3assenheimse historie soms woeliger dan het water uit
V~T
Sport
4ECLUB
DEWEEK
SLOOS
I sport
GESPROKEN
AAN DAG 4 DECEMBER 2000
helhlanwp watpr hnrrfdt pn hnhhelt ZwpmhaH F)p
it helblauwe water borrelt en bubbelt. Zwembad De
isbeek wekt de suggestie van een bodem vol vulkani-
ie activiteit. Aan de kant proberen opgezette palmbo-
:n tevergeefs wortel te schieten in de strak betegelde
teren. De onvermijdelijke glijbaan kronkelt zich door
zuidelijke tafereel heen. Een tropisch zwemparadijs is
omschrijving, die aan een bad als De Wasbeek tegen-
>ordig wordt gegeven. Hoe verschillend met de plaats
tar 35 jaar geleden zwemvereniging Sassenheim be-
CLUBvan deWEEK
Zwemvereniging Sassenheim
at was in een afgezet stuk
van de Sassemmervaart, nu
t meer dan een visvijver. On-
jrstelbaar voor wie het huidi-
onderkomen bekijkt. De
lers Patrick en Paul Geurds,
een voorzitter de ander
irmalig bestuurslid, hebben
jr De Wasbeek noch over de
lis nd van zaken in hun vereni-
■ni g reden tot klagen. Toch
am Sassenheim bij de over-
l van A naar B niet alleen
de stroom mee.
broers hebben de tijd van
natuurbad zelf niet meege-
akt, maar ze kunnen zich
rd 1 indenken dat het een verre
D ideale situatie moet zijn ge-
h est. „De club heeft daar nog
jaar gezeten", zegt Paul
ards vol ongeloof. „Er werd
i elijk gewoon in slootwater
t wommen. Later is een ge-
on buitenbad geopend waar
jeveer 25 jaar geleden het
ee terpolo werd opgestart. Ook
krijgt
sportmaieriaal
aangeboden
aoor:
/ijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
Jaam: Zwemvereniging
Sassenheim
irichtingsdatum: 2 maart
1965
;ams: 4 mannen, 3 vrou-
n, 1 jeugd, 1 aspiranten, 1
pupillen
Ledenaantal: 125
ïtributie: circa dertig gul
den per maand
oogtepunt: Opening van
De Wasbeek
De iieptepunt: 'afkloppen'
dat bad was niet ideaal. We
moesten regelmatig uitwijken.
Overal waar ruimte was, werk
ten we onze thuiswedstrijden
af. In Hazerswoude, het Hotel-
bad in Noordwijk, het Kokkel-
bad in Noordwijkerhout, in
Rijnsburg, in Oegstgeest in Lei
derdorp en zelfs nu nog huurt
de zwemafdeling af en toe De
Zijl in Leiden af voor wedstrij
den."
Aan de periode van omzwervin
gen door de regio kwam in 1992
een einde met de opening van
de huidige overdekte Wasbeek.
Patrick Geurds weet het nog als
de dag van gisteren. „Niet dat
onze lobby veel invloed op de
komst heeft gehad, maar de ge
meente heeft bij de uitvoering
wél nadrukkelijk naar onze
wensen geluisterd. Er waren
ook mensen binnen de vereni
ging met kennis van zaken. Zij
konden aangeven wat er fout
was aan de rapporten waar de
gemeenteraad de besluiten op
moest baseren. Zo is er onder
meer een bewegende vloer ge
komen en onze voorspellingen
over de exploitatiecijfers kwa
men veel dichter in de buurt
van de waarheid."
Veel extra leden leverde het
nieuwe bad niet op. „We waren
al een redelijk omvangrijke ver
eniging waar de onderlinge be
trokkenheid groot was. Dat is
een voordeel van een club die
onder weinig ideale omstandig
heden moest wérken. Dan
wordt de cohesie groter. Toch is
het natuurlijk goed geweest dat
we alle activiteiten van de ver
eniging in één bad konden on
derbrengen."
Een jubileum, een gezonde
club én eén uitstekend geoutil-
Ieiei;$i;zwembad. Het lijkt niet op
te kunnen, maar hét succes
heeft ook een keerzijde. „We
kunnen momenteel geen nieu
we jeugdleden "aannemen", zegt
Paul Geurds als inleiding op de
grootste grief, verwoord door
zijn broer Patrick: „Omdat De
Wasbeek commercieel wordt
geëxploiteerd, krijgen wij de in
courante uurtjes toebedeeld.
Rond etenstijd en 's avonds na
tien uur. Tijden waar bijvoor
beeld de jeugd weinig aan
hhhvihuv
Het pupillenteam zien poloën, dat heeft iets vertede-
rends. Paul Geurds: Van die kleine koppies met die
grote caps tot ver over hun oren, prachtig om te zien.
Het enthousiasme en de gedrevenheid druipen ervan
af. In het begin van het seizoen kunnen ze het hoofd
letterlijk nog nauwelijks boven water houden en lang
zaam on twikkelt zich dat tot iets wat op waterpolo be
gint te lijken. Pupillen spelen in een bad van normale
waterpolo-afmetingen. Van de ene naar de andere
kant is een hele afstand. Het enige wat afwijkt, is de
verkorte speeltijd.
Niet alleen het spel van het jongste team levert voor de
TEAAftvan deWEEIC
De Pupillen
volwassen toeschouwer ontwapenende taferelen op.
Ook de zelfi'ervaardigde wedstrijdverslagen in de
nieuwsbrief van de club zijn soms pareltjes van jeugdig
observatievermogen.
De volgende week moesten we tegen Donk. Dat wa
ren alleen maar meisjes. Ze waren heel gemeen, en
hadden scherpe nagels. De wedstrijd tegen Donk was
heel vermoeiend en we verloren uiteindelijk met 8-2. i
En:
De volgende wedstrijd moesten we tegen Vivax. We j
gingen op de fiets ernaar toe. we waren bijna te laat. J
Dat kwam omdat Dina's trapper er telkens afviel, toen!
we er waren, gingen we nog even in het kleine badje j
spelen. Daarna gingen we inzwemmen, de wedstrijd
begon en de stand liep telkens gelijk op, dus was de
wedstrijd heel spannend. Lars maakte 3 doelpunten j
en Eetke maakte er 2. We verloren net aan, met 6-5.
heeft. Ik heb onder meer over
jaar j
f'aeg
meerite geschreven. Sindsdien
is er nog weinig veranderd."
Vervolgens rakelen Patrick en
Paul verschillende akkefietjes
op, die ze sinds de opening van
De Wasbeek hebben meege
maakt. „In het begin mochten
we scheidsrechters, die bij ons
kwamen fluiten, niets van ons
zelf te drinken aanbieden. Om
dat het een commercieel
zwembad is, moesten we een
drankje aan de bar kopen. Ge
lukkig is die houding een beetje
veranderd", zegt Patrick die er
nóg wel eentje weet: „Het
zwembad regelde zelf het di-
plomazwemmen A en TL Bij on
ze vereniging kon je vervolgens
het C-diploma halen. Dat le
verde de club nog wat centjes
op en op die manier kwamen
zwemmers ook met onze ver
eniging in contact. Toen het di-
plomazwemmen geïntegreerd
moest worden, is ons dat ont
nomen."
Een eigen verenigingsgebouw
nabij De Wasbeek, daar kon de
zwem- en waterpoloclub even
eens naar fluiten. „We hadden
zelf een goed uitgewerkt plan
op tafel gelegd om op eigen
kosten een clubhuis neer te Zet
ten. Dat werd niet toegestaan.
Op de plaats waar wij ons club
huis wilden neerzetten, staat nu
een keet voor hangjongeren.
Die misgun ik ze natuurlijk niet,
maar je kan je toch voorstellen
dat wij met enige jaloezie in
Sassenheim naar het prachtige
complex van rugbyclub The
Bassets kijken."
Ondanks deze tegenslagen, ge
ven Patrick en Paul Geurds vol
mondig toe dat er beduidend
meer voor- dan nadelen aan De
Wasbeek zitten. De vereniging
kent problemen, maar lijdt er
bepaald niet onder. Zo zijn de
prestaties van de waterpolo-af-
deling van een ongekende sta
biliteit. In de eerste zeven jaren
van het 25-jarig bestaan wer
den zeven promoties gevierd.
Sindsdien zit Sassenheim onaf
gebroken in de tweede klasse.
En dat met poloërs uit de eigen
gelederen. Paul: „Ik zal niet
ontkennen dat ook wij er wel
eens aan hebben gedacht om te
kijken of we geen spelers van
buitenaf konden aantrekken,
maar al snel besloten we daar
van af te zien. Ook wat trainers
betreft. Die zijn schaars en pe
perduur en daarom stimuleren
we mensen binnen de vereni
ging om trainerscursussen te
volgen zodat ze daarna de club
van dienst kunnen zijn."
Over die keuze heerst tevreden
heid. „We beseffen dat we nooit
de top zullen bereiken, maar we
weten het niveau vast te hou
den en van onderaf is de aan
vulling geregeld. Sinds de op
richting van de vereniging zijn
we nog nooit
TEKST LOAAAN LEEFMANS
FOTO HENK BOUWMAN
IPVALLEND
AANWEZIG
aam: Arie van Rijn
Leeftijd: 21 jaar
roep: schilder
m ib: Quick Boys
itballer Arie van Rijn maak-
Pe saterdag in de wedstrijd te-
"n i Ter Leede zijn debuut in
eerste van Quick Boys. Van
a n komt van Valken '68.
or Arie van Duijn, trainer
Quick Boys 2, werd de
«back dit seizoen naar
tuw Zuid gehaald.
)u \arom zijn bijna alle spelers
°c i Quick Boys schilder?
weet niet echt hoe dat komt.
sschien is het zo dat als je
t weet wat je wilt worden,
je dan maar schilder wordt,
or mij was het in ieder geval
een bewuste keuze.
'am je basisplaats tegen Ter
'de als een verrassing?
isoluut. Ik had bij Quick
^5 tot dan toe alleen maar in
est ik me op het laatste mo-
nt nog omkleden en op de
ik gaan zitten bij het eerste,
,r? dat Ruud Bos in die wed-
jd geblesseerd raakte. En
n kreeg ik deze week ineens te
en dat ik erbij zat.
sf van zenuwen?
'el een beetje. Het is toch iets
'l anders als je voor een
ofdklassewedstrijd het veld
komt lopen. Veel meer men-
meer aandacht van de me-
En het niveau ligt hoger. In
begin had ik nog wel wat
>eite met de snelheid van het
maar daarna ging het best
,eI 'd, vind ik zelf. Dat kwam
1 tuurlijk ook omdat de hele
ieg zaterdag lekker draaide.
hoe gaat het nu verder?
zou het niet weten. Ik zal in
loop van de week wel horen
k erbij mag blijven. De spel-
\ze tegen ARC zal waarschijn-
de doorslag geven. Tegen Ter
■de deed ik mee vanwege de
'tiek. De trainer wilde iets de-
siever spelen.
mm
Powder Pipe snowboarden voor vrouwen, Laax, Zwitserland. December 2000.
FOTO AP ARNO BALZARINI
\p/' -?&
Zwemster Inge de
Bruijn in het Alge-
meen Dagblad:
„In 1992 tijdens de
Spelen in Barcelo
na wilde ik per se op de foto met
de wereldkampioen verspringen
Mike Powell. Ik keek huizen
hoog tegen die man op, hij was
mijn idool. De foto die van ons
is gemaakt, heeft jaren boven
mijn bed gehangen. In Sydney
kwam ik hem weer tegen.
Deze keer wilde hij met mij op
de foto.
Idem:
„In het Holland House, bij de
huldiging, kreeg ik een voor
proefje van wat me te wachten
stond. Het was heel onwerkelijk.
Ik dacht: leuk, gezellig podium
op, mensen bedanken en dan
zelf een klein feestje bouwen.
Echt niet. Mensen stonden te
duwen en te gillen, wilden me
aanraken, wilden een handteke
ning, de tent ging uitzijn dak.
Ik voelde me net Madonna.
Feyenoord-jeugdtrainer Henk
Fraser over Leonardo in Sport
week:
„Hij kent zijn gelijke niet in Ne
derland. Nu al niet. En ik heb
zelf nog nooit met of tegen ie
mand gespeeld die zo'n actie
heeft als hij. Van Basten was
veel completer, sluwer, maar als
ze allebei op je zouden afkomen
met de bal? Ik weet het niet
hoor.
KNSB-schaatscoach Gerard
Kemkers in Sportweek:
„Ik zou topcoach worden. En
dan wil ik ook een topploeg.
Ik wilde mijn kern daarom aan
vullen met toppers als Ids en
Annamarie. En dat ging dus
even niet door. De ploeg werd
aangevuld met Frouke Oonk,
Emiel de Jager en Jeroen Hair-
wassers. Had ik het even zwaar.
Dat leverde spanningen op en
uiteindelijk was ik helemaal
stuk, kapot, leeg voelde me niet
lekker.
Heerenveen-spits Harris Hui-
zingh in Voetbal International:
„Veel voetballers beseffen niet
hoe verwend ze zijn, hoe ver ze
buiten de maatschappij staan.
De meesten weten niet wat het is
om te moeten rondkomen van
veertigduizend gulden, ze weten
niet eens wat de ziekenfonds
grens is. Je hebt met tieners te
maken die meer verdienen dan
hun vader ooit zal doen. Het
wordt de jeugd te makkelijk ge
maakt."
Idem:
„Toen ik beginnend prof was,
moest ik knokken om in kleed
kamer 1 van FC Groningen te
komen. Je werd over de hekken
geschopt, als het ware ont
groend, dat hoorde gewoon bij
het opleidingstraject. Tegen
woordig worden jonge talenten
door trainers, spelers en club
mensen met fluwelen hand
schoenen behandeld. Op zich
prima, maar als je weerstand en
de absolute wil om te winnen
wilt kweken, zul je jongens ook
maar eens over de grens moeten
jagen."
Frank de Boer over Oranje's
uitverkiezing als team van het
jaar in Nieuwe Revu:
„Ik wist niet eens dat die prijs
bestond. Mijn vrouw zei nog
lachend: 'En dan moet jij die
prijs straks natuurlijk gaan op
halen Ze zou nog wel eens ge
lijk kunnen hebben. Ik stond
ook niet te springen toen ik het
las. Het is leuk en aardig maar
je kunt het toch moeilijk een
pleister op de wonde noemen.
Idem:
„Maar ach, het is wel leuk voor
het Nederlandse voetbal, en als
je onze laatste twee toernooien
ziet, komen we er ook wel voor
in aanmerking. Frankrijk na
tuurlijk ook, daar niet van. Ik
denk dat we die prijs hebben ge
kregen omdat de FIFA gechar
meerd is van attractief, aanval
lend voetbal. Zal wel met vleu
gelspitsen te maken hebben, ja.
Maar vleugelspitsen...tsja, je
wilt natuurlijk ook een keertje
wereldkampioen worden."
Ruiter Albert Voorn over de
'winst' van Sydney in De Tele
graaf:
„Geen gulden rijker. Iedere och
tend sta ik nog om zes uur met
de mestvork in m'n handen.
Sportief gezien ben ik daarente
gen onbetaalbaar rijker gewor
den. Sydney heeft zo'n overwel
digende indruk op me gemaakt,
dat ik het stalbeleid heb afge
stemd op Athene 2004. Bij de
Rabobank in Someren zijn ze
daar niet van onder de indruk.
Evenmin van het eremetaal. Ik
wil een nieuwe vrachtwagen ko
pen en moet voor
de financiering
zoals iedereen ge-
woon acht pro-
cent betalen.W
