'Eerst zien, dan geloven'
Gesprek van de Dag
T
Tik op billen werkneemster geen uiting van wellust
Scoringsdrift Wallage
Getuige
Verkiezing
Edison Mu&
Awards 20(
De blauwe terreur
M.
VRIJDAG 26 JANUARI 2001
Sommentunr
De Groningse burgemeester en PvdA-coryfee Wallage is ten
gevolge van zijn eigen scoringsdrift politiek hard onderuitge
gaan. Wallage, al weer enige tijd regent in het verre Gronin
gen, dacht met een geheim rapport in de hand het publieke
debat rond criminele asielzoekers weer eens aan te zwenge
len. Scoort altijd goed bij de kiezer en herinnert Nederland er
fijntjes aan dat Jacques nog altijd wat in de melk te brokkelen
heeft.
Het rapport, gisteren onder druk van staatssecretaris Kals-
beek van justitie openbaar gemaakt, blijkt geen enkel weten
schappelijk niveau te bezitten. Bovendien staaft het krakke
mikkige rapport in het geheel niet de uitspraak van Wallage
dat asielzoekers in Groningen vijf keer zo crimineel zijn als
autochtone Nederlanders. Geen wonder dat Wallage zich met
hand en tand verzette tegen openbaarmaking van het rap
port.
Staatssecretaris Kalsbeek, partijgenoot van Wallage, zegt geen
enkele conclusie aan het rapport te verbinden. Er zijn volgens
haar appels met peren vergeleken. Het PvdA-kamerlid Middel
pakt Wallage ook hard aan, maar laat hem niet vallen. Voor
Middel en de PvdA-fractie mag er best een breed onderzoek
naar criminaliteit worden ingesteld, maar die moet zich niet
beperken tot asielzoekers. In kaart zou moeten worgen ge
bracht welke groepen in de samenleving zich met criminali
teit inlaten.
Maar de geest is uit de fles. Voor de WD en het CDA zijn de
conclusies van het rapport dusdanig zorgwekkend dat beide
partijen aandringen op verder onderzoek naar het crimineel
gedrag van asielzoekers. Zij nemen dan ook geen genoegen
met de reactie van Kalsbeek.
Het zou inderdaad van enige naïviteit getuigen om het pro
bleem geheel te ontkennen. De samenleving mag crimineel
gedrag in geen enkel geval tolereren. Van Nederlanders noch
van asielzoekers. Het feit dat de criminaliteit in ons land blijk
baar nog niet in kaart is gebracht, is tekenend voor de passie
ve politieke cultuur in Nederland. Iemand - in dit geval Walla
ge - moet blijkbaar eerst een kwestie op de spits drijven voor
dat de politiek er serieus mee aan de slag gaat.
De gewraakte uitlating van Wallage mag echter nooit als ver-
dienste op zijn conduitestaat worden bijgeschreven. Het rap
port was bedoeld voor intern gebruik in Groningen. Dat Wal
lage in de landelijke pers uit de school klapte, heeft waar
schijnlijk meer met zijn eigen ijdelheid te maken dan met op
rechte zorg over criminele asielzoekers. Laten we hopen dat
hij in Groningen blijft.
c/l'i/sic
Volgens mij heb ik het al eerder gezegd: er zijn heel leuke ma
nieren om een avond te besteden. Film, de schouwburg, ge
woon met vrienden even wat gaan drinken, allemaal goed
voor een paar fijne uurtjes.
Gisteravond had ik weer helemaal geen zin om voorde televi
sie te hangen. Oké, het is mijn werk, dus eigenlijk had het ge
moeten. Maar tegenwoordig is op ieder moment van elk et
maal wel iets te zien. De elektronische open haard staat nooit
stil Dus ik dacht, ik doe eens stout. Ik ga naar de schouwburg
en dan zie ik wel wat er nog op tv is als ik thuiskom.
Op zich is dat al fout.
Maar ik had eraan gedacht de video aan te zetten. Gewoon op
opnemen drukken en dan later kijken wat het was geworden.
Een experimentele manier om een stukje over de televisie te
schrijven. Best spannend.
Op naar de schouwburg. En dat is toch wel bijzonder. Zeker
als je het niet vaak doet. Dit stuk begon met een vrouw in bad,
nakend. En meteen vergat ik dat er nog een stukje moest ko
men. Na de collectieve zelfmoord waarmee het toneelstuk ein
digde was het me nog niet te binnen geschoten. En perslot van
rekening moest dit een gezellige avond worden, we waren met
een goede vriendin op stap, dus we zijn nog even wat gaan
drinken.
Maar in de kroeg ging het mis. Daar zat een vredelievende ou
de buitenlander aan zijn koffie-verkeerd, en voor we het wis
ten werd 'ie lastig gevallen door een paar jongens. Heel onple
zierig allemaal. Maar grijp maar eens in. Twee vrouwen en
een man tegen een stel van die jonge gasten: ik zag het niet zit
ten. Natuurlijk had de barman allang de telefoon gegrépen en
de 'boys in blue' opgetrommeld. Twee jongens werden opge
pakt, de derde maakte zich uit de voeten, de oude heer kreeg
een gratis kopje koffie-verkeerd en alles was weer oké.
Dachten we.
Maar wij moesten mee naar het bureau om een verklaring af
te leggen. En dat is niet plezierig. Het duurde de hele nacht, en
de agenten stelden van die rotvragen.Waarom deed u dan
niets?" Ik kon alleen maar zeggen dat niemand anders iets
deed. Maar daar ging het nu juist om.
Vanochtend vroeg kwamen we pas thuis. En daar knipperde
het lampje bijna het antwoordapparaat af. „Wil, waar blijft je
stukje?" Wil, waar zit je dan „Wil, je hebt nog een halfuur
en anders komt er een verhaaltje over kunstschaatsen op jouw
plek.Dus als een gek naar de krant gebeld - het komt eraan,
ik leg het later wel uit - en meteen de video aangeknipt om te
zien wat er op stond. De Belg. Een aflevering van Seinfeld. Ah,
mooi, dacht ik.
Seinfeld, Kramer, Elaine en George werden aangeklaagd, om
dat ze hadden staan kijken terwijl iemand werd beroofd. Zij
werden een jaar in de cel gezet. Ik vond één avond al tfe veel.
Volgende keer doe ik braaf mijn werk. Dan blijf ik thuis en
gaat de televisie aan. Dan ben ik nog liever getuige van een rot-
programma.
De smoes van de afdelingschef was superdoor-
zichtig. Maar het hoogste rechtscollege van Ita
lië, het Hof van Cassatie, trapte er enthousiast
in. De man, beschuldigd van seksuele intimi
datie door een medewerkster, zei met veel on
schuldige handgebaren en stalen gezicht dat
hij zijn ondergeschikte helemaal geen wellusti
ge tik op de billen had gegeven. „Ik wilde haar
juist van dienst zijn, haalde wat losse haren
van haar kleding weg, onderaan haar rug."
De eerbiedwaardige en vooral ook bejaarde he
ren van het Hof verlosten de aangeklaagde on
middellijk en definitief van de anderhalfjaar
cel en ruim achtduizend gulden boete die een
lagere rechtbank in Venetië deze ambtenaar
had opgelegd. Hun argumentatie voor bevesti
ging van de vrijspraak die de man al in hoger
beroep had gekregen, denderde gisteren als
een schokgolf door politiek en media: „Het
ging hier om een spontane, eenmalige hande
ling, waaruit geen enkele wellust sprak."
Maar ja, het Hof heeft een reputatie op te hou
den. Vorig jaar ontsloeg het een hoogleraar, die
geen been in zag in hardnekkig voetjevrijen
met zijn studentes, van rechtsvervolging.
„Geen echt lichamelijk contact, zeker geen
wellustig contact", luidde het oordeel. Ook
heel vrouwvriendelijk was de vrijspraak juli vo-"
rig jaar voor een 58-jarige verkrachter. Het
slachtoffer, een vrouw met psychische proble
men, had haar verzet kennelijk te snel opgege
ven. „Je kunt niet van verkrachting spreken als
de verkrachte al na vijf minuten niet meer te
genwerkt", vonden de heren.
Een vrijspraak die over heel de wereld verbijs
tering wekte, was twee jaar terug die van een
rij-instructeur wiens jeugdige cliënte in-de les
auto werd verkracht. Na gedegen onderzoek
kwam het Hof tot de conclusie dat het slacht
offer een dusdanig strakke spijkerbroek had
gedragen dat er sprake van medewerking
moest zijn geweest. Niks verkrachting. „De da
me zal moeite genoeg hebben om die broek in
haar eentje uit te trekken", zei een vah de he
ren spitsvondig.
Een beetje handige aanrander of billentikker
weet wat hij zich met deze jurisprudentie kan
veroorloven. Vrouwelijke politici zijn dan ook
woest. „Ik zou wel eens willen weten hoe de
rechters konden vaststellen dat van lust geen
sprake was", zei minister van emancipatieza
ken Katia Bellillo over de billentikker. Alessan-
dra Mussolini, destijds initiatiefneemster vari
het jeansprotest - vrouwelijke parlementsleden
ht
m<
g<
namen enige tijd in strakke spijkerbroek aan de
debatten deel - overwoog gisteren een nieuwe
actie. „Die mentaliteit moet veranderen. En
niet alleen in Italië. Zag je hoe Bush op tv zijn
vrouw een klap op de kont gaf? Alsof het een
koe was."
De uitsmijter kwam van fractiegenote Cristina
Matranga: „Het is dus zo dat we tevreden naar
huis kunnen gaan als tien mannen ons elk af-
zonderlijk een klap op de kont geven. Ik ben
benieuwd wat de heren rechters zeggen als dit T
met hun vrouwen of dochters gebeurt." Waar- 'n(
schijnlijk niets. Een van die rechters, Simonett; 'J'
Sotgiu, zei na het 'jeansvonnis' over haar man
nelijke collega's: „Dag in dag uit moet ik tegen r 1
hun verouderde ideeën vechten."
HANS GELEUNSE CORRESPONDENT
Hulp bij nakijken komt docenten goed van pas
De leraren hebben er over het algemeen een bloedhekel aan. Maar het nakijken van proefwerken is nu
eenmaal onlosmakelijk verbonden met hun werk. Voor de zogeheten meerkeuzetoetsen of de multiple
choice-vragen zijn er met de computer voldoende mogelijkheden. Dat de computer ook tekstanalyses
kan beoordelen, is nieuw. Het onderwijsveld is vooralsnog een beetje sceptisch.
Het lijkt een utopie, maar er
gloort voor onderwijzend Ne
derland hoop aan de hori
zon. Docenten zijn binnen
kort verlost van veel correc
tiewerk, belooft een nieuw
computerprogramma. Deze
tijdrovende bezigheid wordt
door hen over het algemeen
niet als de meest aantrekke
lijke kant van hun werk ge
zien. En vaak doen ze die
klus ook nog in de vrije tijd.
Regelmatig toetsen is nu een
maal een must om de voort
gang van de leerling of de
student te bepalen.
Marie-Louise Joustra is lera
res Nederlands aan het Ste
delijk Gymnasium in Leiden.
Zij geeft per week twaalf uur
les. Zij is nagënoeg eenzelfde
aantal uren kwijt aan correc
tie. Als de nieuwe methode
goed werkt, zou haar dat een
tijdwinst van tien uren ople
veren. Ze staat er vooralsnog
positief tegenover. Joustra:
„Het klinkt veelbelovend en
ik zou het daarom zeker wil
len proberen. Maar ik heb
wel iets van 'eerst zien en
dan geloven'. Een klein beet
je sceptisch ben ik dus wel."
Joustra weet namelijk niet of
de computer in staat is de fij
ne nuance in de antwoorden
te signaleren. Het vak Neder
lands is bij uitstek een vak
waarbij het aankomt op in
zicht en taalvaardigheid. Het
gaat daarnaast vaak ook om
de krach tv an de overtuiging.
Ze beoordeelt dus op de 'rijk
dom' van de antwoorden.
„Als je twee nagenoeg dezelf
de goede antwoorden krijgt,
maar het ene is iets mooier,
iets genuanceerder, zeg maar
iets gloedvoller geformuleerd
dan het andere, dan geef je
voor het rijke antwoord een
hoger cijfer dan voor het iets
kariger betoog. Ik weet niet of
de computer deze nuance
kan beoordelen."
Professor dr. Richard De
Mulder, de man achter het
programma dat de naam de
Nationale NakijkCentrale
heeft meegekregen, is er ech
ter van overtuigd dat zijn vin
ding ook daar toe in staat is.
„Het programma beoordeelt
niet één zinnetje. Er moet
tenminste een halve bladzij
de tekst beschikbaar zijn. De
computer kan beoordelen of
er consequent goede, matige
of slechte formuleringen in
die tekst voorkomen."
De Mulder is verbonden aan
de vakgroep Informatica en
Recht aan de Erasmusuniver-
Een massa-examen voor studenten van de Amsterdamse Universiteit in de Zuidhal van de RAI.
siteit van Rotterdam. Hij ex
perimenteert al tien jaar met
het maken van betrouwbare
tekstanalyses. De methode
heet Andromatics program
matuur en komt voort uit een
zoekprogramma voor juris
ten.
Leraren maken momenteel
vetelvuldig gebruik van de zo
geheten meerkeuzevragen.
Deze methode kwam in op
komst toen de scholen en
universiteiten volstroomden
en de docenten bedolven
dreigden te raken door het
vele correctiewerk. Maar de
multiple choice-toetsen ge
ven niet altijd voldoende aan
of de leerling de stof goed on
der de knie heeft. Met wat
handigheid is veelal te bere
deneren welk van de drie of
vier mogelijkheden de juiste
is.
Bij de zogeheten open wagen
kan beter worden getest. Vra
gen als 'Hoe zit het met de
democratie in de 19de eeuw
in Nederland' of 'Vertel hoe
het koningshuis zich te weer
stelt tegen de invloed van re
publikeinen' kunnen met het
nieuwe programma worden
nagekeken. De Mulder be
weert ten stelligste dat het
mogelijk is deze talige ant
woorden middels de compu
ter te corrigeren.
Docent dr.mr. Tammo Wal-
linga heeft het nakijkpro-
gramma al een keer toege
past bij eerstejaars studenten
recht in Rotterdam. Zij kre
gen vragen over een juridi
sche casus. „Ik vind het sys
teem een veelbelovende aan
vulling van de klassieke na-
kijkmethode, absoluut in
drukwekkend." Maar hij wil
nog meer ervaring opdoen
alsvorens het ook te gebrui
ken met tentamens. Het staat
al wel vast dat hij binnenkort
nogmaals twee experimenten
onderneemt.
Het programma kan zowel
voor het middelbare, het ho
ger als dus het universitair
onderwijs wórden ingezet.
Uiteraard komen de talen
vakken, maar ook recht,
maatschappijleer en geschie
denis in aanmerking. Voor
toepassing op de basisschool
lijkt de nieuwe methode
vooralsnog niet zo geschikt,
maar hoogleraar de Mulder
ziet in de toekomst ook daar
mogelijkheden. De enige
voorwaarden voor een be
trouwbare toepassing is dat
zowel leerkracht als leerling
met de computer overweg
moeten kunnen.
De Rotterdamse prof legt uit
hoe een betrouwbare tekst
ontleding en het analyseren
van open vragen werkt. De
leerkracht voert zelf de norm
in de computer. Hij doet dit
middels een steekproef. Van
de 200 proefwerken kijkt hij
er zo'n 30 tot 40 handmatig
na. Hier zitten goede, minder
goede en slechte antwoorden
tussen. Hij deelt hier cijfers
voor uit die hij in de compu
ter inbrengt. Deze voorbeel
den van goed, matig en
slecht zijn de grondslag voor
de nakijk-norm van de com
puter. Met behulp van de ba
sisgegevens gaat de compu
ter verder aan de slag. Maar
de docent, zegt hij nogmaals
nadrukkelijk, bepaalt dus al
tijd de norm.
Behalve tijdwinst voor de
leerkracht is de leerling ook
goed af met deze correctie
methode. Hij is er namelijk
van verzekerd dat zijn werk
volstrekt eerlijk wordt beoor
deeld. Een docent is na enke-
FOTO DIJKSTRA BV FRITS DE BRUIJN
le uren nakijken vaak moe.
Hij zal daardoor misschien
niet altijd even objectief (blij
ven) corrigeren. Aan het be
gin van de dag zal hij wellicht
anders het rode potlood han
teren dan aan het eind van
de avond als hij knikkenbol-
lend boven de proefwerken
hangt. Daarnaast, weet de
Rotterdamse hoogleraar, is
het volstrekt onmogelijk om
fraude te plegen. „De com
puter kan met honderd pro
cent zekerheid vaststellen of
de leerling het werk van ie
mand anders heeft overge
schreven...."
IRENE NIEUWENHUUSE»
Het programma De Natio
nale NakijkCentrale is op de
markt gebracht door Uitge
verij Edu'Actief in Meppel.
Het wordt vandaag tijdens
de Nationale Onderwijsten
toonstelling in Utrecht ge
demonstreerd. Het kost
15.000 gulden per jaar en is
,dan geschikt voor vijfhon
derd studenten.
Voor de twee publieksprijz
van de Edison Music Awaï Qi
2001 kan het publiek sinds Isb
teren zijn stem uitbrengen del
gaat om de beste single vai ov
jaar en de beste Nederlanc irti
artiest van het jaar. 'ge:
In beide categorieën zijn ti jeli
nominaties. Via www.edisi ges
ward.nl, de website van de
son Music Awards, kan ie<
een zijn of haar favoriete a
kans laten maken op het fi [A|
geerde Edison-beeldje. De he
nen die een stem uitbreng vo
maken kans op twee toega t r
bewijzen voor het Nederla ijei
Muziekfeest, waar naast d nte
son Music Awards ook de g ja
den en Zilveren Harpen ei rac
Exportprijs worden uitgeri eni
Dit muzikale feest vindt pl do
op dinsdag 27 februari ine
Amsterdam Convention F
ry. De optredende artieste
worden bekendgemaakt v hi
website. int
De Edison Music Award is doc
prijs van de Nederlandse Ut
ziekindustrie voor een alb iter
van bijzondere kwaliteit e hik
vergelijkbaar met de Brit ker
Awards en de Grammy Av e U
De Edison Music Awards u
den sinds 1960 uitgereikt arij
Genomineerden beste sin
van het jaar: Q
Abel, Onderweg
Anouk, Michel Li 1
Jody Bernal, Que si Que i ïur
Bomfunk MC's, Freestyle ;ee
Kelis, Caught out there dt
Krezip, I would stay aa
Madonna, Music )tei
Robbie Williams, Rock D
Twarres, Wer Bisto
U2, Beautiful day
Genomineerden beste N( ig_;
landse artiest van het jaaile C
Blöf, Watermakers be
De Dijk, Zevende Hemel ge^
Dilana Smith, Wonderfo eg.
Frans Bauer, Wat ik zou in e
Ilse DeLange, Livin' on 1( roo
Jesse van Ruller, Catch! Dol
Jody Bernal, Que Si Que iwe
Krang, Ten Aarzel an
Krezip, Nothing less mei
Marco Borsato, Luid enter e
lijk
CC.
i
ac.
Ik ben een kleine zelfstandige. Als gevolg daarvan
kreeg ik, net als al mijn collega-auteurs die niet
in loondienst zijn, begin van het jaar een zoge
naamde voorlopige aanslag opgelegd. Van alle
soorten van belastingaanslagen verfoei ik de
voorlopige aanslag wel 't meest. Je moet al
f aan afdragen over verdiensten die je nog ma-
en moet. Ik denk altijd: stel nou dat ik ziek
word? Het moet maar lukken om dat geld
binnen te krijgen. Dat is onze zorg niet,
denken ze bij de belastingdienst, vooruit,
alvast diep in de buidel getast.
Het ergste is nog dat ze, als je een goed
jaar achter de rug hebt, bij de belasting
dienst meteen denken dat bij jou 't jaar
daarop de gebraden duiven weer in slagor
de zullen binnen vliegen. Dan pakken ze
meteen groots uit met de voorlopige aanslag.
Enfin, je zou er mij niet over horen - want be
lasting, daar spreekt een fatsoenlijk mens niet
over -, ware het niet dat per 1 januari een heel
nieuw belastingstelsel is ingevoerd. Met drie
heuse boxen! Alsof we allemaal weer kleuters
zijn! In box 3 bijvoorbeeld word je aangeslagen
over de vermeende winst op je vermogen, zelfs
al heb je alleen maar verlies geleden.
We gaan er allemaal op vooruit. Dat vrolijke
liedje heb ik de laatste tijd opmerkelijk vaak ho
ren zingen. Elke keer als ik 't hoorde, dacht ik,
dat belooft niet veel goeds. Derhalve heb ik alvast
maar eens zitten uitrekenen hoe mijn voorlopige
aanslag eruit gaat zien. Ik stelde mij voor welke
fouten en foutjes de inspecteur zou kunnen ma
ken. Fouten uiteraard in zijn voordeel. Dus toen
ik vorige week zaterdagavond de gevreesde blau
we envelop dan eindelijk uit mijn brievenbus
viste, was ik reeds op 't ergste voorbereid. 'Prepa
re for the worst,had ik mezelf al sinds 1 januari
voorgehouden. En toch overtrof het resultaat
zelfs mijn stoutste verwachtingen.
De post heeft eens per ongeluk de elektriciteitsre
kening van het enorme katholieke bejaardente
huis, waar ik naast woon, bij mij in de bus ge
daan. Ik viste die rekening eruit, maakte hem
open en keek uiteraard eerst naar 't bedrag. Ik
bleef bijna dood van schrik: 110.000 gulden voor
een maand (het is peperduur om katholiek te
zijn, maar dit terzijde). Pas na een paar minuten
zag ik dat die rekening niet voor mij, maar voor
mijn buren bestemd was. Zo snel als ik lopen
kon, ben ik de brief toen bij hen in de bus gaan
duwen.
Maar deze aanslag was echt voor mij bedoeld. Ja,
nu begrijp ik, stamelde ik toen ik naar 't bedrag
keek, waarom we steeds te horen hebben gekre
gen dat we er allemaal op vooruit gaan. Je ziet
van die getallen en je denkt verbouwereerd: dit
kan helemaal niet, dit slaat totaal nergens op.
Enfin, later op de avond werd ik gebeld door een
huilende collega die ook vereerd was met de
blauwe envelop en die met verstikte stem snikte:
'Ik moet per maand anderhalf maal zoveel gaan
betalen als ik maximaal kan verdienen, wat
moet ik beginnen, ach, mijn arme vrouw en kin
dertjes. Nog later op de avond had ik al drie
snikkende collega's te woord gestaan.
Mijn pianolerares heeft als gevolg van de terreur
van de voorlopige aanslag zo'n haat gekregen te
gen de kleur blauw dat ze die tint niet meer kan
zien. Als leerling moet je ook nooit met iets
blauws aan op les komen. Doe je dat wel, dan
word je ongelofelijk streng aangepakt. Bij haar
zal nu de voorlopige aanslag dus ook wel heel
hard zijn aangekomen.Sinds vorige week zater
dag studeer ik mijn vingers dan ook blauw, want
reken maar dat ik een heel zwaar lesuur tege
moet zie!
oiiseÊijk
Via internet wordt 1
kort een paar panto
van FRANK SINATI^
vei ld. Hij kreeg ze
van actrice en zang
ZA MINNELLI. Bijiche
fen hoort ook een bi reg<
van haar, zo schrijft
Britse showbizzperA,
WENN. De slippers
van donkerblauw k« !ede
Sinatra heeft ze no* Vc
dragen omdat ze vcen
te klein waren. De che
satoren van de vei lijft,
gen dat Minnelli d< dbo
pantoffels waarsch scht
eind jaren tachtig 1 jn i
gekocht, toen ze m adij
tra optrad. ing
chit
De Canadese zangeres CELINE DION is gisteren, drie weken CE
vroeg, bevallen van een zoon. Moeder en kind, dat Rene Chaiirist
heet, maken het volgens Dions woordvoerster 'geweldig'. De >rtze
ge Dion, die zwanger werd door middel van IVF, is getrouwd i d. I
manager, Rene Angelil. 'ing,