Heimwee-recepten van moeder Keuls Smaak k Lekkers Vitamine B12 alleen uit dierlijke producten McGregor jukf Appels Friese schapenkaas uit Normandië Kwaliteit Zuid-Afrikaanse wijn verbetei DONDERDAG 18 JANUARI 2001 -Dl Ooit was de Horecava, de jaarlijkse horecavakbeurs in de Amsterdamse RAI, hèt ontmoetingspunt bij uitstek. Ook omdat de beurs in de tweede van januari wordt gehou den, hetgeen door veel vakbroeders wordt aangegrepen om elkaar in het nieuwe jaar de hand te schudden. En omdat begin januari in onze bedrijfstak een rustige perio de is, namen we er ook alle tijd voor om de beurs te be zoeken, bij te praten en na afloop gezamenlijk het Amster damse uitgaansleven, op een gezellige manier, tot in de kleine uurtjes 'onveilig' te maken. De Horecava was ooit een feest. Naar een bezoek werd reikhalzend uitgekeken. Helaas is de beurs niet meer wat het geweest is. De prijzen voor een stand zijn torenhoog gestegen, waardoor de animo flink is gedaald. De enige re den voor mij om er dit jaar een bezoek aan te wagen was de door het horecavakblad Misset georganiseerde discus sie tussen het blad Lekker en collega's Jon Sistermans en Imko Binnerts. Jon van Mariënhof in Amersfoort en Imko van Imko's in IJmuiden en Bios in Alkmaar zijn - en terecht - heel kwaad op het blad Lekker. Beide heren hebben in het blad behoorlijk wat kritiek gekregen. De media hebben daar de laatste maanden flink aandacht aan besteed. Tijd dus om de koppen bij elkaar te steken. De gemoederen liepen die middag af en toe hoog op en regelmatig werd een zeker kookpunt bereikt. Onder de bezielende leiding van discussieleider Hans Steenbergen, hoofdredacteur van Horeca Misset, is het uiteindelijk tot een compromis gekomen. Er is besloten een raad van toezicht in het leven te roepen met vertegen woordigers vanuit de overheid en de horecabranche zelf. Een serieuze aangelegenheid, zo blijkt want de onafhan kelijke raad toetst of de verzamelde kritiek, zowel positieve als negatieve, van de (geheime) rapporteurs ook daadwer kelijk reëel is. Een goed begin van het nieuwe jaar mag ik wel zeggen. Wij, de leden van de Alliance Gastronomique Néerlandai- se, een samenwerkingsverband van ruim 30 Nederlandse en Belgische restaurants, zijn immers gewend om het nieuwe jaar goed te beginnen. Jaarlijks nodigen we daar toe relaties uit voor een feestelijke nieuwjaarsbijeenkomst. Verdeeld over het land slaan de collega's de handen ineen en worden de vrienden van de restaurants tegelijkertijd op vier locaties - dit jaar, afgelopen zondag, in Zwolle, Den Bosch, Valkenburg en Amsterdam - getrakteerd op een gezellige middag. De regio randstad komt traditiegetrouw bijeen in het Am sterdamse Hotel de l'Europe. En ook dit jaar hadden de deelnemende restaurants, waaronder de gastheer zelf, De Hoop op d'Swarte Walvis, Lai Sin's, De Zwethheul, Gravin van Buren, De Hoefslag en uw scribent gezorgd voor een feestelijk hapje met bijpassende wijn. De honderden ge nodigden begaven zich al handen schuddend en causerend van amuse naar amuse. „Een beter begin van het nieuwe jaar kun je je niet wensen", zo concludeerde de eveneens aanwezige makelaar en tv-personality Harry Mens tevreden. En het bleef nog lang onrus tig in Amsterdam. JOHN BEEREN Voor de voorziening van vita mine B12 is de mens volledig afhankelijk van dierlijke pro ducten, zoals vlees, vleeswaren, melk, melkproducten, kaas, vis en eieren. Veganisten, die geen enkel dierlijk product gebrui ken (dus ook geen melk of eie ren), krijgen onvoldoende bin nen en zijn aangewezen op aanvulling van hun voeding met preparaten. Vitamine BI2, ofwel cobalami- ne, heeft verschillende functies. Zo is het nodig bij de celdeling, voor de aanmaak van rode bloedcellen en voor een goede werking van het zenuwstelsel. B12 is een in water oplosbare vitamine en tevens de enige waarvan het lichaam een voor raad kan aanleggen. Wie te wei nig vitamine B12 via de voeding binnenkrijgt, merkt dat pas na verloop van jaren, omdat het li chaam eerst de voorraad op maakt. De aanbevolen dagelijk se hoeveelheid vitamine B12 voor een volwassene in Neder land is 2,5 microgram per dag. Voor de opname in het lichaam is B12 afhankelijk van een stof die in de maagwand wordt ge produceerd, de intrinsic factor. Een tekort aan deze factor leidt ook tot een tekort aan vitamine B12 in het lichaam. Een te klei ne hoeveelheid intrinsic factor kan bijvoorbeeld ontstaan na het operatief verwijderen van een deel van de maag. In zo'n geval is een vitamine B12-tekort alleen te voorkomen door vita mine B12-injecties. Mensen met een (langdurige) maagaandoening, zoals een chronische maagontsteking, kunnen eveneens te weinig in- REDACTIE RIEN POLDERMAN 02} trinsic factor maken. Dit komt nog wel eens voor bij ouderen. Bovendien kan de opname ver stoord zijn door een langdurig zieke dunne darm. Een B12-tekort leidt uiteindelijk tot een bepaalde vorm van bloedarmoede, pernicieuze anemie. Deze komt veel minder vaak voor dan een bloedarmoe de ten gevolge van een gebrek aan ijzer. Vroeger bestond het idee dat het lichaam B12 behalve uit dierlijke ook uit plantaardige producten kon halen, zoals zee wier, tahoe en tempé. Uit on derzoeken is inmiddels duide lijk gebleken dat dit onjuist is. Voor degenen die geen vlees eten, is het belangrijk dat zij in elk geval melk (2-3 glazen per dag), melkproducten en kaas (1-2 plakken per dag) gebrui ken. Uit recent onderzoek bij ogen schijnlijk gezonde ouderen bleek een kwart van hen een te kort aan vitamine B12 te heb ben. De belangrijkste oorzaak hiervan lijkt een verminderde opname door het lichaam te zijn. Aanvulling met preparaten heeft dan ook geen zin. Schadelijke gevolgen van een hoge vitamine B12-inname voor de gezondheid zijn waar schijnlijk gering. Het lichaam beschikt over een mechanisme waardoor het niet te veel vita mine B12 uit het maagdarmka naal opneemt. (Voor meer informatie: de Voe dingstelefoon, dagelijks te be reiken tussen 12.00 en 16.00 uur, telefoon 070-306.8810) MARIANNE VAN DER WOONING „Zonder het receptencahier van mijn moeder zou dit boek nooit gemaakt zijn. Het lag op een vaste plek in huis, tussen de ka chel en de stoel. Zij gebruikte het niet alleen om recepten in te noteren, maar vooral als een soort dagboek." Yvonne Keuls schreef een kook- annex verha lenboek, waarvoor het oranje receptencahier van haar moe der de bron was. In Keuls boek "Mevrouw mijn moeder" wordt het schriftje re gelmatig genoemd. „Mijn uitge ver vroeg of ik het receptenca hier had verzonnen of dat het echt bestond. Toen dat laatste het geval was, vroeg hij of ik er een kookboek van wilde maken, inclusief de eetervaringen die ik op reizen naar Zuid-Afrika, Tur kije en Frankrijk had opgedaan. Want waar ik ook kom: ik schrijf altijd op wat ik heb gege ten. In veel culturen geldt: nu kennen we samen een verhaal en gaan we samen eten. Waar om ik me niet tot de Indische recepten heb beperkt? Mijn le ven is een mix van culturen. Mijn jeugd op Java is het start-1 punt geweest, voor de rest ben ik een westerse vrouw." Ongeveer twintig jaar geleden besloot Keuls vlees voorgoed uit haar leven te bannen. „In eens werd ik wakker. Ik reali seerde me dat de manier waar op wij met dieren omgaan ge woon niet meer kan." Het kookboek bevat echter ook veel recepten met vlees. Waarom? „Ik heb de tantes hun originele recepten gevraagd en kon het ze daarbij niet aandoen om het vlees eruit te schrappen." Een babi ketjap zonder vlees is geen babi ketjap meer. Haar boek heeft Keuls wel op gedragen aan 'alle dieren in de bio-industrie, met het schaam- Yvonne Keuls bakt koekjes met haar kleindochters Babich en Ysabel. rood op de kaken omdat ik bui ten de vegetarische recepten ook vlees- en visgerechten heb opgenomen'. Haar eigen speci aliteit is natuurlijk vegetarisch: een borrelhap met selderie, ge droogde vijgen, sour cream, studentenhaver, cashewnoten, pijnboompitten en een hoop vers fruit. Indische Nederlanders zullen het meest getroffen zijn door de heimwee-recepten en bijbeho rende verhalen over onder an deren tante Prul, tante Pop, tante Matti en tante Toetie. De Indische sfeer is heel herken baar. „Bij ons thuis was samen eten hèt middel om mensen om de tafel te krijgen. Mijn moeder ging nooit weg, dus kwam iedereen bij ons. We za- foto robert collette ten de hele dag aan tafel. Het waren voornamelijk vrouwen: tantes, die elkaar verhalen ver telden. De meeste mannen wa ren dood." „Zelfs op begrafenissen werden nog recepten uitgewisseld. Daar komen ook de meeste re cepten vandaan", vertelt Keuls. Snikkend stapten de tantes op de begrafenis van tante Toetie op de Haagse begraafplaats Oud Eik en Duinen in een volg- wagen. Bij aankomst rolden de tantes naar buiten. Keuls: „Tot mijn verbazing huilde er nie mand. 'En dan doe je er ketjap bij...' hoorde ik een tante zeg gen. Haar stem klonk luid over de begraafplaats. 'En dan? Wat nog meer?'. „Al genoeg al", zei tante, „is al klaar de ajam koe- ning, je kan gaan eten..." De variëteit aan recepten is enorm: van de toverrijst van tante Toet, de nasi koening van tante Prul, de babi pangang kedirie van tante Pop tot Turkse pijlinktvis met wijn van Nedim, springbokschijfjes van Matthias en allerlei recepten van vrien den. Huiskamerrestaurants, daar gaat Keuls het liefst naar toe. Ze beschrijft er een paar achter in het boek. In deze restaurants schuiven mensen, zonder dat ze elkaar hoeven te kennen, bij elkaar aan en vertellen elkaar verhalen. Yvonne Keuls woont al vele ja ren in Den Haag. Ze at vaak bij Villa Fedora. Nu de bekende Hagenaar Adriaan Stahlecker de zaak onlangs heeft gesloten, schrijft ze geschiedenis in haar boek. Fedora's beroemde ap pelmoes is op de foto gezet. De andere Haagse lievelings plekken van Keuls zijn de res taurantjes Bogor en Semarang, 'een pleisterplaats voor alle mensen met een ingebakken heimwee naar 'Inje'. Juan Go, zoon van de oude meneer en mevrouw: 'Ach, Indische men sen eten altijd te veel. Hoe kan je nou praten zonder te eten en eten zonder te praten?' ('Aan tafel met Yvonne Keuls', uitg. De Fontein, 49,95 gulden) CHRISTA VAN DER HOFF Modemerk McGregor zich nu ook op kledini jongens tussen tweee [1 twaalf jaar. De moden gaat ervan uit dat „sui volle vaders hun kindi graag in hun favoriete dingmerk willen zien. Gregor borduurt ondi verder op de kennis d opgedaan na de overt van Lapagayo. De jun lectie oogt stoer, spon luxe. De Schots/Amei se roots zijn niet vergi volop strepen en ruiti En het kleurtje van hi is een beetje aangepa Gregor Junior introdu in de voorjaar/zomen tie 2001 drie kleurgroi nautisch, outdoor eni De kleren worden verl in de betere speciaak We eten met zijn aller der appels. In vijf jaar zakte het aantal kilo' gezin van 31 naar 27, aanbevolen hoeveelhi (twee stuks fruit) eten tat maar de helft. Als hei Tweede Kamer ligt, v verstrekking van vers op basisscholen gesti leerd. Om nog maan aandacht op appels ti gen komt een educati wandplaat in omloop hangt straks in wachl van artsen, in basissc en kinderdagverblijvr plaat toont mensen gezonde levensstijl er werkzaamheden van fruitteler in de vier se nen. 'De fruitteler sto hele jaar door aandat tijd in de appel', luidt boodschap. Aan het eind van een boeren- weggetje, diep weggedoken in het landschap van Normandië, grazen dè honderdvijftig Friese melkschapen van Sieds Wals- weer (47), samen met meer dan driehonderd vleesschapen. Walsweer is bezig met het op zetten van een kaasfabriekje op de plek waar de Sarthe ont springt. De rivier loopt zelfs on der zijn boerderij door en zette vroeger de raderen van de graanmolen in beweging. Op den duur zorgt het stromende water wellicht nog eens voor energieopwekking, maar eerst gaat alle aandacht naar de kaas uit. Die moet worden verkocht. Niet in Normandië of aanpa lende departementen, maar in Friesland. Walsweer voegt een nieuwe fa se toe aan zijn leven, waarin kaas de rode draad vormt. „Maar het hadden net zo goed sokken kunnen zijn." Veel geld verdienen is nooit zijn doelstel ling geweest. „Je leeft maar één keer en het is wel de bedoeling dat je dan ook echt lééft!" Dat het geen sokken werden maar kaas, heeft hij in feite aan zijn oerpake te danken, die werkte als kaasmaker op de zui velfabriek van het dorp. Een be roep dat als een virus de familie aantastte. Sieds zocht het niet zozeer in de productie, maar meer in de verkoop. Hij stond anderhalf jaar met Nederlandse kaas onder de dom op de Neu- markt in Keulen. Daarna zette hij vijf kaaswinkels op. Na verloop van tijd verkaste hij naar Ierland om er Doolin-kaas te maken. Een product voor de reformwinkels met vegetarisch stremsel en zonder kleurstof. „Die kaas gaat voor een deel naar de Arabieren, die het als Hala-kaas verkopen. Ik verkoop het ook in Nederland, Ierland en zelfs in Engeland." Walsweer wilde echter meer en vooral wat anders. „Ik wilÖe al tijd graag boer worden. In Ne derland is dat niet meer te beta len en koeien zijn me te groot. Bovendien is schapenkaas een niche in de markt. Daar kun je je mee onderscheiden." Hij zocht en vond wat hij wilde hebben. Een eeuwenoude boerderij in Normandië die vijf tien jaar had leeggestaan met vijftig bunder land. De boerde rij wordt opgeknapt, de kaas makerij is bijna klaar. Walsweer is de enige schapen- boer in het wijde gebied rond Saint Scolasse sur Sarthe. „Het Friese schaap vinden ze hier niets. Maar ik denk dat het alle maal wel zal lukken. Ik ken het hele traject. De kaas gaat straks naar Friesland. Daar wordt net zoveel schapenkaas gegeten als in de hele rest van Nederland. Friese schapenkaas hou je drie dagen goed, die van ons drie weken." Dat zit hem in het pro ductieproces, de verzuring. „Er zit meer smaak aan, het is pitti ger. Beetje peper, wat zout, wat olijfolie en basilicum en je weet niet wat je proeft." Walsweer heeft genoeg mark- tervaring opgedaan om te we ten dat je niet meer moet pro duceren dan je kunt verkopen. Mocht de afzet stokken, dan is er altijd nog een uitweg in yog hurt, feta en andere zuiveL „Vreemd? Ach wat is daar nou vreemd aan. Je moet niet al te behoudend zijn. Ik heb geen geld om schapen te houden in Friesland. Veel te duur. Dit hier heb ik gekocht voor een half miljoen gulden. Daar koop je in Friesland alleen maar een huis voor." WILLEM STEGENGA Sandy Brown-McKeen en Karen Bliekendaal, medewerkers van Sieds Walsweer, op de schapenhouderij in Normandië. foto gpd jan de boer Historisch sentiment, oud-Hol landse namen en relatief lage prijzen hebben Zuid-Afrikaanse wijnen erg populair gemaakt. Maar om de groeiende concur rentie te weerstaan, was het no dig om de gemiddelde kwaliteit te verbeteren van correct naar goed. En dat is de laatste jaren dan ook gebeurd. Een van de beste en plezierigste tests om de kwaliteit van een wijn te bepalen, is door hem te combineren met verfijnde ge rechten. De Sauvignon Blanc 1999 van Buitenverwachting slaagt cum laude. In het eigen restaurant van dit te Constantia gelegen wijndomein wordt de wijn geserveerd bij een fraai voorgerecht van knapperig ver pakte visrolletjes en een kleur rijke, pittig-frisse salade van roergebakken groente met een chili-limoendressing. Het part nership tussen wijn en gerecht is perfect. De Sauvigon Blanc, nu op zijn best, smaakt sappig, fris en heel licht kruidig, met elementen van asperges en citrusfruit. Eveneens uit het koele gebied Constantia, dat van Kaapstad wordt gescheiden door de Ta felberg, is de Sauvignon Blanc 2000 van Steenberg. Sublieme wijn die geheel in harmonie is met een salade die feta en olij ven bevat. De Steenberg is knis perend-droog, levendig en fris- fruitig. Op de binnenplaats van vijf sterren-hotel Lanzarac Manor in Stellenbosch komt de Sau vignon Blanc Groenekloof 1999 van Neil Ellis op tafel, bij zacht gekruide heilbot. Opnieuw een prima combinatie. Dit soort Sauvignons doet eigenlijk niet onder voor witte wijnen uit Sancerre. Ook andere produ centen leveren superieure Sau vignon Blancs, zoals Bartho Ek- steen, Boschendal, Constantia Uitsig, Hoopenburg, Klein Con stantia, Mulderbosch, Simon- sig, Rustenberg (merk Bramp ton, zeer stuivende en fruitige 2000), Southern Right en Verge legen. Het niveau van Zuid-Afrikaanse Chardonnay is de laatste jaren eveneens flink toegenomen. Mede dankzij een beheerst ge bruik van eiken vaten voor ver gisting en lagering bieden talrij ke Chardonnays nu elementen. Ernst Gouws van het kwaliteitsdomein Hoopenburg. foto gpd hubrel van tropisch fruit en citrus vruchten, plus iets van vers ge roosterde toast. Niet voor niets won de Chardonnay 1997 van Hoopenburg een gouden me daille op een concours in de bakermat van de chardonnayd- ruif, de Bourgogne. En dat ter wijl Hoopenburg pas sinds 1992 bestaat. Zelfs van de wijd verbreide, re latief eenvoudige Chenin Blanc weet een groeiende groep pro ducenten hoogwaardige wijnen te maken, zoals de verrukkelijke Chenin Blanc 2000 van Ceder- berg. De wijn, heel opwekkend, komt van een hoog gelegen ak ker en heeft net zoveel klasse als een Sauvignon Blanc. Ook op vat gerijpte Chenins begin nen te verschijnen; het hout geeft de wijn in geur en smaak extra dimensie. De vooruitgang bij de rode wij nen is nog indrukwekkender. Jarenlang leverde Zuid-Afrika wat schrale, vaak enigszins groenteachtige Cabernet Sau vignons. Maar wie vandaag de dag Cabernets drinkt als de Ca thedral Cellars 1997, de Le Ri- che Reserve 1999 of de Vergele gen 1998 ontmoet smaakrijke, bessige producten, variërend van elegant-ferm tot vlezig, en met dikwijls tonen van eiken hout. Tegelijk dwingen Bor- deaux-blends bewondering af, composities van cabernet sau- *vignon met andere uit Bor deaux afkomstige variëteiten. De Klein Gustrouw 1999, af komstig van een mini-domein te Stellenbosch, wordt gemar keerd door zwart fruit ei ,tii tertonen, en de Vergelen 1998 (75 procent caben vignon, met merlot en c franc) evenaart de kwali een grote Bordeaux, ten wijn toch een eigen pen lijkheid heeft. Lekker oo raz/Cabernet Sauvignor fge van Hazendal: sappig, te en fruitig. En de uit drie vensoorten gecreëerde I 1996 van Meerlust biedt veel rijpingspotentieel a V( klassieke Médoc. Van Pinotage, Zuid-Afril gen blauwe druif, wordi eenlopende wijnen gem De simpelste geuren na ton, de goede naar pruil bessen. Die laatste kwal heeft de overhand. Van bekende blauwe druivei zijn in Zuid-Afrika tegei dig ook aantrekkelijke v vinden, zoals van shiraz enburg, Simonsig) en pi (Hamilton Russell, Meel Villiera). Handicap is dat Zuid-Al na driemaal zoveel witte Kun, de wijnen voortbrengt, de wereldvraag juist om is. Er wordt echter volop blauwe druiven geherpl in de afgelopen vijf jaar nq$" het oppervlak daarvan tvni maar liefst 12.000 hectai (Importeursadressen zij schriftelijk op te vragen reau voor Zuid-Afrikaan Mathenesserlaan 393a, Rotterdam) HUBRECHT DUUKER* U Z Z E L Kruiswoordraadsel HORIZONTAAL: 1. Bouwmateriaal; 4. stip; 7. americium (scheik 8. groente; 10. bijbelse stad; 13. vaststaand; 16. muzieknoot; 17. aartsbisschop (Lat. afk.); 18. deel van het spijsverteringskanaal; 19. Frans gebergte; 20. tantalium; 22. persoonlijk vnw.; 23. volwassen; 25. Frans lidwoord; 27. persbureau; 29. deel van een Franse ontkenning; 30. onbesliste wedstrijd; 31. kokertje van zacht metaal. VERTICAAL: 1. Heg; 2. voorzetsel; 3. tasto solo; 4. familielid; 5. thans; 6. gang; 9. hinder; 11. werkkleding; 12. geluid van katten; 14. muze van het minnedicht; 15. benodigdheden; 21. papierbal; 23. akker; 24. cijfer; 26. bijwoord; 27. bezittelijk vnw.; 28. item; 29. nota bene. Oplossing van woensdag: Horizontaal: 1. Schoon; 4. poema; 5. stijl; 7. Aalst; 8. Bob; 9. najade; 10. naslag. Verticaal: 1. Speeltjes; 2. haast; 3. opzij; 4. plannen; 6. lab; 8. berg HET WEER Strenge vorst Uitgerekend op de naamdag van de heilige Antonius, wiens naam verbonden is aan een milde midwinterfase (de Antoonlente), liet Thialf zijn tanden zien. Onder een na genoeg wolkenloos zwerk en in een zo goed als windstille atmosfeer heeft het gis terochtend plaatselijk streng gevroren. Vooral op meetpunten waar de terreinom standigheden gunstig zijn voor het laten ontstaan van 'vorstmeertjes' (duinkommen zijn ideale plekken) ging het kwik gevoelig onderuit. In Eerbeek op de Veluwe werd - 13,0 graad gemeten. Ook vanochtend vroor het plaatselijk streng. Soesterberg mat -11,2 graad. Bij ons \Toor het net als gisterochtend matig. Bij Bloemendaal werd het -8,0 graad. De regie van de 'midjanuariwinter' is in handen van krachtige hogedruk boven het noorden en oosten van Europa. Hoewel het systeem nog niet van wijken weet heeft het last van luizen in zijn pels. Gistermiddag versche nen onder invloed van een storing in de bovenlucht al enkele wolkenvelden aan het zwerk. In het kielzog van het systeem trok ken vanochtend dikkere wolkenpartijen het zuiden van het land binnen. Om 6 uur meldde Maastricht een temperatuur van amper een halve graad onder nul. Vanavond en de komende nacht hangen de wolken ook boven streken en dat betekent een aanmerkelijk minder lage temperatu ren. Waarschijnlijk vriest het niet harder dan 1 of 2 graden. Morgen loopt de tempe ratuur op tot 3-4 graden boven nul. zijn er ook morgen wolkenvelden v wat neerslag kan vallen. Toch laat o zon zich niet geheel onbetuigd en si nauwelijks wind. Tijdens het weeke blijft het nog winters met in de nacl jac ochtend lichte, als het langdurig op ook matige vorst. Wel kan er voor: kustgebieden wat neerslag vallen. Na het weekeinde komt een Atlanti pressieoffensief op gang. Dat lijkt te teren in doorzettende dooi, regen e wind. De Europese computers gaan Cy^ uit dat het maandag al helemaal ov is en dat het kwik dinsdag op 9 grad yy( komt. rNi eru| mi Hc NOS TVNI Rept Hooj mav in H tvni Repc Hooj tvni NOS- tvni Repo Hoog Uitfli tvni Repo Nach 7 NOS TVW Weei Muzi over luns Films ;°Ptvw )ral NOS. tv w Films tv w NOS. tv w Muzil Herh. Weer 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 10