De harde lessen aan de olympische to Momenten van onoplettendheid geen toeval met Volleyballers voor loodzware opgave Sydney 2000 Zuid-Afrikaanse honkballei l ontdoen Oranje van alle gla MAANDAG 25 SEPTEMBER 2000 Australische winst beachvolleybal bea chvolleybal De Australische vrouwen hebben de olympi sche titel beachvolleybal veroverd. Natalie Cook en Kerri Pot- thiarst waren in de finale op Bondi Beach te sterk voor de rege rende wereldkampioenes Adriana Behar en Shelda Bede uit Brazilië. De winnaressen van de bronzen medaille in Atlanta boekten in de eindstrijd een zwaar bevochten overwinning van 12-11 en 12-10. Het Braziliaanse duo Adriana Samuel/Sandra Pires won eerder op de dag de bronzen plak. Omstreden kanoër toch aan de start kanovaren Tegen alle verwachtingen in heeft de kanobond van Bulgarije voor de morgen te beginnen olympische wedstrij den toch Petar Merkow ingeschreven. De topfavoriet werd eer der dit jaar bij wedstrijden in eigen land betrapt op doping. De internationale kanobond had verwacht dat Merkow zou afzien van deelname. Een woordvoerder van de instantie gaf aan zich voorlopig bij de beslissing van de nationale bond van Bulgarije neer te leggen. Trilogie Italiaanse schermsters schermen De Italiaanse floretschermsters hebben de olympi sche landenwedstrijd gewonnen. In de finaie versloegen zij Po len met 45-36. Het brons ging naar Duitsland. De overwinning van de Italiaansen was geen verrassing. In het individuele toer nooi hadden Valentina Vezzali (goud) en Trillini (brons) al op het podium gestaan. De derde schermster in het team, Diana Bianchedi, ging mee in de roes van het succes. In Barcelona 1992 en Atlanta 1996 eindigde de Italiaanse ploeg ook als eerste. Hockeyers leunen te vroeg achterover hockey edwin alblas Het is geen onderneming zonder gevaar. Pakistan is met afstand de meest onberekenbare ploeg van het olympische hockey- toernooi en juist tegen dat team moet Nederland morgen zijn plaats bij de laatste vier afdwingen. Dat liet de equipe van Maurits Hen driks namelijk zaterdag tegen Duits land (2-2) na. Oranje heeft nog één punt nodig. De essentie van het treffen met de Pakistani is niettemin terug te brengen tot twee simpele dingen, meende keeper Ronald Jansen. „Je moet er tegen die jongens geen hol- wedstrijd van maken en niet te veel comers tegen krijgen." Tegen een belangeloos potje tegen Pakistan had Maurits Hendriks toch moeilijk bezwaren kunnen maken, maar de Nederlandse bondscoach stapte achteloos over de gemiste kans op kwalificatie heen. „Het resultaat van de wedstrijd tegen Pakistan hangt af van ons eigen niveau. We zijn niet bang voor ze." Angst heeft Nederland voor nie mand, maar die zelfverzekerde hou ding heeft in Sydney nog niet geleid tot grootse daden. In elke wedstrijd werd Oranje wel getroffen door mo menten van onoplettendheid, die de ploeg duur kwamen te staan. Ook tegen Duitsland. Binnen twintig minuten had Nederland de tegenstan der op het hakblok liggen door doel punten van Stephan Veen (strafbal) en Teun de Nooijer. Maar even makkelijk verspeelde de ploeg die marge nog voor rust. Na rust had het net zo goed nog verkeerd kunnen aflopen. „Tegen Canada en Groot-Brittannië hadden we dat ook", draaide Jacques Brink man er niet om heen. Die nonchalan ce, dat ogenschijnlijk voldane gevoel op een te vroeg moment. „We hebben het weer eens ouderwets weggegeven. Hier schieten we niets mee op", besef te hij al snel. Nederland en Duitsland hebben in groep A allebei zeven punten. Pakistan ligt met zes op de loer. „Die Duitsers hebben een makkie aan Engeland en wij moeten er vol erop tegen Pakis tan", voorzag Brinkman. Dan kunnen slippertjes achterin fa tale gevolgen hebben. Daarom moet het tegen Pakistan anders, suggereerde doelman Jansen. „Want je kunt niet meer van toeval spreken. Het is een verschijnsel dat Oranje niet vreemd is. Jansen: „Het was de les van het EK in Padova. Dat we ook met een voorsprong de druk naar voren moeten houden. Maar kennelijk is dat weggeëbd en moet dat er weer even worden ingepompt." De onrust is ook toegenomen door de wisselingen achterin. Bram Lomans stond eerst niet in de ploeg, later wel en nu zelfs rechtsachter, een positie die tot voor kort werd ingenomen door Sander van der Weide. Hendriks meende eerder nog dat het niet altijd verstandig is om de defen sief kwetsbare Lomans op te stellen. De zwakke beurten van Van der Weide deed Hendriks' voorkeur toch weer naar Lomans doorslaan, maar dan op rechts. Daar heeft Jansen de strafcor nerspecialist liever dan pal voor zijn neus. „Op rechts heeft Bram d als vriendje. In het centrum 1 makkelijker aan beide kanten v worden gelopen." De handige Pakistani zulle kwetsbare plekken in de Nedeii verdediging ongetwijfeld opa Daarnaast vertrouwen de Aziate alleen bij een zege Nederland halve finales kunnen houden, strafcorner. „Een wereldcorner", kwalifi Jacques Brinkman die speci „Daar moeten we er geen achtv gen krijgen", waarschuwde „Ook moeten we er geen holwi van maken. We zullen tegen gens voorin zeker veel ruimte maar het zou dom zijn om in d lopen." 'Het waterpolo moet structureel anders worden in Nederland' TT et is zaterdagnamiddag in 11 Sydney, de afsluiting van het indrukwekkende olympi sche zwemtoernooi. Het einde van de Nederlandse medaille regen is nabij. Voor de achtste opeenvolgende dag bivakkeer ik tijdens de finales in het Aquatic Center in de mixed zone, de ontmoetingsplaats van zwemmers en media-ver tegen woordigers. Hier was het de afgelopen da gen dringen geblazen, het was grof duw- en trekwerk, er vie len net geen klappen bij het ge- hengel in de woordenstroom van winnaars en verliezers. Plat gedrukt tegen de hekken stond ik meermaals, met tien tallen collega's van overal uit de internationale zwemwereld duwend in mijn rug. Hongerig naar uitspraken van 'Inky' en 'Hoogie'. In het gedrang, in afwachting van de binnenkomst van drie voudig gouden medaille-win nares Inge de Bruijn, gebeurt iets onverwachts. Ik word her kend door een van de 45.000 olympische vrijwilligers. En dit zwemtoernooi had al zoveel verrassende aspecten. Voor mij staat plotsklaps een vroegere dorpsgenote. Ik hoef niet te raden, haar meisjes naam schiet me direct te bin nen: Helma Verheul. In Hoog landerveen, een door groeistad Amersfoort opgeslokt dorpje, ligt een deel van ons beider verleden. Ik wist van haar emigratie naar Australië, mid den jaren tachtig. Maar ook niet meer dan dat. Een vreemde gewaarwording, voor beiden. Op haar olympi sche vrijwilligersshirt zitten ve le pins gespeld, de hebbedinge tjes van deze Spelen voor haar zoons Michael en Kym. Die van 'vertaalster' valt het meest in het oog. Helma, ondertussen Van den Heuvel geheten - de familie naam van haar uit Leusden afkomstige man Henk staat op de officiële accreditatie - helpt Nederlandse olympiërs daar waar nodig is met taalproble men. Maar ze noteert ook uit spraken van Nederlandse spor ters en vertaalt deze voor de 'snelle quotes' die terstond na de finales op A-viertjes worden samengevat en verspreid onder de journalisten. Anderhalf jaar geleden heeft de Nederlandse inwoonster van Sydney zich al opgegeven voor haar olympische liefdewerk. Een van de negenhonderd tol ken is Helma. Actief was zij al bij het waterpolo, honkbal en volleybal. In het zwemstadion is zij voor de tiveede keer. De eerste keer, afgelopen donder dag, had Helma mij al her kend. „Maar toen had je het te druk voor een praatje.En zij zelf met het kijken naar de kroonprins. Trots vertelt ze me over de 'ont moeting op afstand' met prins Willem Alexander, die juist donderdag getuige was van In ge's tweede olympische over winning en haar in de mixed zone stond op te wachten voor een koninklijke felicitatie. „Oh wat had ik toen graag een foto genomen. Maar zou ik dat ge daan hebben, was mijn accre ditatie onmiddellijk afgeno men. Tja, al die duizenden dagelijks vriendelijk lachende vrijwilli gers staan onder een streng re gime. Kiekjes van hun favorie te sporters en andere VIP's mo gen 'in functie' niet worden ge schoten. Helma in de mixed zone staat op mijn netvlies, daar heb ik geen foto voor no dig. Benieuwd of ik haar deze week nog tegenkom... HANS VOS Als laatste geplaatst voor het olympische waterpolo- toernooi bij de mannen, als eerste geslachtofferd in Sydney. De toplanden Joe goslavië en Hongarije en het geroutineerde Ameri kaanse team hadden geen van alle mededogen met de 'kleintjes' uit Neder land, die zich wonder bo ven wonder verzekerden van een weekje stage lopen aan de hogeschool van dit balspel. waterpolo hans vos Overduidelijk zijn de cijfers van drie opeenvolgende inmaakpartijen: 9- 1 tegen de Joego- slaven, 16-7 tegenwereldkamp Hongarije en 12-8 tegen Ameri ka. Te voorspellen is het lot van het arme Oranje. Down Under draait het na de cyclus wedstrij den in groep B uit op een wei nig aanlokkelijk achterhoedege vecht, met de negende plaats als hoogst te bereiken eer. „We hebben ook nog eens Kroatië in de poule, dat met Joegoslavië en Hongarije een, twee en drie kan worden op de ze Spelen. Die landen spelen twee niveaus hoger dan wij. Wanneer je als laatste deelne mer binnenkomt, weet je dat je het heel moeilijk gaat krijgen," zei keeper Arie van de Bunt, met 295 landenwedstrijden 'groepshoofd' in de selectie van bondstrainer Johan Aantjes. De stortvloed aan zwemme- dailles nam toeschouwer Van de Bunt vorige week tot zich tussen de warming-ups voor zijn derde opeenvolgende olympische toernooi. „Ik heb bijna alle finales gezien, fantas tisch." Na een glansrijke zwem- week voor Nederland kwam de Vrouwen voelen alleen aan bro De waterpolovrouwen hebben het olympisch brons gevoeld: Niet ontvangen. Uren voor de wedstrijd tegen Rusland (3-4) voelden ze zaterdag aan het brons van Pieter van den Hoo- genband op de 50 meter vrije slag. „We hebben allemaal met die bronzen medaille in onze hand gezeten", vertelde Ellen van der Weijden na het treuri ge verlies. „We spraken af dat we niet met niks naar huis zouden gaan, dat we ons le ven zouden geven voor het brons." De speelsters kropen levend uit het water, maar zonder brons. Na de domper in de halve finale tegen de Verenig de Staten (5-6) «kreeg het ze vental andermaal een flinke tik. Het leidde met 2-0 en 3-1, maar slaagde er niet in die voorsprong vast te houden. „Wij konden weer niet sco ren", zag Van der Weijden. „Dan is het een kwestie van tijd dat de ander met de over winning aan de haal gaat." De aanvoerster van Oranje been de direct na de wedstrijd naar het kleine bijbad. „Ik wilde even alleen zijn. Mijn frustra tie in mijn eentje verwerken. Na de Verenigde Staten verdrietig, na Rusland gi treerd." Het duel om het bron de laatste van een goudi neratie. Acht, negen jaa deze ploeg bijeen. „Daai ben we vrijdagavond 0 t stilgestaan", keek Van Weijden terug. „We I naar Sydney voor goud hebben we anderhall hard aan gewerkt. Tot mislukt was, wilden wel We waren er klaar voor, r ook dat ging dus moo|t door." Elf van de dertien spet namen zaterdagavont n scheid van het internat k waterpolo. Met de plaats. „Een enorme 1 stelling", ervoer Van der u den. „Ik ben blij dat i keer de Olympische heb mogen meemaken,^ ik ga naar huis zonder n h le. Dat had ik niet vetr{ toen ik in het vliegtuig st n Van de dertien gaan Daniëlle de Bruijn en 1 Peerenboom door. bondscoach Jan M 1 stapt op. Hij is niet markt voor contracts j. ging- ontnuchtering, de razendsnelle cooling-down. Eerst grepen de waterpolovrouwen naast een gereserveerde olympische me daille en vervolgens kreeg de doelman zelf drie fikse nederla gen op rij te slikken. Zelfs van Amerika, vooraf bestempeld als een min of meer gelijke. Om te voorkomen dat Neder land na de groepswedstrijden net als bij de twee vorige Spelen op de onderste olympische schaal terecht komt, had alles moeten kloppen in de kracht meting vanochtend met de Amerikanen. Maar ook een stel bonkige waterpoloërs uit de tweede internationale garnituur speelde het spelletje veel geraf fineerder dan de Nederlanders. Uitblinker Van de Bunt: „Alleen als we geen basisfouten hadden gemaakt, hadden we een kans gehad de wedstrijd te winnen." Na de valse start van zaterdag had het treffen een dag later met Hongarije, topfavoriet voor olympisch goud, de meeste lichtpuntjes voor coach Aan tjes. Twee perioden konden de Nederlanders hun vermaarde opponent redelijk bijbenen: 3-5 en 1-3. „Niet dat we gelijkwaar dig waren, maar we konden er een wedstrijd van maken", con stateerde Aantjes tot zijn vreug de 24 uur na de afstraffing door Joegoslavië. In alle drie de duels haperde het Nederlandse man-meer- spel. De cijfers (1 benut uit 8, 4 uit 11 en 3 uit 7) bleven naar in ternationale maatstaven aan de zeer magere kant. „Een oud verhaal", vertelde Aantjes. „Het is de manier van verdedigen. Er staat bij Joegoslavië en Honga rije niet één keeper, er staan er wel vijf. Door het grote kwali teitsverschil is de moeilijkheids graad voor ons zo hoog." Watertandend zag de Neder landse bondscoach de tegen stand aan. Aantjes: „Zo hoort waterpolo gespeeld te worden. Structureel zal het anders moe ten in Nederland. Wij zijn hier in Sydney het enige deelne mende land dat nog niet eens semi-professioneel mei polo bezig is, op een pa 1 buitenland spelende De wijze olympisch! dienen volgend jaar va komen in de lastige ki1^ tiereeks voor het EK. Lu derland mag olympisc zijn, zeker van het door rije georganiseerde EK ,v niet eens. Laat staan r weken later in Japan afv ken WK. Na zege op Spanje wacht nu 'angstgegner' Joegoslavië volleybal edwin alblas De Nederlandse volleyballers had den vanochtend, nog voor het duel met Spanje, de te genstander in de kwartfinales voor het uitkiezen: Rusland of het meer gevreesde Joegoslavië. Om die laatste ploeg uit de weg te gaan was een fake-wedstrijd tegen Spanje nodig. Gewoon met 3-0 wegge ven. Maar de spelers hechtten na ampel beraad meer waarde aan een goede opwarmer voor de kwartfinales, dan aan het ontlopen van de Joegoslaven. Oranje zegevierde dan ook met 3-1 over de Spanjaarden. Nederland bereikte zaterdag al de laatste acht van het olym pische volleybaltoernooi. De 3- 1 triomf op Egypte verdiende niet bepaald de schoonheids prijs. Het verspelen van een set tegen de Noord-Afrikanen deed zelfs knullig aan, maar werd toegeschreven 'aan de honger naar een plaats bij de laatste acht. „Je weet dat het er dan pas om gaat en daarom speel je onbewust toch niet helemaal voluit", biechtte Martin van der Horst op. Ook tegen de Span jaarden trok Nederland niet alle registers open. Maar aan deze zege in vier sets (25-18, 25-17, 24-26, 25-21) hield de ploeg een beter gevoel over, dan het 'rare' potje tegen Egypte. Voor de confrontatie met Spanje was al duidelijk gewor den dat Oranje met een dikke 3-0 nederlaag achter Brazilië en Cuba derde in de groep zou blijven en dan woensdag de nummer twee uit de andere groep, Rusland, zou treffen. Dat scenario was wel degelijk be sproken in het Nederlandse kamp. „Want we wilden voor komen dat we met verschillen de meningen aan de pot tegen Spanje zouden beginnen", al dus Peter Blangé. Maar nie mand was er volgens hem een voorstander van om de partij weg te geven. Hijzelf zeker niet. Het idee dat Nederland bete re kansen heeft tegen Rusland dan tegen Joegoslavië, is im mers op weinig bewijs geba seerd, meende de spelverdeler. „Het is in beide gevallen een loodzware opgave". stelde Blangé. „Op het oog lijkt Rus land misschien een aantrekke lijker opponent, maar dat is niet zo. Tegen de Russen zijn we er de laatste jaren ook een paar keer goed opgegaan." Bovendien was er nog zoiets als competitievervalsing, waar in de groep met Nederland gastland Australië de dupe van zou zijn geworden. „Over mijn lijk", gaf Gerbrands vanochtend nog eens duidelijk blijk van zijn afkeer van zo n optie. „We staan hier wel als titelverdedi ger te spelen, ook al is de gou den plak niet door deze genera tie gewonnen." Opzichtig manipuleren zou Oranje ongetwijfeld ook zijn •aangerekend door de 'Aussies', die nu wellicht de kant van de Hollanders kiezen. Een beetje steun vanaf de tribunes kan te gen Joegoslavië, waarvan Ne derland na het EK in 1997 nooit meer won, zeker geen kwaad. „Het belangrijkste was dat we nog een goéde wedstrijd nodig hadden om de kwartfinales met een goed gevoel in te kunnen gaan", vond Gebrands. „Het was voor ons belangrijker om tegen Spanje nog aan ons spel te werken, dan om mee te wer- De Nederlandse volleybalploeg viert de over winning op Spanje. Bas van de Goor is mid delpunt van het feestje. foto ap/ lionel cironneau ken aan competitievervalsing", verwoordde Blangé het gevoel van de spelersgroep. ,,Als ons spel niet op niveau is, zijn we tegen iedere tegenstander kans loos." „We zullen tegen Joegoslavië weer net zo scherp moeten zijn als in de eerste wedstrijd tegen Cuba," sprak aanvoerder Bas van der Goor strijdlustig. En mocht Joegoslavië het eindsta tion worden, dan zij het zo. „Als we ons hebben doodgevochten en de tegenstander blijkt toch beter, dan heb ik daar vrede mee", merkte Blangé op. honkbal rene banierink De stelling van de Nederlandse honkballers dat ze van elke tegen stander konden winnen en verlie- is uitgekomen. Een paar da gen na de sensationele zege op Cuba volgde zaterdag de dramatische nederlaag tegen Zuid-Afrika. Daarmee gooide Nederland de net verworven roem weer heel snel te grab bel. De Amerikaanse coach Pat Murphy wilde af gelopen zaterdag van pure schaamte zijn pet wel over zijn hoofd trekken. Hij moest zich in houden om geen grove taal te gebruiken om de instelling van zijn spelers te hekelen. Een af gang, niets meer en niets minder was het, de 3- 2 nederlaag tegen honkbaldwerg Zuid-Afrika. Zuid-Afrika was het team dat door alle andere teams was geveegd en soms zelfs voortijdig de ring mocht verlaten om te voorkomen dat de slachtpartijen te bloederige vormen ging aanne men. Beschamend de nederlaag van Nederland, daar deed de zege een dag later op aartsrivaal Italië (3-2) ook niets meer aan af. De Amerikaan Murphy had na zijn komst in juli van dit jaar, een on-Nederlands soort positi visme geïnjecteerd in Oranje. Zijn voorganger, de Nederlands nuchtere Jan-Dick Leurs, was een man van de realistische aanpak: simpele dingen goed doen, proberen te pieken tegen ploegen waar wat te halen was en voor de rest maar kijken waar het schip strandt. Het leidde vier jaar geleden in Atlanta tot een zesde plek, het hoogst haalbare voor Nederland, zo heette het. Murphy deed het, met een half miljoen subsi die van NOC'NSF, anders. Opgevoed in een cultuur waarin verliezen niet bestaat, ging hij uit van het standpunt dat elke ploeg te verslaan was. „We moeten voor goud gaan in Sydney", was zijn standpunt. Niet dat hij dacht dat zoiets zomaar even ging lukken met landen als Cuba, Verenigde Staten, Japan en Korea, waar honk bal een profsport is en een profcompetitie kent. Het ging om het uitgangspunt, de instelling. Niets is onmogelijk totdat het tegendeel bewe zen is. Die aanpak leek in een Amerikaanse sport als honkbal ook aan te slaan bij de Nederl >n Ze werkten een bemoedigende Haa Honkbalweek af, waarin bleek dat het \i gend wel snor zat maar dat de power en sie aan slag ontbraken. Murphy zocht z in Antillianen die enige ervaring hadden daan in het Amerikaanse profsysteem ei Nederlandse profs in de Verenigde Stater In Sydney zelf opende Nederland o|iA met een zege op het sterker geachte Ai Van de nederlagen tegen Japan en Ve* Staten was alleen de eerste een kansloz® na volgde echter een stunt van historis<fi vang: het nietige Nederland versloeg hetfl tastbaar geachte Cuba, dat in alle 21 vot de olympische wedstrijden altijd als !0 van het veld was gestapt. Bovendien was 1 z opeens heel dicht bij een plek onder de im vier, nog zo'n nakende stunt. esj Oranje was opeens hot news bij iedei leg de wereld die iets van honkbal weet. D zie gaans nuchtere ex-prof Robert Ee in noemde de zege een van de meest hisl A prestaties uit de Nederlandse sportges is| nis. Murphy zag de bui hangen en haas al te roepen dat hij weliswaar ontzettend ti op de prestatie van zijn jongens, maaiitc nog drie wedstrijden kwamen die ook ill wonnen moesten worden. t c Het was aan dovemansoren gericht, iel land verloor met 2-0 van Korea maar d d. goede verweer was de roes nog intact. si maskering kwam met de 3-2 nederlaa n 1 Zuid-Afrika zaterdag, het lachertje van 1 e1 nooi. lei Nederland is vijfde geworden en dat 1 gc rechte plaats, ook al omdat de slagpi ?o ondanks de exotische versterkingen ve e r den de maat bleven (nauwelijks twee t ric wedstrijd), met Dirk van 't Klooster als p ijn uitzondering. Verder vielen vooral de te Jurriaan Lobbezoo, Ken Brauckmiller iet jeugdige reliever Ferenc Jongejan op d na goede werk. rui Een zege op Zuid-Afrika had Nederla sr teraf ook niet bij de laatste vier gebracl rot dan was in elk geval niet de glans van h zij pisch optreden gehaald. Dat is nu voist onnodig wel gebeurd. ny

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 18