'Ik wil zelfstandig zijnniet voor een baas werken onvoltooid OEKOMENDE tijd Leiden Regio STADSGEZICHT 1PAG 23 SEPTEMBER 200097215 ANNO 1975 Dinsdag 23 september LEIDEN - „Materieel is het allemaal wel goed gere geld. Niet dat ik daarover loop te juichen, zo goed is het nou ook weer niet. Maar gegeven de omstandig heden is de sociale paragraaf in de herstructure ringsregeling van de bakkerij financieel gezien rede lijk. Maar wat niet geregeld is, en wat ook nooit te re gelen is, zijn de psychische gevolgen voor de betrok ken mensen. Die zijn met geen enkel bedrag goed te maken." Dit zegt de heer P. Ouwerkerk, voorzitter van de afdeling Leiden van de Voedingsbond NW. Behalve vakbondsman is Ouwerkerk ook ex-werknemer van de Leidse Brood Fabriek. Op het ogenblik werkt hij bij Hus Lensvelt in Rijswijk, de Meneba-vestiging die de broodproduktie van de LBF heeft overgeno men. Aan hem is de gedwongen werkloosheid dus voorbijgegaan. Maar anderen zijn minder gelukkig geweest. „Vooral voor de mensen tussen de 40 en 55 jaar, die ontslagen zijn en niet herplaatst kunnen worden, heeft de sanering een heleboel sociale ellende met zich meegebracht", zegt Ouwerkerk. „Neem nou als voorbeeld een man van een jaar of vijftig. Die is op staat komen te staan. Op het ogenblik krijgt hij nog een WW-uitkering, maar wat biedt de toekomst hem? Na een half jaar gaat zijn WW over in een WWV-uitkering (80 procent van het vroegere salaris) en ten slotte komt hij terecht bij de bijstand. En ik heb nu uit ervaring gemerkt dat er daar maar heel weinig gelukkig mee zijn. De meesten schamen zich daarvoor, die beschouwen de bijstand als een vorm van bedelarij." Het is volgens hem in zo'n geval erg hard, wanneer er al te makkelijk gezegd wordt dat er een hoop mensen in de WW lopen, omdat ze te be roerd zijn om ander werk te aanvaarden. „De men sen die het slachtoffer geworden zijn van deze sane ring, voélen zich gewoon verschoppelingen. Ze zijn uiteindelijk zonder meer op straat gezet. Bedankt hoor, is er tegen ze gezegd, je hebt het hier altijd leuk gedaan. Hier is een goede afvloeiingsregeling. En zorg maar dat je gauw weer werk hebt, ga niet op straat lopen." ANNO 1900 Maandag 24 September PERSOVERZICHT - De 'New-York Herald' geeft de portretten van onze beide Koninginnen met een bij schrift, waaraan het volgende is ontleend: Zoo dik- wijls hebben reeds geruchten omtrent de verloving van Koningin Wilheïmina de ronde gedaan, dat men nu zeker het feit niet gelooven zal, vóór zij het zelf aan haar volk bekendmaakt. Er zijn minstens tien personen, die volgens het gerucht al met Wilheïmina verloofd waren, te weten-, Prins Willem von Wied; Prins Bernard Hendrik van Saksen-Weimar; Prins Nicolaas van Griekenland; Prins Harold van Denemarken; Prins Eugène van Zweden-, prins Alexander van Teek; prins Frederik Hendrik van Pruisen; prins Adolf Bernard van Schaumburg-Lippe-, Prins Lodewijk Napoleon; Prins Max van Baden; prins Adolf Frederik van Mecklen burg. Wilheïmina is een jonge dame met een eigen wil, die duidelijk heeft aangetoond, dat de echtgenoot van haar keus ook de man moet zijn, die haar hart veroverd heeft, zonder gedachte aan eenige bijko mende staatsredenen. uit de Leidsch Dagblad LISSE - Het programmaboekje van de Harddraverijvereniging in Lisse meldde voor gisteren weer heel wat evenementen, waaronder de jaarmarkt. Ook kon er worden gesjoeld, een bekend spel dat vooral in de markt lag bij de niet-meer-zo-jonge feestvierders. FOTO ARCHIEF LEIDSCH DAGBLAD an de Graaf weet precies wat il. De tweedejaars student ijfskunde aan de Erasmus ersiteit in Rotterdam is pas ntien en woont nog thuis, r houdt er niet van afhankelijk K n. Niet van zijn ouders en niet anderen. Daarom is de Jige Leidenaar vorig jaar naast studie een intemetbedrijfje innen, om zo snel mogelijk tandig rond te kunnen komen. Met FDG e-consultancy geeft hij adviezen over het gebruik van internet en wil hij cursussen voor senioren geven, waarvoor hij aan het proefdraaien is op zijn oma en opa. Hoewel hij beseft dat het raar klinkt dat hij als 'broekie' iets staat uit te leggen aan ouderen, voelt hij zich daar allerminst te jong voor. Een beginnend student/ ondernemer over zijn jeugd, zijn opleiding en zijn toekomst. is de eerste aflevering van een nieuwe rubriek, waarin jongeren vertellen over hun leven en hun plannen, ivoltooid toekomende tijd' staat om de twee weken op leze plaats. Het wordt afgewisseld met 'De dingen die bijgaan', waarin ouderen terugblikken op hun verleden. e vroeger werd gevraagd lsl wilde worden, zei ik 'rijk' lik dat ik voor mijn 22ste air wilde zijn. Dat gaat !SI t lukken, dus heb Uc dat middels bijgesteld. Voor- ril ik alleen voldoende rdienen om in mijn ei- ensonderhoud te voor- net enige luxe als dat kan. n ben ik vorig jaar met ;en intemetbedrijfje be- Om adviezen te geven neen waarvoor je inter- ït gebruiken. Hoe je met Windows en Excel moet n, mailings kunt verstu- e-mail. Ik maak websites ners, de reclame op in- en ik wil met cursussen n nioren beginnen om ze drempel te helpen. Met na en opa ben ik aan het ;aaien en zij zijn zeer te- de hij- dat het raar klinkt. Dat roekie van 18 adviezen tn ouderen, maai' aan de kant: ik weet waar ik het ib. Ik heb altijd achter de ter gezeten. Óp straat was niks voor mij; ik zat de tuin of op mijn ka- lezen of achter de com- ree )aarom wil ik in die bu- n b tu ook verder gaan. ide igs af aan wilde ik eigen ever worden, wat mijn d( ok is. Maar dat is een ei ir geleden veranderd, lev ik de internetwereld in. ga ien in combinatie met ,n< jeversvak, want je ziet I teeds vaker boeken on ku rden gepubliceerd, maar Ie instantie wil ik dat be terder uitbouwen. Dat gaat nu ook eindelijk een beetje lopen. In het begin moest ik ie der dubbeltje dat ik met bij baantjes verdiende, omkeren en moest ik veel meer tijd en geld investeren dan ik had ver wacht. Maar nu beginnen de opdrachten langzaamaan bin nen te druppelen. En die op drachten leveren me aardig wat op, zodat ik tegenwoordig iets vaker in mijn eigen levenson derhoud kan voorzien. Daarvoor ben ik er ook mee be gonnen. Ik wil zelfstandig zijn, niet voor een baas werken. Dat heb ik in de vakanties en als bij baantje een aantal jaren ge daan, maar het gecommandeer beviel me niet. Eigenwijs als ik ben, wil ik het allemaal zelf be palen en ontdekken. Dat kan op internet, waar je steeds verder in kunt groeien. Mijn studie is daar ook helemaal op afge stemd. Bedrijfskunde is heel breed en met dat uitgeven en internetten, heb je een econo mische kant nodig. Dat heb ik altijd voor ogen gehouden en daar heb ik, samen met mijn ouders, alles op gericht in mijn opleiding. De lagere schooltijd heb ik doorgebracht op Roomburg. Streng christelijk, terwijl ik dat zelf niet ben. Elke dag lezen uit de bijbel en een paar keer per dag bidden. Hoewel ik van huis uit protestant ben, had ik daar niet veel mee, maar ik heb er wel wat aan gehad. Het is altijd goed om religies te kennen en er wordt in het dagelijks leven veel naar verwezen, dus is het prima als je daar iets van mee krijgt. Ook omdat je later dan zelf de keus kunt maken wat en of je wilt geloven. Die keus heb ik gemaakt: ik geloof niet, ik ben 'niks'. Na Roomburg ben ik vwo gaan doen op het Bona, waar ik vier jaar op heb gezeten. Daarna ben ik overgestapt naar het Rijnlands. Aan de ene kant om dat ik het Bona nogal onper soonlijk vond en het beviel me ook niet dat mijn stukken voor de schoolkrant soms weken op het bureau van de rector bleven liggen. Bovendien wilde ik mu ziek als eindexamènvak doen en dat kon daar toen nog niet. Op het Rijnlands wel. Ook een grote school, een internationale school, maar daar voelde ik me veel vrijer omdat er met ieder een heel sociaal wordt omge gaan. Daar heb ik een perfecte tijd gehad, in combinatie met mijn leven thuis. Thuis had ik het prima. Altijd samen op vakantie, veel van de wereld gezien en alles mocht, zolang het binnen de perken bleef. En was dat niet het geval, dan werd er 's avonds over ge praat tijdens het eten. Daarbij konden mijn twee zusjes en ik alles op tafel leggen, positief of negatief. Niets tekort gekomen dus, en nog niet. Daarom woon ik er nog steeds en niet op een kamer in Rotterdam. Vind ik een onpersoonlijke stad en thuis heb ik alles wat ik nodig heb. Er wordt voor me gekookt en gewassen en daarbij vind ik Leiden heel leuk. Al mijn vrien den wonen hier en er zijn leuke kroegen, waar ik in het week end graag een biertje drink. Al hou ik dat wel in de hand. Je zult mij niet stomdronken over straat zien waggelen. Ik rook niet en aan drugs heb ik totaal geen behoefte. Ik heb trouwens niet zoveel tijd om te gaan stappen, want mijn studie en dat internetten slok ken nogal wat tijd op. Daar naast schrijf ik voor het facul- laag, Aalmarkt. foto hielco kuipers FOTO DICK HOGEWONING in de Gouden Gids te staan. Hopelijk levert dat wat op. Want rijk worden wil ik nog steeds. Geld maakt misschien niet gelukkig, maar het maakt het leven wel wat gemakkelij ker." Fabian de Graaf: „Op straat spelen was niks voor mij; ik zat thuis, in de tuin of op mijn kamer, te lezen of achter de computer." teitsblad, ga ik graag naar mu ziekfestivals als Lowlands, Pink pop en Oerol, doe ik aan fit ness, skate en zeil ik af en toe met mijn vriendin. Verder lees ik nog altijd veel. Nieuwsbrie ven die ik krijg via e-mail, boe ken en veel kranten. Vind ik be langrijk. Om op de hoogte te blijven, me een oordeel te vor men. Volgens mijn vrienden heb ik over allerlei zaken ook een uitgesproken mening. Over het asielbeleid bijvoor beeld. Ben ik het niet mee eens. Dat is niet duidelijk. Wel ver blijfsvergunning, geen verblijfs vergunning, witte illegalen, zwarte illegalen, witte legalen. Het zit allemaal zo gecompli ceerd in elkaar. Het is logisch dat we politieke vluchtelingen binnenhalen. Maar mensen die er alleen maar beter van willen worden, vrouw en kinderen achterlaten en hier dan toch kinderbijslag innen; dat vind ik te ver gaan. Zoals ik ook te ver vind gaan dat er geld verdwijnt in de ontwikkelingslanden die we helpen. Het is goed dat het gebeurt, maar begeleid die geldstroom beter zodat het niet in de verkeerde zakken terecht komt. En in eigen land zullen we moeten oppassen voor de vergrijzing. Dat jongeren straks niet alleen moeten werken voor de pensioenen van de ouderen. Laat ouderen wat langer door gaan als ze willen. Als jongere kun je dan mooi gebruik maken van hun ervaring. In mijn achterhoofd heb ik dat ik later misschien zelf wel de politiek in wil. Ik ben een be moeial en in de politiek kun je je overal mee bemoeien, al lijkt het me ook weer niet zo leuk om daar fulltime mee bezig te zijn. Maar dat is iets voor later. Voorlopig ga ik me eerst op an dere zaken concentreren. Vrij willigerswerk doen voor de LCKV, de vereniging waar ik al tien jaar mee ga kamperen. Eerst als deelnemer, daarna als staflid. Heerlijk. Back to basic in een tentje. Slaapzak op het stro, de hele dag in de natuur en een weekje lekker uit je bol gaan. En dan weer studeren en m'n be drijfje verder uitbouwen. Een betere verdeling zien te vinden dan vorig jaar. Want daar heb ik me toch wel op verkeken. Ik dacht gemakkelijk mijn prope deuse te halen, maar werd er meteen met een paar hertenta mens op afgerekend dat ik te veel uren had gestoken in het opstarten van mijn bedrijfje. Waarmee ik me trouwens ook goed heb vergist. Dat zou bin nen een paar maanden wel gaan lopen, dacht ik, maar ik heb gemerkt dat het heel moei lijk is om iets op te bouwen. Was ook een tegenvaller, maar daar heb ik van geleerd. Ik heb er meer waardering door gekre gen voor mijn ouders, die bei den met niks zijn begonnen en alles eigenhandig hebben opge bouwd. En ik ben tot de con clusie gekomen dat ik alles veel beter moet plannen. Dat doe ik nu ook en in november kom ik

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 15