Liefde en verdriet in een nieuw gezin
In dienst bij je kind
ZATERDAG 23 DECEMBER 2000
Ben Woldring: 15 jaar en miljonair
/n het noorden van Groningen, vier ki
lometer van de dijk bij de Waddenzee,
staat het huis van Ben Woldring en
zijn ouders. Het lijkt op een klein kasteeltje,
compleet met torentjes en een bescheiden
oprijlaan. Het voormalige bankgebouw her
bergt nog altijd iets van grote waarde: de uit
de hand gelopen hobby van zoon Woldring.
Vanuit een paar achterkamertjes, op een
eigen draadloos netwerk waarmee vijf com
puters zijn verbonden, voert Ben hier zijn in
ternetbedrijf. Een miljoenenonderneming.
Zijn ouders Jeanet en Jan horen niet graag
dat hun zoon miljonair is. „Dat is niet goed
voor die jongen. Trouwens, miljonair is hij
pas als hij het bedrijf verkoopt en dat doet hij
niet, hij vindt het nog veel te leuk." Ben ge
draagt zich ook niet als een miljonair. „Gis
teren kwam hij nog vijf gulden vragen voor
het Sinterklaasfeest op school", vertelt zijn
vader vertederd.
Ben heeft een van de weinige internetbe
drijven die geld opleveren. Zijn sites
bellen.com, internetteii.nl en belwijzer.nl lo
pen goed. Met bellen.com is het begonnen.
Bezoekers kunnen op dit adres de tarieven
van alle telefoonbedrijven vergelijken.
Er zijn nu al zo'n dertig bedrijven die grote
hoeveelheden telefoontikken inkopen bij
KPN en ze vervolgens tegen lagere tarieven
aan de consument verkopen. Allemaal pro
beren zij de bellende Nederlander bij KPN of
bij elkaar weg te lokken en via hun bedrijf te
laten bellen. Het kost enige moeite voordat
duidelijk wordt wie het goedkoopst is. Tarie
ven veranderen geregeld en elke aanbieder
hanteert zijn eigen piek- en daluren. Bellen-
.com voorziet in de broodnodige doorzich
tigheid van de tikkenmarkt.
Intemetten.nl doet ongeveer hetzelfde
voor de ongeveer' honderd internetaanbie
ders. Belwijzer.nl geeft een persoonlijk en
onafhankelijk beladvies. Na het beantwoor-
Ben Woldring leidt een
ongewoon leven voor een
vijftienjarige. Hij houdt een
van de weinige succesvolle
internetbedrijven draaiende.
Bij verkoop zou hij dik
miljonair zijn. Directeuren van
telecombedrijven zien hem als
een autoriteit. Vorige maand
kwam het Noord-Groningse
directeurtje ook nog met een
autobiografie.
den van enkele gedetailleerde vragen rekent
de site uit welk abonnement het beste uit
pakt. „Met jullie belgedrag kun je beter een
ander abonnement nemen", merkt Ben op
als hij onze gegevens bij wijze van demon
stratie door de belwijzer heeft gehaald.
De inkomsten komen vooral uit reclame
op de sites. „Benonderhandelt zelf over de
tarieven. Dat zou je eens moeten horen, hoe
goed hij dat doet", vertelt pa trots. „Hij
denkt echt met de adverteerders mee."
Het succesverhaal begon twee jaar geleden
met een projectweek op school. Ben koos als
opdracht het bouwen van een website. Om
dat een site een centraal onderwerp moet
hebben, besloot hij het vergelijken van tele
Ben Woldring, een ondernemer van 15 jaar die bij verkoop van zijn zaak miljonair is.
foto jelte oosterhuis
foontarieven als uitgangspunt te nemen.
Zijn vader belde veel via de vaste lijn en al
tijd via KPN. Ben had uitgezocht bij welk be
drijf pa goedkoper terecht kon. Hij stuitte op
een groot, onoverzichtelijk aanbod. Dit was
een mooi onderwerp voor zijn opdracht, be
sloot hij. Het boekje 'HTML in twintig stap
pen' van de bibliotheek bracht hem de be
ginselen van het bouwen van een website
bij. „Daarvóór was ik niet eens echt geïnte
resseerd in internet."
Kassa! zorgde voor de grote doorbraak.
Ben stuurde een mailtje aan de redactie van
het consumentenprogramma van de VARA.
Daarop werd de toen dertienjarige uitgeno
digd om het tv-publiek uit te leggen hoe het
nou zat met die wirwar van bedrijven en ta
rieven. En passant werd zijn toen nog ama
teuristische website genoemd en raakte hij
aan de praat met een stel hoge bazen van te
lefoonbedrijven.
Ze waren enthousiast over wat hij allemaal
zo jong al wist. Eén van hen bood hem een
gratis dotcom-naam aan. Het webadres van
zijn site was namelijk zo lang 'dat het over de
hele breedte van mijn visitekaartje stond'.
Dat was voor niemand te onthouden. Ben
bedacht de bondige en pakkende internet-
naam bellen.com.
De contacten met de grote bazen zijn er
nog steeds. Bén heeft de rechtstreekse num
mers van diverse topmannen. Een gesprekje
met Diederik Karsten van KPN Mobile, de
mobiele telefonietak van het concern, maakt
op hem geen indruk meer. „Soms bellen ze
mij zelfs en ik krijg vaak als eerste de wijzi
gingen in de telefoontarieven te horen. Ze
zien me als een autoriteit op dat gebied",
zegt hij een beetje opgelaten.
Het bedrijfje brengt inmiddels zoveel werk
met zich mee dat het hele gezin erdoor
wordt opgeslokt. Bens ouders vergezellen
hem naar elke presentatie en elk televisieop
treden. Jeanet heeft in september haar baan
in het onderwijs opgezegd orri fulltime voor
Bencom BV te werken. „Bij het afscheid zei
den mijn collega's: 'Zou je dat wel doen? Ben
je niet bang dat je in een gat valt?'. Nou, in
de paar maanden dat ik voor Ben werk, heb
ik al meer meegemaakt dan in twintig jaar
onderwijs." Op papier is Jeanet Woldring de
algemeen directeur omdat Ben dat vanwege
zijn leeftijd niet mocht zijn. Ze beantwoordt
e-mail, houdt de administratie bij en contro
leert gegevens op de site intemetten.nl.
„Soms snap ik er nog steeds niets van, dan
moet Ben er wel even bijkomen."
Vader Woldring is de chauffeur, strateeg
en pr-manager. „Ik hou de grote lijnen in de
gaten. Ik moet mijn zoon ook een beetje be
schermen tegen alle aandacht. Het moet zijn
schoolwerk niet in de weg zitten." Zelf weet
vader Woldring niets van internet, hij is zelfs
digibeet. „Ik kan nog niet eens e-mailen."
Ben: „Ik wacht nog even met het uiüeggen,
want we krijgen straks een nieuw systeem en
dan raakt hij weer in de war."
Zo'n vier uur per dag werkt Ben aan het bin
nenhalen van advertenties en het onderhoud
van de internetsites. Dat doet hij na school
tijd. „Mijn atheneumopleiding mag niet in
gevaar komen."
„Hij neemt bijna nooit vrij, terwijl het wel
mag", zegt zijn moeder. „Maar hij wil niks
missen, hij gaat heel graag naar school." Dus
doet Ben braaf zijn huiswerk en werkt hij aan
zijn uit de hand gelopen hobby wanneer hij
tijd heeft. Soms is dat even schipperen. Het
drukbezette baasje wil ook nog zeilen, ten
nissen en pianospelen. En hij schreef tussen
alle bedrijven door een boek: Ik Ben internet
ondernemer. Een vijftienjarige met een auto
biografie, opmerkelijk genoeg voor vele me
dia om er zendtijd en kolommen mee te vul
len. „Ik kreeg heel vaak vragen over de ge
schiedenis van mijn bedrijf. Er is veel over
geschreven, maar nooit is het hele verhaal
verteld. Dat heb ik daarom zelf maar ge
daan", zegt Ben alsof het de gewoonste zaak
van de wereld is.
Aan stoppen denkt hij niet. Het geld dat hij
zou kunnen opstrijken, boeit hem niet. Ook
een studie zal hem niet belemmeren zijn be
drijf uit te bouwen. „Studenten hebben tijd
over", weet hij van bezoekjes aan verschil
lende universiteiten, die hem uitnodigden
als jonge ondernemer. De scholier uit 4-
atheneum denkt voorlopig aan een studie
bedrijfskunde. Zijn ouders zien het mis
schien nog wel een andere kant opgaan.
„Tegen de tijd dat hij kan studeren, heeft hij
er eigenlijk al een soort studie bedrijfskunde
opzitten. Misschien heeft hij dan meer aan
bijvoorbeeld filosofie."
MARTIJN SCHURING
JANNEKE WILLEMSE
Twee vaders geven gewoon iets extra's aan mijn leven
k voelde een enorme sterke erotische
aantrekkingskracht. En wat mij direct
.^L- aan haar opviel, was haar open geest.
Ze kan heel goed luisteren." Albert Heijn leefde
tot hij zijn tweede vrouw Annelies Hartman ont
moette, afgezien van een aantal korte relaties,
zestien jaar alleen. Dat zijn eerste huwelijk al na
zeven jaar op de klippen liep, had vooral te ma
ken met zijn innerlijke onrust. „Ik voel tegen
woordig beter de waarde van mensen om me
heen. Ik durf me meer te geven en me te binden.
De therapie die ik daarvoor heb gehad, heeft me
daarbij zeker geholpen. Vrede kan je alleen in je
zelf vinden."
k
k k
De dochter van Annelies. Anna - 19 jaar, laatste
klas gymnasium - kon de keus van haar moeder
vrij snel accepteren. Ze zag dat het huwelijk met
haar vader, Jan Dik, niet zoveel meer voorstelde.
In een speciaal samengesteld boekje ter gelegen
heid van het trouwen van Albert en Annelies, zegt
ze: 'Toen mijn moeder me over Albert vertelde,
geloofde ik niet dat hij Albert Heijn heette. Ik
dacht dat ze een grapje maakte'. Ze merkte al vrij
snel op dat haar moeder in de nabijheid van Al
bert vrolijker werd. En zelf had ze geen moeite
met Albert: 'Mijn eerste indruk was eigenlijk Al
berts huis. Dat was zo leuk en gezellig, dat gaf mij
een goed gevoel'.
Toch was er na die eerste kennismakingsperio
de voor alle partijen nog een lange weg te gaan.
Dat Anna er nu zo liefdevol en wijs over kan pra
ten, komt, zo denkt ze, door de aanpak van haar
moeder. „Ik heb heel veel bewondering voor de
wijze waarop ze haar huwelijk met Jan Dik heeft
afgerond. Dat heeft ze echt voor ons gedaan."
k
k k
Annelies Hartman is een vrouw om wie je niet
heen kunt. Lang, slank en in heel haar doen en la
ten daadkrachtig. Wat ze in haar hoofd heeft, laat
haar niet zomaar los, fconstateren de drie andere
gezinsleden eensgezind. Ze doet volgens vrienden
niets half en is altijd op zoek naar helderheid. „Al
jaren maakte ik mezelf wijs dat ik gelukkig was, of
behoorde te zijn. Maar intussen was ik zoekende,
al wist ik niet naar wat. Albert laat mij smelten en
wekt een zachte kracht in mij op. Ik probeer wel
eens te verbergen hoe het met mij is. Dat lukt
nooit, dan komt hij naar mij toe, wrijft de verduis
tering van mijn voorhoofd en zegt heel lief: waar
ben je?"
Uitgangspunt bij het beëindigen van haar eer
ste huwelijk was als ouders samen de verant
woordelijkheid nemen en dus samen de kinderen
opvoeden. Annelies en Jan Dik besloten in over
leg met Anna en Stijn, toen negen en drie jaar,
weer in Amsterdam te gaan wonen, met de af
spraak pas uit elkaar te gaan als ze dat in vrede
konden doen. Amsterdam was thuis en zou ook
na de scheiding, als Annelies definitief bij Albert
zou gaan wonen, de basis blijven voor Anna en
Stijn.
k
k k
Een moeilijke overgangstijd voor allemaal. Toen
de scheiding een feit was en ze met hun moeder
naar Albert verhuisden, kwam er voor Anna en
bei echte vaders. Leuke vaders ook. Vader 1 is
soms te grappig en vader 2 te eigenwijs."
Anna ziet ook dat ze twee zorgzame mannen
om zich heen heeft met een absoluut vaderge
voel. „Het fijne is dat Jan Dik altijd in ons huis
welkom is. Al vanaf die moeilijke beginperiode.
Het gaf mij een heel gelukkig gevoel dat ik die
twee vaders samen een borreltje zag drinken. We
hoefden niet te kiezen tussen Annelies of Jan Dik,
vader 1 of vader 2. We mochten ze allemaal lief
vinden."
Dat was wat Annelies had gehoopt voor haar
kinderen. Al was zij de enige die het soms moei
lijk vond. „Ik heb enorme bewondering voor bei
de mannen dat ze dit samen kunnen en zulke
vriendschappelijke gevoelens voor elkaar hebben.
Maar ik loop wel eens tegen oude irritaties op van
mijn eerste echtgenoot. Ik ben natuurlijk niet
voor niets gescheiden."
Van links naar rechts Anna en Stijn Zegel, Annelies Hartman en Albert Heijn. foto united photos de boer michel schnater
Het gebeurde op zomaar een zomeravond in augustus. Tien jaar geleden. Annelies Hartman (50)
en Albert Heijn (57) ontmoetten elkaar. Ze otnschrijven het nu als een blikseminslag, een oerknal.
Voor de tweede keer liefhebben, en uiteindelijk voor de tiveede keer trouwen. Dat laatste, drie jaar
geleden, was een bewuste keus. Ze hebben vier kinderen uit hun beider eerste huwelijk. Met de
jongste twee, Anna en Stijn Zegel, de kinderen van Annelies, vormen ze een nieuw gezin. Een open
gesprek aan de keukentafel over gezinsleven, verdriet en passie. „We zijn ontzettend gelukkig dat
het allemaal goed is gegaan.
Stijn ook verdriet bij. Stijn herinnert zich eigenlijk
het minst van die periode, terwijl hij zich toch het
meest heeft afgezet. Annelies kon het verdriet van
de kinderen niet goed verdragen. Het was een
poosje heftig. De enige constante factor werd ei
genlijk gevormd door de twee kinderen die onaf
scheidelijk waren en toen intens hebben gevoeld
wat ze voor elkaar betekenden. Dat geldt tot op
de dag vandaag.
Anna zag haar moeder gelukkiger worden,
maar haar vader ongelukkiger. Stijn zette zich af
tegen zijn tweede vader Albert. Hij vond hem een
'moederpikker'. Toen zij samen daar een gesprek
over hadden gehad, ging het eigenlijk meteen be
ter.
Albert vertelt dat hij het - ook in die periode -
nooit.vervelend heeft gevonden dat hij er twee
kinderen bij kreeg. „Ik had juist het gevoel dat ik
het 'vader-zijn' mocht overdoen. Het bizarre was
natuurlijk dat ik mijn eigen kinderen verliet toen
zij op ongeveer dezelfde leeftijd waren als Anna
en Stijn, toen ik hen omarmde."
Zijn zoon Gerrit Heijn, inmiddels 32 jaar, con
stateerde in het 'trouwboek': 'Ik zag mijn vader
eens per maand of zo, maar kende hem niet.
Toen ik uit huis ging bij mijn moeder, ben ik hem
gaan opzoeken en hebben we een goede band ge
kregen. Als kind van gescheiden ouders ben ik
lang terughoudend geweest om een vaste relatie
met iemand aan te gaan. Je staat meer stil bij de
consequenties. Nu woon ik samen met mijn
vriendin. Het gaat heel goed'.
k
k k
In het nieuwe gezin van Annelies en Albert gaat
het goed. Anna en Stijn gaan twee dagen per
week, meestal van zaterdagavond tot dinsdag
morgen, naar hun vader. Hij woont inmiddels
sinds een jaar samen met zijn vriendin en haar
twee zoontjes, die door Anna en Stijn worden ge
zien als broertjes. De onderlinge band is sterk en
goed.
Anna vertelt dat ze absoluut niet het gevoel
heeft dat ze bij haar vader 'op bezoek' gaat. Ze
vindt het leuk om te zien hoe er nu binnen dit ge
zin discussie ontstaat over de opvoeding van de
twee jongste jongens. „De nieuwe vriendin is toe
vallig mijn \Toegere juffrouw van de crèche. Daar
was ik toentertijd al dol op en zij ook op mij. Dus
dat zit wel goed."
Voor Stijn is er eigenlijk geen verschil tussen de
twee huishoudens. „Ik vertel daar geen andere
verhalen. Ik heb ook geen geheimen. Twee vaders
geven gewoon iets extra's aan mijn leven."
Ook voor de andere kant, de thuisbasis, is niets
dan lof. Ze zijn dol op Albert, die ze serieus en ro
mantisch noemen. En 'natuurlijk' houden ze veel
van hun moeder, „die de strengste van allemaal is
en af en toe knap lastig kan zijn."
Stijn wil nog even vergelijken: „Vader 1 en va
der 2 zijn heel verschillende mannen, maar alle
De kinderen gniffelen als de vraag op tafel komt
of het misschien volmaakte liefde is, wat dit hu
welijk zo anders maakt dan de vorige.
In het 'trouwboek' staat: 'Naar buiten toe zijn
ze een harmonieus paar, maar ze knokken heel
wat samen af. Verbaal. Ze hebben regelmatig een
andere mening en gaan dan met elkaar in de
clinch tot ze eruit zijn. Dat maakt een relatie
vruchtbaar. Ze halen het beste in elkaar boven'.
Annelies: „Klopt. Heftige ruzies die altijd wat
opleveren. We hebben allebei geen simpele ach
tergrond. De onderstroom is gewoon: ik wil met
jou. Hij ontroert me. Zijn kracht en kwetsbaar
heid zie ik, zijn zonnegloed zie en voel ik. Ik houd
van zijn wezen. We reizen graag samen over land
en zee, maar ook emotioneel en spiritueel. Ik
vond het zo bijzonder hoe Albert de kinderen on
eindig geduldig alle ruimte gaf voor hun tegen
strijdige gevoelens voor hem.
Albert vertelt dat dat iets is dat hij gaandeweg
heeft geleerd: „Vroeger voelde ik mij snel aange
vallen als iemand me op iets aansprak, nu begrijp
ik beter dat het niet negatief is bedoeld. Het klinkt
misschien vreemd, maar pas na zestien jaar kreeg
ik ruimte in mijn denken, omdat ik me thuis voel
bij Annelies. Ik heb een vrouw die over alles
praat. De kinderen pikken op wat ze nodig heb
ben. Ze vindt niets vreemd. Dat betekent voor mij
een extra kwaliteit, waarover ik me verwonder. De
communicatie met mijn kinderen uit mijn eerste
huwelijk verbetert nu ook. Dat Annelies en ik gin
gen trouwen was geen verrassing voor ze, maar
een bevestiging dat we bij elkaar passen."
k
k k
Stijn, onbevangen: „Ik merk dat ik wat anders
ben. Niet erg hoor. Als ik bij andere jongens thuis
ben, praten ze over heel andere zaken. Auto's of
zo. Ik merk dat er in heel veel gezinnen geen me
ning aan de kinderen wordt gevraagd over be
langrijke dingen."
Anna zegt het zo: „Ik heb door de hele geschie
denis meer inzicht gekregen in mensen en in het
leven. Ik zie nu heel goed dat mijn moeder niet
meer bij Jan Dik past. En ik ben blij dat mijn va
der weer een partner heeft. Ik zie dat zij ook ge
lukkig zijn."
SASKIA STOELINGA