De metro stroomt weer vol
nka Bröring (18):Snooit'
Paralympics Topsport?
Sport
BLESSURETIJD
Ronald van Dijk revalideert
e weg naar de finale
Jongstleden woensdag
begonnen in Sydney de
Paralympics. De aan
dacht voor de Olympi
sche Spelen voor minder
valide sporters blijft ver
achter bij die voor de
'echte' Olympische Spe
len. Het aantal te verde
len gouden medailles
per sporter (550 op
4000) bij de Paralympics
is verhoudingsgewijs
veel groter dan bij de ge
wone Spelen waar
10.500 sporters om 300
plakken streden. Vallen
de Paralympics deson
danks onder topsport en
is de geringe aandacht
terecht?
Passage uit een opiniestuk
van Mare Londo, als tafelten
nisser aanwezig op de Para
lympics van Barcelona 1992,
de Volkskrant van maan
dag jongstleden:
„Gehandicaptensport is over
het algemeen minder competi
tief: soms strijden in een be
paalde klasse slechts zes men
sen om goud, zilver en brons,
en de onderlinge verschillen
(bijvoorbeeld gemeten in tijd
of cifstand tussen de nummers
1 en 4) zijn steevast groter dan
bij de valide Olympiade. Ook
de kwalificatie voor de Olym
piade is voor gehandicapten
minder selectief dan voor vali
den. Van de dik vier miljoen
Nederlanders die lid zijn van
een sportvereniging gaan er nu
rond de 230 naar Sydney, ter
wijl van de 15 duizend
gehandicapte sporters
Wer 102 worden afge
vaardigd. Met alle res-
peet voor de leefwijze
en trainingsinspan
ningen van mijn colle
ga-gehandicapten: dit
soort getallen geeft
wel aan dat een gou-
Hl den plak of een olym-
pische afvaardiging
van een valide sportief
gezien veel meer in-
^^0 houd heeft dan die
van een gehandicap-
te."
<D Boris Monkhorst (37)
Q, speelde als valide
sporter tien inter
lands in het Neder
lands rolstoelbasket
balteam:
„Als je drie of vier keer in de
week traint en je zet er alles
voor opzij, is het topsport, of
het nou klootschieten is of
tennis. Een topsporter zet er
veel voor opzij en een invali
desporter nog veel meer. Denk
maar eens hoe veel meer
moeite het kost om te reizen.
Mensen die het geen topsport
vinden, moeten voor de gein
een keer meetrainen. Dan pra
ten ze wel anders, je kan er pas
over oordelen als je het zelf ge
zien of gedaan hebt. Ik ben in
dertijd gestopt omdat ik geen
handicap heb, behalve twee
rotte knieën. Bij rolstoelbas
ketbal heb je een bepaalde ra
ting gerelateerd aan je handi
cap. Ik zou een 5 zijn, terwijl
het maximum voor het totale
team 13 is. Voor mij kan je dus
al bijna een heel team opstel
len. Als je niet-invalide bent,
ben je in het voordeel want ie
mand met een dwarslaesie
heeft minder evenwicht. Van
daar die rating. Dat moeten ze
ook niet afschaffen. Ik zou best
wel weer willen spelen, maar
als je goed bent wil je ook in
ternationaal spelen en dat gaat
dus niet. Maar het was een
mooie tijd. Ik heb thuis nog
een gouden plak hangen van
het pre-olympisch toernooi in
Assen."
Ed den Elzen (41), voetballer
in het G-team van ITVS, nam
onlangs deel aan het NK bil
jarten voor mensen met een
verstandelijke handicap:
„De aandacht voor gehandi
captensport is veel te laag. Het
wordt tijd dat ze er wat van la
ten zien op tv. Ik zal er in ieder
geval naar kijken. Maar het
draait allemaal om geld. Alleen
de grote heren moeten zeker
betaald worden. Ik heb liever
dat er over gehandicapten ge
schreven wordt. Op het NK
biljarten zijn we vijfde gewor
den met het team. Het was
hartstikke druk. De zaal zat
vol. Er is dus wel belangstel
ling voor. Maar eigenlijk zou er
Peter Blangé, 500-voudig vol
leybalinternational, deelne
mer aan drie Olympische
Spelen, winnaar van een gou
den en een zilveren medaille:
„Het is absolute topsport. Ik
denk dat de sporters er net zo
veel voor doen, zo niet meer.
Het is al een gigantische over
winning om je ondanks je
handicap als topsporter te
profileren. Ik heb eens met een
normaal volleybalteam tegen
een zitvolleybalteam gespeeld
en heb daardoor veel respect
gekregen voor die sporters.
Het viel heel erg tegen om bij
ieder balcontact met je zitvlak
op de grond te moeten blijven.
Het was heel leerzaam en leuk
om te doen. Wat betreft de
aandacht voor de Paralympics
zegt een uitverkocht stadion
bij de openingsceremonie al
genoeg. Foto's van de ceremo
nie waren op de voorpagina's
van alle landelijke kranten te
zien. Als men ergens behoefte
aan heeft, is de aandacht in de
media een logisch gevolg. Op
tv is er nog niet veel te zien,
maar het is nog niet eens zo
heel lang geleden dat er hele
maal niets te zien was. Het is
een geleidelijk proces. Volgens
mij is de gehandicaptensport
absoluut geaccepteerd in Ne
derland. Dat zie je ook aan de
medailleoogst. We zijn een van
de toplanden. Dat is een com
pliment naar de Nederlandse
samenleving."
Nogmaals Mare Londo:
„Naar mijn mening gaat het in
topsport om een krachtmeting
tussen de besten in een be
paalde sport, en topsport voor
gehandicapten is in feite een
intern tegengesteld begrip."
TEKST GERTJAN VAN GEEN
FOTO REUTERS DAVID GRAY
RDAG 21 OKTOBER 2000 982
Ronald van Dijk raakte op zaterdag 4 maart zwaar geblesseerd in de wedstrijd tegen
ARC. De Katwijkse verdediger, die op zijn 17de in het eerste van Quick Boys
debuteerde, wacht een lang revalidatieproces. Het Leidsch Dagblad volgt Ronald van
Dijk tot zijn terugkeer. Vandaag aflevering 5: een mentale drempel.
dwijkse basketbalinternational wacht met smart op knieoperatie
New Yorkse honkbalclubs Yankees en Mets in World Series
inert zich de datum nog
IOp 26 februari van dit
p de knie van Tinka
veel schade op. Na pre-
1 half jaar revalideren
126 augustus het nood-
r toe. Een onschuldige
'-up in een oefenwed-
had fatale gevolgen. De
[econsulteerde kniespe-
telde doodleuk voor dat
nom een punt moest zetten
haar basketbalcarrière,
deze goed en wel be
was. Dat nooit, dacht
dwijkse neo-intematio-
3 i andere specialist be-
ïaar wel beterschap en
strohalm heeft Bröring
tgegrepen.
st van het lopende sei-
eeft de speelster van
Jippers uit haar hoofd
"ijJ laar dat ze nooit meer
voriete sport zou kun-
lefenen, daar kon de 18-
róring zich niet bij neer-
„Ik heb genoeg verha-
oord van sporters, die
ties steld van een soortgelij-
vnj sure", zegt Bröring in
it vo iderlijk huis in Noord-
e slagingskans van deze
is 85 tot negentig pro-
mocht blijken dat het
bi1 en ik straks niet meer
1 61 ketballen, zal ik me niet
afgooien. Maar bas
is wel heel belangrijk
cjagi Ik speel al sinds mijn
en heb in alle selecties
Ik zat net bij het Ne-
Vj_. team. Daarom had ik
trouwen in de arts, die
stelde te stoppen", al-
'oordwijkse guard,
as nota bene de specia
le op aanraden van de
het Nederlands team
igde. Ze liet het er niet
t „Ik wilde sowieso ge-
S3I worden want ik had
om op mijn achttiende
en instabiele knie te zit-
een vriend van een
an mijn vader kwam ik
nze Lieve Vrouwe gast
int* Amsterdam terecht. Hij
teds' eteen voor om te ope
is dat was positief." Ze
pijlen voor een ren-
september 2001. Mits
de operatie snel uitgevoerd
wordt natuurlijk. „Die arts heeft
dan wel geen voorrangslijst
voor sporters, maar er staat wel
'spoed' op mijn dossier."
Het moet een operatie wor
den zoals die van Ruud van Ni-
stelrooij. Bröring krijgt een
nieuwe kruisband. Het liefst wil
ze nu al met de revalidatie be
ginnen. Ze is gedreven genoeg.
„Het kan natuurlijk niet, maar
ik kan met fitness in ieder geval
de spieren rond de knie alvast
krachtiger maken. Het zal
zwaar zijn, maar ik heb tenmin
ste het idee dat ik terug kan ko
men. Dat wil ik laten zien."
Met haar keuze voor basket
bal, trad Bröring in de voetspo
ren van moeder Ria, die zelf als
meervoudig international door
blessures twee EK's miste. Ook
jongere zus Tanya, op haar
beurt ook jeugdinternational,
meldde zich al vroeg aan bij
MSV in Noordwijk. Bij haar ou
de club geeft Tinka Bröring trai
ning aan de mini's. Door het
samenwerkingsverband met
Grasshoppers spelen beide zus
sen in Katwijk. Omdat ze nog
de juniorenleeftijd heeft, speelt
Bröring zowel in de Al als in
Dames 1. Nu ze geblesseerd is,
heeft ze ineens zeeën van tijd.
„Ik ben van vier keer trainen in
de week plus twee wedstrijden
in het weekeinde naar nul ge
gaan. In het begin zat ik thuis
met het idee: wat zal ik nu weer
gaan doen? Ik ga nog wel kijken
naar de thuiswedstrijden van
beide teams, niet uit. Ik vind
het zonde om een hele zaterdag
kwijt te zijn, terwijl ik niets heb
gedaan. Dus ga ik maar zwem
men of aquajoggen tussen de
oude vrouwen. Ik wil bezig zijn,
maar ik mis het wedstrijdele
ment en het teamverband. Ik
kom er niet echt herboren van
terug. Wat dat betreft is revali
deren heel saai", zegt de eerste
jaars studente psychologie aan
de universiteit van Leiden.
Grasshoppers draait stukken
beter dan vorig jaar toen de
ploeg zich niet kon kwalificeren
voor de elite A en vervolgens in
de elite B alles won. Vorige
week werd thuis wel verloren
van landskampioen Den Hel
der, maar de cijfers (48-60) vie
len mee. De elite A lonkt nu wel
valt te bereizen. Brooklyn Dod
gers (later verhuisd naar Los
Angeles) fungeerde destijds als
opponent. Van de zeven Series
won het er slechts één. De Yan
kees waren in die dagen alles
overheersend en zijn dat nu
weer, want in de afgelopen vier
seizoenen pleegde de ploeg drie
keer een succesvolle machts
greep. Vorig jaar werd de 25ste
titel veroverd, een aantal dat in
de toekomst waarschijnlijk
nimmer door een andere club
zal worden overtroffen.
De Yankees - van 1913 - heb
ben de geschiedenis aan hun
kant en er al boeken mee volge
schreven. Het had met Lou
Gehrig, Babe Ruth en Joe
DiMaggio ooit legendarische
spelers in de gelederen. Super
sterren die in het shirt van de
Yankees nog meer schitterden
en uitgroeiden tot nationale
idolen. Ook dit seizoen bulken
de Yankees van talent, want
Steinbrenner is niets te gek om
zijn speeltje aan de top te hou
den. En geld speelt daarbij geen
rol. De voornaamste troef is dit
maal Derek Jeter, die hard op
weg is in de voetsporen van
DiMaggio te treden. De 26-jari-
ge vedette geldt ondanks zijn
leeftijd al als een van de beste
korte stops ooit. En hij kan nog
heel aardig slaan ook.
Maar niet alleen Steinbrenner
wil het beste van het beste.
Fred Wilpon, mede-eigenaar
van de Mets, vond dat het maar
eens afgelopen moest zijn met
de anonimiteit waarin zijn club
jaren verkeerde. Hij wilde in ok
tober - als de playoffs beginnen
- ook nog wel eens een wed
strijdje van zijn club zien. Daar
om investeerde Wilpon de laat
ste twee seizoenen fors in spe-
lersmateriaal. De belangrijkste
nieuwkomers waren werper
Mike Hampton en catcher Mike
Piazza. Laatstgenoemde - af
komstig van de LA Dodgers -
tekende in 1998 een contract
dat hem 91 miljoen dollar in ze
ven jaar oplevert. Hij is daarvan
tot nu toe elke cent waard ge
bleken. Verrast door de goede
resultaten is Piazza geenszins.
„Wij zijn een team. Eén voor al
len, allen voor één. Als we ver
liezen verwijt niemand elkaar
iets. We verliezen samen. En we
winnen ook samen. Het is heer
lijk om in zo'n team te spelen."
Hampton, in oktober even
eens voor bergen dollars bin
nengehaald, is bij de Mets de
strateeg op de heuvel. Dat bleek
afgelopen maandag in de vijfde
wedstrijd tegen de Cardinals.
Met een meesterlijke voorstel
ling leidde Hampton zijn team
naar de World Series. Dat had
3RKGPD
ajor League Baseball (MLB) bestaat uit twee verschillende
3UW es, de American en National League. Die bestaan op hun
weer uit drie verschillende conferences. De winnaars
ean plaatsen zich rechtstreeks voor de playoffs: Het team
,0 het hoogste winstpercentage uit alle drie conferences
via een wildcard als vierde en laatste team aan de nacom-
e toegevoegd. Op die manier verschaften de Mets zich toe
tot de playoffs. De Yankees wonnen hun divisie en plaats-
:h dus rechtstreeks.
^■e halve finale van de National League schakelden de Mets
Hrancisco Giants met 3-1 uit. In de finale bleken ook de St.
^■Cardinals (4-1) geen al te groot obstakel. De weg naar de
H Series (winnaar National League versus winnaar Ameri-
Meague) verliep voor de Yankees moeizamer. In de halve fi-
^Berden de Oakland Athletics ternauwernood met 3-2 ver-
i. In de eindstrijd dolven de Seattle Mariners met 4-2 het
)p- spit.
sei\ Mets en Yankees staan daardoor voor het eerst in de ge
lenis tegenover elkaar in de World Series. Het openings-
i'ordt vandaag gespeeld in Yankee Stadium.
er\
Direct nadat de
Mets zich had
den geplaatst
voor de World
Series verzamel
den fans zich bij
het stadion om
kaartjes te be
machtigen.
FOTO AP
KATHY WILLENS
hij een dag eerder trouwens al
aangekondigd. 'Ik ga de wed
strijd van mijn leven gooien',
voorspelde Hampton. Naast
een dodelijke werparm beschikt
hij kennelijk dus ook over pro
fetische gaven. Hampton: „Het
was geen grootspraak, ik voelde
dat het ging gebeuren. Als team
hadden we zo'n wedstrijd ge
woon nodig."
De Mets - via een wildcard tot
de playoffs van de National
League doorgedrongen - voelen
zich onoverwinnelijk. „Dit is
ons jaar, het is voorbestemd",
gelooft Hampton. „Nog vier
wedstrijden winnen en onze
fantasie wordt werkelijkheid.
Dan kunnen we gelukkig ster
ven."
In New York smullen ze van
zulke teksten. De burentwist
nadert na 44 jaar weer een cli
max. De Bronx (Yankees) ver
sus Queens (Mets). Lijn 4 en 7 -
de metrolijnen die de vijftien
kilometer tussen Yankee Stadi
um en Shea Stadium met elkaar
verbinden - zullen de komende
weken weer volstromen. De
Subway Series herleeft. Televi-
sieminnend Amerika kijkt er
reikhalzend naar uit. 'Dit zal de
best bekeken World Series in ja
ren worden', gelooft Wilpon.
Niemand die daar aan twij
felt.
en enkele andere stad
ken fereld is de adoratie
sporters groter. Maar
>ns anders zwelt de
>k in slechte tijden ook
erk aan als in New
De metropool is van-
weekeinde het Nir-
voor honkballiefheb-
Na 44 jaar staat er
een Subway Series
Yankees versus NY
op het affiche.
'iï. «ANDRÉVENEMA
Sarandon zette haar
te glimlach op. De actrice
9 de van genot en bedolf
innende pitcher Mark
ton na afloop van de vijf-
dstrijd tegen de St. Louis
ials onder een oceaan
lampagne. De reden voor
s" estje? Na veertien jaar
ten de Mets zich weer
n(f! |e World Series, de finale
merikaanse profcompeti-
aat de Yankees nu maar
gilde Sarandon, sinds
lag devoot fan van de
aanhangers van de Mets
e laatste decennia niet
ssinj id, vandaar de eruptie
eugde. Twee keer pas in
•jarige geschiedenis van
kon de vlag in top. In
1986 om precies te zijn.
dat lijkt alweer lichtjaren
l Sarandon was nog een
i wording, het succes
limmer een passend ver
volg. De machtige, arrogante
Yankees van de excentrieke en
puissant rijke eigenaar George
M. Steinbrenner heersten in
New York. Jaar in, jaar uit.
Tussen 1947 en 1956 was het
al niet anders. In die tijdspanne
vonden er in New York zeven
zogenaamde Subway Series
plaats, een finale die per metro
Tinka Bröring:
„Als mocht
blijken dat het
niet lukt en ik
straks niet
meer kan bas
ketballen, zal
ik me niet van
een flat afstor
ten. Maar bas
ketbal is wel
heel belangrijk
voor me."
FOTO DICK
HOGEWONING
en zelfs de vooruitzichten voor
de play-offs zijn niet ongunstig.
„Vorig jaar speelden we slecht,
nu gaat het een stuk beter. Ik
heb zelfs het idee dat we met
een beetje meer geluk van Den
Helder kunnen winnen."
Het geeft haar extra motivatie
om weer terug te komen. „Het
is zonde van mijn ontwikkeling
dat ik nu niets kan doen. Ik
moet er even doorheen bijten
en daarna keihard werken tot ik
weer op mijn oude niveau
ben."
Ronald van Dijk moest vorig weekeinde de der
by tegen Katwijk voor het eerst in zijn sport -
loopbaan aan zich voorbij laten gaan. Hij miste
vooral de spanning, die normaal gesproken al
een week van tevoren in zijn lichaam zit. Maar
lang wil hij er niet bij stilstaan, want er zijn be
langrijker zaken.
Sinds een paar we
ken is hij namelijk
weer aan het trai
nen. Het begon
voorzichtig met het
lopen van wat
rondjes op sport
park Nieuw Zuid en
week na week is de
belasting opge
voerd.
Nu doet hij bijna
alles: van korte
sprintjes tot duur-
lopen, en van drib
belen tot schieten
op doel. „De dok
toren hebben me
niets verboden, dus
waarom niet? Ik
voel zelf wel dat ik
me bij sommige
dingen moet in
houden. Je moet in
zo'n situatie niet te
veel hooi op je vork
nemen. Alles heel
rustig opbouwen,
geduld hebben. Dat
kan wel eens frus
trerend zijn, ja."
Voorlopig traint hij
twee avonden per
week mee met de
andere geblesseer
den, drie kwartier
per keer. „Daarna
ben ik bekaf. Mijn
conditie is nog niet wat het geweest is, maar dat
gaat wel goed komen. Vanaf volgende week ga ik
ook naar de fitness."
Afgelopen week is hij voorlopig voor het laatst
voor controle naar het ziekenhuis geweest. Het
laatste 'serieuze' doktersbezoek is al weer een
tijdje geleden. Toen werden een paar schroeven
uit zijn been verwijderd. Nu zit er alleen nog een
plaatje in zijn enkel, dat het gewricht wat extra
stevigheid moet geven. „Het beperkt me niet of
nauwelijks in mijn bewegingen, dus ik vind het
wel best. Het doet ook geen pijn. De enkel is al
leen een beetje gevoelig, maar dat zal na verloop
van tijd ook wel overgaan."
Het is nu ruim een half jaar geleden dat Van Dijk
zijn blessure opliep, na een schop van ARC-spits
Ruud Bos, ironisch genoeg nu zijn ploeggenoot
bij Quick Boys. Maar zal hij zelf ooit nog deel uit
maken van die ploeg en zo ja: wanneer? Volgens
de Katwijker zal dat nog wel een paar maandjes
duren, los van de
vraag óf hij ooit op
zijn oude niveau
kan terugkomen.
„Voor mezelf heb
ik al geaccepteerd
dat dit eigenlijk
een verloren sei
zoen is. Tegen de
tijd dat ik weer vol
ledig fit ben, zitten
we waarschijnlijk
al ruim na de win
terstop."
In de tussenliggen
de maanden zal
het vooral op durf
en lef aankomen,
denkt Van Dijk.
Wanneer durft hi)
weer met overtui
ging een sliding in
te zetten en hoe
lang zal het nog
duren voor hij ge
noeg lef heeft om
weer voluit op doel
te poeieren? „Dat
is niet te zeggen.
Het is een mentale
drempel waar je
op een gegeven
moment overheen
moet stappen."
Het zal in ieder ge
val geen proble
men geven om
weer te worden
opgenomen in het
team, want hij heeft er in de achterliggende
maanden alles aan gedaan om betrokken te blij
ven bij het eerste van Quick Boys. Hij heeft geen
wedstrijd gemist en bezocht ook geregeld trai
ningen van zijn ploeggenoten. Van de nieuwe
trainer, Ruud de Groot, krijgt hij in ieder geval
voldoen steun en vertrouwen. „Hij heeft me in
een gesprek aan het begin van het seizoen be
loofd dat ik een kans krijg, ongeacht hoe de ploeg
op dat moment draait."
TEKST MAARTEN DEKKER
