Nederlander pent steeds minder
Vingerafdruk 2001
Vlinder bedreigd door
ingevoerde vlieg
Rijp en Groen/Trends
Vrouwen in een
grote broek
hhhbmr
ZATERDAG 30 DECEMBER 2000
Geluk, niets dan geluk wen
sen wij elkaar komend
nieuwjaar toe, en wij me
nen het oprecht. Uiteraard
sluit ik me bij de gelukwen-
sers graag aan, al weet ik
maar al te
goed dat het
woord geluk
een verzamel
begrip is voor
zeer uiteenlo
pende per
soonlijke wen
sen. Het geluk
van de één lijkt
niet op dat van
de ander, want
het begrip ge
luk is even
persoonsge
bonden als
een vingeraf
druk.
Dus hier alvast
een zeer goede
vingerafdruk
toegewenst
aan alle trou
we lezers van Briev
deze rubriek POST
ueze ruunen 2Q03 RA
en verder ook
nog een klein beetje begrip
voor datgene wat we ver
staan onder zorg voor het
milieu, iets duidelijker: zorg
voor de leefwereld van on
ze kinderen en kleinkinde
ren. Uiteraard kan ik niet
iedereen verrassen met een
klavertje vier oftewel Oxalis
deppei die momenteel, net
als het hoefijzer in vroeger
jaren, symbool is voor ge
luk.
Eigenlijk een beetje ten on
rechte, want de Oxalis ver
vangt in onze tijd de echte
klaver^^^e uiterst
schaarl^Hlen pas na lang
zoeken gevonden kon wor
den in een klaverveldje
waarin een veldje Trifolium
groeide die, zoals deze La
tijnse naam al zegt, van na
ture een driedelig blaadje
heeft. Alleen onder bijzon
dere omstandigheden was
er een vierdelig blaadje te
vinden, en deze schaarse
vondst werd dan meteen
als gelukbrengend be
schouwd.
Nauw verwant met de kla
ver vier is de roodbladige
Oxalis, die vrijwel het hele
jaar te koop is. Voor beide
planten geldt, dat ze van
een koele lichte plaats hou
den. Om de twee weken
iets bijmesten verlengt de
groeitijd en bevordert de
vorming van bloemen. Ro
se bij het groene gelukskla-
vertje en meestal wit bij de
donkerrode klaverzuring,
zoals deze planten in het
Nederlands genoemd wor
den.
Als de planten ophouden
met groeien en bloeien en
als de blaadjes af gaan ster
ven, vooral niet meer bij
mesten en ook maar heel
weinig water geven. Alleen
GREET BUCHNER
geeft
al uw tuinvragen
net niet helemaal uit laten
drogen. In de aarde van de
geluksklaver zullen we dan
piepkleine broedbolletjes
ontdekken. Ook die mogen
niet helemaal uitdrogen.
Pas in septem
ber gaan ze in
nieuwe goede
aarde en
wordt de pot
op een warme
plaats gezet.
Er zullen zich
dan nieuwe
geluksklaver-
tjes vormen.
Zuinigerds ge
bruiken in
september
meerdere pot
ten voor de
broedbolletjes
zodat ze tegen
het einde van
het jaar over
zelf gekweekte
geluksbren-
gers kunnen
naar beschikken.
De donkerro-
AARLEM
de klaverzu
ring maakt geen broedbol
letjes, maar heeft min of
meer bolvormige wortel
stokken. Die moeten we,
als het blad is afgestorven,
een tijdje koel wegzetten,
uiteraard volkomen vorst-
vrij. In het voorjaar zal er
weer iets leven komen in de
pot. Met goede aarde, vol
doende vocht en een war
me lichte plaats zal de
plant weer uitlopen.
Uit dit stukje blijkt dus, dat
de twee klaverzuringssoor-
ten die nauw aan elkaar
verwant zijn, desondanks
anders behandeld worden.
Niet zo gek als je weet dat
er 800 verschillende Oxalis
soorten bestaan en dat ze
zowel uit zuidelijke gebie
den als Zuid Afrika en Zuid
Amerika afkomstig zijn,
maar ook uit minder war
me gebieden in midden
Amerika. Zelfs in eigen land
groeien drie soorten klaver
zuring, maar die hebben
nimmer een vierdelig
blaadje en kunnen dus niet
doorgaan voor geluksbren-
gers.
De grootste vlinder van Ameri
ka wordt bedreigd door een
vlieg die is ingevoerd uit Euro
pa om de stam uil (een vraatin
sect) onder de duim te houden.
Daarvan wordt verslag gedaan
in het decembernummer van
Conservation Biology.
De stamuil of plakker is een
vlindersoort die flinke schade
aanricht in bossen doordat die
de bladeren opvreet van onder
meer de eik. In 1986 is vanuit
Europa een natuurlijke vijand
geïntroduceerd in dertig staten
van Midden- en oostelijk Ame
rika die last hadden van dit
vraatinstct. Maar de bewuste
vlieg (Compsilura concinnata)
heeft nog meer op zijn menu.
Volgens een studie van de uni
versiteit van Massachusettes
lust de vlieg minstens 180 an
dere insecten.
Eén daarvan is de prachtig ge
kleurde cecropiavlinder, die
met een spanwijdte van vijftien
centimeter de grootste is van de
vlinders die in Amerika rondf
ladderen. Dat nadelig effect is
aangetoond in een experiment.
Rupsen van de plakkers werden
gekweekt en neergezet in dicht
heden van één tot honderd per
boom. De vliegen doodden 52
tot 100 procent van alle rupsen.
Elders werden driehonderd ge
kweekte cecropiarupsen uitge
zet, vijf per boom, op verschil
lende plekken in een bos. Na
een week was tachtig procent
van de rupsen aangevreten
door de exotische vliegen. De
meeste hiervan overleefden
niet.Als je dat percentage
sterfte ziet, gaat er toch min
stens een belletje rinkelen",
zegt entomoloog George Boett-
ner. Hij noemt het hoe dan ook
onverstandig een natuurlijke
vijand uit te zetten met zo'n
breed scala aan mogelijke gast
heren. „Je moet altijd voorzich
tig zijn bij de introductie van
nieuwe soorten om plagen te
beheersen, omdat makkelijk
ongewenste neveneffecten kun
nen ontstaan."
PETER DE JAEGER*
REDACTIE: RIEN POLDERMAN 023-515026
Computer tast
handschrift aan
De computer vermindert het
pengebruik, maar dat gaat niet
in rap tempo. 'De Nederlan
der' is duidelijk minder gaan
schrijven dan zo'n vijftien jaar
geleden, vooral thuis, maar
sinds een jaar of vijf lijkt het
schrijfgedrag zich weer te sta
biliseren. Het bureau Market-
Response onderzocht in op
dracht van schrijfwarenfabri-
kant Edding uit Lochem het
schrijfgedrag van tweehon
derd Nederlanders van 15 jaar
en ouder.
De functie van de pen blijkt ook
veranderd. Kort gezegd wordt
de pen zowel op kantoor als
thuis vooral gebruikt voor het
vormen van gedachtegoed, een
snelle krabbel, terwijl de perso
nal computer wordt gebruikt
om grote stukken tekst snel te
verwerken. Bij het noteren van
een telefoonnummer, het be
schrijven van een ansicht of
aantekeningen maken voor
werkbesprekingen, grijpen de
meesten nog steeds naar de
balpen (67 procent). De vulpen
(7 procent), enkele jaren gele
den erg in trek, is voorbijge
streefd door de fineliner (10
procent).
Aldus MarketResponse. Maar
goede conclusies zijn pas te
trekken als een vergelijking valt
te maken met uitkomsten van
eerdere onderzoeken. Statis
tisch is niet bekend hoeveel ge
bruik van de pen er tien of vijf-
Gemiddeld 34 pennen in de la
"We' mogen dan met z'n allen minder zijn gaan schrijven de
afgelopen vijftien jaar, de pen is nog steeds verzamelobject;
de gemiddelde Nederlander heeft er 34 in de la liggen; ter
wijl hij er op het werk 'maar1 acht heeft. Vooral jongeren
zijn ware 'pennenvreters'. In het onderzoek in opdracht van
Edding geeft twee derde van de jongeren tot dertig jaar aan
pennen van kantoor mee naar huis te nemen.
tien jaar geleden werd gemaakt.
Het onderzoek van MarketRes
ponse geeft wel een indicatie.
Een kwart geeft aan thuis nog
net zoveel te schrijven, 45 pro
cent schrijft minder en 30 pro
cent meer dan vijftien jaar gele
den. Deze gegevens zijn ook
vergeleken met vijf jaar gele
den. Negenenvijftig procent
schrijft dan nog evenveel, 19
procent meer en 22 procent
minder. Kortom, 'we' zijn door
de jaren heen minder gaan
schrijven, maar de laatste vijf
jaar veranderde er niet veel.
Thuis blijken de aanschaf van
een pc en het afronden van stu
die of cursus 'verantwoordelijk'
voor een daling van de schrijf-
frequentie. Maar daar staan een
grotere administratieve romp
slomp en meer corresponden
tie tegenover, terwijl kinderen
het pengebruik ook stimuleren.
De groep die op het werk juist
meer is gaan schrijven, is 41
procent (minder: 38 procent).
Betrokkenen kregen een baan
buitenshuis of een nieuwe
functie.
Waarom is er eigenlijk naar het
schrijfgedrag van 'de Nederlan
der' niet eerder onderzoek ge
daan? Managing director Sem-
melink van Edding in Lochem:
„Er zijn binnen de schrijfwa-
rensector hoe dan ook maar
heel weinig marktgegevens be
kend. Alleen van het Centraal
Bureau voor de Statistiek. Bo
vendien heeft Edding nog maar
kort een eigen vestiging in Ne
derland. Het doel van dit on
derzoek, dat over enige tijd her
haald wordt, was om te kijken
wat er waar was van ideeën
over het 'papierloze kantoor' en
wat dat dan voor onze markt
zou betekenen." Semmelink
toont zich verrast over de uit
komsten.
Want zelfs bij het uitwerken van
grote lappen tekst, zoals versla
gen en rapporten, gebruikt
meer dan de helft van de on
dervraagden (54 procent) nog
steeds een pen, terwijl 48 pro
cent de pc aanzet. En ook de
hoofdlijnen van een plan, brief
of rapport vinden nog voor 61
procent hun weg via de pen
naar het papier.
Hoewel de helft van de onder
vraagden het belangrijk vindt
welke pen hij of zij gebruikt -
het ding moet lekker in de hand
liggen, niet vlekken en soepel
schrijven - is het niet meer dan
een gebruiksvoorwerp. Func
tionaliteit blijkt vooral onder
mannen te leven ('die pen moet
het gewoon goed doen'), terwijl
vrouwen vrezen voor vlekken
op hun vingers.
Jongeren beschouwen het
schrijfinstrument meer als een
hebbeding. Jongeren zijn een
belangrijke doelgroep, zegt Se
mmelink, hoewel jongeren be
neden de 15 niet zijn onder
vraagd en betrouwbare conclu
sies over deze leeftijdsgroep
dus amper zijn te trekken:
Driekwart van de door
MarketResponse onder
vraagde Nederlanders
vindt dat de Nederlander
slechter schrijft dan vijf
tien jaar geleden, terwijl
ze aan schrijfvaardigheid
bijna zonder uitzondering
erg veel waarde hechten.
Het merendeel vindt dat
de computer hieraan de
bet is.
Het slechtst komt het
handschrift van de huis
arts er af; onleesbaar en
slordig. Het handschrift
van de leraar krijgt hoge
cijfers met netjes, duide
lijk en leesbaar. Volgens
de ondervraagden zelf zegt
een handschrift veel zegt
over iemands karakter.
Achter een slordig hand
schrift zou een gehaast,
ongeïnteresseerd of ge
makzuchtig iemand
schuilgaan.
„Maar jongeren willen zich
graag onderscheiden. Bekend
zijn de agenda's, waarvan er ni
meer zijn dan dat er jongeren
op een school rondlopen, maa
dat geldt nu ook al voor etuis.
Dus waarom niet die hoog
waardige vulpen of 'coole' mar
ker?"
SANDRA BOUCK
Eigenzinnig, zorgvuldig non
chalant, draagbaar, vrouwelijk
en charmant. In 1982 begonnen
de vriendinnen Trix Hoogveld
(40) en Resi van Kraaij (42) hun
eigen kledinglijn 'Trix en Rees'.
En sindsdien zijn hun 'grote,
wijde broeken' niet meer uit het
straatbeeld verdwenen. In ieder
geval niet in Arnhem, bakermat
en woonplaats van Trix en Resi.
Maar ook elders, zelfs in het
buitenland, trekken steeds
meer vrouwen een grote broek
aan.
In Arnhem is 'Trix en Rees' een
begrip. Wie er niet in loopt,
kent in ieder geval de eigenzin
nige ontwerpen van de twee te
gendraadse onderneemsters.
De winkel in Amsterdam trekt
ook een vaste schare fans, die
in Haarlem is een paar maan
den geleden gesloten. „Daar
hadden we meer sores dan lol
van", aldus Trix. En dan houdt
bij Trix en Resi het verhaal op.
Als het niet meer leuk is, stop
pen ze ermee. Maar ze stoppen
absoluut niet met 'Trix en
Rees', want de zaak draait pri
ma.
Trix en Resi leerden elkaar in
1982 kennen op de kunstacade
mie in Arnhem. Daar volgden
ze allebei de richting mode en
al snel ontstond het plan samen
een collectie te ontwerpen.
Overdag werkten ze, 's avond
zaten ze op de academie en
links en rechts verkochten ze
kleding. Het oorspronkelijke
plan was om hun collectie bij
andere winkels onder te bren
gen, maar toen zag Trix een
winkelpand te huur staan, in
het hartje van Arnhem.
„Dat vonden we veel leuker en
dus begonnen we een winkel.
We maakten zelf de kleding en
hadden hulp van een paar
thuisnaaisters. De zaak liep
meteen heel goed, we werden
begeleid door onze ontwerpdo-
cent en konden het prima com
bineren met onze studie. We
verkochten ook sieraden van
collega-studenten. Maar toen
kregen we een nieuwe ont-
werpdocent en die was niet zo
enthousiast. Hij vond ons ei
genlijk al wat te praktisch bezig.
We zijn daarom gestopt met de
studie en hebben gekozen voor
de winkel. En dat doen we nog
steeds."
Trix en Resi ontwerpen nog
steeds zelf de collectie. Hun uit
gangspunt is dat ze het zelf
graag willen dragen. „Dus ook
al is alleg bijvoorbeeld getail
leerd en houden wij daar niet
van, dan doen wij dat niet. We
volgen helemaal onze eigen stijl
en smaak en hebben de mazzel
dat het aanslaat."
Al in de eerste collectie zat de
bekende Trix- en Reesbroek.
Een wijd geval dat met een bre
de riem wordt aangesnoerd of
een elastische tailleband heeft.
De broeken zijn er in twee leng
tematen en meer niet. Past al
tijd. Zelfs als je zwanger bent,
want dan kun je hem met een
paar bretels dragen.
Aan het modebeeld van Trix en
Rees is sinds 1982 wel wat ver
anderd - zo is de broek veel wij
der geweest - maar toch is de
kledinglijn altijd hetzelfde ge
bleven. Zorgvuldig nonchalant,
draagbaar, wijd, vrouwelijk en
charmant. Trix: „We kiezen
voor ingetogen kleuren en laten
de stoffen vaak maken. Het is
de bedoeling dat de kleding
lang mee kan. Het is toch ook
fijn dat je een kledingstuk waar
je je goed in voelt heel lang
kunt blijven dragen?"
„In onze broeken kun je zwan
ger zijn, een boswandeling ma
ken, een sollicitatiegesprek voe
ren of naar een feest gaan. En
niemand ziet er ooit hetzelfde
uit. De broek is een belangrijk
onderdeel uit de collectie. Als
we die een jaar overslaan, krij
gen we klachten van onze klan
ten."
Toen Trix en Resi kinderen kre
gen, begonnen ze met het ma
ken van een kindercollectie. „Er
wordt vaak gevraagd waarom
we geen mannenlijn maken.
Maar dat gaat niet, want we
hebben geen mannenlijf. We
maken in principe alleen dat
wat we zelf zouden willen dra
gen."
De kindercollectie is groten
deels een afspiegeling van de
vrouwenkleding, alleen in klei
nere maatjes. Ieder jaar trekken
de twee ontwerpsters zich vier
keer een week terug in een
huisje in het bos in Hoenderlo.
Daar werken ze ongestoord aan
de nieuwe vrouwen- of kinder
collectie. „We nemen onze
naaimachine en stoffen mee.
Bij de winkel hadden we in het
begin geen aparte werkruimte
en thuis met de kinderen over
de vloer ging het ook niet. Toen
zijn we ons gaan afzonderen en
dat doen we nog steeds. We
vinden het hartstikke fijn."
Van tevoren laden de dames
zich op met een uitje. Zo zijn ze
nu met z'n tweeën naar Floren
ce geweest. Als ze de collectie
klaar hebben, duiken ze er de
winkel in Arnhem mee in. Dan
komt het personeel kijken en
doorpassen en soms gaan de
klanten zich er ook mee be
moeien. „Dat vind ik altijd het
spannendste moment", bekent
Trix. „Soms weet je na zo'n
week niet meer of het nu echt
wel leuk was, maar dan hoor je
aan de reacties in de winkel dat
het goed zit."
„Personeel en klanten hebben
ook inspraak maar uiteindelijk
doen we wel wat wij willen.
Maar we houden wel rekening
met de medewerksters, die ko
men soms ook met wensenlijst -
jes van klanten. Kijk, zij zien de
klanten. Wij niet. En omdat we
met korte lijnen werken, kun
nen we best tijdens het seizoen
dingen aanpassen of extra bij
laten maken."
Als de proefmodellen de test
hebben doorstaan worden ze in
het buitenland in productie ge
nomen. Gemiddeld worden er
van een ontwerp 250 exempla
ren gemaakt hoewel er broeken
zijn waarvan er 500 worden ge
maakt en andere ontwerpen
waar er uileindelijk 80 exem
plaren van in de winkels liggen.
'Trix en Rees' is geen massa-
produkt. Ze zijn trouwens nooit
met iets blijven zitten. „Soms
loopt iets niet zo snel, maar we
raken alles altijd kwijt."
Geen winkeldochters bij Trix en
Rees. De feiten die Trix oplepelt
zijn op zijn minst verbazing
wekkend. De onderneming is
succesvol en heeft de uitstraling
van een grote familie. Toch zit
er geen keiharde zakenstrategie
achter, maai' 'gewoon doen wat
je leuk vindt'.
Trix: „We hadden eerst het ro
mantische idee om overal win
kels te openen, maar daar zijn
we van afgestapt. Nu hebben
we er twee en dat is wel zo
overzichtelijk. Verder zijn we
begonnen met groothandelen.
We hebben nu drie keer een
collectie uitgezet bij andere
winkels en dat loopt ook heel
goed."
Hoeveel mensen ze nu precies
in dienst hebben, weet Trix ei
genlijk niet. „Dat merken we
wel met Oud en Nieuw, als we
ons jaarlijkse feest houden",
grapt ze. „Dan huren we een
hotel en komt iedereen met zijn
partner. Eerst lekker eten en ge
zellig stappen. Dan kunnen we
meteen even tellen hoeveel
mensen er nu bij ons werken."
Intussen zit Resi op de achter
grond druk te rekenen en zij
komt op vijftien werknemers.
Er zitten veel part-timers bij. En
geen enkele man, want er wer
ken alleen maar vrouwen bij
'Trix en Rees'. „Het is momen
teel heel moeilijk om leuk per
soneel te vinden en toen er in
Amsterdam twee mensen ver
trokken, hebben we besloten
om Haarlem en Amsterdam in
elkaar t'e schuiven. Het perso
neelsprobleem gaf uiteindelijk
de doorslag om Haarlem te
sluiten. Vroeger zetten wé een
piepklein advertentietje en
kwam vervolgens de PTT met
een zak met enveloppen, nu
hebben we op een
oproep in de krant geen enkele
reactie gehad."
Inmiddels heeft Trix en Rees
een groep van 5500 vaste fans
in een klantenbestand zitten.
De kopers komen van heinde
en ver. In Australië en Nieuw-
Zeeland wonen vrouwen die via
familie of rechtstreeks via de
winkel de spullen op laten stu
ren. Ook uit Frankrijk en België
komen regelmatig vrouwen
naar Amsterdam of Arnhem om
in te kopen.
Trix vertelt over een Engelse
mevrouw die met een lege kof
fer de overtocht maakte om
hem in Arnhem te vullen met
'Trix en Rees'-aankopen. Een
flinke financiële aderlating,
want de kleding is niet goed
koop. Een broek kost gemid
deld f 250, een t-shirt f 100.
„Maar je krijgt er ook wel wat
voor", vindt Trix. Sommige
mensen vergelijken onze prij
zen met Hennes en Maurits en
dat is natuurlijk onredelijk. We
kunnen het niet goedkoper la
ten maken. En bovendien kun
je jaren met de spullen toe. Wé
krijgen soms vrouwen in de
winkel die een jurk uit onze be|
gintijd aan hebben. Bovendien
kost een dure spijkerbroek oolc
al snel f200."
Het groothandelen van Trix en
Resi is ook een beetje een reacJ
tie op de wijdverbreide kopieei
praktijk. 'Hun' broek is in tallo
ze goedkopere varianten te krij
gen. Daar word je natuurlijk
niet vrolijk van. Trix: „Het orig
nele ontwerp is van ons. Wij
maken niks na. Dat is ook niet
leuk. We weten ook wel dat er
driftig gekopieerd wordt en als
het te gek wordt dan schakeler
we onze advocaat in."
„Al onze modellen zijn geregi
streerd en meestal is een waar
schuwing genoeg. We zitten
ook echt niet te wachten op ee
rechtszaak, hoewel we wel zo
ver zijn gegaan. Maar dat kost
je zoveel energie en levert zo
veel ergernis op. Als we kopieë
signaleren, geven we het uit
handen. Daar willen we onze
tijd niet aan besteden. Dan is
ontwerpen veel leuker."
MARJA BOONSTRA
Kruiswoordraadsel
HORIZONTAAL: 1. Conversatie; 8. land; 10. indianentent; 12. deel v.e. boom; 14. voorvoegsel;
15. tijdperk; 16. personal computer; 17. moment; 19. scheepstouw; 21. soort papegaai;
22. Zijne Koninklijke Hoogheid; 23. Europeaan; 25. gevangenis; 26. bolgewas; 27. Noorse
godheid; 28. Frans voegwoord; 30. van geringe breedte; 32. stroomstoot; 34. iemand die iets
te leen geeft; 36. gezeten zijn.
VERTICAAL: 2. Ratelpopulier; 3. ambacht; 4. familielid; 5. korting; 6. Griekse letter;
7. atmosfeeroverdruk; 9. enz.; 11. tussentijds; 13. stipje; 18. water (Fr.); 20. machinepistool;
24. ontvangkamer; 25. deel van het bestek; 26. wisselgebruik (It 29. aansporing; 31. Engels
bier; 33. stonde; 35. deel van een Franse ontkenning.
Oplossing van vrijdag:
Horizontaal: 1. Schild; 4. kraan; 5. daar; 7rkoers; 8". was; 9. porteè;T0. laster.
Verticaal: 1. Stalenros; 2. hands; 3. lama; 4. kijkspel; 6. ras; 8. weer.
HET WEER
Sneeuw maakt plaats voor regen
Het leek een gelopen race. Tot het midden
van de maand was het nog nooit zo zacht
geweest. Toen volgde een 'fluwelen om
slag'. Na half december werd gaandeweg
drogere en koudere lucht aangevoerd re
sulterend in plaatselijk matige vorst aan de
vooravond van en deels tijdens de kerstda
gen. Uiteindelijk kwam het ook tot sneeuw
met diktes tot meer dan 15 centimeter in
het noordoosten.
De opmerkelijke thermische terugval tij
dens de tweede helft van december heeft
de gemiddelde temperatuur met ongeveer
5 graden doen dalen. December komt in
De Bilt uit op gemiddeld 5,1 graad (voorlo
pig cijfer) tegen normaal 3,2.
Aan het 'kerstwintertje van 2000' lijkt met
ingang van het nieuwe jaar een einde te ko
men. Het toch al op een wankele drukver-
deling stoelende winterse weer wordt na
melijk aangepakt door een diepe oceaan
depressie. Fronten veroorzaken op Nieuw
jaarsdag regen (mogelijk voorafgegaan
door sneeuw) waarna het kwik zich op
dinsdag en woensdag opwerkt naar 7-8
graden. De jaarwisseling lijkt zelf droog te
verlopen.
Vandaag opnieuw buien. De tempera
tuur loopt in een noordwestelijke
luchtstroming op tot 5-6 graden. Oude
jaarsdag nemen de neerslagkansen af, lai
de zon zich geregeld zien en het waal
overdag nauwelijks. De temperatuur lood
in de middag op tot 4 graden.
Vanaf donderdagavond zijn er zwad
(sneeuw)buien gevallen. De vlokken had
den een enorme omvang. Het leken w
kleine zakdoekjes. Bovendien waren er en
kele imposante donderslagen. In Den Ha
der viel totaal 20, in Hoofddorp 5 en d
Nieuw-Vennep 4 mm. In onze regio steld
hét sneeuwdek overigens weinig voor. Tu
dens de middaguren was de temperatuu
op Valkenburg nog gestegen tot 5,5, j
Hoofddorp tot 4,2 graden.
Plezier in grote broeken.
PUBLICITEITSFOTO CPD
