Jeroen Dubbeldam slaat terug
'Margriet vaart arrogant, maar arrogant is ze niet'
oqp
lan Villafuerte valt buiten de medailles
Mountainbikers raken
verdwaald in tranendal
Sydney 2000
Dompeling
schiet doel
net voorbij
IDAG 25 SEPTEMBER 2000
nolodsjikova gouden wissel
j* Elena Zamolodsjikova was de gouden wissel in de Rus-
i turnploeg. Oorspronkelijk zou de wereldkampioene op
0 nderdeel paard tijdens de Olympische Spelen moeten toe-
1 l Op het laatste moment nam Zamolodsjikova de plaats
V mdgenote Khorkina in. Ze bezorgde Rusland het eerste
in de tumhal. Khorkina was tijdens de meerkamp op het
Ivol op het gezicht geland. Het was reden genoeg voor de
Lche coaches om haar tegen zichzelf in bescherming te
j* a. Zamolodsjikova behaalde vorig jaar in het Chinese
in de wereldtitel op het toestel en voegde nu de olympi-
aan het totaal toe.
e iland wint teamwedstrijd sabel
ien Rusland heeft gisteren het olympisch schermtoer-
fgesloten met een gouden medaille in de landenwedstrijd
In de finale versloegen de Russen met speels gemak
l"j rijk: 45-32. Duitsland won het gevecht om het brons tegen
lenië met 45-27. Rusland verdedigde de in Atlanta behaal-
t\ met succes. Ploegleider Stanislav Podzniakov behaalde
erde olympische gouden medaille, na zijn dubbelslag in
(individueel en ploeg).
Sfzilië ramt boot Brouwer/Verbeek
1 Carolijn Brouwer en Alexandra Verbeek zijn gisteren in
:y tijdens de zevende race in de 470-klasse in aanvaring
nen met een Braziliaanse boot. Door een stuurfout van het
Amerikaanse team Oliveira/Krahe kon het Nederlandse
en botsing in het voordewindse kruisrak niet vermijden,
en gat in de romp zeilde het Oranje-tweetal verder en
1 zowaar nog op de vijfde plaats uit. In de achtste race
:n Brouwer en Verbeek in hun provisorisch gerepareerde
een slechte start, eindigden als zestiende en staan veer-
in het klassement. Een medaille kunnen ze vergeten.
Matthijsse mag geen foutje meer maken
ZEILEN HENK STOUWDAM
Jaap Zielhuis voelt zich soms zoals
Frank Rijkaard zich tijdens Euro
2000 moet hebben gevoeld. De Ne
derlandse zeilers krijgen in Sydney
volop kansen, maar missen er ook
veel. Dat irriteert de bondscoach,
die vooralsnog niet wanhoopt, want op 470 vrou
wen na heeft de rest van de Nederlandse vloot
nog uitzicht op olympisch eremetaal.
De grootste teleurstelling staat voorlopig op
naam van Margriet Matthijsse, die als Europees
en wereldkampioene wordt geacht goud te ha
len. Op basis van haar status en kwaliteiten is dat
een reëel uitgangspunt, ware het niet dat de
praktijk behoorlijk tegenvalt. Met een vijfde
plaats na zes van de elf races heeft de Maasdam-
se nog uitzicht op het podium en zelfs op goud,
maar ze danst wel op een slap koord.
Ze heeft namelijk al een 19de en 24ste plaats
gevaren. Dat was ver beneden haar stand en
vooral vervelend, omdat die twee bloopers haar
races zijn die bij het uiteindelijke resultaat wor
den afgetrokken. Matthijsse kan zich in de vijf
resterende wedstrijden dus geen slechte klasse
ring meer veroorloven, want dan is het over en
uit met haar olympisch aspiraties.
Er zijn al harde woorden gevallen tussen Mat
thijsse en haar coach Zielhuis, die als bonds
coach in Sydney ook de verantwoording draagt
voor de complete Hollandse vloot. Vorige week,
toen Matthijsse een foute koers voer, had hij haar
een arrogante manier van zeilen verweten.
Die woorden kwamen hard aan en hebben op
Matthijsse in elk geval een helende uitwerking
gehad, want de twee daaropvolgende races kwa
lificeerde ze zich bij de eerste vijf. Maar dat is
niet toereikend voor een gouden plak; daarvoor
zal de blonde Nederlandse ten minste nog één en
liefst twee keer eerste moeten eindigen.
De oorzaak van Matthijsse's wankele positie
moet volgens Zielhuis voor een deel in haar
agressieve wedstrijdmentalieit worden gezocht.
„Ze stelde zich in het begin niet tevreden met
een vijfde plaats, nam verv olgens te veel risico's
en dat pakte verkeerd uit. Zo verkoos zij bijvoor
beeld de derde race om links voor de wind te
gaan varen, waar de rest van het veld rechts
bleef. Toen vroeg ik me af wat haar in hemels
naam bezielde. En dat versta ik onder arrogant
varen. Daarmee bedoel ik niet, dat ik Margriet ar
rogant vind, want dat is ze helemaal niet."
Een zeilster van haar kaliber mag niet zo'n fout
maken, zou je denken. ,,Dat is nu juist het pro
bleem van de besten", riposteert Zielhuis. ,,Die
denken te weten hoe het moet en dat kan wel
eens fatale gevolgen hebben. Het is wel begrijpe
lijk dat Matthijsse alleen maar wil winnen, maar
ze zal ook races op zeker moet varen. En dat heb
haar duidelijk gemaakt. Zo moppert dan wel, dat
ze wel weet hoe ze zeilen moet, maar de volgen
de dag bleek ze zich de kritiek toch te hebben
aangetrokken, want toen voer ze wel goed."
Zielhuis ziet Matthijsse ondanks de twee ram
praces nog wel het podium halen en hij heeft
zelfs de gouden medaille nog niet uit zijn ge
dachten verdrongen. De twee races na haar
blunders waren top 5-klasseringen. En ook toen
stond ze onder de druk van het moeten preste
ren. Matthijsse is gewend om onder spanning te
presteren, dat scheelt. Excuses tellen volgens de
coach niet meer. ,,Want ze heeft vier jaar kunnen
oefenen, waarvan anderhalf jaar in Sydney. Maar
ze staat wel met de rug tegen de muur."
ot>o
nd ympisch stadion in Syd-
ordt getroffen door een
1), nplaag. De insecten zor-
lor irritatie bij atleten.
Js en toeschouwers. Het
kprogramma speelt zich
in de avonduren af. Het
icht trekt de dieren, van
^zo dan gemiddelde grootte,
Ie insecten zijn onschul-
aar wel vervelend. Het
'oon warme weer heeft
iuJ eden eerder dan ge-
ell dijk naar Sydney gelokt.
'2 lustraliërs is hun aan-
leid niets bijzonders,
e vele gasten uit de hele
een onaangename er-
Hoe vervelend de
J^kan zijn, bleek in 1988
et parlementsgebouw
(2 loofdstad Canberra tij-
moest worden ontruimd
ë/n is een overschot aan
;n stralische premier John
d is trots op wat de or-
'M tie van de Olympische
1 heeft bereikt. ,,De Spe-
Sydney zijn de grootste
NZ irestatie ooit", jubelde
ot Igens Howard laat Syd-
mf) n de wereld zien hoe
elijk en aimabel het Au-
:he volk is. De premier
qN" irweldigd te zijn door de
loftuitingen die hij
de hele wereld heeft
;en. Howard zelf was
vaak getuige van prestaties
van olympische sporters. Te
vaak, zo wierpen kritikasters
hem voor de voeten. „Het is
mijn taak om onze sporters te
laten zien dat het hele land
achter hen staat", verweerde
Howard zich.
Badmintonster Nicole van
Hooren heeft toch nog iets
aan de Olympische Spelen in
Sydney overgehouden: een
huwelijksaanzoek. De 27-jari-
ge dubbelspeelster uit Rosma
len werd twee dagen na haar
uitschakeling met Lotte Jona
thans in de kwartfinales door
haar vriend ten huwelijk ge
waagd. Dat gebeurde voor het
Holland Heineken House in
Darling Harbour. „Heb ;k hier
toch nog iets gewonnen",
lachte Van Hooren, „want na
tuurlijk heb ik ja gezegd."
Een Oegandese zwemmer
moet zich voor de rechter in
Adelaide verantwoorden. De
man, 23 jaar oud, wordt ver
dacht van seksuele intimidatie
van een minderjarige. Hij zou
donderdag in Lidcombe een
17-jarig meisje hebben lastig
gevallen. De Australische poli
tie hield de man zaterdag aan.
Het Internationaal Olympisch
Comité meldde eerder al dat
de accreditatie en het pas
poort van de verdachte zijn
ingenomen.
Een stuk van het dak is giste
ren van het olympisch stadion
van Sydney afgevallen. Het
ging om een aluminium deel
van 3,6 meter lang en 40 cen
timeter breed. Het stuk stortte
neer bij een van de uitgangen
van het stadion. Niemand
raakte bij het voorval gewond,
hoewel er veel mensen bij in
de buurt waren. Onderzoek
wees uit dat er verder met het
dak niets aan de hand is.
Als Jeroen Dubbeldam al
niet gemotiveerd was een
goed figuur te slaan op zijn
eerste Olympische Spelen,
dan heeft Ludger Beer-
baum hem nog een handje
geholpen. De Duitser liet
in een vakblad weten Dub
beldam en zijn paard De
Sjiem te onervaren te vin
den voor dit soort wedstrij
den. Het Nederlandse duo
gaf vandaag ondubbelzin
nig antwoord door op im
ponerende wijze de eerste
van drie kwalificatiewed
strijden te winnen.
PAARDENSPORT RENÉ BANIERINK
Koude oorlog?
„Dat zijn allemaal
van die zware
woorden", zegt
Jeroen Dubbel
dam. Maar de Ne
derlandse springruiter kon een
voldaan lachje toch niet onder
drukken toen hij op het score
bord keek. Want het stond er
toch echt: 1. Jeroen Dubbel
dam, De Sjiem. „Ach, je weet
hoe dat soort uitspraken tot
stand komen. Ze vragen wat fa
vorieten, dan noem je voor Ne
derland natuurlijk iemand als
Jos (Lansink) en dan zeggen ze:
maar Dubbeldam dan? Dan
krijg je dit soort antwoorden."
Maar, hij kon er toch niet
omheen: „Het heeft me wel een
beetje geprikkeld", bekende
Dubbeldam. „En als je dan bo
venaan staat, ook al is het maar
een kwalificatiewedstrijd, dan
doet dat toch wel goed."
De ruiter uit Overijssel had
dus een start op maat en hij
mocht er terecht heel tevreden
over zijn. Slechts drie cómbina-
ties lieten alle hindernissen in
tact. Dubbeldam en de Nieuw-
zeelander Goodin hadden daar
van de minste tijdsoverschrij-
ding.
Tot de drie behoorde ook uit
gerekend Beerbaum had de
toon gezet. Maar die had het
met Goldfever 3 wel heel erg
f T I I
Jeroen Dubbeldam en Sjiem nemen een hindernis. De combinatie won de eerste van drie kwalificatiewedstrijden.
FOTO AP/SUSAN WALSH
kalm aan gedaan, waardoor hij
1,25 strafpunt wegens tijdsover
schrijding kreeg. Dubbeldam
was iets sneller en kwam er met
een halve strafpunt vanaf. De
reden dat de ruiters het kalm
aan deden was duidelijk: de
glibberige bodem. Dubbeldam:
„Ik had De Sjiem achter al
proppen onder de ijzers ge
daan. Maar toen ik de eerste
combinatie finaal onderuit zag
schuiven, heb ik het direct ook
voor laten doen. Dat glijden
moet je niet hebben, daar
wordt een paard onzeker van."
Dat was waarschijnlijk ook
een beetje het probleem van
Carthago Z, het paard van Jos
Lansink. De combinatie liep
acht strafpunten op. Vooral ook
omdat Carthago Z. hij erg gretig
was.
Jan Tops leverde een keurige
rit af met slechts één slippertje.
Volgens bondscoach Heins om
dat zijn paard Roofs werd afge
leid door een meedraaiende ca
mera. „Maar over het algemeen
ben ik tevreden. De paarden
zijn fit en springen goed. Als we
vandaag een landenwedstrijd
hadden gehad, waren we nog
derde geweest, denk ik."
Eigenlijk viel alleen Albert
Voorn een beetje uit de toon
met twaalf fouten. Met zijn su
pervoorzichtige paard Lando
was hij bezig aan een strakke
rit, totdat hij volkomen ver
keerd uitkwam voor een dub-
belsprong en die compleet af
brak. Het gevoel was even weg
en dat kostte hem nog twee
fouten.
„Ik ben heel erg teleurgesteld,
vooral omdat Lando zo goed
sprong. Hij was iets te voorzich
tig, bleef te lang wachten op mij
en toen kwamen we volkomen
verkeerd uit. Ik had me hier iets
anders van voorgesteld."
KLEIDUIVENSCHIETEN GPD
Twee relatief een
voudige missers
hebben de Neder
landse kleiduiven-
schutters buiten
de Olympische medailles ge
houden. Hennie Dompeling
kwam na twee barrages nog het
dichtst in de buurt, hij werd
vierde. Gijs van Beek, na de eer
ste dag nog gedeeld koploper
met een foutloos optreden, ging
in de slotfase aan de druk ten
onder en eindigde op een ge
deelde zevende plaats.
Hennie Dompeling moest
even nadenken of hij nu teleur
gesteld of blij was. Hij hield het
op het laatste. „Ik heb hier geen
training zonder koorts kunnen
afwerken en de eerste dag was
gewoon niet best met drie mis
sers. Als je uiteindelijk via een
shoot-off alsnog de finale haalt
en vierde wordt, is dat gewoon
goed."
Tegenover de opmars van de
routinier stond de val van de
debutant. Gijs van Beek bleef
op de eerste dag met slechts
twee anderen drie ronden fout
loos en liet er aanvankelijk een
vierde perfecte doorgang op
volgen. Maar in de vijfde ging
het mis, Hij miste twee keer en
kon toen nog op maximaal 123
treffers uitkomen. „Die waren
nog genoeg voor plaatsing voor
de Finale, dat wist ik. Maar ik
was zo met dat rekenen bezig,
dat ik gewoon te laat was voor
die voorlaatste duif. Je weet dat
je dat niet moet doen, dat reke
nen, maar je doet het toch."
In de barrage voor drie plaat
sen in de finale van zes man,
had Van Beek concurrentie van
negen schutters die ook op 122
stonden, onder wie Dompeling.
Van Beek was de eerste die mis
te en afviel. „Dat is de druk en
het gebrek aan ervaring." Die
heeft Dompeling wel en hij red
de het daarom ook. In de finale
miste hij echter een keer en
daardoor bleef brons net buiten
bereik. De Oekraïner Mykola
Milchev won de wedstrijd.
Prestaties ronduit teleurstellend
hi llafuerte sprong hoog,
ndigde laag. De zevende
iverd hoofdschuddend
betraande ogen geïn-
I. Een olympische desil-
/Galoor de Nederlandse
jj inespringer, die boven
al lande sprak van de jure-
n/'s avond in de schitteren-
^erdome begon voor de
springveer uit Zoeter-
euforie en eindigde in
l7iierte genoot van zijn
op de Olympische Spe-
ilaatste zich dankzij een
e verplichte oefening en
S' vrije oefening als
G1 barstend van de ambi-
laitfr de acht finalisten. In
K' Istrijd ging het echter
rtf kwam aan het slot van
S'ening niet goed uit en
Jd, st de trampoline. Weg
(i ore, weg medaille. „Ei-
uld."
itreerd verliet Villafuer-
strijdtoneel en hij ver-
de tegenslag minuten-
°r' t zijn hoofd in de han-
Du ngelooflijk dat het fout
1 lamelde de Nederlander
na afloop. „Het is een
1 die ik bij wijze van
om drie uur 's nachts
oeren. En dan dit. Man,
et was gevallen, zou ik
rste drie zijn geëindigd,
T ging het."
pet itspraak hoorden zijn
ders met gefronste
15 luwen aan, want in de
igd »nde had Villafuerte er
jk van gegeven tot de
ie springers in het veld
alf te behoren. Fout ge-
nd de Nederlander. Het
voorspel was de warming up en
in de finale had hij willen toe
slaan met een oefening met een
hoge moeilijkheidsgraad. Als
gevolg van zijn duikeling zal het
eeuwig de vraag blijven of Vil
lafuerte een medaille had kun
nen afhalen.
Indien de Zuid-Hollander
zijn oefening naar behoren had
afgewerkt, zou het nog maar de
vraag zijn geweest of de jury
had meegewerkt. Want er was
zaterdagavond sprdke van een
schandaal-wedstrijd. Niet ten
aanzien van de winnaar, want
de Rus Aleksander Moskalenko
sprong letterlijk en figuurlijk
boven iedereen uit.
De zilveren medaille kwam
echter ten onrechte in handen
van de Australiër Ji Wallace, die
na zijn oefening met zijn coach
een show opvoerde, die de jury
in de beoordeling meegeteld
moet hebben, anders is de (te)
hoge waardering niet te verkla
ren. In de armen van de trainer
liet een uitzinnige Wallace zich
namelijk naar het bankje dra
gen waar de deelnemers op de
uitslag van de jury moesten
wachten. Een mooi plaatje dat
de Superdome vulde met een
orkaan van chauvinisme.
Wallace was niets kwalijk te
nemen, wel de scherprechters
achter de tafel. Dat vond ook
Villafuerte schande sprak over
Alan Villafuerte
verwerkt zijn te
leurstelling.
FOTO
ANP/PAUL
VREEKER
de kwalijke jurering.
„Het was echt ongelooflijk.
Zulke slechte juryleden heb ik
nog nooit meegemaakt Het
thuisvoordeel van Wallace heeft
een grote rol gespeeld. Ik praat
niet voor mezelf, want de
schuld van mijn mislukte oefe
ning lag geheel bij mijzelf. Maar
de Fransman David Martin had
op het podium moeten staan;
die is beroofd van een medail
le."
MOUNTAINBIKE RENÉ BANIERINK
Bas van Dooren
vond dat hij giste
ren had laten zien
dat Nederland
nog wel een
woordje meesprak
in het mountainbiken. Wie de
wedstrijd zag, kon daar mee in
stemmen. Maar de kille cijfers
gaan de boeken in. En die zijn
ronduit teleurstellend: Corine
Dorland zaterdag zeventiende,
Van Dooren en Brentjens giste
ren elfde en twaalfde, terwijl
Patrick Tolhoek in zijn laatste
grote wedstrijd de finish niet
eens haalde.
Bondscoach Leo van Zeeland
stak zijn ongenoegen dan ook
niet onder stoelen of banken.
Wat er met Tolhoek was ge
beurd, wist hij niet, en Dorland
en Brentjens kwamen niet in
hun ritme. Van Dooren streed
ten minste tot aan de laatste
ronde om het brons.
Maar juist hij werd bij zijn ul
tieme aanval op de Zwitser Sau-
ser voor de zoveelste keer dit
jaar getroffen door pech: een
lekke band maakte een eind
aan zijn illusies. „Topsport is
hard en dit hoort erbij", bleef
de 27-jarige renner uit Raven-
stein er tamelijk nuchter onder.
Opmerkelijk, omdat het al de
derde keer dit jaar was dat hem
daardoor een hoofdprijs uit
handen werd gerukt.
Hetzelfde gebeurde in een
wereldbekerwedstrijd in Mexi
co, op het WK in de Sierra Ne
vada en nu dus gisteren.
„Natuurlijk is het frustre
rend", zei Van Dooren. „En de
emoties zullen straks ook nog
wel komen. Maar kennelijk is
dat dit jaar mijn lot. Je hebt
leuk meegedaan, maar je komt
niet in de boeken. Ik heb er nog
even aan gedacht om helemaal
te stoppen na die lekke band.
Maar afstappen in een olympi
sche wedstrijd, dat kun je ei
genlijk niet maken. Dus heb ik
er maar een nieuwe band opge
zet."
De voldoening moest hij ha
len uit het feit dat hij lang mee-
kon met de wereldtop, zoals het
hele seizoen. „Ik had na de start
even moeite de juiste versnel
ling te vinden. Maar daarna
voelde ik me goed. Nee, ik heh
me niet gek laten maken, heb
steeds mijn eigen race gereden.
Toen ze in de slotfase vooraan
gek begonnen te doen, ging ik
er vanuit dat ze elkaar wel ka
pot zouden rijden en dat ik er
wel een paar ging oppikken in
de laatste ronde. Helaas mocht
het niet zo zijn."
Eigenlijk had Van Dooren dus
de meeste aanleiding om hevig
teleurgesteld te zijn. Maar niet
hij maar titelverdediger Bart
Brentjens zat in zak en as. Het
telefoontje van coach Peter
Mueller 's ochtends had hem
niet geholpen. Erg inspirerend
had het 'je moet winnen' ook
niet gewerkt, misschien wel
averechts.
„De laatste dagen heh ik mis
schien wel teveel gedacht dat ik
Met Paola Pezzo en Miguel
Martinez wonnen afgelopen
weekeinde twee grote maar
niet geheel onomstreden
mountainbikers de twee
olympische titels. De Itali
aanse glamourgirl Pezzo, die
haar titel prolongeerde, werd
in 1998 betrapt op hel ge
bruik van nandrolon, maar
werd vrijgesproken nadat ze
had aangetoond dat haar li
chaam het zelf had geprodu
ceerd. Het Franse onder
deurtje Martinez, derde in
1996, is door dopingzondaar
Jerome Chiotti genoemd in
een omkoopaffaire. Martinez
(1.64 meter en 52 kilo) zou
vorig jaar 50.000 Franse
franc hebben ontvangen van
Chiotti in ruil voor de Franse
nationale titel.
hier titelverdediger was en dus
dat er veel verwacht werd", gis
te Brentjens naar zijn off-day,
die gepaard ging met een pijn
lijke 'spanning' in zijn rug.
„Ik blokkeerde direct in het
begin, kwam niet weg in de
drukte. Toen was de wedstrijd
al verloren. Ik had nog wel een
opleving maar toen waren de
eersten al veel te ver weg. Dit is
een grote teleurstelling, maar
meer ook niet. Het leven houdt
na vandaag niet op", aldus
Brentjens die echter in zijn
speurtocht naar een nieuwe
werkgever wel een steuntje in
de rug had kunnen gebruiken.
