'Actievoerders niet op de hoogte'
'Schakel tussen mens en boek' neemt afscheid
Globalisering heeft de middelmaat in de fotografie
Regio
doorschoten dwingt
ns tot nieuwbouw'
fERDAG 30 SEPTEMBER 2000
973
uitenschoolse opvang in SKL-pand
ierdorp Het Centraal Bureau van de Stichting Kinderopvang
riderdorp verhuist met ingang van maandag naar het voorma-
pand van de Rabobank aan de Hoofdstraat 84. Het bureau
trekt daar de eerste etage. Op de begane grond gaan twee
tuwe groepen Buitenschoolse opvang (BSO) van start, een
iep van 4- tot 8-jarigen en een groep van 8- tot 12-jarigen. Zij
bben in het nieuwe onderkomen de beschikking over een
mputer- en knutselruimte, een huiswerkhonk en een theater-
De feestelijk opening van het pand vindt op 6 oktober
t^ats, en wordt verricht door wethouder P. Kolman. Dan wor-
tevens de namen van de twee BSO-groepen onthuld.
hew ratis taxatie munten en postzegels
gstgeest De Munten- en Postzegelorganisatie (MPO) houdt
I nderdag 12 oktober een gratis taxatiedag in Oegstgeest. Wie
i! nkt dat hij kostbare munten of postzegels in huis heeft, kan
echt in de Openbare Bibliotheek aan de Floralaan 50. Tussen
rur 's middags en acht uur 's avonds beoordelen deskun-
de aangeboden stukken.
Directeur Trude Sterck zegt na 37 jaar Voorschotense bibliotheek vaarwel
voorschoten
egeest voelt zich voor het blok gezet
rschoten jan preenen
1 Stichting Tennispark Ade
lt (STA) voelt zich door de
eente Voorschoten
ngen een nieuw clubge-
|Aiw van zeven ton neer te zet-
terwijl zij daarvoor zelf
M. -H1 geld heeft. De stichting wil
taan met het verbouwen en
|reiden van het bestaande
Qgebouw aan de Weddeloop
iaan extra was- en kleedge-
YQQjjnheid te komen. De tennis-
kregen voor dat doel vorig
188.000 gulden subsidie,
earijjrens het bestuur van Ade-
nt dut hebben ambtenaren van
d jnPdeling bouw- en woning-
lvoe|icht echter geen toestem-
Ig gegeven. Als argument
bouw- en woningtoezicht
Onfbij hebben aangevoerd dat
240 i clubgebouw een tijdelijk
kwijerkomen is en niet voldoet
Delde eisen van het Bouwbe-
*eldijf- Adegeest zou de plannen
infom alleen bij totale nieuw-
inastfw kunnen realiseren,
ciaal fethouder W. Carabain van
lendk is verbaasd over dat
erkerfdpunt. --Het is helemaal
20 dat de gemeente een
arho;P door de plannen van
jgeest heeft getrokken. Het
t dat het clubgebouw een
[\ilijke voorziening is. Daar-
)e pri moet de stichting aller-
tijdelijke ver-
tabo^ing aanvragen voor vijf
Vervolgens moet Adegeest
plan indienen voor de ver-
v en de uitbreiding. Op
ere termijn bekijken we
eventuele nieuwbouw. Het
clubgebouw kan echter
6
jaren mee. Er hoeft in mijn
dan ook niet per se iets to
ri e jlnieuws te komen."
een brandbrief aan de ge-
t/Or^nteraad wijst het bestuur
|en_ JAdegeest op de penibele si-
;n 'iife- waarin de stichting plot-
JuliPg is terechtgekomen. „We
fn blij dat de gemeenteraad
vorig jaar 188.000 gulden
daarjegde. Het gaf voldoening
pen gevoel van opluchting
ha lange jaren van onzeker-
1 het toekomstperspectief
voor onze tennissers te kunnen
garanderen. De reactie van de
ambtenaren heeft bij ons dan
ook een gevoel van grote teleur
stelling opgeroepen."
STA heeft het houten clubge
bouw tien jaar geleden op be
tonplaten laten neerzetten.
Voor het semi-permanente ge
bouw moet elke vijf jaar een
nieuwe vergunning worden
aangevraagd. De vorige vergun
ning is inmiddels verlopen.
Voorzitter B Rooijackers: „Voor
ons is de kwaliteit van dit ge
bouw prima. Het kan nog jaren
mee. Waarom dan een nieuw
gebouw? Wij hebben alleen be
hoefte aan uitbreiding van de
natte ruimten. Maar terwijl wij
dachten dat we onze plannen
eindelijk zouden kunnen reali
seren, kregen we nee te horen.
Ik bespeur een discrepantie
tussen politiek en ambtena-
De stichting hoopt in elk ge
val ook voor de komende vijf
jaar nog een vergunning te krij
gen. Rooijackers: „Tegen die
tijd zou er dan meer geld moe
ten zijn dan die 188.000 gulden.
We hebben laten uitrekenen
dat we met ongeveer negen
honderd leden een clubgebouw
nodig hebben dat ongeveer ze
ven ton kost. Maar waar dat
geld vandaan moet komen,
weet ik niet. Ik hoop echter dat
we alsnog onze eigen plannen
kunnen uitvoeren. We willen in
elk geval duidelijkheid van de
wethouder. Of we mogen uit
breiden, maar dan moeten we
wel de garantie hebben dat de
vergunning ook over vijf jaar
wordt verlengd. Of we mogen
de 188.000 subsidie reserveren
voor nieuwbouw waarvoor we
ook medewerking van de ge
meente krijgen."
Wethouder Carabain sluit bij
voorbaat niets uit. „Een moge
lijkheid is ook nog om nieuw
bouw in fasen uit te voeren.
Eerst de natte ruimten en als er
weer geld is de rest van het
clubgebouw vernieuwen. We
moeten maar eens met elkaar
gaan praten."
jiskavan de wetering
„Ze hebben me een keer goed
beetgehad", zegt Trude Sterck
met een glimlach. „Ik ben altijd
heel gedreven en ik wil dat de
bibliotheek heel vaak open is.
Het personeel heeft een keer
nadat ik van vakantie terug
kwam, een briefje op de deur
geplakt: 'Wegens griep van het
personeel gesloten'. Dus ik
meteen: Zijn ze nou helemaal
gek! Dan kun je toch de deur
niet zomaar dichtdoen? Ze kun
nen toch zeker wel iemand vin
den. Ja, daar ben ik goed inge
tuind."
Deze anekdote zegt alles over
de instelling van de directeur
van de Voorschotense biblio
theek, die morgen - uitgere
kend tijdens de eerste zondags
opening - afscheid neemt. Zij
ziet daarmee op haar laatste
dag nog een ideaal verwerke
lijkt. Na 37 jaar bibliotheek
werk, waarvan 32 jaar als direc
teur, gaat ze met de VUT.
Met gepaste trots kijkt Sterck
rond in 'haar' bibliotheek. „Het
is heel leuk dat ik veel ideeën
heb kunnen verwezenlijken. De
bibliotheek heeft ook echt een
plek in de lokale gemeenschap.
Men mijdt ons niet omdat we
klein zijn."
Sterck kwam in december
1963 naar Voorschoten. Zij
werd als bibliothecaresse door
de katholieke bibliotheek in
Leidschendam voor twintig uur
uitgezonden naar de katholieke
bibliotheek in Voorschoten.
Toen deze ging fuseren met de
algemene bibliotheek in Voor
schoten, was dat voor Sterck
aanleiding om de directeursop-
Trude Sterck: „De bibliotheek heeft echt een plek in de lokale gemeenschap. Men mijdt ons niet omdat we klein zijn." foto marklamers
leiding te gaan volgen.
In 1975 verhuisde de biblio
theek naar het voormalig
schoolgebouw aan de Wijn
gaardenlaan, waar 'de bieb' nog
altijd zit. „Ik ben in '63 met één
klaslokaal begonnen. Nu is de
bibliotheek veel groter. Ik heb
altijd een hele grote zelfstandig
heid gehad en veel mogelijkhe
den. Die heb ik ook benut."
Het is voortdurend Stercks
streven geweest om de biblio
theek een bredere functie te ge
ven als informatiecentrum, een
ontmoetingspunt
uit de wijk en een middelpunt
van activiteiten. „Mensen moe
ten constant kunnen binnenlo
pen", was haar mottto. Vandaar
de internetaansluitingen, de ve
le kranten en tijdschriften in de
ruime leeszaal, de speel-o-
theek en de uitgebreide stands
de bibliotheek met
boeken aandacht op actuele
onderwerpen probeert te vesti
gen.
Sterck: „Een bibliotheek
moet zich aanpassen aan de
tijd. Zij moet inspelen op actua
liteiten. Dat zou ik wel als
boodschap willen meegeven
aan mijn opvolgster. Ik denk
dat dat erg belangrijk is. Toen ik
begon met mijn studie voor bi
bliothecaresse, toen heette dat
trouwens nog leeszaalassisten
te, was de slogan: 'Leeszaalas
sistent, een verrassend beroep,
een schakel tussen mens en
boek'. Dat is nu nog steeds zo."
Sterck heeft nog geen vast
omlijnde toekomstplannen.
„Misschien een beetje stude
ren, veel sporten, lekker buiten
langs het strand gaan lopen."
Ze zal niet meer actief zijn bin
nen de bibliotheek. „De biblio
theek heeft veel invloed op mijn
leven gehad. Ik heb er heel veel
energie in gestoken. Nu moeten
anderen een kans krijgen en ik
ga daar niet als pottenkijker bij
staan. Dat zou niet goed zijn. Ik
sluit het af."
Toekomst ziet Sterck wel voor
de bibliotheek, zelfs in deze tijd
van internet en digitalisering.
„Ik ben geen voorstander van
commercialisering. Maar wil de
bibliotheek het hoofd boven
water houden, dan moet lande
lijk veel meer worden gedaan
om de bibliotheken efficiënt te
laten functioneren. Dan denk ik
aan het invoeren van dingen als
een goede bibliotheeksite en
lend-o-maten, zodat de klant
niet heel lang hoeft te wachten
bij de balie voor het inleveren
of meenemen van zijn boeken,
maar zichzelf kan helpen. Je
moet de know-how bij elkaar
halen, in plaats van het als klei
ne bibliotheek allemaal zelf uit
te knobbelen. Dèn denk ik dat
er toekomst voor de bibliotheek
is. Wanneer we allemaal leuke
kleine eilandjes zijn, halen we
het niet."
Kritiek op ludieke actie bij Swetterhage
Rotonde bij
Ericalaan
fors duurder
Het personeel van Swetterhage dat deze week actie voerde voor een betere CAO is niet
goed op de hoogte. De actievoerders bij het Zoeterwoudse centrum voor verstandelijk
gehandicapten weten niet precies wat de inzet is tijdens de onderhandelingen over
een nieuwe CAO voor de gehandicaptenzorg. Ze lichten collega's verkeerd in en zijn
veel te voorbarig met hun verzet. G. Gerding zegt dat naar aanleiding van de korte lu
dieke actie die donderdagmorgen op het evenementenpleintje van Swetterhage aan de
Blankaartweg werd gehouden. Met een strontkar, spandoeken en pamfletten wezen
personeelsleden op de 'grote problemen' in de gehandicaptenzorg.
zoeterwoude
Gerding is voorzitter van de
raad van bestuur van Gemiva-
SVG, waaronder Swetterhage
valt. Bovendien voert hij als de
legatieleider van de Vereniging
Gehandicaptenzorg Nederland
de onderhandelingen over een
nieuwe arbeidsovereenkomst.
„De voorstellen die wij als
werkgevers op tafel hebben ge
legd, zijn goed. We willen de
opleiding verbeteren, de facili
teiten voor kinderopvang wor
den uitgebreid en de salarissen
gaan met 2,25 procent omhoog.
Net als in andere sectoren van
de zorg, zoals de verpleeghui
zen, ziekenhuizen, thuiszorg en
psychiatrische instellingen. In
juli is al een eenmalige uitke
ring van anderhalf procent ver
strekt. Er is zonder meer sprake
van een concurrerend bod. Een
heel mooi bod, zou ik willen
zeggen. Ik denk dan ook dat we
er volgende week donderdag als
we weer met de vakbonden om
de tafel gaan zitten, wel uitko
men."
Aan de ene kant heeft Ger
ding 'begrip' voor de onrust on
der het personeel. Aan de ande
re kant, en die vindt hij veel be
langrijker, vindt hij het kwalijk
dat de actievoerders zich niet
goed hebben laten informeren.
„Er wordt gedaan alsof er een
CAO-conflict is. Dat is helemaal
niet zo. We praten nog wel de
gelijk met elkaar. Er wordt ook
gedaan alsof het personeel van
Swetterhage twee vakantieda
gen moet inleveren. Dat is hele
maal niet zo. We proberen twee
CAO's in elkaar te schuiven. Die
voor de intramurale zorg met
onder andere Swetterhage en
de CAO voor de kleinschalige
zorg. Daaronder vallen dagver
blijven en gezinsvervangende
tehuizen. De mensen die in die
sector werken, verdienen op dit
moment minder, maar hebben
wel meer vakantiedagen. Wij
proberen dat gelijk te trekken.
Dat betekent onder meer dat de
mensen die in dagverblijven en
gezingsvervangende tehuizen
werken twee dagen moeten in
leveren. Dus dat geldt niet voor
het personeel van Swetterha
ge"
Dat het loon van derdejaars-
leerlingen driehonderd gulden
omlaag gaat, vindt hij 'logisch'.
„Wij willen alle leerlingen gelijk
behandelen. Op dit moment is
de opbouw van het loon niet
goed. Derdejaars maken op
eens een sprong. Wij willen de
lonen van de eerste groepen
optrekken om de overgangen
soepeler te maken."
De werkgevers krijgen ook
het verwijt dat zij de totale
loonsverhoging willen beper
ken tot 2,25 procent in plaats
van de door de vakbonden ge
vraagde vier procent. Gerding:
„We zijn er eerder dit jaar in ge
slaagd om 25 miljoen los te krij
gen van het kabinet om de
werkdruk in de gehandicapten
zorg te verminderen. We kun
nen het niet maken om dat geld
te steken in nog meer loon voor
het personeel. Dan tikt het ka
binet ons terecht op de vingers.
Wij willen dat geld stoppen in
uitbreiding van het personeel.
Daar heeft iedereen meer aan
dan nog eens twintig gulden
per maand extra."
De rotonde op het kruispunt
Ericalaan/Acacialaan/Hoogma-
deseweg in Leiderdorp wordt
250.000 gulden duurder dan
verwacht. Dat komt omdat er
enkele kabels van Nuon in de
weg leggen. Bovendien worden
op verzoek van omwonenden
negen bomen uit de grond ge
takeld en na aanleg van de ro
tonde weer teruggeplaatst. De
totale kosten voor de gemeente
komen daarmee op 950.000
gulden. Leiderdorp rekent er
echter op dat een deel van de
meerkosten via een extra rijks
subsidie weer in de gemeente
kas terugvloeit.
In januari wordt een begin
gemaakt met de aanleg van de
rotonde. Tijdens de werkzaam
heden blijft de kruising gewoon
open voor verkeer.
Leiderdorpse fotoclub Daguerre viert vijftigste verjaardag
aarkd
jptraRDORP eric went
jekeu
biij onderscheid tussen leerlingen,
llen en meesters bestaat al lang
meer. De fotografen van de jubi-
ïde Leiderdorpse fotoclub Da-
^re worden vijftig jaar na oprich-
- in heel andere categorieën inge-
1-Dd: in onverbeterlijke dokatech-
en met klassieke vakkennis, en
-, tuin- en keukenfotografen die
werk uit gemak bij een ontwik-
daaientrale brengen. Sommige van
i- oe-het-zelvers blijven halsstarrig
;eme en bij een kakelverse afdruk op
eetpapier. Foto's van de Etos vin-
1 zij 'net zoiets als een hamburger
McDonald's: snel klaar, maar
te pruimen'. Toch zien veel le-
juist ook nieuwe kansen in 'de
fuitgang'.
olan aguerre-voorzitter Ineke Borgar-
t het weet nog goed hoe zij vijf jaar
lden lid werd van het selecte ge-
hap Leiderdorpse amateurfoto-
:n, dat vernoemd is naar de uit-
er van de gevoelige plaat. „Ik
een volautomatische
de
rvfxat mijn negatieven afdrukken bij
Kruidvat", introduceerde zij
zelf zonder gêne. Vervolgens viel
H ;n doodse stilte in de zaal. „Maar
kkig is het allemaal goedgeko-
rdeifzegt ze met een glimlach,
ens mag er dan merkwaardi-
gewoontes op nahouden, maar
ienc plaatjes deugen wel, hebben ze
prirschijnlijk gedacht."
3i?rard van Beelen is zo'n lid van
c inoeg het eerste uur. Hij is er al
D<anaf 1962, toen de Leiderdorpse
liet club wekelijks bijeen kwam in
achterafzaaJtje van Het Dorps-
van 'onderburgemeester' Die-
ad: „We hadden een vaste kern
d gej twintig leden. Iedereen kwam
"i< zwartwitfoto's aan, en alle leden
>r den een eigen doka. Dat was een
De iste. En nieuwbakken fotografen
len zorgvuldig geballoteerd,
alle t ze moesten natuurlijk wel kwa
len hebben."
Frank Bos bracht 160 digitale files r
af met een inkjet photoprinter.
Het maken van mooie plaatjes was
in die tijd nog uitsluitend voorbe
houden aan de happy few. „Tech
niek was heel belangrijk. Retouche
ren deed je bijvoorbeeld handmatig,
met een penseeltje en een palet met
tien verschillende kleuren, van wit
naar zwart", doceert Van Beelen.
„Zo heb ik ooit een prachtige foto
gemaakt van een clown in Circus Sa-
lazar. Hinderlijk dwars over de af
druk liep een touw van de trapeze.
Die moet je weghalen, kreeg ik van
andere leden te horen. En dus ging
ik met verf en penseel aan de slag.
Daar was ik dan een dag mee bezig."
Dat doe-het-zelven ging niet altijd
goed. Zoals die keer dat hij met zijn
maatje Bert Prins een foutje maakte
bij de reproductie van een foto van
de Hooglandse Kerk. „Ik lag net on
der de apparatuur toen Bert per on
geluk de kurk uit een bak met vloei
stof stootte. Voordat ik het wist liep
mijn nek vol ontwikkelaar."
Anno 2000 is fotograferen al lang
niet meer exclusief weggelegd voor
begenadigde techneuten. Iedereen
kiekt er vrolijk op los en niet zonder
gevolgen. „Globalisering heeft de
middelmaat in de fotografie ge
bracht", oordeelt Van Beelen. „Wie
dat wil kan tegenwoordig een rolletje
kopen, op het knopje drukken en te
gen betaling van een paar tientjes
het resultaat tonen. Maar alle nuan
ces zijn verdwenen, want zo'n ont
wikkelcentrale drukt alles rücksichts
los af."
Teleac heeft sterk aan de populari
sering van de fotografie bijgedragen,
weet de oud-voorzitter: „Eind jaren
70 had deze omroep een doka-cur
sus op tv en in een tijdsbestek van
een half jaar groeide ons ledental
van 20 naar 110. Het hele Zijlkwar
tier zat vol. Maar binnen een jaar
waren we weer op ons oude niveau
terug. De meesten kwamen namelijk
alleen maar om te kijken, maar het
was volgens goed gebruik ook ver
plicht om wekelijks eigen werk mee
te brengen. En daar hadden de
meesten de discipline niet voor."
Inmiddels is het ledental van Da
guerre al jarenlang stabiel, maar is er
wel sprake van een sluipende ver
grijzing. „De oude garde wil wel
nieuwe leden werven, maar komt al
leen nog maar in contact met men
sen die voor het snelle werk kiezen",
constateert voorzitter Borgardijn.
„Jongeren van tegenwoordig hebben
gewoon geen tijd meer om lid te
worden van een gezelligheidsvereni
ging. Dat is jammer want daarmee
Ineke Borgardijn maakte deze foto in station Blaak. De fotocentrale drukte hem af.
verdwijnt de klassieke 'natte kennis'
uit de club. Doka's zijn tegenwoor
dig niet voor niets voor een habbe-
krats te koop op rommelmarkten."
Toch zien veel leden van Daguerre
ook nieuwe kansen in de voort
schrijdende techniek, zoals secreta
ris Frank Bos. Hij is zo'n fotograaf
die het tegenwoordig nog uitsluitend
'digitaal' doet. Per week kruipt hij
zo'n tien uur achter de computer om
zijn foto's te verwerken en bewer
ken: „Dat biedt echt enorm veel mo
gelijkheden. En de grap is dat je die
oude klassieke technieken weer net
zo hard nodig hebt. In dat opzicht
kan de oude garde de vergaarde nat
te vakkennis dus weer doorgeven.
Die krijgt gewoon weer een nieuwe
plaats in het digitale tijdperk."
Techneut Van Beelen ziet het alle
maal met lede ogen aan: „Vroeger
had een timmerman een timmerkist.
Nu heeft hij een schroevendraaier en
een nijptang en doet daar alles
mee." Toch is hij ook een realist: „Je
moet natuurlijk de ogen niet sluiten.
Ook ik kan soms likkebaarden als ik
al die nieuwe mogelijkheden zie.
Maar het handmatige vakwerk blijft
foto ineke borcardijn
toch mijn voorkeur houden. Dat
blijft voor mij de echte fotografie."
Ter gelegenheid van het 50-jarig
bestaan werkt Daguerre hard aan
een speciale jubileumexpositie. Deze
wordt op 2, 3 en 4 november gehou
den in De Winkelhof. De tentoonstel
ling moet een beeld geven van het
werk van de leden van de club, en
van de hedendaagse technieken die
daarbij gebruikt worden. Bovendien
beoogt de expositie Leiderdorpers en
thousiast te maken voor de hobbyfo
tografie. Voor meer informatie: 071-
5417622.
