•PORT
Ook Belgen
juichen voor
Vainsteins
ïiick Boys redt het niet op spaghetti
Arnhem droomt al over titel na zege op Ajax
halken: 'Moeilijk
fa dit te overtreffen'
In de HERHALING
DAG 16 OKTOBER 2000
aanse medaillewinnaars verdacht wmt regenboogtrui
Vijf Italiaanse winnaars van olympisch goud in Sydney
n verdacht van doping. Dat onthult de Corriere della Ser-
zaterdageditie. Bij de vijf, zwemmer Rosolino, kanos-
errini, roeister Abbagnale, schermster Trillini en wielren-
jllutti, werden bij controles tussen mei en augustus in Ro-
oeihormonen aangetroffen die dertig tot zestig maal hoger
dan bij gewone mensen. Ook baanwielrenner Martinello
en van de vrouwenvolleybalploeg hadden te hoge waar-
ijdens de spelen in Sydney reageerden geen van de vijf
oenen positief. Bellutti won goud in de puntenkoers, Van
won zilver in deze wedstrijd.
[e en gewonden bij rally
H. Een dodelijk ongeval heeft de rally van Wartburg
haduwd. In de nacht van zaterdag op zondag reed een
i Micra tijdens een van de laatste klassementsproeven het
k in. Eén toeschouwer was op slag dood, zes anderen
n gewond.
tbalarbiter raadpleegt echtgenote
dam* De Rotterdamse scheidsrechter Ron Klein kon het
agniiddag bij de amateurvoetbalwedstrijd SDV - Be Fair
w delijk niet meer alleen af. Na het afkeuren van een doel
kan de thuisclub in de slotfase van de wedstrijd bij een 2-3
ei g>n8 Ktein twijfelen. Zeker na hevig protest van SDV was
Ijj niet zeker meer. Hij liep uiteindelijk naar de zijlijn. Maar
n jals verwacht om de grensrechter te raadplegen, maar om
,j ouw te consulteren. Na conclaaf gaf zij haar man volko-
v ;elijk. Klein wuifde vervolgens de protesten van de thuis-
aj astberaden af. Het doelpunt bleef afgekeurd en SDV ver-
j, )p de vraag wat Klein had gedaan als zijn vrouw het doel-
!e'^8 hac* verklaard, wilde de Rotterdammer na afloop
1 ntwoord geven.
chalken gaat er terecht
dat hij als tennisser nog
bt ;en ATP-finale verloor.
iei iddels heeft hij er al vijf
d, de laatste dit week-
Tokio. „Het zal moei-
a den om een nog groter
dan dit te winnen",
na zijn triomf (6-4, 3-6,
Nicolas Lapentti be-
Idels is Schalken na
ier (31) en Richard Kra-
7) wél de derde Neder-
P met de meeste interna-
tennistriomfen. Jacco
bleef op vier steken, Jan
Is nk staat vooralsnog ook
0 lantal. Paul Haarhuis en
01 Vessels wonnen ieder
5e rop de ATP-tour.
ken won na zijn debuut
professional (1994)
Ik jaar een titel. Na Va
1995), Jakarta (1996) en
(1997) kwam hij in 1998
der dan twee keer een
nale (Scottsdale en Sin-
Net na de jaarwisseling
ni ij in Auckland de draad
r p. De winst in Tokio
5t het jaar 2000 meer dan
A i voor Schalken, die op
ildranglijst de top dertig
k<
oper Katwijk wint aantrekkelijke derby met 3-2
Het was feest in het Nederlandse rennerskwartier toen
een breedgeschouderde Let gisteren in Plouay als eerste
over de streep kwam. In box 27, waar het Nederlandse
kamp was ondergebracht, werd gejuicht, gedanst, ge
sprongen, gehuild zelfs. De Letten, door het lot in box 28
geplaatst, waren zelf zonder televisie naar Bretagne afge
reisd. En keken over de oranje schouders mee hoe Ro
mans Vainsteins naar de regenboogtrui spurtte.
zal naderen en Richard Krajicek
voorbijsnelt. Bij een volgende
finale zal het de import-Mone-
gask niet aan zelfvertrouwen
ontbreken. „Ik heb er nu vijf ge
speeld en vijf gewonnen. En
niemand die verwachtte dat ik
in die finales zou winnen, want
ik speelde tegen jongens als
Rios, Haas en Lapentti. Niet de
minsten."
Voor Schalken, die in Japan
230.000 gulden toevoegde aan
zijn totale prijzengeld van bijna
vijf miljoen gulden in zes jaar
proftennis, was de triomf in To
kio het bewijs dat hij nog altijd
vorderingen maakt. „Dit is de
grootste titel die ik heb gewon
nen. Dit is het grootste toernooi
van Azië. Dat toont aan dat ik
me nog altijd verbeter. Ik weet
nu weer, dat als ik goed speel,
een toernooi kan winnen. Dat
geeft een goed gevoel, maar het
zal moeilijk worden om dit te
overtreffen."
En daarom was hij achteraf
blij dat hij het olympische ten
nistoernooi in Sydney aan zich
voorbij had laten gaan, ook al
zagen de plaatjes op televisie er
leuk uit. „Maar als ik naar Au
stralië was gegaan, had ik er
hier in de eerste ronde uitgele
gen."
EDWARD SWIER
Juist voor de Hollandse ogen
vlogen even later Romans Vain
steins en Toine Deblonde el
kaar in de armen. De bijna be
jaarde Belg gaf de nu 27-jarige
Let een tiental jaren terug als
eerste onderdak, in Ertvelde.
Een plaatsje boven Gent, vooral
bekend omdat liedjeskweker
Eddy Wally - die zichzelf tot
The Voice of Europe heeft uit
geroepen - er zijn eigen dans
en muziekzaal heeft. Deblonde,
ontdaan en trots tegelijk: „De
eerste keer dat ik dat Ruske trof
-je moet hem nu absoluut niet
meer zo noemen- was bij de
koers voor liefhebbers in Turn
hout. Hij werd door de jury als
achttiende geplaatst, maar was
op zeker vierde. Ik kende hem
niet, maar ben voor hem gaan
reclameren. Sindsdien was het
ijs gebroken."
Vainsteins leerde daarna
meer Belgen kennen, die het
goed met hem voor hadden of
hem in huis haalden. Maar De
blonde bleef een speciale
vriend, met wie de Let lange tijd
optrok.
Vainsteins, geboren in Riga
en met de Letse selectie naar
West-Europa gekomen, onder
scheidde zich van tal van ande-
Dolle vreugde direct na de finish. De
renlang begeleider van de Let
re Oost-Europeanen. Volgens
Deblonde waren veel andere
voormalige Sovjets uit een heel
ander hout gesneden. „De Li
touwers trokken ook langs de
wedstrijden, belust op geld.
Maar Romans wilde leren, leren
fietsen. Ik ben een tijd zijn ver
voerman geweest, heb alle
koersen gezien. En met hem te
stellen gehad. Het is een fel
manneke, moet ge weten."
Vainsteins leerde snel, reed
voor kleinere Belgische ploegjes
alvorens hij een profcontract in
Belg Toine Deblonde knuffelt de nieuwe wereldkampioen Romans Vainsteins. 'Stiefvader' Deblonde was ja-
FOTO ANP ED OUDENAARDEN
Italië kreeg bij Selle Italia. De
laatste twee seizoenen reed hij
voor Vini Caldirola en onder
scheidde Vainsteins zich als bo-
venmodaal spurter met inhoud.
In 2001 komt hij voor Domo-
Farm Frites uit.
De nieuwe ploeg van Patrick
Lefevere heeft dus direct een
wereldkampioen in de gelede
ren. Mede omdat Vainsteins
zich gedurende de hele WK-ra-
ce op de vlakte hield. Het was
de verstandigste keus. Uitlopen
bleek, het parcours was voor de
grote jongens klaarblijkelijk
toch niet selectief genoeg, on
begonnen werk. Pas drie ron
den voor het einde ontbrandde
de strijd, toen de Italianen vaart
begonnen te maken. Michele
Bartoli, Axel Merckx, Andrei
Tsjmil, Francesco Casegrande
en (in de laatste kilometer)
weer Tsjmil probeerden te ont
snappen, maar konden niet
volharden. In de sprint met
dertig man koos Vainsteins het
juiste spoor.
De Pool Zbigniew Spruch en
Oscar Freire, de wereldkampi
oen van 1999, sprintten naar de
overige podiumplaatsen.
Vainsteins erkende zijn tac
tiek in de finale te hebben aan
gepast. „Eigenlijk wilde ik wel
weg met een groepje, maar het
bleek me al snel dat het onbe
gonnen werk was. Ik heb me
daarom al snel op een spurt ge
focust."
Pagina 20: Michael Boogerd:
'Ik weet dat er meer had inge
zeten'
ALBERT GEESING
Als PSV thuis niet meer kan winnen van NEC
en Ajax steeds dieper wegzakt op de ranglijst,
waarom zou Vitesse dan geen gooi kunnen
doen naar het kampioenschap? „We zijn net
onderweg, laten we lekker met beide beentjes
op de grond blijven", tempert Ronald Koeman
de euforie in Arnhem na de 3-2 overwinning op
Ajax.
Co Adriaanse zou Co Adriaanse niet zijn als
hij louter minpunten ziet na een enerverende
voetbalmiddag in herfstig Arnhem. Streng als
immer zocht hij vergeefs naar pluspunten in
het elftal van Ajax. En die waren er gistermid
dag toch wel degelijk, ook al was Vitesse dan op
alle onderdelen van het spel een fractie beter
dan de gevallen kampioensclub. De agressivi
teit in de duels gaf de doorslag. Incluis een
paar vliegende tackles.
Op de overwinning van Vitesse viel weinig af
te dingen. Dat deed Adriaanse ook niet. Maar
misschien had hij zijn spelers, en dat gold dan
vooral voor de aanstormende jeugd, een hart
onder de riem kunnen steken door, al was het
maar heel subtiel, te wijzen op de passie en de
veerkracht die Ajax toonde na de vroege achter
stand. Nu kwam hij niet verder dan: „Wij heb
ben de koploper aardig partij gegeven." Het
klonk als het mea culpa van een in zichzelf ge
keerde coach.
Misschien, dat zou ook kunnen, is het Adri
aanse wel een doorn in het oog dat Vitesse in
zijn ontwikkeling een stapje verder is dan Ajax
met zijn begroting van honderd miljoen gulden,
en dat de AÏnhemse club voetbalt zoals Ajax al
tijd heeft gedaan: met flair en overtuiging, zon
der zich aan te passen aan de tegenstander. Met
een libero die permanent voor de verdediging
speelt, zoals oud-Ajacied Kreek bij Vitesse, en
met een echte links- en rechtsbuiten.
Sneller dan hem lief is, heeft Adriaanse het
ooit door hem heilig verklaarde spelsysteem (4-
3-3) afgezworen en speelde Ajax in het Gelredo-
me in een soort 4-3-2-1 opstelling, waarbij Gala-
sek akelig dicht in de buurt bleef van de twee
centrale verdedigers, bij Bergdolmo en Chivu.
„Inderdaad", gaf de trainer na afloop toe, „om
dat die twee nog zo jong zijn."
Nog maar negentien. En omdat de angst over
heerst dat ze fouten maken.
Maar waarom kon Ajax in het tweede deel van
de eerste helft wel wat het na rust niet kon? Nau
welijks aangeslagen door de vroege openings
treffer van Sikora drukte Ajax de thuisclub steeds
verder op de eigen helft terug. Het leverde Ajax
tien minuten voor de rust de gelijkmaker op. Uit
een hoekschop van Van der Vaart kroop Machlas
voor zijn directe belager Stefanovic en kopte
hard in. Acht minuten na rust kwam Ajax zelfs
op een voorsprong toen doelman Zoetebier Van
der Gun onderuit haalde. Chivu trok zich niets
aan van het helse fluitconcert en mikte van elf
meter feilloos raak.
Tot dan was Ajax niet veel minder dan Vitesse,
ook al was de thuisclub meer in balbezit en
schiep het de betere kansen. Het verschil werd
pas gemaakt na de 1-2. Toen liet Vitesse zijn
spierballen zien en bracht het de lessen in prak
tijk die Koeman de hele week op de training had
gepredikt. Het toverwoord was agressiviteit, de
absolute wil om duels te winnen. „Je weet dat
Ajax daar een hekel aan heeft. Dat bracht ons te
rug in de wedstrijd."
De manier waarop Amoah het sein gaf en zich
langs de zijlijn vergreep aan Machlas, had met
rood bestraft moeten worden. De tolerante Jol
had slechts geel over voor de smerige tackle, de
Griek hield er een zware enkelblessure aan over
en verliet even later strompelend het veld. „Hard
en gemeen is nooit de kracht van Ajax geweest",
troostte Adriaanse, „en dat zal het ook nooit
worden. Maar als je in de top wilt spelen, hoort
het er ook bij dat je stevig wordt aangepakt."
Vier minuten later kwam Vitesse door een
prachtig genomen vrije schop van Janssen op 2-
2, een kwartier later schoot uitgerekend Amoah
Vitesse naar de winst. Drie mislukte wissels van
Adriaanse konden Ajax niet meer helpen in de
jacht op de gelijkmaker. En dus droomt Arnhem
al hardop van een kampioenschap. Want zo van
zelfsprekend als de laatste twee decennia is het
niet meer dat de topdrie onder elkaar uitmaakt
wie er straks met de buit vandoor gaat. Dat weet
ook Ronald Koeman. „Ik zie op dit moment in
Nederland geen enkele ploeg die zoveel beter is
dan de ander." Ook de virtuele koploper Feyen-
oord niet dat vier verliespunten minder heeft
dan koploper Vitesse.
janet van puk
;nte geschiedenis heeft
ioys geleerd dat er een
I op het veld moet staan.
B m dat geen team is, kan
in de gevarenzone be-
Het is dan ook geen
dat de nieuwe trainer
Ie Groot 'teambuilding'
u angrijk onderdeel vindt
i werk. Een van de mid-
ie hij daarvoor gebruikt
ezamenlijk eten op don-
vond. De spelers koken
beurt. Afgelopen don-
kwam de spaghetti van
Groenteman op tafel,
niet genoeg. Het col
van Quick Boys ging za-
aan individuele fouten
ir en verloor met 3-2
'loper Katwijk,
oys, dat speelde zonder
Tom van der Niet die
warming-up weer last
in een hamstringblessu-
1 niet onder voor de be-
Ie landskampioen. De
ti 'eg maakte vaak het
reg meer kansen dan de
rnder en combineerde
eed. Het losse zand ligt
Jordig alleen nog maar
veld, het staat er niet
kapitale fouten gooiden
het eten van de thuis-
e niet was opgewassen
e onverzettelijkheid van
lekers. Volgens Katwijk-
Laurens Mouter willen
Iers 'gewoon niet verlie-
outer begrijpt wel dat de
mder dat ook niet wil,
gt dat de Katwijkers 'net
Tessiever' zijn. „Je had
las moeten zien op het
van Ronald Pronk. Dat
verder dan gewone in-
onk, sinds de terugkeer
ne l'Ami geen basisspe-
r bij Katwijk, maakte na
!n half uur in de tweede
winnende goal vanaf
er of veertig,
werd hij de matchwin-
niet Peter Kruit, die een
m r m m m r f f m
Een valpartij met drie personen. John van der Meer valt op ploeggenoot Wesley Slingerland en over Albert Spaans, die het eerste doelpunt voor
Quick Boys scoorde en uitviel omdat zijn schouder uit de kom was gegaan.
paar minuten daarvoor een uit
gelezen kans kreeg op 3-2. De
aanvoerder van Quick Boys
nam de bal aan, toen iedereen
behalve de scheidsrechter
dacht aan buitenspel, ging aar
zelend op het doel af, passeerde
keeper Hugo van Duyn maar
schoot de bal vervolgens te
zacht in, tegen het uitgestoken
been van Edwin Robbers.
„Die bal moest dwars door
het net heen. Ik schoot te be
heerst. Ik zag Robbers naar die
ene hoek gaan en ik koos de an
dere hoek, maar de bal kwam
net tegen zijn been", zei de Lei-
denaar. „Het was een fout van
mij, en het was beslissend."
Kruit maakte zo onbedoeld
de vreselijke middag van Rob
bers nog een beetje goed. Rob
bers, beschouwd als een vari de
beste verdedigers van de hoofd
klasse, kon helemaal geen vat
krijgen op zijn directe tegen
stander, de uitblinkende spits
Marnix van der Gun.
Mouter greep in de tweede
helft in. Hij haalde Eric Bouw
meester van het veld (die in de
eerste helft René van Meggelen
het scoren belette), zette Pronk
FOTO KEES VAN HOOGDALEM
op het middenveld, belastte
Toine l'Ami met de verdediging
van Van der Gun en zette Ed
win Robbers op Kruit. Dat was
in meerdere opzichten een ge
weldige ingreep, omdat Rob
bers de inzet van Kruit keerde
en omdat Pronk de 2-3 scoorde.
Quick Boys had in het laatste
kwartier niet de energie, niet
het vertrouwen, niet de veer
kracht en vooral niet het ver
mogen om voor de derde keer
in de wedstrijd terug te komen
van een achterstand. Het werd
pompen én verzuipen.
Het eerste Katwijkse doel
punt viel al na vijf minuten. Ka-
rim Hajji gaf een voorzet van de
rechterkant. John van Otterloo
lette niet op, waardoor Alex Re-
del achter hem vandaan kon
komen en de bal binnenkopte.
Het tweede doelpunt van w
Katwijk kwam zelfs helemaal
voor rekening van Van Otterloo.
Wesley Slingerland kwam Mar
tij n Ravensbergen voorbij, en
zijn 'voorzet' werd door Van
Otterloo niet naast, maar in het
doel gekopt.
De landskampioen haalde
een bijna maximaal rendement
uit tweeënhalve kans in het eer
ste half uur. Quick Boys kwam
eerst dichterbij door een doel
punt van Albert Spaans en op
gelijke hoogte door een goal
van Van der Gun, die goed weg
draaide van Robbers: 2-2. Van
der Gun stelde in de tweede
helft (nadat hij eerst Robbers
weer even had 'gedold') Michel
Groenteman ook in staat om te
scoren, maar die schrok daar zo
van, dat hij de bal een paar me
ter voor het doel liet wegsprin
gen.
De twee Katwijkse ploegen
maakten er een aantrekkelijke
derby van op het volle Nieuw
Zuid, waar de supporters alleen
maar letterlijk voor vuurwerk
zorgden. Ruud de Groot kon er
niets mee. „Ik had liever gehad
dat er geen mensen waren ge
weest en dat we hadden ge
wonnen. Dit soort nederlagen
werkt door, hoor."
ioys: Iuinenburg;
Van Otterloo, Aandewiel, Ravensber
gen; Van Meggelen. Spaans (65. El-
mahdadi). Flaton; Groenteman (82.
Derk van der Plas), Van der Gun, Kruit.
Katwijk: Van Duyn; Bouwmeester (61.
Pronk), Van der Meer, Robbers. Van
der Plas; Bon; l'Ami. Slingerland; Hajji
(63. Dubbeldeman), Redel (90. Mole
naar), De Ridder.
De materiaalhokken liggen vol, de schoenen staan
in het vet, de kantine is dicht. Het weekeinde is
voorbij, maar nog niet vergeten. Om de beurt kijken
tafeltenniscoach Gerard Bakker, volleyballer Peter
Blangé, schaatsster Helen van Goozen en sportcom-
mentator Albert Mantingh terug op hun sportmo-
ment van de week. Vandaag zet Helen van Goozen
de NHL-ijshockeywedstrijd tussen Calgary en De
troit in de herhaling.
Calgary tegen Detroit was
de allereerste ijshockey-
'wedstrijd die ik heb gezien.
Het was echt te gek. Peter
Mueller kon kaartjes regelen
bij iemand die hij kent van de
Calgary Flames. Het was een
grote happening in de Saddle-
dome. Op een groot scherm
kon je alles
volgen wat
er zich op
het ijs af
speelde. Ik
had nooit
gedacht dat
zoveel men
sen naar een
ijshockeysta-
dion gaan,
het zat afge
laden vol. Er
waren er
heel wat
meer dan in
Thialf en ie
dereen zat
met een gro
te toeter.
Het gaat er hier heel anders
aan toe dan bij ons. In Neder
land is het heel gemoedelijk,
hier waren ze binnen twee mi
nuten aan het vechten op het
ijs. Zoiets heb ik nog nooit ge
zien. De scheidsrechters lieten
ze eerst even uitrazen en gre
pen dan pas in. Toen het afge
lopen was. mochten ze voor
twee minuten van het ijs. Ik
vond het ook mooi om te zien
hoe snel de teams wisselen. Vijf
mensen op het ijs, vijf van het
ijs, terwijl de wedstrijd gewoon
doorging. Alleen het volgen
van de tactiek was moeilijk. Je
zag toch vijf ijshockeyers door
elkaar rijden, terwijl het mij
leuk lijkt om te weten hoe het
tactisch in elkaar zit.
Ik kan me wel voorstellen dat
het ijshockey in Canada popu
lairder is dan het langebaan
schaatsen. Wat hier ijshockey
is, is bij ons voetbal. Dit was
puur amusement. Je wordt
drie uur vermaakt, terwijl de
wedstrijd
maar drie
keer twintig
minuten
duurde. In de
pauzes lieten
ze filmpjes
zien, traden
kinderen op.
Het was wel
opvallend
dat er bijna
alleen maar
thuispubliek
was, maar de
competitie
speelt zich
clan ook in
een erg groot
gebied af. Het
publiek werd via het scherm
wel enorm opgezweept. Kregen
ze te zien dat ze moesten klap
pen. Ze keken toe, terwijl ze
popcorn en chips aten. Na de
wedstrijd zijn we nog richting
kleedkamer gegaan. Daar lie
pen enkele spelers rond. We
konden de kleedkamer zelf
niet in, maar ik hoorde wel dat
ze van de coach een flinke
preek kregen omdat Calgary
had verloren.
Helen van Goozen (19) is
schaatsster bij Team Spaar
Select van Peter Mueller. Zij
woont in Hoogmade.
