Passanten
'De bootjes zijn
nog het ergste'
Zomer 2000
Ontdek het
avontuur
van de zee
Leiderdorp
Pils als pak melk in een schoenwinkel
WOENSDAG 16 AUGUSTUS 2000
970
foto: WIM DIJKMAN tekst: JAN PREENEN
HMMHMMi
Wie het avontuur van de zee
wil ontdekken, moet naar het
Scheepvaartmuseum in Am
sterdam. De activiteiten staan
tot 3 september volledig in het
teken van het Avontuur.
Iedere dinsdag en donderdag
wordt om 13.30 en 15.30 uur
het toneelstuk De avonturen
van Rock Brasioliano opge
voerd. Rock was een eenvou
dige boer, die uiteindelijk een
van de meest gevreesde pira
ten van de Cariben werd.
Kinderen kunnen zelf dage
lijks (11.30 en 14.30 uur) het
avontuur van aanmonsteren
aan boord van een VOC-schip
beleven. Onder begeleiding
van een bootsman moeten ze
laten zien of ze geschikt zijn
voor een verre reis naar de
oost. Als beloning ontvangen
ze een oorkonde en een oor
lam in de vorm van een glas li
monade.
Spannend!
Een idee voor ouders, die niet
weten hoe de kinderen de
laatste dagen van de vakantie
bezig gehouden moeten wor
den.
Adres: Nederlands Scheep
vaartmuseum, Kattenburger
plein 1, Amsterdam.
Bereikbaar: met bus 22 of 32
vanaf Centraal Station.
Openingstijden: dinsdag tot
en met zondag van 10.00 uur
tot 17.00 uur.
Internet: HYPERLINK http:
/www.scheepvaartmuseum-
nl www. scheepvaartmuseum-
•nl
Koeien zijn net molens
Ze produceren door te malen
Daarin onderscheiden ze zich
van mensen
die malen, maar
niet meer produceren,
omdat ze met molentjes lopen
Tomatensoep met zoetwater
garnaal. Een delicatesse. Welis
waar niet voor de portemon
nee, maar wel voor de maag.
Hetzelfde geldt bijvoorbeeld
voor 'op de huid gebakken
grietfilet met venkelpuree,
aardappel-shaslicks en rode
wijnsaus'. Het klinkt en smaakt
allemaal heel anders dan een
'uitsmijter ham/kaas'.
In restaurant De Knip in Voor
schoten is koken tot kunst ver
heven. En niet alleen omdat
het zo letterlijk in een werven
de folder staat. Het is het be
langrijkste ingrediënt van de
opvallende uitspanning die
zich inspant voor de kritische
lekkerbek. Excuseer gastro
noom. Tot zover geen (klagen.
Integendeel.
De argeloze fietser, wandelaar
of watersporter die deze culi
naire attractie langs de Vliet
'even' denkt aan te doen voor
een kop koffie, een frisje of een
biertje stuit hier echter op een
muur van onbegrip. Met daar
op het verre van gastvrije bord
je 'Alleen voor lunch en diner'.
Heeft de provincie daarvoor
eind januari een nieuwe fiets
brug geopend, zodat fietsers
zonder omwegen en 'duur
zaam veilig' van Zoetermeer
naar zee kunnen rijden en te
rug? Over de Kniplaan, langs
De Knip. De naam 'Overhaal-
brug' herinnert aan het over
zetten met het pontje, zoals dat
in het verleden gebeurde. Het
zou aardig zijn als de naam
ook zou slaan op het overhalen
van passanten om hier het
vochtgehalte op peil te bren
gen.
Vergeet het maar. Wie alleen
wat wil drinken, komt aan
slechts één gang toe: de uit
gang. Als-ie al binnenkomt. ,,In
een schoenenwinkel koop je
toch ook geen pak melk", zo
luidt de verklaring van bedrijfs
leider Peter Mulder. Hij kan
zich voorstellen dat de vergelij
king 'misschien wat vreemd' is,
maar hij bedoelt ermee te zeg
gen dat De Knip een speciali
teitenrestaurant is. „De koks
moeten zich echt voorbereiden
op aparte gerechten. Dan moe
ten zij tussendoor niet steeds
andere dingen klaarmaken.
Het klinkt wel aardig als men
sen wat willen drinken, maar
daar willen zij dan ook een
hapje bij. En daarvoor ont
breekt nu juist de tijd."
Tot vier jaar geleden kon het
wèl, maar de nieuwe eigenaar
heeft de tussendoortjes ge
Het bordje dat de kopje-koffie-op-een-terrasje-liefhebber moet weren uit De Knip. foto wim dijkman
schrapt. Toen de gemeente in
april vervolgens ter beperking
van de geluidsoverlast het aan
tal vergunningen voor bruilof
ten en partijen terugschroefde
naar maximaal acht per jaar is
nog nadrukkelijker gekozen
voor sfeer, smaak en kwaliteit.
Met producten zonder bestrij
dingsmiddelen, afkomstig uit
de regio. Speciaal uitgezocht
door chef-kok Marcel van Tey-
lingen. En aangezien een pilsje
met 'een salade van lamsoren
met bietencrème en coquilles
met een gepocheerd ei' wat te
veel van het goede is voor
dorstige recreanten zijn die
niet in trek.
Wonen tussen vuilstort, treinen, auto's en geiten
Mensen wonen, werken of vieren vakantie aan het
water. In de rubriek Passanten aandacht voor
personen die een bijzondere band hebben met water.
Anna van den Hoven van Genderen: „Eigenlijk ben ik zelfs erg dol op de VAB."
foto wim dijkman
Ze heeft het overslagstation van de
VAB (Vuilafvoerbedrijf Duin- en Bol
lenstreek) pal voor de deur liggen. Ze
hoort twaalf treinen per uur passe
ren. En ze woont behalve aan de
Haarlemmertrekvaart ook aan een
zijstraat van de nogal drukke 's Gra-
vendamseweg. Niet het meest rustie
ke plekje voor een woonboot, zou je
zeggen. Maar Anna van den Hoven
van Genderen denkt daar anders
over. „De bootjes zijn soms nog het
ergste", zegt ze. En over die VAB: „Ik
heb meer last van buren die erover
lopen te zeiken."
Sommige van haar buren grijpen elke
gelegenheid aan om over de VAB te
klagen. Maar Van Hoven van Gende
ren denkt er niet aan om zich bij hen
aan te sluiten. „Toen wij hier kwa
men wonen, was dit de deal. Eigen
lijk ben ik zelfs erg dol op de VAB. Als
die er niet zat, had Voorhout hier al
lang een nieuwbouwwijk neergezet.
En je ruikt het nauwelijks. Vroeger
was het open, dan had je bij oosten
wind wel eens last. Maar sinds dit ge
bouw er staat, ruik je niks meer. Vind
ik hoor. Maar daar zijn de meningen
dus over verdeeld."
Ook van de treinen tussen Leiden en
Haarlem heeft ze geen last. „Dat is
net als met de VAB, daar wen je aan.
En het is een geluid dat langzaam
aan komt rollen en weer gaat."
Ze vindt de bootjes - aan wat eigen
lijk de rustige kant van de woonboot
moet zijn - nog het ergste. „Vooral
die dingen die altijd te hard varen.
Die patserbootjes, met zo'n kabel er
langs. Een soort vletjes zijn het, maar
het is weer erg modern bij de yup
pen. Die zijn volgens mij net zo duur
als een hele woonboot."
Wat haar woonboot dan kost? „Der
tien jaar geleden vijftigduizend gul
den. Dat zal nu wel tweeënhalve ton
zijn. Tenminste, daar betalen we be
lasting voor. Ja, roerende-zaakbelas
ting. Die betalen we aan Leiden,
want het water is van Leiden. Ten
minste, deze kant van het water. Het
is een dure hobby, hoor, wonen op
een woonboot. Ze bedenken allerlei
heffingen. Een paar jaar geleden wil
den ze ons zelfs voor de schuurtjes
aanslaan, maar dat is niet doorge
gaan. Of ze ons weg willen hebben?
Nee, ze willen niet dat we er zijn.
Maar dat is iets anders, minder ac
tief."
Ze weet ook hoe het is om in Leiden
te wonen, en in een zomerhuisje in
Noordwijk, maar Van Hoven van
Genderen ('verarmde adel, zeg ik al
tijd') hoeft voorlopig nog niet onder
de (figuurlijke) rook van de VAB weg.
„Mijn vriendje woont in Gouda, in
een nieuwbouwwijk. En die wil erg
graag dat ik daar kom wonen", zegt
ze. Met een lach. En met een rilling
bij het woord 'nieuwbouwwijk'.
We hadden al de lucht van vuilnis,
het geluid van treinen, zwaar verkeer
op de weg en patsers op het water.
Het 'vriendje' heeft nog een ander
bezwaar, maar ook dat deelt ze niet.
„Hij vindt hier die geitenkeutels
maar niks. Ja, er lopen hier geiten.
Nou en?"
JOB DE KRUIFF»
Naam: Bert Lankester
Woonplaats: Perth, Australië
Geboorteplaats: Leiden
Leeftijd: 55
Beroep: supervisor van bejaardencentrum,
'zeg maar bejaardendorp'
Gezien: op terras van restaurant Het Kom
pas op Kaageiland
Waarom bent u twintig jaar geleden geëmigreerd?
„Ik was bij de politie en had genoeg van het geweld
op straat. Bovendien was het bijna altijd slecht weer.
Toevallig is het vandaag mooi, maarzo is het bij ons
zes maanden per jaar. De winters zijn nog altijd als
de zomers hier. Toen mijn broer zei dat hij het prima
naar zijn zin had in Australië wist ik het: ik wilde
ook emigreren. Een jaar nadat hij was vertrokken,
ben ik hem achter nagegaan. En ik heb er geen mo
ment spijt van gehad. Er is minder luchtvervuiling
en de lucht is blauwer. Hier in Nederland heb je al
tijd het idee dat er een soort smog hangt.
Waarom bent u dan toch op vakantie in Neder
land?
„Voor m'n familie. Ik ben hier met mijn moeder. Die
heeft ook het programma voor deze dag samenge
steld. Ze vond het leuk voor me dat ik weer een keer
tje terugkwam in Het Kompas. Vroeger heb ik hier
regelmatig met een band gespeeld, The Resounds.
Is er op en rond de Kaag veel veranderd?
„Ja. Vroeger had je tien zeilboten tegen één motor
boot. Nu is het precies andersom. Rust hoefje hier
niet meer te zoeken. Maar dat geldt ook als ik in Ne
derland op de weg zit. Als mijn vrouw, een Australi
sche, hier zou zijn, zou ze met kromme tenen in de
auto zitten. Holland heb ik altijd een leuk land ge
vonden, maar voor mij hoeft het niet meer. Het is
overal veel smeriger.
U bent
dus blij
dat u
weer te
ruggaat
naar Au
stralië?
„Ja. Drie
weken Nederland is net mooi genoeg. Ik zie me hier
ook niet op m'n oude dag terugkeren, ook al zijn de
voorzieningen voor bejaarden veel beter. In Australië
moet je je verschrikkelijk bijverzekeren. Toch wil ik
daar oud worden.
Ook in Leiden?
„Juist in Leiden. Overal staan papierbakken, maar
iedereen gooit zo alles op straat. Jammer toch, want
Leiden is best wel mooi. In Australië kan dat niet.
Krijgje
meteen
een boete.
Het is wel
zo dat de
grachten
een stuk
schoner
zijn ge
worden.
Vroeger
dreef alles
erin.
Groente-
kisten,
flessen,
dozen,
matras-
