De autoritaire gentleman van de BV Rijn Veenstreek ZATERDAG 10 FEBRUARI 2001 haten. Of zelf twee extreme oordelen over hem hebben. Zoals hotelier Cees Toor, die Van der Veen Meerstadt al kende ruim voordat hij wethouder werd. „Als privé- persoon mag ik hem graag. Diederik is een leuke vent, die alijd voor iedereen klaar staat. Hij bezoekt ons restaurant regelmatig en is behoorlijk populair bij het personeel. Vaak loopt hij even de keuken in voor een praatje met de medewerkers, of vraagt hij een serveerster hoe het thuis met de kinde ren gaat. Altijd attent en galant, zonder on derscheid te maken tussen mensen." Als wethouder is hij precies het omgekeer de, meent Toor. „Hij onderscheidt twee groepen: vrienden en niet-vrienden. Wan neer je in het eerste kamp zit, is alles moge lijk. Maar voor de mensen in kamp twee doet hij eenvoudig de deur op slot en ge beurt er helemaal niets meer." De wethouder hanteert volgens Toor een autoritaire bestuursstijl. .Management by fear, als je niet doet wat hij zegt dan kom je in kamp twee terecht en ben je dus de klos. Wij zijn daarin al jaren geleden terechtge komen. Dat heeft Hotel Toor inmiddels miljoenen guldens schade opgeleverd", al dus de hoteleigenaar die al tijden probeert om toestemming te krijgen voor uitbrei ding. Voert Van der Veen Meerstadt in Alphen een schrikbewind? Volgens velen is dat een te hard oordeel. Maar dat hij weinig diplo matiek is, daarover is vriend en vijand het eens. Het zachtjes masseren om anderen langzaam maar zeker op andere gedachten te brengen, is niet aan hem besteed. Ha- bermehl heeft het als wethouder van dicht bij meegemaakt. „Hij zet zich door dik en dun in voor een zaak, maar op een niets ontziende manier. De hordeloper die alje hordes opzijschopt. Want hindernissen zijn er voor hem om met een grote klap te ver nietigen. Zijn bezetenheid van de goede zaak gaat ten koste van een goede omgang met mensen." Met zijn onvoorwaardelijke inzet weet hij ondanks of misschien wel dankzij zijn ge brek aan tact veel voor elkaar te krijgen in Alphen. Zo wordt de voortvarende manier waarop de afgelopen jaren het stadshart is aangepakt aan hem toegeschreven. Verder is de werkgelegenheid in Alphen fors toege nomen door zijn inspanningen om ruimte te scheppen voor nieuwe bedrijven. Dat Van der Veen Meerstadt daarbij nogal eens op het randje van het toelaatbare ba lanceert, spreekt wat hem betreft voor zich. In het belang van de vooruitgang moeten knellende regels soms overboord worden gezet. Zo begint houthandelaar Jacob Sprey eind 1995 alvast met de bouw van een nieuwe houtloods, terwijl de vergunningen De machtigste man van de Rijn streek gaat niet graag op va kantie. Want stel je voor dat er tijdens de afwezigheid van ingenieur W. Diederik S. van der Veen Meerstadt in Al phen een trein uit de rails loopt of een gro te brand uitbreekt. Dan moet de grote roer ganger op zijn post zijn om leiding te geven aan de stad in nood. Het jaarlijkse uitje van de loco-burgemeester bestaat uit vier da gen fietsen tijdens de Laura. Drieënhalve dag daarvan zijn oké. Dan rijdt Van der Veen Meerstadt door de dorpen rond Al phen, terwijl hij op luide toon verkondigt wat er allemaal mis is in die gemeenten waar hij het niet voor het zeggen heeft. Al leen de dinsdagochtend is een ramp. Dan zit de fietsende loco-burgemeester te knar setanden. Zijn collega-bestuurders zullen tijdens de wekelijkse vergadering op de vierde verdieping van het Stadskantoor toch geen al te domme besluiten nemen? Zeven jaar is de tropisch landbouwkundige Van der Veen Meerstadt inmiddels de be langrijkste wethouder van Alphen aan den Rijn. Zeven jaar waarin hij zich de benen uit zijn lijf heeft gelopen voor zijn stad. Waarin hij veel voor de stad voor elkaar heeft gekregen. En waarin hij - als we het ondernemersblad Rijnstreek Business mo gen geloven - is uitgegroeid tot de machtig ste man van de Rijnstreek. Dat zijn politieke carrière nog eens zo'n hoge vlucht zou nemen, kon elf jaar gele den niemand vermoeden. In 1990 wordt Van der Veen Meerstadt door het afdelings bestuur van de WD stilletjes op een zij spoor gemanoeuvreerd. Na acht jaar in de raad - waarvan hij het eerste half jaar nota bene fractieleider is - moet hij genoegen nemen niet een onverkiesbare plaats op de kandidatenlijst. Het merendeel van de par tij pikt zijn rechtse opvattingen en zijn bral lende optredens niet meer. Maar vier jaar later staat hij er ineens weer. Op aandringen van de ledenvergadering wordt Van der Veen Meerstadt op de kan didatenlijst op nummer vier gezet, direct achter oud-wethouder Gerard van As, die een jaar eerder na interne twisten in het college het veld moest ruimen. De herintre der valt daarmee met zijn neus in de boter. Doordat de leden van het vorige college el kaar letterlijk de tent uit vochten, is ieder een het er over eens dat er nieuwe mensen moeten komen. Van der Veen Meerstadt wordt de eerste man van de grootste partij. En zo wordt de kersverse wethouder direct eerste loco-burgemeester naast Martien Paats, die door zijn falende optreden in de crisis rond de Coupé-polder aan gezag heeft ingeboet en eigenlijk alleen nog maar een ceremoniële functie bekleedt. De nieuwe wethouder houdt zich in de po litieke arena aanvankelijk nogal kleintjes. „In die begintijd was Diederik erg onze ker", herinnert de toenmalige leider van de SP-gemeenteraadsfractie Gerard Harmes zich. „Volgens mij kwam dat doordat Van As toen nog in de raad zat. Hij was beducht voor Van As, die politiek zijn meerdere was. Hij keek sowieso op tegen ervaren raadsle den en hij liet zich geregeld op argumenten terugfluiten. Dat zou later anders worden." Diederik van der Veen Meerstadt wordt op 19 oktober 1946 geboren in Alphen aan den Rijn. Zijn vader bekleedt als één van de twee notarissen in het dorp een belangrijke positie. Zijn moeder is de dochter van de omstreden Karei Lotsy, die in 1942 aantrad als voorzitter van de KNVB. Diederik de no tariszoon is al van jongs af aan iemand om wie je niet gemakkelijk heen kunt. „Hij manifesteerde zich nadrukkelijk", her innert CDA-raadslid Henk-Jan Habermehl zich uit zijn lagere schooltijd. De Leidse oud-wethouder Tjeerd van Rij zat bij zijn Alphense tegenvoeter in de klas op het Leidse stedelijk gymnasium. „Hij was een traditioneel notariszoontje die in de tweede klas al in een blazer rond liep. Een beetje een macho mannetje, en zeker niet de slimste van de klas. Hij heeft het gym in elk geval niet afgemaakt." Uiteindelijk komt Van der Veen Meerstadt via de HBS op de Rijks Hogere School voor Tropische Landbouw terecht, waar hij af studeert op economie en voorlichting in de derde wereld. Hij wordt uitgezonden om in Afrika een plantage te beheren en komt pas weer naar Nederland als zijn kinderen naar school gaan. Hier werkt hij in het zakenle ven voor diverse werkgevers. Maar keer op keer blijkt Van der Veen Meerstadt niet in de wieg gelegd om voor anderen opdrach ten uit te voeren. Hij begint voor zichzelf met 'Veen Import Export Worldwide' (VIEW), een bedrijf dat zich ondermeer be zighoudt met de bevordering van de bloembollenexport. Intussen is de sportfanaat, in de voet sporen van zijn grootvader, opge klommen tot voorzitter van het KNVB-district Leiden. Hij toont zich een bevlogen bestuurder, die er niet voor terug deinst om in het belang van zijn district flink tegen het bondsbestuur in Zeist aan te schoppen. Hoewel hij als zelfstandig ondernemer niet slecht boert, offert Diederik van der Veen Meerstadt zich in 1994 volledig op voor de publieke zaak. Hij wordt wethouder in een stad die door schandalen en politieke twis ten bijna onbestuurbaar is geworden. Voor het geld hoeft hij het absoluut niet te doen, zo laat hij luidruchtig weten. „Van het sala ris van een wethouder kan ik niet leven. Ik kan er maar net mijn auto van betalen." Een jongensdroom gaat in vervulling. „Het was altijd zijn wens om één van de belang rijke mensen van Alphen te worden", weet Altijd staat hij vooraan om op luide toon zijn mening te verkondigen. Nu zit de Alphense WD-wethouder Van der Veen Meerstadt al een week stilletjes teruggetrokken in het Stadskantoor. Hij bezint zich op zijn verweer tegen de beschuldiging van belangenverstrengeling en grote onzorgvuldigheid. Een commissie van raadsleden onderzocht zijn handelwijze bij de toewijzing van een villa aan zijn dochter. De onderzoekers constateerden dat de wethouder, die vaak op het randje balanceert van wat is toegestaan, dit keer te ver ging. Alphen wacht met spanning op de ontknoping van het koningsdrama. Aanstaande donderdag verdedigt hij zich tijdens een speciale raadsvergadering. Werd hij overmoedig door de vele successen die hij voor Alphen bereikte met zijn zakelijke aanpak? Was hij naïef? Een portret van een autoritaire charmeur. door SASKIA BUITELAAR en RUUD SEP zijn bevriende partijgenoot Wim van.der Ziel. „Bobo zijn, daar geniet hij van." Als heer van stand is hij present bij elke ófficië- le gebeurtenis, van de opening van een sjiek kantoorgebouw tot de onthulling van een nieuwe wipkip. Bij dit soort gelegenhe den is de wethouder de jovialiteit zelve. Maar de immer correct in Engelse stijl ge klede gentleman kan ook een ander gezicht tonen. 'Een regenteske bestuurder', noemt Van der Ziel hem dan. Een autoritaire lom perik, vinden anderen. Het is die combinatie van uitersten die maakt dat mensen dol op hem zijn of hem Van der Veen Meerstadt denkt overal mee weg te komen 1:1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 18