'Inky' van flierefluiter tot zwemkoningin Li Na: haar naam is kort, haar daden zijn groot Sydney 2000 Oranje krijgt geen vat op samba-volleybal angerikje' verbaast chzelf op puntenkoers Marcel Wouda slechts vijfde op 200 meter wisselslag Gouden oogst Nederland evenaring van oud record Vetten mtumpt len Haag huldigt winnaars jfMgEN Alle Nederlandse medaillewinnaars van de Olympi- ^SpëTen worden op 4 oktober gehuldigd in Den Haag. On- jmeer zullen de sporters 's middags in een of meer open wa ns een rijtoer maken door de stad. Zo ging dat ook in februari g met alle ongeveer dertig olympische schaatsers die had deelgenomen aan de Winterspelen in Nagano. Dat trok i zó veel belangstelling, dat de rit slechts stapvoets kon wor- gemaakt. Dit keer beperkt het spektakel zich tot degenen goud, zilver of brons in de wacht hebben gesleept. De kans laat dat de sportlieden ook een ontvangst wacht bij de ko- gin, maar daarover worden nog geen mededelingen gedaan. eke Ian Thorpe in quarantaine {men* Ian Thorpe is ziek. De Australische zwemmer is in olympisch dorp in Sydney in quarantaine, weg van de rest de ploeg. Hij heeft last van keel en borst. Thorpe, winnaar tweemaal goud, zou al voor de finale van de 200 meter vrije last van zijn luchtwegen hebben gehad. De 17-jarige super- verloor daarin het duel met Pieter van den Hoogenband. t middag deden de eerste verschijselen zich voor. Een zere hoofdpijn, verkoudheid, lichte koorts", aldus ploegarts do. Thorpe wil zelf nog starten op de 4 x 100 meter wissel m den Hoogenband in finale 50 vrij mmen Pieter van den Hoogenband heeft zich vanmorgen aatst voor de finale van de 50 meter vrije slag. Hij won zijn tin 22.11 en bleef slechts vierhonderdste van een seconde ter op Gary Hall jr., de winnaar van de andere serie. De Bra- der versloeg in een rechtstreeks gevecht wél Alexander Pop- [ohan Kenkhuis miste de finale. Met 22.41 werd hij twaalfde. rsten Vlieghuis mist eindstrijd ten Vlieghuis is er niet in geslaagd de finale te bereiken van 00 meter vrije slag. De zwemster van PSV tikte in haar serie na 8.35,80. Dat is vijf seconden boven haar nationale record vier jaar geleden in Atlanta olympisch brons ópleverde. Ze din Sydney in de kwalificatie slechts tiende. wielrennen rene banierink pp! Leontien van Moorsel kan niet 21 alleen heel hard Mgf fietsen, ze kan ook nog slim koersen, ze het zelf niet in de ga- heeft. Na een tactisch gere- puntenkoers sleepte de lurgse vanochtend haar de olympische medaille uit vuur. Na het goud op de irvolging was de kleur dit zilver, achter de Italiaanse nella Bellutti. Moorsel kwam woorden art om haar geluk te be ren. „Als je iets nooit ge- hebt, het eigenlijk hele- niet durft maar dan toch wint, dat is ongelooflijk." meer nog was ze bezig haar vermoeidheid duide- maken. „Ik ben duizend gestorven, ik heb nog zo kapot gezeten, wist waar ik was. Ik wilde na af- alleen water en lucht." had trouwens maar heel - lig gescheeld of de kleur de medaille was niet zilver [goud geweest. Als in de* ise de Spaanse Teodora io, die niks meer te winnen niet was weggebleven, dan Van Moorsel alsnog voor tfeede keer op de hoogste gestaan. iar dat zou helemaal niet te bevatten zijn geweest haar. Ze begon de race rondenlang tien meter het hele veld te hangen, eerste drie sprints aan voorbij gaan. Opzet? „Ja, [alleen omdat ik bang ben. gewoon een schijterd in erk. Ik durfde gewoon niet [groep te rijden." logschieten De boogschutters lieten 72 pijlen in groepen van zes naar op 70 meter afstand. De beste 64 ineen man-tegen-man jd aan totdat er vier 'Elastische' boog: 15 "blijven voor de halve Schj_et pijlen met een lie. In de finale rden in totaal twaal en per schutter evuurd. snelheid van 240 km/u schacht^^M^Boogarm: Gemaakt n diameter "cn, van hardhout van aluminium laminaat of carbongraphite Voorkomt bewegen van boog op moment dat de pees wordt losgelaten Trekkracht: Rugspieren worden gebruikt om pee k aan te trekken. Gemiddelde trekkracht '\x\ bij mannen: 23-25 kg, 16-18 kg bij v W\ vrouwen. /S volleybal edwin alblas Nederland heeft vanochtend zijn derde wedstrijd in het olympisch volleybaltoernooi verloren. Na twee overwinnin gen had Oranje geen schijn van kans tegen het nog ongeslagen Brazilië: 3-0 (25-20, 25-17, 27- 25). De Brazilianen zijn onbere kenbare volleyballers en daar weten de Nederlanders moei lijk raad mee. Zo was het al op de Olympische Spelen van 1992 en zo is het nu nog. In Sydney troffen de twee ploegen elkaar voor het eerst sinds de eenzijdige finale in Barcelona (3-0) weer op een olympisch toneel. Acht jaar te rug werd de toenmalige ploeg van Arie Selinger twee keer van het veld gespeeld. Na 1996 kwam het tot Sydney nog veer tien keer tot een confrontatie. Slechts twee keer was Oranje de triomfator, voor het laatste in de World League-finale van 1998. Zowel Brazilië als Nederland telde in het Sydney Entertain ment Centre nog een paar mannen van het 'eerste uur'. De Braziliaanse coach Filho heeft nog altijd geen afscheid genomen van oudgedienden als Giovanne, Alexandre en Mauricio. De eerste twee zijn spelers, die Filho achter de hand houdt, maar Mauricio heeft binnen de lijnen nog al tijd de regie in handen. Bij Nederland berust die taak ook bij een speler, die er in Barcelona al bij was: Peter Blangé. Met Martin van der Horst is hij nog de enig overge bleven international van die ploeg. Voor Blangé en Van der Horst moet de wedstrijd tegen Brazilië een déja vu zijn ge weest. Net zo kansloos als Ne derland in de olympische finale van 1992 was, zo machteloos oogde Oranje vanochtend. Met de tiener Dante in een hoofdrol swingde Brazilië al vanaf het eerste punt. De pas 19-jarige Braziliaan sloeg over, langs of door het Nederlandse blok en was ongrijpbaar. De ploeg van Toon Gebrands werd lamgesla gen door het Zuid-Amerikaan se enthousiasme aan de andere kant van het. Tegen Egypte was Brazilië'" nogal laconiek aan de wedstrijd begonnen. „Dat", zo zei Dante, „zal ons tegen Ne derland niet gebeuren. We zul len die ploeg vooraf veel beter bestuderen." Maar vooral op intuïtie was Brazilië Nederland twee sets lang de baas (25-20 en 25-17). Bovendien zaaiden de Brazilia nen met een spervuur aan zachte services veel paniek in het Nederlandse kamp. Blangé moest zich alle bochten wrin gen om nog een fatsoenlijke aanval te kunnen opzetten. Gerbrands haalde in de tweede set zelfs Richard Schuil naar de kant en dat is per definitie een slecht teken. De Fries kreeg zijn plekje in de basis aan het begin van de derde set terug en daarin leek Nederland iets meer greep op het samba-volleybal van Brazi lië te krijgen. Maar na 16-11 slopen er toch weer te veel fou ten in het Nederlandse spel. Twee setpoints waren aan Oranje niet besteed. Drie aan vallende fouten van Schuil maakten een eind aan de partij. Moorsel pakt zilveren plak Ze probeerde na twee sprints even weg te komen, maar liet zich net zo snel weer terugzak ken. Maar na de derde spurt was ze er ineens, ze won de vierde en vijfde en stond er in eens, zonder het zelf te beseffen heel riant voor. „Man, ik zat na die tweede sprint helemaal ka pot. Ik heb nog nooit zo dood gezeten. Maar toen ik weer op het scorebord kon kijken, zag ik ineens dat ik er nog bij stond. Toen dacht ik, dan moeten we er nog maar een keer echt voor gaan." Ze deed dat door alles te gok ken op de laatste sprint. De Ita liaanse Bellutti stond weliswaar riant bovenaan met 17 punten, maar omdat de punten voor de laatste sprint dubbel tellen, kon Van Moorsel, die op 10 stond, met een winnende explosie als nog naar het goud sprinten. Dat plan werd doorkruist door de Spaanse Ruano, die demarreer de en kon niet tijdig tot de orde geroepen worden. „Maar daar kan ik helemaal niet mee zitten. Ik win nu drie sprints terwijl ik alleen maar op de achtervol ging getraind heb. Nee, dit is voor mij maar een bijnummer en dan zilver winnen, dat had ik niet voor mogelijk gehouden." Bij de mannen veroverde de Spanjaard Juan Lianeras de gouden medaille. Hij reed op de baan in Sydney een deel van het peloton op twee ronden en vergaarde in totaal veertien punten. Milton Wynants uit Uruguay eindigde als tweede op een ronde en achttien pun ten. De Rus Alexei Markov pak te het brons met zestien punten en een ronde. Wilco Zuijderwijk speelde geen rol van betekenis en finishte als achttiende. Inge de Bruijn leeft met een gouden aura. Zij won van ochtend haar tweede gouden olympische medaille door genadeloos toe te slaan op de 100 meter vrije slag. De Nederlandse is onaantastbaar op de korte afstanden. Zij dook op het koningsnummer met een tijd van 53.83 als enige onder de 54 seconden. ooit afkeurden. De Bruijn voelr 1 de zich op het droge allerminst gelukkig en dook na vele mo menten van zelfreflectie weer het water in. De Amerikaan Paul Bergen nam haar onder zijn hoede onder voorwaarde dat de Nederlandse het fliere- fluiten eraan zou geven. En de Bruijn bleek zowaar in een keurslijf te krijgen. Ze leerde zich een nieuwe armtechniek aan en kwam langzaam maar zeker tot het besef dat succes geen toeval is, maar dat er hard voor gewerkt moest worden. De blonde meermin werd een verslaafde chloorsnuiver, die als een asceet leefde en als een beest trainde. Zij keerde met hangende pootjes terug bij PSV, waar de oude bekenden achterover vielen van verba zing. Was dat dezelfde De Bruijn? Ja, hetzelfde lichaam, maar met een andere geest. Verhaeren nam haar weer in genade aan. Wat heet, hij werd zelf verliefd op haar en heeft in middels een relatie met de zwemster die verder gaat dan het trainerschap. Nadat Verhaeren haar letter lijk weer in de armen had geslo ten, brak De Bruijn niet met de man die van haar weer een zwemster had gemaakt. Op ge zette tijden gaat zij naar Oregon om zich gedurende een zestal weken onder toezicht van Ber gen in alle eenzaamheid af te beulen. Dat heeft De Bruijn no dig. Terug in Nederland is er dan Verhaeren voor het aan brengen van de finesses én de warmte. Een gecompliceerde con structie, maar het werkt. Ver haeren vertelde ooit dat Bergen en hij niet tot in detail van el kaar weten wat ze doen, maar dat hetgeen ze doen goed is voor De Bruijn. Op een of ande re manier werkt het. En dus houden ze het zo. zwemmen henk stouwdam De concurrentie kwam uit Zweden en de Verenigde Staten, maar moest het stellen met de kruimels. De struise Zweedse Therese Alshammer (54.33) greep zilver, terwijl het brons werd gedeeld door de Amerikaansen rivales Dara Tor res en Jenny Thompson (54.43). Voor Wilma van Rijn bleek het bereiken van de finale haar hoogtepunt, want zij eindigde als achtste en laatste. In deze voor De Bruijn zo glorieuze week gaan de gedach ten onwillekeurig wel eens te rug naar Atlanta, toen zij de Olympische Spelen liet voor wat ze waren. Wie 'Inky', zoals ze in Australië wordt genoemd, nu bezig ziet, kan nauwelijks geloven dat diezelfde zwemster vier jaar geleden met dermate ernstige motivatieproblemen kampte, dat ze het mooiste zwemtoernooi ter wereld meed als de pest. De Bruijn was indertijd lastig voor zichzelf en haar omgeving. Bij PSV werd ze het zwembad uitgeschopt met het label 'on gedisciplineerd' om haar nek. Haar huidige vriend Jacco Ver haeren wilde pertinent niet lan ger met die lastige griet werken, terwijl haar clubgenoten in Eindhoven haar uitkotsten. Wie toentertijd in aanwezigheid van PSV-zwemmers de naam De Bruijn liet vallen, kon op boze reacties rekenen. Niemand wil de over haar praten; de Baren- drechtse was in Eindhoven een gesloten boek. Haar carrière werd als beëindigd beschouwd. En dat vonden ze wel zo prettig ook. Niemand die vier jaar te rug ook maar rekening hield met een rentree van De Bruijn. Maar ook vlinders kunnen te rugkeren naar de bloem die ze Keizer en Aartsen missen eindstrijd schoolslag algemeen anp zwemmen gpd Marcel Wouda is er vanmorgen niet in ge slaagd om een tweede medaille te verove ren. Op de 200 meter wisselslag, het num mer waarop hij 1998 wereldkampioen werd, bleef de Nederlander steken op een vijfde plaats (2.01.48). Wouda moet het in het olympische bad nu doen met 'slechts' één bronzen plak op de 4 x 200 meter vrije slag estafette. De winnaar van de 200 meter wisselslag was wel verrassend, want de grote favoriet Tom Dolan uit de Verenigde Staten werd verslagen door de Italiaan Massimiliano Rosolino (1.58.98, een olympisch record), die gek van vreugde uit het bad stapte. Wouda had vooraf stille hoop op brons, maar dat heeft er eigenlijk de hele race niet ingezeten. Na de schoolslag - zijn sterkste onderdeel - leek het er nog even op, maar op de vrije slag was het verval te groot om uitzicht op het podium te krijgen. Joris Keizer miste op zijn beurt de finale van de 100 meter schoolslag op eenhon derdste van een seconde. De Denekamper werd in zijn heat in de halve finales knap derde met een verbetering van zijn per soonlijk record, maar hij zag tot zijn ver driet acht zwemmers een snellere tijd dan zijn 53.33 seconden realiseren. Stefan Aartsen bleef eveneens teken in de halve eindstrijd, hoewel hij minder reden had teleurgesteld te zijn. Aartsen werd achtste in zijn serie en laatste van alle zes tien zwemmers. Wel bracht Atlanta met ne gentien medailles (4 keer goud, 5 keer zilver, 10 keer brons) een evenaring van het recordtotaal voor Nederland. Ook de Spelen van '28 in eigen land bracht ne gentien keer een Nederlandse deelnemer op het podium. Ne derland staat nu al op een to taal van tien medailles (6 keer goud, 2 keer zilver en 2 keer brons). Al na zes wedstrijddagen in Sydney heeft de Nederlandse ploeg het recordaantal gouden olympische medailles uit de historie geëvenaard. Inge de Bruijn haalde op de 100 meter vrije slag de zesde hoofdprijs binnen. Ook op de Spelen van Amsterdam (1928) en Berlijn (1936) kwam Nederland tot zes gouden plakken. Vier jaar gele den veroverde Nederland in At lanta viermaal goud. graphic news/gpd Een huiskamervraag: wie zijn Guo Jingjing en Fu Mingxia? Antwoord, vermoedelijk na de boeken te hebben geraadpleegd: Chinese schoonspring- sters. Correct. Bovendien zullen zij om het goud op de drie-meterplank strijden. Maar speciale aandacht gevraagd voor het torenspringen, vanaf 10 meter dus. Daar gooit China een nieuwe duiksensatie in de strijd. Haar naam is kort, haar daden groot: Li Na. Dit zestienjarige wonderkind is voorbestemd om morgen een gouden duik te maken. Gaat dat zien, gaat dat zien. Het verhaal van Li Na is typisch Chinees. Het is de story van een koppig meisje dat iets in haar hoofd heeft gezet en zich daar vervolgens met volle toewij ding aan overgeeft. Li Na had het als kind niet zo op poppen of soortgelijk speelgoed. Li Na was van jongs af aan gefascineerd door duiken. Nadat ze een wedstrijd op televisie had gezien, stond haar besluit vast: ze zou gaan duiken. En dan niet van zo'n lullig driemeterplankje. Ben je gek, Li Na pakte de zaken voortvarend aan en wilde vanaf een toren springen. Geconfronteerd met deze wens, schrokken pa en ma Na zich een hoedje. De kleine Li van grote hoog te naar beneden laten vallen, leek hen niet zo'n goed idee. Weliswaar in een bassin, maar toch. Maar Li Na was niet te vermurwen. Zij moest en zou schoonspringster worden. En wat doe je dan als ge voelige vader; dan zoek je een club waar ze van een toren springen. Pa Na vond uiteindelijk een club in de buurt. En kleine Li dook dat het een lieve lust was. Er was echter één probleempje: Li Na kon toen niet zwemmen! Salto's met en zonder schroef, allemaal geen probleem, maar eenmaal in het water moest Li Na geholpen worden. Meestal ging pa mee naar de training en dook hij het water in om Li op te vissen. Dat werd hem te gek, zodat hij dochterlief naar zwemles stuurde. Inmiddels is Li Na in staat om op eigen kracht uit het zwembad te klauteren. Het zou ook te gek zijn om op de Olympische Spelen spor ters uit het water te moeten vissen... Na de doorbraak in 1998 als 14-jarige meisje tijdens de Azië Games, waar Li Na op sensationele wijze als onderdeurtje het schoonspringen op de 10 meter won, is de Chinese alleen maar beter geworden. Dit jaar beleefde Li Na de grote doorbraak met twee overwinningen in een World Cup-wedstrijd. In Syd ney klimt zij als favoriet op de toren en duikt zij ver moedelijk als winnares naar beneden. tekst henk stouwdam foto afp timothy a. clary Medaillespiegel bijgewerkt tot vanmorgen 10.30 uur. ?ot>o l'Ollil ilvri hu ui', tot.I. ll Frankrijk Z.Korea Japan Oekraïne Cuba Roemenië Hongarije si;,7 Zweden Turkije Zwitserland 1 3 Slowakije Po[en Tsjechië Azerbeidjan 1--1 TABEL GRAPHIC A.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 21