'Smoking in smoking' voor het goede doel The 50 Million Elvis Fans wint Beatles-coverwedstrijd in Join Cocktail/Cultuur&Kunst Afscheidsfeestje Vrouwennetwerk met kunst, champagne en penninge 'Is dit nu echt of nep?' Zuid-Afrika in het Volkshuis Echo der Duinen bewa; het leukste voor het laa Prominente streekgenot eten 15.000 gulden bije< DINSDAG 28 NOVEMBER 2000 945 Voor sommigen is er altijd een reden voor een feestje. Zelfs als je wordt opgeheven. Het doek valt voor het Vrou wennetwerk van de Leidse uni versiteit. Bijna twintig jaar is er over de positie van vrouwen binnen de universiteit gedis cussieerd, geklankbord, genet- werkt en getraind. ,,En het is heus niet zo dat we zeggen: het werk is gedaan. Het aantal vrouwen in hogere functies is nog altijd bedroevend laag. En het haantjesgedrag van man nen is niet verdwenen; vrou wen worden soms nog altijd niet serieus genomen. Maar tja, het zijn andere tijden. Mis schien verdwijnen we ook van wege de bezuinigingen", zegt Elly-van Venetiën, destijds de eerste coördinator van het Vrouwennetwerk." Het gezelschap dat die middag de oude universiteitsbiblio theek betreedt, is niet zichtbaar bedroefd. Een honderdtal vrou wen, een enkele man; het ons- kent-ons-sfeertje is onmiddel lijk aanwezig. Dora Dolle-Wil- redactie: Miep Smitsloo-De Graaft en Paul de Tombe telefoon: 071-535 64 84. Pink Meltzer, Corrie van Maris en Elly van Venetiën (v.l.n.r.), drie beeldbepalende vrouwen van het Vrouwennetwerk van de Leidse universiteit. Op de achtergrond een gedeelte van het banier. foto mark lemsen is er. de winnares van de Leidse Emancipatie Prijs („Emancipatie is iets voor vrou wen én mannen geworden"). Pink Meltzer domineert na tuurlijk, de huidige coördinator, tevens bekend als aspirant nachtburgemeester en dichte res. Universiteitsvoorzitter Loek Vredevoogd loopt net voor aanvang van het feest haastig weg. „Ik moet naar Utrecht. Maar Pink, veel succes." De vrouwen laten iets tastbaars achter. Aan Joris van Bergen, vice-voorzitter van het College van Bestuur - én man - de eer om het kunstwerk te onthullen dat voor eeuwig achter de lift in het oude UB-gebouw zal prij ken. Kunstenares Corrie van Maris ontwierp een banier met de gezichten van 99 vrouwen en één man. „Het zijn allemaal vrouwen die bij de universiteit werken, die gezichtsbepalend zijn voor een afdeling." En die ene man? „Dat is Willem van Oranje, de stichter van de uni versiteit. Hij zal geen jaloezie opwekken onder de mannelijke universiteitswerknemers. Joris van Bergen weet niet of hij moet huilen of lachen vanwege het naderende afscheid. „Als luis in de pels is het instituut zeker nuttig geweest. Het is aan de ene kant jammer dat het Vrouwennetwerk zo niet kan doorgaan, maar ik denk dat het onvermijdelijk is. Qua perso neelsbeleid is de rol van het netwerk meer geïntegreerd in het beleid dat we hebben." Ver volgens reikt Van Bergen lustrumpenning van de ui siteit uit aan het trio Meltj Van Maris en Van Venetië Drie vrouwen die een grol bij het Vrouwennetwerk h ben gespeeld en die ongel feld nog van zich zullen la horen. Over Maxima, een lustrumfeest en een advocaat Hij is één van de meest bekende advocaten in de Leidse regio, maar op recepties en feestjes zie je Ton van der Pluijm zelden. Hij heeft er geen tijd voor, verdiept als hij doorgaans is in de spraakmakende za ken die hij krijgt voorge legd. Maar op het lustrum feest van de eerste och tend-Rotaryclub Leiden AM prijkte hij samen met echtgenote Anneke op de dansvloer. Leiden AM bestaat vijfjaar en komt wekelijks rond de klok van half acht s mor gens bijeen in Stadscafé Van der Werff. Op de le denlijst staan bekende na men als Kees Klerks (voor zitter Leiden Promotie), Douwe Breimer (toekom stig rector-magnificus van de Leidse universiteit), Harry Bruens (secretaris Hoogheemraadschap van Rijnland), Bas van Gelle- cum (BasNeon), Nico Cus- ell (de notaris) en Leo Kamphues (de bekende horecaman). Restaurant Allemansgeest in Voorschoten was het de cor van het lustrumfeest. Allemansgeest-eigenaar Flip Lucie schoof bij het gezelschap aan en beves tigde hetgeen de bladen on langs schreven": Maxima en Alexander hebben er on langs gedineerd! Lucie: „Het was zwaar geheim, maar natuurlijk is er altijd wel een gast die iets ziet en stiekem foto's maakt" Dat een wens razendsnel in vervulling kan gaan, bleek vorige week weer eens in het restaurant Fabers. Tijdens het Leids sigarengala dat daar werd gehouden, verzochten de organisatoren de alom tegen woordige Aad van der Luit de cheque uit te reiken 'voor het goede doel van de rokers avond': de Stichting Kinder fondsen LUMC. Van der Luit, zelfbestuurslid van het Ronald McDonaldhuis deed dat graag en overhandigde het papier ter waarde van 1.000 gulden aan de fondsenwervers Sabien Bent veld en Marion Israëls „in de hoop dat dit een aanzet is tot verschrikkelijk veel meer." Hij was nog niet uitgesproken of het bedrag was al met 1.500 gulden verhoogd. Voor dat geld kocht advocaat Peter Lamme ter plekke het schilderij dat kunstenares Annemarie Keere- weer net daarvoor had ge schonken aan het Jeugdcen trum van het Leids Universitair Medisch Centrum. Het was het aardigste intermez zo van het Leids sigarengala, dat gezien de gewenste Weding de toepasselijke naam 'Smo king in smoking' had meege kregen en muzikaal werd bege leid door een troubadour. Voor het overige werd er tijdens het voortreffelijke diner lustig op los gerookt door de ongeveer vijftig verzamelde vrouwen en Aad van der Luit (m) overhandigt de cheque aan Sabien Bentveld en Marion Israëls. Henk van der Zee, An nemarie Keereweer en Theo Zandvliet (v.l.n.r.) kijken mee. foto henk bouwman vooral mannen. Sigaren na tuurlijk. Na de ontdekking van Amerika en de tabaksplant aanvankelijk statussymbolen bij uitstek, in de negentiende eeuw een ware hype in Victoriaans Engeland en later in de VS, en vervolgens massaal uitgedrukt als gevolg van anti-rookcampagnages. Maar de sigaar is weer helemaal terug. Zelfs in de United States, waar rokers tegenwoordig bijna als melaatsen worden be schouwd en verdreven zijn uit openbare ruimten. In zijn pri- vévertrekken mag Clinton er graag eentje opsteken, en in restaurants worden weer beslo ten sigarendiners belegd. Die trend is overgewaaid naar Nederland. Sigarengala's in Scheveningen en later Noord- wijk, brachten zakenman Theo Zandvliet op het idee zo'n gala ook in Leiden te organiseren.. Ondersteund door accountant Jan de Wolf, bankdirecteur Jan van der Bosch, bouwer Boy van Dijk en restauranthouder Henk van der Zee, bracht hij 'Club Batavorum' voor de tweede keer dit jaar bijeen 'om te roken en te babbelen'. Of nou ja, clubEr is geen be stuur en er staat niets op pa pier, maar alles wordt wel gere geld", aldus Zandvliet die een vaste kern van 'een man of tien, vijftien' telkens aanvult met 'verse' bezoekers. „Om de juiste melange te krijgen en de ge spreksstof fris te houden." Aangeschoven waren ditmaal onder anderen Kees Klerks, huisarts Har Meijer (die in jan- urari 60 wordt), tegelzetter Wim Bemelman, maar ook Jan Sel- sig, oud-directeur van de Schimmelpenninckfabrieken en voorzitter van het Grand Ga la du Cigar in Noordwijk, on dernemer Edwin Hatenboer uit Sassenheim, advocaat Marcel Hengst uit Katwijk, Wil Roden burg van café 't Kaisertje en loodgieter Hennie van Kampen uit Hazerswoude. Zeer verschil lende types, maar ze voldoen allemaal aan het profiel van de sigarenroken zoals geschetst door Zandvliet: 'Bourgondisch en eigenzinnig'. En impulsief, zoals bleek in het geval van Peter Lamme. Met de woorden: „Dan hoeven jullie er niet mee te fietsen", nam hij het aangeboden kunstwerk meteen over van de fondsen wervers van het Kinderfonds. Uiteindelijk staken zij dus nog het meest op van het sigarenga- jeugdtheater recensie paulien koopmans Voorstelling 'Knalrood' door Tamar Ge zien 26/11LAK theater. Leiden. Computers zijn en blijven dom. Hoe zo'n apparaat de stem van een mens kan imiteren, dat we ten we nog niet precies. Voor wetenschappers zijn vooral de intonatie en melodie grote struikelblokken. Dat merk je ook als je een telefonische hulplijn belt. Vaak herhaalt een verbaasde stem de cijfers die je notabene zelf hebt ingetoetst. De stem die klinkt als iemand die niet begrijpt wat hij zegt. Dat is ook een beetje dom. Grappig is dat sommige mu ziekinstrumenten juist heel goed de menselijke stem kun nen nadoen. Daar kan je mooie trucjes mee uithalen. Mooi voorbeeld is de derde symfonie van de Poolse componist Go- recki. Daarin vloeit het geluid van de muziekinstrumenten naadloos over in de ijle stem van de sopraan Zofia Kilano- wicz, zodat je niet meer weet wanneer je de stem hoort en wanneer een muziekinstru ment. In de muzikale voorstelling 'Knalrood' maakt theatergroep Tamar regelmatig gebruik van ditzelfde principe. Vier muzi kanten presenteren zich in deze voorstelling als zogenaamde 'rovers en hartedieven'. In hun quasi-historische uitdossingen slepen zij wonderlijke (muziek) installaties met zich mee. Toni- no komt het toneel op met een fiets die is voorzien van aller hande percussie-instrumenten, potten en pannen, toeters en bellen. Marko duwt een schei kunde-opstelling voor zich uit en speelt bas. Nicolaus is saxo fonist en houdt zich voorname lijk schuil onder een ladder, en Maria rijdt rond met een make- up-tafel en speelt trompet. 'Knalrood' is een voorstelling zonder echte lijn. Er zijn een paar verhalende fragmenten, maar die hebben eigenlijk geen betekenis. Alles draait om het muziekmaken. Die muziek houdt het midden tussen jazz, circus- en zigeunermuziek. Vrolijke muziek, dus. De vier muzikanten dagen elkaar voort durend uit, spelen samen of proberen elkaar te overtroeven in lawaai. En uit bijna ieder voorwerp weten ze wel geluid te persen. Desondanks komt 'Knalrood' niet echt tot ontplooiing. Alles blijft net zo nietszeggend als het aan het begin van de voorstel ling ook al was: de gekke sfeer, de vrolijke muziek en de rare muzikanten. Als toeschouwer word je daardoor niets wijzer. Typerend is de opmerking van een meisje uit het publiek: 'Is dit nu echt, of is het nep?' leiden In het Leidse Volkhuis konden be zoekers het afgelopen weekeinde kennisma ken met de Zuid-Afrikaanse literatuur en met muziek, dans en theater uit dat land. Onder deel van het programma was een workshop dansen, verzorgd door de Afrikaanse band Afro Vibes. De deelnemers hadden het dui delijk naar hun zin. foto mark lamers marieke van gompel „Qua muzikaliteit zitten de nummers een en twee op hetzelfde niveau," zegt Jan Brands- ma, „maar de bandleden van de The 50 Mil lion Elvis Fans zijn het beste op elkaar inge speeld. Daarom hebben zij de eerste prijs ge kregen." Brandsma is een van de juryleden tijdens Beatlemania, de zesde coverwedstrijd in het jongerencentrum Join in Noordwijk. En in die hoedanigheid moet je nu eenmaal een keuze maken. „De regionale bands krijgen een beoorde ling op het gebied van muzikaliteit, originali teit en podiumpresentatie", vertelt Albert Imthorn, voorzitter van PopPodium Noord wijk en tevens coördinator van de beatles- coverwedstrijd. De deelnemende bands zijn ditmaal The 50 Million Elvis Fans, A Biscuit Party, M.S. Dos, Agaric, Trio Johan en de Moos en de gelegenheidsformatie Sjoerd en de Smurfen. Ze komen, misschien niet toe vallig, allemaal uit de buurt. In pak en stropdas en met een nepsnor op het gezicht geplakt, geven de bandleden van 50 Million Elvis Fans hun eigen interpretatie van het wereldberoemde Liverpoolkwartet. Ondanks dat de snorren regelmatig loslaten, verloopt het optreden, gevuld met bekende Beatlenummers, gesmeerd. De band krijgt voor het behalen van de eerste prijs een 'gouden' lp uitgereikt met een groene appel in het midden. „Dit is afgeleid van het pla tenlabel Apple van The Beatles", zegt Imt horn. Voor een kenner is dat gesneden koek. De band A Biscuit Party speelt de num mers van de Beatles in een rockversie. Vooral het zuivere stemgeluid van de Engelse lead zanger valt erg in de smaak bij het publiek. „Ik vind het heel goed", zegt een bezoeker. „Ze zijn daarnaast bijzonder omdat ze als enige 'Beatles' een vrouw in de band heb ben." Met één punt verschil slechts eindigt A Biscuit Party op de tweede plaats terecht. Net als de rockversie van A Biscuit Party combineert de band M.S. Dos de muziek van de Beatles ook met een andere stijl. Zij spe len enkele reggaenummers waarbij de band leden in het Duits zingen. Het optreden van Sjoerd en de Smurfen lijkt voor een leek meer op één lang intro. Het ontlokt een toeschou wer de opmerking: „Tering, wat een takke- herrie." Maar de echte Beatlefan klinkt dit nummer bekend in de oren. „Ze spelen 'Number Nine', ik vind deze groep het bes te", zegt een echte fan. Die eraan toevoegt dat hij alle Ip's en cd's van de Beatles in bezit heeft. Omdat er veel variatie is in de optredens, is er een breed publiek in Join aanwezig. Veel jongeren, vaste bezoekers die voor de gezel ligheid komen en natuurlijk echte Beatles- fans. Een man uit Engeland vertelt dat hij ooit twee concerten van de echte Beatles heeft bijgewoont. Een andere fan: „Ik zit nog hier eigenlijk nog te wachten op een Stones- avond. Dan kunnen we tenminste met toma ten gaan gooien, zoals dat vroeger wel ge bruikelijk was." Lezing over joodse artiest Het Genootschap Ned t Israël houdt woensdag 1 zing over 'Joodse artistei e Nederlands Cabaret'. W. lissen schets op die av< r geschiedenis van het lands Cabaret en de joodse artiesten daarin llc gespeeld. Historische {>1 opnamen ondersteunen r zing, die plaatsvindt in 1 venzaal van de joodse sy e in Leiden, Levendaal 14.1 zing begint om 19.30 uui 2 muziek recensie robert t. meuer Muziekgezelschap Echo der Duinen mmv leerlingenorkest Gezien 24/11 Northgohal, Noordwi|k Het christelijk muziekgezel schap Echo der Duinen on dervond bij de uitvoering van het najaarsconcert vast hinder van de regen. Het publiek liet het al voor de Reis van Co lumbus begon een beetje af weten. In de zeker niet volle Northgohal deed het leerlin genorkest de warming-up met een vijftal nummers. Ondanks enkele dissonanten, lieten de leerlingen horen goede leer lingen te zijn. Onder leiding van Willemeyn .van Duyn voerden zij op swingende wij ze nummers als 'Vlieg met me mee' - uit de film Abeltje - en 'Snooze your Noose Blues' op. De drumband, onder lei ding van Krijn de Bruin, bracht mooi technisch drum- werk, maar weinig spektakel. Stuurs voor zich uit kijkende jongeren, keurig halfrond op gesteld, speelden nummers als 'Guardian Angel' en 'Out of Kenia'. Prima gespeeld en leuk om naar te luisteren, maar weinig onderhoudend. Een beetje meer swing meer beweging op het um en het was een perfei treden geweest. e Na de pauze werd dui" dat de Echo der Duine f leukste voor het laatst ha waard. Toen nam de en c siaste en geïnspireerde N u de Haas het inmiddels veerde publiek mee of muzikale reis langs de p die Columbus in 1492 h; nomen, en die uiteindel e ontdekking van Amerik gevolg had. Acht swinjn muziekstukken uit lande u langs die route lagen w r enthousiast en professi i gespeeld. Michel de Haas praat i avond als een volleerd ju tainer aan elkaar en ha a huiswerk gedaan. Tusse eerste nummer, 'The M c Zorro', en het laatste nur wist hij naast prima dii werk ook steeds leuke a dotes te vertellen over d c van Columbus zelf. De m rettes kleurden de wat sche avond op met een optreden. Al met al voe fans een leuke beleveni onderhoudende muziel re wel wat meer kleur en v a ritme op het podium hat r nen hebben. Even voorstellen: Ellen Reuter, per 1 september het nieuw zicht' van het Leidse Ronald McDonaldhuis. Zij is de opv ster van Mieke Crijns, die naar het landelijke Ronald McDor fonds is vertrokken. Reuter kon afgelopen week in het Koetshuis een cheque ine; ren van 15.000 gulden - een dergelijke opsteker kan het opva huis voor ouders van ernstig zieke kinderen altijd gebruiken geld is bijeen gesprokkeld met... ontbijtjes. Zo'n tachtig min meer prominente streekgenoten komen maandelijks bij elka ke derde donderdag van de maand), netwerken een uur lang kauwend, betalen daar een x-bedrag voor en dat geld wordt lijks aan het Ronald McDonaldfonds afgedragen. Het nuttige het aangename verenigen, heet zoiets. En dat gaat al zes jaar De maandelijkse ontbijten spelen zich in steeds wisselende naire locaties af en mogen zich in een groeiende popularitei heugen. Zo meldden onlangs John de Boer en Arie Stevens busmaatschappij Connexxion zich als lid aan, evenals Heini kopstuk Peter van Gelder. Bestuurslid Ron Bavelaar van t nieuwe manager Ellen Reuter. het Leidse Ronald McDonaldhuis r- foto taco va

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 18