Ex-agent is verslaafd aan het strand
Zomer 2000
Korrels kauwen op het strand van
Katwijk
Jaturalis
inderzoekt
fevonden
>ot van
nammoet
Herengracht
JNDERDAG 17 AUGUSTUS 2000 9?o
Mensen wonen, werken of vieren vakantie aan het
water. In de rubriek Passanten aandacht voor
personen die een bijzondere band hebben met water.
Naam: Teuna (47) en Marieke (22) van der
Leede
Beroep: ziekenverzorgster in de Geestgron
den in Bennebroek, scholier (SPD)
Woonplaats: Lisse
Gezien: Piet Gijzenbrug tussen Noordwij-
kerhout en Voorhout
Vijf surfers dansen voor de
Katwijkse kust met ijzingwek
kende snelheid over de golven.
De wind blaast met kracht ze
ven via het strand het land in.
Perfecte omstandigheden voor
surfers en vliegers. De zeilbo
ten van Skuytevaert blijven
even verderop aan de kant.
Voor de catamarans is het ge
vaar van omslaan veel te groot.
Wie zich op het strand begeeft,
kauwt binnen een omzien kor
rels. Het lijkt warempel de Sa
hara wel. Wolken zand worden
de Boulevard opgestuwd. Dat
is weer werk aan de winkel
voor de Katwijkse gemeente
ambtenaren.
Zonder bescherming word je
aan de kustlijn 'gezandstraald'.
Toch begeven zich mensen
richting strand. Een moeder en
vader proberen met hulp van
hun vier kinderen een eenper
soons tentje op te zetten. Het
is een koddig tafereel, waarbij
het gebruik van enige kracht
termen niet geschuwd wordt.
De stokken en het tentdoek
vliegen in het rond. Het lukt de
familie niet om het tentje er als
tentje uit te laten zien.
Maar ze geven het niet op.
Twee kinderen worden door
pa weggestuurd om bij de
strandverhuur twee wind
schermen te halen. Van een
houten strandhuisje wordt tij
delijk een plastic scherm 'ge
leend.' Met hulp van de drie
windvangers probeert het zes
tal het verblijf aan de Katwijkse
kust te veraangenamen.
De familie Bronkhorst uit het
Gelderse Uddel is niet voor een
gat te vangen. Op vakantie in
Katwijk moet en zal het strand
worden bezocht, ook al zijn de
omstandigheden niet opti
maal. Ach, het waait een
beetje, maar de temperatuur is
niet slecht. Gisteren (dinsdag)
was het veel minder", zegt pa
Bronkhorst. Ze hebben het wel
slechter meegemaakt. ..Dit is
onze achtste stranddag al."
Morgen gaan ze terug naar
Uddel, volgend jaar komen ze
weer naar Katwijk. Dan mag
het weer waaien. „Dan krijg je
van die hoge golven. Heerlijk",
besluit pa Bronkhorst.
ROB ONDERWATER
Tentje, bandje, geen stroom, geen feest in De Zeemeeuw
Vandalen ontnamen hen bijna alle ener
gie voor een feestje. Om te vieren dat ze
precies 25 jaar met elkaar getrouwd wa-
ren, hadden Maria en Gijs Houwaart
gisteravond in hun strandtent voor de
Noordwijkse boulevard een party ge
pland. Tentje en bandje erbij en na een
dagje werken zou het feest in De Zee
meeuw kunnen beginnen. Dachten ze.
Tot ze gisterochtend bij hun zaak aan
kwamen en ontdekten dat de stroom er
was uitgevallen. Bleek de elektriciteits-
kast op de boulevard de nacht ervoor
volledig te zijn gesloopt. Gevolg was dat
het paviljoen niet openkon en dat het
echtpaar behalve omzetverlies een hoop
extra regelwerk en kosten had. „Ik ben
ineens grootgrondbezitter want ik schijn
eigenaar van die stroomkast te zijn",
zegt Gijs Houwaart, „dus moet alles op
mijn rekening gerepareerd worden en
mag ik straks zelf de kast om de installa
tie heen laten timmeren." Dat gebeurde
in de loop van de dag zodat de ont
vangst van vrienden en familie 's avonds
toch door kon gaan, „maar het was wel
een ellende en een hoop gedoe."
Gijs Houwaart
heeft er nooit
spijt van ge
had dat hij zijn
loopbaan bij
de politie be
ëindigde en
ondernemer
werd. foto
hielco kuipers
staan over de regels en voorschriften
waaraan je in Noordwijk moet voldoen.
Zowat alles waar je omzet mee kan ha
len, is hier verboden: of het nu om
strandfeesten gaat, om live-muziek, om
barbecuen of frituren."
Houwaart wil niet te veel klagen over
het gemeentelijk beleid, waar hij het als
Noordwijker zelfs hartgrondig mee eens
is ('want het moet hier geen Zandvoort
of Scheveningen worden'), „maar als
ondernemer op het strand heb je het
hier heel moeilijk om aan alle eisen te
voldoen en je hoofd boven water te
houden", constateert hij. „Vooral als het
weer ook nog eens tegenwerkt, zoals nu.
Geloof me, als het me alleen om het
geld zou gaan, zou ik dit beter van de
hand kunnen doen. En ik ben ook ei
genlijk iemand die het liefst koopt, op
bouwt en dan na een jaar of zeven weer
verkoopt. Alleen hier wil ik niet weg.
Omdat ik verslaafd ben aan het strand."
Precies kan hij het niet uitleggen, maar
hij haalt er wel zijn energie vandaan.
PAUL DE TOMBE
Je zou je kunnen voorstellen dat Gijs
Houwaart er op zulke momenten spijt
van heeft dat hij zijn baan bij de Noord
wijkse politie ooit heeft opgegeven om
strandtenthouder te worden. Het tegen
deel blijkt echter het geval. „Daar heb ik
echt nog geen moment om getreurd,
dus ook nu niet", zegt hij. „Ik was de
politie zat en dit werk vloeide min of
'meer voort uit de stranddienst die ik er
de laatste jaren had. In die periode ben
ik verslaafd geraakt aan het strand en
die verslaving was de belangrijkste re
den voor mijn overstap."
En je moet ook wel verslingerd zijn aan
zee en zand om een strandpaviljoen in
Noordwijk te beginnen, voegt de ex-
agent (46) er meteen aan toe. „Dit werk
moet je hobby zijn, want anders houd je
het niet vol. Voor de centen kun je beter
iets anders gaan doen, zeker in zulke
slechte zomers als deze. Dat doet de
Noordwijker dan ook, in die zin dat hij
er altijd wel iets heeft bijgedaan sinds hij
zijn politiepet veertien jaar geleden af
zette en paviljoenhouder werd. Zo run
de hij eerst hotel Ossewa en later het ap
partementencomplex (met café) De
Zeemeeuw in zijn woonplaats. „En toen
we dat allemaal van de hand hadden ge
daan en alleen verder wilden met de
teht op het strand, kwam mijn zoon met
het idee om samen met zijn ouwe een
taxibedrijf te beginnen. Dat hebben we
er nu dus weer naast en dat loopt in
middels zo goed, dat we aan vier wa
gens en een busje al niet meer genoeg
hebben. De taxi's zorgen er in elk geval
voor dat we ook in de winter goed te
eten hebben."
Het taxibedrijf (G-Tax) sponsort dus ei
genlijk de strandtent. „Zo kun het wel
stellen, ja", beaamt Houwaart. „Natuur
lijk houd je in mooie zomers wel wat
over, maar ook dan zou ik de winter niet
doorkomen als ik alleen dit paviljoen
had. Voor het half jaar dat het er staat
moet ik 43.000 gulden pacht betalen aan
de gemeente. Moet je al een ton omzet
hebben en dan heb je nog niets ver
diend. En dan hebben we het nog niet
eens over de opslag van de tent, het
plaatsen, het weghalen en de vier men
sen die hier in loondienst werken, laat
Waar komen jullie vandaan?
T: „Vanaf
Lisse
longs de
Haarlem
mertrek
vaart tot
hier. Het
is een heel
mooi
stuk, gro
tendeels
geasfal
teerd. We
hadden
tegen
wind,
maar
toch: van
af huis in
een half
uurtje
hierheen.
En we
gaan door
naar Kat
wijk.
Zijn jullie fanatieke skaters?
T: MmmjaTwee keer per week ongeveer. Vorig
jaar hebben we meegedaan aan die Dam tot Dam
tocht. We zaten precies achter de grote valpartij in
de IJ tunnel. We kwamen de bocht om en we zagen
ze allemaal gaan.
Je vertelt het met een lach.
T: „Ja, achteraf wel. Wij zijn er goed afgekomen,
maar wij kunnen dan ook goed remmen. Veel ande
ren hadden op zijn minst geschaafde vingertoppen
of benen. Maar die reden ook zonder beschermers,
en in die hoog opgesneden pakjes.
Is dat niks voor jullie?
M: „Nee!"
Zijn er twee soorten skaters ofzo?
T: „Ja, de ene wil vooral mooi zijn. En je valt na
tuurlijk wel lekker op met je billen halfbloot, maar
je beschadigt ook meer als je valt. Wij rijden eigen
lijk altijd compleet beschermd, al ben ik mijn pols
beschermers kwijt.
Zeker ergens laten liggen?
T: „Nee, gewoon kwijt. Ik moet ze thuis hebben,
maar ik kan ze niet vinden.
Gaan jullie altijd met zijn tweeën?
M: „Niet altijd, hoor. Maar ik woon nog thuis. ja.
En het is wel makkelijk.
T: „Nou, ik heb hadr enthousiast gemaakt, hoor."
Wie is er het beste?
M wijst opzij.
T: „Ja, ik natuurlijk. Dat is gewoon een kwestie van
ervaring. En dat kind heeft een hele moeilijke start
gehad. Haar vorige skates rolden niet zo goed. Op
die nieuwe gaat het veel beter. Moet je nog meer we
ten? Ik krijg het koud.
TEKST JOB DE KRUIFF
FOTO* WIMDUKMAN
af en toe laat laat de zee iets
'haar bijzondere historische
dom zien. Duikers vonden af-
open dagen in de Noordzee
'stuk achterhoofd en een bot,
moedelijk van een mammoet,
gebeurde voor de kust van
ekvan Holland. Driejaargele-
uverd in Scheveningen door
I duiker ook al een stuk ge-
nte van 25 centimeter gevon-
gens een deskundige van Na-
dis uit Leiden zijn de gevon-
i stukken liefst 40.000 jaar oud.
«iden worden de nieuwste
[dekkingen' onderzocht. Dat
dt ook meteen duidelijk of de
onden voorwerpen van een
nmoet zijn.
duikers blijven de komende
En naar meer overblijfselen
de mammoet zoeken. Dat ge-
n veertig meter onder de zee
gel. De duikers speuren vlak
en 19de-eeuws scheepswrak,
'ordt al een maand op de bo-
i gezocht.
£nd jaar wordt in de Noord-
gezocht naar een zogeheten
lelijker mammoet, die 2,3 tot 1
oen jaar geleefd moet hebben,
e mammoet was ongeveer een
et groter dan de wolharige
taioet.
Da's dan weer lastig:
ben je lekker
een dagje op het water
moet je bij elke brug kiezen
door welk gat je gaat varen
Maar ja,
als je 't even niet weet
bij voorbeeld
in het donker van de nacht
neem je gewoon de doorgang
onder de Leidse lantaren
foto: WIM DIJKMAN
