Spinoza
betaalt deel
koophuizen
Ook de supporter van Lisse wordt kind aan hu]
7;
Duin Bollenstreek
Patisserie moet mensen prikkelen
mill
RANZIJN LEIDERDORt
6,99
24,95
9,99
DINSDAG 24 OKTOBER 2000
976
De Rijnsburgse Woningbouwvereniging Spinoza gaat
met een in de Duin- en Bollenstreek nog niet eerder ge
bruikte constructie koopwoningen bouwen voor mensen
met lagere inkomens. In ruil voor een recht van eerste
koop voor Spinoza bij latere verkoop, krijgt de huizenko
per een korting op de aankoopprijs. De gemeente Rijns
burg wil ook een duit in het zakje doen door de grond
voor deze huizen voor 16.000 gulden per kavel minder te
verkopen.
Het gaat om 14 woningen die in
de nieuwbouwwijk Kleipetten
worden gebouwd. De huizen
gaan, de korting op de grond
van de gemeente meegerekend,
ongeveer 2,5 ton kosten. Maar
dat bedrag hoeft de koper niet
helemaal op tafel te leggen. De
woningbouwvereniging betaalt
namelijk ook een deel van de
koopsom. Hoe groot dat deel
wordt, staat volgens Spinoza-
woordvoerder C. Kortekaas nog
niet helemaal vast. Maar het is
wel de bedoeling dat de huizen
bereikbaar worden voor men
sen met een inkomen onder of
rond modaal (ongeveer 60.000
gulden bruto per jaar). Die
groep kan op de huidige wo
ningmarkt een koophuis wel
vergeten.
Hoewel Spinoza een deel van
de aankoopprijs betaalt, wordt
de koper volledig eigenaar van
zijn woning. Wel is het zo dat
de woningbouwvereniging bij
verkoop het eerste recht van
koop heeft en dan het zelf in de
woning geïnvesteerde bedrag
verrekent. Om een voorbeeld te
geven: stel dat Spinoza in eerste
instantie een halve ton in het
huis stopt, dan hoeft de koper
nog maar twee ton op tafel te
leggen. Na tien jaar wil hij het
huis verkopen en hij kan er dan
op de vrije markt vijf ton voor
krijgen, het dubbele van de
aanvangsprijs. Hij moet het dan
terugverkopen aan Spinoza en
krijgt er vier ton voor, het dub
bele van de twee ton die hij in
dertijd in het huis heeft gestopt.
Als de koper in de tussentijd
het nodige aan het huis heeft
verspijkerd - dakkapel, uit
bouw, luxe keuken, enzovoorts
- dan worden die verbeteringen
apart getaxeerd en de waarde
daarvan krijgt de huiseigenaar
wél voor de volle honderd pro
cent terug. Hij heeft die extra
voorzieningen immers ook ge
heel uit eigen zak gefinancierd.
De woningbouwvereniging
laat 'zijn' 100.000 gulden in het
huis zitten en kan het vervol
gens weer (relatief) goedkoop
aan een woningzoekende aan
bieden. Dat kost Spinoza geld,
beaamt Kortekaas. De corpora
tie moet immers geld lenen om
'zijn' deel van het huis te beta
len en betaalt daar dus rente en
aflossing over. In principe komt
dat geld nooit terug. Het blijft
immers altijd in het huis zitten.
Maar dat vindt Kortekaas geen
probleem. ,,Dat is een deel van
onze maatschappelijke verant
woordelijkheid als woning
bouwvereniging", vindt hij. Hij
geeft echter wel aan dat de mo
gelijkheden voor Spinoza om
op deze manier voor betaalbare
koopwoningen te zorgen „na
tuurlijk niet oneindig zijn".
Laatste fase opknapbeurt Foreholte breekt aan
Eindelijk. Volgend jaar augus
tus is Foreholte uit de rommel.
Al vijf jaar lang volgt de ene re
novatie naadloos de andere op,
maar de laatste fase, de verbou
wing van de kantine is nu be
gonnen. En dan te bedenken
dat ze bij de voetbalvereniging
alleen de keuken maar een
beetje wilden opknappen.
„Van het een komt het an
der", zegt Walter Luynenburg,
een van de vele vrijwilligers die
hebben lopen breken, slopen,
timmeren, metselen en schilde
ren. „Als je bezig bent met het
uitbreken van de rotte vloer,
blijkt dat ook de muren eruit
moeten en zo gaat het steeds
verder."
Toen de vereniging vijf jaar
geleden aan de keuken wilde
beginnen, vroeg het bestuur
advies aan oud-lid en technisch
tekenaar Ad Deutekom. „Die
zei: doe dat nou niet, pak het
nou meteen goed aan", vertelt
Jan van Dijk, de coördinator
van de werkzaamheden.
„Straks heb je een nieuwe keu
ken neergezet en blijkt even la
ter dat voor de elektriciteit in
het clubhuis weer een deel
moet worden afgebroken." Dus
begon Foreholte maar vanaf het
begin.
Eerst kwamen de velden aan
de beurt. Er liggen nu vier 'ta
pijtjes', waaronder een wetra-
veld waar onder alle weersom
standigheden op gespeeld kan
worden. Daarna kwamen de
kleedkamers aan de beurt.
Nieuwe douches, nieuwe te
gels, nieuwe riolering, maar nu
zijn het kleine paleisjes. De tri
bune staat weer als een huis en
uiteindelijk, na vijf jaar, komt
de kantine aan de beurt. Met de
keuken, waar het allemaal mee
begon, als laatste onderdeel.
Voor zover het kan, worden
de werkzaamheden uitgevoerd
door vrijwilligers. Voornamelijk
vutters, vertelt Van Dijk. „We
hebben hier een loodgieter
rondlopen, wat mensen die
kunnen timmeren enzovoort.
En de metselaar is eigenlijk een
felle supporter van FC Lisse,
maar die helpt hier ook belan
geloos mee." Veel hulp krijgt de
De scheid
wand mai
huidige k;
de nieuwi
ding van
huis van I
te.
club ook van de hoofdsponsor,
bouwbedrijf Noorlander. Niet
alleen financieel, zegt Van Dijk:
„Die leggen hier ook materiaal
voor ons neer. Houten balken,
dat soort dingen. Niet helemaal
voor niets, maar je zal het maar
allemaal moeten aanschaffen."
Hij wandelt door de helft van
de kantine waar het nog een
puinhoop is, de helft die het
eerst onder handen wordt ge
nomen. „Kijk, daar komt een
kamer voor de supportersver
eniging. En daarnaast een klei
ner vergaderzaaltje." Even ver
derop, aan het veld, is nog wat
ruimte over. „Dat is bestemd
voor de moeders van de jeugd,
's ochtends. Kunnen die be
schut zitten terwijl de kinderen
aan het spelen zijn. En daar",
wijst hij aan, „is ruimte voor
twee dartbanen." Aan alles is
gedacht.
Nu lijkt het nog een puin
hoop, geven Luynenburg en
Van Dijk ruiterlijk toe. „En we
horen ook steeds 'wat duurt dat
allemaal lang dan'. Maar als je
nagaat wat er allemaal al ge
beurd is", zegt Luynenburg.
„De hele riolering moest ver
vangen worden, de elektriciteit
ook, de meterkast is verplaatst,
de vloer is eruit gehaal en weer
volgestort, echt al heel veel."
Van Dijk vult aan: „Het is te
genwoordig verplicht regenwa
ter en rioolwater apart af te
voeren. Dat het samen door
een leiding ging werd bij ons
nog een tijdje toegestaan omdat
we toch gingen verbouwen.
Maar nu hebben we inderdaad
twee verschillende afvoersyste
men." Ook weer geheel belan
geloos getekend door Deute
kom. „En die zet al vanaf dag
één alles wat er gebeurt op vi
deo", zegt Van Dijk. „Dat is
leuk voor als het af is, voor al
die vrijwilligers die eraan heb
ben bijgedragen."
Ook de Lisse-supporter krijgt
een videoband, natuurlijk. „Die
heeft zich hier ook het schom-
pes gewerkt, helemaal vrijwillig.
Dat is toch iets geweldigs",
vindt Luynenburg.
Van Dijk herinnert zich de
bouw van het huidige clubhuis
nog. „Dat moet 42 jaar geleden
zijn geweest. En nu, bij het af
breken, kom je nog dingen te
gen uit die tijd. Bijvoorbeeld
olieleidingen. Dan komt dat
weer boven: o ja, vroeger stook
ten we op olie. Die leidingen
liggen er al jaren helemaal voor
niets."
Nog een maand of tien door
ploeteren, dan is de renovatie
die vijf jaar zou duren afgerond.
„In vijf en een .half jaar", zegt
Van Dijk. „Toch netjes, voor
een project dat voornamelijk
door mensen in hun vrije tijd
wordt uitgevoerd." Hoeveel het
allemaal gaat kosten, weet nie
mand. Daar heeft zelfs de voor
zitter geen idee van, omdat er
steeds weer nieuwe dingen zijn
die gebeuren moeten. De hele
verbouwing wordt gefi
door sponsors en dot
„Vijf jaar geleden ve
we obligaties van hom
den", vertelt Van Dijk.
geld terug wil, krijgt da
jaar. Maar we hopen i
dat er mensen zijn di
'laat nu maar zitten o
obligaties hebben dik
zend gulden opgelever
leden van de suppc
storten allemaal jaarli
derd piek - en de arbe
tendeels gratis. De i
wandelt binnen voor
koffie en de bekerwec
gen Verburch. „Kijk, di
hem ook weer", lacht
burg. „Die wordt nt
kern Foreholte-suppor
Frank Haasnoot winnaar van Gouden Gard
.'W-y
Frank Haas
noot temidden
van zijn werk,
zijn gouden
medaille en
zijn Gouden
Gard.
FOTO
DICK
HOCEWONING
KATWUK GERARD BAAS
Katwijk heeft er een Nederlands
kampioen bij. Het is de 19-jari-
ge Frank Haasnoot die beslag
heeft gelegd op de Gouden
Gard, de prijs voor de beste
aankomend banketbakker. De
ze kampioen, die als leerling
werkt bij de Noordwijkse ban
ketbakkerij Vis aan de Prins
Bernhardstraat, is niet van plan
het bij deze eretitel te laten,
want Haasnoot wil hierna stap
je voor stapje de wereld verove
ren. Het is zijn doel om de top
te bereiken in het beroep, dat
tussendoor ook nog eens af
moet van een matig imago.
„Het gaat eigenlijk niet zo
goed in het banketbakkersvak",
legt Haasnoots baas George Vis
uit. „Banketbakkers moeten
vroeg op en hebben te maken
met een enorme concurrentie
van de supermarkten. Toen ik
begon waren er in Amsterdam
250 zelfstandige banketbakkers
en nu zijn dat er veertig, om
maar een voorbeeld te geven.
Om te overleven moet je onder
meer op de specifieke wensen
van je klanten kunnen inspelen.
En natuurlijk moet je keihard
werken."
Bij Vis, die er trots op is dat
hij nog ambachtelijk werkt,
wordt keihard gewerkt. Ze be
ginnen om zes uur 's morgens
en zonder pauze gaat de zeven
man sterke ploeg door tot twee
uur. Dan is de werkdag voorbij,
maar niet voor Haasnoot. De
winnaar van de Gouden Gard
werkt regelmatig door tot een
uur of zes om zichzelf bij te
schaven in het vak. „Ik wil de
top halen, daarom ben ik altijd
bezig met nieuwe technieken,
nieuwe ideeën enzovoort. Ei
genlijk merk ik niet eens dat ik
zo lang doorwerk, het gaat van
zelf."
Om te oefenen voor de wed
strijd om de Gouden Gard heeft
Haasnoot ook veel overgewerkt.
De twaalf deelnemers - iedere
vakschool vaardigde een in dat
jaar afgestudeerde leerling af -
kregen zes opdrachten, die op
de wedstrijddag in vijf-en-een-
half uur in een gezamenlijke
keuken in Amsterdam werden
uitgevoerd. De onderdelen wa
ren een show-/etalagestuk, fri-
andises (de kleine uitvoering
van petit-fours), hartige pro
ducten, bonbons, marsepeinfi
guren en desserttaartjes.
Bovendien moest elke deel
nemer een thema uitkiezen.
Voor Haasnoot werd dat zijn
woonplaats Katwijk, een thema
dat hij consequent aanhield.
Hij maakte de Katwijkse witte
vuurtoren geheel uit suikerwerk
en daarnaast vissers en netten-
boeters van marsepein, terwijl
de vismanden vol zitten met
marsepeinen harinkjes. In de
hartige hapjes stopte hij kippers
en zSm. Met uitzondering van
de vishapjes en de bavarois-
taartjes staan de eetbare kunst
werken samen met de Gouden
Gard en de medaille in de etala
ge van Vis te pronken.
Haasnoot wist van tevoren
dat hij wat kon, maar de over
winning heeft hem toch bijzon
der verrast. „Er waren zoveel
goeden bij, waaronder twee
jongens van Van Wely en dat is
een heel erg gerenommeerde
banketbakker. Een van die twee
deed van tevoren nogal arro
gant, alsof een van hun wel
even zou winnen. Daar had ik
alleen voor de wedstrijd last
van, want die vijf-en-een-halve
uur zijn als een droom voorbij
gegaan. Het lijkt heel veel tijd,
maar het vliegt voorbij. Ik was
pas op het allerlaatste moment
klaar. Na de wedstrijd was ik
wel tevreden over mijn werk en
ik hoopte op een derde of een
tweede plaats. Ik bleek met een
grote voorsprong nummer één
te zijn. Ongelooflijk."
Met de Gouden Gard in de
hand openen alle deuren zich
voor Haasnoot, vertelt Vis, die
zelf in 1987 Nederlands kampi
oen werd. „Toen stelde dat nog
niet zo veel voor! Frank kan met
deze prijs wat makkelijker solli
citeren bij de echt grote jon
gens. Als hij verstandig is, pro
beert hij over een jaar of twee
bij een groot hotel als het Am-
stel Hotel te komen en daarna
moet hij naar het buitenland.
Hij moet de eerste jaren niet
bezig zijn met geld verdienen
maar gewoon lekker veel leren.
Als hij hard zijn best blijft doen,
ligt de wereld aan zijn voeten."
Die goede raad lijkt Haasnoot
niet nodig te hebben, want zon
der dat hij de woorden van zijn
baas heeft gehoord, komt hij
even later met precies dezelfde
levensloop. Hij voegt er alleen
een speciaal tintje aan toe. „Ik
kreeg de prijs uitgereikt van Ru-
dolf Veen, een grote naam in de
Nederlandse banketbakkers -,
of eigenlijk patissierswereld. Hij
maakte zich ook zorgen om het
suffe image van de banketbak
ker en zei dat men juist anders
moest zien. Volgens Veen is pa
tisserie erotiek. Patisserie moet
de mensen prikkelen en
nieuwsgierig maken. Het is de
kunst van het verleiden. Ik denk
dat Rudolf Veen gelijk heeft."
tuin dïcr H00GMADESEWEG 60a TEL: 071 581 23 8
LIVISTONA
palm in opgemaakte
Afrikaanse schaal
met kadoelnoten 24^5"
P0K0N KAMERPLANTENVOEDING
fles 500 ml, normaal 11.5,50 per stuk,
GROTE WITTE AZALEA zware kwaliteit vol knop
voor een sfeervolle huiskamer 3t99"
HERTSHOORN IN HOGE VIERKANTE VAAS
met gewcivormige behaarde bladeren slechts
ALOCASIA 'POLÜT bladplant
grote donkere bladeren met witte nerven J_4t95-
NU 2 HALEN 1 BETALEN
LEYLANDII HAAGCONIFEER
hoogte 80 cm
GEMENGDE (0NIFEERTJES 6 verschillende soorten
groenblijvend, normaal fl 2,25 p/st. nu 7 voor
WHISKAS COCKTAIL voor de kat
pak 300 gram, diverse smaken
TOP FRESH Biologisch afbreekbaar
kattenbakvulling op houtbasis, zak 25 liter X2r,75
SPATHIPHYLLUM
IN WINDLICHT
leuk effect door zichtbare
wortels en hydrokorrels
compleet
