Bankiers houden onderonsje
Kinderspel in Belgrado
'Verre Vrienden' ballon
die met lawaai leegloopt
Hutspotparty met Visser en een volksliei
Gieske moet afzeggen voor
première en voetbalwedstrijd
Cocktail
zonder Loek
X-files-dag in Lisse
Leiden Regio
Cocktail moet het voortaan
zonder de foto's van onze
vaste fotograaf Loek Zuyder-
duin doen. Loek overleed
enkele weken geleden aan
een hartstilstand. De meeste
foto's voor deze rubriek -
met name in het afgelopen
jaar - waren van Loeks hand.
Hij had zich spontaan bereid
verklaard om voor Cocktail
aan de slag te gaan. Een op
merkelijke keuze. De meeste
fotografen zijn niet altijd
even blij met opdrachten
voor deze rubriek. De tijd
stippen van de meeste eve
nementen waarover wij be
richten, zijn vaak incourant
(namiddag, de late avond,
het weekeinde). Maar verve
lender voor de fotografen is
dat er aan foto's voor Cock
tail vaak weinig eer valt te
behalen. Immers, het gaat
hier om de poppetjes en niet
zozeer om de artistieke
prent. Loek daarentegen had
er altijd lol in om voor Cock
tail op pad te gaan. Daarbij
dient vermeld dat hij het op
de feestjes, recepties en an
dere bijeenkomsten naar zijn
zin had. Vaak bleef hij nog
'hangen'. Hij kende overal
mensen en mensen kenden
hem, zodat hij geregeld zelf
met tips voor onderwerpen
kwam aanzetten. En wat de
artisticiteit betreft: sfeerfo
to's maakte hij voor deze ru
briek evenzogoed. Een paar
voorbeelden: de jubilerende
vioolleraar Johan Top, vol
gevoel en concentratie naast
zijn jongste leerling (mei
2000). Het millenniumgala
van OVK Katwijk, waar een
dansend paar scherp in
beeld kwam en de omgeving
even wazig als het stel het
zelf zal hebben ervaren. Dein
was er de foto van oud-bur
gemeester Piet Heijn Schou-
te met ex-gedeputeerde
Koos Nolten en zijn bruid,
kroonluchter en schilderij op
de achtergrond. En voorma
lig procureur-generaal Doc-
ters van Leeuwen, gesnapt
in een moment van bezin
ning, de ogen gesloten, met
een deken om zich heen op
een matje. De foto - gemaakt
in de Pieterskerk - haalde di
verse landelijke kranten en
werd genomineerd als 'foto
van het jaar' van de Neder
landse Vereniging van Foto
journalisten. In diezelfde
Pieterskerk kreeg Loek in de
week na zijn overlijden een
monumentale herdenkings
dienst. Loek is er niet meer,
maar zijn foto's blijven be
waard. Niet alleen in het ar
chief maar ook op het net
vlies.
lisse „X-filesfans zijn hele gewone mensen, of wil je soms zeggen
dat ik niet gewoon ben?!" Petra Meijer (rechts op de foto) was één
van de organisatoren van de tweede editie van 'experience the tru
th', de fanclubdag voor X-files-fanaten in jongerencentrum Magni-
fiosi in Lisse. Meijer: „De fans zijn echt niet zo paranoïde als ieder
een denkt; ze zien niet overal een samenzwering van de regering.
Het zijn gewoon mensen die iets meer van een tv-serie verlangen."
Op de bijeenkomst zondag werden nieuwe aflveringen van de serie,
die nog niet in Nederland op tv waren te zien, vertoond. Ook was er
een ruilbeurs voor X-files-spullen. De organisatie wilde ook nog
FBI-trainingen verzorgen, maar door het slechte weer ging dit niet
door. foto dick hocewoninc
MAANDAG 2 OKTOBER 2OCX) 945
redactie:
Miep Smitsloo-De Graaft,
telefoon: 071-535 64 84.
Zo nonchalant kunnen de bankiers uit de Leidse regio er ook bij lopen. Momentopname tijdens de borrel na
de Interbancaire Zeilregatta. publiciteitsfoto
Cocktail wordt nooit ofte
nimmer uitgenodigd voor
het jaarlijkse onderonsje van de
bankiers uit de Leidse regio. We
krijgen achteraf altijd keurig
een foto en een verslag. Heb
ben de HH bankiers iets te ver
bergen? Zijn ze liever entre nous
om hun eigen rente- en kartel
afspraken te maken?
Hoe dan ook, de vijfde Leidse
Interbancaire Zeilregatta op
de Kaag is volgens het keurig
uitgetikte verslag weer een suc
ces geweest: bijna veertig ban
kiers en elf verschillende ban
ken lieten er hun gezicht zien.
Initiatiefnemer van dit jaarlijkse
uitje is Warmonder Ron van
Eijk van accountantskantoor
BDO, dat onlangs fuseerde met
het Leidse accountantskantoor
Walgemoed. Van Eijk wil
volgaarne de banden met de
geldverstrekkers 'op informele
wijze' aanhalen, u begrijpt het
wel. Het praat gemakkelijker,
minder afstandelijk ook, in
zeiloutfit en met een drankje,
dan in driedelig grijs.
ING Lisse met Arend Hooing,
Gerben Cozijnse, Lenie
Knetsch en Ferry Meyer haalde
als eerste de eindstreep. Of je
blij met zo'n overwinning moet
zijn is de vraag, want de traditie
wil dat de nummers één kopje
onder gaan in het ongetwijfeld
koude water van de Kaag. Het
staat niet in het verslagje, maar
laten we er van uit gaan dat er
voldoende drank bij het cap
tains dinner klaar stond om
weer warm te worden...
theater recensie
dick van teylingen
Art Pro speelt Familiegeschiedenis Bel
grado van Biljana Srbljanovic.Regie: Frans
Strijards. Gezien in het LAKtheater op 30
september
Tussen rommel en containers
schiet een schichtig meisje weg
achter een plastic krat. Ze
houdt zich stil als een vrouw
drie kampeerstoeltjes klaarzet
bij een wrakkig tafeltje en twee
acteurs en een actrice doen met
weggegooid serviesgoed alsof
ze eten. De overdreven explicie
te speelstijl, een soort halfge
vorderd amateurtoneel, heel
anders dan wat je van Art &Pro
gewend bent, is even schrikken,
maar uit de folder weten we dat
het hier gaat om acteurs die
kinderen spelen die vadertje en
moedertje spelen.
Natuurlijk proberen ze het
gedrag en de standpunten te
kopiëren die ze om zich heen
zien. want bij kinderen gaat het
om 'net echt'. De zoon wil de
soep niet, moeder is veront
waardigd maar machteloos, va
der scheldt hem uit voor pisse
bed, vullis, stuk stront. Zoon
zegt dat hij de soep niet wil om-
dal mama een vrouw is en
vrouwen nu eenmaal slapper
zijn. Dat klopt, zegt vader, maar
dat is geen excuus.
Zo zit het stuk vol met kromme
redeneringen, verdraaid als de
mensen in Belgrado (want daar
speelt het stuk) geworden zijn
door oorlog, politiek, leugens
en repressie. Steeds wordt de
ideale levenshouding van een
verstandig mens herhaald: pas
op, niet in de gaten lopen, alles
in de gaten houden. Moeder
huilt omdat ze is ontslagen op
haar werk, vader heeft haar
aangegeven omdat ze ophitsen
de toespraken hield.
Even later gaan vader en moe
der naar bed en doet de zoon
alsof hij hun container in de fik
steekt: zo vermoordt hij zijn ou
ders later nog een paar keer.
Het bange meisje wordt ont
dekt en speelt de rol van hond,
waarin ze nogal wordt afgerost.
Zoon leert Engels met woorden
als graf, kanker, tumor, oorlog.
Uiteindelijk vertrekt hij naar
een vriend in het westen („Ik ga
naarGroenland!waar het le
ven beter is.
Familiegeschiedenis Belgrado
speelt in een wereld waar angst,
geweld, seksisme en vreemde
lingenhaat net zo vanzelfspre
kend zijn als oorlogsgeluiden
en luchtalarm; daar wordt ook
nauwelijks op gereageerd. Het
ging in Nederland een jaar gele
den in première, maar tegen de
achtergrond van de corrupte
verkiezingen is het onvermin
derd actueel. Schrijfster Biljana
Srbljanovic werd geprezen, be
kroond en door heel Europa ge
speeld, maar is door de Servi
sche autoriteiten inmiddels ook
beschuldigd van landverraad
en spionage.
Het probleem van dit soort
voorstellingen vind ik de ver
houding tussen werkelijkheid
en kunst. De reactie 'wat is het
daar erg, hè?' ligt op de loer,
maar dan heb je het niet meer
over de voorstelling als kunst
werk, maar over de wereld waar
die naar verwijst. Deze gespeel
de kinderen gingen niet erg le
ven, waarschijnlijk omdat het
geweld meteen losbarstte en ze
nauwelijks zichzelf zijn. En om
dat kinderen spelen heel moei
lijk is; de hond overtuigde
meer.
Op 25 oktober is in het LAK van
dezelfde schrijfster Belgrado tri
logie te zien, over uitgeweken
Joegoslaven in Praag, Sydney
en Los Angeles. Ik ben be
nieuwd hoe theater en oorlog
zich daarin verhouden.
theater recensie
susanne lammers
Voorstelling Verre Vrienden door Toneel
groep Comedia. Een komedie van Alan
Ayckbourn bewerkt door Allard Blom Re
gie Victor van Swaay Spel Fabiënne
Meerhoek, Irma Hartog, Marieke de Kruijf
e.a Gezien: 30/9 Première, Leidse
Schouwburg
Het is een oeroud theaterre
cept. Vrienden, of wat daar nog
van rest, komen na jaren weer
eens samen. De uitkomst is al
tijd een totaal demasqué waar
uit blijkt dat van de ooit gekoes
terde idealen en illusies geen
spat meer over is. Zware the
ma's als verraden vriendschap
pen, overspel, hypocrisie en
wederzijds onbegrip kunnen
zo, al dan niet luchtig, in her
kenbare situaties aan de orde
komen.
Zo is ook de zoveelste komedie
van de Britse toneelschrijver
Ayckbourn opgezet. Drie kame
raden en hun vrouwen organi
seren veel te laat weer eens een
gezellig avondje om hun maat
je, wiens verloofde verdronken
is, een beetje op te peppen. De
een is een geslaagde en uiterst
botte zakenman annex vreemd-
ganger, de volgende een mis
lukte vertegenwoordiger in kat-
tevoer, de derde een tyrannieke
hypochonder, die alleen via de
telefoon aanwezig is en de laat
ste een onverbeterlijk naiëve
positivo.
De eerste drie herkennen bij el
kaar nog hun cynisme, de laat
ste staat op zijn eentje en
droomt. Het stuk is niet meer
dan een flinterdun schemaatje
dat zijn betekenis had moeten
krijgen van het contrast tussen
de positieve blik en de opge
wekte preken van de één en de
inmiddels danig afgezakte mas
kers van de anderen. Goed spel,
vaart en rake typeringen kun
nen 'Verre Vrienden' opkrikken
tot een aanvaardbaar avondje
uit. maar opgefokt schmieren is
absoluut dodelijk en dat is wat
Comedia doet.
De drie dames, die er nog het
meeste van bakken, zijn als
overdreven karikatuurtjes uit
gedost, hun aankleding laat
geen enkele ruimte voor verde
re verbale invulling of ontwik
keling van hun rol - en
spelen ze dan ook naar. Ii
Hartog zit in hotpants en r
laklaarsjes ongeïnteressc
kauwgom te kauwen op
bank, Fabiënne Meerhoek ra
hysterisch in mevrouw-blai
glitterigheid over het over:
van haar man en Marieke
Kruijf zorgt zich in een zei
breid pakje zonder noeme
waardig resultaat een aa
slagen in de rondte.
Vervolgens komen Job Rel
laar en Herman Boerman
kleine beetje sfeer dat is on
bouwd, genadeloos doodsll
met veel te opzichtige, qui
veelbetekenende stiltes en I
totaal verkeerd toontje. M
Krone, als de tegen de klip]
op roze-brildrager, geeft
stuk nog een beetje lucht d
zijn naturelle prekerig!
maar zijn inbreng kan niet
tegen het overacting van j
rest.'Verre Vrienden' is als
opgeblazen, maar niet dichd
knoopt ballonnetje. Het lo|
leeg en verschrompelt met
te veel kabaal.
Nelly Frijda en Carry Tefsen.
„Met Irma la Douce staan we al
160 keer geboekt", meldde hij
zaterdagavond trots in de
Schouwburg, die dan trouwens
ook twee dagen wordt aange
daan. „Omdat het een beeld
van een theater is", zoals ook
D' Ancona beaamde tijdens de
'nazit' van Verre Vrienden. „Al
is het een beetje achterhaald,
het blijft een popperig speel
doosje."
Schouwburg-directeur Bart van
Mossel vermaakte zich intussen
uitstekend tijdens de party na
afloop. „Je moet er geen dertig
per seizoen hebben, maar af en
toe een première is heel goed
voor je schouwburg. Die brengt
mensen naar je theater die er
anders niet komen en zo'n
feestje erna is ook goed voor je
relatie met gezelschappen", al
dus Van Mossel die wel had op
gemerkt dat 'nog niet alles in
het stuk even scherp was'. „La
ten we het zo zeggen: de bal ligt
er, maar ze moeten 'm nog in
koppen."
Dat had de volgende dag letter
lijk kunnen gebeuren op een
van de velden van Docos. Bij de
inmiddels traditionele voetbal
wedstrijd van de Nederlandse
soapsterren tegen de Leidse Old
Stars (met mannen als Wout
Holverda, Bert Jansen, Mat
Keereweer, Cor Pennenburg
en Gijs Collé). Herman Boer
man, die daartoe na zijn optre
den in Verre Vrienden speciaal
in Leiden had overnacht en zijn
maten Bas Muis (Goede Tijden,
Slechte Tijden), Joost Boer
(Goudkust) en Pim Vosmat
(Onderweg naar Morgen) kj.
den dat echter niet voor elkj
krijgen. De soapsterren verll
ren met 1-0 in het duel dat II
lijks voor de 3-Oktoberverell
ging wordt georganiseerd dj.
Aad van der Luit en Wim vj|
Duivenbode. Altijd op zoek
naar iets nieuws wil Van de
Luit volgend jaar ook vrouv
ke soapsterren uitnodigen
mee te doen, „want dat kar
best een aardig toneeltje oj
veren."
Aanloopje op 3 oktober bij Drukkerij Groen
Kinderen, Joop Visser en het
Leidse Volkslied. Dat waren
de ingrediënten voor de Leidse
Hutspotparty. De derde in
successie die Drukkerij Groen
- meteen niet Leidse directeur
Bram van der Velden voorop
- organiseert als aanloopje
naar het echte 3 oktober-feest.
Een mix aan zakenlieden, 3
oktober-bestuurders en ander
soortige notabelen kwam op
draven in het (te) modèrne
kantoorpand aan de Roosevel-
tstraat: de Aad van der Luits,
Melanie Schultzs, Chris Ver-
planckes (kersverse vader), de
Rutger Veldhuyzen van Zan-
tens, Eric Filemons, Rens
Heruers, Cees Hugens, Jan
Karstens en Jan Kleijnes. met
in hun kielzog burgervader Jan
Postma. laatstgenoemde kon
je helemaal op de eerste rij te
rugvinden. aandachtig luiste
rend naar het optreden van
Joop Visser. Ooit maakte de-
zeHaarlems/Leidse volkszan
ger de cafés en schouwburg
van Leiden gek als Jaap Fi
scher. Nu hij in de kalende le
vensfase is beland, noemt hij
zichzelf Joop Visser en is Lei
den nog steeds gek op hem.
Burgemeester Postma even
eens. Dachten wij dat de
nieuwbakken eerste man van
Leiden met een nieuw feno
meen kennismaakte, Postma
weet allang van Vissers be
staan af: „Ik ken hem nog uit
mijn studententijd. We zijn
van dezelfde generatie."
Tot echt net werken kwam het
beeld Studio Sport-presentator
Tom Egberts en Journaal-lezer
Harmen Siezen meegekomen.
Maar ook een 'vroeg' soapster
retje als Frederique Huydts
liep zaterdagavond rond in de
Schouwburg, evenals Jacques
d' Ancona. De van de Sound
mix-shows bekende criticus
had zich in het begin niet al te
best vermaakt met de zwarte
komedie van de Engelse schrij
ver Alan Ayckbourn. „Voor de
pauze ging het nergens over en
was het stuk te veel een karika
tuur. Maar na de pauze viel al
les op zijn plek en dan begrijp
je ook waar het over gaat."
Huwelijk, overspel en vriend
schap zijn de onderwerpen die
aan de orde komen in het stuk
van Ayckbourn, waarin Fabiën
ne Meershoek (nicht van oud
Vattegat-uitbater Johan van
Mil), Marc Krone, Irma Hartog
(van de Karwei-reclame), Ma
rieke de Kruijf ('Babes') en Job
Redelaar als vervanger van Wil-
bert Gieske te zien zijn. Een
wrange komedie, gebracht door
producent Herry Hubert die
Comedia vier jaar geleden op
richtte omdat hij de toneelwe
reld ook na een ongeluk niet los
kon laten. De neef van Beppie
Nooy is na een val in de Leidse
Stadsgehoorzaal (in 1981) wel
iswaar afgekeurd en stopt vol
gend jaar mei met de Jeugdko-
medie Amsterdam, maar heeft
zich inmiddels met ziel en za
ligheid in Comedia gestort. Nu
al heeft hij de mond vol van de
musical Irma la Douce die hij
volgend seizoen op de planken
gaat brengen, met onder ande
ren Janke Dekker, Fred Butter,
bij de Hutspotparty niet. Er
werden toespraken gehouden,
een boekje (liederenbundel
met geuzen- en bevrijdingslie
deren) overhandigd en nog
meer officieels. Joop Visser
nam ook z'n tijd. Zo trachtte
hij eerst de zaal vol borrelaars
te laten meezingen. Waarna
tientallen leerlingen van de
Leidse Lorentzschool het laat
ste nummer een vocale onder
steuning meegaven. Altijd ver
tederend, die kinderen, en ze
doen het ook leuk op de foto
voor Cocktail! Met dank aan
Eric Filemon, directeur van de
school en componist van het
gloednieuwe Leidse volkslied,
dat er de komende dagen in
geramd zal worden. Als het al
thans aan 3 Octoberbestuur-
deren volkslied-auteur Rens
Heruer ligt: „Leiden had zo'n
lied nog niet! Wat we wilden, is
een echt algemeen volkslied,
het hele jaar door bruikbaar,
niet speciaal op 3 oktober toe
gespitst, jullie krant heeft
35.000 afdrukken gemaakt er
die worden voorafgaande aai
de optocht uitgedeeld. Ik hoe
maar dat het beklijft!" Waarn
Heruer en de zijnen het goed
voorbeeld gaven en het volks
lied luidkeels ten gehore
bracht. Niet helemaal in de
maat, maar het gaat om het
idee.
Leerlingen van de Leidse Lorentzschool begeleiden zanger Joop Visser tijdensde Leidse Hutspotparty.
foto mark lamer
Opvallend afwezig zaterdag
avond op de planken van de
Leidse Schouwburg en gisteren
op het veld van Docos: Wilbert
Gieske. De van oorsprong Leid
se acteur moest afzeggen voor
het toneelstuk 'Verre Vrienden',
dat in de Sleutelstad zijn pre
mière beleefde, en kon door
een knieblessure ook niet met
de Nederlandse soapsterren
aantreden in het traditionele
voetbalduel tegen de Leidse Old
Stars. Als geboren Leidenaar
vond Gieske het 'ontzettend
jammer' dat hij beide optre
dens moest laten lopen, „maar
voor Verre Vrienden moest ik
afzeggen omdat ik een rol kreeg
aangeboden in een film van
Louis van Gasteren, die tussen
nu en december in Japan wordt
geschoten en daar zeg je na
tuurlijk geen nee tegen. En die
voetbalwedstrijd kon ik niet
spelen omdat ik binnenkort een
meniscus-operatie moet onder
gaan. Heel vervelend, want ik
heb de laatste vijf jaar steeds
met plezier meegedaan."
Gieske zat zaterdagavond wel in
het publiek bij de eerste voor
stelling van Verre Vrienden van
toneelgroep Comedia, dat tal
van bekenden had uitgenodigd
in het 3 oktober-zwangere Lei
den. In het spoor van Janke
Dekker, die volgend jaar Irma
la Douce speelt in de gelijkna
mige musical, waren bijvoor-
De bij tienermeisjes uiterst populaire Bas Muis, Pim Vosmaer, Joost
Boer en Herman Boerman happen een haring na het duel van de Ne
derlandse soapsterren tegen de Leidse Old Stars bij Docos.
foto henk bouwman
Janke Dekker, geflankeerd door partner Tom Egberts en Jacques d' Ancona, tijdens de party na 'Verre Vrienden'
foto» henk bo
