De dood tentoongesteld Te Gesprek van de Dag Kerst maakt depressief Kalkoen gered voor kerst Zingende kerstman eife 'Magie kerstboom' popi DINSDAG 12 DECEMBER 2000 bommen tanr Crisis in Israël In Israël is ogenschijnlijk niets meer hetzelfde als een jaar geleden. Het land is in oorlog met de Palestijnen. De economie sukkelt. Premier Barak heeft voor zijn ei gen baan nieuwe verkiezingen uitgeschreven. Zijn ver slagen rivaal Netanyahu is terug in de belangstelling. En PLO-leider Arafat wil pas weer over vrede praten als de verkiezingen achter de rug zijn. De crisis in de Israë lische politiek is kortom compleet, maar dat is niet voor het eerst en vermoedelijk ook niet voor het laatst. Daar kunnen nieuwe verkiezingen niets aan verande ren. Hoewel Ehud Barak vorig jaar als 'vredespremier' de verkiezingen won, gebiedt de realiteit te zeggen dat uit gerekend hij de vrede om zeep heeft geholpen. Zijn enige wapenfeit is de eenzijdige terugtrekking uit Zuid- Libanon. Daar staat tegenover dat hij het vredesproces zwaar heeft belast met de bouw van een in de Israëli sche geschiedenis ongekend hoog aantal nederzettin gen in de bezette gebieden. Oslo, waar de basis werd gelegd voor het nu vastgelopen vredesproces, heeft de Palestijnen weliswaar wat land opgeleverd, maar voor het overige vrijwel niets. Integendeel, economisch zijn de Palestijnen de afgelopen jaren alleen maar meer achterop geraakt. Het is te hopen dat het parlement het door een wets wijziging of door zichzelf te ontbinden mogelijk maakt dat de nu herboren rechtse leider Netanyahu aan de verkiezingen kan deelnemen. Wellicht dat door een confrontatie tussen Barak en Netenyahu de rol van de talloze kleinere partijen kan worden beperkt. Het zijn immers die partijen die sinds jaar en dag de politieke hoofdstromingen aan een meerderheid moeten helpen en ze zo in feite in gijzeling houden. Van Netanyahu valt niets anders te venvachten dan onverzettelijkheid. Barak heeft nog een kans om te be wijzen dat hij bereid is een Palestijnse staat te accepte ren in ruil voor veilige Israëlische grenzen. Dan moet hij de verkiezingen ingaan met een alles-of-niets cam pagne en weigeren ooit nog in een regering de gevan gene te zijn van nationalistisch-rechts. eletlsie Exclusief Kevin Voor Wil is het nog steeds de mooiste film ooit: Dances with wolves. Schitterende natuuropnames, dramatische indianenverhaal, maar vooral: Kevin Kostner. Ja, sorry hoor. Iedereen die nu misselijk wordt, haakt maar af. Er zijn nu eenmaal filmsterren waar Wil al leen maar bij kan zuchten. En ondanks zijn afschuwe lijk knauwerige Amerikaans is Kevin er daar één van. Logisch dus, dat de aankondiging in de televisiegids van een interview met deze filmster door Mariene (ie Wou ters Wil in grote beroering bracht. Helaas was de teleurstelling achteraf net zo groot. Wat nou Marlène Exclusief! Die naam verdient het nieuwe programma van deze Belgische dame niet. Het gesprek was netzo exclusief als een bontmuts in Siberië, ais ap pelmoes op de menukaart van Van der Valk. Dertien in een dozijn' was een betere titel geweest. En niet alleen omdat een vraag als 'was het je droom om acteur te wordenal honderd keer is gesteld. Het begon al met de binnenkomer: 'Je bent erg atletisch, is golf een passie voor je?' Kan iemand het verband ont dekken tussen de tivee delen van deze vraag? En deze dan: 'Ben je een feestbeest?' Da's toch eerder vraag zeven bij een versierpoging in een kroeg. Wat Kostner ervan vindt dat hij tot meest erotische man is uitgeroepen, dat willen we weten van deze wat brave en bloedserieuze acteur'. Helaas werd de interviewster zenuwachtig van Kevins pikante toespelingen en liet ze de camera stoppen met draaien. Ach, in doorvragen was ze toch al geen ster gebleken. En ook een stoeierige po ging van de acteur om wat spontaniteit uit Marlène Marionet te krijgen liep op niets uit. Halsstarrig hield ze vast aan haar vragenlijstje. Ze werd ervoor gestraft. Halverwege een volgend gesprek kon ze geen woord meer uitbrengen. Haar stem was weg. Net goed. Kevin vond het een goed interview, zei hij na afloop. Pm- Een acteur is van zijn voetstuk gelazerd. Een puberidool bij kt een nietszeggende veertiger met futloos haar en een bollend buikje. En dat is allemaal jouw schuld, Marlène. Ontdekking Een groot aantal mensen raakt in grote psychische problemen met kerst. Een onderzoek door een Britse hulporganisatie wijst uit dat voor veel mensen de feestdagen uitlopen op stress en depressie. Dit meldde de BBC zondag. Meer dan een op de rijf onder vraagden heeft last van kerststress en 7 procent voelt zich ronduit depressief. Een op de tien mensen haat kerst. De peiling is uitge voerd door het gerenommeerde onderzoeksbureau Mori onder ruim 2000 personen. Vooral weduwen en mensen die een scheiding achter de rug heb ben, lopen statistisch een grote kans op een kerstdepressie. Bo vendien kijken meer vrouwen (38 procent) negatief aan tegen de feestdagen dan mannen (27 pro cent). De Britse liefdadigheidsinstelling The Samaritans, die het onder zoek liet uitvoeren, bereidt zich voor op drie telefoontjes per mi nuut van mensen in geestelijke nood. Vorig jaar belden alleen al op Eerste Kerstdag 3700 mensen de hulplijn. De Britse kalkoen Biscuits weet alvast zeker dat hij dit jaar niet met kerst wordt opgegeten. Hij her stelt van een operatie die artsen van het medische centrum voor dieren van de Universiteit van Cam bridge hebben uitgevoerd. De kalkoen had een gebroken been en kreeg onder narcose (zeer zeld zaam bij kalkoenen) een ijzeren pin in zijn been. De kalkoen maakt het goed, hij loopt alleen een beetje mank. foto epa sean dempsey Een zingende, plastic kerst man op de eettafel, een onop houdelijk ronddraaiende en van kleur verschietende kunst kerstboom in de vensterbank. Bij de eerste kerstviering van de 21ste eeuw lijkt de Neder landse consument alle schroom overboord te gooien. ,,De Nederlander durft dit jaar uitbundig Kerstmis te vieren", constateert P. van den Dries- sche van warenhuisketen Blokker. „Dat is bijvoorbeeld ook te merken bij de verkoop van kerstverlichting. De trap jeskandelaar voor in de ven sterbank is uit. De 'kerstslan- gen', zeven tot negen meter lange lichtkabels waarmee de complete voorgevel kan wor den verlicht, gaan als zoete broodjes over de toonbank. De zingende kerstman en de van glasfiber gemaakte Magie kerstboom verkopen wij dit jaar voor het eerst, maar ze zijn nu al een succes." Bij Vroom en Dreesmann stor ten de klanten zich massaal op de 'moderne' kerstboomver sieringen, stelt inkoper N. Seu- ren vast. „Bij die versi gaat het niet alleen on tuurschoentjes, maan brilletjes en ordinaire tjes. Veelkleurige kers verlichting is eveneen pulair. De Nederlandf zijn kerstboom heleni Niet alleen in het wan ook bij de kerstbooml laar trekt de consume portemonnee uitbuni open dan voorheen. 1 tief dure, blauwgrijze! sche spar en de uit D* ken geïmporteerde, n zilverspar (waarvoor al gauw zo'n dertig to tig gulden neertelt) wi volgens bestuurslid A van de Nederlandse B Boomkwekers steeds 1 verkocht dan de traditr groene fijnspar. „Ook het soms nog wel een< een klant duidelijk te dat we een boom waai twaalf jaar is gekweeki lijk niet voor 7,50 guld ir nen verkopen." Noodzaak en nut van een openbare les anatomie Een openbare les in anatomie aan de hand van echte lijken. Dat wordt gegeven in Oberhausen, een uurtje rijden over de Duitse grens, waar de omstreden tentoonstelling Körperwelten is ver lengd tot 28 januari 2001. Voor Nederlandse geïnteresseerden is dit voorlopig de laatste mo gelijkheid de preparaten van de Duitse ana toom professor Günther von Hagens te bewon deren dan wel te verwerpen. De vraag naar de zin en toelaatbaarheid daarvan houdt de ge moederen al drie jaar bezig. o „Fantastisch. Ik heb dit nog nooit zo gezien." Jan Scheerder (52), technisch adviseur op de afdeling thuisbeademing van het Utrechts Medisch Centrum is zichtbaar onder de indruk. Hij staat bij het geprepareerde lichaam van een man die zijn eigen, afgestroopte huid om hoog houdt. Met zijn vrouw Maria en zijn twee dochters Maeke en Famke is hij deze morgen vroeg van zijn woonplaats Zeist naar Oberhausen gereden voor een bezoek aan de tentoonstelling Körperwelten. Ook zijn vrouw werkt in het Utrechtse zieken huis. Zijn twee dochters stude ren medicijnen. Een van hen had enthousiaste verhalen ge hoord over de tentoonstelling, dus een bezoek leek hen ook wel leuk. Bij binnenkomst is de stem ming onder de bezoekers ge dempt. Oog in oog met het ont velde lichaam van een gestorve ne wordt als vanzelf stilte in acht genomen. Pas na enige tijd, als de gewenning intreedt en de behoefte tot communice ren het wint van het intuïtieve respect voor de dood, wisselen bezoekers verbaal hun ervarin gen uit. Als er sprake is van sen satie -en het is moeilijk voor stelbaar dat iemand die bij het zien van de geprepareerde li chamen niet ondergaat- dan worden ze individueel en zon der ophef beleden. Soms kan een bezoeker bij de aanblik van kapotgerookte lon gen, een door tumoren inge drukte hersenhelft, een door prostaatkanker aangetast ge slachtsdeel of een door alcohol vernietigde lever een geluid van schrik of weerzin niet onder drukken. Sommige gezichten tonen angst en huiver. Verba zing, bewondering en ontzag overheersen echter in de Gar- tenDOM, een rond koepelge bouw van glas en staal in de in dustriële periferie van Ober hausen. In geplastineerde vorm ogen de menselijke organen en het weefsel star en droog als een stokvis en ontberen ze hun le vende glans. De volgens de me- thode-Von Hagen geconser veerde stoffelijke overschotten, waarbij lichaamsvocht wordt vervangen door kunststof, zijn doder dan de dood waarvan wij ons een voorstelling proberen te maken. En het is juist dit on grijpbare en onaanraakbare van de dood dat ook in deze ten toonstelling zijn geheimen wei gert prijs te geven. Daarvoor zijn de doden in de Garten- DOM te zeer beroofd van wat hen herkenbaar maakte als mens en volledig teruggewor pen op hun biologische functie en motorische mechaniek. In de veelheid en gedetailleerd heid van het tentoongestelde wordt het lichaam een ding dat is afgesneden van zijn vitale be trekkingen. Medici en studenten medicij nen wisten dat al. Ter verdedi ging van zijn tentoonstelling, die bij haar première in 1998 een storm van ethische bezwa ren losmaakte, voert Von Ha gen aan dat hij een groot en der begrip van zijn eig lijkheid in een wereld kunsteld, volledig geri seerd en geanonimise [J( schrijft hij. Von Hagen denkt teve le zijn 'beelden' het idea e! Griekse kunst overtrof31 Waar de Grieken de bi53 van het ideale mensbff50 streefden in marmer lichamen zijn, meentl Af op de kunstkenner ko >1< gemanipuleerde prep 2( over als vormen van p en, erger, als perverse om met mensenvlees te willen imiteren. Daarbij leiden zijn kui it suggesties de preparai lit hun primaire doel enn studenten te instruere Ji vertrouwd te maken n fd anatomie van het mei 01 chaam. Het lukt Jan Si 01 en zijn gezin dan ook 19 staan bij en uitvoerig over een fragment vai e spierstelsel, de hersen schedelholte, een geoj y borstkas met hart, Ion darm en strottenhoofi - bij het zien van het geopende lichaam vai n" ge vrouw met in haarl p der een acht maandei j by slaat de aarzeling t( a( „Ik vind dit niet helen zegt Maria Scheerder, willen weten waaraan vrouw is overleden, vifll zich hier heeft Hoewel de meeste col Von Hagen diens tech prestaties bewonderei11 zij de noodzaak en nu !s in twijfel. Geavanceen technieken en compui11 ties maken het gebruil te lichamen bij het an |u onderricht meer en m bodig. Ook de instruc voorlichtende waarde mondig publiek een blik wil gunnen in het tot dan toe geslo ten domein van de medicus en wetenschapper. Opdat ook de buitenstaander zich een beeld kan vormen van de inwendige mens. Honderdduizenden nieuwsgierigen hebben die kans inmiddels benut. Maar Von Hagen streeft een nog ho ger doel na. „Het biedt ieder voor zich een beter, aangrijpen- tentoonstelling wordt j Volgens hen kan een I J welijks weten wat hij met de gedetailleerde sche informatie die hi i perwelten zo onverhu t zich heen krijgt. GOPERT VAN COLMJON H M, enselijk Beste mensen'. Het eerste muziekinstrument was de boom. Op een dag ontdekte iemand dat bo men geluid maakten als je er met een stok op sloeg. Vanaf die dag sloegen de mannen van het dorp met stokken op bomen. Tot een van hen ontdekte dat een bepaalde boom, een O holle, een luider en mooier geluid maakte. Eén plus één is twee. Zo ont stond de houten drum, een draag- baar stukboom dat de door de be spelerzelfwas uitgehold. En de L evolutie ging door. De dierenvellen die de dorpe lingen voor van alles en nog wat gebruikten werden altijd eerst schoongemaakt en opge spannen in de zon. Op een dag gaf iemand een tikje tegen zo'n strak vel en hoorde een rommelend geluid. Eureka.' Over de holle houten trom werd een vel gespannen en er ontstond een nog mooier klinkend slagin strument. Zolang als ik mij her- inner heb ik de pest gehad aan j historische verklaringen en recon- structies van het bovenstaande type. Ten eerste is er het woord 'ontdekken'. Hoe kan iemand niét ontdekken dat een boom geluid maakt als je er met een stok op slaat? Toch is de wereld vol van documentaires en kinderboeken, waarin pijlen en bogen worden ontmaskerd als primitieve violen en waarop een dag de mensen ontdekken dat je nat wordt van regen en besluiten om berenvellen te gaan dragen. Het is een verklaring die ieder kind van vier zelf kan bedenken, en toch doen geleerden er onbegrijpelijk gewichtig over. Hun tweede tactiek om het onachterhaalbare verleden te verklaren is het juist het geheimzinnig maken van alles. Een zeer goede verklaring voor de vorm van de pyramide is dat het een stapelvorm is die stabiel blijft. Maken we de pyramide te steil, dan stort hij in. De onderkant zakt uit. Maken we hem te vlak, dan duurt het te lang voor hij hoog is. Een farao die indruk wil ma ken, een zeer menselijke eigenschap, komt er na enig proberen vanzelf achter hoe hij dat gewen ste verpletterende effect met zo weinig mogelijk stenen en minimaal instortingsgevaar bereikt. Zo, dus. Ook is hetgeen opzienbarende gedach te om, als je dan toch kan kiezen, de pyramide netjes oost-west-noord-zuid te bouwen. Hier is de banale verklaring zoals van de boomtrom mel juist weer een hele goede, maar nee. De go denwereld, de astrologie en hordes buitenaardse bezoekers worden opgetrommeld om een drie hoekige hoop stenen begrijpelijk te maken. Of neem nu de man die ik, op TV, zag zitten op een rots in de Via Mala, een nauwe doorgang met woeste rivier van de Sint Bernhard naar het noorden. Al duizenden jaren gebruiken reizigers deze passage en sommigen van hen hebben op rotsen concentrische cirkels getekend. Is te doen. Je passer is een stukje hout. Je draait een scherp hard steentje met het houtje mee om het mid delpunt. Ziedaar, een perfect cirkelvormige kras en hakken maar. Het hoeft geen grotere religieu ze betekenis te hebben dan hedendaagse graffiti op een tunnelmuur. Ze verveelden zich gewoon. Net als graffiti-artiesten en stoelbekladders, ook al mensen die vaak eikaars voorbeeld volgen. Waarom zouden ook niet een handvol van die miljoenen passanten in cle Via Mala dat gedaan hebben? Je bent halverwege Rome en Trier, je ziet een rots met concentrische cirkels en maakt er zelf ook een paar. Als je terugkomt is die roos van cirkels er nog. Dat vinden mensen leuk, om een spoor achter te laten. De deskundige in de documentaire werd bijna boos toen de intervie wer hem deze opzienbarende theorie voorlegde. De Britse schrijfster JO ANNE ROWLING, au teur van de zeer succes volle Harry Potter-reeks heeft een ontmoeting met de Britse koningin afgezegd. Reden is ziek te van haar dochter Jes sica (7). Rowling zou vandaag op Buckingham Palace onderscheiden worden voor haar 'ver dienste voor de kinderli teratuur'. De 35-jarige alleenstaande moeder en multimiljonair zei haar dochter 'niet alleen te willen laten'. Buckingham Palace toonde begrip voor het besluit. Rowling kan haar onderschei ding nu in februari afhalen. De 30-jarige toetsenist nist AXEL LINDELAUF I Limburgse popgroep V( 1 is in de nacht van zond e maandag bij een auto-( e aan de dood ontsnapt, te van Spaubeek (Zuid- >i belandde zijn auto nae ondersteboven in eens delauf was op weg naar dat hij aan tv-opnames gewerkt. Lindelauf verl een snelheid van 1201 per uur de macht overt toen zijn auto slipte. D weer heeft de muzikan wrak bevrijd. Lindelauf deld in een ziekenhuis len aan snijwonden en kneusde arm, maar kol alsnog naar huis. De to moet het even kalm a

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2