Van der Geest bezwijkt onder druk
Koreanen ontnuchteren Murphy's stunttroepen
Debutant Gijs van Beek schiet met scherp
Joris Keizer motor
van estafetteteam
Sydney 2000
Dennis is nog niet hard genoeg in zijn kop
VRIJDAG 22 SEPTEMBER 2000
Fransman Rousseau pakt keirintitel
wielrennen Florian Rousseau heeft de eerste gouden olympi
sche medaille op het onderdeel keirin veroverd. De Australiër
Gary Neiwand won zilver, de Duitser Jens Fiedler brons. Keirin
stond voor het eerst als medaillesport op het programma van de
Olympische Spelen. Een groep van acht renners laat zich daar
bij in eerste instantie gangmaken achter de derny, om vervol
gens af te sprinten. De afgelopen twee jaren was Fiedler op het
wereldkampioenschap steeds de sterkste.
Ook World League in waterpolo
waterpolo Naar het voorbeeld van de World League volleybal
start de internationale zwemfederatie (FINA) komend seizoen
een soortgelijk toernooi in het mannenwaterpolo. In de compe
titie starten acht nationale teams, die tussen 24 augustus en 30
september in verscheidene steden in totaal 48 wedstrijden spe
len. Het finaletoernooi tussen de beste vier ploegen is van 10 tot
14 oktober. De FINA geeft na de Spelen aan welke landen in de
World League mogen starten.
Canadese basketballers in kwartfinale
basketbal De Canadese basketballers hebben als eerste de
kwartfinales van het olympisch toernooi bereikt. Canada ver
sloeg gisteren in groep B Spanje met 91:77. Door de derde ach
tereenvolgende zege is een plaats bij de eerste vier in de groep
zeker. De Canadezen moeten in de groep nog aantreden tegen
Rusland en wereldkampioen Joegoslavië.
Goud voor Indonesisch dubbel
badminton Het Indonesische mannenduo Gunawan/Wijaya
heeft het goud veroverd in het dubbelspel badminton. In drie
games versloegen zij gisteren de Zuid-Koreanen Dong-Soo Lee
en Young-Sung Yoo: 15-10 9-15 15-7. Brons was ervoor hun
landgenoten Ta-Kwon Ha/Dong-Moon Kim. Zij waren te sterk
voor het duo Tan Fook Choong en Wan Wah Lee uit Maleisië:
15-2 15-8.
Roemeen Covaliu wint goud op sabel
schermen De Roemeense schermer Mihai Covaliu is gisteren
olympisch kampioen op het onderdeel sabel. Hij won in de fi
nale van Mathieu Gourdain uit Frankrijk met 15-12. De Duitser
Wiradech Kothny pakte het brons door met 15-11 van Dom-
onkos Ferjancsik uit Hongarije te wannen.
Brouwer/Verbeek tiende
zeilen Carolijn Brouwer en Alexandra Verbeek kunnen zich
voorlopig nog niet mengen in de strijd om de bovenste plaats in
de olympische 470-klasse. Het Nederlandse tweetal eindigde in
de vijfde race op de tiende plaats en in de zesde race op de zes
de plek. Daarmee is het koppel twaalfde in het klassement.
Ivanov heeft maar kwartier plezier
zwemmen Ivan Ivanov heeft niet echt kunnen genieten van zijn
olympische optreden. De zwemmer uit Kirgizië was vandaag
een minuut of zeventien onderweg in de series van de 1500 me
ter toen de speaker hem op de hoogte stelde van de jurybeslis
sing. Hij werd gediskwalificeerd wegens een valse start.
ATieuw is Sydney niet voor
1V me. In 1980, om precies te
zijn in de 'herfstmaand' juni
van dat jaar, verkende ik de
afgelegen wereldstad en haar
internationale keuken voor het
eerst. Met mijn toentertijd in
Melbourne studerende Japanse
vriendin, nu al weer vele jaren
mijn echtgenote, at ik fish and
chips op het drukke terras van
het in die dagen pas afge
bouwde Opera House.
Kijkend over de druk bevaren
haven, uitrustend van weer
een vermoeiende wandeletap
pe langs de bezienswaardighe
den, hapten we de weinig ori
ginele Australische calorieën
moeiteloos weg. Ze vormden
de bodem vooreen uitgebreide
Japanse maaltijd, later op de
dag. Sydney was in 1980 mijn
nadere kennismaking met de
lekkernijen uit het land van
herkomst van mijn partner.
In Sukiyaki House, aan de voet
van het uitgaanscentrum
Kings Cross, streelden we een
hele avond lang onze tongen.
Het was het culinaire hoogte
punt van de mini-vakantie die
wij, na een treinreis van liefst
achttien uur uit onze 'thuisba
sis' in Melbourne, doorbrach
ten in wat nu een echte olym
pische metropool is geworden.
We ontdekten de smakelijk in
gerichte eetplek bij toeval, toen
we na een nacht bij gebrek aan
kamers zonder pardon uit het
Canberra Oriental Hotel wer
den gezet. Onderdak vonden
we vlakbij in het Crest Hotel,
waar het naamkaartje van het
Sukiyaki House standaard in
het welkomspakketje zat. Met
sushi, tempura en yakitori
werd onze energievoorraad
voor nieuwe stadswandelingen
op sterkte gebracht.
Tijd om uit te vinden of deze
hapklare plek na twintig jaar
nog op de kaart van Sydney
staat, heb ik nog niet gehad. Ik
stel me vooralsnog tevreden
met andere Aziatische speciali
teiten, logisch vooreen olym
pische gast van een aan China
Town vastgeketend hotel. De
collega's drongen aan. Ik
moest maar eens Vietnamees
gaan eten.
Eetlust kreeg ik niet direct bij
binnenkomst van restaurant
Saigon, moet ik bekennen. Op
het bord met dagschotels werd,
naar mijn smaak, in iets te
vette letters dronken krab'
aangeprezen. Voor 19,80 Au
stralische dollars. Deze 'nuch
tere' Hollander zette zijn tan
den maar in iets gewoons, in
Vietnamese loempia's....
HANS VOS
Honkbalteam stelt zich in op loodzwaar duel met eeuwige rivaal Italië
honkbal rene banierink
Een beroerde openings
inning en een stilgevallen
slagploeg hebben de Ne
derlandse honkballers
vandaag ruw uit de
mooie droom van de historische zege
op Cuba gewekt. De 2-0 nederlaag te
gen Korea betekent dat de laatste
groepswedstrijd tegen aartsrivaal Italië
weer een ouderwetse thriller wordt.
,,En dat wordt een lastig potje", denkt
werper Jurriaan Lobbezoo.
Nederland heeft na drie nederlagen
en twee zeges nog steeds kans op een
plek bij de laatste vier. Daarvoor moe
ten echter wel de twee laatste wedstrij
den gewonnen worden van respectie
velijk Zuid-Afrika (morgen) en Italië
(zondag). Op papier een makkelijke
klus maar in werkelijkheid kan het wel
eens een loodzware opgave worden.
Niet zozeer wat de Zuidafrikanen
betreft, die zijn voor elke ploeg kanon-
nenvoer tot nu toe. Maar de Italianen
zijn een ander verhaal. Zij vechten al
decennia met Oranje om de heer
schappij in Europa en de nederlaag in
de finale van het EK vorig jaar, in Ita
lië, zijn de Zuid-Europeanen nog
steeds niet vergeten. „Ze hebben daar
om hun beste pitcher voor ons be
waard", zegt Jurriaan Lobbezoo.
Lobbezoo is op dit moment Neder
lands beste werper. Dat de linkshan-
der van HCAW het vanochtend opnam
tegen Korea gaf ook een beetje het be
lang van het duel aan. Na de nipte ne
derlaag van het gastland Australië te
gen Cuba, zijn de Aziaten de enig over
gebleven concurrent van Nederland
voor de laatste plek in de halve finales.
De andere drie plaatsen zijn al min of
meer vergeven aan de Verenigde Sta
ten, Cuba en Japan. Een triomf op de
Koreanen zou Nederland in veilige ha
ven hebben geloodst.
Het belang van het duel was dus
groot, wist ook coach Pat Murphy. Hij
had na afloop een tweeslachtig gevoel.
,,lk ben teleurgesteld dat we niet heb
ben gewonnen. Aan de andere kant
hebben we een hele goede wedstrijd
gespeeld, het was een 'close game'. En
dat is een prestatie op zich. Die Korea
nen zijn allemaal professionals, spelen
in een professionele league. Alleen als
alles goed gaat, hebben we een kans."
Die kans vervloog eigenlijk in ander
halve innings. In de eerste gelijkma
kende slagbeurt kon werper Lobbezoo
er maar niet achter komen hoe de
slagzone volgens de Cubaanse hoofd-
scheidsrechter eruit zag en kreeg met
een een serie honkslagen om de oren,
waaruit de Koreanen twee keer scoor
den. „Op dat moment baal je als een
stekker", zegt Lobbezoo. „Het is pas
de eerste inning en we staan gelijk met
2-0 achter." Pas na een knap dubbel
spel was hij uit de zorgen om er daar
na nooit meer in te komen. Hij kreeg
daarna nog maar twee honkslagen te
gen.
Zijn teamgenoten lieten hem echter
aan slag in de steek. Alleen in de eerste
helft van de tweede inning kreeg Oran
je een serieuze kans om op het bord te
komen. Maar met de honken vol en
twee man uit, sloeg Evert-Jan 't Hoen
de bal recht omhoog het veld in voor
een makkelijke vang en de derde nul.
Daarna kwam alleen Eenhoorn nog
een keer op de honken, voor de rest
kregen de Nederlandse slagmensen to
taal geen vat op de Koreaanse starter
Seok-Jin Park, een rechtshander die
zoals veel Aziaten is uitgerust met een
bijna onderhandse aangooi.
„Een originele submarine-pitcher,
die de bal laag laat vertrekken en ook
laag houdt. Deze pitcher was goed",
aldus vervangende werper Ferenc Jon-
gejan, die opnieuw indruk maakte en
slechts een van de zeven slagmensen
die hij tegenover zich kreeg op de hon
ken toeliet. „We kregen geen vat op die
werper, dat was ons probleem", zei
Pat Murphy.
De Amerikaan ziet echter nog!
sen genoeg voor Nederland, als
tenminste zijn plicht doet en m..
van Korea wint. Oranje zal wel afri
nen met Zuid-Afrika en dan komi
aan op de laatste wedstrijd, tegen
lië. Lobbezoo verwacht een hard
vecht. „Italië is maar met twee do
hier gekomen: winnen van Zuid-Al
en van ons. Ze hebben ons met
verslagen in een oefenduel hier in
stralië. En eigenlijk is dat maar
Als we dat duel ook weer met 10°
zo hadden gewonnen, waren we
wust gemakzuchtig geworden,
zal nu geen sprake van zijn",
Lobbezoo.
Werpcijfers: Nederland: Lobbezoo 6 inning
1 man: 3-4-5-1, Jongejan 2 innings: 5-14]
Zuid-Korea: Park Seok-Jin: 7 innings: 7-2
Lim Chang-Yong 1 inning: 1-0-0-0.
Olympische spirit verandert in olympische spanning
De olympische spirit ver
anderde voor Dennis van
de Geest in olympische
spanning. Met verstrek
kende gevolgen, want de
judoka uit Haarlem strand
de vanochtend in de her
kansing. De teleurstelling
bij Van der Geest was der
mate groot, dat de zwaar
gewicht pas ver na afloop
van zijn laatste partij tot
het geven van commentaar
in staat was.
Bondscoach Louis
Wijdenbosch, die
wel bereid was tot
het geven van een
analyse, was kort
en duidelijk: Van der Geest is
ten onder gegaan aan span
ning.
„Hij was de laatste Neder
landse judoka die in actie
kwam en ik had het vooraf ver
teld, dat hoe de resultaten van
de andere jongens ook zouden
zijn, hij altijd met druk te ma
ken zou krijgen. We hebben al
les gedaan om die spanning bij
hem weg te halen, maar uitein
delijk moet Dennis het zelf
doen. Met zijn kwaliteiten kan
hij de hele wereld 'gooien',
maar dat moet op het juiste
moment wèl gebeuren."
Een andere verklaring voor
het teleurstellende olympische
Dennis van der Geest tracht zijn nederlaag tegen Song Pan te verwerken. foto anp/toussaintkluiters
debuut van Van der Geest was zichzelf opgeblazen: het kostte is dat loodzwaar. Naar mijn in- der Geest nog wel korte metten
volgens de bondscoach zijn ne- hem te veel energie, niet alleen zichten was de uitschakeling al met de Duitser Möller, maar
derlaag in de openingspartij te- fysiek, ook mentaal. En als je een feit na de nederlaag tegen vervolgens werd de weg naar
gen de Rus Tmenov. Wijden- vervolgens nog kort tweemaal Tmenov." brons geblokkeerd door de Chi-
bosch: „Daar heeft Dennis achter elkaar de mat op moet, In de herkansing maakte Van nees Pan.
Herman Debrot is krachttrainer van de
judoka's Patrick van Kalken, Jessica
Gal, Maarten Arens, Ben Sonnemans
en Dennis van der Geest. Hij maakt
voor deze krant een analyse van de
verrichtingen van zijn pupillen. Van
daag als laatste van de vijf: Dennis van
der Geest.
,,Het is een bekend gegeven in topsport
dat als je niet in staat bent de wedstrijd-
druk te beheersen, dit een grote handicap
vormt om te presteren wat je conditio
neel en technisch-tactisch waard bent.
Dat een verwend Bloemendaals jongetje
als Dennis, geboren met een gouden lepel
in zijn mond, geen Mike Tyson-mentali
teit heeft, mag niet als verwonderlijk
worden beschouwd.
Een jaar geleden werd Dennis derde op
het WK. In de evaluatie van het toernooi
concludeerden we dat het technisch alle
maal redelijk in orde was. 'Maar ik ben
niet sterk genoeg, zei Dennis. Ik dacht:
'Fysiek niet, maar mentaal helemaal
niet.'Behalve niet met de spanning kun
nen omgaan, gewoon niet hard in zijn
kop.
Vier ochtenden in de week met de groep
krachttraining, en een keer one-to-one
met mij. In het afgelopen jaar heeft Den
nis het gepresteerd om tien kilo in spier
massa zwaarder te worden. Bovendien
probeerde ik tussen de bedrijven door iets
van mijn straatvechtersmentaliteit op
hem over te brengen. Dat is helemaal
niet zo gemakkelijk. Als 'down-to-bot-
tom'het enige raakvlak judo en ijzer is.
Toch werden we gabbers, zelfs privé. Dat
we op de goede weg waren bleek in mei
toen in de finale van de EK tweevoudig
Europees kampioen en Russisch oermens
Tamerlan Tmenov verrassend en verplet
terend werd verslagen.
Uitgerekend deze Tmenov was Dennis'
eerste tegenstander. Door het slecht ver
zorgen van zijn pakking liet Dennis het
initiatief aan de gretige Rus en kwam
achter te staan op een arbitrale straf voor
te defensief judo. De worp die hij vervol
gens inzette, miste elke vorm van balans-
verstoring en werd dus eenvoudig overge
nomen voor ippon.
Weer volgden de bange momenten of de
herkansingsronde zou volgen. Het criteri
um is dat je tegenstander de halve finale
haalt. De gedrongen en fysiek buiten-ca
tegorie sterke Duitser uit de oude DDR-
school Frank Möller ging er flitsend afin
een goede pot. Pan Song, de Chinese
mastodont met 40 kilo meer op de weeg
schaal, bovenop die 120 kilo van Dennis,
kreeg eerst een yuko en een koka aan zijn
broek. Daarna ging Pan op de slooptoer
en zette de partij onder zware druk. Den
nis moest heel diep gaan, knokte voor
wat hij waard was, kreeg straffen omdat
hij de grip op de partij verloor. En moest
uiteindelijk de partij uit handen geven.
Een schrale troost is dat voor Dennis het
mooiste nog moet komen. Met zijn 25
jaar is Dennis nog erg jong voor een su
perzwaargewicht. En als sportman is hij
nog lang niet uitgegroeid. Om maar een
voorbeeld te noemen: Anton Geesinken
Wim Ruska waren allebei in de dertig
toen ze olympisch goud wonnen. Uithui
len, opnieuw beginnen en Athene we ko
men eraan."
Het dieptepun
aller tijden'vai
Ben Sonnema
Na de glorie van Mark Huiz
volgde gisteren weer de bit
realiteit. Een afgang voor
Sonnemans (-100 kg) enK
Kienhuis (-78 kg). Geen ma
geen frisheid, geen vuur. AI
maar verfoeilijke blokkades.
is op Mark Huizinga na
mand die boven zichzelf
stijgt, terwijl dit toch hetp
um is waar het allemaal
moet gebeuren", foeterde
van der Geest, de trainer
Sonnemans.
Ben Sonnemans
thisch vastgeplakt op de
„Ik heb geen moment kui
verrassen", sprak de zwaa1
wicht ontnuchterd. Hij 1
vergeefs naar een vertó
voor zijn falen. „Ik kon niet ff
uit judoën. Ik kreeg geenv J
mijn tegenstanders en daar 1
ik kapot van."
De magie van de a\
voor leek volledig uit c
Sonnemans kon totaal niets
richten tegen de Georgiër I
auli. Zeker voor Sonner
was het een onverteerbaar
de van de Spelen. „Ik hel) -
nooit van die Georgiër
ren", zei de judoka.
„Dit is erg. Het dieptepur
Ier tijden. Ik heb nooit de
tentie gehad een superiei
doka te zijn. Maar waar ik
ces had, scoorde ik met ipj ,n
Dan is het ontzettend fin
rend dat het nou opeens
meer lukt. Misschien omd
toch wat meer gewicht aan
olympische medaille han
zou het ook niet weten. II
alles gedaan wat ik 1
doen."
Cor van der Geest was
dend over Sonnemans' uils
keling. Het frustreerde hen jj
al vier van zijn vijf judoki
Sydney geen prijzen haa
Patrick van Kalken werd v
Sonnemans, Jessica Gal
Maarten Arens vlogen sni
het toernooi.
„We moeten wel realis
blijven", zei hij. „Ben enM
ten hebben nooit een WK
daille gehaald. In Neder f
zijn maar drie jongens me
echte judogevoel. Patrick,!
nis en Mark. Maar ik vim
wel erg dat mijn mensen
niet hun beste wedstrijden
ken. Terwijl ze van de 5
een kick zouden moeten
gen."
schieten anp
Hij werd werkelijk
bedolven onder
de felicitaties.
„Super, te gek
man!", zo reageer
de onder anderen collega Hen-
nie Dompeling, die met drie
missers zelf een zware dag had.
„Geweldig Champ!", riep een
enthousiast bestuurslid van de
Koninklijke Nederlandse Schut
ters Associatie (KNSA). Die
goedbedoelde opmerking ging
Gijs van Beek toch iets te ver.
„Ho, ho zover is het nog niet",
sprak hij bescheiden.
De 29-jarige lasser uit Eist
zorgde op de eerste dag van het
olympische kleiduivenschieten
(skeet) voor een grote sensatie.
De onervaren en ongelouterde
debutant schoot in drie-ronden
zowaar alle 75 duiven uit de
lucht. Met Petr Malek uit Tsje
chië en Mikola Miltsjev uit Oe
kraïne gaat Van Beek zaterdag
als leider de laatste twee kwali
ficatieronden in. Dompeling
staat op de gedeelde vijftiende
plaats. De beste zes van het
klassement strijden in een fina
leronde van 25 schoten om de
medailles.
Kleiduivenschutter Hennie Dompeling, die niet geheel fit aan zijn vier
de Spelen is begonnen, staat op de gedeelde vijftiende plaats. De beste
zes van het klassement strijden in een finaleronde van 25 schoten om
de medaiIles. foto anp/paul vreeker
„Mooi, dit pakken ze me niet erop zit. Het geeft daarnaast
meer af', was het eerste, nuch- heel veel voldoening dat het zo
tere commentaar van de ijskou- goed is gegaan. Alleen bij het
de Van Beek. „Ik ben opgelucht EK in 1998 heb ik ook foutloos
dat mijn eerste olympische dag geschoten op de eerste dag. Bij
dat toernooi eindigde ik toen
als derde."
Vein Beek, die zijn eerste gro
te titel nog moet winnen, voel
de de olympische spanning
vooral in de begin- en eindfase
van zijn eerste dag. „Ik stond
geloof ik met een hartslag van
driehonderd op de baan", grin
nikte hij. „Na een paar succes
volle schoten was de ergste ner
vositeit verdwenen. Mijn twee
de rondje ging zelfs heel ge
makkelijk. Maar aan het einde
van de derde serie kwamen de
zenuwen toch weer opzetten. Je
telt voor jezelf onbewust het
aantal duiven en als het dan zo
goed gaat, wil je zeker niet meer
missen. Gelukkig kon ik mezelf
ook in die situatie goed in de
hand houden. Ook van de
drukkende warmte had ik geen
last."
Een echte verklaring voor zijn
indrukwekkende stunt had Van
Beek niet. „Ik voel me gewoon
lekker. Vraag me niet hoe je dat
doet, dat gebeurt gewoon. Ik
slaap heerlijk in het olympisch
dorp. Dat goede gevoel moet ik
zien vast te houden voor de
tweede dag. Even lekker wat
eten en drinken, misschien wel
buiten het atletendorp. Ont
spanning is nu heel belangrijk."
In de lange aanloop naar
Sydney 2000, met veel trainin
gen in het nieuwe schietcen
trum van de KNSA in Emmen,
gaf bondscoach Nel Heemskerk
nog te kennen dat Van Beek
stabieler moest worden. „Er zit
ten te veel ups en downs in zijn
prestaties", liet ze weten.
Indien een inzinking zaterdag
uitblijft, heeft Nederland er een
nieuwe (verrassende) medaille
bij. Maar Van Beek rekende
zich vandaag terecht nog niet
rijk. Ook hij kent de historie van
Dompeling. Zijn collega debu
teerde in Seoul (1988) eveneens
met een 'volle bak' op de eerste
dag, waarmee hij het veld al
leen aanvoerde. Op de tweede
dag bezweek hij evenwel onder
de spanning en eindigde hij als
dertiende.
„Ik weet wat me te doen
staat, maar ik weet niet hoe ik
mij zaterdagochtend voel", liet
Van Beek monter weten.
„Ik ga geen gekke dingen
doen. Gewoon mezelf blijven,
met een vertrouwde voorberei
ding. Aan een medaille wil ik
niet denken. Dan zou ik alleen
maar mijn doel voorbij schie-
zwemmen hans vos
Vlinderslagzwemmer Joris Keizer
stuwde een dag na zijn nationale
record in de halve finales van de
100 meter vlinderslag (53,33 se
conden) de mannen-wisselslag-
ploeg krachtig naar een plaats in de finale, die
morgen als laatste onderdeel is geprogram
meerd van het olympische zwemtoernooi in
Sydney.
Keizer, die gisteren net tekortschoot voor
deelname aan de finale op de 100 vlinder, lever
de met een voor zijn doen 'supersplit' van 52,24
seconden de Oranje-vier af als zesde voor de
krachtmeting om de medailles. „De estafette is
altijd leuk om te oefenen, hoe raar dat ook
klinkt."
In de serie nam Mark Veens als slotzwemmer
(vrije slag) de plek in van de gespaarde Pieter
van den Hoogenband, van wie in de eindstrijd
de rol als bruggenbouwer wordt verwacht tus
sen de absolute top (Amerika en Australië) en
de Europese landen. Een bronzen medaille is
morgen een reële optie. Klaas-Erik Zwering
(rugslag) en Marcel Wouda (schoolslag) zijn net
als Joris Keizer zeker van een finaleplaats.
De Nederlandse vier werd in '99 Europees
kampioen in Istanbul, olympisch gezien is er
amper historie. In 1960 (Rome), 1980 (Moskou)
en 1988 (Seoul) had de nationale vier telkens
een ondergeschikte rol in de finales van deS
len. Die reikte hniet verder dan zevende n,
achtste plaatsen.
Voor de Nederlandse vrouwenploeg op t(j
4x100 meter wisselslag resulteerden de Zon -lt
spelen van 1964 in een van de zeven finale in
tredens. Het was verreweg de succesvolste.
Kok (vlinderslag) en Erica Terpstra (borstci
- beiden in Sydney present - waren de m
aansprekende namen in de formatie die ui Vl
Japanse hoofdstad het zilver wegnam.
In Sydney strandden de Nederlandsen, b $j
WK van twee jaar geleden in Perth nog ze
vanochtend hard in de serie. Brenda Sta
(rugslag), Madeion Baans (schoolslag), Cha
Groot (vlinderslag) en Thamar Hennekeni'
slag) faalden in hun pogingen zich onder
beste acht van de wereld te scharen. Hetb w
tet strandde in de serie op een teleurstelt
zesde plaats in in 4.12,31 minuten.
Brenda Starink, die individueel al een s j|,
toernooi afwerkte, opende als rugslagzwen
in 1.06,93. Dat was zo'n vier seconden'"'
mer dan een middelmatige concurrentie-
oorzaak was een uiterst ongelukkig keerp'
waarbij ze met haar hoofd tegen de kant bfl je
De opgelopen grote achterstand kon dooi t(
andere drie niet meer worden goedgemaakt
Inge de Bruijn, die werd ontzien, kon ;n
door de uitschakeling honderd procent con [e
treren op de 50 meter vrije slag, waarop A
