Amerikaanse atletiek valt door de mand
iuperatlete Jones zet eerste stap 'drive for five'
a de gouden zwemslag komt de commerciële prijzenslag
Sydney 2000
'Er is een atleet bij
de ÉHBO afgeleverd'
Koers naar halve finale
'DiYtokniMij
- HAN DAG 25 SEPTEMBER 2000
5 nemen al jaren een loopje met dopingcon troles in eigen land
t V NEY
Vervolg van voorpagina
et de val van Hunter lijkt de deksel van de beerput te gaan. Een
ntal prominente IOC-leden, onder wie de Belg Alexander de Me-
)Z(de (voorzitter van de medische commissie), is de arrogante hou-
g van de Verenigde Staten ten opzichte van dopingcontroles beu.
Merode betichtte de Amerikanen er openlijk van vijf positieve
0 vallen te hebben verdoezeld, vlak voor de Spelen van Seoel. Vier
ir eerder, tijdens de Spelen van Los Angeles, was zelfs een aantal
ipingmonsters verdwenen.
kaanse bond zegt. Een en ander zal
opgehelderd moeten worden. Mis
schien is er niets aan de hand, maar
we willen wel alle details weten", aldus
Ljungqvist.
Het is bekend dat Amerika geen
stringent dopingbeleid voert. De bond
verschool zich jarenlang achter het ex
cuus dat er te weinig geld voor was.
Het had er echter alles van weg dat er
sprake was van een alliantie van het
zwijgen. De regie zou in handen zijn
van functionarissen, sportmedici en
de grote sponsors. De atletiek in Ame
rika lijdt een kommervol bestaan. Gro
te dopinggevallen zouden wel eens de
nekslag voor de sport kunnen beteke
nen.
Er werden in de loop der jaren enke-
IAAF-voorzitter Diack ge
lastte deze week nog een
onderzoek naar de ver
duistering-praktijken in
de VS. Oud-schaatser Jo-
mi Olav Koss, lid van de IOC-atle-
commissie, riep de Amerikaanse
itiekbond (USATF) op meer open
van zaken te geven. Volgens Arne
ngqvist, het Zweedse hoofd medi-
»ie zaken van de 1AAF, is er grote be-
gdheid en zouden er het afgelopen
meer dan vijftien positieve geval-
door de Amerikaanse atletiekbond
verzwegen en dit jaar negen.
Er is een discrepantie tussen wat de
oratoria zeggen en wat de Ameri-
le vissen gevangen. Mary Decker, Ran
dy Barnes, Sandra Farmer-Patrick,
Butch Reynolds kwamen terecht in de
Hall of Shame. Wade Exum, voormalig
hoofd van het dopingtestprogramma
in Amerika, onthulde recentelijk dat
zeker de helft van de positieve gevallen
in de VS onbestraft zijn gebleven in het
verleden. De bond zou de atleten zelfs
hebben aangemoedigd om doping te
gebruiken.
Exum werd ontslagen uit zijn func
tie, omdat hij niet geschikt zou zijn.
Hij spande daarop een rechtszaak aan,
waarin hij de bond met keiharde be
wijzen om de oren wil slaan. Zijn voor
ganger liet zich eveneens negatief uit.
Robert Fooy vertelde dat het Ameri
kaans Olympisch Comité zich niet in
spande om het dopingprogramma te
verscherpen.
Wie de bal kaatst mag hem terug
verwachten. Waren het vorige week de
Amerikanen die de Nederlandse suc
cessen in het zwembad in twijfel trok
ken, dit keer zijn zij aan de beurt. Met
de vangst van C.J. Hunter lijkt de bal
aan het rollen gebracht. En die zou wel
eens een verpletterende impact kun
nen hebben op de Amerikaanse atle
tiek.
archieffoto ap
11 igverblindende sloffen dragen Greene en Jones naar eeuwige roem op 100 nieter
<%IEK FRANS DREISSEN
De schoenen wa
ren betoverend.
Het ene paar be
sprenkeld met
blitse sterren en
pen. Beslagen ook met een
lerdun zooltje van goud. Het
ere uitgevoerd in glinste-
chroom. Typisch Ameri-
ns. En dus snel. Twee paar
at idersloffen droegen twee
npische 'rookies' naar eeu-
roem op de 100 meter,
irice Greene (9.87 secon-
bij de mannen, Marion Jo-
(10.75 seconden) bij de
:n.|üwen. De snelste mensen
het universum.
wierp zijn racemuil-
naar het publiek. Als souve-
De mythe-makende marke-
1 strategen van Nike zullen
er eeuwig dankbaar voor
Het draait in de sprint alle-
om show, om imago en
-hjrisma. Het was dus een be
nd gebaar van 'Motor
ith', zoals ze Greene in Au-
ië noemen. Omdat zijn lip-
vaak nog sneller bewegen
zijn benen.
eene is een kletsmajoor,
spraakwaterval. De Ameri-
opgegroeid in een getto,
meestal over zichzelf. Zijn
itatie snelt hem altijd voor-
Als jongen vertelde hij al
hij de wereld wilde verove-
Jaren later repte hij over
wereldrecord (9.79 secon-
nota bene enkele maan-
voordat hij zich er in Athe-
er zou ontfermen. De af-
len dagen sprak hij over
anders dan dat zijn naam
iniem moest worden voor
!)t. „Als je het over de 100
er hebt, roepen de mensen
een Carl Lewis. Ik wil dat ze
sprint vanaf nu voorgoed
mijn naam associëren."
finale 100 meter zaterdag
echter slechts ten dele een
Maurice Greene
Maurice Greene viert zijn zege op het koningsnummer van de atletiek, de 100 meter sprint.
versloeg op een koude, winderi
ge avond zijn vriend en trai
ningsmaatje Ato Boldon (Trini
dad, 9.99 seconden) en Obadele
Thompson (Bahama's, 10.04)
en bemachtigde zijn eerste
olympische plak. Maar de bot
sing tyssen de 'Top Guns' van
de atletiek ontbeerde de flonke
ring, de magie om nog lang
herinnerd te worden. Het was
niet meer dan een stoeipartijtje.
Greene was te zeer voorbe
stemd voor goud. En de tijd,
zijn 31ste inmiddels onder de
tien seconden, niet 'phenoMO-
nal' genoeg.
„Ik heb mijn best gedaan",
sprak Greene. „Ik heb vier jaar
keihard gewerkt voor een race
die nog geen tien seconden
duurde." Hij stak zijn tong uit
voor de start, beet op zijn lip
pen en bewoog zijn martiale lijf
als een ongedurig roofdier
schokschouderend heen en
weer. „Ik was zeer nerveus",
biechtte hij op.
Met deze olympische plak, de
WK-titel en het wereldrecord
heeft Greene zich wel in het
pantheon van de sprinters ge
schaard. „Bij de allergroot
sten." Vorige week zei hij nog:
„Als ik geen goud win, is mijn
carrière niks waard." Zaterdag
foto reuters gary hershorn
werd de loopbaan van Greene
dus gered.
Greene, die vorig jaar een
slordige drie miljoen dollar in
casseerde, kan zich blijven ver
kopen. Met goud en de juiste
chemie van charme en charis
ma. Zilver of brons waren uit
marketingtechnisch perspectief
funest geweest. Die plakken
zijn amper te verzilveren. Met
goud kan hij zich tenminste fi
nancieel naar een nieuw niveau
katapulteren: een aanwezig
heidspremie van 100.000 dollar
in de Europese meetings.
Marion Jones heeft al langer
de harten en zakken vol met
geld veroverd. De 24-jarige diva
met de flonkerende megawatt-
smile, probeert in Sydney een
sprookje te creëren. Met behulp
ook van de olympische tv-zen-
der NBC. Die wil van Jones een
superster maken. Een vrouwe
lijke evenknie van Mark Spitz,
Eric Heiden en Carl Lewis.
De snelheidskoningin jaagt
niet alleen op de geest van Flo
rence Griffith, maar wil met
vijfmaal goud ook onontgon
nen atletiek-territorium in kaart
brengen. Zaterdag begon ze
haar olympische missie met
een zege op de 100 meter. De
Griekse Thanou (11.12 secon
den) bleef met vier meter ach
terstand nog het dichtst in haar
buurt. Jones won met een van
de grootste marges (0.37 secon
den) ooit in de olympische 100
metergeschiedenis. „Het was
een overweldigende, ongeloof
lijke ervaring. De hele week zit
ik in mijn appartement en zie
anderen goud winnen. En nu
sta ik zelf op de hoogste trede.
Ik ben pas 24, maai' heb al 19
jaar van deze dag gedroomd."
De ereronden van Greene en
Jones waren eigenlijk indruk
wekkender dan de sprints zelf.
Jones lachte, huilde, maakte
een vreugdehupje, omhelsde
haar moeder en broer en tooide
zich met de vlaggen van Belize
en de Verenigde Staten. „Mijn
moeder is van Belize, ik ben
voor de helft van Belize. Ik wil
de daarom mijn support voor
dat land tonen."
De eerste stap van haar 'drive
for five', de wil om vijf maal
olympisch goud te winnen, is
gezet. Nog vier disciplines voor
de boeg. „Ik wens haar veel ge
luk," sprak Greene, „ik zou het
zelf niet eens willen proberen."
0] MEN HANS VOS
Niet alleen door
I de stroom wereld-
I records - dertien
verdeeld over acht
dagen - was Syd-
v2000 een fascinerend olym-
as 1 zwemtoernooi. De Ne-
indse invloed op de me-
espiegel (acht plakken) was
lenegevoegde waarde van het
Diziene prestigeduel tussen
Ee tn oudsher sterkste zwem-
isl'Amerika (33 prijzen) en de
es (spartelende 'runner-up'
asralië (18 stuks),
tr
itdagende doelstelling - bij
k lillennium Spelen uitgroei-
it de beste representant
iet Europese zwemmen -
dl dag na dag bewerkstelligd,
t. superstilisten, Inge de
aa n (drie maal goud en even-
1 h Ie wereldrecords) en Pieter
len Hoogenband (twee
t i goud en net zoveel we-
kleurden memo-
e momenten in de zwem-
i rie van Nederland met de
p ijnste penselen. Hollandse
literstukken anno 2000 wa-
er iet.
d( naai geprepareerd sloegen
ruijn en Van den Hoogen-
'lai snelwegen naar olympi-
icl roem in. Jaloerse Amerika-
h( zij vooral, en papegaaien-
vfl istraliërs legden een waas
Hysterie over 'Double
n', de breeduit uitgemeten
Istalige betiteling van het
Nederlandse mirakel van Syd
ney.
Kretelogie op klantenpapier
met een negatieve ondertoon
was het veelal, in vette hoofd
letters hapklaar afgedrukt. Die
van vermeend dopinggebruik,
van vals spel. De Bruijn en Van
den Hoogenband voelden zich
door d.e aanzwellende bijgelui
den tekort gedaan, maar hiel
den hun irritaties daarover
wijselijk binnenboord hoeveel
microfoons er ook onder hun
neuzen werden gepropt.
Zwemmen heeft zich in de
voorbije olympiades - de tijd
vakken na Barcelona en Atlanta
- in Nederland ontwikkeld tot
een ware internationale sport
met commerciële potentie.
Marcel Wouda was in '92 de
enige olympische zwemmer in
wat hij meer dan eens bekriti
seerde als een 'groep kakelen
de, ruziemakende kippen'. Vier
jaar later misten hij en debu
tant Pieter van den Hoogen
band nipt de medailles die Kir-
sten Vlieghuis wel omgehangen
kreeg: die van bronzen uitvoe
ring.
Atlanta 1996 was het breek
punt. Verbannen was het af
mattende amateurisme en het
geflirt met toevalstreffers
(olympisch goud van Jolanda
de Rover en Petra van Staveren
tijdens Los Angeles '84). De ver
nieuwers (oud-zwemcoach Ad
Roskam voorop) schudden het
logge, slapende bondsapparaat
wakker. De deuren van de kost-
Inge de Bruijn 'zwemt' na haar derde gouden medaille over de supporters in het Holland House. foto ap
school van de KNZB gingen
voor eens en altijd in het slot.
Clubs en hun trainers werden
serieus genomen, talenten ge-
scout en gekoesterd, maar ook
op hun verplichtingen aange
sproken. Een voor een, ieder
apart ook bij samenkomsten in
trainingskampen.
Pril succes (twee EK-titels van
Wouda in '97), aanwakkerend
succes (WK-titel van Wouda in
'98), overtreffend succes (negen
keer EK-goud in '99). Trapsge
wijs hogerop. De vrachten me
dailles van overal vandaan (ook
via de kortebaan binnenge
bracht, van de EK in Sheffield
'98 en de WK in Hongkong '99)
werden niet zomaar achteloos
opgeslagen. Daaruit werd door
de zelfbewust geworden zwem
mers en zwemsters en hun coa
ches (kampioenenkweker Jacco
Verhaeren met name) de kracht
geput voor het olympische
(trainings)programma, onder
steund door NOC'NSF en met
hier en daar (Wouda en Van
den Hoogenband) al privé-
Korving negen maanden aan de kant
ATLETIEK FRANS DREISSEN
Verwondering, verbazing, lichte
paniek. Robin Korving niet aan
de start bij de eerste ronde van
de 110 meter horden. Achter
zijn naam op het scorebord
staan de letters DNS (does not
start). Flashbacks. 1993, Erik de
Bruin (betrapt op doping),
1998, Stella Jongmans (gebles
seerd). Telefoonverkeer over en
weer. Tussen coaches en medi
sche staf. Er sijpelt een bericht
door naai' technisch directeur
Bert Paauw, die al gauw de
ernst van de zaak onderkent.
„Er is een Nederlandse atleet
bij de EHBO afgeleverd."
Bondsarts Peter Vergouwen
en een fysiotherapeut spoeden
zich naar de eerste hulp om
poolshoogte te nemen. Even la
ter slaan de deuren wijd open
en wordt de 26-jarige Robin
Korving, vergezeld door een
aangeslagen trainster Ineke
Bonsen en de rest van de stoet,
per brancard naar een andere
medische ruimte overgebracht.
Grimmig is de blik, dodelijk
haast. Het linkerbeen is flink in
gepakt. Korving tilt zijn hoofd
even op, maar zegt verder niets.
De eerste diagnose wordt ge
steld. Pauw: „De kniepees on
der de knieschijf is afgescheurd.
Na de uitgebreide warming-up
hebben we hem bij de callroom
afgeleverd. Daar is nog een laat
ste gelegenheid om de spieren
op te warmen en om over een
paar horden te springen. En
daar ook is hij op een horde ge
knald. Hij viel, maakte een har
de landing en voelde een onge
looflijke pijn. De knieschijf
schoot naar boven. Hij heeft
nog geprobeerd om haar voor
zichtig terug te drukken, maar
realiseerde zich toen al dat er
iets ernstig mis was."
Robin Korving moet zo snel
mogelijk onder het mes. Omdat
de wegen rond het stadion zijn
afgezet vanwege de vrouwen -
marathon, loopt de reis naar
het ziekenhuis behoorlijk wat
vertraging op. Spoedgevallen
mogen door, maai' Robin Kor
ving heeft geen pijn. Hij ligt
apathisch languit op de tafel.
Berustend bijna.
Ineke Bonsen, de Haarlemse
trainster van Korving, oogt re
delijk ontdaan. „Hij heeft een
heel ongelukkige beweging ge
maakt en is achterover geval
len. Gelukkig heeft hij geen
pijn." Gefilosofeer over de mo
gelijke duur van het herstel. Na
de operatie blijkt dat Korving
tussen de negen en twaalf
maanden zal moeten revalide
ren.
Bonsen zegt nog dat ze een
lichte aanvaring met haar pupil
heeft gehad in Brisbane. „Ik
ben drie dagen zijn trainer niet
geweest." Gestoord als ze zich
had over de laissez-fair-attitude
van Korving. Het geschil werd
snel bijgelegd. Er werd weer ge
focust op de Spelen. „Ondanks
een lichte enkelblessure in Bris
bane, had ik er weer vertrou
wen in. Hij leek goed geprepa
reerd, had net het ritme her
vonden."
Korving is toch al kwestbaar-
der geworden in de loop der ja
ren. Zijn lichaam protesteert
steeds vaker. Hij miste er diver
se toernooien door. „Het li
chaam wordt ouder, je gaat wat
meer voelen. Wat meer kwaal
tjes. Dat is logisch. Ook al om
dat het meer belast wordt", al
dus Bonsen.
Het lijkt wel alsof de Spelen
voor Robin Korving vervloekt
zijn. Hij miste Atlanta op enkele
honderdsten van een seconde.
„Het grootste dieptepunt uit
mijn carrière", liet Korving een
paar weken geleden nog weten.
Nu is het olympisch spektakel
al voorbij voordat hij een stap
op de baan heeft kunnen zet
ten. Een nieuwe dieptepunt.
ATLETIEK CPD/ANP
Marko Koers heeft zich van
morgen geplaatst voor de hal
ve finale van de 1500 meter.
Hij eindigde achtste in zijn se
rie in 3.39,16, maar zijn tijd
was ruim voldoende om door
te stromen. De Nijmegenaar
(27) is de eerste Nederlandse
atleet die de voorrondes over
leeft. Eerder werd Bram Som
op de 800 meter uitgescha
keld, nadat hij op de laatste
100 meter gehinderd werd
door een Marokkaanse atleet.
Ook Nadja Wijenberg kende
een teleurstellend optreden.
Op de olympische marathon
eindigde ze op een anonieme
22ste plaats (2.32.35), ver ach
ter de Japanse winnares Taka-
hashi.
De zevenkamp is gisteren
een prooi geworden voor de
Britse Denise Lewis. Hoog
springer Sergej Klijoegin ver
sloeg met 2.35 meter verras
send de Cubaanse wereldre
cordhouder Javier Sotomayor.
Szymon Ziolkowski, in Atlan-
tra nog figurant, slingerde de
kogel op de late Australische
zondagavond en in de stro
mende regen als enige van de
twaalf finalisten over de 80-
metergrens en boekte een on
verwachte zege.
sponsoring als een extra lokker
tje.
Sydney 2000 moest een nieuwe
markering worden, het begin
punt zijn van zwemmen als
breed gedragen sportuiting met
aantrekkingskracht op de Ne
derlandse commercie. Zwem-
goud moest tenminste de waar
de krijgen van schaatsgoud
door Nederlanders gedolven op
Olympische Spelen. Niet uit
hebberigheid, maar als stevige
onderbouwing van de toe
komst.
Plannen voor een gesponsorde
professionele zwemploeg wa
ren er al voor de Olympische
Spelen in Australië van start
gingen, met Eindhoven (zwem-
mersbolwerk PSV) als bron en
de KNZB als geïnteresseerde
'partner'. Na de gouden slag
van Inge de Bruijn en Pieter van
den Hoogenband is de tijd
daadwerkelijk rijp voor de com
merciële prijsslag. Van een ima
goprobleem is geen sprake
meer, dankzij uren tv-zendtijd
uit Sydney met een hoog 'Wil-
helmus-gehalte'.
De olympische zwemkampioe-
nen zijn in acht dagen tijd 'pu-
blieksbezit' geworden, de
evenknieën van het 'winterse
olympische paar' Marianne
Timmer en Gianni Romme. Ne
derland schaatsland, Nederland
zwemland. Het ijs is gebroken,
de geldstroom begonnen.
Olympisch Nederland krijgt er
onherroepelijk een nieuwe be
drijfstak in de sport bij.
LI et wordt dringen over een
11 week. Als de Spelen over
zijn, kunnen de ellebogen wor
den geslepen. Want zijn er suc
cessen geboekt dan wil iedereen
wel de credits opeisen. Trainers,
NOC'NSF, sponsors, zelfs de re
gering die de afgelopen jaren
toch ook een financiële injectie
aan de sport heeft gegeven. De
sporters zelf zullen wel achter
in de rij mogen aansluiten.
D66 in Amersfoort maakte al
voorzichtig duidelijk wat ons
allemaal te wachten staat. In al
haar wijsheid opperde de partij
om het nieuw te bouwen
zwembad in die gemeente - ter
vervanging van het verouderde
Sportfonclsenbad - te vernoe
men naar Inge de Bruijn.
Prachtig hoor die bemoeienis
van de politiek, maar deden ze
maar eens de mond open op de
momenten dat het moet. Met
pijn en moeite komen de laat
ste jaren extra miljoenen vrij
voor de sport en nog blijft het
volop behelpen. In cle troonrede
werd nauwelijks een zinnige
opmerking over de vrijetijdsbe
steding nummer één gemaakt.
In Nederland bedrijven ze nu
eenmaal graag resultaatpoli-
tiek. Gaat het goed dan komen
er onzinnige voorstellen zoals
die van D66 in Amersfoort. Het
is het bekende meeliften met
het succes, slechts bedoeld om
goedkoop te scoren. Op een lan
ge-termijnvisie vallen de partij
en, waar het de sport betreft,
nauwelijks te betrappen. Het
mooiste voorbeeld is wat dat
betreft wel het voetbalvandalis
me. Hoe harder de hooligans
op elkaar inhakken, hoe harder
de politiek roept. Is het even
rustig aan het front, dan ver
stommen ook de geluiden in
Den Haag. De dames en heren
schijnen er dan weinig voor te
voelen om serieus over het pro
bleem na te denken.
In plaats van zich druk te ma
ken over een naam voor een
zwembad, kan de politiek zich
beter buigen over de accommo
daties. Te snel wordt in Neder
land geroepen dat we grote eve
nementen mislopen omdat we
zo'11 slechte lobby hebben. Nou,
die was in ieder geval goed ge
noeg om het op twee na groot
ste evenement ter wereld - Euro
2000 - naar ons land te halen.
Nee, de oorzaak moet veel eer
der worden gezocht in het ge
brek aan goede accommoda
ties. Wat dat betreft sloeg NOC
*NSF voorzitter Hans Blankert
afgelopen week de spijker op de
kop. Als de tijd ooit rijp is om
een WK zwemmen naar Neder
land te halen dan is het nu wel,
maar we ontberen een goed
bad om de duizenden toe
schouwers te kunnen huisves
ten.
,,Bij de zwembond houden ze
een extra ledenvergadering als
de contributie met een gulden
omhoog moet. Zo krijg je nooit
een zwembad naar olympische
norm", reageerde Blankert. Zo
zijn er nog wel enkele sport
bonden op te noemen.
En laten we nu niet doen alsof
alles hosanna is in Sydney.
Blankerts voorganger, Wouter
Huibregtsen bracht sport min
nend Nederland wat dat betreft
weer terug op aarde. Nederland
werkt met het schaarstemodel,
een beperkt aantal toppers kan
voor uitschieters zorgen. Het
succes wordt bepaald door Pie
ter van den Hoogenband, Inge
de Bruijn en Leontien van
Moorsel. Trek hun medailles
van het totaal af, aldus Hui
bregtsen, en dan blijft er weinig
over.
Met andere woorden: we zijn
afhankelijk van de bevliegin
gen van drie toppers. Het succes
wordt niet breed gedragen. Mis
schien moeten die sponsors,
coaches en politieke partijen
daar maar eens aan denken
voordat ze het succes opeisen.
PETER VAN DER HULST
