TOEKOMENDE TST, modellenwerk, drie culturen en leven bij de dag onvoltooid tijd Leiden Regio STADSGEZICHT IRDAG 14 OKTOBER 2000 ïenkort in het 'thuistheater': Georgina kye, spreek uit 'Kwaatsjie'. Op 20 Jij ember was ze al even te zien in een rering van Goede Tijden, Slechte •n en vanaf begin december is ze drie inden lang present in die risiesoap. Het is het eerste deel van de tilling van een droomwens, want de trige studente communicatie r houwt haar optreden in GTST als een oS( V; oop op weg naar een carnere m de risie- of filmwereld. De dochter van een Hongaarse moeder en een Ghanese vader, die tegenwoordig in Leiden samenwoont en zich honderd procent Nederlandse voelt, wil actrice of presentatrice worden. Ze is bereid er veel voor opzij zetten. Behalve haar studie aan de Hogeschool Holland in Diemen, want als ze het met acteren niet redt, wil ze bij een reclamebureau gaan werken. Een jonge vrouw over haar leven met drie culturen, haar werk als model en figurante en haar toekomst. oemt het een stomme so- laar voor mij is GTST een la igrijk opstapje. Een soort aai :hool. Het is interessant iolkijken hoe het allemaal bi t, hoe mensen op mij rea- wat ze van me vinden en ij ak acteer. Want dat heb ik i toe nog niet veel gedaan, igi nodellenwerk. *n ik er min of meer ook old. Op mijn veertiende c me ingeschreven bij een l1 modellenbureaus in Am- ee am. Ik was toen net terug ie: en wereldreis met mijn idf rs en mijn broer en daarop en fotografen die voor Au- gei sche bladen werkten, fo- emaakt van mijn broer en jaar portretten van mij. e in Nederland te laten )ij modellenbureaus en ïgbureaus. Dat heb ik ge en dat leidde via die bu- tot figuratiewerk en tot als model. In een video- in Goudkust, voor een ori blad en voor Flair. :ali de modellenwereld is een wereldje. Heftig, stressy. Je een pion waarmee wordt :eld, en ik was jong en on- ieien. Vandaar dat ik op een ilij yen moment met een deel uz lat werk ben gestopt en me ;1 op mijn studie heb ge- Mede onder invloed van ouders, ja. Mijn moeder is •sa irts en mijn vader was :hirurg in België en nu in iland. Zij komt uit Honga- w n hij uit Ghana en stude- v yas voor beiden de enige w elijkheid om iets te berei- Dus hadden ze ook bij mij - vol s van: je móet studeren, rs red je het niet in het le- Dan krijg je geen goede od en kom je op straat te- lal ik dus gaan doen, nadat ik was voor de havo aan eriftjnlands Lyceum in Was- v< ar. Economie, op de HES ud nsterdam. Niets voor mij, elde me er doodongeluk- h( )us ben ik ermee gestopt :n ik een tijdje gaan wer- ler )ij de NBBS. Daar kwam ik iter dat ik redelijk goed ben in management, wat me op het idee bracht communicatie te gaan studeren. En dat ligt me wel, omdat het goed aansluit bij het tv-werk dat ik wil gaan doen. Dat is steeds in mijn achter hoofd blijven hangen: dat ik wilde gaan acteren. En opeens kwam dat op mijn pad. Net op het moment dat ik afstand had genomen van die castingbu reaus, werd er gebeld of ik au ditie wilde doen voor Goud kust. Dat is er uiteindelijk niet van gekomen, maar ik heb wel een screentest gedaan, waar ie dereen heel tevreden over was. Daarna werd me begin dit jaar gevraagd of ik auditie wilde doen voor een rol in Goede Tij den, Slechte Tijden, waarin ze een donker type nodig hadden, en die heb ik wel gedaan. Ze kozen voor een ander meisje, maar twee maanden later werd ik alsnog gebeld of ik in de serie haar zusje wilde spelen en in juni ben ik als zodanig geïntro duceerd. Op 20 september ben ik nog even terug geweest in de serie en op 30 oktober begin ik voor drie maanden 'vast'. Vijf dagen per week werken op de set in Aalsmeer. Dat is zwaar ja, en het zal ook wel moeilijk te combineren zijn met mijn studie. Vandaar dat ik Georgina Kwakye. „Ik heb nooit last gehad van discriminatie, maar dat komt misschien omdat ik een meisje ben. Een erg donker meisje, dat wel, i landse en daar ben ik trots op." „De modellenwereld is een hard wereldje. Heftig, stressy. Je bent een pion waarmee wordt gespeeld." die nu in deeltijd ben gaan doen. Op de dinsdagavond en eenmaal per twee weken op donderdag, want ik wil het hoe dan ook afmaken. Maar ik wil ook acteren. De tv-wereld in, en als dat kan de filmwereld. Dat is nog ver weg en ik zou niet we ten hoe ik er moet komen, maar het is wel mijn grote droom. Je zou denken dat mijn ouders dat acteren maar niks vinden, met hun studieverleden, maar ik heb ze nog nooit zo gelukkig gezien als toen ik voor de eerste keer op tv kwam. Ze stonden te dansen in de keuken, zo leuk vonden ze het. Komt misschien omdat mijn moeder vroeger in Hongarije zelf ook aan toneel heeft gedaan. Zij kon daar al leen niet mee doorgaan, omdat ze wel moest gaan studeren om iets te bereiken en dat gold nog meer voor mijn vader, die in Ghana een beurs kreeg om zijn studie in het buitenland af te maken. Dat werd Hongarije, waar hij mijn moeder heeft ont moet en samen zijn ze naar Ne derland gekomen, zo'n 25 jaar geleden. Ze hebben het beiden heel moeilijk gehad hier, on danks hun diploma's en papie ren. Vooral mijn vader heeft hard moeten knokken, omdat er nog veel discriminatie was in die tijd. Hij is uiteindelijk ook naar het buitenland gegaan, omdat hij in Nederland geen baan kon krijgen. Zelf heb ik nooit last gehad van discriminatie, maar dat komt misschien omdat ik een meisje ben. Een erg donker meisje, dat wel, maar ik voel mezelf een echte Nederlandse en daar ben ik trots op. Ik ben hier geboren en ik gedraag me ook typisch Nederlands. Dat heeft in mijn puberteit geleid tot een kloof met mijn vader. Een cultuur- kloof. Ik was en ben echt Ne derlands, hij was en is echt Ghanees en ik begreep zijn cul tuur niet en voor hem was het echt heel moeilijk om om te schakelen. In Nederland gaat alles heel snel, ga je ook als meisje uit en doe je van alles en nog wat. Dat is in Ghana on denkbaar. Daar is het normaal dat vrouwen koken en het huis houden doen en mannen heb ben daar ook vaak vijf vrouwen. Mijn opa had die ook. Hem heb ik niet gekend, zoals ik tot voor kort eigenlijk nie mand van de familie van mijn vader kende. Vorige maand ben ik voor het eerst met hem mee geweest naar Ghana en toen ben ik pas te weten gekomen hoe hij daar heeft geleefd. Op welke school hij heeft gezeten, hoe de Ashanti-cultuur is waar in hij is opgegroeid. Heel inte ressant allemaal, ik voel me nu veel completer, ik ken nu mijn beide kanten. De familie van mijn moeder heb ik wel altijd gekend. Ik ben vaak in Hongarije geweest en mijn Hongaarse oma en opa hebben mij de eerste jaren op gevoed in Wassenaar, waar we altijd hebben gewoond. Omdat mijn moeder en vader het vre selijk druk hadden met hun werk, kwamen zij vaak over om voor me te zorgen. Zo heb ik ook Hongaars leren spreken en de Hongaarse cultuur leren kennen. Naast de Nederlandse en de Ghanese. Met twee culturen leven in een andere cultuur, dat is een vreemde mix en dat heeft ook een tamelijk grote rol gespeeld in mijn jeugd. Maar slechter ben ik daar zeker niet van ge worden. Integendeel, mijn jeugd was leuk. Een tijdje aan atletiek gedaan, Nederlands jeugdkampioene op de 60 me ter sprint geweest, hockey ge speeld bij HGC en thuis was al les prima geregeld. Mijn ouders waren er dan misschien niet veel, maar als ze er waren, had den ze alle aandacht voor me. Bovendien namen ze mijn broej en mij vaak mee op reis, om ons in contact te brengen met andere culturen. Om ons te laten zien hoe goed we het in Nederland hebben. En dat be sef je ook als je ziet hoe blij kin deren in een dorp in Indonesië zijn met een paar simpele pen nen, terwijl jij bij wijze van spreken om een om een brom mer loopt te zeuren. M'n oma, m'n opa, oudere op passen: ik ben eigenlijk altijd omringd geweest door oude ren, voor wie ik ook een speci aal gevoel heb ontwikkeld. Res pect vooral. Daarom zou ik het ook niet erg vinden later wat meer te betalen als de pensioe nen niet meer op te brengen zijn. Aan de andere kant heb ik daardoor ook heel wat i lar ik voel mezelf een echte Neder- FOTO'S HIELCO KUIPERS om me heen dood zien gaan. Mijn opa toen ik twaalf was, een bijleslerares die als een moeder voor me was, een tante. Maar ook een jonge kennis door kanker en een vriendin door een brommerongeluk, ik heb ervan geleerd dat je moet leven bij de dag, je kansen moet pakken, moet doen wat je leuk vind. Voor mij is dat presente ren of acteren. Daarom ben ik die studie gaan doen, toneel workshops gaan volgen en wil ik straks ook in Amerika gaan rondkijken, de filmkant op. Die weg wil ik gaan en daarvoor wil ik alles uitproberen." PAUL DE TOMBE FOTO HIELCO KUIPERS s Leidsch DagbladAUCHIliVliN ANNO 1900 Maandag 15 October VOETBAL - Gisteren te Rotterdam is de Leid- sche voetbalvereeniging 'Ajax' iets gebeurd wat het nog nooit was overkomen. Nauwelijks was 'Ajax' op het veld verschenen of de aanvoerder van 'Sparta' deelde mede, dat, aangezien 'Sparta' geen genoegen wen- schte te nemen met den door den Bond aange- stelden scheidsrechter, het den wedstrijd aan 'Ajax' gewonnen gaf en wel met 5-0, het be drag door het reglement bepaald voor gevallen een partij niet opkomt. Nu de elftallen toch bij een waren en een talrijk publiek stond te wach ten, werd besloten een vriendschappelijk spel te spelen - onder een anderen scheidsrechter wel te verstaan - welk spel eindigde in een overwinning van 'Ajax' met 2-0. Het tweede elftal speelde hier ter stede tegen het tweede van 'Houdt Braef Standt' uit Den Haag en won met 6-2. ADVERTENTIEN. - Leidsche Athletiek-Ver- een iging "DESPORTMAN", Het Bestuur heeft de eer te berichten, dat in deze Vereeniging een afdeeling voor 'JUNIO RES' is opgericht voor het Voetbalspel, voor jongelui tusschen 12 en 16 jaren, tegen een contributie van 2,50. Het voetbal-Terrein is gelegen aan den Rijnsburgerweg, eerste land voorbij den Tol. ANNO 1975 Dinsdag 14 oktober LEIDEN - Voor enkele van de onder de Hoog straat gelegen kelders dreigt een acuut instor tingsgevaar. De gewelven vertonen steeds gro tere scheuren, verschillende provisorisch aan gebrachte houten stutten zijn verrot, steunbo gen' zijn ingestort of kunnen elk ogenblik naar beneden komen, het voegwerk tussen de ste nen is grotendeels verdwenen en op vele plaat sen sijpelt het water door de gaten. Eén stren ge vorstperiode kan voldoende zijn om het zaakje volledig te laten instorten. Gistermiddag gingen de wethouders Waal en Verboom in gezelschap van een groepje ambte naren van de dienst Gemeentewerken en Mo numentenzorg persoonlijk een kijkje gingen nemen in de uit de middeleeuwen daterende kelders. Teruggekeerd in het stadhuis stelde wethouder Verboom vast: "Het is veel erger, dan ik had gedacht". En Waal: "Het is me wel LEIDEN - Café Cro- nesteyn aan de Vliet is waarschijnlijk beter bekend als het café met al die boerenkar ren voor de deur. Was bekend is beter ge zegd, want sinds kort staat er alleen nog maar een oude krui wagen met bloemen op het grasveld. Eige naar Piet Overdevest heeft een rigoreus einde ge maak aan een idyllisch tafereeltje. duidelijk geworden, dat er snel maatregelen genomen moeten worden". NOORDWIJKERHOUT - "Wat wij de gemiddel de Spuit-elver aan vorming te bieden hebben, is luisteren naar zijn problemen, proberen een vriend te zijn die hij kan vertrouwen. En dat is dan nog niets vergeleken bij de vorming die de Spuit-elvers elkaar bieden: hier kunnen zij contacten leggen, er worden enorme gesprek ken gevoerd. En daar is behoefte aan, dat blijkt wel". Aldus Peter Andrik, één van de vrijwilli gers die 'n jaar geleden een jeugdsociëteit op richtten voor 'Spuit elfjes' van twaalf tot en met zestien jaar. Het hele seizoen heeft Spuit Elf gedraaid, als een trein. Vier weken is men aan het werk gegaan om de grote zolder van de Sint Victorschool om te bouwen in een be woonbare sociëteit. De muren zijn betimmerd, het houtwerk heeft een verf beurt gehad. Het huiskamergedeelte van de soos ziet er al erg gezellig uit. Polo's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien da een na plaatsing een Ingevulde cheque (geen overschrijvingskaart) ter waarde van vijf gulden (vooreen exemplaar van 13 bij 18 In zwart wil) op te sturen naar hel Leidsch Dagblad, La.v. leidsch Dagblad Archieven, postbus 54, 2300 AB Lelden of door contante betaling aan de balie van hei leidsch Dagblad aan de Hooseveltstraat 82. U ontvangt de foto binnen drie weken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 15