'Iedereen was al jaren aan het weggaan' «-rJUv f^. li "ft* ^USIUM. ^^*1 v~Xwn {J-T-r^. <^t^X b-AA X*4>~ ,U^~ v. T~ f*y h*i H~,f^.: "pt #l/VN/lfc^„ fw TLI Uf-uU Vi IJj^tlL, y* *3*~ ZATERDAG 30 SEPTEMBER 2000 Persverklaring van Paul McCartney: The Beat les komen niet meer bijeen, 1970. vile Row zaten en zeiden: 'Dat was het dan.' We bleven bij elkaar vanwege Abbey Road. Maar toen was het er al niet meer, weet je. En toen was het inderdaad een kwestie dat je het nog niet kon bevatten hoewel het afgelo pen was. Lichamelijk was je nog dat leven aan het leiden, en daarna begon je met je ei gen dingen. JOHN vertelt in dit hoofdstuk dat hij de band begon en hem ontbond. Hij zag zijn leven als een herhalingsoefening. Toen hij eindelijk de moed had het de anderen te vertellen, besef te hij dat zij begrepen dat het serieus was - in tegenstelling tot de eerdere dreigementen van Ringo en George om op te stappen. Hij kreeg last van een schuldgevoel, zelfs zoda nig dat hij McCartney de credits gaf als co-writer op zijn eerste eigen single ('Give Peace A Chance') in plaats van Yoko, die ei genlijk aan het nummer had meegeschreven. GEORGE: Mijn idee was om, toen onze we gen zich scheidden, te gaan genieten van de vrijheid die ik daardoor kreeg, de vrijheid om in mijn eigen tempo te denken en muzikan ten in de studio uit te nodigen die me bege leidden op mijn nummers. Het klinkt mis schien vreemd, omdat de meeste mensen bij The Beatles zouden willen zitten, in die tijd leek het zo iets geweldigs om bij te horen. En dat was het ook. Maar het was ook fantas tisch om eruit te stappen - net alsof je vol wassen wordt en van huis weggaat en je ei gen leven gaat leiden. PAUL: Ik bracht veel tijd door in Schotland, waar ik een boerderij heb. Normaal gespro ken ga ik daar heen in de vakanties, maar ik begon aan wat een heel jaar daar zou wor den, alleen maar met nadenken over wat ik wilde gaan doen, en waarschijnlijk was het in die tijd het ergst. Ik kreeg echt het gevoel dat ik overbodig was. Het is niet zoals als een mijnwerker die tijdelijk geen werk heeft. Maar voor mij was het wel zo. Ik kreeg op eens het gevoel dat ik zonder The Beatles niks waard was. Het was een heel aardig baantje dat ik kwijt was - The Beatles. Sinds mijn zeven tiende had mijn hele leven erom gedraaid, dus het was een hele schok. Ik ging in bed liggen, nam niet eens de moeite me te sche ren, en dronk heel veel: 'Wat maakt het alle maal uit?' Je kent dat wel. Je hoort veel over lui die ontslagen zijn en dat doen. Veel bin nen zitten, geen zin hebben om naar buiten te gaan, geen contact willen. Dus toen was ik even de draad kwijt - een jaar ongeveer - maar gelukkig is Linda heel gevoèlig en ze zei: 'Luister, het is allemaal niet erg. Het is al leen de schok vanwege The Beatles en alles eromheen.' Ik dacht: 'Zal ik ooit nog muziek kunnen schrijven en zingen? Wat moet je met een uitgerangeerde bassist?' Copyright Apple/Nijgh Van Ditmar In dit uittreksel van het laatste hoofdstuk van The Anthology schetsen George Harri son, Apple-directeur Neil Aspinall, Ringo Starr, George Harrison, Paul McCartney en John Lennon hoe The Beatles in 1969 en 1970 naar hun einde verlangden. De uitspra ken van Lennon zijn om auteursrechtelijke redenen samengevat. Het album Abbey Road was in alle opzichten een toegift. 75c- fj, IrJ* Ur aM rt< L.f.<; 0.-J. Cfj f\|pyk Vo K>*V b«o WfFHU-vtf "7 af We-7 u* a WHer h> W i. Vt. WM -f»»r Vit o- "AippV - u» t tows m.4 uUv TW Wl»s u*. oJr o<. A,*.,-; U»'« li oJr (tfe* -ift nurkwj '~ajl (j- hz <k l)«-j kÓJ-r (W lA4w*y/ Onenigheid tussen de bandleden. George en John schrijven Paul dat zijn solodebuut wordt opgehouden omdat er anders teveel 'grote al bums' vrijwel gelijktijdig bij Apple uitkomen. GEORGE: Ik kan me niet herinneren dat John aankondigde dat hij uit The Beatles wil de stappen. Ik kan me niet meer herinneren waar ik het hoorde. Iedereen wilde opstap pen, dus het was niets nieuws. Iedereen was al jaren aan het weggaan. The Beatles waren aanvankelijk iets waarin we zoveel kwijt konden toen we jong waren, maar het had nu een punt bereikt waar het ons verstikte. Het was te beperkend. Het moest zichzelf opheffen, en ik was niet ont daan wanneer iemand zei dat hij wilde op stappen, omdat ik dat zelf ook wilde. Ik zag een veel mooiere toekomst voor me wanneer ik alleen was, weg van de groep. NEIL ASPINALL: De breuk was een langzaam proces. Om te beginnen, het feit dat Paul het contract van Klein niet meer tekende, bete kende nog niet dat The Beatles uit elkaar wa ren want daarna maakten ze nog Abbey Road. En John werkte meer en meer met Yo ko dan met The Beatles, maar hij maakte toch nog Abbey Road met de anderen. Dus er was niet één beslissend moment; het ging geleidelijk, en toen waren ze na Abbey Road opeens niet meer bij elkaar - ik zag niet dat ze nog samen de studio in zouden gaan. RINGO: Er was dat verhaal dat ik vertelde over het opstappen tijdens The 'White' Al bum omdat ik dacht dat zij zo'n hechte band hadden en zij dat ook over de andere drie dachten. Toen George wegging, wisten we niet wat er ging gebeuren. Maar ik geloof dat het pas afgelopen was op het moment dat het zover was, toen we in het kantoor op Sa- atsieportret. Onderdeel van de laatste fotosessie in Tittenhurst Park, Johns huis in Ascot, 1970. ILLUSTRATIES THE ANTHOLOGY (APPLE/NIJGH VAN DITMAR). )erek Taylor, jarenlang persvoorlichter i The Beatles, overleed in 1997 op een ment dat hij er als enige in geslaagd was drie overgebleven bandleden alsmede inons weduwe Yoko Ono te interesseren ir een afrondend project dat veel bron materiaal bijeen zou brengen. Op dat ment was "Hie Anthology, een project iraan hij met een team van vier journalis- sinds 1991 had gewerkt, grotendeels ge el. Het resultaat was voor Taylors overlij- gelukkig geaccordeerd door Paul, Geor- Ringo en Yoko - een tricky affaire gezien ivankele verstandhouding tussen McCart- en Harrison, McCartney en Ono. he Beatles Anthology is een fabuleus :k geworden in die zin dat het veel per- inlijke herinneringen, voor .zover mogelijk erifieerd, bijeen brengt. Zelfs voor die- el Beatles-fans bevat het 386 pagina's dik- boek snippertjes nieuwe informatie (zo gt het achtergrondkoortje in Girl: 'Tits, tits'), kostelijke anecdotes (Phil Spector, incident op de Philipijnen), veel onbe- ide foto's en ongelofelijke parafernalia. :e 'Bijbel' zal echter vooral aanleiding ge- tot verdere speculaties en tot nieuwe icriefe publicaties. Om te beginnen is er ar mondjesmaat gebruik gemaakt van de teksten die Lennon toevertrouwde aan Play boy en Rolling Stone en heeft McCartney in 1992 al zijn eigen, veel analytischer verhaal verteld aan Barry Miles, die drie'jaar terug met het mooie boek Many Years From Now op de markt kwam. De waarheid is dat de waarheid niet ver teld kón worden - de betrokkenen, met uit zondering van producer George Martin zijn te zeer gestijfd in hun eigen rolbeleving om ruimte te gunnen aan waar het bij dit soort studies om gaat: voldoende scepsis en een ruime scope. Wat dat laatste betreft: de auto biografie stopt tamelijk abrupt na het uiteen vallen van de band in 1970, terwijl er alle re den is om aan te nemen dat de historie van The Beatles daarmee juist niet eindigt. Wat het eerste betreft: op een aantal cruci ale vragen wordt niet voldoende antwoord gegeven. Resultaat van scherp doorvragen ontbreekt vrijwel steeds. Was eerste drum mer Pete Best echt zo minnetjes dat hij moest wijken voor Ringo Starr? Waarom ging George Martin dan niet akkoord met Starr als slagwerker voor de single Love Me Do? Was de sessiekracht Alan White al geboekt omdat Martin niks zag in Pete Best, zoals Ringo beweert? Het boek is op andere momenten wel openhartig: de goede noch de slechte kanten van de vroeg overleden manager Brian Epstein worden verbloemd. De zakelijke chaos waarin de band verzeild was geraakt in 1967 - hun meest creatieve periode - wordt deels uit de doeken gedaan. Deels, want de formule (slechts zeven mensen worden geci teerd) voorkomt dat getuigen a décharge hier worden gehoord. Wat vinden managers als Robert Stigwood en Allen Klein zelf van de beweringen dat zij de band onder controle probeerden te brengen? Het boek is op zijn sterkst waar het oogge- tuigeverslag iets toevoegt aan al bekende si tuaties: de eerste ervaringen met marihuana en lsd, het inzicht dat je overal ter wereld wordt gezien als de band die het medium opnamestudio vernieuwt, de beslissing om met live shows te stoppen in 1966, de moei zame sessies in de Twickenham Studios in januari 1969 die het einde zouden inluiden. Een document humain tegen wil en dank. JOHN OOMKES The Beatles Anthology wordt in het Neder lands uitgegeven door Nijgh Van Ditmar Amsterdam. Het boek ligt op 5 oktober in de boekhandel en kost 149 gulden. Laatste gezamenlijke foto van the Beatles, in het huis van John Lennon, 1970. 1969/1970: Mislukte plannen voor tour. Rooftop-concert. Ab bey Road. Einde. 1968: Maharishi en India. Start van Apple-label. The White Album. Yoko Ono

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 45