<>PORT
'Ik krijg niks,
ml komma nul'
9
Randje BUITENSPEL
UlOOIER dan GOUD
DAG 17 FEBRUARI 2001
991
35
Erika van de Bilt richt haar pijlen op de baan
Erika van de Bilt, 29 jaar, Leiden. Atlete en parttime
irtegenwoordiger in laboratoriumproducten. Kiest dit jaar definitief
voor de baanatletiek. Wil de vijf kilometer lopen op het WK in
nada in augustus. En uitkomen op de Olympische Spelen van 2004
n Athene. Tien stellingen - over het leuke van lopen, de wil om te
winnen en het amateurisme van de atletiekunie.
Door JANET VAN DIJK
ec
li
ag
P ivas een grote teleurstelling voor Erika van
dat zij de Olympische Spelen in Sydney niet
Iet was een verrassing dat ik vorig jaar zo
ng lopen, daar was ik alleen maar hartstikke
e. Zelf vond ik de Spelen niet haalbaar, maar
q|. in in mijn omgeving wel en daar word je dan
V beetje gek door gemaakt. Uiteindelijk miste
niet op acht seconden. We hebben het uitge-
het bleek iets van veertig meter te zijn op de
meter. De stap was wel erg groot geweest als
ad gehaald. Ik kwam van 15.53 af en ik moest
15."
rika van de Bilt niet op de Spelen in Athene
aar atletiekloopbaan mislukt.
J het niet zo hard te zeggen, maar het zou wel
mrstelling zijn. Het is nog ver weg, je weet
er in vier jaar gebeurt. Ik ga er wel vanuit dat
aal, maar het is niet zo dat mijn leven geen
Uijer heeft als het niet lukt door een zware bles-
zo. Dan ga ik wel een andere invulling zoe-
funi
nog niet of ik in Athene de vijf of tien kilome-
open. Dat zal de komende paar jaar moeten
;n. Ik zie mezelf in elk geval nog niet op de
starten, maar ook dat sluit ik niet uit.
len zijn voor mij iets om me op te richten,
et is niet het heilige doel. Ik heb nu al zoveel
ingen meegemaakt door het lopen - ik heb er
fvertrouwen door gekregen en veel levenser-
door opgedaan. Mislukt is mijn loopbaan in
il niet, want tot nu toe heb ik er al uit gehaald
zit."
lopen is een eenzame bezigheid.
veel alleen trainen, maar toch voel ik me niet
m. Dat komt ook omdat ik een baan heb
or ik veel met mensen praat, en dan is het
;er om tijdens het hardlopen rust om je heen
en. Ik ervaar het ook niet zo dat ik alleen ben.
ïuis kom weet ik niet eens meer waar ik aan
theb. Ik krijg onder het lopen vaak goede in-
'«Hmaar ik vergeet ze ook snel weer. Een geza-
ie
menlijke training vind ik gezellig, maar het prettige
van alleen trainen is datje zelf kunt bepalen wan
neer je gaat."
4. Van de Bilt heeft gekozen voor de baan, maar
haar hart ligt bij de wegatletiek.
„Moeilijk. Wegatletiek is sfeervoller, dat is duidelijk.
Maar mijn prestaties zijn beter op de baan, dat geeft
veel voldoening. In Nederland heb ik geen tegen
stand meer op de baan, dus als ik limieten wil halen,
moet ik naar internationale wedstrijden. Die zijn van
een hoger niveau en trekken meer publiek dan in
Nederland. Misschien dat ik daar dan de sfeer vind
die ik hier op de weg vind.
In maart wil ik nog wel de Nuon-wedstrijden op de
weg lopen, die passen mooi in de voorbereiding,
maar in april zijn de eerste baanwedstrijden al. Mis
schien dat ik de Leiden Marathon en de Gouden Spi
ke mis, dat vind ik wel jammer."
5. Ondanks de olympische zege van Ellen van Lan
gen is het nog steeds aanmodderen met de (vrou
wen) atletiek.
„Het is niet alleen aanmodderen met de vrouwenat-
letiek, maar met de hele atletiek in Nederland. De
Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie wordt door
ons de Amateur Unie genoemd. Die heeft toch wel
flink wat steken laten vallen. Ik krijg niks, nul kom
ma nul. En het lijkt me toch dat de aüetiekunie er is
om atleten te ondersteunen. Maar dat doen ze pas
als mensen zo goed zijn dat ze het eigenlijk niet
meer nodig hebben en dan zijn het nog minimale
bedragen.
Ze zullen goede sponsors moeten vinden en daar
zullen ze veel tijd en energie in moeten steken. Een
van de fouten van de KNAU is dat ze breedtesport en
topsport door dezelfde mensen laten doen. Dat
moetje scheiden. Zo krijg je ook gescheiden geld
stromen.
Atletiek is niet zo populair omdat er weinig aandacht
is en die aandacht is vaak vrij negatief. Het is typisch
Nederlands. Je moet super boven het maaiveld uit
steken om gewaardeerd te worden en als je een
steekje laat vallen donder je meteen weer naar bene
Erika van de Bilt: „De Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie wordt door ons de Amateur Unie genoemd."
FOTO HIELCO KUIPERS
den in de ogen van sportjournalisten, zeker die van
Studio Sport. Ik loop wel eens in België en daar
wordt het veel sportiever gebracht.
De bond moet een goed pr-beleid voeren, de sport
op een bepaalde manier presenteren. Dan zal het
misschien veranderen."
6. Erika van de Bilt moet haar baan opzeggen.
„Je weet niet wat voor effect het zou hebben. Ik weet
wel dat ik moeilijk stil kan zitten. Het werk geeft af
leiding en ik vind het leuk. Ik dacht dat ik niet min
der kon gaan werken, maar mijn baas wilde me niet
kwijt. Nu werk ik zestig procent en ik heb elf vakan
tieweken gekregen. Als het uitkomt werk ik, als het
niet uitkomt niet. Het is heel flexibel. We kijken het
zo weer een jaar aan.
Ik weet dat mijn atletiekcarrière niet eeuwig is en op
deze manier komt er qua werk niet zo'n gat tussen.
Omdat ik verder geen steun krijg van de bond is het
salaris ook vrij handig. Ik heb, behalve mijn man,
twee sponsors - Adidas, daar krijg ik kleding van en
schoenen, en daarnaast heb ik de auto van Kam
steeg, dat is fantastisch.
Ik speel nu wel quitte. Omdat ik nog salaris heb, kan
ik gemakkelijker naar de fysiotherapeut als er wat is,
of naar de sportarts en echo's laten maken. Dat zijn
de voordelen van een inkomen. Anders zou je daar
meer op moeten letten."
7. Een dag niet hard gelopen, is een dag niet ge
leefd.
„Het is moeilijk om een dag niet hard te lopen. Dat
merk ik zeker nu ik geblesseerd ben. Ik heb een ont
steking aan mijn hiel, maar ik mag alweer dribbelen.
Vandaag is het lekker weer, ik heb een eind gefietst
en daar geniet ik ook wel weer van. Maar het kan
toch niet tippen aan het lopen.
Ik kan niet uitleggen waarom ik hardlopen zoveel
leuker vind. Het is een gevoel dat je erbij krijgt of zo,
ik weet het niet. Het geeft een bepaalde voldoening.
Ik word niet high, wat je wel eens hoort, dat heb ik
nog nooit gehad. Het fietsen ben ik op een gegeven
moment zat, dan heb ik het gewoon gehad. Met lo
pen is dat bijna nooit zo."
8. Leiden Atletiek is een topclub.
„Nee. Mijn trainer komt ook niet van Leiden Atle
tiek. Hij is ongebonden, we trainen in Zoetermeer.
Leiden Atletiek heeft geen centen, de club kan de at
leten niets bieden. En ik vind nog steeds dat het
overleg een beetje moeizaam gaat, er is ook een
groot tekort aan kader volgens mij.
Ik ben nog steeds lid, ja, waarom niet, ik woon in
Leiden. En ik ben twee weken geleden met de vrou-
wenploeg naar Portugal geweest, dat was hartstikke
gezellig. Ik train nooit met mensen van Leiden Atle
tiek. Ik ben er ook bijna nooit en als ik er ben, dan is
er meestal niemand anders."
9. Om een internationale topper te worden moet
Erika van de Bilt emigreren.
„Nee, ik kan hier altijd nog met mannen meetrainen.
En de zaken om het lopen heen moet je zelf regelen
en organiseren, zoals de medische begeleiding.
Daarvoor hoef je niet naar het buitenland. Mensen
in Engeland moeten ook regelmatig het vliegtuig in
voor wedstrijden, en wij ook."
10. Winnen zit meer in je hoofd dan in je benen.
„Het is indérdaad een combinatie. En misschien is
het hoofd wel belangrijker dan je benen, ja. Ik heb
begin vorig jaar haptonomie gedaan bij Peter Visser,
waar ik ook krachttraining doe. Haptonomie helpt
om je gedachten en gevoelens beter te sturen. Je
leert jezelf beter te ontspannen en meer de dingen te
nemen zoals ze komen. Je leert voelen, het klinkt
heel stom (lacht), maar het helpt mij in elk geval
goed. Je concentreert je op bepaalde delen. Meestal
begin je bij je rug, want daar zitten een heleboel ge-
voelspunten. Dan pakje een bepaald gevoel en zo ga
je je langzaam ontspannen en maak je je hoofd leeg.
Zo kun je de negatieve gedachten - het gaat slecht
vandaag - omdraaien, ook tijdens wedstrijden. Want
als je al negatief begint is de kans ook groot dat het
niet gaat.
Het is ook een spel. Door jezelf op een bepaalde ma
nier të presenteren of overtuiging uit te stralen kun
je een tegenstander die minder goed in haar vel zit
intimideren. Het zijn vaak heel subtiele dingen; met
een versnelling kracht uitstralen of vooraf in een ge
sprekje laten merken dat je heel goed in je vel steekt.
Dat is ook iets wat je moet leren.
Ik wil altijd winnen. Als ik op de fiets naar de winkel
rijd en er rijdt iemand voor me, dan probeer ik er
toch altijd wel voorbij te gaan."
M"
1Y1 rr,
ijn labradors lopen als een rode draad door
mijn leven. Als kind was ik nog bang van
honden. Dan moet je juist een hond nemen, was
een veelgehoord advies. Eenmaal volwassen, in
de dat ik voor Sparta voetbalde, heb ik toen een la-
\enomen. Want als je toch al geen héld bent, neem je
jk geen pitbull of zoiets. Hij heette Paco Peha, ge-
mar een bekende Spaanse gitarist uit die tijd. Paco
ral met me mee. Onafscheidelijk waren we. Vlak
dstrijden struinde hij altijd op Het Kasteel rond.
'im Doesburg had een grote hekel aan hem omdat
gewoonte had alle doelpalen te 'markeren'. Does-
is daar als de dood voor. Ik moest meermalen 'oprot
dat beest'. Later ging ik bij Sheffield United in Enge-
'tballen en daar moeten honden altijd eerst een tijd-
mntaine. Ik heb eens geïnformeerd hoe dat er aan
en ik ben eens gaan kijken. Nou, dat wilde ik hem
keei \doen. Een van de redenen dat ik, eerder dan eigen-
edoeiing was, ben teruggekeerd naar Nederland is
geweest. Vervolgens ben ik bij Go Ahead Eagles
den en ook daar ging hij zelfs naar de trainingen
mee. Inmiddels ben ik zover dat, als ik ergens word
iigd en de hond is niet welkom, ik liever niet kom.
idige tiveede hond heet Banjer en is ook een labra-
ieb opnieuw voor dat ras gekozen vanwege het
ijke karakter. Het is prachtig hoe hij gewoon accep-
ik ben, in tegenstelling tot veel mensen die vol zit-
vooroordelen. Banjer laat me mijn voetbalteleurstel-
p hem afreageren. Veel hondenbezitters hebben ge-
avonds geen zin in het uitlaten. Ik vind dat juist
ch. Kom je uit het café, staat hij opgewekt klaar als-
Igen wil: 'kom op, we gaan nog even een frisse neus
let enige probleem is dat Banjer, in tegenstelling tot
fe labradors, niet altijd even goed luistert. Hij is wat
nig. Tegen mijn elftalgenoten roep
'■regeld dat als het mij zelfs niet lukt
\d te laten gehoorzamen, ik het wel
\eten om spelers op te voeden.
&MAN LEEFMANS
Leendert de Goey is 48 jaar en golfinstructeur van
feroep. Hij voetbalde in zijn jeugdjaren bij ASC. Als
nior kwam hij uit voor de amateurs van Ter Leede
jaarna hij als prof zijn brood verdiende bij Telstar,
Sparta, Sheffield United en Go Ahead Eagles om
|ens af te bouwen bij UVS, Noordwijk 5 en de ASC-
ien. Als trainer was hij actief bij LFC, w Oegstgeest
en momenteel coacht hij ASC.
D ode kaart Kalou vraagt om
il revanche.Ik dacht even dat
ik de Feyenoord-krant onder
ogen had, maar deze aanspo
ring voor een kruistocht naar
het Abe Lenstra Stadion stond
wel degelijk in het Leidsch Dag
blad. Het betrof het chapeau (de
bovenkop) van een stuk getiteld:
'Feyenoord getergd haar Heeren
veen voor bekerkraker'. Deze
voorbeschouwing in de krant
van woensdag was van de hand
van Marcel van der Kraan van
het Rotterdams Dagblad. Hoe
komt dat dan in het Leidsch
Dagblad?, zult u zich afvragen.
Dat gaat zo: het RD én het LD
werken samen binnen een ver
band van regionale dagbladen
(de GPD) en kunnen van elkaar
artikelen overnemen.
Van der Kraan ken ik persoon
lijk vrij goed en hoewel hij voor
zijn krant al een eeuwigheid
Feyenoord 'doet' heb ik hem zel
den op hinderlijke partijdigheid
betrapt. Maar van de week ge
droeg Van der Kraan zich als
een clubgrensrechter die zijn
vlag omhoog steekt, terwijl er in
de verste verte geen sprake is
van buitenspel.
De schorsing van vier wedstrij
den van Bonaventura Kalou
(inmiddels teruggebracht tot
drie) ligt Van der Kraan zwaar
op de maag. Hij vindt de straf
veel te zwaar en is bang dat de
absentie van de rechtsbuiten uit
Ivoorkust Feyenoord de titel
gaat kosten. Kalou trapte in de
competitiewedtrijd tegen Hee
renveen na, maar volgens Van
der Kraan is het niet de schuld
van de speler zelf dat hij daar
door buitenspel komt te staan,
maar van Foppe de Haan. De
trainer van Heeren veen is zo
onsportief geweest om Kalou
niet te matsen met een verkla
ring dat er niets aan de hand is
geweest.
Met een luid gekraak braken
mijn beide klompen. De strek
king van het stuk van Van der
Kraan was dat een mooie voet
baller als Kalou omwille van het
vermaak op de velden de hand
boven het hoofd moet worden
gehouden. Bovendien zou Feye-
noords doorgaans brave rechts
buiten tegenstander Anthony
Lurling niet eens hebben ge
raakt. Nou en? Met zijn verkeer-
Feyenoord
moet de schade
verhalen op Kalou
de been (waarmee hij 's och
tends kennelijk uit bed was ge
stapt) maaide Kalou tegen Hee
renveen smerig naar achteren.
Zou zoiets in een duel om de bal
zijn gebeurd dan was het al
rood waard geweest. Nu ging
het om natrappen en daar staat
terecht een straf van vier wed
strijden op.
Erger nog dan de gekleurde tekst
van de vooruitblik naar Heeren-
veen-Feyenoord vond ik dat bo-
venkopje. Het zal niet zo zijn
bedoeld, maar ik las: 'Feyenoor-
ders uit alle windstreken ver
enigt u en trekt naar Heeren-
veen om het grote onrecht dat
uw club dadr is aangedaan te
wreken.' Woensdagavond belde
ik met mijn vader die aan het
klussen was in het buitenhuisje
van onze familie in Friesland.
Toen hij vertelde dat hij van de
mist geen hand voor ogen zag
vreesde ik voor het Abe Lenstra
Stadion. Niet opgemerkt door de
politiecamera's zou het tuig on
der de Feyenoord-fans vrij spel
hebben. Het schijnt allemaal te
zijn meegevallen in het Heeren-
veense haagje, maar dat kwam
natuurlijk omdat er al na vijf
entwintig minuten werd afge
floten.
Uit eigen ondervinding weet ik
dat de militante leeghoofden die
de dienst uitmaken in Het Le
gioen maar een klein zetje nodig
hebben om over de schreef te
gaan. In mijn Feyenoord-jaren
bij de Volkskrant, toen ik de
club van Marcel van der Kraan
in binnen- en buitenland volg
de, begon klaagzanger Gerard
Cox in zijn hoekje in de Feye
noord-krant tegen mij uit te va
ren. Deze melige nar van pinda-
boer Duyvis jammerde keer op
keer dat de Volkskrant, geves
tigd in Amsterdam en dus een
Ajax-bode, met Jaap Visser de
ergste Feyenoord-hater ooit op
zijn club had gezet. Het gevolg
dreigbrieven en scheldtelefoon-
tjes. Om een brief met de strek
king: zoals de spelers van het
Nederlands elftal in 1974 jouw
chef Ben de Graaf in het zwem
bad flikkerden, zouden de Feye-
noorders jou eens te water moe
ten laten, kon ik wel lachen.
Maar van het telefoontje: Jaap
Visser moet het niet wagen zon
dag naar De Kuip te komen. We
weten hoe hij er uitziet. Als hij
komt is hij zijn leven niet zeker,
moest ik toch wel even slikken.
Ik ben trouwens wel gegaan die
zondag. Het alarm was gelukkig
loos.
Ik geef toe dat ik een kritisch
volger vart Feyenoord was. Maar
ik heb het beroepsvoetbal altijd
kritisch benaderd en zal dat ook
blijven doen. Om de simpele re
den dat profvoetballers bestaan
bij de gratie van het publiek
Dat verplicht hen om op het
veld amusement te brengen.
Bovendien mag je van miljoe
nenverdieners verlangen dat zij
zich elke wedstrijd volkomen
uitputten en zich fatsoenlijk ge
dragen. Als Bonaventura Kalou
op de dag van Heerenveen-uit
de pest in zijn lijf voelt dan
moet hij trainer Bert van Mar
wijk om een dag onbetaald ver
lof vragen. Gaat hij toch aan het
werk en verzaakt hij door na te
trappen dan mag hij blij zijn
met alleen maar een schorsing.
Mocht Feyenoord inderdaad
geen kampioen worden dan zou
het de schade moeten verhalen
op Kalou.
