SYDNEY 2000
Na Sydney in
de spiegel kijken
Athene worstelt vooral met de veiligheid
De dodelijke blik van Vladimir Grbie
Veitavmampi
ERDAG 30 SEPTEMBER 2000
Organisatie rent zich rot na waarschuwing IOC
heeft het moeilijk. Terwijl ie-
juicht over het ongecompli-
irde feest van de Spelen in Australië
heren de Grieken de moed er in te
aden. Anton Geesink: .„Een hoop
>m niks. In Athene wordt het
:r jaar ook weer fantastisch."
ïzij 'De 17e November' toeslaat.
,oals Orpheus een tocht door de
ierwereld moest maken om zijn ge-
de Euridyce te herwinnen, zo he
bt Athene de bovenwereld om de
len te organiseren. Het was al een
'chologische klap dat de stad werd
>asseerd voor de Olympische Spe-
i 1996, precies honderd jaar na-
daar waren uitgevonden. Nu ze
enement voor 2004 wel hebben
ïgehaald, doen ze het naar de
ning van het Internationaal Olym-
ch Comité (IOC) niet goed. De or-
'e kreeg een gele kaart: Athene
raakt de Spelen kwijt als het niet heel
snel laat zien de boel op orde te heb
ben.
De meest recente peiling wees uit
dat tussen de tachtig en vijfentachtig
procent van de Grieken achter 'Athe
ne' staat. ,,De bevolking vindt dat de
Spelen eindelijk eens thuis moeten ko-
men", zegt Ioannis Synodinos. Hij is
oud-journalist van onder meer de
Griekse tv-zender ERT en enkele (opi-
nie)weekbladen. ,,Ik ben zeker niet kri
tiekloos, maar ik hoor bij de mensen
die de Spelen heel graag in Athene
zien. Als ik de balans opmaak geloof ik
dat wij het aankunnen."
Steun komt er van IOC-lid Anton
Geesink. „Ik maak me totaal geen zor
gen over Athene, het loopt momenteel
voortreffelijk. De accommodaties en
de infrastructuur liggen er uitstekend
bij. Iedereen heeft het terecht over het
geweldige Sydney, maar vergeet niet
dat de Grieken hun culturele achter
grond hebben. Dat zal de Spelen weer
op een andere manier heel bijzonder
maken."
Toch heeft de organisatie nog steeds
de schijn tegen en de geruchten wor
den sterker dat het IOC de stad nog
maar anderhalve maand heeft gegeven
om de aspiraties waar te maken. An
ders zou onder meer Sydney klaar
staan om het over te nemen. „Ach",
zegt Synodinos, „het heeft ons een
tijdje tegen gezeten, maar er is geen
reden voor paniek. De vorige voorzit
ter van het organisatiecomité was vice-
president van de Griekse Centrale
Bank. De regering heeft bepaald dat hij
zich vooral moest richten op de toetre
ding van Griekenland tot de Europese
Monetaire Unie. Dat was één van de
allerbelangrijkste doelen van ons land.
De organisatie van de Spelen heeft
daar behoorlijk onder geleden."
De waarschuwing van het IOC heeft
evenwel een schokeffect gehad. Er is
meteen een beroep gedaan op de
mensen die het zogeheten bidboek
hebben gemaakt, op basis waarvan de
organisatie voor 2004 is toegewezen.
Ze rennen zich nu rot, want er is snel
heid geboden. De accommodaties zijn
voor ruim driekwart klaar. De opzet is
compact, net zoals in Sydney, want
dat is een uitstekend concept. De tv-
rechten zijn geregeld, er ligt een nieuw
internationaal vliegveld en er zijn
brede snelwegen rond de stad
Het grote probleem is de veiligheid.
Griekenland kent een terroristische
De 17e November. De
verwijst naar de dag waarop het
kolonelsregiem ooit werd verdreven.
De groep heeft diverse aanslagen op
diplomaten opgeëist. Synodinos wijst
er op, dat er geen enkel gevaar is tij
dens de Spelen. „Deze terroristen heb
ben het niet gemunt op de bevolking,
ze komen daar juist voor op. Je kunt
de beweging absoluut niet vergelijken
met de ETA in Spanje. Ze plegen ook
nooit aanslagen op openbare plaatsen,
zoals stations, wat je bij andere terro
ristische groeperingen vaak wel ziet. Ik
weet zeker dat ze zich stil zullen hou
den tijdens een evenement dat juist
voor de bevolking zo geweldig is. En
dan nog, een aanslag is nooit voor
honderd procent uit te sluiten. Kijk
naar Israël, het best beveiligde land,
maar er zijn toch geregeld bomaansla
gen."
Volgens Synodinos komt een veel
groter gevaar van de vluchtelingen die
na de Balkan-oorlog naar Griekenland
zijn gevlucht. Hij wijst vooral op de Al
banezen, „die in korte tijd een reputa
tie van zware criminelen hebben op
gebouwd." Zoals veel Grieken heeft hij
twee gevaarlijke honden aangeschaft,
om indringers op afstand te houden.
„Als de Spelen al bedreigd worden,
dan komt het gevaar van buitenaf."
Eén miljard Indiërs en
maar één bronzen medaille
Eén miljard r
geteld één medaille. En dan
nog slechts een bronzen bij
het vrouwen gewichtheffen.
Met het einde van de Olympi
sche Spelen in zicht wordt er
in India zelf vol woede,
schande en frustratie gespro
ken over de verrichtingen van
de Indiase sporters in Sydney.
Kranten en televisie schreeu
wen moord en brand.
„Dit is volslagen belachelijk
en schandalig", zo zei India's
belangrijkste ex-atleet, Mika
Singh, in de krant The Indian
Express. Volgens Singh is er
opzet in het spel. „Onze atle
ten presteren op Indiase bo
dem altijd heel erg goed om
dat er met de tijd en afstand
wordt gerommeld. En er zijn
drugs in het spel. Daarom
krijgen we buiten India niets
voor elkaar. Dit moet tot op
het hoogste niveau worden
uitgezocht."
Voor een land met ruim één
miljard inwoners komt het
nieuws uit Sydney nogal hard
aan. Als India net zo succes
vol geweest zou zijn als bij
voorbeeld Nederland, dan
had het er heel anders uitge
zien. De verschillen in bevol
kingsaantallen in overweging
nemend, zou India moeten
zijn uitgekomen op 560 keer
goud, 490 maal zilver en 240
bronzen plakken. Natuurlijk
gaat zo'n vergelijking mank,
maar buurland China - ook
arm en overbevolkt - met 1,3
miljard inwoners scoorde nu
al 56 medailles, waarvan 26
keer goud.
Joop Alberda accepteert geen excuses voor slechte prestaties
Zodra ergens oranje zichtbaar wordt, duikt hij op. Joop Alberda
rent zich rot in Sydney. Kijken, praten, huilen, lachen: de
technisch directeur van de Nederlandse ploeg leeft intens mee
met zijn sporters. Zijn voorlopige balans van de Olympische
Spelen: overheersend positief.
door HENK STOUWDAM
erda beleeft in Sydney spannende weken. Hij
:ft zijn nek uitgestoken met ambitieus beleid. Hij
ïorme geldbronnen aangeboord en hij heeft
ploeg met een hoog verwachtingspatroon uitge-
ïden. Alberda heeft de Nederlandse (olympische)
isport ontegenzeglijk nieuwe impulsen gegeven,
oralsnog lijkt zijn aanpak succesvol, want Neder-
d heeft het record van zes gouden medailles al
mschoots te pakken en gaat zeker het recordaan-
19 medailles in Amsterdam (1928) en Atlanta
96) breken.
)p basis van de kille cijfers werkt de Alberda-doc-
ïaar de harde werkelijkheid leert eveneens,
sportsuccessen niet in alle gevallen zijn te regis-
De Nederlandse ploeg verlaat Sydney volgen-
week ook met een aantal teleurgestelde en zelfs
rustreerde sporters. Waterpoloërs en badminton-
bijvoorbeeld, of tafeltennissers. Maar ook met
trampolinespringer, zeilers, de meeste judoka's,
iuntainbikers en wielrenners, terwijl de hockey-
egen wel medailles wonnen, maar over het alge-
i niet al te best speelden.
)aar staat tegenover dat de zwemploeg in Pieter
i den Hoogenband en Inge de Bruijn absolute we
isterren heeft voortgebracht. Dat Leontien van
iorsel op de fiets niet bij te houden is en dat Mark
izinga in de voetsporen trad van legendarische
oka's als Anton Geesink en Wim Ruska. En dan
nog de grote verrassing van bronzen hand-
jgschutter Wietse van Alten,
dberda zegt ondanks het hoge verwachtingspa-
n de vele miljoenen geen druk te voelen.
„Wel verantwoordelijkheid. In de topsport moet al
tijd het streven zijn records te breken en geschiede
nis te schrijven. Wees eerlijk: wie kan nog de zilve
ren- en bronzen-medaillewinnaars van Atlanta op
noemen? Weinigen, terwijl de winnaars van goud
niet vergeten zijn. Ik streef naar het beste en die on
gelooflijke ambitie wil ik niet beschamen. Nee, dat
voel ik niet als een molensteen om mijn nek. Een
tientje weegt net zo zwaar als een miljoen."
De oud-volleybalcoach mag dan een zware ver
antwoordelijkheid hebben, dat geldt zijns inziens
evenzeer voor de uitgezonden sporters. Zij hebben
zich gecommitteerd aan de nieuwe dynamiek van
NOC*NSF en kregen de zakken gevuld met geld om
zich perfect op de Olympische Spelen te kunnen
voorbereiden. Het adagium van Alberda dat er geen
excuses gelden voor tegenvallende prestaties staat
nog recht overeind. De technische directeur: „Het
enige dat sporters na de Spelen nodig hebben is een
spiegel."
Het spreekt voor zich dat zijn betrokkenheid bij de
Nederlandse prestaties groot is. Vandaar dat hij een
enkele keer zeer emotioneel reageerde op successen.
De Groninger vulde het zwembad in Sydney zelfs
met enkele tranen. Alberda: „Ik kan emotioneel wor
den van een perfecte sportprestatie. Alles iemand op
het juiste moment piekt, als alles bij elkaar komt. En
dat was bij Pieter en Inge het geval. Maar ik kan ook
ontroerd raken van muziek. Als ik een concert van
Dire Straits bezoek en er wordt goed gespeeld, word
ik ook emotioneel."
Naast het welbehagen van de olympische ploeg,
Joop Alberda (midden) feliciteert judoka Mark Huizinga met zijn gouden medaille. Chef de mission Jan Loorbach kijkt toe. foto anp/toussmnt kluiters
voelt Alberda ook de warmte van Australiërs. Hij is jouw pakkie-an. Als hier iets niet mag, vragen de doorgaans vriendelijker. Kijk naar Nederland, waar
zeer te spreken over de organisatie en de vriendelijke mensen hoe ze je dan kunnen helpen. Je merkt dat de gemoedelijkheid op het platteland groter is dan in
mensen. „Als in Atlanta iets niet mocht, was dat Australiërs de ruimte hebben. Dan zijn de mensen de Randstad."
Ver. Staten
Rusland
Australië
Frankrijk
Italië
Roemenië
Duitsland
Gr. Brittannië 8
Nederland 8
Z.Korea 7
Polen 6
Japan 5
Bulgarije 5
Griekenland 4
Zweden 4
Oekraine 3
Hongarije 3
Wit-Rusland 3
Spanje 3
Turkije 3
Canada 2
Tsjechië 2
Finland 2
Oostenrijk 2
Litouwen 2
Slovenië 2
Zwitserland 1
Indonesië 1
Slowakije 1
Noorwegen 1
Mexico 1
Letland 1
Medaille-spiegel bijgewerkt tot
en met 29 september.
Die blik alleen al. De ogen van volley
baller Vladimir Grbic zijn bijna net zo
dodelijk als zijn smashes. Morgen speelt
hij met zijn broer Nikola in het shirt van
Joegoslavië de olympische finale in Syd
ney tegen Rusland. Het is nu of nooit
voor Vladimir.
Joegoslavië is in het mondiale volleybal
een grote naam, maar eentje zonder gro
te titels. Als het aan de gebroeders Grbic
ligt, gaat dat na morgen niet meer op.
Joegoslavië ontdeed zich op weg naar de
olympische finale van twee lastige tegen
standers, Nederland en Italië.Vooral de
uitschakeling van de Italianen moet Joe
goslavië een onoverwinnelijk gevoel heb
ben gegeven. Met 3-0 werden de Zuid-
Europeanen, die alles meerdere malen
hebben gewonnen, maar nog nooit een
olympisch titel mee naar huis namen,
aan de kant gezet.
Grote animator in die wedstrijd was Vla
dimir Grbic, de Ron Zwerver van Joego
slavië. Hij is binnen en buiten de grote
ster van de Joegoslavische volleybal-
ploeg. Tegenstanders kijken hem niet
graag in de ogen. De blik die daarin
schuilt jaagt angst aan. Maar nog meer
verderf zaait hij met zijn armen.
Grbic introduceerde in Sydney bij de
openingsceremonie ook een nieuwe ma
nier van vlaggendragen. Met éénhand
hield hij de vlag van Joegoslavië vast, de
andere hand balde hij tot een vuist, die
onophoudelijk de lucht in ging.
Passie voor zijn land kan Grbic (29) niet
worden ontzegd, in oorlog voeren op het
veld is hij een meester. Daarbuiten is hij
een vriendelijke persoonlijkheid. „Ik
speel op gevoel, alles draait bij mij om
emotie", zei hij in Sydney.
Toen de sportploegen van Joegoslavië
door de boycot van het mondiale toneel
werden geweerd, was Grbic één van de
sporters die daar openlijk zijn schande
over uitsprak. „Politiek zou zich niet met
sport moeten bemoeien", zei hij bij het
EK in Wenen.
Zijn oudere broer Nicola (27) is als spel
verdeler minstens zo belangrijk voor de
Joegoslavische ploeg, maar is het tegen
overgestelde van wat Vladimir is. „Hij
heeft altijd in mijn schaduw gestaan en
dat was voor hem een probleem. Maar
inmiddels heeft hij vaak genoeg laten
zien wie hij is en tot waartoe hij in staat
Beide broers spelen al vanaf 1992 in het
Joegoslavische team en verdienen hun
brood bij Italiaanse clubs. Vader Grbic
was ook volleyballer en speelde zelf ook
op de Olympische Spelen. Volgen Vladi
mir zit hij morgen in Belgrado trots voor
de televisie. „Wat denk je? Twee zoons
die doen wat jouw leven is geweest. Zou
je dan niet trots zijn?"
TEKST EDWIN ALBLAS
FOTO AFP JACQUIES DEMARTHON
Wereldrecords
Khalid Khannouchi (Mar) 1999 2:05:42
Tegla Loroupe (Ken) 1999 2:20:43
NOORD SYDNEY
START Sydney
Harbour
'laats: Nrd.-Sydney tot Olympisch Park
MBER OKTOBER
20|21|22|23|24|25|26|27| 28)2913011
IARATHON
en klassiek nummer. De
larathon werd voor
erst afgewerkt op de
erste Olympische
pelen ooit, in 1896
Athene. Het nummer
ferd daar alom gezien
Is het belangrijkste
anwege de historische
etekenis ervan.
Verzorging
Verzorging-is alleen
toegestaan bij de
officiële ravitaillerings-
Het eerste is na
kilometer, vervolgens
na elke vijf kilometer.
ympisch
idion
Highway
sydney
