Prins der dichters als vrouwenversierde Boeken r Geniale liedjesschrijver, brave autobiografie Sprankelende humor over het literaire bedrijf Het verraad van een vriendschap VRIJDAG 24 NOVEMBER 2000 1. (-) J.J. Voskuil. De dood van Maarten Koning Van Oorschot, 39.00 2. (-) Herman Brusselmans, Vergeef mij de liefde Prometheus, 31.95 3. (5) Marianne Fredriksson. Inge en Mira De Geus. 39.90 De Geus. 39.90 5. (41 lessica Durlacher. De dochter De Bezige Bij. 39.90 6. (-) Margaret Atwood, De blinde huurmoordenaar Bert Bakker, 45.00 7. (5) Ronald Giphart, Ik omhels je met duizend armen Podium, 34.90 8. (6) Dave Eggers. Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit Vassallucci, 49.90 9. (7) Geert Mak. Lopen met Van Lennep W'aanders, 49.50 10.Herman Koch. Eten met Emma Meulenhoff, 29.90 Verval en ondergang van het Romeinse Rijk door Edward Gibbon (Contact, 145.00). Eind achttiende eeuw vatte Edward Gibbon het plan op om de opkomst en ondergang van net Romeinse Rijk te boekstaven. Nog altijd geldt dit boek als een klassiek standaardwerk. Het behandelt de verspreiding van het christendom, de olksvernuizingen van de barbaren, de plunderingen van Rome door de Goten, de opkomst van de islam - van de geboorte van Christus tot de val van Constantinopel in 1453. Het eindstation door Patricia Comwell (Luitingh-Sijthoff, 37,50) Elfde thriller waarin Comwells heldin, patholoog-anatoom Kay Scarpetta. de hoofdrol speelt. Scarpena moet een beroep doen op "het eindstation', een bureau dat is gespecialiseerd in ogenschijnlijk hopeloze zaken, kay wordt namelijk beschuldigd van moord. Het krijgsbedrijf door J. Eijkelboom (De Arbeiderspers, 29.95). Vijfentwintig jaar voor zijn poëziedebuut in 1979 maakte Jan Eijkelboom zijn entree in de Nederlandse literatuur met een verhaal over zijn ervaringen als militair in Nederlands-Indië. Vervolgens hulde de prozaschrijver Eijkelboom zich in stilzwijgen. Met de voltooiing van drie andere verhalen die in dezelfde tijd spelen, is er nu 'een vierluik' over het krijgsbedrijf In Toscane door Frances Maves (Prometheus, 59.50) De schijfster van de bestsellers Een huis in Toscane en Bella Toscane, belicht in dit nieuwe boek niet alleen in woord maar vooral ook in beeld het altijd boeiende leven in deze prachtige Italiaanse streek. Mayes biedt de lezer onder meer talloze originele recepten van plaatselijke koks. Teder is de nacht door F. Scott Fitzgerald (Contact, 49.90). Roman over de gevierde psychiater Dick Diver en zijn rijke echtgenote Nicole. Hun villa in Zuid-Frankrijk staat open voor een aantal illustere landgenoten Onder wie de filmster Rosemary Hoyt. die ad snel op Dick verliefd wordt. Aanvankelijk ziet zij niet welk effect dit heeft op de relatie van de Divers. Maar als Dick de liefde gaat beantwoorden begint het huwelijk te wankelen en gestaag naden de ondergang voor het echtpaar Diver. De Nachtmerrie door .Alexandra Marinina (Luitingh-Sijthoff, 34,90). De Moskouse rechercheur Nastja Kamenskaja krijgt de zaak Victoria Jeremina in de schoenen geschoven. De 26-jarige escort Victoria is dood aangetroffen in de bossen van Savjolovo. benoorden Moskou. Als Nastja in deze moordzaak duikt, maakt ze een meedogenloze vijand. Je geld de baas door Carien Karsten Caro Hulshoff (Elmar. 29,50). Bundel met levensverhalen van mensen die onder de armoedegrens zitten. Het boek beschrijft hoe zij hun schulden te boven komen door eerst hun leven schulden spiraal van tobben wanhopen doorbreken door zelfinzicht, het erkennen van eigen waarde en effectief met om te gaan. de Over het ontstaan van soorten door Charles Darwin (Nieuwezijds, 59.90:. In dit bekendste werk van Charles Darwin (1809-1882) ontvouwde hij destijds zijn evolutietheorie, die een geweldige impact op het denken heeft gehad en tot de dag van vandaag tot felle discussies leidt, onder meer in de Verenigde Staten, waar sommige christelijke scholen nog steeds Darwins leer hardnekkig blijven ontkennen. Sinds 1883 verscheen er geen nieuwe Nederlandse vertaling meer van On the origin of species. iwauianni- The naked Chef is terug Kosmos, 49,90 2. (-) Henk Barendse Henk ter Berge, Johan Cruijff is ongeneeslijk beter Bzztoh. 19.50 3. (4) Jamie Oliver. The naked Chef Kosmos, 49.90 4. ,6) Daniel Ofman. De kernkwaliteiten van het enneagram Scriptum. 29,90 5. (-) Anneereet van Bergen. Werk of gekkenw erk Spectrum, 26,35 6. (-) lan Kershaw, Hitler, 1936-1945: vergelding Spectrum, 99,00 7. (-) Elizabeth Scott. Het kleine boekje van nooit nv snurken Boekerij, 7,50 8. (-) Kees van den Oord. De Gruyter Waanders. 24.50 9. (-) Stephen R. Covey. Prioriteiten Contact, 55.00 10. (2) -Allan Barbara Pease. Waa De boekentoptien wordt wekelijks samengesteld op basis van verkoopcijfers van de boekhandels De Vries in I laarlem en Kooyker Ginsberg in Leiden. Biografie Jan van der Vegt werpt nieuw licht op Adriaan Roland Holst BIOGRAFIE RECENSIE Voor velen gold Adriaan Roland Holst (1888-1976) als 'de prins der dichters'. Zijn naam is een begrip gebleven, maar wie leest zijn gedichten nog? De zevenhonderd bladzijden dikke biografie van Jan van der Vegt werpt een nieuw licht op de dichter: in het vrouwen versieren brak hij alle records. rest. Het wekt dan ook geen verbazing dat de prins der dichters tegenwoordig slechts door weinigen op een troon wordt geplaatst. Maar je vindt ook werk dat tot het beste behoort wat in onze taal is geschreven. Voor mij is 'Armzaligen' een van de sterkste gedichten van Roland Holst. Hierin wordt de ijzige verhouding tussen twee gelief den gepeild. Zij liggen vlak naast elkaar, desondanks zijn ze onbereikbaar ver van elkaar verwijderd: 'De dageraad/ was niet om aan te denken, maar zij dachten/ eraan, en aan el kander, en als haat/ kan do den, lagen daar, die nacht der nachten,/ twee, zij aan zij, in doodsgevaar. Jan van der Vegt noemt in HANS WARREN 'A. Roland Holst. Biografie' door Jan van der Vegt. Uitgeverij De Prom. Pnjs: 75,- De dichter is pas een kwart eeuw dood. Er lopen nog heel wat mensen rond die herinne ringen aan hem hebben. Zelfs bestaan er televisieopnamen van hem. Desondanks zien ve le poëzieliefhebbers hem niet als een tijdgenoot: hij lijkt eer der een schim uit de negen tiende eeuw dan iemand voor wie nog plaats is in de eenen twintigste eeuw. We leven in een periode waarin hoge ernst, gezochte mythen, zware taal niet serieus worden genomen. De aristocratische uitstraling van werk en persoon doet de zijn belangwekkende biografie A. Roland Holst dit vers niet. Maar uit 'Armzaligen' en ook uit het evenmin vermelde 'Man en vrouw' kun je wellicht een antwoord afleiden op de vraag waarom de dichter zich weigerde te binden aan een van zijn vele minnaressen. De lusten van de liefde wilde hij wel, de lasten in geen geval. Met zijn doorgaans kortstondi ge én ingewikkelde erotische betrekkingen lijkt Roland Holst alle records te breken. Die veelwijverij', zoals Van der Vegt het soms noemt, is een sensationeel hoofdstuk van zijn bestaan en levert heel wat aardige bladzijden in dit boek op. De materiële omstan digheden maakten het hem mogelijk altijd een vrijblijvende en onverantwoordelijke jongen te blijven. Hij was een typisch rijkeluiskind. Zijn vader zorgde voor een gegarandeerd inko men, betaalde voor reizen, liet een huis bouwen. Zelfs toen zoonlief vijftig was, werden sommige van z'n rekeningen ETOMWÏW5M 4 [4VJ OI »J *V14 4 Marlène Dietrich als virtueel actrice. Het is een van de saaiere bladzijden in het boek 'Ogenschijnlijk', dat het Koninklijk Verbond van Grafische Ondernemingen als kerstge schenk aan zijn relaties rondstuurt (en waar voor u in de betere boekhandel 89 gulden moet neertellen). Maar dan heb je ook wat. Het boek is opgetrokken uit zo'n vijftig uit klapbare bladzijden, waarachter een veelheid aan verbluffende grafische knutseltechniek schuilgaat. Het allermooist is de afbeelding van de 'Galleria con vedute di Roma antica', die door de bijgeleverde stereobril ineens een driedimensionaal karakter krijgt. Niet te lang kijken, want je krijgt er wel hoofdpijn van. AUTOBIOGRAFIE RECENSIE JOHN OOMKES 'Telkens weer het dorp' door Friso Wie gersma. Uitgeverij Nijgh Van Ditmar Prijs: 59.50 (inclusief 2 cd's) In 1992 en 1994 keerde Friso Wiegersma voor even terug naar zijn oude stiel: het ontwer pen van decors, kledij en affi ches. In dit geval voor twee stukken van Noël Coward, en op strikt verzoek van twee vrienden uit de theaterwereld: Willem Nijholt en producent Gislebert Thierens. In zijn auto biografische notitie Telkens weer het dorp noteert hij: „Voor even kwam de oude lol in het vak weer terug." Wiegersma is een van de bes te tekstdichters die Nederland heeft gekend. Hij is van het zeldzame niveau van Jacques van Tol, Michel van de Plas, Guus Vleugel en Lennaert Nijgh. Geen komma verkeerd, geen syllabe te lang, nergens een plot dat je verzenlang voelt aankomen tenzij dat de bedoeling was: „Zij zag het emmertje met schui mend sop niet staan, het was met haar ge- daahaan...". Inderdaad, wie Wim Sonneveld ci teert, spreekt de liedtek sten van Wiegersma. Maar Friso is ook verantwoor delijk voor Telkens Weer (Willeke Alberti), Lieve Heer doe mij een lol (Leen Jongewaard), Een simpel liedje (Willem Nij holt) en Mevrouw Van Dam (Erik Brey). In Telkens weer het dorp schetst Wiegersma op keurige wijze zijn afkomst - een meer dan gemiddeld doktersgezin uit het Brabantse Deume, dat mo del heeft gestaan voor de klas sieke, mijmerende regels uit Sonnevelds Het Dorp: Thuis heb ik nog een ansichtkaart- /waarop een kerk, een kar met paard/Een slagerij J. van der Ven...Het boek heeft een teleurstellend brave toon. Grote de len zijn in een toen- en toen-en toen-stijl geschreven. Je blijft lezen, maar dat ge beurt in de hoop de zelfde, bijna achtelo ze diepgang aan te treffen die Wiegers ma in zijn puntige liedteksten wél bereikte. Zo eindigt Het Dorp met: Toen Telbmer kim gels aan het papier toever trouwde was hij verantwoor delijk voor stijlvolle ontwer pen van toneel- en filmdecors, onder meer voor Fons Rade makers, de Nederlandse Co- medie, De Haagse Comedie en, uiteraard, de cabaret- en ROMAN RECENSIE HANS WARREN 'Eten met Emma' door Herman Koch Uitgeverij Meulenhoff- Prijs: 29,90 Veel te veel boeken zijn er gemaakt over schrijvers die schrijven of juist niet schrijven. Maar bij Herman Koch, voor al bekend van de serie Jiskefet, oogt dit versleten gegeven volkomen nieuw. Een kwestie van aanpak: zijn nieuwe roman Eten met Emma valt op door de spran- i kelende humor en de subtiele spot. Mikpunt daarvan is het Nederlandse li teraire bedrijf, waar verschrikkelijk veel honden vechten om ontstellend weinig - been. Af en toe gaat er één heen met het been dat succes heet, de anderen heb ben het nakijken. En natuurlijk zijn die daar hoogst verongelijkt over. Hoofdpersoon Martin geldt voor me nigeen als een grote belofte. De ver wachtingen worden echter niet waarge maakt. Hij schrijft uiteindelijk wél een boek, getiteld Het Nieuwe Liften. Maar het publiek blijkt nauwelijks geïnteres seerd. De redacteur van zijn uitgeverij krijgt het lumineuze idee de auteur als een Nederlandse Jack Kerouac te lance ren en te benadrukken dat Martin in Barcelona woont. Deze is bereidwillig: „Ik wil alles doen om dat boek de hemel in te hypeii." Maar de hype strandt voortijdig, wanneer iemand bij de voor bereidingen voor een televisie-uitzen ding meent dat er sprake is van plagi aat. De recensies vallen ook tegen, waarmee Het Nieuwe Lijten een afgeda ne zaak lijkt. De nederlaag wordt nog groter wan neer een jonge vrouw die hij heeft ge kend, Emma Carvalho, de weerklank vindt waarop hij had gehoopt. Haar Een liefde uit duizenden wordt een grote bestseller, zij verwerft nationale roem. „Er bestaat geen groter verschrikking dan het succes van een ander", vindt Martin. Nog erger is wanneer een be kende succes heeft, en het is 'nog weer eens dubbel zo onverdraaglijk wanneer het terrein waarop het succes is behaald, eigenlijk jouw terrein is'. Tenminste, Martin be schouwt de schone letteren als zijn domein, terwijl Emma hem niet meer dan een studente en een stewardess had toegesche nen. Tot overmaat van ramp meent men hem in een van de personages uit het boek te her kennen: hij gaat door voor de onstuimige minnaar die de schrijfster opvoert. De waarheid is dat vooral een rivaal voor die rol model heeft gestaan. In Spanje wordt Martin een ander mens. Met zijn blonde kop heeft hij veel succes in de liefde. Welke meisjes willen door hem worden thuisgebracht? „Ik, ik, ik", roepen ze allemaal tegelijk. Vroe ger had hij afstand gehouden van mooie vrouwen: „De gemiddelde fem me fatale (was) voor mij eenvoudigweg niet haalbaar." Daar verovert hij even wel moeiteloos de knappe Teresa. Maar door vader Roland Holst voldaan. De vrouwen vielen des ondanks voor hem, de biograaf ver klaart: 'Knap van gezicht, slank, met een nonchalante chic, maar nooit onverzorgd gekleed, afstandelijk en dro merig van allure, zal hij bewust of onbe wust menig hoofd op hol gebracht hebben'. Maar al die wou wen werden dus vlug weer voor andere ingeruild. Slechts in enkele gevallen was de rela tie iets bestendiger. Een gelief de die hem voorstelde te trou wen kreeg een afwijzend ant woord. Hij verwees bij die gele genheid naar zijn werk: 'Als ik er niet in zou slagen mijn crea tiviteit, oud wordend, in stand te houden, zou het leven voor mij alle zin"verliezen'. Met an dere woorden: de meisjes mochten komen ^n gaan, als FOTO ANP de Muze maar altijd bleef. Van der Vegt heeft zich grote moeite getroost om het liefdesleven van de prins der dichters in kaart te brengen, die overigens niet voor alle vrouwen een prins in bed schijnt te zijn ge weest. De biograaf consulteerde zelfs een specialist voor voorlichting over een geslachtsziekte. Toch is zijn boek eerder op het werk dan op het leven gericht. Kenmerkend is hoe vlot de kinderjaren worden afgewerkt: al na veertien blad zijden is de hoofdpersoon twaalf jaar oud. Het was een juiste keus de nadruk op het oeuvre te leggen. A. Roland Holst is immers uitsluitend A. Roland Holst vanwege zijn poëzie. Er wordt diep ingegaan op wat hij schreef en op wat hij las. De gedichten van Yeats bij voorbeeld, zijn 'literaire neef. Van der Vegt deelt mi dichter de belangstelling Ierse mythologie en Kelt sagen, vandaar dat we bi der adequaat over deze bi rijke bron van zijn werk den geïnformeerd. Hij is echter niet van wat Roland Holst heeft g( onder de indruk. Je ziet haast het hoofd schudden als hij het heeft de periode dat deze een Dichter des Vaderlands w worden en nogal belacl gelegenheidsteksten afle In 1955 vroeg en kreeg! toen zeer grote bedraj drieduizend gulden vcx ronkende proza op het nale oorlogsmonument ii sterdam. Voor W.F. Ho destijds aanleiding tot ee castisch commentaar om kop: 'Zou de zeeslang ht gesproken?' Het was het ogenblik i dichter definitief aan stati gon in te boeten. ROMAN RECENSIE WIM VOGEL .n' door Wanda Reisel. Uitgeverij Querido. Prijs: 37,50. Toeval bestaat niet. Op de dag dat ik de laatste bladzijdes lees van Een man een man, bericht het ANP dat de georganiseerde misdaad in ons land zich, behalve met drugs, voor al bezighoudt met kunstvervalsingen. De nieuwe roman van Wanda Reisels speelt zich voor een belangrijk deel af in die chi que Amsterdamse nepwereld. En dat zijn niet de onaardigste fragmenten uit deze, in vele opzichten, zware roman. Want behalve de illegaliteit in de oorlog en de al even illegale ontwikkelingen in de kunsthandel daarna, maken ook opkomst en ondergang van twee opgroeiende Spi- nozalyceïsten deel uit van dat decor. Amster damse scholieren in de jaren zeventig en tachtig, dertigers in de jaren negentig: het decennium waarin zij het dus 'maken' of waarin blijkt dat ze. losers zijn. Daarnaast wil de roman een psycho logische generatieroman zijn, geeft hij schrijnen de portretten van moderne gezinsverhoudingen en zijn motieven als verraad, wraak, liefde en be drog nadrukkelijk, want nooit terloops, aanwe zig. Omdat ook de stijl zelden lichtvoetig is (wei nig dialoog, veel zware, ronkende zinnen), de vertelsituatie bijna ouderwets alwetend en er weinig gesuggereerd wordt, kan ik niet erg en thousiast zijn. Dat is jammer, want Wanda Reisels verhaal bevat, zoals vermeld, toch ook boeiende passa ges. Net als in Een nagelaten bekentenis, de be roemde roman van Marcellus Emants, deelt ook in Een man een man de hoofdpersoon, de drie ëndertigjarige Eden Pendraat al op de eerste bladzijde mee dat hij een moord heeft gepleegd. Slachtoffer is Duco Hellenberg, voor wie Eden 5 Cf>4 «n.rW. niet meer betekent dan een lastig steentje schoen. Of Duco werkelijk dood is, blijft) delijk. Duidelijk wordt wel dat Eden voldoend menten voor zijn daad heeft. Alles wat hei titeit geeft, wordt hem stelselmatig afgej desnoods vermorzeld door Duco die ziel jaren juist voordoet als zijn beste zich zelfs zijn broer noemt. N vileine charme, zijn flair en zijn' kleren en praatjes is hij het tej van de gesloten, in zichzelf g( Eden. Zoals de oudtestamentisc! ooit vermoord werd door zijn broer Kaïn, zo eigent ook Duco berg) zich steeds meer het leven t Eden: zijn liefdes, zijn ouders, ziji en zijn echtgenote. Maar zover al O laat Eden (Hof van het niet ko Het gevecht waar het in Een m man omdraait, is de strijd tussen goed en) maar ook tussen twee identiteiten. De j onwaarachtige van Duco, versus de uitge afgebrokkelde van Eden. Dat de laatste n weid weer greep op zijn leven krijgt, en da ook een einde maakt aan de ontmantelii zijn sociale identiteit, wordt door de lez instemming begroet, maar laat wel heel 1 zich wachten. Als de hoofdpersoon zelf i lijks interessant is, vraag je veel van i vooral als die al jaren eerder dan het slac doorheeft dat zijn beste vriend met zijn gi het bed deelt, zijn ouders inpalmt, zijn verpest en aan de cocaïne helpt. Ook hinderen mij de terloopse parallell sen Eden en Jezus. Beiden worden vei schijnen niet van deze wereld, laten zich slachtofferen en lijken op hun drieëndi een nieuw leven te beginnen. Mijn Eden, maar als het op deze manier moet, weinig belangstelling voor dat verdere leve K«I IM 4 :W«14114 KM 4 musicalproducties van zijn le venspartner Wim Sonneveld. Uit zijn boek kringelt de atmos feer van een professional om hoog, maar niet die van een ge drevene. Zijn loopbaan als ont werper eindigt abrupt met de oplevende discussie over de zeggingskracht van het Neder lands toneel - maar wat Wie gersma daar nou werkelijk van vond, blijft verborgen. Evenzo start zijn tekstdichtersloopbaan vrij willekeurig: achteraf vindt ik langs het tuinpad van mijn hij het raar dat Sonneveld hem vader/De hoge bomen nog zag niet eerder vroeg: „Ik kwam staan/Was ik een kind, hoe niet op het idee omdat Wim kon ik weten/Dat dat voorgoed niet op het idee kwam. voorbij zou gaan?'" Wie hier zoekt naar de intie- Voordat Wiegersma deze re- me kanten van de relatie tussen Wim en Friso blijft in de kou staan. Slechts in het nawoord, waar Wiegersma filosofeert over de eeuwigheidswaarde van zijn pennenvruchten, klinkt meer door dan (valse?) beschei denheid. De bijgevoegde cd'tjes zijn het echte ldeinood. de met zijn vader uit Nederland overgekomen Emma, nog aan trekkelijker, laat hem voor een Spanjaard staan. Hij zint op wraak. Wraak van wege de afwijzing, maar vooral vanwege haar onrechtvaardige boek. Eten met Emma is opgezet als zijn weerwoord hierop. „Dit is een waar gebeurd verhaal", verklaart hij voor hij aan zijn re laas begint. De roman is een amusant spel van werkelijkheid en ver zinsel, van echt en vals. Een verhaalfi guur uit Een liefde uit duizenden komt in opstand en ontpopt zich als schrijver. En deze reduceert de schrijfster van dat werk op haar beurt tot een verhaalfi guur. Koch steekt aldus een spaak in het wiel van degenen die met al te gemak kelijke persoonlijke onthullingen al te snelle successen behalen. Schrijven over schrijven? Verveling leek gegarandeerd. Maar zie, Herman Koch slaat water uit de rots. Eindeloos ijsberen of gegooi met asbakken en proppen papier - welke taferelen spelen zich af in de werkkamer van de schrijver? Deze rubriek geeft een inkijkje in het schrijfproces. In deel negentien: Thomas Verbogt (1952) auteur van vele romans, verhalenbundels en toneelstukken. Deze week ging zijn toneelstuk 'De feestwinkel' in première. „Ik geloof sterk in discipline. Elke ochtend aanschuiven achter het bureau. Inspiratie is er altijd, je moet gewoon werken. Als je gaat zitten, krijg je meteen duizenden ideeën. Het probleem zit 'm in de vorm: hoe je het opschrijft. Schrijven is zwaar werk. Elke keer moet je iets wat er nog niet is op papier zien te krijgen. Je moet ergens iets op veroveren. Letterlijk. Als een verhaal zich te makkelijk prijsgeeft, is het niet de moeite waard. Je moet het bevechten, barricades slechten - ik gaan dan echt tot het uiterste. Ik heb daarbij het voordeel dat ik meer schrijf dan alleen proza. Bijna altijd ligt er wel een andere klus klaar. Een toneelstuk, een column voor de VPRO-radio, een filmscenario, enzovoorts. Als ik in een verhaal tijdelijk helemaal vastloop, kan ik makkelijk op iets anders overschakelen. Mijn beste schrijfuren heb ik 's ochtends. In de zomer sta ik vaak al om half zeven op. Eerst ga ik dan hardlopen of tennissen in het Vondelpark. De kleur van het licht is zo vroeg in de ochtend heel bijzonder. Ik heb het gevoel dat dat doorwerkt in mijn schrijfwerk. Ook heb je 's morgens nog droomresten in je hoofd waar je, vaak onbewust, in je schrijven op door kunt borduren. Voor ik begin te schrijven aan een nieuw boek werk ik de personages in mijn hoofd helemaal uit. Dat kost me een maand of vier, vijf. In die tijd weet ik precies hoe ze praten en wat voor eten ze lekker vinden. Als ik met het echte schrijven begin, wil ik helemaal kunnen opgaan in het avontuur, moet ik niet mee hoeven nad enkel over de kleur var colbertje. Omder het schri heb ik altijd Bacl opstaan. Wat ma niet uit, zolang h maar niet zijn orgelmuziek is. C sla ik graag nog e andere boeken o in de stemmingt komen. Bij voork het werk van Joh Cheever of Raym Carver. Of één p< Nabokov. Dan la meteen weer zin. Maar het schrijven blijft niet tot de ochtenduren beperkt. Het is een beroep w fulltime uitoefent. Als ik 's middags boodschappen op de Albert Cuyp doe, loo daar nog als een personage uit mijn romai kunt je er nooit van losmaken. Heerlijk. Al het maar omdat ik veel meer van de schrijfiverkelijkheid dan van de echte werkelijkheid houd. Vanuit die behoefte is mijn schrijverschap ooit begonnen. Als kind van vier, vijf maak een feestje van mijn ouders mee. Voor een is daar niks aan, dus sloeg ik aan het fantaseren. Er liep daar een hele dikke tan rond. Nog één toastje dacht ik en ze ontpli Hoe zouden de andere gasten reageren? Ik het allemaal op papier uitgetekend, omda toen nog niet kon schrijven. Maar de essei van mijn schrijverschap is al die jaren heü gebleven: ik wil de werkelijkheid naar mijl hand zetten.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 22