'Het
zijn'
kan niet in één keer weg
'In Nederland wordt zeilen
niet als topsport beschouwd'
Sport
Spelregels?
De kritiek in de
Italiaanse kranten
loog er de laatste
weken niet om.
Edwin van der Sar,
vorig seizoen
bejubeld als minst
gepasseerde keeper
van de Serie A, kon
er in één keer niets
meer van. De
Voorhouter werd
na de uitschakeling
van Juventus in de
Champions League
zelfs belaagd door
woedende fans. „Ik
denk dat het ergste
wel voorbij is", zegt
Van der Sar
woensdagochtend
na de training in
Turijn. „Het waren
zware weken. Ik
heb even geen
goede periode
gehad, met een
aantal tegenslagen,
en ik zat even niet
lekker in mijn vel.
Maar op zich gaat
het de laatste tien
dagen de goede
kant op."
door GERTJAN VAN GEEN
Edwin van der Sar tijdens de competitiewedstrijd tegen Brescia van afgelopen zondag. Het duel eindigde in 0-0. foto ap
ZATERDAG 25 NOVEMBER 2000
Een gesprek met Van der Sar regelen heeft wat voe
ten in de aarde. Twee pogingen daartoe blijken
vruchteloos. De Voorhouter heeft even geen zin in
journalisten, vooral niet uit Nederland. Vorige week
vrijdag gaf hij voor het eerst in lange tijd een vluchti
ge persconferentie in het Italiaans en pas na lang
aandringen is hij bereid om woensdag na de training
tien minuten - en geen seconde langer zal later blij
ken - vrij te maken om wat vragen in het Nederlands
te beantwoorden.
Dat Van der Sar niet met zijn ziel onder zijn arm
loopt, is op de training al duidelijk. Uit niets blijkt
dat zijn hoofd op het hakblok ligt. Kranten schreven
dat de doelman handen van boter had gekregen,
journalisten gaven de 30-jarige Nederlander de
nieuwe bijnaam 'Van der Gol'. De grootste critici, die
het vorige seizoen alweer vergeten zijn, menen dat
de 30-jarige Nederlander zijn basisplaats al kwijt was
geweest als de half geblesseerde 38-jarige reserve
keeper Michelangelo Rampulla een goed alternatief
was geweest, juventus heeft inmiddels wel de Uru-
guayaanse doelman Fabian Carini aangetrokken.
Carini arriveert over twee maanden in Turijn. Van
der Sar zegt zich niet bedreigd te voelen en verwel
komt de concurrentie als extra motivatiebron.
Na een uur krachtoefeningen en door keeperstrainer
Vecchi ingeschoten ballen verwerken, zwaait hij
naar een groep schoolkinderen langs de rand van
het veld. Die beantwoorden zijn geste met een luid
gejoel. Als hij aanstalten maakt om het véld over te
steken, wordt het kabaal alleen maar groter. Zo groot
zelfs dat de juist vertrokken klas, tot op dat moment
strak begeleid door twee oude nonnen, en masse te-
rugstormt naar het hek waar Van der Sar zojuist is
gearriveerd. Het tovert zelfs een lach op de gezichten
van de twee van hun autoriteit beroofde zusters, die
driftig op zoek gaan naar papier voor het jonge grut,
dat een handtekening wil bemachtigen.
De schoolkinderen interesseert het niet, dat Van der
Sar niet keept zoals de supporters gewend zijn. ,,Ik
doe het niet extreem veel, maar meestal wel", aldus
Van der Sar. „Het hoort erbij en het gebeurt niet zo
vaak dat er een schoolklas staat. Het kost twee minu
ten en dan heb je een hoop mensen blij gemaakt.
Vandaag was het zelfs rustig. Als het lekker weer is,
staan er meer mensen, nu is het wat kouder."
Omdat de winter ook in Turijn zijn intrede doet,
slaat een beperkt aantal mensen de training gade.
Hoewel er een flauw zonnetje schijnt, is het water
koud in het door betonrot aangetaste trainingsstadi
on. Het meeste geluid, voordat de schoolklas arri
veert, komt van een groep heren op leeftijd, die drif
tig discussiërend en gesticulerend elkaar wat duide
lijk proberen te maken. De Black White fighters, de
gevreesde harde kern van Juventus, laten zich niet
zien aan de Via Filadelfia. De Ultra's zouden Van der
Sar en consorten belaagd hebben na de wedstrijd te
gen Panathinaikos (3-1 verlies en daardoor uitge
schakeld), maar in een op het mededelingenbord ge
prikt pamflet keuren de fighters die actie af en ont
kennen ze officieel elke betrokkenheid.
Van der Sar nam vorige week vrijdag de schuld op
zich voor een tegengoal van Panathinaikos en eentje
twee weken geleden tegen Lazio Roma. Hij beoor
deelde een afstandsschot van de Chileen Salas com
pleet verkeerd, wat tot puntenverlies leidde. Trainer
Ancelotti vroeg hem in de rust zelfs of hij nog door
wilde gaan. Van der Sar peinsde niet over een wissel
en hield in de tweede helft stand. Ook in het uitduel
tegen Brescia, afgelopen zondag, liet hij zich weer
van zijn betere zijde zien.
Een verklaring voor de zwartste periode uit zijn car
rière heeft hij niet. Van der Sar: „Iedereen heeft wel
eens een periode dat het minder gaat, maar bij een
keeper valt het eerder op. Zeker als het belangrijke
wedstrijden zijn."
Of het EK van de voorbije zomer te diepe sporen
heeft achtergelaten, kan hij niet zeggen. „Ik heb een
aantal theorieën daarover gelezen. Ik heb nog nooit
vijf weken vrij gehad. We hebben een iets andere
voorbereiding gehad en de eerste belangrijke wed
strijd was gelijk voor de Champions League. De
competitie begon pas op 1 oktober. Het zou kunnen.
word op zich ook nog wel met rust gelaten. In het
zuiden van Italië bent kun je amper over straat lo
pen. Dat valt hier mee, ik hoef geen zonnebril op en
een pet. Ik ben gisteren nog rustig wezen winkelen.
Natuurlijk spreken mensen me aan, maar geen grotè
dingen. Turijn wordt een beetje gezien als een koude
stad in Italië."
Wellicht dat hij het gevoelsleven van de fans onder
schat. Voetbal is nu eenmaal levensbehoefte num
mer een in Italië en voor Turijn geldt niets minder.
Als Juventus verliest, huilt het deel van de stad dat
niet voor Torino, de tweede club, is. Op straat vragen
naar een mening over Van der Sar levert dan ook
steevast dezelfde antwoorden op. De mondhoeken
trekken naar beneden en de duimen gaan omlaag.
„Van der Sar, si. Grote keeper, maar nu... Vorig jaar
ja." Het is de waan van de dag, morgen kan alles an
ders zijn.
Charles Maurisse spreekt op zachte toon. De grijzen-,
de vijftiger runt ruim twaalf jaar een fanshop in het
hart van de stad, naast het Piazza San Carlo. Als
klein jongetje keek hij al naar zijn helden en nog is
hij tweewekelijks in stadion Delle Alpi aanwezig.
„Heel juventus is zwak op het moment", stelt Mau-,
risse treurig vast. Hij knijpt zijn ogen samen, en
denkt lang na. „Zidane, Del Piero, Davids en ook
Van der Sar. Ze zitten in een slechte periode. Het
probleem is psychisch. Ze staan allemaal onder de
grote druk. De spelers zijn allemaal te moe. Het
komt allemaal door het vele geld, dat ze verdienen.
Toen ze naar Griekenland gingen om tegen Panathi
naikos te spelen, riepen ze allemaal dat ze zeker zou
den winnen en dat ze veel geld gingen verdienen.
Maai' het is niet alleen Juventus dat lijdt. Kijk maar
naar Inter. Grote namen maar geen prestaties."
Het heilige Juventus-vuur brandt nog van binnen,
laat daar geen misverstand over bestaan. Maar vroe
ger werd er nog met het hart gespeeld. „Bij een te
gendoelpunt geven ze elkaar geen schouderklopje,
maar beginnen ze te schreeuwen."
Zelf moet Maurisse zijn boterham ook grotendeels
aan Juventus verdienen. Zijn kritiek op keepers
handschoenen met de afbeelding van Van der Sar
(„Zie je, daar krijgt hij geld voor") komt meer voort
uit frustratie over de slechte resultaten dan uit ei
genbelang. Bianconero is, ondanks de slechte resul-_
taten, nog steeds zijn grootste inkomstenbron.
De shirts van Van der Sar gaan niet hard. „Negen
van de tien shirts die ik verkoop zijn die met met
nummer 9 erop, van Del Piero. Een op de honderd is
een keepersshirt van Van der Sar. Maar keepersshirts
verkopen toch al heel slecht. Alleen van Tacchoni
vroeger en nu misschien van Barthez. Dat zijn man
nen met charisma."
Legende Tacchoni, oud-doelman van Juventus, le
verde de laatste weken de zwaarste kritiek. Hij om
schreef Van der Sar als een voetballer die beter met
zijn voeten is dan met zijn handen, en vond hem
achteraf gezien toch een te groot risico voor het Itali
aanse spelsysteem.
Van der Sar heeft het voor kennisgeving aangeno
men, voelt dat betere tijden ieder moment kunnen
aanbreken. De midweekse wedstrijd met Oranje te
gen Spanje (1-2 winst) hielp bij de ommekeer. Van
der Sar: „Dat was wel lekker natuurlijk. Met die jon
gens en met die trainer ben ik opgegroeid. Het is een
gevoel van thuiskomen, zeker als je in een moeilijke
situatie zit. Dan is het nog lekkerder, dat ik me in
mijn eigen taal kan roeren en grappen kan maken. Ik
was natuurlijk niet de enige die het moeilijk had.
Frank de Boer, Winston Bogarde en Michael Reiziger
spelen niet veel. Het was goed om weer even met
mijn oude maatjes te zijn en belangrijk om gewoon
relaxed een wedstrijd te spelen. Dat is wel gelukt."
Ontspannen kunnen zijn optredens in de nabije toe
komst niet zijn. De aasgieren boven Delle Alpi zullen
iedere beweging meer dan kritisch volgen en zich bij
het minste geringste op hem storten. Van der Sar
houdt moed: „Ik moet proberen rustig te blijven.
Weten wat mijn kwaliteiten zijn en weten wat ik ge
presteerd heb in het verleden. Het kan niet in één
keer weg zijn."
Roy Heiner tocli aan de start in race rond de wereld
Roy Heiner tekende deze week
een contract als schipper voor
de Volvo-oceaanrace, de meest
aansprekende zeilrace rond de
wereld. Heiner (40) deed dat
met gemengde gevoelens. Na
tuurlijk is hij blij met de kans
deel te nemen aan de negen
etappes omvattende wedstrijd
die voorheen als Whitbread-ra-
ce bekend stond. Maar het al
lerliefst had Roy Heiner feen Ne
derlandse geldschieter gestrikt
om het schip zelf te bouwen en
de bemanning zelf te kiézen.
Er is dus wat water bij de wijn
gedaan, maar aan de andere
kant: wie met een budget van
30 miljoen aan de slag kan, mag
niet klagen. Beseft ook Roy Hei
ner. „Dit is een prachtige uitda
ging. Ik ben gevraagd als schip
per, maar tot twee maanden ge
leden heb ik zelf gezocht naar
een Nederlands bedrijf voor
mijn eigen campagne. Ik was er
een paar keer heel dichtbij,
maar telkens ketste het af. Zei
len wordt in ons land niet als
topsport beschouwd."
Heiner werd in oktober ge
vraagd de leiding te nemen op
de nog af te bouwen racer van
net Zweedse Assa Abloy. Een
bedrijf met 13.000 werknemers
en marktleider op het, gebied
van sloten en alarminstallaties.
In Nederland is het bedrijf be
kend van de merknaam Lips.
De Zweden betalen de 30 mil
joen gulden voor de aanschaf
van een trainingsschip (de
Chessie Racing, vijfde in de we
reldrace 1998) en twee wed-
strijdschepen, waarmee een
team van twaalf zeilers vanaf
december gaat trainen in Au
stralië en Zweden. Heiner heeft
het schip niet zelf mogen ont
werpen. Daarvoor had de spon
sor al een Zweeds bedrijf inge
schakeld, gespecialiseerd in het
opzetten van grote zeilprojec-
ten. Eén van de managers is Ri
chard Brisius, zelf oud-deelne
mer aan de Whitbread-race en
de America's Cup en betrokken
bij het EF-team dat de laatste
Whitbread-race won.
„Ik mag gelukkig wel meebe
slissen over belangrijke details
zoais de kiel", aldus Heiner.
Ook in het selecteren van de
bemanning heeft hij niet de
vrije hand. „Er is al een team
van vijf man. Met elkaar be
spreken we wie we aan boord
nemen. Dat worden niet alleen
Nederlandse jongens. Het kan
zijn dat we meer dan twaalf zei
lers vragen, want deze race
heeft een paai' korte etappes die
je met matchracen kunt verge
lijken. Daar kun je specialisten
voor aantrekken."
Heiner is vrij laat met de
campagne. Hij erkent dat hij
een achterstand heeft. Uiterlijk
1 december wil hij alle kandida
ten gesproken hebben, zodat
tijdens de Sydney-Hobartrace
(rond 1 januari) getraind en ge
selecteerd kan worden. „Die ra
ce is een eerste ijkpunt. We tref
fen daar de concurrentie, maar
het resultaat is niet belangrijk.
Het gaat er om of de beman
ning functioneert en of het ma
teriaal naar wens is. Zeventig
procent van je succes hangt af
van je materiaalkennis. Ons
ontwerp wijkt niet veel af van
ideeën in vorige campagnes",
aldus Heiner. „De rompen zul
len wat ronder zijn voor extra
stabiliteit, waardoor er meer
zeil op kan. En ik ga voor het
eerst varen met een mast van
carbon."
Voor de Volvo-race hebben
zich tot nu toe zes teams inge
schreven. Naar verwachting
zullen daar nog twee of drie
equipes bijkomen. Zij bekam
pen elkaar tussen 23 september
2001 en 10 juni 2002, als gefi
nisht gaat worden in Kiel. Dan
zijn er vier oceanen bedwongen
en zo'n 32.250 zeemijlen, olwel
59.727 kilometer, afgelegd. Via
internet kan de race worden ge
volgd. De belangstelling is
groot: tijdens de laatste wereld
race noteerde de website van
één der teams in 24 uur negen
miljoen hits.
Heiner deed eerder mee aan
een wereldrace. In 1998 nam hij
het roer over van Hans Bous-
cholte op de BrunelSynergy. Hij
maakte ihdruk met het winnen
van de zevende etappe tussen
Fort Lauderdale en Baltimore.
„Toen ik daarmee bezig was,
spookte voortdurend het idee
door m'n hoofd dat ik nog een
keer mee wilde doen. 'The
game is not over' hield ik me
zelf voor. En inderdaad: nu be
gint het pas. Ik heb het idee dat
we de favorieten kunnen ver
slaan."
Eclwin van der Sar houdt het hoofd koel in koude stad Turijn
Voor de rest kan ik weinig verzinnen. Als het nou
mijn eerste jaar was, dan is het wat anders. Maar het
is mijn tweede jaar hier en ik ben al geacclimati
seerd."
Het leefklimaat is prettig. Vanuit zijn huis in de heu
vels ten westen van Turijn is het slechts tien minu
ten rijden naar het fraaie centrum, met zijn gebou
wen in klassieke, Romeinse en Barokstijl en zijn on
telbare kleding- en parfumwinkels en kleine koffie
huizen. Met het oog op de Olympische Winterspelen
van 2006 krijgt Turijn een flinke opknapbeurt.
Het kostte Van der Sar niet vèel moeite om zich op
zijn plaats te voelen. „Het is anders, maar dat wist ik
van tevoren. Ik heb lang genoeg bij Ajax gespeeld en
op een gegeven moment maak je de keuze om naar
het buiteidand te gaan. Je moetje aanpassen en niet
te veel aan je eigen dingen vasthouden. Het was wel
wennen om voor het eerst van mijn leven in de stad
te wonen. Het is wat anders dan in een dorp als
Voorhout. Daar zit je binnen vijf minuten in Noord-
wijk, binnen tien minuten in Leiden, in een kwartier
in Den Haag en in 25 minuten in Amsterdam. Voor
dat ik hier ergens ben, moet ik twee uur rijden. Maar
ik vermaak me hier prima, ik woon hier leuk en ik
Sinds het begin van dit seizoen geldt voor alle volleybalwed
strijden het rally-pointsysteem, waardoor beide partijen altijd
kunnen scoren. Ook andere spelregelwijzigingen zijn doorge
voerd. Bij het serveren inag de bal niet opnieuw opgegooid
worden en een netservice is niet meer fout. Wat vinden spelers
en anderen van de nieuwste serie veranderingen?
Woordvoerder van volleybalbond NeVoBo in Woerden:
„Meestal neemt de wereldbond het initiatief voor spelregelwijzi-
gingen en als de meerderheid van de aangesloten bonden het er
mee eens is, dan komt er een wijziging. Het rallypointsysteem is
ingevoerd vanuit commercieel oogpunt, om het topvolleybal
vooral voor tv aantrekkelijker te maken. Vanwege de uniformiteit
is het ingevoerd in het hele volleybal. Het rallypointsysteem heeft
ook het voordeel dat de wedstrijden in tijd beter zijn begrensd.
Daardoor kun je beter inplannen, heb je minder uitloop. Dat is
klantvriendelijker. In maai t is er sectorraad en dan staat het rally
pointsysteem op de agenda. Ik heb de indruk dat de koudwater
vrees er nu wel af is. In het topvolleybal vindt in elk geval bijna
iedereen het prettig."
Sassenheimer Reno Jagtman, trainer van de mannen
van VCH uit Hoofddorp:
„Het wordt allemaal te veel, zeker voor de lager spelen
de teams en de jeugd. Het is voor jonge kinderen moei
lijk dat ze de bal bij het seiveren niet opnieuw mogen
opgooien. Het moet in een keer goed gaan en dat zorgt
voor druk. De bond maakt te weinig onderscheid tus
sen prestatiegerichte en recreatieve teams. Ik ken zelfs
mensen die gestopt zijn met volleybal vanwege alle wij
zigingen. Die zeggen: je mag de bal bijna opvangen, het
is mijn spelletje niet meer. Het is allemaal heel erg ver
warrend. In andere sporten wordt nooit wat veranderd,
in het volleybal heel veel. Dat is niet goed. De ene regel
vind ik wel goed, de andere niet. Met het rallypointsys
teem heb ik geen moeite. Het is ook wel goed dat ze re
gels verzinnen om meer rally's te krijgen. Maar dat je
de bal bijna mag opvangen met platte handen en dat je
zelfs met je voeten mag spelen, daar ben ik het niet
mee eens. Het lijkt wel voetbal."
Ada van Polanen uit Leiderdorp, volleybalt 'een jaar
of 42', nu in Leython 7:
„Het rallypointsysteem valt mee, maar ik vind het oude
systeem leuker, spannender. Dat de sendee via het net
mag. daar moet ik heel erg aan wennen. Je denkt: dit is
een fout. je staat stil en dan ligt de bal op de grond en
heeft de andere partij een punt. Ze moeten niet ieder
jaar wijzigingen invoeren. Ik hoop dat ze het nu zo la
ten."
Kees de Bock uit Voorhout, beheerder van het restaurant in
zwembad De Tweesprong in Roelofarendsveen, speler van Do-
nar 2:
„Voor ons was het wel een omschakeling. De gemiddelde leeftijd
van ons team is tegen de vijftig en de meesten spelen al dertig
jaar volleybal. Maar die omschakeling betekent toch wel weer een
leuke uitdaging. Het rallypointsysteem is bij ons nu voor honderd
procent ingeburgerd. Ik denk dat dat ook een goede wijziging is.
Voor de neutrale toeschouwer is het nu duidelijk: wie de bal aan
de andere kant op de grond krijgt, heeft een punt. Dat de netser
vice nu is toegestaan, vind ik een minder goede wijziging. Ik kan
me niet voorstellen dat dat het kijkplezier verhoogt en voor ons
geldt dat zó'n bal die tien centimeter achter het net dood neer
valt, moeilijk is op te vangen."
Peter Schrama uit Ter Aar, volleybalscheidsrechter en speler
van Scarabee 1, dat uitkomt in de vierde klasse:
„Ik was heel snel gewend aan de nieuwe regels, dat viel ontzet
tend mee. De wijzigingen vind ik niet vervelend, maar ik vind wel
dat de bond een beetje afwachtend is met het naar buiten bren
gen ervan. De nieuwe regels zijn bedoeld om het kijkplezier te
bevorderen, maar dat is bij ons niet aan de orde, want er kijken
hooguit wat bekenden. Door het rallypointsysteem is het spel wel
sneller geworden, dat vind ik een verbetering."
Riek Dekker uit Noordwijk, speelde vroeger zelf en bezoekt nu
af en toe een volleybalwedstrijd in de Northgohal:
„Het is wel wennen. Ik vind het niet leuker, maar ook niet minder
leuk. Het is anders. Ik denk dat je er als speler eerder aan gewend
bent dan als toeschouwer. Ik heb wel het idee dat een team dat
flink voor staat bijna niet meer kan verliezen door het rallypoint
systeem. Vroeger had je dan eerder kans om terug te komen. Wat
ik heel irritant vind is dat je nu via de netband mag serveren.
Daardoor krijg je hele rare ballen."
TEKST: JANET VAN PUK
Roy Heiner tekent zijn contract met de nieuwe sponsor. Naast hem An
na Bernsten van het bedrijf Assa Abloy. fotoanp toussaint kluiters
