Sport
De oude Peter
Kruit is opgestaan
L
MOOIERdanGOUD
randje BUITENSPEL
RDAG 9 DECEMBER 2000
Quick Boys-aanvoerder zet in op achtste plaats
Peter Kruit is aan zijn in totaal vijfde seizoen bij Quick Boys bezig, na
een korte tussenpauze van twee jaar bij eerstedivisionist ADO Den
Haag. Vorig jaar kenden de Katwijkers een rampseizoen, waarin zij
zich na het tussentijdse ontslag van trainer Cees Tempelaar op tijd
hervonden. Ook Kruit worstelde met zijn vorm en was vaker wissel-
dan basisspeler. Dit seizoen is de 27-jarige Leidenaar onder de
nieuwe trainer Ruud de Groot aanvoerder. Na een matig begin won
Quick Boys vorige week in Sassenheim verrassend met 3-1 van Ter
Leede. Een elftal stellingen voor Peter Kruit.
door GERTJAN VAN GEEN
m\ Een zwaluw maakt nog geen zomer.
■.Dat klopt, maar ik denk dat de wedstrijd tegen Ter
■eede wel een omslagpunt is geweest. Ik schatte
■ie ploeg vooraf in als een kampioenskandidaat en
Bi de tweede helft was het echt onze verdienste dat
(we wonnen. Vorig jaar wonnen we ook wel, maar
toen was het alleen voor ons erop of eronder. Nu is
Ter Leede ook nog volop in de race voor de prijzen
en dat maakte de zege belangrijker. Er was strijd en
we wilden voor elkaar werken. Dat besef moet er
j zijn. We kunnen allemaal voetballen - anders speel
je niet in de hoofdklasse - maar de instelling moet
goed zijn. Anders zijn we een heel klein ploegje en
dat is gebleken. Na de wedstrijd tegen Katwijk kre-
;en we alle eer toegeschoven hoewel we verloren.
)at was leuk, maar we moesten er wel wat mee
loen. We kregen daarna tegen Noordwijk weer een
lomper te verwerken, omdat we nog niet constant
waren. Nu is het besef er dat we keihard moeten
I werken. In de laatste twee wedstrijden voor de
vinterstop moeten we minimaal vier punten ha-
en, om te beginnen met drie tegen ARC."
Er is bij Quick Boys niets veranderd vergeleken
met vorig seizoen.
ïr .Alleen de stand op de ranglijst zegt me niet veel.
«'e hebben een andere trainer met een andere vi-
e en een nieuwe groep. We hebben een nieuwe
itart gemaakt. De doelstelling voor dit jaar is: op
wilwen. Dat roept Quick Boys al vier jaar, maar nu
moet het echt gebeuren. Het gaat vooral om het in
lassen van eigen jeugdspelers, die Quick Boys
iveer een eigen identiteit moeten geven. Met Mat-
a thijs van der Plas, Martijn Ravensbergen en Jan
Schaap zijn we op de goede weg en dan reken ik
voor het gemak Arie van Rijn (hij kwam over van
Valken '68 red.) ook tot de Katwijkers."
3. Jij bent de perfecte aanvoerder.
,,Dat moet je eigenlijk aan anderen vragen want
dat kan ik niet van mezelf zeggen. Wel ben ik een
sociaal iemand die zijn mannetje staat. Ik was niet
verrast toen ik die band kreeg. Ruud de Groot zal
ongetwijfeld ook met Gert Aandewiel daarover
hebben gesproken. Ik beschouw het als een eer. Ik
hoor bij de oude garde en het is mijn taak om de
jongeren te begeleiden en mijn ervaring over te
brengen. Ik weet niet of het betekent dat ik altijd
verzekerd ben van een basisplaats. Ik zal wel een
streepje voor hebben door die band. Iedereen weet
hoe ik speel. Ik kan heel goede dingen doen en
heel slechte dingen. Maar daar gaat het niet alleen
om. Aanvoerder ben je ook buiten het veld."
4. Als een ploeg tactische fouten maakt, ligt dat
aan de trainer.
,,Je moet van een voetballer niet meer verlangen
dan wat er in zijn mogelijkheden ligt. Maar tegelij
kertijd moet je naar iets hogers streven om vooruit
te komen. Moeilijke stappen zijn dus nodig, ook al
is de drempel soms iets te hoog. Ik zie ook wel eens
dingen gebeuren in het veld, waarvan ik denk:
'Hoe kan dat?' Door je ervaring kan je een wed
strijd meer lezen. Een tegendoelpunt is bijna altijd
te verklaren door de persoonlijke fouten die eraan
vooraf zijn gegaan. Daar is makkelijk een vinger op
te leggen. Maar als wij een wedstrijd verliezen door
een tactisch probleem, dan zal de trainer zichzelf
aansprakelijk stellen en dat meenemen naar een
volgende wedstrijd."
5. Het was een belediging voor de spelers toen
Ruud de Groot na de wedstrijd tegen Noordwijk
zei, dat 'we het met deze groep niet redden'.
„Dat was duidelijke taal en heel hard gesteld. Hij
wilde er wat mee teweeg brengen. We verloren met
Peter Kruit: „Vorig jaar hadden we op papier een goed elftal, met misschien iets te veel individualisten."
3-1 maar voor hetzelfde geld wat het 6-1 of 7-1 ge
weest. Je kan die uitspraak uitleggen alsof hij de
jonge jongens heeft laten vallen, maar zijn intentie
was anders. Hij heeft zelfkritiek en die moet je ook
hebben om tot betere prestaties te komen. Ieder
een moet zelfkritiek hebben. Maar met deze groep
redden we het wel, dat hebben we vorige week za
terdag laten zien. De achtste plaats, twee plaatsen
hoger dan vorig jaar, moet te doen zijn."
6. Jij speelt volgend jaar niet meer bij Quick
Boys.
„Dat zal wel weer een gerucht zijn waar ik niets
mee kan. Ik heb niet de ambitie om weer betaald
voetbal te spelen en ik zie ook niet zo snel een club
komen. Ik heb het veel te veel naar mijn zin bij
Quick Boys en als ze me willen houden dan blijf ik.
Ik wil minimaal tot mijn dertigste blijven voetbal
len en het liefst op dit niveau. Nieuw Zuid heeft
nog altijd veel uitstraling qua veld en ambiance.
Dat zou ik missen als hier hier weg zou gaan."
7. Jij hebt na je periode bij ADO Den Haag nooit
meer je oude niveau gehaald.
„Ik heb zeker tijd nodig gehad om me weer aan te
passen. Toen ik hier voor het eerst kwam, was het
een promotie. Toen ik terugkwam, was het een de
gradatie. Het verschil tussen topamateurvoetbal en
eerste divisie is de hoeveelheid trainingsarbeid. Bij
ADO Den Haag was mijn handelingssnelheid om
hoog gegaan en bij mijn terugkeer was ik meer ge
wend. Nu moest ik me aanpassen aan de realiteit
en tegelijkertijd werd er veel van me verwacht.
Meer dan ik kon waarmaken. Dat kwam ook door
het elftal waarin ik terecht kwam. In de eerste jaren
bij Quick Boys kwam ik vaker in scoringspositie
dan de laatste twee jaar. Van mij bestaat een beeld
dat ik veel kansen mis, maar ik heb altijd veel kan
sen nodig gehad. Dat heeft niets met faalangst te
maken, al vraag ik me wel eens af hoe het kan. De
laatste tijd heb ik weer het gevoel dat de oude Peter
Kruit is opgestaan."
8. Assistent Arie van Duijn, die vorig jaar als inte
rim-trainer Quick Boys in de hoofdklasse hield,
moet zich weer met het eerste elftal gaan be
moeien.
Aan die uitspraak ga ik me niet wagen. Het is niet
aan de orde. Hij doet het tweede en dat is zijn taak
omschrijving, ook al kent hij de club als geen an
der. Maar iedere hoofdtrainer heeft zijn eigen aan
pak en wat ik vind is in deze niet belangrijk."
9. Het publiek op Nieuw Zuid keert zich, als het
fout gaat, het eerste tegen Peter Kruit.
„Het rijmt lekker hè, 'Kruit eruit'. Ach, het is mis
schien logisch nu ik aanvoerder ben. Ik heb geen
dikke huid, maar dergelijke teksten glijden wel snel
van mijn schouders af. Anders had ik nu in Ende
geest gezeten. Ik vind het niet erg als supporters
kritisch zijn. Ze betalen entree en mogen verwach
ten dat de voetballers 's zaterdags op het veld net
zo hard werken als zij doordeweeks. Als er iemand
kotsend van het veld gaat, zoals Marnix van der
FOTO KEES VAN HOOGDALEM
Gun zaterdag, dan zijn ze tevreden.
Er staan allemaal voetbaltrainers langs de kant. Ik
vind het belangrijk om na de wedstrijd mijn ge
zicht te laten zien in de kantine. Supporters moe
ten tegen je kunnen zeggen of het goed of slecht
was. Het zijn mensen die leven voor de club en ik
ga het niet uit de weg. Ik ga wel met hen in discus
sie als ze iets zinnigs te melden hebben. Ze houden
je toch een spiegel voor."
10. Dit elftal is beter dan dat van vorig jaar.
„Dat is moeilijk te zeggen omdat het niet te verge
lijken is. Vorig jaar hadden we op papier een goed
elftal, met misschien iets te veel individualisten.
Aan het begin van dit jaar had ik er wel vertrouwen
in - iets wat werd bevestigd in de voorbereiding -
maar ik wist ook dat we het moeilijk zouden krij
gen. Eigenlijk valt het me nu niet tegen. Als je een
tussentijdse balans opmaakt, hebben we zes pun
ten te weinig."
11. Leven zonder voetbal is niets, maar met is
ook niet altijd makkelijk.
„Zo'n seizoen als het vorige moet je niet drie jaar
achter elkaar hebben. Dat is heel slecht voor je
hart. Aan de andere kant hebben we tot het eind
toe ergens voor gespeeld. Als je in de middenmoot
meedraait, voetbal je voor de kat z'n viool. Natuur
lijk draai ik liever bovenin mee en doe ik mee om
het kampioenschap, maar nu was er ook wat te
winnen. Toch moeten we na dit jaar echt omhoog
kijken en weer naar de top gaan groeien."
ijn zoon begon op zijn twaalfde met ijshockey en dit is zijn eerste
stick, handschoen en masker. Pa zei: 'Ga maar voetballenmaar
vilde hij niet. Hij wilde met vriendjes van school naar Leiden
Ik ben teamleider geworden. Daar moest je toen een curstts voor
n. Ik heb de papieren nog ergens liggen. Ik gooi niets weg.
>as een geweldige tijd. In het begin verloren ze alles met 20- of 30-
konden er geen hout van. Maar ze waren wel enthousiast. Al met
ieft hij een jaar of acht gespeeld.
:ostte verschrikkelijk veel geld, maar dat was het wel waard. Aan
ibutie was je bijna 400 gulden kwijt en dan moest je nog de uitrus
tpen en de reiskosten betalen. Overal in Nederland zijn we ge-
ik kan alle ijsbanen dromen. Voetbal houden ze nog in de buurt,
ihockey kijken ze daar niet naar. We zijn van Heerenveen tot Ge-
tot Huis op den Berg in België geweest. Vaak met een bus en soms
e 1de auto. En na afloop bleef pa nog wel eens hangen. Dus reken
uit wat het kost.
'e west wel wennen aan de spelregels, haalde voetbal en ijshockey nog
eens door elkaar. Als ze elkaar een okkie gaven of tegen elkaar op-
ten, kregen ze twee minuten straf. En ik maar schelden tegen de
isrechters. Vaak werd het ook knokken op het ijs. Na afloop moes-
langs elkaar schaatsen en elkaar een handje geven, net zoals ze
ij het begin van de wedstrijden in de Champions League doen. Als
titste spelers elkaar een handje hadden gegeven, werd het vaak
knokken. Ik kon ze als teamleider niet uit elkaar houden, omdat
og niet eens een scheve schaats kan rijden.
was de bloeiperiode van het ijshockey in Nederland. In de Menken-
in Leiden zat het altijd barstensvol bij de wedstrijden van het eerste.
101 'nwoordig is het niets meer. Soms wordt op Duitsland nog wel eens
wedstrijdje uitgezonden. Dan kijk ik altijd want het blijft een
htsportIk heb er ontzettend veel plezier aan beleefd. Dat ik al die
Hen heb bewaard, weet mijn zoon niet eens. Hij zal er wel om moe-
lachen.
gt L' GERTJAN VAN GEEN
HIELCO KUIPERS
Wijnand Rijsdam is 61 jaar, getrouwd met Fredie en heeft twee
kinderen: Wijnand (34) en Wendy (27). De Leidenaar was ruim 29
aar voetbalscheidsrechter op zowel het veld als in de zaal en is als
lid van de scheidsrechterscommissie district West III
erantwoordelijk voor de aanstellingen van de arbiters op zondag.
Daarnaast is hij rapporteur en al 27 jaar consul.
Zelden zo'n rare zaterdag be
leefd als vorige week. Terivijl
Ter Leede 1 met Quick Boys een
derby uitvocht, speelde ik tegen
het zoveelste van de Scissenhei-
mers. Na een halfuurtje was het
bij ons afgelopen. Dirk Ouwe
hand, de aanvoerder van onze
tegenstanders, tackelde nogal
ongelukkig en het gekraak was
tot in de verre omtrek te horen.
Het was de spelers die er met
hun neus bovenop stonden met
een duidelijk: kuit- en scheen
been gebroken. Nou hebben we
met Dirk de voorbije seizoenen
heel wat te stellen gehad, maar
zo'n blessure wens je nog je el
lendigste vijand niet toe. Dirk is
een uit de kluiten gewassen Sas-
senheimer en omdat er bovenop
hem blond haar krult, staat hij
bij ons elftal bekend als de reu
zen poedel.
Voetbal is een merkwaardige
liefhebberij. Rolt de bal, dan
kun je slaande ruzie met de te
genpartij hebben, maar het spel
is nog niet dood of de vrede is
getekend. Charly, onze brand
weerman, verleende eerste hulp
en in afwachting van de ambu
lance probeerde de rest van ons
elftal het lijden van Dirk wat te
verzachten. Daar lag hij dan,
onze reuzenpoedel, 38 jaar,
nooit geblesseerd geweest en
straks met een been vol schroe
ven in de ziektewet. We zullen
hem missen. Hoewel, met Dirk
weet je het nooit. Misschien
staat hij volgend seizoen weer
gewoon voor onze neus.
Toen het ambulancepersoneel
zich eindelijk over de gewonde
boog, stond ineens de verzorger
van Quick Boys tussen ons in.
Of de ziekenwagen ook nog even
naar de kleedkamer van de Kat
wijkers kon worden gestuurd.
Keeper Tom van der Niet was
onwel geworden en buiten wes
ten geraakt. Ik schrok, want ik
ken Van der Niet een beetje. Al
een jaar of vijftien. Maar toen ik
hoorde dat er glucose nodig
was, realiseerde ik me dat Tom
mies uitvallen met zijn suiker
ziekte te maken had en dat stel
de me enigszins gerust.
Na het douchen ben ik toch
Daar lag
hij dan, onze
reuzenpoedel
maar even gaan buurten in de
kleedkamer van Van der Niet.
De ook al niet kinderachtige
keeper van Quick Boys zat nog
een beetje dizzy op een bran
card. Hij had een flinke time
out achter de rug. maar toen hij
mij zag, brak er een lach door
op zijn krijtivitte gezicht. Hoe
wel ik alleen maar even wilde
informeren hoe de patiënt het
maakte, knielde ik bij Tommie
neer. Ik had de indruk dat hij
behoefte aan een praatje had.
Ik vroeg hem waar zijn vader
was. jaap van der Niet is een
prachtige Katwijker, zo één met
een markante gelooide kop en
zwart haar dat naar achteren
golft. Tom moest nu echt la
chen. „Mijn pa is in geen velden
of wegen te bekennen. Hij is er
op zaterdag nooit bij. Dat durft
hij niet. Hij gaat kapot van de
wedstrijdspanning. Dat is be
gonnen op die middag, weet je
wel? Toen is hij op het strand
gaan wandelen.
Als Tom het over 'die middag'
heeft, weet ik precies wat hij be
doelt: het te vroege hoogtepunt
van zijn keeperscarrière. Vol
gens mij was het in 1985 dat
Van der Niet door bondscoach
Bert van Lingen werd geselec
teerd voor het Nederlands elftal
onder zeventien. Dat moest, no
ta bene op het veld van Quick
Boys, aantreden tegen het Fran
se juniorenelftal. Wie er verder
meededen bij Nederland kan ik
me niet herinneren, maar het
Franse middenveld ben ik nooit
vergeten: Petit, Desailly en De-
schamps. Het werd gelijk, of een
kleine overwinning voor de
Fransen, maar Tom beleefde de
middag van zijn leven.
Dat hij nu niet de keeper is die
hij toen beloofde te worden, is
een verhaal dat niet in deze co
lumn past. Laten we het er op
houden dat Tom toch een beetje
de zenuwen van vader Jacob
heeft en natuurlijk speelt ook
zijn suikerziekte een rol. Toen
Tom zaterdag zijn bewustzijn
terugkreeg, was zijn eerste reac
tie niet: wat jammer dat ik het
niet verder heb geschopt dan
Quick Boys, maar: blij dat ik het
leven heb.
Nadat ik Van der Niet de hand
had geschud, ben ik naar de
slotfase van Ter Leede - Quick
Boys gaan kijken. Dat maakte
mijn vreemde voetbaldag com
pleet. Vijf minuten voortijd
kwam Michel Groenteman in
het veld. Hij besliste met een ge
weldig doelpunt onmiddellijk
de wedstrijd. Maar in plaats de
derby vrolijk uit te huppelen,
gooide hij er nog een imitatie
van Bruce Lee uit. Ik wist werke
lijk niet wat ik zag. Groenteman
zette het opeens op een lopen en
sprong met een gestrekt been in
op het Sassenheimse deel van
een groepje kibbelende voetbal
lers. Het gebeurde pal voor mijn
ogen. En voor die van de grens
rechter. En wat deed deze assis
tent-scheidsrechter? Niets. Hele
maal niets. Toen ik nog eens
goed keek zag ik dat de mans
billen zich samenknepen. Ken
nelijk was hij als de dood voor
nog meer mot.
JAAP VISSER
