Leo Visser bespeurt nu al olympische koorts Sport DE NIEUWE OPEL CORSA. DONDERDAG 16 NOVEMBER 2000 983 Schaatsers bezorgen chef de mission winterspelen luxeprobleem JE GAAT RECHT OP JE DOEL AE JE WEET WAT JE WILT EN JE EISEN ZIJN HOOG. DAAROM RIJ JE CORSA. LOGISCH. MET ZIJN KRACHTIGE DESIGN EN INTELLIGENTE TECHNOLO BIJVOORBEELD EASYTRONIC. SPORTIEF SCHAKELEN OF AUTOMAAT, JIJ BEPAALT HET, WANNEER JE WILT. EN MET ONGEËVENAARDE RIJEIGENSCHAPPEN EN ZOVEEL BESCHERMING MAG SPREKEN VAN EEN COMPLEET NIEUWE STANDAARD IN VEILIGHEID. KORTOM: HEEL VOLWASSEN, HELEMAAL VOOR JOU VANAF FL 23.950,-. DE NIEUWE OPEL CORSA. ZIN IN HET LEVEN, ZIE VOOR MEER INFORMATIE: WWW.OPEl.NL PRIJS INCLUSIEF BTW/BPM, EXCLUSIEF ROSTEN RIJKLAAR MAKEN EN VERWIJDERINGSBIJDRAGE. PRIJS- EN SPECIFICATIEWIJZIGINGEN VOORBEHOUDEN. Over ruim een jaar beginnen in de Olympische Winterspelen. Volgende week presenteert chef de mission Leo Visser de normen en limieten. De weg naar Salt Lake City wordt dan ingeslagen. De grieperige chef de mission constateerde vanaf zijn sofa reeds lichte olympische koorts bij de Neder landse schaatsers. Leo Visser was afgelopen week einde te ziek om de NK afstanden bij te wonen, maar de ambities die in Halfweg van zijn televisie scherm spatten, maakten hem nog warmer dan hij al was. Het kunnen mooie Winterspelen worden, straks in Salt Lake City. Nee. nee. daarmee is niet gezegd dat het record aantal van elf medailles van Nagano zal worden verbeterd, haast hij te zeggen. Dat hoor je de op volger van Ard Schenk niet beweren. Integendeel, Visser weet hoe broos uitspraken in die richting zijn. omdat Nederland met zijn medaille-oogst we derom afhankelijk zal zijn van de schaatsers. ,,En er is maar één Johann Olav Koss nodig om een aantal plakken in te leveren", kent de 34-jarig oud-schaatser de harde olympische wetten. ,,Mijn uitgangspunt is niet om het record van Nagano te verbeteren, maar om zo veel mogelijk medailles te winnen. En de Spelen kunnen evengoed geslaagd zijn als we met minder eremetaal dan vier jaar ge leden terugkeren." Visser dekt zich begrijpelijkerwijs in. maar de werkelijkheid leert dat daar weinig reden voor is. De afstandskampioenschappen maakten duidelijk dat de Nederlandse top breed is en het niveau hoog. En dan werden de schaatsers in Den Haag nog niet eens voortgestuwd door olympische limie ten. De drempels naar Salt Lake City worden pas volgende week opgeworpen als Visser de normen en limieten aan de openbaarheid prijsgeeft. Dat lijkt vroeg, omdat de Winterspelen pas in februari 2002 op de agenda staan, maar een blik op de ka lender leert dat het feest al over vijftien maanden losbarst. Gezien de tijdspanne komt de chef de mission zelfs rijkelijk laat met zijn normen en limieten op de proppen. Visser erkent dat het sjieker zou zijn geweest als hij de schaatsers voor aanvang van het seizoen helderheid had verschaft, maar hij veront schuldigt zich met verwijzing naar het late tijdstip waarop de Zomerspelen in Sydney werden afge werkt. Daardoor is er vertraging opgetreden bij NOC'NSF. Aan de andere kant heeft Visser er geen moeite mee om de deadline creatief te hanteren als dat de zorgvuldigheid ten goede komt. „Want een goede selectie doorvoeren is vreselijk moeilijk", ervaart de oud-schaatser, die niet verhult dat een stevig rob bertje verbaal vechten met de schaatsbond ook tot de verlate publicatie heeft bijgedragen.. Ten aanzien van de schaatsers worstelt NOC *NSF met het luxeprobleem, dat er te veel rijders voor te weinig startplaatsen in aanmerking komen. Het niveau ligt nu eenmaal hoog. Met de eis van een plek bij de beste acht van de wereld hebben de schaatser kent de gevaren van het explt schaatswereldje en heeft ter stimulering vai teamgeest in juni een trainingskamp gehoudi het Zwitserse Sankt Moritz. Visser had alle schj ploegen verzameld op een berg en deskundij ten opdraven om onder andere iets over h( trainingen te Vertellen. „Het was nuttig,, blikt Visser tevreden „Het signaal dat ik heb willen geven om mete naar Salt Lake City toe te werken is overgeki Het was niet zo dat ik om half negen met een Ij klaar stond voor een gezamenlijke ochtend nastiek of zo. Ik had te maken met professk die elk hun eigen programma afwerkten. Ma de vrije uurtjes werd bijvoorbeeld het volleyba snel gevonden. Dat vond ik leuk en waardevol' De schaatsers kregen in Sankt Moritz ook onverwacht bezoek van dopingcontroleurs. I een out-of-competition controle die Visser instemming begroette. De oud-kampioen is ni lijk een compromisloos tegenstander van doj Van enige liberalisering wil Visser niets \s „Nee, ik vind niet dat sporters zelf mogen bep of ze doping gebruiken. Verruiming van de non verhoogt de ratrace. Juist de sporters die nia bruiken moeten worden beschermd." Visser beweert - vanzelfsprekend - als i schaatser clean te hebben gereden, ook al stan uit de tijd dat de Rus Goeljajev als dopingko werd ontmaskerd. En geen handel zonder mers, toch? „Maar niet ik", bezweert Visser. J in mijn tijd was dat ondenkbaar. De sfeer i kernploeg ten aanzien van doping was echt tolerance". Pas toen Goeljajev gepakt werd, bs pen wij waarom hij zo hard had gereden. Hij ij iswaar nooit op doping betrapt, maar het wa vallend dat Goeljajev nadien niets meer won." Sporters die het stimulerende snoepgoed! laten liggen, zoeken de rek in alternatieven als drukcabines en zuurstoftenten waarin de aam van rode bloedlichaampjes wordt geactiveerd daar in Salt Lake City gebruikt van wil maken, een probleem, want de Visser heeft bij een in tie kunnen vaststellen dat de kamer in het pisch dorp krap zijn. En de kans op meern acht hij klein, gezien de financiële probk waarmee de organisatie kampt. Visser keerde evenmin enthousiast terug ov ijsbaan. In januari van dit jaar zag de chef de sion alleen fundering, maar de bouwteken maakten hem niet enthousiast. Vooral het lag gaf de chef de mission de indruk van een U bedompte hal. „Maar de bouwers bezwoeren! me daar geen zorgen over hoefde te maken, a onder een laag dak het klimaat in de hal bete beheersen. In maart, tijdens de WK afstanden len we zien of dat waar is", kan Visser enige s< niet onderdrukken. Leo Vissen „Mijn uitgangspunt is niet om het record van Nagano te verbeteren, maar om zo veel mogelijk medailles te winnen. En de Spelen kunnen evengoed geslaagd zijn als we met minder eremetaal dan vier jaar geleden terugkeren." foto gpd/roland de bruin want Joop Alberda en Marcel Sturkenboom heb ben in de aanloop naar Sydney al flink met dat bijl tje gehakt. Overigens is opmerkelijk dat ook voor de Winter spelen een team de mission is geformeerd. Toen Jan Loorbach en zijn kompanen vier jaar geleden werden gepresenteerd, klonk het desgevraagd na drukkelijk dat een dergelijke constructie vanwege de kleinschaligheid niet zou worden toegepast op de Winterspelen. Op Papendal blijkt men tot voortschrijdend in zicht te zijn gekomen. Tot opluchting van Visser overigens, want hij kan als jongë, debuterende chef de mission best de vakkundige hulp van Alberda en Sturkenboom gebruiken. In Vissers beleving is de bundeling van krachten bovendien een logische voortzetting van de professionelere lijn die na At lanta 1996 door NOC*NSF is ingezet. „Zware olym pische klussen moeten niet halfbakken door goed willende vrijwilligers worden uitgevoerd", weet hij inmiddels uit ervaring. Als chef de mission ziet Visser zich voor de zware taak gesteld om de talrijke schaats-bv'tjes onder te brengen in één ploeg. De Spelen in Nagano heb ben geleerd, dat de commerciële ploegen hun be langen van zeer nabij in de gaten houden. De oud vaderlandse topschaatsers geen moeite. „Kwaliteit is niet de norm; de vraag is veeleer: wie mogen er naar Salt Lake City?" weet Visser nu al welke kant de discussie opgaat. Nu het spectrum aan schaatsploegen danig is uitgebreid, dreigt het aanwijzen van trainers en coaches voor Salt Lake City een ander knelpunt te worden. Visser waagt te betwijfelen of voor alle be geleiders een accreditatie beschikbaar zal zijn. „We moeten nog maar eens flink studeren op alternatie ven", ziet hij reeds een bui met ellende hangen. Voor het zoeken van een oplossing kan Visser te rade gaan bij zijn collega's in het team de mission, HALFWEG HENK STOUWDAM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 20