Cocktail/Cultuur& Kunst
De presentator, de moeder en de zoon
Con Amore: concert
met twee helften
Feestje op Johnny Jordaanplein
De Gypsy Stars zi
niet bij te houden
Maffiapraktijken van De Meekers zorgen voor kippenvel in het LAKtheaty
Andrea Cecchi 31 jaar gezicht van de Beukenhof
Toppaarden voor topprijzen
bij SWS-veiling in Alphen
Zakenvrouw van het
Jaar uit Leidse regio?
Kasteel De Wittenburgin
Wassenaar is in februari vol
gend jaar wederom het decor
van de Zakenvrouw van het
Jaar-verkiezing. Het is de 20ste
keer dat de prijs aan de meest
ondernemende vrouw van het
land wordt uitgereikt. Reden
voor een extra feestje.
De nieuwe jury van de verkie
zing, die door champagnehuis
Veuve Clicquot in samenwer
king met het Stan Huygens
Journaal wordt gehouden,
kwam vorige maand alvast een
keertje bijeen in De Wittenburg.
Juryvoorzitter Yvonne van
Rooy (oud staatssecretaris),
VNO/NCW-voorzitter Jacques
Schraven, zakenvrouw van dit
jaar, Anne-Marie Rakhorst, Eu
roparlementariër Karla Peijs en
M KB-voorzitter Hans de Boer
genoten er alvast van een copi
eus diner en namen nog wat
puntjes door.
Tot februari is Anne-Marie Rak
horst, directeur van het bedrijf
Search, nog dé zakenvrouw van
Nederland. Tot 27 november
kunnen nieuwe kandidaten
worden voorgedragen en wat
zou het leuk zijn als niet alleen
de plaats van handeling, maar
ook de nieuwe zakenvrouw uit
Leiden of omgeving zou ko
men! De Leidse regio heeft toch
ook vrouwelijke ondernemers
met leidinggevende capacitei
ten, visie, organisatietalent en
maatschappelijke invloed, om
maar een paar beoordelingscri
teria te noemen?
Potentiële kandidaten kunnen
worden aangemeld bij Interna
tional Marques, postbus 5535,
2000 GM Haarlem, telefoon
023-5319595. We houden u op
de hoogte.
MAANDAG 30 OKTOBER 2000
redactie:
Miep Smitsloo-De Graaft
en Paul de Tombe
telefoon: 071-535 64 84.
Bijdrage: Paul de Vlieger
De zoon Alexander, de moeder Elly Beekhuis en de tv-presentator Humberto Tan. foto mark lamers
Hij 'doet' normaal nooit openingen, maar
voor Oegstgeestenaar Alexander Beekhuis
maakte Studio Sport-presentator Humberto
Tan een uitzondering. Rond de vierhonderd
(voornamelijk) streekgenoten waren er getuigen
van hoe de tv-presentator zijn bewondering uit
sprak voor de 24-jarige Oegstgeestenaar. Beek
huis - een 'jonkie' nog - heeft de opmerkelijke
beroepskeuze van juwelenontwerper gemaakt.
Humberto Tan opende vorige week Beekhuis'
atelier in Leidsenhage, het winkelcentrum van
Leidschendam.
Het tweetal leerde elkaar onlangs kennen tij-
dens de uitreiking van de Esquire Fashion
Awards en het klikte meteen. ,,Ik zie Humberto
Tan als beeld van mijn zaak: de manier waarop
hij is gekleed, zijn sportiviteit enzovoorts", zegt
Beekhuis. Voor wie dat niet wist: Humberto Tan
werd vorig jaar uitgeroepen tot de best geklede
man van Nederland, dit jaar eindigde hij op de
tweede plaats en bij de opening van 'Alexander'
zag hij er ook weer kek uit. Kleren maken de
man, heren!
Met zijn keuze sleurde Alexander ook zijn moe
der Elly een compleet ander leven in. De Oegst-
geestse was 'uit de kinderen', zoals dat heet,
stortte zich zoals zovele vrouwen op het golfen
en tennis, maar haar zoon zag andere kwalitei
ten in haar en nu fungeert de moeder als assis
tente. „Ze is in het diepe gesprongen. En dat
doet ze graag voor haar enige zoon".
Onder de aanwezigen waren moeder en zoon
(ook al!) Van der Eerden, de Oegstgeestse juwe
liers waar Alexander het vak na zijn opleiding
tot goudsmit in Schoonhoven de eerste jaren in
praktijk bracht.
Niemand meer dan hon
derdvijfentwintigduizend
gulden... verkocht." Met deze
woorden, gevolgd door een fer
me klap met de hamer, ver
kocht veilingmeester Hans Sin-
nige vorige week het duurste
paard van de Selected Winners
Sales in het Alphense vogelpark
Avifauna. Tachtig 1-jarige
harddravers - uit de kluiten ge
wassen veulens eigenlijk nog -
met afstammingen om van te
watertanden, kwamen in het
Parkrestaurant onder de ha
mer. In totaal 2,1 miljoen gul-'
den - gemiddeld ruim 25.000
per paard - gaven de ongeveer
zeshonderd Nederlandse, Duit
se en Zweedse bezoekers uit.
lidy van der spek
C O.V Con Amore o l.v Piet Kiel, m.m.v
Margot Post, sopraan en Joop Brons, or
gel Gehoord 28/10, Hooglandse kerk,
Leiden
Met weinig middelen een be
vredigend concert in elkaar zet
ten en vervolgens uitvoeren, is
bepaald niet gemakkelijk. Piet
Kiel is dat met Con Amore, ver
sterkt met een zusterkoor, heel
aardig gelukt. In de eerste
plaats omdat beide koren uitge
sproken mooi zingen. Er is dui
delijk hard gewerkt aan homo
geniteit, zuiverheid, dynami
sche effecten en tekstuitdruk-
king.
Jammer na de pauze van het
vrij hoge EO/Leger des Heils-
gehalte. Zinnen aJs 'O Gij, cen
trale hemelbol van oprechte
liefde' van J.Wood of 'de verlos
te scharen... triomferend in Zijn
glorie', getoonzet in een walhal
la-stemming, is té veel van het
goede. Hoewel ook hier goed
gezongen wordt, zeker in het
tweede werk (Ch.V. Stanford),
neigt dit soort liederen al gauw
naar brallerij, valt de klemtoon
meer op 'effecten' dan op het
'dynamische'.
Dat valt extra op wanneer je
direct na deze overdosis een
vergelijkbare tekst hoort, psalm
150 (Alles wat adem heeft love
den Here), maar dan getoonzet
door César Franck. De compo
nist die op handen gedragen
werd door zijn leerlingen, die
hem de bijnaam 'le brave père
Franck' gaven. Hoe vaak dit
werk ook wordt uitgevoerd
door amateurkoren, het blijft
prachtig. Stralende, groot opge
zette melodielijnen, tegen kets
ende staccato zinnetjes. Een
beetje Franse les zou overigens
niet overdreven zijn!
Margot Post vervangt op de
valreep Hanneke Kaasschieter
en dat doet ze overtuigend.
Haar klankkleur is warm, met
een sympathieke uitstraling.
Een enkele maal haalt haar
stem niet voluit de eindstreep,
zoals in het Amen van Mozarts
Laudate Dominum. Maar als je
inhoudelijk zo integer zingt,
zijn dit soort onvolkomenhe
den volmaakt onbelangrijk.
In het eerste 'Gloria sei Dir
gesungen' treft Con Amore
meteen de goede toon, het ul
tieme tempo. Zo zijn ook tem
po en helderheid natuurlijke
organische elementen in een
melodie van Bach bewerkt door
Piet Kiel. De Nederlandse tekst
'Een vat heeft niet één duig;
met velen is 't beklonken' wekt
helaas de lachlust op.
Ook het overbekende 'Ave ve-
rum corpus' van Mozart krijgt
die ingetogenheid, even ver
diept door een goed gedoseer
de dynamiek, waar zo'n klei
nood recht op heeft. Iets te re
soluut, te marsachtig zet het
koor 'Hör mein Bitten' in, na de
inleiding van Margot Post die
hier juist zo mild en betrokken
zingt. Joop Brons die (gelukkig)
niet van scheiden weet, weeft
met zijn orgelspel de losse stuk
ken aan elkaar.
Hij begint wat rumoerig, met
een volumineuze registratie, en
een dusdanig tempo dat er wel
wat steekjes vallen. Veel mooier
wordt zijn spel als Brons min
der uitpakt, zoals in het grappi
ge 'Flötenuhrstücke' van Joseph
Haydn, een muziekje uit de
speeldoos van weleer. Ouder
wets mooi wordt zijn spel in
Vaughan Williams' melodische
en sfeervolle 'Rhosymedre'. En
voor koorbegeleiding krijgt
Brons de gouden plak.
Amsterdam 'Geef mij maar Amsterdam', stad zijn tweede thuis maakte, trad op bij de
zingt André van Duin uit volle borst, voor een presentatie van het boek over Johnny Jor-
gehoor van enthousiaste Jordaan-bewoners. daan van de hand van schrijver Bert Hidde-
De Rotterdamse komiek, die van de hoofd- ma. Dat gebeurde vanzelfsprekend op het
plein dat is vernoemd naar de beroemde
volkszanger. De sfeer zat er meteen lekker in.
maarten baanders
Voorstelling: Nicolae Gutsa Mahala
Gipsy Stars. Gehoord: 29/10 Stadsge
hoorzaal Leiden.
Af en toe leek het wel een lan-
ge-afstandssprint, zo snel
speelden de Roemeense Maha
la Gipsy Stars in de Stadsge
hoorzaal. Na een paar opwar
mende klanken barstten ze
maar meteen los. Onvermoei
baar en overdonderend waren
ze, in het ene nummer na het
andere. Ze hielden het, op en
kele langzamere stukken na, vol
tot het eind.
Vooral klarinettist George
Udilci maakte furore. Het was
niet bij te houden zoveel tonen
als hij uit zijn instrument liet
dwarrelen, en dat met het
grootste gemak en plezier. Vio
list Jonel Turcitu en accordeo
nist Viorel Gheorghe bleven
nauwelijks bij hem achter, ter
wijl Daniel Turcitu soms zo snel
op de contrabas plukte dat het
fysiek ondenkbaar is dat ie
mand dat ooit nog sneller kan.
Onderwijl liet Leonard Iordache
zijn klankrijke roffels op de
cimbaal horen, met zijn tegelijk
spichtige en toch warme tonen.
Ondanks al dit technische
stuntwerk was het muziek die
rechtstreeks uit het hart kwam.
De Mahala Gipsy Stars traden
op als begeleiders van de even
eens Roemeense zigeunerzan
ger Nicolae Gutsa. Het was
jammer dat de zaal de teksten
niet kon verstaan, want d
lijke en aanstekelijke sfe
het toneel maakte nieuw; ,F
naar wat er allemaal we
zongen en geroepen.
Danspassen schoten s
dwingbaar in de benen v c
musici, die bovendien
meezongen of woorder r,
Gutsa herhaalden. Guts
bruikte zijn lichte, speelsi j,
soms als een instrumen a
noten die niet onderdedei
wat er op de klarinet we r
presteerd. Op andere m<
ten haalde hij breed i c
kreeg hij de allure van e({
vensliedzanger. Of hij n
stembuigingen die aann
deed denken, zoals er ookg
begeleiding regelmatig ja2js
menten te horen waren.
Zonder aangekondigd
kwam ook de zangeres
haar bijdrage leveren. H<
mooi, zo ongedwongen 2|s
zingen waarbij toch dra
haar liederen werd gelej
begeleiding zweepte ha
maar met de kleine triller
haar strakke tonen, bra<
een geheel eigen charme
muziek. Toen ze met Gu
menzong en danspassei
hem maakte, bereikte he
zijn hoogtepunt. Het pn
liet zich gemakkelijk inj,
vrolijkheid meenemen. E
veel meegeklapt en het ki
tuurlijk niet uitblijven: iu
nummer werd het tempo
opgevoerd, dat de klapp
de zaal het op moesten g( 0|
JEUGDTHEATER RECENSIE
PAULIEN KOOPMANS
Voorstelling: "Where's the money"
door De Meekers Choreografie Ar
thur Rosenfeld Gezien 29/10,
LAKtheater, Leiden
Net een kwispelend hond
je. Zwiep naar links, rechts,
links. Bij geen andere dans
wiebelen de heupen zoals
bij de Charleston. Soms
langzaam en verleidelijk,
soms snel en krachtig. De
armen schuin langs het li
chaam en de handen wij
zend naar buiten, zodat al
le aandacht op het heup
wiegen komt.Tijdens de
voorstelling 'Where's the
money' zet de danseres van
De Meekers deze beweging
dik aan. Ze trekt tijdens het
dansen de zwarte jurk met
piepkleine bloemetjes aan
stellerig over haar schou
ders naar beneden, klik
klakt met haar schoenen en
kijkt met een wufte oogop
slag en getuite lippen het
publiek in. En het publiek
giechelt erom.
De Meekers treft met
muziek en dans meteen de
juiste sfeer. Je waant je al
snel in het New York van
begin deze eeuw: met
gangsters die in Amerika
hun fortuin willen maken,
duistere maffiapraktijken
en stripteasedanseresjes.
Vier dansers in fluwelen
kostuums met hoed en
panties over hun hoofd
duiken, samen met de in
jurk gehulde danseres,
overal in de zaal op. Ze
spelen met hun slechte
maffia-imago. Tijdens een
feestje doen ze alsof ze
banken beroven, elkaar
overhoop schieten en ver
volgens - als de sirenes af
gaan - slaan ze op de
vlucht met een koffer vol
dollars.
'Where's the money' is
van het begin tot het einde
een spannende voorstel
ling. De spelers zijn bijna
voortdurend in beweging,
rennen, hollen en knokken.
Deze actie wordt versterkt
door harde geluidseffecten
en de belichting. Mooi zijn
de schaduwen die de spe
lers achtervolgen of voor
hen uitlopen. Daarnaast
zijn er veel grappige mo
menten, zoals in vorige
stukken van De Meekers:
'Kop eraf en 'Opblaashel-
den'. Choreograaf Arthur
Rosenfeld combineert ook
nu dans en theater met hu
mor en een tikje vervreem
ding. Zo laat hij een misda
diger behalve vier pistolen
en een mitrailleur ook een
vliegenmepper en een
gootsteenontstopper mee
nemen. Daarnaast zijn er
verschillende intermezzo's
spanning en make5]
stuk luchtig en speel: p
Hoewel de voor;,
halverwege, na het 2
ste gevecht, even in;'
'Where's the rnone
zijn maffiasfeer een
stelling om kippenv
te krijgen.
Tientallen eigenaren en di
recteuren zag hij komen
en gaan, 31 jaar lang. Ober
kelner Andrea Cecchi de
enige constante factor in
het Oegstgeestse toprestau
rant De Beukenhof. Van
binnen zal hij niet zelden
hebben gekookt, maar naar
de (verwende) gasten toe
bleef hij altijd correct en in
de plooi. Feilloos weet hij de
lievelingswijn van prins
Bernhard op te noemen: de
Bourgogne Latour. Ooit
maakte hij een bommelding
mee. Het hele restaurant in
rep en roer. Alle gasten
stormden naar buiten. Cec
chi liep er met een geldkistje
in de armen achteraan: hij
rekende met iedereen nog
even af.
Kortom, 'de Beukenhof ver
liest zijn gezicht', zoals vaste
gaste Barbara Jongman het
tijdens de drukbezochte af
scheidsreceptie betitelde.
Een receptie waar we pas na
een uur de scheidend ober
kelner zelf de hand konden
drukken. Zoveel mensen
waren er die iets over hem
kwijt wilden.
Zoals Bernard Cohen, di
recteur van Eurotransplant
Leiden, die een band met
Cecchi opbouwde om een
heel bijzondere reden. „Zijn
zoon is nierpatiënt en had
al een niertransplantatie
ondergaan - die mislukte.
Toen heeft Andrea zijn nier
aan zijn zoon afgestaan. He
laas werd ook deze nier af
gestoten. Nu leeft hij al een
paar jaar met een nieuwe
nier en dat gaat gelukkig
goed. Hij heeft zelfs de Pa
ralympics helpen organise
ren."
Oegstgeestenaar Henk van
der Luit (75) werkte 41 jaar
als manager in de Beuken
hof. „Ik kwam hier in de
oorlogsjaren als onderdui
ker - ik kan nog het luik
aanwijzen waar ik me ach
ter verschool - en ik ben
blijven hangen. Over An
drea Cecchi niets dan
goeds. Een vakbekwaam ie
mand en altijd zeer correct.
Wel heb ik een leuke anek
dote over hem: de toenmali
ge directeur Henk de Gouw
had hem aangenomen,
maar de dag waarop hij
moest beginnen, kwam hij
niet. Hij had heimwee naar
zijn geboorteland Italië en
was spoorslags naar zijn
moeder afgereisd. Een week
later stond hij alsnog op de
stoep. En kon meteen be
ginnen."
„Wat een tijden waren dat.
Je begon 's morgens om ze
ven uur te werken, had na
de middag een uurtje vrij en
dan ging je door, tot diep in
de nacht. In rokkostuum,
want dat was de verplichte
dracht. Maar ik zou die ja
ren zo weer overdoen. Een
sféértje dat er heerste onder
elkaar. Tja, ik ben nu vijftien
jaar weg bij de Beukenhof,
maar ik droom er nog iedere
nacht over. Iedere nacht!"
Voormalig kok Dré van den
Berg: "Cecchi is een man
zonder kapsones. Waar zie
je dat tegenwoordig nog. En
het zal niet eenvoudig zijn
geweest om zijn draai te
blijven vinden, met al die
wisselingen van de wacht."
Oud-directeur Frank Dub
belman: „Cecchi is een
gastheer van de oude garde,
die nog een eend in de lucht
kan trancheren."
En Cecchi zelf, tot slot: „Er
is een bepaalde band met
de gasten ontstaan die al
leen kan ontstaan als je er
gens heel lang werkt. Som
migen komen hier al dertig
jaar. Het is een zwaar vak, je
maakt lange dagen, altijd
's avonds en in het weekein
de. Maar het blijft een mooi
vak. Jammer dat zo weinig
jeugd dat inziet."
Met als allerhoogste prijs 125
mille voor Mon Amour Novem
ber, een zusje van het paard dat
in Duitsland op de koersbanen
miljoenen marken verdiende en
daar werd uitgeroepen tot Dra
ver van de Eeuw.
De tachtig nieuwe eigenaren
van de paarden hopen nu na
tuurlijk allemaal dat uitgere
kend zijn of haar nieuwe aan
winst die topper is waar ze al
jaren van dromen. Dat zijn of
haar paardje bijvoorbeeld over
twee jaar op Duindigt in Was
senaar de Derby wint. Zoals dit
jaar de hengst Offspring Nevele
dat flikte. Die werd twee jaar
geleden door de Haagse Ineke
Lata voor 25.000 gulden op de
veiling in Alphen gekocht en
won afgelopen zomer de 'koers
der koersen' met een eerste
prijs van anderhalve ton.
Regiogenoten waren er uiter
aard ook op de veiling, waar si-
Andrea Cecchi (links) en echtgenote in gesprek met met voormalig Beukenhof-direct P
Frank Dubbelman (tegenwoordig eerste man bij Bilderberg-kasteel Kerkenbosch in Zr;
Een
ten hoek
in de vei
zaal gee
een gekl
lantaarn
dat er in
'wijk' ee e
is uitgebk:
Op de a e
grond
het paar
kwestie
wie zijn
we baa
wordt.
m
garenrook en de geur van
denmest met elkaar een ge
vecht aangingen en de prijig
steeds hoger werden naarr >r
de avond vorderde en de ci.
pagne rijkelijker vloeide. Z i
kocht Wassenaarder Gerri h
Goor voor 27.000 gulden h
paard dat luistert naar de i i
Rur Oldeson en had Lissei f
Gerard Brouwer het laatst r
bod op twee paarden: Sco
Crown en Rover Kievitsh<si
voor respectievelijk 21 en s
mille. Ook de Lisserbroeksn
bloemenimporteur Koos flir
liet zich niet onbetuigd. Hi
kocht samen met een drafis
sportkameraad voor 23.00 ir
den Randy Boszorg. cl
