Taco Nijhoff kan geen Paralympics meer zien
9 Zo lang mogelijk met de kop mee9
Aandelen Ajax?
Sport
ZATERDAG 28 OKTOBER 2000
983
Amstelveense Leiderdorper ziet Olympische droom uiteenspatten
Landende en opstijgende vliegtuigen zorgen voor
een oorverdovend geraas boven het studentencom
plex in Amstelveen, maar Taco Nijhoff lijkt het niet
meer te horen. De Leiderdorper woont dan ook al
weer een jaar of drie in deze herrie en bovendien
heeft hij andere dingen aan zijn hoofd. Hij had een
paar weken geleden zelf in een van die toestellen
moeten zitten, op weg naar Sydney. Daar zou hij
deelnemen aan de Paralympics, de Olympische Spe
len voor minder valide sporters. Maar Nijhoff zit niet
in Australië, hij zit in Amstelveen, in zijn aangepaste
studentenwoning.
De teleurstelling daarover is enorm bij de rolstoel
tennisser. Vier jaar lang werkte hij naar de Spelen
toe. Hij trainde dagelijks, speelde internationale
toernooien in binnen- en buitenland en zette veel
van de 'leuke dingen in het leven' opzij om zijn doel
te bereiken. Nijhoff zette zijn studie bewegingswe
tenschappen aan de Amsterdamse Vrije Universiteit
op een laag pitje, leefde heel bewust, ging niet of
nauwelijks uit en investeerde in de loop der tijd een
flinke som geld.
Uiteindelijk bleek het allemaal vergeefse moeite. De
tennisbond KNLTB droeg Nijhoff (nummer tien op
de wereldranglijst) weliswaar voor als kandidaat
voor het enkelspel in Sydney, maar die nominatie
werd door de overkoepelende bond voor gehandi
capte sporters (NEBAS) niet gehonoreerd. Een ande
re tennisser, notabene met een lagere ranking dan
Nijhoff, werd wel afgevaardigd. Over de achterlig
gende reden van dit alles tast de sporter zelf in het
duister. Een uitpuilende ordner bevat de vele brie
ven die hij over de kwestie verstuurde en ontving,
maar geen van alle geven ze een bevredigend ant
woord.
Eigenlijk kan dat ook niet, want Nijhoff is heilig over
tuigd van zijn gelijk. Hij erkent weliswaar dat hij niet
aan de officiële kwalificatie-eis (een plek bij de beste
acht rolstoeltennissers van de wereld) heeft voldaan,
maar dat geldt ook voor Eric Stuurman, die wel in
Sydney uitkomt en die zelfs lager op de wereldrang
lijst staat dan Nijhoff. „De NEBAS heeft gewoon
geen verstand van sport. De eisen die ze stellen zijn
sowieso niet reëel. De concurrentie in het rolstoel-
tennis is veel groter dan in andere takken van gehan
dicaptensport. Van de 32 deelnemers aan de Para
lympics heeft zeker de helft medaillekansen."
Officieel is Stuurman afgereisd naar de Paralympics
als reserve in het dubbelspel, maar Nijhoff ziet dat
slechts als een slap excuus. „Hij kan alleen invallen
als een van de dubbelspelers voor het begin van het
toernooi geblesseerd raakt. Als de wedstrijden een
maal begonnen zijn, mag dat niet meer." Maar
Taco Nijhoff: „Als nummer tien van de wereld heb ik wel degelijk kans op een plak." foto united photos de boer
De Paralympics in Sydney zijn bijna afgelopen, maar voor rolstoeltennisser Taco Nijhoff zijn ze nooit
begonnen. De in Amstelveen woonachtige Leiderdorper kreeg een wildcard van de organisatie, maar die
werd afgewezen door de overkoepelende bond van aangepaste sporten, de NEBAS. Woedend was
Nijhoff over die beslissing. „De NEBAS heeft gewoon geen verstand van sport."
door MAARTEN DEKKER
Stuurman is wel in Sydney en kari daardoor wel in
het enkelspel uitkomen, in tegenstelling tot Nijhoff.
Die kreeg net als Stuurman een wildcard van de In
ternationale Tennisfederatie (ITF), maar mocht daar
van de NEBAS geen gebruik van maken.
Nijhoff daarover: „De NEBAS stelt dat ze alleen atle
ten met medaillekansen naar Sydney willen sturei
Maar zoals ik al zei: de verschillen in het rolstoelte
nis zijn veel kleiner dan bij andere sporten en als
nummer tien van de wereld heb ik dus wel degelij
kans op een plak. Het gebaar van de ITF zegt toch
les? Zij vinden dat ik daar hoor te staan. Wat geeft
NEBAS dan het recht om die wildcard te weigeren
Elk ander land had zo'n mogelijkheid met beide
handen aangegrepen." De wildcard van Nijhoff w
na de afwijzing toegewezen aan Duitsland, dat hei
wel accepteerde.
Saillant detail: de bondscoach die moest beslissen
over wie als reserve-dubbelaar naar Sydney mocht
is tevens de privétrainer van Eric Stuurman. Toch
neemt Nijhoff zijn directe concurrent niets kwalijk
„Ik kan prima overweg met Eric, we trainen ook w
eens samen. Wat er nu is gebeurd, is niet zijn schi
Als ik in zijn positie had gezeten, had ik precies he
zelfde gedaan." Voor de NEBAS heeft Nijhoff echti
geen goed woord over. „Hun doel moet zijn de be
langen van alle minder valide sporters te behartigt
Dat doen ze niet, dus is het een incompetente org,
nisatie."
Wat Nijhoff nu gaat doen, weet hij nog niet. „Als h
zo verder moet, heb ik daar mijn twijfels bij. Ik blij
in ieder geval tennissen, omdat ik het gewoon ont
zettend leuk vind. Maar of ik het op dit niveau wil
blijven doen?" Voorlopig richt hij zich op zijn can
ère buiten het tennis. Toen Nijhoff hoorde dat hij
niet was geselecteerd voor Sydney, heeft hij zijn ra
kets in een hoek gesmeten en uit woede heeft hij
binnen een paar maanden zijn studie afgerond. N
is hij druk bezig met solliciteren naar een baan in
het onderwijs.
Die woede bij Nijhoff heeft inmiddels plaatsgema
voor teleurstelling. „Ik heb toevallig de openingsc
remonie gezien op televisie. Ik kreeg tranen in mij
ogen, gewoon vanwege de gedachte dat ik daar oc
had moeten zijn."
Maar al had hij er zelf de afgelopen tijd absoluut
geen behoefte aan, toch vindt de tennisser dat de j
Nederlandse media veel uitgebreider over de Para
lympics zouden moeten berichten. „Vooral tennis y
en basketbal - de takken van gehandicaptensport
volgens mij het verst ontwikkeld zijn - zouden eer
groot publiek aanspreken. Zeker weten. En als da.
meer aandacht voor komt, dan kunnen andere sp
ten meeprofiteren." j-
Maar zelfs als de NOS de tennisfinale rechtstreeks
uit zou zenden, dan is dat aan Taco Nijhoff niet b t
steed.
De televisie in Amstelveen blijft uit, want het zeer^
nog te vers.
■>- - nwniy
Apperloo tipt regiogenoot Reitsma voor Beach Classic
Peter Reitsma en Simon Apperloo heb
ben weer last van ongeduldig zitvlees.
De twee kleurrijke wielrenners verschij
nen morgen aan de start van de grootste
strandrace voor moutainbikers in Ne
derland: de Beach Classic. Reitsma - in
1999 vijfde - is met zijn 32 jaar verreweg
het meest ervaren én een specialist pur
sang. Apperloo is pas 19, maar won vori
ge maand in Australië de prestigieuze
Crocodile Trophy. De Noordwijker kijkt
tegen de Hillegommer op, maar gaat net
als zijn clubgenoot van het Lissese RTV
De Bollenstreek voor een hoge klasse
ring.
'Loodzwaar'; dat stempel heeft de
Beach Classic sinds de eerste editie. En
ook tijdens deze zesde in successie, met
start en finish op de Scheveningse Bou
levard, is er voor het deelnemersveld
geen genade. Het 56 kilometer lange
parcours bleef hetzelfde: over het strand
richting Katwijk, door naar de Langevel-
derslag boven Noordwijk en terug via
Katwijk naar de finishstreep bij het Kur-
haus.
Apperloo heeft zich voor de vijfde keer
ingeschreven. Vandaag de dag kiest hij
bewust voor het evenement, dat oneffen
duinpaden, rul zand en steile trappen
als ingrediënten kent. Dat was niet zo:
„De eerste keer dat ik meedeed, wist ik
niet waaraan ik begon. Ik was de jongste
deelnemer en startte in de massa van
toerrijders. Ik had net mijn eerste
mountainbike gekocht en vond het ge
woon een uitdaging. Het was heel slecht
weer; windkracht negen of tien. Toen ik
eindelijk met kramp in beide benen in
Scheveningen terugkwam, riep ik: dit
nooit meer. Een maand later dacht ik er
al anders over. De Beach Classic staat
nu voor vast op mijn programma."
De jonge Noordwijker staat inmiddels
te boek als een grote belofte. Opmerke
lijk, want Apperloo komt niet uit een
voorbeeldrijk wielernest en heeft nog
geen drie jaar een licentie. „In april 1998
heb ik 'm aangevraagd, omdat het voor
mij duidelijk was dat ik meer wilde. Wat
bleek? Ik kon goed meekomen tijdens
nationale wedstrijden." Apperloo streed
volop, in eigen land en over de grens.
Hij acteerde veelal in de marge, maar
boekte onverwacht een groot succes in
september van dit jaar. De eindzege in
de twee weken durende krachtmeting
om de Crocodile Trophy gaf hem veel
zelfvertrouwen. „Nu ik dit heb bereikt,
weet ik dat ik geen guppie meer ben. Of,
zoals ze in wielerland ook wel zeggen:
geen pannenkoek meer. Ik sta voor mijn
gevoel op het beginpunt van een weg
naar heel goed worden."
Apperloo baarde eerder dit seizoen
opzien in Spaarnwoude door de race om
het Nederlands Kampioenschap moun
tainbike te voltooien zonder zadel.
„Doorzettingsvermogen is mijn sterkste
punt. Ik ben nog nooit afgestapt omdat
een wedstrijd wel erg zwaar was. Alleen
onoverkomelijke materiaalproblemen
zouden mij kunnen stoppen. Ik heb veel
natuurlijke kracht in mijn lichaam, maar
ik kom snelheid tekort." Volgens de ge
talenteerde coureur gaat juist die tekort
koming hem parten spelen tijdens de
Beach Classic. „Ik wil zo lang mogelijk
met de kop mee. Want dit is toch een
soort thuiswedstrijd voor mij. Maar
sommige gedeelten van het parcours
zijn ontzettend zwaar, zoals het ruiter
pad. Wie daar sterk en rap is, pakt minu
ten."
Apperloo tipt ware klasbakken als ve
teraan Ed Scholte, de internationale ex
perts Bart Brentjens, Jan Weevers, Bas
van Dooren en Patrick Tolhoek, maar
ook Reitsma voor de winst. De ervaren
Hillegommer onderschrijft de gekozen
namen voor het favorietenlijstje van zijn
regiogenoot. Over zichzelf zegt hij:
„Mijn vorm is goed, ik heb een aardig
seizoen gehad en beter materiaal tot
mijn beschikking. Ook verbetert mijn
techniek nog elk jaar. Maar een man als
Scholte, die vierde werd in de Hondsrug
Classic in Gieten, waar 800 deelnemers
van start gingen, geef ik echt een kans."
Reitsma nam vier keer als licentiehouder
deel aan de Beach Classic. Mede vanwe
ge de stijgende lijn in zijn klasseringen -
35ste, achttiende, zesde en vijfde - wor
den ook hem dit jaar kansen op een po
diumplaats toegedicht. „Voor een goede
prestatie van mij moet er niet veel wind
staan en de temperatuur niet al te laag
zijn."
„Ik train niet veel op het strand. Dat
zoute water is slecht voor mijn moutain-
bike", verklaart Reitsma, die duidelijk is
over de mogelijkheden van Apperloo.
„Hij is relatief kort met deze sport bezig
en kan nog veel aan zijn techniek verbe
teren. Simon heeft wel wat geluk gehad
in Australië, maar absoluut sterk gere
den. Die prestatie werkt natuurlijk posi
tief."
De Noordwijker hield aan zijn zege
Down Under een wielercontract over,
waaronder hij afgelopen zaterdag zijn
handtekening zette. Apperloo gaat - ook
op de weg - koersen voor het Belgische
Procycling Team Limburg. „Maar
mountainbiken blijft mijn hoofddoel. Ik
wil kijken hoever ik kan komen. Neem
de Beach Classic; dat vind ik de mooiste
strandrace die er in Nederland is. In
1998 138ste ofzo, vorig jaar 45ste. Ik wil
meer."
Wie heeft er nog aande
len Ajax? Het voetbal-
bedrijf Ajax kwam met
een winstwaarschu
wing, stelde de presen
tatie van de jaarcijfers
uit (tot maandag) en
heeft het geld dat de
verkoop van Gronkjaer
oplevert hard nodig.
Aandelen Ajax, wat
moet je ermee?
Gerard Heemskerk voorzitter
van WSB in Noordwijker-
hout en Ajax-fan sinds z'n ze
vende:
„Ik wil ze niet, maar ik heb ze
wel. Ik heb ze bij de emissie ge
kocht, dat vond ik geinig om te
doen. Ik kocht voor iets van
vijfduizend gulden, dat is nu
nog 3500 waard ofzo. Dus het
valt best mee. Het zijn emotie
aandelen. Ik heb het nooit voor
het rendement gedaan. Als ze
morgen nog maar zes euro
waard zijn, verkoop ik ze nog
niet. En als nu de emissie zou
zijn, kocht ik ze weer. Ik heb er
ook een certificaat bij gekregen,
dat heb ik ingelijst en het hangt
bij mij thuis op kantoor. Ik
kwam als ventje van zeven al
bij Ajax, ik heb heel
Europa met ze door
gereisd. En ik kom er
nog steeds, behalve
als WSB thuis
WLeidsch Dagblad, 9
mei 1998:
„De aandelen van
Ajax zijn enorm po-
pulair. De emissie
van het 'emotie'-aan-
deel is ruim vijftien
keer overtekend.
Jasper Wegman,
voormalig beleg-
gingsadviseur bij
een bank, nu ver-
■■I mogensbeheerder
bij een kantoor in
<D Amsterdam:
Q„Je ziet nu dat grote
partijen vooral beleg
gen in Europese
hoofdfondsen. De
kleine, lokale bedrij
ven moeten het meer
hebben van particu
liere beleggers. Er is
weinig handel in
kleine fondsen. Als iemand er
een- of tweeduizend wil verko
pen, is het soms moeilijk om
een koper te vinden. Als ie
mand aan mij vraagt, moet ik
Ajax-aandelen kopen, dan zeg
ik, als ik kijk naar de econo
mie: nee. Maar dat geldt voor
veel fondsen. Als je voetbalsup
porter bent, en je vindt het
leuk, dan moet je het doen. Het
is ook leuk als verjaardagsca
deau voor een kind, bijvoor
beeld. Maar dan is het meer
omdat het leuk is, niet om een
mooi rendement te behalen.
Nee, ik heb ze zelf nooit ge
kocht. Ik ben PSV-supporter.
Arie van Os, penningmeester
van Ajax, afgelopen dinsdag:
„Ajax heeft heus nog wel een
paar centjes op de bank.
Ronald Strikker, beleggings
adviseur van het Leidse filiaal
van ABN/AMRO, dé bank van
Ajax:
„Wij mogen dit soort dingen
niet tegen de pers zeggen. Daar
hebben wij een persvoorlichter
voor. Maar het officiële stand
punt van de bank is: houden.
Ik ben zelf een Ajax-fan. Of ik
aandelen heb? Dat is voor mij
een weeten voor u een vraag."
Aldo Korpershoek uit Leider
dorp, particulier belegger en
Feyenoord-supporter:
lhAls ik nu rijk kon worden v
ze....nee, nee, ik zou ze no
kopen, denk ik. En ik hoef
ook thuis niet mee aan te
men. Ik vind ook niet
Feyenoord naar de beurs mt
Ajax is een dode club gew
den. De hele beursgang heeft
club en de supporters uit elkt -
gedreven, Ajax is een bedrijf.0
kijk wel eens naar het aandi13
dan zie ik het staan op zeuin
acht euro, en dan denk ik: jt°
gens, jullie staan lekker zo.
Toen nog reservedoelm
Fred Grim bij de introduc
op 11 mei 1998 - een Aj<
aandeel kostte toen 25 guld
(11,36 euro):
„Het dak gaat eraf. The skj
the limit.
i t
TEKST JANET VAN DUK
