per hectare op. In Natura, de koepelorganisa tie van de natuurverenigingen in West-Nederland, is bang dat de bereidheid onder boeren om opnieuw hun bedrijfsvoering aan te passen aan de natuur, minder zal zijn. Consulent T. Bosma van In Natura heeft zo zijn eigen gedachten over waar om de minsiter nog geen geld uitkeert. „Formeel zegt het mi nisterie dat er een regel is op grond waarvan ze niet aan ver enigingen kunnen uitkeren, al leen aan boeren zelf. Maar ik denk dat de minister het na tuurbeheer niet zo hoog in het vaandel heeft staan. Het is een schimmig spel." In Natura heeft tot nu toe 'op een vriendelijke manier' gepro beerd om het ministerie tot uit betaling te bewegen. „Van avond beraden we ons met alle natuurverenigingen op verdere acties", aldus Bosma. Een woordvoerster van het ministerie van landbouw zegt het vervelend te vinden dat mensen moeten wachten op hun geld. Ze schuift de oorzaak van het probleem door naar de Europese Unie. „Brussel moet zich eerst uitspreken of het geld naar collectieve organisaties mag. Daar wachten we op om dat er ook Europees geld mee is gemoeid. Voor ons is dit over macht." marieta kroft De boeren die zijn verenigd in natuurverenigingen in West- Nederland zijn boos op het mi nisterie van landbouw. Ze vin den het 'van de gekke' dat de minister de beloofde tien mil joen gulden vooralsnog niet uitkeert. Dat geld is een belo ning voor het werk dat de boe ren in 2000 verrichtten om de natuur op hun bedrijf te bevor deren. Vanavond bezinnen de 23 natuurverenigingen zich op hardere acties. Voor K. van der Heden, voor zitter van VAN Ade (Alkemade en omgeving) en Th. van Leeu wen van Wijk en Wouden (Zoe- terwoude/Rijnwoude) is de maat al vol. Ze schreven een brief naar minister Brinkhorst waarin ze hun ongenoegen kenbaar maken. „We zijn bui tengewoon teleurgesteld", zegt Van der Heden die in oktober al het ministerie de benodigde papieren aanleverde voor uit betaling. Vorig jaar ging het wel goed. Toen was het geld over 1999 begin februari bij de na tuurverenigingen binnen. „Nu is het maart, het nieuwe sei zoen begint alweer en er is nog geen zicht op uitbetaling." Van Leeuwen vult aan: „We voelen ons belazerd. Het minis- zekerder van mezelf." Toch heeft Marike zich geen moment depressief gevoeld. Niet alleen vanwege haar karak ter, ze is een en al vrolijkheid, maar ook omdat ze veel energie putte uit de respons van de be woners van Dar-Ul-Sukun. Zelfs op een vrije dag kon ze zich nergens vertonen zonder te worden aangeroepen door de kinderen die met haar wilden spelen. Het meest bijzonder was een blinde baby van acht maanden, die door Marikes intensieve zorg opbloeide. „Ze was veel al leen in het ziekenhuis geweest en wilde niet aangeraakt wor den. Ze vond troost door op haar vingers te zuigen. Je zag haar veranderden in een kindje dat kon lachen en de wereld wilde ontdekken." Marike zag er ook ellende. Tij dens haar verblijf stikte een van de kinderen in zijn slaap en Marike zag voor het eerst van haar leven een dode. Ook maakte ze de nasleep mee van een busongeluk waarbij bewo ners van Dar-Ul-Sukun ge wond raakten. „Toen we later nog eens met een van die kin deren naar het ziekenhuis voor de armen moesten, schrok ik me rot. Bloed op de muur, pis op de grond en ons kind werd als een lappenpop gehecht. Het ging daar beroerd aan toe." Ook tijdens haar dagen buiten de hekken van het tehuis werd ze geconfronteerd met armoe de, zwerfkinderen en bedelaars. Ze raakte snel gehard. „Je kunt de wereld niet verbeteren, dat accepteerde ik al snel. Je kunt wel proberen om het leven voor sommige mensen wat aangena mer te maken. Dat heb ik ge daan. Voor die 130 kinderen waren mijn activiteiten al een hele vooruitgang." Het verlangen van de scholiere om iets van de wereld te zien en te leven in een andere cultuur is bevredigd. Maar slechts voor even, want net vrijwilligerswerk in Pakistan heeft Marike nog zekerder gemaakt van haar toe komstdroom: werken als ver loskundige in een ontwikke lingsland. Om dat te bereiken begint ze na de zomer aan een opleiding verloskunde in België. De keus voor dat land was gedwongen, omdat ze in Nederland werd uitgeloot, maar ook welkom. „Nederland is maar een be perkt wereldje, merkte ik toen ik terugkwam. Ook Leiden is te klein geworden, vergeleken bij de miljoenenstad Karachi. Nu is een verhuizing naar België niet bepaald een wereldreis, maar het is toch een nieuw avon tuur." saskia buitelaar Leimuiden loopt maandag avond uit om zijn schaatsheld Bob de Jong te huldigen. De nieuwe wereldkampioen op de 5000 meter, het afgelopen weekeinde tevens nummer twee op de 10.000 meter in Salt Lake City, krijgt een feestelijke avond aangeboden door de ge meente Jacobswoude en ijsclub Nut Vermaak. Om 19 uur be gint een rondrit door het dorp vanaf de Drechtlaan. Een half uur later krijgt De long een hul diging in sporthal Het Spant aan de Larikslaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 19