TOEKOMENDE
TST, modellenwerk, drie culturen en leven bij de dag
onvoltooid
tijd
Leiden Regio
STADSGEZICHT
IRDAG 14 OKTOBER 2000
ïenkort in het 'thuistheater': Georgina
kye, spreek uit 'Kwaatsjie'. Op 20
Jij ember was ze al even te zien in een
rering van Goede Tijden, Slechte
•n en vanaf begin december is ze drie
inden lang present in die
risiesoap. Het is het eerste deel van de
tilling van een droomwens, want de
trige studente communicatie
r houwt haar optreden in GTST als een
oS(
V; oop op weg naar een carnere m de
risie- of filmwereld. De dochter van
een Hongaarse moeder en een Ghanese
vader, die tegenwoordig in Leiden
samenwoont en zich honderd procent
Nederlandse voelt, wil actrice of
presentatrice worden. Ze is bereid er veel
voor opzij zetten. Behalve haar studie aan
de Hogeschool Holland in Diemen, want
als ze het met acteren niet redt, wil ze bij
een reclamebureau gaan werken. Een
jonge vrouw over haar leven met drie
culturen, haar werk als model en
figurante en haar toekomst.
oemt het een stomme so-
laar voor mij is GTST een
la igrijk opstapje. Een soort
aai :hool. Het is interessant
iolkijken hoe het allemaal
bi t, hoe mensen op mij rea-
wat ze van me vinden en
ij ak acteer. Want dat heb ik
i toe nog niet veel gedaan,
igi nodellenwerk.
*n ik er min of meer ook
old. Op mijn veertiende
c me ingeschreven bij een
l1 modellenbureaus in Am-
ee am. Ik was toen net terug
ie: en wereldreis met mijn
idf rs en mijn broer en daarop
en fotografen die voor Au-
gei sche bladen werkten, fo-
emaakt van mijn broer en
jaar portretten van mij.
e in Nederland te laten
)ij modellenbureaus en
ïgbureaus. Dat heb ik ge
en dat leidde via die bu-
tot figuratiewerk en tot
als model. In een video-
in Goudkust, voor een
ori blad en voor Flair.
:ali de modellenwereld is een
wereldje. Heftig, stressy. Je
een pion waarmee wordt
:eld, en ik was jong en on-
ieien. Vandaar dat ik op een
ilij yen moment met een deel
uz lat werk ben gestopt en me
;1 op mijn studie heb ge-
Mede onder invloed van
ouders, ja. Mijn moeder is
•sa irts en mijn vader was
:hirurg in België en nu in
iland. Zij komt uit Honga-
w n hij uit Ghana en stude-
v yas voor beiden de enige
w elijkheid om iets te berei-
Dus hadden ze ook bij mij -
vol s van: je móet studeren,
rs red je het niet in het le-
Dan krijg je geen goede
od en kom je op straat te-
lal
ik dus gaan doen, nadat ik
was voor de havo aan
eriftjnlands Lyceum in Was-
v< ar. Economie, op de HES
ud nsterdam. Niets voor mij,
elde me er doodongeluk-
h( )us ben ik ermee gestopt
:n ik een tijdje gaan wer-
ler )ij de NBBS. Daar kwam ik
iter dat ik redelijk goed
ben in management, wat me op
het idee bracht communicatie
te gaan studeren. En dat ligt me
wel, omdat het goed aansluit bij
het tv-werk dat ik wil gaan
doen.
Dat is steeds in mijn achter
hoofd blijven hangen: dat ik
wilde gaan acteren. En opeens
kwam dat op mijn pad. Net op
het moment dat ik afstand had
genomen van die castingbu
reaus, werd er gebeld of ik au
ditie wilde doen voor Goud
kust. Dat is er uiteindelijk niet
van gekomen, maar ik heb wel
een screentest gedaan, waar ie
dereen heel tevreden over was.
Daarna werd me begin dit jaar
gevraagd of ik auditie wilde
doen voor een rol in Goede Tij
den, Slechte Tijden, waarin ze
een donker type nodig hadden,
en die heb ik wel gedaan. Ze
kozen voor een ander meisje,
maar twee maanden later werd
ik alsnog gebeld of ik in de serie
haar zusje wilde spelen en in
juni ben ik als zodanig geïntro
duceerd. Op 20 september ben
ik nog even terug geweest in de
serie en op 30 oktober begin ik
voor drie maanden 'vast'. Vijf
dagen per week werken op de
set in Aalsmeer.
Dat is zwaar ja, en het zal ook
wel moeilijk te combineren zijn
met mijn studie. Vandaar dat ik
Georgina Kwakye. „Ik heb nooit last gehad van discriminatie, maar dat komt misschien omdat ik een meisje ben. Een erg donker meisje, dat wel, i
landse en daar ben ik trots op."
„De modellenwereld is een hard wereldje. Heftig, stressy. Je bent een
pion waarmee wordt gespeeld."
die nu in deeltijd ben gaan
doen. Op de dinsdagavond en
eenmaal per twee weken op
donderdag, want ik wil het hoe
dan ook afmaken. Maar ik wil
ook acteren. De tv-wereld in, en
als dat kan de filmwereld. Dat is
nog ver weg en ik zou niet we
ten hoe ik er moet komen, maar
het is wel mijn grote droom.
Je zou denken dat mijn ouders
dat acteren maar niks vinden,
met hun studieverleden, maar
ik heb ze nog nooit zo gelukkig
gezien als toen ik voor de eerste
keer op tv kwam. Ze stonden te
dansen in de keuken, zo leuk
vonden ze het. Komt misschien
omdat mijn moeder vroeger in
Hongarije zelf ook aan toneel
heeft gedaan. Zij kon daar al
leen niet mee doorgaan, omdat
ze wel moest gaan studeren om
iets te bereiken en dat gold nog
meer voor mijn vader, die in
Ghana een beurs kreeg om zijn
studie in het buitenland af te
maken. Dat werd Hongarije,
waar hij mijn moeder heeft ont
moet en samen zijn ze naar Ne
derland gekomen, zo'n 25 jaar
geleden. Ze hebben het beiden
heel moeilijk gehad hier, on
danks hun diploma's en papie
ren. Vooral mijn vader heeft
hard moeten knokken, omdat
er nog veel discriminatie was in
die tijd. Hij is uiteindelijk ook
naar het buitenland gegaan,
omdat hij in Nederland geen
baan kon krijgen.
Zelf heb ik nooit last gehad van
discriminatie, maar dat komt
misschien omdat ik een meisje
ben. Een erg donker meisje, dat
wel, maar ik voel mezelf een
echte Nederlandse en daar ben
ik trots op. Ik ben hier geboren
en ik gedraag me ook typisch
Nederlands. Dat heeft in mijn
puberteit geleid tot een kloof
met mijn vader. Een cultuur-
kloof. Ik was en ben echt Ne
derlands, hij was en is echt
Ghanees en ik begreep zijn cul
tuur niet en voor hem was het
echt heel moeilijk om om te
schakelen. In Nederland gaat
alles heel snel, ga je ook als
meisje uit en doe je van alles en
nog wat. Dat is in Ghana on
denkbaar. Daar is het normaal
dat vrouwen koken en het huis
houden doen en mannen heb
ben daar ook vaak vijf vrouwen.
Mijn opa had die ook.
Hem heb ik niet gekend, zoals
ik tot voor kort eigenlijk nie
mand van de familie van mijn
vader kende. Vorige maand ben
ik voor het eerst met hem mee
geweest naar Ghana en toen
ben ik pas te weten gekomen
hoe hij daar heeft geleefd. Op
welke school hij heeft gezeten,
hoe de Ashanti-cultuur is waar
in hij is opgegroeid. Heel inte
ressant allemaal, ik voel me nu
veel completer, ik ken nu mijn
beide kanten.
De familie van mijn moeder
heb ik wel altijd gekend. Ik ben
vaak in Hongarije geweest en
mijn Hongaarse oma en opa
hebben mij de eerste jaren op
gevoed in Wassenaar, waar we
altijd hebben gewoond. Omdat
mijn moeder en vader het vre
selijk druk hadden met hun
werk, kwamen zij vaak over om
voor me te zorgen. Zo heb ik
ook Hongaars leren spreken en
de Hongaarse cultuur leren
kennen. Naast de Nederlandse
en de Ghanese.
Met twee culturen leven in een
andere cultuur, dat is een
vreemde mix en dat heeft ook
een tamelijk grote rol gespeeld
in mijn jeugd. Maar slechter
ben ik daar zeker niet van ge
worden. Integendeel, mijn
jeugd was leuk. Een tijdje aan
atletiek gedaan, Nederlands
jeugdkampioene op de 60 me
ter sprint geweest, hockey ge
speeld bij HGC en thuis was al
les prima geregeld. Mijn ouders
waren er dan misschien niet
veel, maar als ze er waren, had
den ze alle aandacht voor me.
Bovendien namen ze mijn
broej en mij vaak mee op reis,
om ons in contact te brengen
met andere culturen. Om ons te
laten zien hoe goed we het in
Nederland hebben. En dat be
sef je ook als je ziet hoe blij kin
deren in een dorp in Indonesië
zijn met een paar simpele pen
nen, terwijl jij bij wijze van
spreken om een om een brom
mer loopt te zeuren.
M'n oma, m'n opa, oudere op
passen: ik ben eigenlijk altijd
omringd geweest door oude
ren, voor wie ik ook een speci
aal gevoel heb ontwikkeld. Res
pect vooral. Daarom zou ik het
ook niet erg vinden later wat
meer te betalen als de pensioe
nen niet meer op te brengen
zijn. Aan de andere kant heb ik
daardoor ook heel wat i
lar ik voel mezelf een echte Neder-
FOTO'S HIELCO KUIPERS
om me heen dood zien gaan.
Mijn opa toen ik twaalf was,
een bijleslerares die als een
moeder voor me was, een tante.
Maar ook een jonge kennis
door kanker en een vriendin
door een brommerongeluk, ik
heb ervan geleerd dat je moet
leven bij de dag, je kansen moet
pakken, moet doen wat je leuk
vind. Voor mij is dat presente
ren of acteren. Daarom ben ik
die studie gaan doen, toneel
workshops gaan volgen en wil
ik straks ook in Amerika gaan
rondkijken, de filmkant op. Die
weg wil ik gaan en daarvoor wil
ik alles uitproberen."
PAUL DE TOMBE
FOTO HIELCO KUIPERS
s Leidsch DagbladAUCHIliVliN
ANNO 1900
Maandag 15 October
VOETBAL - Gisteren te Rotterdam is de Leid-
sche voetbalvereeniging 'Ajax' iets gebeurd wat
het nog nooit was overkomen.
Nauwelijks was 'Ajax' op het veld verschenen
of de aanvoerder van 'Sparta' deelde mede,
dat, aangezien 'Sparta' geen genoegen wen-
schte te nemen met den door den Bond aange-
stelden scheidsrechter, het den wedstrijd aan
'Ajax' gewonnen gaf en wel met 5-0, het be
drag door het reglement bepaald voor gevallen
een partij niet opkomt. Nu de elftallen toch bij
een waren en een talrijk publiek stond te wach
ten, werd besloten een vriendschappelijk spel
te spelen - onder een anderen scheidsrechter
wel te verstaan - welk spel eindigde in een
overwinning van 'Ajax' met 2-0. Het tweede
elftal speelde hier ter stede tegen het tweede
van 'Houdt Braef Standt' uit Den Haag en won
met 6-2.
ADVERTENTIEN. - Leidsche Athletiek-Ver-
een iging
"DESPORTMAN",
Het Bestuur heeft de eer te berichten, dat in
deze Vereeniging een afdeeling voor 'JUNIO
RES' is opgericht voor het Voetbalspel, voor
jongelui tusschen 12 en 16 jaren, tegen een
contributie van 2,50. Het voetbal-Terrein is
gelegen aan den Rijnsburgerweg, eerste land
voorbij den Tol.
ANNO 1975
Dinsdag 14 oktober
LEIDEN - Voor enkele van de onder de Hoog
straat gelegen kelders dreigt een acuut instor
tingsgevaar. De gewelven vertonen steeds gro
tere scheuren, verschillende provisorisch aan
gebrachte houten stutten zijn verrot, steunbo
gen' zijn ingestort of kunnen elk ogenblik naar
beneden komen, het voegwerk tussen de ste
nen is grotendeels verdwenen en op vele plaat
sen sijpelt het water door de gaten. Eén stren
ge vorstperiode kan voldoende zijn om het
zaakje volledig te laten instorten.
Gistermiddag gingen de wethouders Waal en
Verboom in gezelschap van een groepje ambte
naren van de dienst Gemeentewerken en Mo
numentenzorg persoonlijk een kijkje gingen
nemen in de uit de middeleeuwen daterende
kelders. Teruggekeerd in het stadhuis stelde
wethouder Verboom vast: "Het is veel erger,
dan ik had gedacht". En Waal: "Het is me wel
LEIDEN - Café Cro-
nesteyn aan de Vliet is
waarschijnlijk beter
bekend als het café
met al die boerenkar
ren voor de deur. Was
bekend is beter ge
zegd, want sinds kort
staat er alleen nog
maar een oude krui
wagen met bloemen
op het grasveld. Eige
naar Piet Overdevest
heeft een rigoreus
einde ge maak aan een
idyllisch tafereeltje.
duidelijk geworden, dat er snel maatregelen
genomen moeten worden".
NOORDWIJKERHOUT - "Wat wij de gemiddel
de Spuit-elver aan vorming te bieden hebben,
is luisteren naar zijn problemen, proberen een
vriend te zijn die hij kan vertrouwen. En dat is
dan nog niets vergeleken bij de vorming die de
Spuit-elvers elkaar bieden: hier kunnen zij
contacten leggen, er worden enorme gesprek
ken gevoerd. En daar is behoefte aan, dat blijkt
wel". Aldus Peter Andrik, één van de vrijwilli
gers die 'n jaar geleden een jeugdsociëteit op
richtten voor 'Spuit elfjes' van twaalf tot en
met zestien jaar. Het hele seizoen heeft Spuit
Elf gedraaid, als een trein. Vier weken is men
aan het werk gegaan om de grote zolder van de
Sint Victorschool om te bouwen in een be
woonbare sociëteit. De muren zijn betimmerd,
het houtwerk heeft een verf beurt gehad. Het
huiskamergedeelte van de soos ziet er al erg
gezellig uit.
Polo's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien da een na plaatsing een Ingevulde cheque (geen
overschrijvingskaart) ter waarde van vijf gulden (vooreen exemplaar van 13 bij 18 In zwart wil) op te sturen naar hel Leidsch
Dagblad, La.v. leidsch Dagblad Archieven, postbus 54, 2300 AB Lelden of door contante betaling aan de balie van hei leidsch
Dagblad aan de Hooseveltstraat 82. U ontvangt de foto binnen drie weken.