'Wij willen graag goed gevonden worden
ZATERDAG 9 DECEMBE
Thomas Acda en Paul de Munnik genieten elke dag van succes
programma ging over een uitspraak van Len-
non, 'Het leven is wat je gebeurt terwijl je an
dere plannen maakt'. En over 8 december
1980, voor onze generatie de scheidslijn tus
sen 'alles was goed' en 'alles is anders'. Wat
voor oudere mensen de moord op Kennedy
is, is voor ons de moord op Lennon. Ieder
een van onze leeftijd weet waar hij was toen
die werd doodgeschoten. Plus het gevoel: als
ze John Lennon gaan vermoorden is het echt
afgelopen met de wereld. Dan zijn we heel
hard naar beneden aan het gaan. Een zwaar
besef, dat we in een programma en een lied
hebben gegooid. Het openingsnummer van
ons nieuwe programma en cd heet wel 'De
Beaües en de buren', maar dat gaat over de
ratrace waar we geen zin meer in hebben.
Over de jacht naar waar het gras groener is.
Over dat we zo verschrikkelijk veel moéten."
De Munnik: „Dat is eigenlijk de rode draad
in 'Hier Zijn': het is ook een keertje goed. La
ten we nu eens zeggen dat we iets moois
hebben gemaakt en dat het dan even genoeg
is. Niet dat we z'n allen in een tuinstoel aan
het zwembad moeten gaan liggen, maar nu
is het wel even mooi. Straks kijken we. wel
weerverder."
Acda: „Je krijgt altijd e-mailtjes van men
sen die schrijven 'm'n broer is zo ziek en die
wil graag een handtekening'. Zeg je: tuurlijk,
doen we."
De Munnik: „We rijden wel even naar As
sen."
Acda: „Ja, we gaan wel even langs, we ko
men wel even spelen, we doen wel even dit,
we doen wel even dat. Het ging zelfs zo ver
dat ik elke ochtend om kwart over zeven
thuis werd opgehaald en 's nachts om drie
uur weer de bus werd uitgeflikkerd. Daar heb
je op gegeven moment behoorlijk genoeg
van."
Jullie staan nu toch ook avond aan avond in
het theater?
Acda:. „Man, we werken anderhalf uur per
dag! Ik kom binnen, rook een sigaretje, kijk
of m'n gitaar goed is gestemd en ga spelen.
We leiden een luizenleventje op dit moment.
Maar daar hebben we ook hard voor gewerkt
hoor, om zo luizig te kunnen leven."
Jullie imago is dat van tivee beste vrienden.
Veel theaterduo's spe/en daf vooral.
Acda: „Ja, die kennen wij ook."
De Munnik: „Maar bij ons is het gewoon
zo. Als we elkaar niet zien bellen we twee
keer per dag."
Acda: „Vrij gênant."
De Munnik: „Ja, een beetje vervelend ei
genlijk. Je komt ook niet meer van elkaar af."
Is er wat veranderd in die vriendschap sinds
jullie beroemd zijn?
De Munnik: „Nee, eigenlijk niet. Alleen
moet je af en toe samen wel hard lachen om
wat er allemaal is gelukt. Alleen al het feit dat
je een eigen bus hebt! Vijf jaar geleden toer
den we nog in een raar autootje, een oude
Ford Fiësta van Thomas."
Acda: „Negenhonderd piek gekost! Laatst
gaven we een concert op de Dam en toen
dacht ik nog: je speelt drie nummers, krijg je
daama zomaar een andere gitaar!"
De Munnik: „Dan is het dus heel leuk als
je vrienden bent. Kun je er samen om grinni
ken. Een soort complot ja, want het slaat na
tuurlijk allemaal nergens op. Ik bedoel, op
gegeven moment heb je ineens een BV."
Acda: „Niet 'één, maar drie. Allemaal leuk
en aardig, maar we zijn beslist niet commer
cieel. We willen nooit zelf reclames doen of
onze nummers aan commercials verkopen.
Amstel wilde ons wel, KPN, man, we hebben
miljoenen bij elkaar geweigerd. Maar ik wil
het goed doen. Ik ben niet die pik die er over
tien jaar alles doorheen hééft gesnoven. Dus
zijn we toen we zoveel geld gingen verdienen
aan platen en volle zalen naar Paul de Leeuw
ge.stapt. Die is gewoon gaan zitten en heeft
ons verteld hoe en waarom je een BV op
richt."
Dat haalt de jongensromantiek er wel be
hoorlijk af...
De Munnik: „Nee juist niet! Het is juist
heel geestig allemaal. Ik had het acht jaar ge
leden wel willen voorspellen. We staan nu
drie weken in de Kleine Komedie. Acht jaar
geleden hadden we gedacht: een dag en dan
ben je al een hele grote. Al onze shows in
Nederland zijn uitverkocht."
Acda: „We hebben zelfs het record op een
zaal in ons land. Youp van 't Hek verkocht in
veertien minuten uit, Freek de Jonge in
twaalf. Wij in zes."
Blijft er dan nog wel wat over om te bereiken?
Acda: „Zo is het wel even mooi."
MARC FLOOR
Is jullie gewoonheid dan geen pose?
Valt het jullie ook op dat zodra over Acda en
de Munnik wordt gesproken op een of andere
manier de term dertigers-romantiek ter spra
ke komt?
Acda: „De laatste tijd wel ja. Nog geen jaar
geleden waren we de nieuwe Doe Maar, om
dat onze fans 15 jaar oud zouden zijn. Ter
wijl we theater maken voor onze generatie.
Maar goed ook, want ons eerste programma
bleek populair bij vijftigers en dat was niet
de bedoeling. De eerste try-out werd voorna
melijk gewaardeerd door het gros dat nog
Acda: „Je kunt doen zoals Marco.
Om twaalf uur 's nachts in een
trein gaan staan en de Free Re
cord Shop opengooien. Wij verkopen ten
slotte ook 300.000 cd's. Maar wat moet ik
nou midden in de nacht op een treinstation?
We hebben concerten gedaan waarop we
zelf helemaal niet hoefden te zingen. Doet
het publiek wel. Lowlands, tienduizend man,
de Uitmarkt vijfentwintigduizend. Genieten
we van hoor. \inden we erg geestig. Maar de
volgende dag wil ik wel gewoon weer zelf
zingen. We zitten in de kleinkunst, niet in de
popmuziek."
De Munnik: „Het is hartstikke leuk om af
en toe te spelen dat je een grote popster
bent. Word je in zo n afgezonderde gang
naar het podium geleid, terwijl je al dof het
rumoer van de zaal hoort. Maar het is een
spel, een toneelstuk. In het theater heb je
tenminste de macht om mensen naar een
liedje dat je hebt geschreven te laten luiste
ren. In plaats van dat ze het allemaal mee
gaan blèren."
Jullie koketteren met het imago van gewone
jongens...
De Munnik: „Klopt. Dat we mooie liedjes
schrijven en leuke dingen doen in het thea
ter wil nog niet zeggen dat we Gods gift zijn
aan de wereld. Een bakker die een heel goed
brood bakt, gaat toch ook niet ineens in een
mooi pak lopen? Wij trekken op het podium
aan wat we normaal ook zouden aantrekken.
We gedragen ons zoals we ons normaal ook
zouden gedragen."
Acda: „En gympen zitten echt veel lekker
der dan van die dure leren schoenen. We
hoeven wat imago betreft ook nergens aan te
voldoen. Acda en de Munnik is begonnen
voor dertien hardrockers in Asten en dat was
al leuk. Nu genieten we elke dag van ons
succes, maar we zullen er nooit naar gaan le
ven."
Met 'Hier zijnen 'It's only Cabaret but we like if leveren Acda en de Munnik hun derde cd
en theaterprogramma af. Het Amsterdamse duo staat inmiddels garant voor platina
platen en uitverkochte zalen. Thomas Acda (33) en Paul de Munnik (30) over imago,
roem, muziek, theater en John Lennon..Mensen moeten onvoorwaardelijk zeggen dat we
geweldig zijn.
bekend was met de Tweede Wereldoorlog.
Vrij pijnlijk allemaal. Vandaag zag ik een
stropdas in ons publiek, op de tweede rij.
Dat zie je niet vaak: ik wou er nog iets van
zeggen. Maar het maakt mij niet uit hoor, ik
schrijf niet voor een publiek. Ik schrijf voor
mezelf."
De Munnik: „Je schrijft over wat je bezig
houdt. En blijkbaar is er iets, zeker in onze
liedjes, dat mensen van onze leeftijd en een
gemiddelde van net daarboven en eronder
raakt. Mensen snappen het meteen als ze
een nummer van ons horen. Misschien niet
de tekst of de bedoeling, maar wel het ge
voel."
Acda: „Ruut Weissman, onze regisseur, zei
een keer: jullie raken een snaar, wat het is
weet ik niet, maar zolang 'ie trilt moet je er
maar van genieten. Zo denk ik er ook over."
Wat de teksten betreft, hoe komen jullie aan
je zinnen
De Munnik: „Op gegeven moment komt
gewoon in me op: nu heb ik echt te lang
geen lied meer geschreven. Of ik luister naar
een plaat en denk: zo'n liedje zou ik ook wel
willen schrijven. En dan ga ik zitten. Wordt
het wel een totaal ander liedje. Thomas heeft
veel meer een zin waar hij mee rondloopt en
waar hij een liedje omheen wil schrijven. Dat
doet hij dan en vervolgens leest hij het resul
taat aan mij voor. Is het niet goed, schrijft hij
gewoon een ander liedje om die zin heen. Zo
is bijvoorbeeld 'Als het vuur gedoofd is' ont
staan. Heeft hij geloof ik wel drie teksten om
heen gemaakt."
Acda: „De zin die ik had was 'Als het vuur
gedoofd is dan komen de wolven'. Vond ik
zo goed! En rond 'Het regent zonnestralen'
heb ik wel vier teksten verzonnen. Die zin
had ik niet van mezelf, maar van m'n vrouw.
Ik heb thuis ook een deur groen geverfd,
schoolkrijt erbij, zodat ik altijd kan opschrij
ven wat me te binnenschiet. Soms duurt het
heel lang voordat ik een zin kan verpakken in
wat ik bedoel. 'De regen staat je niet' bedacht
ik al in '89, maar heb ik pas vorig jaar in een
liedje van Paul de Leeuw gezet. Ik hou van
zinnen, ik hou van woorden. Ik weet niet
waarom. Ik ben helemaal niet literair onder
legd of zo, ik ben gewoon begonnen met
schrijven."
Jullie hebben het wel vaak over John Lennon
en de Beatles...
Acda: „Ach. valt wel mee hoor. Ons tweede
Acda: „Wel in die zin dat het heus niet zo
moeilijk is om met een horde gillende fans
een grootse perspresentatie van je nieuwe cd
te organiseren. Kwestie van een goed strijd
plan, iedereen even geil maken via TMF.
Maar dan krijg je ook de nare dingen erbij.
Kom je net als Borsato in de bladen en moet
je een hek om je huis bouwen. Willen wij
niet. Om het normaal te houden heb ik al be
kend gemaakt dat ik getrouwd was voordat
ik echt trouwde. Bewust ja, ik heb geen zin in
die onzin. Ik weet niet wat ik moet met brie
ven van meisjes die ik niet ken."
De Munnik: „Wat ook lekker is: wij kun
nen met z'n tweeën door de Kalverstraat lo
pen zonder lastig gevallen te worden. Als we
stilstaan is het hek wel van de dam. Kunnen
we twee uur lang handtekeningen uitdelen
en moeten we, zoals laatst, de Sissy Boy in
vluchten."
Acda: „Maar je mag best weten dat we be
wust vanaf het begin zo gewoon mogelijk
hebben gedaan. Ik heb zelfs een keer aan de
bar een boze Hans Teeuwen gehad. 'Hou
nou eens op met dat normaal doen', riep die.
'Wij zijn toch geniaal?!' Weet ik allemaal wel,
maar ik heb geen zin in dat gedoe. Boven
dien ben je maar drie minuten geniaal in
misschien wel een heel jaar."
Maar je wilt als artiest graag succesvol zijn?
De Munnik: „Zijn we toch? Op het mo
ment dat je besluit je liedjes en verhalen op
een podium te zetten, wil je dat zoveel mo
gelijk mensen het horen. Anders moet je ge
woon mooie dingen blijven schrijven op je
zolderkamertje. Ook goed hoor, maar als wij
iets hebben gemaakt, willen we dat zoveel
mogelijk mensen het horen. Houdt me ook
bezig, het zo goed mogelijk worden. Mensen
moeten niet roepen: nou, ik weet het niet
met die Acda en de Munnik. Nee, ze moeten
onvoorwaardelijk zeggen dat we geweldig
zijn."
Acda: „We kunnen ook heel slecht tegen
kritiek. Heeft iedereen toch? Mensen die zeg
gen dat ze goed tegen kritiek kunnen, liegen.
Wat is er nou leuk aan kritiek? 'Heren, het
couplet dat u daar zingt is gewoon kut'. Lek
ker, denk je dan zeker, dankjewel? Rot op:
het is wél een goed couplet! Begrijp je?"
De Munnik: „Wij willen graag goed gevon
den worden."
Acda: „Het is toch zeker onze passie?"
Paul de Munnik (links) en Thomas Acda: „We gedragen ons zoals we ons ook normaal zouden gedragen." foto gpd emiel van lint
