'Operatie veilig vlees' Gesprek van de Dag Punt ellende Bulletin Scheiding Soeks en Buddy dreigt Eerste 'realitybal onderweg Seks verba op Canades legerbasis M, WOENSDAG 10 JANUARI 2001 ~)EN! Commentaar Het gebruik van e-mail en internet maakt een ongebreidel de groei door. Inmiddels heeft de helft van de Nederlandse werknemers tijdens kantooruren het wereldwijde netwerk binnen handbereik. Ruim vier op de tien Nederlandse huis houdens bezit inmiddels ook al een computer met internet aansluiting. Ons land kende vorig jaar 7 miljoen internetge bruikers. De tijd dat het wereldwijde web tot de nieuwe me dia werd gerekend, is daarmee definitief voorbij. Internet is vergroeid met een maatschappij waarin het hard op weg is het belangrijkste communicatiemiddel te worden, zowel za kelijk als privé. Op de werkvloer beginnen zich naast de grote voordelen van internet - bereikbaarheid en snelheid - ook de negatieve kanten te manifesteren. Privégebruik van het medium leidt van het boeken van een vakantie tot excessen als het down loaden van porno en gokken in de baas zijn tijd. Bedrijven zien daardoor in de publiciteit hun naam bezoedeld. Verder worden ondernemers geconfronteerd met productiviteits- verlies en hoge kosten. De Registratiekamer, die toeziet op de privacybescherming, presenteerde gisteren een set vuistregels waarmee de werk gever het probleem aan banden kan leggen. Controle op oneigenlijk gebruik moet mogelijk zijn, maar mag de priva cybelangen van de werknemer en diens recht op vrijheid van meningsuiting of de informatievrijheid niet onevenre dig schaden, concludeert de Registratiekamer. De werkge versorganisaties vinden die regels onwerkbaar. Zij willen óf volledige controle óf een verbod op privégebruik van inter net en e-mail. De halsstarrige houding van de werkgevers is niet meer van deze tijd. Volledige controle op het mailverkeer is binnen kort achterhaald omdat het kabinet e-mail onder het grond wettelijk briefgeheim wil brengen. Een volledig verbod is niet meer te rijmen met de toenemende privétiseringvan de werkplek. De grens tussen werk en privé vervaagt in onze verhitte economie met zijn overspannen arbeidsmarkt. Overwerken, vaak onbetaald, is normaal geworden. Waar de werkgever een beslag legt op het privédomein van de werknemer, moet het regelen van privézaken in de baas zijn tijd onderhandelbaar zijn. Het zou goed zijn wanneer werkgevers en werknemers gezamenlijk tot werkbare af spraken over het privégebruik van internet komen. Voor wat hoort wat. Melevlsle Die computer heb ik al jaren. Nou ja, niet jaren dezelfde, na tuurlijk. Zo af en toe moet je met je tijd meegaan, nietwaar? Dus intussen is de oude ZX Spectrum - zo eentje die je met een cassettebandje moest laden - in de loop der tijd veran derd in een flinkerd met allerlei toeters en bellen. En van de meeste toeters en bellen weet ik niet eens wat ze betekenen. Zo'n cd rom gaat nog wel. Van de harde schijf weet ik ook nog wel wat het is en wat het doet. Maar Intel? Een Pentium- processor? Geen idee. Gelukkig hoefik met dat hele ding maar zelden iets ingewik kelds te doen. Ik gebruik 'm om te schrijven, als veredelde typmachine. En natuurlijk tegenwoordig om te internetten en te e-mailen. Zo af en toe moet je met je tijd meegaan, nietwaar? Af en toe mailt er ook iemand terug. En ik had dat e-mail- adres nog geen dag of een vriend stuurde mij de eerste grap toe. Dat was nog een heel simpele; een cartoon die een colle ga van hem van het net had geplukt en naar al zijn collega's liad gemaild. En vervolgens mailde die vriend van mij hem naar al zijn vrienden. En een paar van hen hebben hem on getwijfeld weer doorgestuurd naar hun hele adresboek. Leuk, zoiets. Een elektronische kettingbrief, maar wel eentje waar geen grote beloften of vreselijke straffen aan verbonden zitten. Iedere week kwam er wel zo'n mailtje binnen. Grap pig. Maar van lieverlee werden de grappen schunniger. En ze zijn nu zó smerig dat die vriend van mij zijn collega heeft verteld dat hij er geen prijs meer op stelt. Dus krijg ik ze zelf ook niet meer, die filmpjes van voetgangers die worden aan gereden en twaalf salto's maken voordat ze op een fietser landen. Of die plaatjes van allerlei wanstaltige lichamelijke vervormingen. Persoonlijk vind ik dat helemaal niet jam mer. Het laatste mailtje kwam meer dan een jaar geleden binnen. Nu pas heeft Veronica de potentie van zulke geintjes ontdekt. Gisteravond was de eerste aflevering van Dot Comedy. Over de grappige kant van het internet, dus met allemaal van dit soort filmpjes en foto's. Volgens mij zit de wereld niet meer op zo'n programma te wachten. Wie internet heeft, zal er vast en zeker zelf al langs zijn gesurft. Als 't hem of haar interesseert. Verder is het weer een makkelijk gevuld halfuurtje voor Veronica. Kost bijna niets, zo tussen de reclameblokken door. Dot Comedy. Dot kom nou. Oude koek met een kudde klap vee op de tribune. Punt ellende. Zo, ik denk dat ik dit stukje even ga mailen naar de krant. Dan kan ik meteen kijken of iemand mij nog gemaild heeft. En daarna blijft die hele computer weer meer dan een dag uit. Want als ze iets belangrijks te melden hebben, dan kun nen ze ook gewoon opbellen. Dan weten ze tenminste zeker dat ik er ben, want tegenwoordig heb ik ook een mobieltjeAf en toe moet je met je tijd meegaan. Toch, Veronica? ee. LU O _i D 2 z X De Amerikaanse president Bill Clinton en zijn echtge note en kersverse senator Hillary zijn er nog niet uit wat er moet gebeuren met Soeks, hun kat. Witte Huis-woordvoerder Siewert werd gisteren tijdens een reis van de president naar Michigan veelvuldig las tiggevallen met vragen over de zwart-witte poes. De kat kwam met de president mee uit Arkansas in 1993. Socks is eigenlijk van Chelsea Clinton, die mo menteel studeert aan de Stanford University in Cali- fomië. De Clintons overwegen bij hun vertrek uit het Witte Huis op 20 janauri Soeks (9) te schenken aan de presidentiële assistent Betty Currie. Een andere mogelijkheid is dat de kat verhuist naar Hillary's kan toor in de Senaat. Een andere optie is dat Soeks gaat wonen in de nieuwe woning van de Clintons in Ge orgetown en dat de hond Buddy verhuist naar de wo ning in Chappaqua in New York. Het probleem is dat Soeks en de labrador Buddy niet met elkaar overweg kunnen. Sinds de komst van Buddy naar het Witte Huis in 1997 verbleef Soeks veel meer op de achter grond. Volgens Siewert heeft Clinton de afgelopen jaren zijn best gedaan om de twee beesten te verzoe nen. „Hij zal hieraan blijven werken tot zijn laatste dag in functie." foto ap marcy nighswander Leger laboranten test slachtrnnderen op BSE Geen koe gaat meer het slachthuis uit zonder zijn toe stemming. Fred van Zijderveld van het Instituut Dier geneeskunde en Dierhouderij in Lelystad (ID Lely stad) is verantwoordelijk voor het uitvoeren van 'ope ratie veilig vlees'. Sinds 1 januari moeten alle slacht- runderen in Nederland die ouder zijn dan 30 maan den getest worden op de aanwezigheid van BSE. Een legertje laboranten werkt zes dagen in de week om de grootste keuring voor dieren uit de Nederlandse ge schiedenis soepel te laten verlopen. Van een 'koeienfile' in de vaderlandse koelcellen is volgens Zijderveld geen sprake. Binnen 36 uur is duidelijk of koeien die geslacht zijn leden aan de gekke koeienziekte BSE. Dat is een al om gevreesde ziekte sinds bekend is dat BSE een nieuwe variant van de dodelijke hersenaandoening Creutz- feldt-Jakob bij mensen kan veroorza ken. In Groot-Brittannië staat de teller inmiddels al op 86 slachtoffers, maar ook op het vasteland, in Frankrijk, vie len al twee doden te betreuren. „Het streven is om straks binnen een etmaal zekerheid te hebben. We kun nen hier dagelijks 3.000 koeien aan, dat is ruim voldoende. In totaal wor den in Nederland per jaar 750.000 koeien geslacht, dus dat zal geen pro bleem opleveren." Vol zelfvertrouwen zit hij erbij. Fred van Zijderveld ziet geen reden waarom zijn instituut de BSE-klus niet zou kunnen klaren. Dat zijn afdeling het hele vorige jaar slechts 2.500 tests uitvoerde, ziet hij niet als een probleem. Maar druk is het wel in het ID Lelystad, geeft hij toe. Een leger laboranten en onder steunende diensten, in totaal zo'n honderd mannen en vrouwen, is da gelijks van zes tot twaalf in de weer. Zes dagen in de week. „Zaterdag was het zelfs half drie voor iedereen naar huis ging." En dan te bedenken dat het besluit om alle geslachte runderen te gaan keuren pas eind november werd ge nomen. Van Zijderveld: „Dat late tijd stip was het grootste probleem. In de cember moesten we nog alles regelen. Een ruimte om in te werken, appara tuur en de mensen. De laatste spullen werden letterlijk een dag voor we moesten beginnen ingevlogen." Nederland is het eerste land ter we reld waar alle slachtrunderen die ou der zijn dan 30 maanden op de aan wezigheid van BSE worden onder zocht. Van Zijderveld: „Ook Dene marken wil dat gaan doen, maar daar is afgelopen week nog niet geslacht omdat ze nog niet klaar waren." Om vast te stellen of een koe BSE heeft, wordt een stukje hersenstam samen met het oormerk en een speci ale code om verwisseling te voorko men, naar het ID gestuurd. „Het weefsel wordt zó fijngemalen dat er een papje van kan worden gemaakt. Daar doen we enzymen bij die eiwit ten splitsen. BSE-eiwit wordt niet af gebroken. Dus als we dat zien, weten we dat het mis is. Na een positieve test volgt altijd een tweede test die ze ven tot tien dagen duurt. Pas dan we ten we zeker dat het om BSE gaat." Absolute zekerheid dat koeien die wel door de test gekomen zijn geen BSE hebben is er niet. Maar de kans dat ze toch besmet zijn is nagenoeg nul, al dus Van Zijderveld. BSE-tests werden tot dusver alleen uitgevoerd op verdachte dieren, koei en die op het bedrijf gestorven zijn en runderen die na het oplopen van let sel voortijdig geslacht moeten wor den. In totaal leverde dat in Neder land tot dusver acht BSE-gevallen op. .Allemaal levende dieren waren dat. Je ziet er niet veel aan. Ze bewegen een beetje raar, maar dat kan ook door een andere aandoening veroor zaakt worden. Na het BSE-geval in Ei bergen kregen we hier verschillende telefoontjes van bezorgde boeren over koeien die vreemd doen. Dat is altijd zo na een nieuwe melding. Maar meestal is er iets anders aan de hand." De test kost 125 gulden per rund. Dat bedrag wordt de eerste drie maanden betaald door het ministerie van land bouw. Het ministerie zorgt bovendien voor de vernietiging van risicomateri aal als hersenen en ruggenmerg. In totaal kost een veilig lapje rundvlees de gemeenschap omstreeks 230 gul den per geslachte koe. Een noodzake lijke investering of weggegooid geld? Van Zijderveld haalt de schouders op. „Als je het reëel bekijkt is het gevaar natuurlijk uiterst beperkt. Er overlij den bijvoorbeeld jaarlijks verschillen de mensen aan salmonella en daar hoor je nooit iets over. Maar goed ma teriaal vernietigen is helemaal een gi gantische verspilling. Dat is met een kanon schieten op een mug." RENS KOLDENHOF Zet een aantal mensen maanden met elkaar in of een huis en dikke ki amoureuze relaties om De Bus had Jop en Anti Big Brother Bart en Sabi Maar het BBC-progn Castaway steekt iederei de kroon: maar liefst di pels zijn gevormd tijdei verblijf op een winderig i je voor de westkust van land. Inmiddels blijkt ei de stellen (Tris Prater ei Kearon) een kind te vei ten, dat is verwekt op hi Taransay. Voor Castaway reisden willigers voor een jaar dit onherbergzame eili ze onder zeer primitievi standigheden moesten ven. Zeven mensen haa voortijdig af, zodat uiteii 29 vrijwilligers de eindst haalden. Een filmploeg van de B] de regelmatig het wel enl op het eiland, en zond beelden rechtstreeks uit.l oudejaarsavond was het ten einde en de afgeloj gen keerden de tijdelijl bewoners met pijn in h< terug naar de 21ste eeut Inmiddels zijn er planne een nieuwe serie uitzei Voor Castaway II staat foon roodgloeiend. Alli internet dienden zich 1 kandidaten aan. Na eeni vuldige selectie zullen o| 36 vrijwilligers afreizen i een nog uit te zoeken oo nieuw zullen deze mensr de strijd met de element elkaar moeten aangaan. TRUDY VAN DER WEES» »ei Het Canadese leger heefc recht elke vorm van seksn u activiteit, inclusief flirtei kaars hand vasthouden, legerbasis van vredestro P8 het buitenland te verbie Dat heeft de Canadese k raad gisteren bepaald. G „Seksuele activiteiten, ziA(V getrouwde stellen, kunn Jp den tot gevoelens van jay s en zelfs tot geweld, tot v trekkerij en tot verstorin |t j< de eenheid en het more dus de militaire rechter, 'S< >yal Een laborant stopt een stukje weefsel voor verder onderzoek in een buisje. foto reuters vincent boon uitspraak deed in een za| j^jj gen een korporaal die aly, dessoldaat in Bosnië he j, diend. De korporaal moest voo krijgsraad verschijnen, -,jg' hij in maart op een kam,, hij deelde met een colle" gevreeën met een vrouv officier. De commandaW, de Canadese vredestroe» seks op de basis verbod collega getuigde voor df raad dat hij 'seksuele ge|nigi en commentaren' had gijk; vanachter de kast die defsse in tweeën deelde. Een verzoek van de advfliei van de verdachte om de ging van zijn cliënt te st Ie c omdat het verbod op segro activiteiten in strijd zou met de individuele rech als die zijn vastgelegd ii grondwet, werd door dejCit raad afgewezen. De behandeling van de wordt morgen voortgez vrouwelijke officier hoe voor de krijgsraad te vei nen- det atti enselijk of iemand met veel geld (gaat vaak samen) krijgt alle medische hoogstandjes aangereikt en een roedel hooggeleerde handen aan het bed. Daar kunnen we voor gewone hoogbe jaarde pappies en mammies niet aan begin nen. Dat is te duur en de wachtlijsten zijn al lang genoeg. Maar Bernhard trouwde een kroonprinses en ik ben blij dat hij nog leeft. Het is een gezellig ondeugende man, die niets menselijks vreemd is en met een krachtige levenswil. Een kranige grijsaard die er geholpen door zijn bevoorrechte positie het beste van maakt. Over zijn publicitaire entourage ben ik minder te spreken. Pas is hij blijkens de bulletins weer in Utrecht onder het mes ge weest en is een kwaadaardige tumor in de borst verwijderd. Onder de huid en ter lin kerzijde. Het lichaam van de hoge patiënt wordt sinds operaties in het vorige decenni um aan darmstelsel en luchtpijp als een staf kaart vol wapenfeiten gepresenteerd en daar zijn verleden week weer een paar coördina ten bijgekomen. Waarom moet dat? Waarom kunnen we niet wat meer respect betonen jegens een oude man en diens kwalen? Is er niet zoiets als li chamelijke integriteit of privacy in het alge- meen?Een staatsbelang lijkt me met de in- j formatie niet gediend en als het al zo was, waarom is dan de berichtgeving rond zijn echtgenote altijd zo ongemakkelijk en sum mier? Iedere onderdaan weet dat de oude ko ningin wat vergeetachtig is, maar allemaal bewaren we uit respect het publiek geheim. Meten met verschillende maten is het wel. Dan zwijg ik nog maar over de geijkte ge bedsmolen die gaat draaien, elke keer dat Bernhard de geavanceerde medische weten schap op de proef heeft gesteld. Dan ver schijnt als montere laatste alinea van het RVD-bulletin dat alles goed is gegaan, er geen uitzaaiingen noch ander ongerief is ge constateerd en dat de zieke weldra zijn werk zaamheden zal hervatten. Houdt het dan nooit op? Nee, als het aan de RVD ligt, houdt het met Bernhard nooit op. Dictator Franco lag najaar 1975 ruim een maand op apegapen. Elke dag was er een medisch bulletin. Dat was nieuws want Spanje ging ondersteboven. Dit weekeinde brak Charles een botje in zijn linkerschouder tijdem de vossenjacht. Zijn paard, verklaard tegenstander van dit kwalijk gebruik, maak te een onverwachte beweging en stelde poli tiek een daad. Dat was ook nieuws, een aan staande Britse koning die in het zand bijt. Maar aftakeling is geen nieuws. Laat die twee oude mensen in Soestdijk nou eens met rust en uitblazen. De jaarlijkse onderscheiding voor de slechtst geklede vrouw in de Ameri kaanse showbusiness in 2000 treft dit maal een relatief tere meisjesziel. Tienerpopidool BRITNEY SPEARS (foto) overtroefde met haar halfblote publieke verschijning overtuigend de Republikeinse bewindsvrouw Kathari ne Harris. Harris pleegt gekleed te gaan in Chanel-pakjes, terwijl Britney het vooral moet hebben van haar blo te navel. De 18-jarige Spears kreeg de vernietigende prijs van Mr. Black- well, een zelfbenoemde Amerikaanse modegoeroe. Een POEDEL heeft nabij de Zweedse stad Göteborg een PITBULL gebeten en vervol gens de eigenaresse van de vechthond in haar been ver wond. De eigenaresse van het schoothondje zei dat haar hond de pitbull vriendschappelijk te gemoet was getreden. Toen de pitbull zijn afkeer hiervan liet blijken, werd de poedel agres sief en keerde zich niet alleen tegen de hond, maar ook tegen diens bazin. Vol ti P de sch ilijk ei Als het aan plater schappij EMI ligt,sc" 2001 het jaar van HAZES. Op 30 ju de populaire Ams ^n se volkszanger 50 krc Dat wordt gevierd1 reeks concerten i(lb' een groot verjaard en (her)uitgave va muziek. Dat heeftu< woordvoerder van teren gezegd. Haz voor ruim 2 miljoe.n] kochte Ip'sen cdf1* in zijn carrière tol hoogte- en diepte beleefd. De laatstyer jaar maakte de za ocj glorieuze comeba^ de documentaire !ni Hazes, Zij Geloof De 21 albums die va in het verleden bi :en tenmaatschappij genomen, worden derniseerd en opr uitgebracht. Op 2aar ri verschijnen de Z;> twee cd's 'n Vriei n woon André. SUA ble vel Prins Bernhard is een man van 89 die suk kelt met zijn gezondheid. Dat komt meer voor bij mensen op leeftijd. Gebreken stapelen zich op en uiteindelijk sluit de dood het boek van een mensenleven. Dit is het scenario van een gewoon mens. Het geraas neemt met de jaren af en tenslotte wordt het stil, inderdaad, doodstil. Maar Bernhard is geen gewoon mens, althans, niet meer sinds hij in de jaren dertig door zijn huwelijk met een prinses tot een konink lijke dynastie toetrad. Was hij de tamelijk kale Duitse landj onker gebleven die hij was dan had hij wellicht de 89 niet eens gehaald. Hitier sloeg een agres sieve toon aan en maakte zich op voor de krijg. Een halve generatie Duitse jongemannen kwam om in de vrieskou voor Stalingrad of oor logsgeweld elders. Tot de gesneu velden hadden best de broers Von Lippe-Biesterfeld kunnen behoren. Maar ook indien Bernhard die oorlog zou hebben overleefd dan nog was een leeftijd van 89 een moeilijk bereikbaar ideaal geweest. Alleen een lid van een vorstenhuis

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 2