Leiden
rffilllilMH
Claims over woonboten langs Rijnkade afgewezen
Leiden Regio
dia
Minister pleit voor nieuwe microfoons in Academiegebouw
Steun van
golfers voor
manege
Op je geld staan
IRIJDAG 26 JANUARI 2001
15
Kom snel naar onze nieuwe
howroom en kies uit een keur van
kwaliteitsramen. Gemaakt van
wgwaardig aluminium of kunststof.
Voorzien van KOMO-keur. Mooier
kunnen ramen niet zijn.
Tot ziens.
Showroom: Produklieweg 15-17
2404 CC Alphen a/d Rijn
tel. 0172 43 26 21
Openingstijden showroom:
andsg t/m vrijdag van 8.30 tot 17.00
De Leidse manege Moedig
Voorwaarts voor gehandicapte
amazones en ruiters heeft een
financieel ruggensteuntje ge
kregen. Leden van de Wasse-
naarse vereniging Opa Golf
club, speciaal voor gepensio
neerden, schenken Moedig
Voorwaarts 1.200 gulden. De
cheque is gistermiddag over
handigd.
y iVIJKLADDER Nieuws en berichten uit en over de Leidse wijken,
uit de buurthuizen en van de wijkverenigingen, gerangschikt
naar stadsdeel. Persberichten en wijkbladen kunnen worden
gestuurd naar Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden.
Fax: 071-5321921; e-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
NCRAS Voor vrouwen met een buitenlandse (ex)partner is don-
rdag 1 februari een open avond van de contactgroep 'Kleurrijke
fde'. Deze groep komt eens per drie weken op donderdagavond
nen van 20.00 tot 22.00 uur in buurthuis de Pancrat, Middelste-
cht 85. Wanneer je samenleeft met een partner uit een andere
tuur kom je dingen tegen die voor jou niet zo vanzelfsprekend
i. Ook kan de conctactgroep het begin zijn van een netwerk van
indinnen en familie, waar vrouwen uit een andere cultuur vaak
:omatisch deel van uitmaken. Voor vragen of aanmelden kan
3eld worden met Manita, 5145059 of Esther, 5211773.
HCRAS In het Leids Filosofisch Café, dat dinsdag 30 januari
rdt gehouden, is het ondeiwerp 'Toeval'. Aan de meeste toeval-
ïeden besteden we vrijwel geen aandacht. Maar soms stuiten
op iets toevalligs dat we nooit meer vergeten. Aan de hand van
Drbeelden wordt ingegaan op de betekenis en 'verklaring' van
e vormen van toeval. Spreker is Ilja Maso. De lezing vindt plaats
café-restaurant Einstein, Nieuwe Rijn 19, aanvang 20.00 uur. De
gang bedraagt tien gulden.
NTRUM Jivan Cappon begint maandag 12 februari weer met
nieuwe groep 'Dans Jezelf. Deze cursus van 12 avonden (van
00 tot 22.30 uur) staat open voor iedereen die van dansen
udt, jong of oud, stijf of soepel. 'Dans Jezelf is een speelse,
•iende en verrassende manier om jezelf op een dieper, wezen
niveau te ontmoeten. Een proefles voor deze cursus wordt ge
en op 5 februari. Aanvragen van,een folder: 5144446.
RONESTEIN In het bezoekerscentrum Het Reigersbos in polder-
*a irk Cronesteyn is zondag een mini-cursus wol kaarden en spin-
ledereen, van 8 tot 80 jaar, die zich om 14.00 uur aanmeldt,
el ijgt uitleg en hulp die nodig is om ruwe wol te kaarden. Kaarden
na een soort kammen van de wol om de haren te ontwarren en om
ve' ïiltjes er tussen uit te halen. Daarna wordt geleerd met de hand
16 met een spintol een wollen draad te spinnen. De cursus duurt
igeveer een uur en is gratis. Het bezoekerscentrum ligt midden
W het polderpark naast het Reigersbos en is alleen per voet of fiets
bereiken vanaf het fietspad langs het Kanaal en het polderpad.
ito's kunnen geparkeerd worden in de omgeving van de
D )et/fietsersbrug over het Kanaal of bij de volkstuinen aan de
louwenweg.
IOFESSORENWUK Voor meisjes in de leeftijd van 10 tot en met
jaar begint woensdag 7 februari in buurthuis Cornelis Joppensz
n technica 10 cursus. Tijdens deze cursus leren ze met verschil-
i. iide gereedschappen te werken en ze leren zagen, timmeren, bo-
•l n, vijlen, schuren en verven. Ook worden er verschillende dingen
maakt, zoals een broche, boekensteun of een spelletje. De kos-
n bedragen 30 gulden voor acht lessen, steeds op woensdag van
1,30 tot 20.00 uur. Het buurthuis staat aan de Oppenheimstraat
telefoon 5132462.
Vermeend en Dupuis te gast in lezingenreeks 'Kopstukken over topstukken'
LEIDEN HANS JACOBS
Op de agenda van de ministerraad
prijkt vandaag een opmerkelijk onder
werp. Minister Willem Vermeend (so
ciale zaken) stelt zijn collega's in het
kabinet namelijk voor geld beschik
baar te stellen voor vervanging van de
microfoons in het Academiegebouw
van de Leidse universiteit. Een met de
geluidsversterkers worstelende Ver
meend beloofde dat gisteravond al
thans aan scheidend rector magnifi
cus Wagenaar. „Ik ben gewend aan
zo'n microfoon die je op je jasje kunt
vastmaken", verontschuldigde de be
windsman zijn voortdurende en zeer
lawaaierige botsingen met de twee
praatknoppen op het spreekgestoelte.
Hoogleraar Heieen Dupuis toonde
later overigens dat de microfoons he
lemaal geen probleem hoeven te zijn,
als je je lezing maar goed hebt voor
bereid en de tekst niet van een door
ambtenaren geschreven blaadje hoeft
voor te lezen. Haar prioriteiten -
Dupuis is ook lid van de Eerste Kamer
voor de WD - voor de ministerraad
liggen dan ook elders. „Ik heb behoef
te aan meer formatieplaatsen. Jam
mer dat de minister al weg is, anders
had hij die boodschap aan zijn colle
ga's kunnen overbrengen", aldus de
parttime-politica.
Vermeend voelde zich ook anders
zins niet in zijn element op het kathe
der. De adviseurs van de minister
hadden hem het uitstapje naar zijn al
ma mater ook afgeraden, maar na
enig aandringen van de rector, en wat
telefoontjes over en weer, stemde Ver
meend toch in met het verzoek om te
komen. „Ik doe graag het tegenover
gestelde van wat mijn ambtenaren mij
influisteren", onthulde hij. Dat mani-
feesteerde zich eigenlijk al zes jaar ge
leden toen Vermeend debuteerde als
staatssecretaris op het ministerie van
financiën. „Ik werd op een kamer ge
zet waarin alleen een bureau stond.
De deur ging dicht en daar zat ik dan.
Wat moest ik doen? Wat doet een
staatssecretaris? De ambtenaren zei
den dat ik nota's moest lezen", aldus
Vermeend.
Stilzitten is aan deze bewindsman,
die vanuit Leiden nog altijd regelma
tig naar zijn ministerie in Den Haag
fietst, echter niet besteed. Van zijn
hoogste ambtenaar Postma - inder
daad, nu burgemeester van Leiden -
kreeg Vermeend binnen de kortste ke
ren een computer. „Daarop kon ik
aan de slag, wetten schrijven. Maar
dat was niet de bedoeling. Ministers
en staatssecretarissen typen niet.
'Daar zijn wij voor' zeiden de mede
werkers". aldus Vermeend, die zich
zoals bekend ook van deze adviezen
niets aantrok en samen met 'zijn mi
nister' Zalm zes jaar lang hard werkte
aan de belastingherziening. De com
puters werden overigens niet altijd
voor werk gebruikt, zo bekende Ver
meend, „Zalm en ik deden ook spelle
tjes, en wedstrijdjes tegen elkaar. Daar
heeft hij een muisarm aan overgehou
den."
Vermeend was op zijn best in deze
terzijdes. Hij bekende eerlijk dat het
opgegeven onderwerp van zijn lezing,
een terublik op de armenzorg aan de
hand van zogenoemde 'armenpen-
ningen' uit het Penningkabinet, niet
écht zijn belangstelling had. „Ik blik
liever vooruit, al was dit interessant",
merkte Vermeend aan het slot van
zijn desondanks zeer uitvoerige, en
vooral chronologische betoog op. Lie
ver had hij gesproken over het nieuwe
belastingstelsel, de euro, of de Neder
landse economie. Vermeend zou dan
ongetwijfeld zijn betoog in het kader
van de lustrumserie 'Kopstukken over
Topstukken* - waarbij de universiteit
ter gelegenheid van het 425-jarig be
staan 'bekenden' liet praten over de
len uit de omvangrijke eigen collectie
- een meer eigen geluid en inbreng
hebben gegeven.
Heieen Dupuis had het wat dat be
treft gemakkelijker. De hoogleraar
medische ethiek bleef op eigen ter
rein, en zette aan tot nadenken en na
praten. Het waren dan ook grote di
lemma's die zij aankaartte, waarbij de
verzameling van het Anatomisch mu
seum werd gebruikt om de heden
daagse medische wetenschap en
ethiek aan de orde te stellen.
WIM KOEVOET
De eigenaren van negen pan
den aan de Rijnkade en het
Utrechtse Jaagpad krijgen geen
schadevergoeding van de ge
meente Leiden. Tenminste, als
het aan burgemeester en wet
houders ligt. Ook een onafhan
kelijke schadebeoordelings-
commissie is van oordeel dat
Leiden de eigenaren niets is
verschuldigd. Op grond van een
artikel uit de wet op de ruimte
lijke ordening hadden zij ver
zocht om - nader te bepalen -
vergoedingen. In het bestem
mingsplan Hoge Rijndijkbuurt
uit 1996 is ruimte gecreëerd in
de Nieuwe Rijn voor zes woon
schepen waardoor, menen zij,
hun huizen in waarde dalen.
De schadebeoordelingscom-
missie spreekt zich overigens
niet uit over de vraag of en in
hoeverre een pand in waarde
daalt als er in de directe nabij
heid een woonboot komt te lig
gen. Van doorslaggevende bete
kenis in haar beoordeling is dat
voor het bestemmingsplan van
kracht werd, de gemeenteljike
bouwverordening geldig was.
Daarin werd met geen letter ge
rept over de woonschepen.
Om de schadeclaims te be
oordelen is de commissie nage
gaan of de belanghebbenden
'door wijzigingen in het plano
logisch regiem' in een nadelige
positie zijn gekomen. Volgens
de commissie geeft jurispru
dentie aan dat in een bouwver
ordening geen planologische
regeling wordt gezien. „En dus
maakt een bestemmingsplan
niets mogelijk dat voorheen
niet al mogelijk was."
En, zo voegen burgemeester
en wethouders daar triomfante
lijk aan toe: „Dit geldt in onder
havig geval des te meer nu in de
bouwverordening niets is gere
geld ten aanzien van woon
schepen en het bestemmings
plan juist een planologische in
perking van het aantal toegesta
ne woonschepen op het onder
havige gedeelte van de Nieuwe
Rijn omvat." Met andere woor
den: was er geen bestemmings
plan geweest dan hadden er
misschien wel nog veel meer
woonschepen voor de bewuste
huizen gelegen.
De Rijnkade en het Utrechts Jaagpad. Tegen de zin van een aantal huizenbezitters mogen er zes woonboten
in dit stuk Nieuwe Rijn liggen. foto hielco kuipers
Toch wil wethouder Hille-
brand (PvdA/ruimtelijke orde
ning) de omwonenden enigs
zins tegemoetkomen. Hij wees
er gisteravond in de raadscom
missie op dat de gemeente zelf
zich destijds ook van de woon
boten wilde ontdoen omdat het
water ter plekke nauwelijks
meer doorvaarbaar was. Een
bezwaar dat nog altijd geldt.
Doordat de provincie op puur
formele gronden een streep
haalde door het gemeentelijke
besluit hierover, heeft Leiden
dit voornemen nooit kunnen
uitvoeren. Wethouder Hille-
brand zegde toe dat hij in het
ligplaatsenplan wil opnemen
dat als een woonbootbewoner
niet langer prijs stelt op zijn
vergunning er geen nieuwe
aanspraken op de bewuste lig
plaatsen kunnen worden ge
maakt. In feite een soort uit-
stervingsbeleid dus, dat met in
stemming werd onthaald door
de omwonenden.
D66'er Welling deed er nog
een schepje bovenop en opper
de de mogelijkheid dat de ge
meente de arken, die nu in de
Nieuwe Rijn liggen, koopt.
Maar dat ging de wethouder te
ver. „Dat is je reinste kapitaal
vernietiging, want het is niet de
boot die veel kost maar de lig
plaats. En die willen we juist
opheffen."
130RDERKWARTIER De werkgroep kleurrijk Leiden Noord ver-
na tgt zondag een Turkse middag in buurthuis 't Spoortje. Het
ten wrthuis is Turks aangekleed en er is een Turkse dj. Tussen 14.00
15.00 uur wordt er Turkse koffie en thee met lekkers geserveerd
om 15.00 uur is er live-muziek met een optreden van een sas-
;ler. Aan het eind van de middag, om 16.00 uur, is er Turks eten,
eifceid door bewoners van de wijk. De toegang is gratis. Het buurt -
is staat aan de Bernhardkade 40.
er )ORD In het kader van TAMTAM, het festival voor en door Lei-
iu n-Noord, is maandag 29 januari van 15.30 tot 17.30 uur in
urtcentrum de Kooi de eerste bijeenkomst voor: 'Noord zegt het
en. ort'. Hiervoor worden 50-plussers gezocht, die verhalen kunnen
v rtalen over de wijken De Kooi, Slaaghwijk en Noorderkwartier.
rhalen van de Zijl of het trammetje bijvoorbeeld. Het geheel
kte irdt geregisseerd door Paola Tuin. Voor meer informatie kan
ntact worden opgenomen met Carole Overmaat, telefoon
an 36194. Het buurtcentrum staat aan de Driftstraat 49.
ïin
Kindertelefoon Leiden is op zoek naar enthousiaste mannen en
nnven, vanaf 18 jaar, die het leuk zouden vinden om als vrijwilli-
rbij de Kindertelefoon te werken. De Kindertelefoon in Leiden
jgt jaarlijks meer dan 9000 telefoontjes over pesten, verliefdheid
gewoon het bakken van een taart, van kinderen en jongeren tus-
Wi de 8 en 18 jaar. Deze telefoontjes worden beantwoord door
jvvilligers. Voor een nieuwe training, die in het voorjaar van 2001
ii start gaat, zijn er zaterdag 3 februari en dinsdagavond 6 febru-
i2001 informatiebijeenkomsten, waar onder meer aandacht
irdt besteed aan het werk als vrijwilliger en de Kindertelefoon als
ganisatie. Voor meer informatie kan vóór 3 februari worden ge
ld met 0800-0432 (tussen 14.00 en 20.00 uur).
31
afdeling Voedingsvoorlichting en Dieetadvisering van thuiszorg
oot Rijnland houdt in februari een themabijeenkomst over 'Voe-
!1 ig bij darmklachten'. De bijeenkomst, die wordt gegeven door
tot|n ervaren diëtist, is bedoeld voor volwassenen. Onderwerpen
:aan de orde komen zijn onder meer de spijsvertering, wat voe-
igsvezels zijn en wat hun werking is. Deelname is gratis. Geïnte-
tot iseerden kunnen voor aanmelding of een informatiefolder con-
i I opnemen met de afdeling Voedingsvoorlichting en Dieetadvi-
ing en vragen naar mevrouw Leendertse of mevrouw Haak. De
leling is bereikbaar op maandag tot en met vrijdag van 9.00 tot
00 uur, telefoon 0172-503034. De cursus gaat beginnen zodra er
Idoende aanmeldingen zijn.
ven
it Leidse werkgroep van Amnesty International zoekt mensen die
1 h actief willen inzetten voor de organisatie. Om deze mensen te
5T iden is er woensdag 31 januari om 20.00 uur een informatie-
bin ind bij Ekklesia, Rapenburg 100. Verschillende leden van Am-
agi sty Leiden vertellen dan over hun activiteiten. Voor meer infor-
itie kan gebeld worden naar Amnesty Leiden, 5148939. Een e-
lil sturen kan ook: amnestywgleiden@hotmail.com
Leiden was arm vroeger en de arbeidsomstandig
heden in de fabrieken waren abominabel. Rond
1890 werkten de meeste fabrieksarbeiders 11 a 12
uur per dag. In 1889 ging weliswaar de firma
Zaalberg ertoe over om kortere werkdagen van 9
uur in te voeren, maar de meeste andere fabri
kanten hadden daar geen boodschap aan. In de
grote fabriekshallen was het ongezond werken.
Het was er benauwd en stoffig, want elke vorm
van ventilatie was afwezig. In de winter was het
te koud en in de zomer te warm. Het eentonig
geraas van de machines, spinmachines en me
chanische weefgetouwen
was enorm. Er was dan
ook geen enkel normaal
gesprek mogelijk. Boven
dien leidde dat lawaai
vaak tot doofheid. En dat
alles voor een weekloon
van nog geen 9 gulden!
Natuurlijk hadden die
slechte arbeidsomstan
digheden en de grote ar
moede invloed op de
mannen en vrouwen - of
jongens en meisjes - die
in die fabrieken werkten.
Zo eindigde S. Sr. Coronel
zijn verslag van een on
derzoek naar 'De Leid-
sche wolfabrieken en haar
invloed op de gezondheid
der arbeiders' (uit 1864)
met de vaststelling: „En
wanneer wij den Leid-
schen fabrieksarbeider
moeten karakteriseren,
dan zouden we hem als
een type van onverschil
ligheid schilderen. Onver
schilligheid omtrent zijn
bestaan en zijne toe
komst, onverschilligheid tegenover vrouw en kin
deren. Hij werkt als een werkdier dat men voor
de ploeg spant. Hij mist alle energie, en heeft
weinig gevoel van eigenwaarde. Hij is nu een
maal op de wereld en moet nu zijn leven, zool
ang het hem gegund is, maar voortslepen."
Gelukkig reageerde niet iedereen zo futloos en
berustend op deze, ogenschijnlijk uitzichtloze,
situatie. Velen deden hun uiterste best om zich
omhoog te werken, hoeveel tegenwerking ze
hierbij ook ondervonden. En tegenwerking was
er. Willy Taffijn, 54 jaar geleden geboren op de
Uiterstegracht, („wij gebruikten daar overigens
altijd de uitdrukking uit de nooie voor 'allemach
tig' of 'daar ben je mooi klaar mee'") vertelt daar
over: „Het hoofd van de lagere school vond twee
jaar vervolgonderwijs op de huishoudschool voor
kinderen van mijn afkomst wel voldoende. Meer
opleiding hadden we volgens hem volstrekt niet
nodig. Dankzij de inzet van mijn moeder heb ik
een mulo-diploma gehaald en kon ik mij verder
ontwikkelen. Maar ze heeft er wel voor moeten
praten als Brugman. Het spreekt natuurlijk van
zelf dat we onze kinderen wel hebben laten door
leren: HBO en universiteit. En daar zijn we trots
op."
Ook het leven van mevrouw W. Koolen-Abbink
(nu 80 jaar oud) ging aanvankelijk niet over ro
zen. „Ik moest vóór mijn 14de jaar gaan dienen
bij het grote volk in Oegstgeest. Dat waren de rij
ken. Ik was in september jarig. Eind juli begon de
grote vakantie, maar daar deden we bij ons thuis
niet aan. Vakantie was voor de bovenklasse. Dus:
de eerste dag van de vakantie was meteen ook de
eerste dag van mijn dienstje. Elke dag lopen naar
Oegstgeest. Maar toen ik in september 14 werd,
ging ik de fabriek in. De sigarenfabriek 'Edelacht
bare' op de Uiterstegracht. Elk jaar werd je daar
met Sint Nicolaas ontslagen. Dan waren er siga
ren genoeg gedraaid. Daarna ging je regelmatig
horen of er nog meisjes
nodig waren. Het woord
'solliciteren' kenden we
toen nog niet. Wij ge
bruikten altijd horen. Ik
heb later bijna alle wolfa
brieken van binnen ge
zien. Je mocht er beslist
niet met elkaar praten.
Voor elk woord dat je
sprak, kreeg je een kwartje
boete. Als je genoeg geld
verdiende om je eigen kle
ren te kopen, dan noem
den we dat op je geld
staan. Je gaf thuis natuur
lijk kostgeld, maar dan
moest je minstens 18 zijn.
Vóór die tijd mocht het
niet. Gelukkig hebben we
onze zoon een betere
jeugd kunnen bieden. Hij
heeft een universitaire
studie gedaan. Maar hij is
geen teneur of ponteneur,
zoals wij vroeger zeiden.
Geen 'opschepper', dus.
Dat is een van die Franse
of Vlaamse woorden in
het Leids, waarover U al
eens eerder schreef. Net zoals het zal mij een me-
leurzijn voor 'dat laat me volstrekt onverschillig',
'wat kan mij dat nou schelen'."
Inderdaad, twee Frans/Vlaamse woorden. Ponte
neur, kennelijk in ons dialect ook verkort tot te
neur, is de verbastering van het Franse point
d'honneur. Het komt in de rest van Nederland
ook wel voor, maar dan alleen in de betekenis
'erezaak', niet in die van 'opschepper'. En meleur
stamt uit het Franse maleur, dat 'ongeluk', of
'last, narigheid' betekent.
De verbinding uit de nooie, in het verhaal van
Willy Taffijn, is de Leidse variant van het Bar
goense attenoje. En dat komt weer, zoals veel
Bargoense woorden uit het Hebreeuws, en wel
van adonai eloheinu, 'mijn Heer en mijn God'.
Zowel in het Bargoens als in het Leids is het een
uitroep van verbazing, niet meer een welge
meende aanroep van het opperwezen.
(De gegevens over arm Leiden heb ik uit de
prachtige reeks 'Leiden zoals het was', deel 3).
Reacties en tips voor deze rubriek kunt u stu
ren naar de redactie van deze krant, postbus
54, 2300 AB Leiden, onder vermelding van de
rubrieksnaam 'Leids dialect'. E-mailen naar de
auteur kan ook: heestermans@inl.nl
uit de
Leidsch DagbladiUUIIIIlïVlilV
ANNO 1901
Zaterdag 26 Januari
LEERPLICHTWET - Voor het ambt van schoolopzie
ner, een eerebaantje -waaraan men juist zooveel tijd
besteede als met het oog op overige werkzaamheden
gemist kan worden, en dat was bij enkelen al bitter,
bitter weinig - waren tot heden liefhebbers te over.
Al waren de bureaukosten niet groot, het werk was
licht, en zoo'n apart sigarenduitje was met onaardig.
Het gaf ook nog eenigen klank, zoo'n titel van arron
dissementsschoolopziener, negen lettergrepen alsje
blieft!
Dat eerebaantje is echter onder de nieuwe wet een
drukke betrekking geworden en blijft de Regeering
bij haar oorspronkelijk plan om de bureaukosten der
arr.-schoolopzieners niet te verhoogen, dan vrees ik,
dat binnen eenige jaren deze schoolautoriteiten bi)
loting zullen moeten worden aangewezen uit de
meerderjarige manlijke Nederlanders: én op de zoo
veel duizend, bij de wet nader vast te stellen.
Ook de hoofden van scholen hebben het de laat
ste weken ondervonden en zullen het wekelijks blij
ven ondervinden, hoeveel meerder de werkzaamhe
den zijn hun door de Leerplichtwet op de schouders
K. een abonnee uwer courant.
ANNO 1976
LEIDERDORP - Het afgelopen weekeinde heeft pater 'Piet' de Ridder afscheid genomen van de parochie
De Menswording waar hij 3 jaar als co-pastor heeft gewerkt. Op de foto pater De Ridder tussen leden
van het jongerenkoor van 'De Menswording'.
foto archief leidsch dagblad
Maandag 26 januari
SPORT - De Noren hebben woord gehouden. Ze
hadden aangekondigd vier ereplaatsen in het Euro
pese schaatskampioenschap te zullen gaan bezetten
en zondag namiddag stapten Stensjhemmet, Sten-
sen en Storholt op het podium. En toen het volkslied
door Bislet klonk, schoof ook Sjoebrend aan. Pas bij
de vijfde positie in het algemeen klassement volgde,
aangevoerd door Van Helden, de rest van het veld. Is
het een wonder dat eindelijk weer eens een schaats-
feest losbarstte, dat deed denken aan de tijden van
weleer in de ijstempel van Oslo?
Er was overigens ook voor niet-Noren aanleiding
genoeg om dat feest mee te vieren. Zelfs de meest
verstokte chauvinist in het Nederlandse, Russische
of Zweedse kamp raakte tenslotte in vuur en vlam-
tijdens de schitterende apotheose die een reeks rit
ten op de tien kilometer ditmaal vormde. Het culmi
neerde allemaal in dat 'onmogelijke' wereldrecord
van Sten Stensen op de langste afstand van de grote
vierkamp. Een record dat zelfs insiders bijkans met
stomheid sloeg-, 14.50.31, bijna tweeëneenhalve
seconde minder dan de vorige toptijd, die dan ook
nog op het wonderijs van Alma Ata was neergelegd
Tien seconden onder de eens als 'magisch' betitelde
15-minuten grens en dat op een laaglandbaan, al
was dat dan de perfect verzorgde ijsvloer van Bislet.
Zij, die aan de vooravond van de titelstrijd nogal
sceptisch stonden tegenover de in de laatste weken
veel gebezigde term 'schaatsrevolutie', moesten
zondagavond erkennen dat inderdaad - na een perio
de van internationale stilstand - de omwenteling be
gonnen was zich te voltrekken.
Had bijvoorbeeld Leen Pfrommer, die blijkbaar
toch nog wel erg graag wil aanblijven, vrijdag al aan
gekondigd dat er 'volgend jaar anders zal moeten
worden gewerkt', zondag wist de nationale coach het
zéker: ,,Je kon misschien nog denken dat de Noren
met zó veel te trainen te hoog hadden gegrepen, nu
blijkt dat het kan. En dat wij het ook zullen moeten
gaan doen."
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien d
1 dagen na plaatsing een ingevulde cheque (geen
oversehrijvingskaart) ter waarde van vijf gulden (voor een exemplaar van 13 bij 18 bi zwart wil) op te sturen naar het leidsch
J ]|AB|ri id Archieven, postbus 54, 2300 AB Leiden of door contante betaling aan de balie van hel Leidsch
blad aan de Roosevellslraal 82. U ontvangt de foto binnen drie weken.
Dagblad, t.a.v. Leidsch Daf
