n helder water over de zeebodem zweven U IT
Sport
GESPROKEN
ANDAG 11 DECEMBER 2000
lensdag- en vrijdagavond zijn de vaste trainingsavon-
c ïvan de Alphense Onderwatersportvereniging Atlan-
Het hele jaar door werken de duikers in zwembad De
rmen aan hun conditie en techniek. Van Pasen tot
d oktober zijn de tachtig leden van Atlantis ook te
den in het buitenwater, van de Klinkenbergerpias bij
istgeest tot de Grevelingendam in Zeeland en zelfs in
Middellandse Zee bij Italië en Egypte. „Duiken is als
hardnekkig virus. Als je eenmaal aangestoken bent,
het je niet meer los."
CLUBvan deWEEK
Onderwatersportvereniging Atlantis
likers vinden het over het
ilgemeen onbegonnen werk
aan buitenstaanders uit te
bh en wat hun sport zo leuk
J ikt. Kees Verhoeven, hoofd-
van Atlantis, vormt geen
laJondering op die regel.
•nsen die zelf nog nooit ge
en hebben, hebben het
teen beetje bagatelliserend
'visjes kijken'. Maar als
elfde mensen eenmaal in
Ier water boven de zeebo-
i zweven, piepen ze wel an-
l Het is fascinerend, maar
is niet uit te leggen wat er
irecies fascinerend aan is.
loet het ondergaan."
alve fascinerend kan duiken
heel ontspannend zijn, zegt
krijgt
portmaieriaal
aangeboden
aoor:
f aam: Onderwatersport-
t vereniging Atlantis
Ipgericht: 15 september
1969
Ledenaantal: 80
ontributie: 95 gulden per
vartaai en 240 gulden in
schrijfgeld
denaanmelding: secreta-
aat, Elwin van den Broek,
tel. 0172-498198
Dogtepunt: de viering van
et 30-jarig bestaan, vorig
jaar
ieptepunt: het overlijden
in een lid bij een verkeers-
geval, het had erg veel im
pact op de leden
PVALLEND
AANWEZIG
lam: Jeffrey van As
eeftijd: 28 jaar
>ep: Voetballer
»:NAC
ey van As werd gisteren in
redstrijd tegen FC Utrecht
het veld gestuurd. De Leid-
AC'er kreeg een rode kaart
scheidsrechter Sterk om-
iij de doorgebroken
icht-spits Dirk Kuyt onder
haalde.
'aki nogal eens een kaartje,
een vrij agressieve speler
k speel in de verdediging,
zorgt ervoor dat ik vaker
sommige andere spelers een
of een rode kaart krijg. Het
ewoon in mijn spel. Ik denk
ik wel in de top van het
Wiklassement eindig als ik
nijn 35ste doorga met voet
en."
deze rode kaart terecht?
ker niet, al blijft het natuur
den interpretatie van de
idsrechter. Ik zal heus niet
vanen dat ik hem vasthield.
ar er was wel contact van
e kanten. Het was een erg
elukkig moment om mij uit
veld te sturen. De wedstrijd
pas25 minuten bezigen we
en net een beetje aan het te-
tomen na de 1 -0. Na mijn
e kaart zakten we weer in en
akte FC Utrech t binnen en
I uut2-0."
aat hem dm aanvechten?
Hs wel in de mode. In de
Ue gevallen krijg je maar
wedstrijd schorsing voor een
rfals deze. Ik weet niet of
wel zo verstandig is om daar
nin te gaan. Daarover ga ik
even overleggen met de
bij de club. Die hebben
rmeer verstand van."
Verhoeven. ,,Mits je er een
beetje goed in bent natuurlijk.
Dan kun je beter omgaan met
de stroming, je hebt minder
lucht nodig, je bent rustiger on
der water. De eerste keren dat
iemand duikt, ziet die persoon
gegarandeerd niets. Die is al
leen maar met zichzelf bezig.
Gaat alles wel goed? Kom ik
straks weer veilig boven? Als je
eenmaal wat ervarener bent,
gaat er een wereld voor je open.
En er is ook de sensatie vooraf.
Wat ga ik straks allemaal zien?
Ga ik überhaupt iets zien? Het
is dus eigenlijk ontspannend en
spannend tegelijk."
Die spanning kan wel eens ein
digen in een fikse domper.
Soms is het vanaf de kant ogen
schijnlijk glashelder, maar twee
meter onder de waterspiegel
kan het dan zomaar voorkomen
dat je geen hand voor ogen ziet.
Dat kan ook andersom zijn.
Soms moeten de leden van At
lantis eerst 'door drie meter
erwtensoep', voordat ze in hel
der water belanden waar van
alles te zien is. Het duik-Eldora-
do in Nederland is Zeeland,
omdat het zicht daar over het
algemeen optimaal is. Favoriete
'duikstekken' zijn de Grevelin
gendam en de Oosterschelde.
Drie keer per jaar slaat Atlantis
in Zeeland een kamp op, waar
de hele vereniging aan deel
neemt. Ook op. eigen gelegen
heid reizen de leden geregeld af
naar de zuidelijkste kustprovin
cie. Maar daar houdt de fasci
natie nog niet op. Veel van de
leden plannen hun vakanties
speciaal met het oog op duiken.
Landen aan de Middellandse
Zee zoals Italië en Egypte zijn
de favoriete duikbestemmin-
gen, vanwege het extreem hel
dere water.
Al met al is duiken daardoor
geen goedkope bezigheid. De
basiszaken - duikbril, snorkel
en een paar zwemvinnen - zijn
nog wei te betalen, maar de le
den van Atlantis zijn toch al
snel drieduizend tot vierdui
zend gulden kwijt voor hun
aankleding. En dan worden de
echt dure dingen (zoals een
persluchtfles) nog door de ver
eniging verstrekt. Verhoeven
ontkent echter dat duiken een
elite-sport is. ,,Het is maar hoe
je het bekijkt. In eerste instantie
gaat er aardig wat geld inzitten,
Elwin van den Broek (op de foto uiterst rechts) is
sinds twee jaar lid van Onderwatersportvereniging
Atlantis. De 34-jarige Alphenaar (in het dagelijks leven
werkzaam als programmeur) ging ooit snorkelen tij
dens een vakantie op Bali. Dat beviel goed en na nog
een snorkelavontuur in Egypte besloten Van den Broek
en zijn vriendin Monique van Buuren om een officieel
snorkelbrevet te halen. Toen ze daarvoor contact opna
men met Atlantis werden ze uitgenodigd voor een trai
ningsavond. Op het moment dat zede kleedkamer van
zwembad De Thermen binnenwandelden, werden ze
begroet met 'ah, jullie zijn zeker onze nieuwe leden?'
,,Toen konden we eigenlijk al niet meer terug", zegt
Van den Broek.
Dat zou hij ook niet willen, want het duiken bij Atlan
tis bevalt hem prima. Rond Pasen in 1998 maakte hij
LIDvan ie WEEK
Elwin van den Broek
zijn eerste duik in buitenwater, bij de Grevelingendam
in Zeeland en afgelopen weekeinde ging hij daar met
enkele clubgenoten weer heen. „Het was ontzettend
helder. In Nederland heb ik nog nooit zoveel zicht ge
had. Het leek wel tropisch, alleen lag de temperatuur
van het water wel wat lager. Het was een graad of 8,
maar we zijn al met al toch nog drie kwartier onder
water geweest.
Daar zag Van den Broek doorzijn duikbril een rijke
flora en fauna: anemonen, kreeften, naaktslakken,
grote garnalen, donderpadden, zeesterren en krabben.
Het liefst zou hij naar scheepswrakken duiken, maar
daar heb je in Nederland een speciaal brevet voor no
dig. „In Egypte heb ik wel gedoken naar een wrak uit
de Tweede Wereldoorlog. Op een diepte van dertig me
ter ligt daar een Engels oorlogsschip, de Thisle Gron.
Die boot is nog helemaal intact, met motoren en van
alles erop en eraan. Het geeft echt een kick om zoiets
vanuit het niets voor je te zien opdoemen.
Van den Broek zegt dat duiken hem nooit verveelt. „En
dat zal het waarschijnlijk ook nooit gaan doen. Dat
komt omdat het altijd weer anders is. Je kunt honderd
keer op dezelfde plek gaan duiken, maar door de stro
ming en andere invloeden heeft de omgeving elke keer
weer een metamorfose ondergaan.
maar je doet er ook ontzettend
lang mee. Duikpakken gaan wel
een jaar of twintig mee. Het is
dus niet zoals bij voetbalschoe
nen, dat je na elk seizoen nieu
we moet kopen."
Dat is niet het enige verschil
tussen duiken en voetballen.
Behalve dat het twee totaal ver
schillende sporten zijn, kun je
ook discussiëren over de vraag
of duiken überhaupt wel een
sport is. Secretaris Elwin van
den Broek vindt eigenlijk van
niet. „Persoonlijk beschouw ik
het meer als een hobby van me.
Ik doe het alleen maar ter on-
spanning en omdat ik het leuk
vind. Je krijgt er wel een betere
conditie van, maar dat is eigen
lijk alles."
Er zit ook geen competitief ele
ment in de duiksport. Verhoe
ven: „Dat is zelfs uit den boze,
uit veiligheidsoverwegingen.
Als twee duikers bijvoorbeeld
een wedstrijdje gaan houden
wie er het diepst durft te gaan
en er gaat iets mis, dan zijn de
gevolgen niet te overzien. We
duiken dus altijd met iemand,
nooit tegen iemand. De bond
waar we bij aangesloten zijn,
krijgt wel geld van het
NOCNSF. Maar goed, die noe
men domino ook een officiële
sport. Als je ons vergelijkt met
de waterpoloërs van AZC die
voor ons trainen in zwembad
De Thermen, dan bedrijven wij
zeker geen sport."
Duiken mag dan misschien
geen echte sport zijn, Atlantis is
zeker wel een echte vereniging.
Het individuele karakter van
duiken is daar geen belemme
ring voor, zegt Verhoeven. „We
hebben een eigen clubhuis - de
Deco-bar - midden in de stad.
Op een zaterdag is daar zomaar
twintig man aan het werk, zeker
nu we middenin een ingrijpen
de Verbouwing zitten. Op zo'n
moment zie je dat iedereen is
begaan met de club." Daar
naast heeft de Deco-bar ook
een belangrijke sociale functie.
Bij duiken is napraten namelijk
heel belangrijk. Duikers met de
zelfde interesse - bijvoorbeeld
onderwaterbiologie, -archeolo
gie of -fotografie - kunnen hun
ervaringen uitwisselen. Verhoe
ven: „Daarbij geniet je vaak net
zo intens als tijdens het duiken
zelf. Ook dat is niet uit te leggen
aan een buitenstaander."
TEKST MAARTEN DEKKER
FOTO MARK LAMERS
Op de tribune bij KRV-'s Gravenzande, Katwijk. December 2000.
FOTO DICK HOCEWONING
ff Judocoach Chris
de Korte over chef
de mission Joop
Alberda in Trouw:
„Alberda roept altijd dat er zo
veel geld is, maar ik moet hem
wel drie keer vragen om een
consumptiebon.
Idem:
„Waar haalt een voetbaltrainer
de moed vandaan om anderhalf
miljoen gulden per jaar te vra
gen? Hoe kun je je verbeelden
dat je zoveel geld waard bent,
teriuijl anderen van misschien
wel hoger niveau niets krijgen?
De vakman moet worden er
kend. Maar ik voel me aange
schoten wild."
Sheffield Wednesday-speler
Gerald Sibon over zijn
shirtsponsor Chupa Chups in
Sportweek:
„Die van die lollies. Ik heb er
tweehonderd mee naar huis ge
kregen. De aardbeien zijn op, de
rest ligt er maar een beetje bij.
Wat dat betreft had ik toch lie
ver Sony als sponsor gehad. Of
Ferrari of zo.
Scheidsrechtersbaas John
Blankenstein over het gebruik
van tv-beelden bij overtredin
gen in Sportweek:
„Een elleboogstoot mag nooit
onbestraft blijven. En een
scheidsrechteren een waarne
mer kunnen niet alles zien. Tv is
net een flitspaal. Soms ziet een
camera het wel en soms niet.
Van alle wedstrijden zijn nu wel
beelden, dus de pakkans is vrij
groot. Temeer omdat de stoot
ook bij de tv heel populair is,
bijna net zulke goede televisie
als een goed doelpunt. Van mij
mag het eindeloos worden her
haald, misschien dat spelers er
dan over na gaan denken.
Feyenoord-talent Leonardo in
Voetbal International:
„Ik denk en handel als een Ne
derlander. Alles behalve appel
moes eet ik. Van groentes tot een
broodje frikadel, dat vind ik het
lekkerst. Ook qua uiterlijk begin
ik steeds meer op een Nederlan
der te lijken. Vroeger in Rio was
ik veel bruiner, zwart bijna. Ik
heb in Nederland een nieuwe
huid gekregen.
De ontslagen Fortuna-trainer
Henk Duut over hoe hij merk
te dat zijn positie penibel werd
in VI:
„Aan de mensen die het goed
bedoelden. Die wensten me voor
de wedstrijd geen succes meer.
maar zeiden: sterkte.
Arbiter Wout Schaap over zijn
aanvaring, twee weken gele
den, met Frans Derks in het
Algemeen Dagblad:
„Blijkbaar ben je in de luwte
van de kleedkamer niet meer
veilig. Een schokkende conclu
sie. En het is helemaal te gek
voor woorden dat een voorzitter
dat op zijn geweten heeft die no
ta bene ook nog voorzitter is van
de Toto-divisie."
Idem:
„Ik was helemaal van mijn
apropos. Ook mijn drie collega's
waren niet in staat de wedstrijd
verder te leiden. Met dank aan
Derks die nu overal de zielepiet
uithangt om zieltjes te winnen.
'Ik ben niet agressief, zei hij on
langs in een interview, 'maar als
ik schuldig word bevonden, trek
ik die mensen van de KNVB over
de tafel.Hij is zö tegenstrijdig
als wat.
Oud-volleybalinternational
Masha Timmer in de Volks
krant:
„Ik heb met niemand van de
ploeg nog contact. Ik ben nooit
meer naar een wedstrijd gaan
kijken. Terwijl volleybal mijn
leven was. Trainen, coachen,
tellen, spelen, ik was altijd met
volleybal bezig. Nu mijd ik
sporthallen. Anders loop ik de
kans dat het weer gaat kriebe
len. En dat wil ik voorlopig even
niet. Misschien wel nooit meer.
Idem:
„Je mocht bijvoorbeeld niet kie
zen met wie je de kamer moest
delen. Dat werd vaak degene
met wie je het minst overweg
kon. Terwijl je het al zo zwaar
had. Door al die regels ging je
juist doen wat niet mocht, bier
drinken bijvoorbeeld. En ik ben
in die periode ontzettend veel
gaan roken.
Scheidsrechter Jaap Uilenberg
in De Telegraaf:
„In Nederland word je beoor
deeld op het aan tal kaarten.
Waar blijf je dan met fluiten in
de geest van de wedstrijd.
Idem:
„Het gevolg is dat dat Neder
land geen arbiters heeft met een
eigen identiteit zoals in Spanje,
Italië, Duitsland en Engeland.
Aan de manier
van fluiten, her-
ken je precies uit ^^B
welke competitie
zo 'n scheidsrech - 1
ter komt.
