Het gevoel datje niet wilt delen M Gesprek van de Dag Tandarts vecht terug tegen verzekering DONDERDAG 2 NOVEMBER 2000 V'Vdiiiriciil.i;»- Ruzie in het kabinet De zo lang verwachte benoeming van een Nederlander in een internationale topfunctie is voor het kabinet bepaald niet het feestje geworden wat het had moeten zijn. Ster ker nog, de verrassende keuze van de Verenigde Naties voor oud-premier Lubbers boven minister Pronk als hoge commissaris voor de vluchtelingen heeft geleid tot een ordinaire ruzie in de boezem van de regering. Een ruzie die volgens sommigen zelfs het einde van de paarse sa menwerking zou kunnen inleiden, omdat PvdA-premier Kok en WD-minister Van Aartsen van buitenlandse za ken elkaar het licht in de ogen niet meer gunnen. Leken de twee bewindslieden vorige week al een beetje op lagere scholieren die elkaar de ogen proberen uit te steken - 'Ik wist lekker eerder dan jij dat Ruud zou wor den gevraagd! -, de afgelopen dagen bleek dat het alle maal nog erger kon. Er werd - in de woorden van PvdA- fractievoorzitter Melkert - openlijk met servies gegooid, en in een vooral voor hem erg onaangenaam debat met de Kamer moest Kok ervaren dat de gekwetste Van Aartsen er niet voor terugdeinst om zijn premier in het openbaar af en aan te vallen. De minister van buitenlandse zaken merkte op zijn beurt dat Kok niet groot genoeg is om met meer dan een half excuus voor de chaotische gang van zaken en zijn in schattingsfouten te komen. De minister-president werd daar zelfs erg onnederlands om uitgelachen. Het debat le verde verder mooie Haagse taal op als 'terloops luisteren' en 'langs de rand van de waarheid schuren', maar het netto eindresultaat is droef: enorm binnen- en buiten lands prestigeverlies voor Paars 2, en vooral voor de voor heen zo verheven opererende Kok. Grote vraag is nu of de affaire met deze beschamende vertoning is afgedaan, of dat er een blijvende deuk in het onderlinge vertrouwen is geslagen. In het laatste geval lij ken de dagen van Van Aartsen geteld, omdat hij nu een maal al meer uitglijers op zijn naam heeft staan. Het is dan aan de WD om te kijken of ze de bewindsman wil of feren of de coalitie wil opblazen. Het gaat echter wel erg ver om een regering te laten struikelen over een affaire die eigenlijk te klein voor woorden is. Of opnieuw in de woorden van Melkert: Er liggen nogal wat schèrven, maar het werkt uitermate louterend om na het gooien nieuw serviesgoed te kopen. [pfevMe Vorst Ze zijn er wel, niaar je merkt het niet. Behalve twee keer per jaar - en als het een Elfstedenwinter is, drie keer per jaar. Het Koningshuis. Om eerlijk te zijn, ik heb ze nooit gemist. Nooit op een on bewaakt ogenblik gedacht: hoe zou het eigenlijk zijn met Margriet? iVat staat er op de koninklijke agenda? Gaan ze iets openen, of misschien uitreiken? En als er eens eentje wel in beeld kwam, had dat van mij niet direct gehoeven. Ook zo genoten van die hossende kroonprins bij de Spelen van Atlanta? Nou, ik niet. Hoe kun je die student nou ooit nog serieus nemen, was mijn eerste gedachte toen de hoc keyers goud wonnen. Ik was allang blij dat hij zich in Syd ney een beetje inhield. Zal zijn moeder hem wel hebben in- gi fluisterd. Echt veel behoefte aan meer royalty op televisie leefde niet echt in huize Buys. Maar daar heeft RTL4 geen boodschap aan. Die zender ruimt wekelijks een halfuurtje in voor de verrichtingen van de Oranjes in het programma Van Ko ninklijke Huize. (Waarschijnlijk bedoelen ze Van Konink lijken Huize, maar ach. Als het maar vaak genoeg verkeerd in beeld komt, merkt niemand het meer.) Gisteravond zagen wij de kroonprins op bezoek in Marok ko en een beetje Mozambique. Verslaggever Peter van der Vorst (geen grapje, ik zweer het) reisde met hem mee en voorzag de bezoekjes aan een Volendamse garnalenpellerij in Marokko, de drinkwatervoorziening van Rabat en Ca sablanca en al die andere boeiende uitstapjes van com mentaar. „Deze moskee heeft een dak dat - net als bij de Amsterdam Arena - bij mooi weer open kan", zei hij. We mochten het eens niet snappen. (Hé? Open? Ooooh, net als in de Arena! Nu snap ik het!) En „De kroonprins bleef ook nog even stilstaan bij een ju welierszaakje waar ze prachtige verlovingsringen verko pen. Die begrepen we in één keer. Als de voorvaderen Buys plichtsgetrouwheid niet al gene raties lang in hun genen gehad hadden, was de linker schoen van telg Wil meteen door het beeldscherm gevlo gen. Nu staan alleen zijn teenafdrukken in het leer. Verba- zingwekkend hoe krom die botjes kunnen trekken, zonder dat je het zelf probeert. Die arme kroonprins moest er maar vrolijk bij blijven en serieus antwoorden op de drie vragen die meneer Van der Vorst mocht stellen. Die waren gelukkig niet zo moeilijk. Myrna Goosen, die aan het begin en aan het eind van het programma tien seconden in beeld kwam, meldde blij dat we volgende week weer een gewone aflevering van Van Ko ninklijke Huize mogen venvachten. Je zou er bijna Republikein van worden. De van verzekeringsfraude beschul digde tandarts Leslie Kwee (45) uit Gaanderen gaat in de tegenaanval. Kwee overweegt stappen tegen zijn verzekeraars omdat die hem min of meer zouden hebben gedwongen af te zien van een schadeclaim. De tandarts verloor eind vorig jaar zijn linker wijsvinger. Naar eigen zeg gen bij een verkeersongeval in België. Maar de verzekeraars beschuldigen Kwee er van dat hij de vinger moed willig amputeerde om op grond van zijn zeven verzekeringen een fors be drag te kunnen innen. Omdat hem lange juridische proce dures in het vooruitzicht werden ge steld, trok Kwee zijn schadeclaim in. Door de publiciteit over de kwestie is zijn bestaan verstoord, zegt Kwee nu. „En wel op een veel heftiger manier dan ik ooit voor mogelijk had gehou den. Ik moet dus wel terugvechten." Tot nu toe deed Kwee er het zwijgen toe, maar in een exclusief interview vertelt hij nu over het auto-ongeluk in België: „Ik kwam na drie kwartier be wusteloosheid bij op de behandeltafel van de eerste hulp in het ziekenhuis in Leuven. Ik was zeer verward. Toen hoorde ik dat mijn vinger bij het on geluk was geamputeerd. Ik heb alleen maar gehuild." Vervolgens kwam de vraag of de art sen de vinger weer aan de hand moesten zetten. De kans dat de vinger niet meer goed zou functioneren, was groot. Maar Kwee had geen keus. „Ik had die vinger hard nodig om mijn werk te kunnen doen." Na vijf uur opereren zat de vinger weer aan de hand. Maar de vinger werkt niet goed en de kans bestaat dat hij toch moet worden verwijderd. Van het ongeval zelf kan Kwee zich niets meer herinneren. Zijn auto raakte door nog onbekende oorzaak van de weg en botste tegen een boom. „Misschien had ik een black out. Of ik was op mijn wegenkaart aan het kijken." Na het ongeval werd in Kwees bloed een hoge concentratie van een verdovingsstof aangetroffen, die veel door tandartsen wordt ge bruikt. Hieruit leiden de verzekeraars af dat Kwee zichzelf heeft verdoofd of laten verdoven om de vinger pijnloos te kunnen amputeren. Kwee ontkent dit in alle toonaarden en dringt aan op een tegenonderzoek. Hij zegt dat een collega-tandarts in Leuven eerder die dag onder verdo ving bij hem een 'pijnverzachtende noodvulling' had aangebracht omdat hij last van kiespijn had. Kwee zegt dat hij tijdens het autorijden wel eens met zijn vinger in een gat in het sport stuur zat. Daarom is de vinger mis schien afgerukt. Kwee had zeven verzekeringen afge sloten op zijn welzijn. Op de vraag of dat niet wat veel van het goede is, zegt hij: „Na een ernstig motorongeluk in 1995 merkte ik hoe kwetsbaar je feite lijk bent. Ik heb sindsdien een aantal verzekeringen afgesloten. De laatste in juni 1999. Ik heb daar nooit ge heimzinnig over gedaan: alle verzeke raars wisten dat ik meerdere verzeke ringen had." „De publiciteit over de beschuldiging door mijn verzekeringsmaatschappij en heeft mij vreselijk beschadigd", zegt hij. Maai' als hij niet fraudeerde, waarom heeft hij dan toch zijn claims ingetrokken? Naar eigen zeggen is hij gezwicht voor de intimidatie van twee heren die namens zijn verzekeraars twee weken geleden een bezoek aan Gaanderen brachten. Kwee werd voor de keuze gesteld: of langs juridische weg zijn recht halen of afzien van welke uitkering dan ook. Koos hij voor dat laatste, dan zouden de dos siers worden gesloten en zouden er voor hem en zijn gezin geen nadelige gevolgen zijn. Hij plaatste zijn hand tekening. In een brief aan zijn patiënten legt Kwee uit waarom hij afziet van claims. „Gezien mijn huidige gezotj heidstoestand en met het oog op nj~ levensgeluk was jarenlang procedei geen optie. Dus heb ik er - met pijif het hart - voor gekozen af te zien vf. mijn recht." Nu de deal met de verzekeraars in t publiciteit is gekomen heeft het le-L vensgeluk van het gezin Kwee alsniF een knauw gekregen. En staat de bi 1 lofte dat de deal geen nadelige con) quenties voor het gezin zou hebbed in een geheel ander daglicht. RedeL voor Kwee om zich alsnog te berad^ op stappen om zijn recht te halen. „De keus voor rust in ons leven het ben we sinds vorige week niet meer Ons bestaan is verstoord en wel op. een veel heftiger manier dan ik ooir voor mogelijk had gehouden. Ik m[ dus wel terugvechten." Een woordvoerder van de verzeke raars wil niet reageren. KRO en Publex ruziën over reclamecampagne De KRO en stadsmeubilairbedrijf Publex liggen met elkaar over hoop. Inzet is de nieuwe publieks campagne van de katholieke om roep. De vier foto's die de campag ne 'Het gevoel datje wilt delen' begeleiden hangen namelijk niet in de bushokjes die door Publex worden geëxploiteerd. Omdat Pu blex bang is voor protest, zeggen ze bij de KRO. Welnee, zegt Pu blex, wij hebben helemaal geen moreel oordeel over de affiches die ons worden aangeboden. De pos ters voldoen niet aan de voorwaar den, want ze hebben een religieu ze strekking. Hoe een campagne een rel wordt. De duivel die met een engel danst, twee Heli's Angels in de kerk en de eigentijds verbeelding van Maria met een blote borst. Affiches die het bedrijf Publex niet ophangt, maar die voor andere buiten reclamebedrijven geen bezwaar zijn het straatbeeld mee op te sieren. Publex ver zorgt vooral in de grote steden de recla me-uitingen in de bushokjes. Een publiciteitsstunt. Dat denkt menig een als hij de wat kale poster op de abri's ziet. De tekst: „De foto die we hier wilden hangen is geweigerd. KRO", doet vermoeden dat de KRO de kijker wil ver leiden nog even geduld te hebben en dat volgende week de bewuste plaat alsnog komt. Het internetadres onder aan de affiche verwijst naar de opzet en de ach tergronden van de nieuwe publiekscam pagne van de KRO die gisteren is begon nen. De campagne moet de nieuwe koers van de katholieke omroep begelei den. De omroep wil zich gaan profileren als een publieke omroep met een missie. De actie bestaat uit filmpjes en foto's die de begrippen geloof, hoop, liefde, troost, passie, saamhorigheid en geluk uitbeel den. José Kager, de woordvoerster van de KRO, ontkent ten stelligste dat het om een stunt gaat. „We kunnen zo al die 3000 geweigerde affiches laten zien. We zijn echt hoogst en hoogst verbaasd over de weigering. We hadden dit absoluut niet verwacht. Eigenlijk is het bespotte lijk." Publex zou, althans volgens de KRO, bang zijn voor protest, ophef of klachten. Het bedrijf wil de langlopende contracten met gemeenten niet op het spel te zetten. Publex handelt daarom opportunistisch, vinden ze bij de KRO. Publex-woordvoerder Jocelyn Brouwer zegt echter dat het bedrijf juist geen mo- Nazi's verjag^ graaf Dracula! uit Duitsland tl Graaf Dracula, een antiekh delaar die in een kasteel bir lijn woont, wordt verjaagd!* Duitsland. Niet met knoflo|r kruisen of zonlicht, maar cr neonazistische brandsticht en plaatselijke bureaucrate i De zestig-jarige Berlijner, d geadopteerd is door de laarj nakomeling van de Roeme' koninklijke familie, heeft zl beroemde naam weten te fj bruiken voor de bloei van 3 restaurant, biertuin en anti£ bedrijf in een dorpje even tf zuiden van Berlijn. Daar is hij onder meer gaslP van een populair festival vr bloeddonoren ten bate vaif Rode Kruis, dat hij zelf opei door te verrijzen uit een do kist en dat al 3000 liter blot heeft opgeleverd. C Ottomar Rodolphe Vlad Dr la prins Kretzulesco is erfgf naam van de vijftiende-eer Transylvaanse prins die de>( se schrijver Bram Stoker in'e negentiende eeuw inspired tot zijn roman Dracula. De Berlijner zegt dat hij zie niet langer welkom voelt in voormalige Oost-Duitsland, overweegt te emigreren. Ht> slachtoffer geweest van dot j bedreigingen, tien brandstr tingen en talloze incidenter met neonazi's. Die dreigde onder meer 'het bloed uit F cula te zuigen'. Dracula vermoedt dat het fi dat zijn kasteel en de omlijl de landerijen eens eigendom waren van een rijke joodse^ milie, de oorzaak van zijn |L blemen is. Dat plaatselijke^ ambtenaren Dracula tegeri ken in zijn ambitieuze plair voor zijn kasteel met 46 kar heeft hem definitief doen u. sluiten te vertrekken. Het gewraakte affiche van de Maria-figuur met blote borst. reel standpunt aangaande de campagne heeft. Zij stelt dat de KRO zich niet heeft gehouden aan de algemene voorwaar den en dat daarom de affiche niet in de bushokjes hangt. Artikel 14 meldt dat de opdrachtgever er voor moet zorgdragen dat de af te leveren plaat geen religieuze strekking heeft. De KRO-woordvoerster stelt daar weer tegenover dat de afbeel dingen niet zozeer een religieuze, maar meer een mystieke of spirituele sfeer uit ademen. En al helemaal niet godslaste rend zijn. Behalve Publex zijn ook verschillende andre exploitanten aangezocht de recla meboodschap van de KRO uit te dragen. Eén ervan is het bedrijf MediaMax. Deze firma heeft de affiches wel geaccepteerd. Alleen enkele christelijke bolwerken, waaronder Nunspeet, blijven verstoken van de platen. „We weten dat er in die zwarte-kousen gemeenten mensen zijn die dit soort beelden iets minder prettig vinden", aldus de voorlichter. IRENE NIEUWENHUUSE Besnijdenis: Omstreden toegangspoort tot het joodse leven Directeuren wilt geen kerstkaart»; Driekwart van de directeurpl het Nederlandse bedrijfslef hoeft geen kerstkaarten vaffl kelijke relaties. De afzender: doet er beter aan in plaats van geld te doneren aan ee[« goed doel, oordeelt 74 proc van de ondervraagden. Date blijkt uit een enquête van hi adviesbureau Mandev ondtt duizend directieleden. Achh procent stelt wel prijs op ejn kerstkaart. Nog eens 6 protfi ziet met kerst graag een peo soonlijke brief of een e-mal i gemoet. Een fax is uit den In geen van de directeuren kal hiervoor. k „Het is eigenlijk iets heel raars om met kinderen te doen, een ouderwetse en barbaarse gewoonte. Je vraagt je af als je erbij staat waarom je zo'n baby'tje zo'n pijn moet doen. Ik vind hetgeen leuke rite". „Niet besneden zijn is hetzelf de als niet ingeschreven staan bij de burgerlijke stand". Twee citaten uit het proefschrift 'Het verbondsteken'van Mary van Veen-Viétor. Zij deed een cultuur-sociologische studie over de besnijdenis in verschillende perioden van het jodendom, waarop zij 16 november in Leiden promoveert. „Over jongensbesnijdenis wordt over wegend positief gedacht, over de meisjesbesnijde nis heel negatief. Jongensbesnijdenis is weliswaar minder ingrijpend, maar toch in verschillende opzichten vergelijkbaar met meisjesbesnijde nis. In beide gevallen wordt in naam van re ligieuze of culturele tradities, een onomkeer bare ingreep uitgevoerd op het geslachtsor gaan van een minderjarig kind", schrijft zij in haar voorwoord. Haar onderzoek naar de motieven en ach tergronden van jongensbesnijdenis beperkt zij tot joden, omdat die van oudsher de be snijdenis praktiseren. Waarom hebben ze le vend in en omringd door culturen die de be snijdenis niet kennen, vastgehouden aan de besnijdenis? Wat was de drijvende kracht daarachter? De verkenning van het antwoord op die vraag via verschillende invalshoeken leverteen interessant en veelzijdig onderzoek op met tenslotte maar één aannemelijke ver klaring: het doel heiligt het middel. En dat doel was en is jongetjes voor de rest van hun leven als jood 'te merken' met een identiteitsverlenendgroepsteken. Dat verhindert ze te deserteren of op te gaan in een ande re cultuur dan de joodse. Mochten ze toch aan die onge wenste verleiding gehoor geven, dan herinnert hun be snijdenis iedere dag aan hun joodse wortels. In 'Het verbondstekennemen drie verschillende perioden van het jodendom een centrale plaats in: de hellenistische tijd, het Duitsland in de negentiende eeuw en de periode na de holocaust. Op deze wijze toont Mary van Veen aan dat als joden worden bedreigd in hun bestaan door rek kelijke krachten binnen de groep zelf of door externe fac toren zoals andere culturen of genocide, er altijd weer een orthodoxe beweging op gang komt die van de besnijdenis een cruciale kwestie maakt. Want de besnijdenis is een voorwaarde voor de continuïteit van de joden als volk. Het uitwissen van dit groepsteken wordt algemeen opge vat als verzwakking van het jodendom. Dat neemt niet weg dat de noodzaak van besnijdenis wordt gerechtvaardigd met een wirwar aan religieuze, medische, hygiënische en culturele argumenten die Van Veen stuk voor stuk ontzenuwt. Het zijn rationalisaties waarvan joden zich bedienen om de ingreep te vergoelij ken, maarzij berusten niet op feiten. Het verbond dat Abraham aanging met de Allerhoogste, een verbond dat hij vervolgens in zijn vlees snijdt, is pas later bindend ver klaard voor de hele mannelijke bevolking, onder invloed van de vergrieksing van Jeruzalem. De bijbel zeifis sterk gekant tegen lichaamsverminkingen, deformaties en ta toeages, al dan niet ritueel. Het blijft dus een mysterie waarom de besnijdenis van de voorhuid het merkteken van Abrahams verbond met God zou zijn. Besneden zijn dient de voortplanting niet, noch de seksualiteit, het is ook niet hygiënischer noch voorkomt het baarmoeder halskanker bij vrouwen. Medisch gezien is er niets op voor en veel op tegen. Een samenleving die het couperen van honden verbiedt, moet zich afvragen waarom men wel toestaat dat baby's een bloederige, pijnlijke, volslagen onnodige ingreep ondergaan die de integriteit van hun li chaam en hun zelfbeschikkingsrecht aantasten. 'Het verbondstekenontmaskert de besnijdenis als een ri tueel dat deel uitmaakt van een uiterst taaie traditie die - om het even of het bij joden, moslims of Afrikanen, bij jongens of meisjes gebeurt - moeilijk uit te roeien is. Zelfs joden die er afwijzend tegenover staan, durven er niet mee te breken. Dezelfde joden die in het boek besnijdenis hard, primitief en irrationeel vinden of 'de pest hebben aan de ingreep', zeggen tegelijkertijd het toch jammer te vinden als hun kleinkinderen niet besneden zouden wor den. Het argument dat je ze daarmee buiten de groep plaatst, is een reden om het toch te doen. De groep oefent juist bij besnijdenis een grote sociale dwang en controle uit. De straf als je het niet doet is uitstoting, verlies van identiteit en status. In Amerika is inmiddels, mede dank zij internet, een sterke beweging op gang gekomen die be snijdenis ziet als kindermishandeling en als schending van mensenrechten. Maar joden en moslims hebben machtige wapens om deze beweging te ontzenuwen als antisemitisch of racistisch. En als dat niet helpt is er altijd nog het grondwettelijke recht op vrijheid van godsdienst. Een vrijbrief tot verminking. De Britse kroonprins CHARLES (foto) heeft tijdens zijn bezoek aan Praag speciaal uit Groot- Brittannië mayonaise laten over vliegen. In de Tsjechische hoofd stad was zijn favoriete merk Hell- mann's niet te vinden. Charles is erg gehecht aan zijn sandwiches met ei en mayonaise en wilde perse dat er een pot uit Groot- Brittannië werd ingevlogen. Vori ge maand haalde de kieskeurige eetgewoontes van de Britse mo narchie ook al het nieuws. Tij dens een staatsbezoek aan Italië haalde koningin Elizabeth zich de woede van de bevolking op de hals door haar eisen aan het voedsel. Zo mocht men de konin gin geen knoflook of onhandige lange pastaslierten voorzetten. ongelijk ALWIN HOUTSMA kreeg va»' daag tijdens de feestelijke If' ging van de Nederlandse Pa!' lympische ploeg in de Ridd£ in Den Haag geen koninklijk3 derscheiding. De uitblinken de onlangs in Sydney gehouij Paralympics blijkt een straft te hebben. Welke strafbare fcl ten de zwemmer, winnaar vf vijf gouden, twee zilveren eih bronzen medaille, heeft ge-e pleegd is onbekend. De 22-|l ge verstandelijk gehandicapf zwemmer droeg in Australië!1 Nederlandse vlag tijdens dei1 tingsceremonie. Kandidateif' een lintje dienen echter van)? besproken gedrag te zijn. 3 I Een Turkse kleuter is van de vende verdieping van een fl& sprongen, omdat hij hoopte'1 zo goed te kunnen vliegen aK POKEMONMONSTER. Dat 1 niet zo te zijn, maar wonderf lijk genoeg kwam hij er slecf met een gebroken been van| Psychiaters waarschuwen nfl meer kinderen de Pokemonf den zullen gaan imiteren. n

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2