De opvoeding blijft doorgaan, ook met internet
'We gaan naar de tweedeling toe, dat is een probleem'
Meningen
Wat iedere journalist
zou moeten laten
Rembrandt zag molen wél
Samenleving kan en mi
gedoogbeleid niet gedo
Foutparkeren Sassenh
WÊÊÊÊF m
WOENSDAG 16 AUGUSTUS 2000
945
De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van hetjartikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen 1
met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.i
UITGELICHT
Een fles wijn mag, een pen of
een wegwerphorloge ook,
maar veel gekker moet het
niet worden. Ambtenaren,
wethouders of raadsleden die
grotere cadeaus krijgen, moe
ten die terugsturen of afstaan,
aldus de regels die burge
meester en wethouders van
Amsterdam hebben vastge
steld. In dat protocol liggen
ook de declaratieafspraken
vast. Op dit punt loopt men
daar kennelijk voorop, want
veel andere gemeenten heb
ben het Amsterdamse hand
boek opgevraagd.
In de journalistiek bestaan al
evenmin vaste afspraken om
de onafhankelijkheid te waar
borgen. Het enige dat in de
journalisten-CAO is geregeld,
is een meldingsplicht voor be
taalde nevenactiviteiten. Voor
het overige kent elk medium
zijn eigen mores. Illegale zak
kenvullers heb je in alle be
roepsgroepen, dus ongetwij
feld ook onder journalisten. In
de praktijk lopen die meestal
wel een keer tegen de lamp.
Interessanter is het schemer
gebied. Kan een journalist po
litiek actief zijn? Mag een jour
nalist mediatraining geven?
Kan bijvoorbeeld een lucht
vaartredacteur bijdragen leve
ren aan het bedrijfsblad van
de KLM? Omdat er zo weinig
centraal over geregeld is moet
iedere hoofdredactie, na over
leg met haar redactie, haar ei
gen afwegingen maken.
Op een paar uitzonderingen
na is bij mij eigenlijk alles ver
boden. Werken bij een regio
naal dagblad heeft extra be
perkingen. Politieke en/of be
taalde nevenactiviteiten in je
eigen regio maken een journa
list kwetsbaar. Er is geen enkel
bezwaar tegen dat journalis
ten aan wie het maar horen
wil uitleggen hoe het in hun
vak toegaat, maar aan inter
view- of mediatraining moe
ten zij niet beginnen. PR voor
instellingen of ondernemin
gen waar je beroepshalve mee
te maken hebt, of kunt krijgen,
is ook uit den boze.
Op onze redactie wordt ge
werkt aan een register waarin
alle journalisten hun nevenac
tiviteiten moeten vermelden.
Dat stimuleert intern het de
bat over wat wel en wat niet
kan. Uitgangspunt is dat iede
re twijfel aan de onafhanke
lijkheid moet worden voorko
men in een beroepsgroep die
immers tot taak heeft mens en
wereld kritisch te volgen.
Dat journalisten in elk geval
onder elkaar graag de on
kreukbaarheid zelve spelen,
bleek gisteren toen de nieuwe
voorlichter van de KLM op
onze economie-redactie een
slagroomtaart liet bezorgen.
Iedere collega die er een stuk
je van wilde nemen, werd met
hoon overladen.
TON VAN BRUSSEL
HOOFDREDACTIE
Hierbij wil ik even reageren op
het artikel van de heer W. Weg
man over de VW-wandeling 'In
het voetspoor van de jonge
Rembrandt', van maandag 7
augustus in de rubriek De Blau
we Steen. Hij merkte terecht op
dat Rembrandt met de huidige
molen de Put niet veel te ma
ken heeft. Maar de eerste mo
len op deze plek heeft Rem
brandt wel degelijk gezien, om
dat die standerdmolen de Put
door Jan Janszoon Put in 1619
(en niet in 1669, sterfjaar van
Rembrandt) op het bolwerk aan
de Oude Rijn gebouwd werd.
Rembrandt, geboren in 1606,
was -ten tijde van de bouw 13
jaar. Hij heeft de molen ook 13
jaar gezien want hij vertrok pas
in 1632 naar Amsterdam. Eén
ding is zeker en dat is dat de
huidige standerdmolen de Put
identiek is aan de standerdmo
len de Pelecaan, die bezit was
van Rembrandts vader.
namens Stichting molen de
Put,
E. Gibbels,
Leiden
Het komt steeds vaker voor. Ouders
die hun kinderen aanmelden bij onze
praktijk en de computer aanwijzen als
een van de oorzaken van problemen
in de opvoeding. De ouders vinden
dat kinderen teveel tijd besteden aan
de computer of vertellen dat hun kin
deren geobsedeerd zijn door lugubere
spelletjes.
Is computerge-
bruik wel goed /IDfJUfC
voorkinderen, UriPÊÊL.
vragen ouders
zich af. Nieuw is die discussie niet.
Door de decennia heen is er steeds
meer informatie gekomen. Bij de
komst van de televisie was er ook die
discussie. Gaat het wel goed met de
kinderen? Ze zitten de hele dag achter
dat kastje. Er was, net als nu met de
computer, angst dat de televisie ver
slavend zou werken.
Kinderen benoemen hun computer
gebruik zelf nooit ais probleem. Het
enige probleem dat zij hebben, is dat
ouders er grenzen aan stellen. Dat zij
bij voorbeeld hun spelletje niet mo-
De internetrevolutie zou de we
reld ingrijpend veranderen. De
koppeling van computers zou
minstens zo'n grote invloed heb
ben op ons leven als de uitvin
ding van elektriciteit. Het aantal
'Internetters' stijgt, dat is duide
lijk. Maar maakt het medium
zijn belofte waar, of wordt het
nut ervan schromelijk over
schat? Het Leidsch Dagblad voert
in de zomer een discussie over
nut en noodzaak van het Inter
net. Lezers worden van harte uit
genodigd om mee te doen. Zij
kunnen hun bijdragen sturen
naar het adres dat bovenaan de
ze pagina staat. Deel vijf van de
opinieserie is geschreven door
André Lont van het Psycholo
gisch Orthopedagogisch Bureau
te Leiderdorp. Hij behandelt in
zijn praktijk steeds vaker kinde
ren, van wie de ouders zeggen
dat zij een 'computerprobleem'
hebben
gen afmaken, terwijl ze net in het ze
vende level zitten.
Sommige zorgen van opvoeders zijn
reëel. De combinatie angst en com
puters komt voor. Maar kinderen
kunnen net zo goed bang worden van
een televisieprogramma, waarin een
tovenaar een mens zomaar in een
paard verandert. Vooral bij slimme
kinderen kan de fanta
sie met zo'n verhaal op
de loop gaan. Die kun
nen daar zelfs zo bang
van worden, dat ze niet meer naar
buiten willen.
De meest gehoorde klacht is, dat kin
deren zoveel tijd achter de computer
doorbrengen. Dat ze nauwelijks met
kinderen in de buurt spelen. Maar dat
zijn vaak degenen, die toch niet de
aansluiting hebben met de kinderen
die op het schoolplein ruwe spelletjes
spelen. En kinderen die geobsedeerd
zijn door het computergebeuren stil
len daar wel hun 'honger' mee.
Kinderen zijn, als het om computers
gaat, vaak ver voor op hun ouders.
Dus de analfabeet in dit gebeuren, de
opvoeder, moet de norm stellen voor
het computerende kind. Dat lijkt raar,
maar zo is het in alle tijden geweest.
Als er een nieuwe ontwikkeling is ma
ken jongeren een sprint. Er is heel
snel een kloof tussen twee generaties.
Maar het dieselmotortje van de ouder
die in deze wereld wil blijven staan
kan er op den duur wel weer bijko
men.
Ik zie de computer en het internet,
ook voor kinderen, vooral als een ver
rijking. De communicatie lijkt erdoor
te verarmen, maar je hebt nu de mo
gelijkheid van de grensoverschrijden
de ontmoetingen. Vroeger kon je al
leen in je vakantie twee weken met
een Spaans kind praten. Nu kun je de
hele wereld over, met welke informa
tie dan ook. Sluit een webcam aan op
je computer en je kunt met kinderen
over de hele wereld praten. Internet
zal een middeltje zijn om de volkeren
dichter bij elkaar te brengen.
Door de televisie, en doordat in Ne
derland programma's niet na-g^syn-
chroniseerd worden, heeft de taalge
voeligheid van kinderen een duw in
de goede richting gekregen. De com
puter zal ongetwijfeld ook zo'n soort
winst opleveren. Je kunt met internet
de hele wereld in huis halen. Als een
kind een werkstuk moet maken hoeft
hij niet meer naar de bibliotheek om
vijf boeken te lenen. Alle informatie is
te vinden. Een druk op de knop en je
hebt het.
Er mag best een limiet worden gesteld
aan het gebruik van de computer.
Persoonlijk vind ik één uur achter de
computer voor een kind al heel lang.
Dat is al een hele belasting van dat
kinderhoofdje. Want de informatie
stromen worden wel gigantisch groot
en dat kan stress; in de hand werken.
Kinderen moeten hun wereld en hun
grenzen kunnen zoeken. En dat kan
ook prima, mits t:r een betrokken vol
wassene naast hem staat en over zijn
schouder meekijkt. Dat is het recht
van een kind.
Voor vervaging van normen en waar
den als gevolg van internetgebruik
hoeven we naar mijn mening niet
bang te zijn. Daar hebben de Beatles
indertijd niet voor gezorgd, dat zal in
ternet ook niet doen. De opvoeding
blijft doorgaan, ook met internet. Kin
deren zullen toch heel veel blijven
meenemen van hun ouders, de
school en de buurt.
Een probleem van internet is v
alles maar ongelimiteerd kanb
komen. Daar ligt een cruciaal
Met internet kan iedereen alle:
binnenhalen die hij wil. Kindei
het internet opgaan moeten ei<
beschermd worden. Het zou n
zijn als een creatieve gee;
probleem een oplossing zou vi
ANDRÉ LONT
Topmanagers verdienen
veel, heel veel. De
beloning voor de top van
het Nederlandse
bedrijfsleven is vorig jaar
met 13 procent gestegen.
Nederland wordt rijker en
de hoge heren profiteren.
Werknemersorganisatie
FNV vindt dat het
topsalaris maar eens
gereguleerd moet
worden. Een directeuren-
CAO dus. De directeur
mag dan niet meer zijn
eigen salaris vaststellen,
zoals nu het geval is. Mag
de baas flink
doorverdienen of moet de
pot eerlijk verdeeld?
P. Langhout, directeur van Pe
ter Langhout Reizen uit Al
phen aan den Rijn: ,,lk ben niet
voor niets zelfstandig onderne
mer geworden. Ik zou het na
tuurlijk niet leuk vinden als
mijn salaris bepaald zou wor
den door een CAO. Van 's och
tends vroeg tot 's avonds laat
heb ik gewerkt voor mijn be
drijf. Daarbij heb ik de nodige
risico's gelopen. Daar mag best
een beloning tegenover staan.
Toen ik in 1987 begon, ging het
me heus niet meteen voor de
wind. Ik heb ook met privébezit
risico gelopen door het in mijn
bedrijf te steken. Maar nu heb
ik daar profijt van. Kijk, er is
maar één kapitein op een schip.
Die loopt het meeste risico, dus
die verdient ook het meest. Lijkt
me logisch. Ik vind overigens
wel dat werknemers best mo
gen meedelen in de winst. Maar
goed, dat is mijn mening. Ik
kan op mijn vijftigste best riant
leven zonder nog te hoeven
werken. Hoeveel ik verdien? Ja,
zeg! Dat ga ik niet naar buiten
brengen."
M. van Dalen, directeur van
Nederlandse Vereniging voor
Management Nivé in Den
Haag:Allereerst wil ik zeggen
dat wij geen belangenvereni
ging zijn, maar een platform
voor managers. Dus eigenlijk
hebben wij hier geen mening
over. Maar goed, mocht dit
plan van het FNV doorgaan,
dan zal er ongetwijfeld over ge
discussieerd worden binnen
onze vereniging. Tot zover heb
ik nog geen reacties over dit on
derwerp gekregen. Misschien
waait het wel over. Het zal in ie
der geval nog wel een tijdje du
ren voordat wij ons er druk over
gaan maken."
F. Ivens, wegmarkeerder uit
Leiden: „Goed idee, zo'n CAO.
We moeten alles gelijktrekken.
Het verschil tussen de lonen
moet veel kleiner zijn dan nu.
Het is namelijk ongelijk ver
deeld in Nederland. Mijn vrouw
verdient in drie dagen wat ik in
vijf dagen moet verdienen. En
ik moet hard werken hoor, het
is hier hollen of stilstaan, vroeg
op en niet zeuren. Ik zou best
meer willen verdienen, maar
het is nooit genoeg, natuurlijk."
Een woordvoerder van werk
geversorganisatie VNO-NCW:
„Wij zijn tegen een CAO voor
leden van raden van bestuur.
Het is niet onlogisch dat ver
antwoordelijkheid, schaarse ca
paciteit en leidinggevende kwa
liteit beloond worden. Daarbij
wordt vaak gedacht dat de
winst van een succesvol bedrijf
in de portemonnee van de di
recteur verdwijnt. Dat is niet zo.
We ontkennen niet dat er veel
verdiend wordt, maar veel
winst wordt gebruikt voor het
bedrijf zelf. Dus dat is geen sa
laris. De FNV lijkt aan te geven
dat er makkelijk afspraken over
een CAO gemaakt kunnen wor
den, maar het is heel moeilijk.
Veel bestuurders hebben inter
nationale betrekkingen. De Ver
enigde Staten hebben bijvoor
beeld echt geen zin om zich
met een Nederlandse CAO te
bemoeien. Als er naar het bui
tenland gekeken wordt dan val
len de topsalarissen in Neder
land heel erg mee. We gaan
overigens wel met de FNV pra
ten. hoewel we niet denken dat
er een CAO komt."
P. Hoogstraten, stratenmaker
uit Leiden: ..Ik heb alleen maar
LTS gehad, ik wilde meteen
werken en niet leren. Dus ik
vind dat er best wat verschil
mag zijn tussen de lonen. Ver
dienen die topondernemers
echt zoveel? Nou ja, ze zullen er
wel voor geleerd hebben. Maar
ik vind wel dat het verschil in
lonen wat minder groot mag
zijn in Nederland. Lichamelijk
hard werk mag ook best be
loond worden. Ik heb trouwens
niets te klagen hoor, ik verdien
genoeg. Het werk is ook goed.
Hoewel ik natuurlijk op moet
letten dat ik op m'n veertigste
niet met een kapotte rug zit.
Met een bureaubaan heb je dat
niet."
K. Klerks, directeur van de van
Caem-Klerks group: „Zo'n
CAO helpt niet. Ik denk niet dat
de directie zich houdt aan maar
vier procent loonstijging. In
principe wordt talent goed be
taald, kijk maar naar het voet
bal. Daar heb ik ook begrip
voor, er moet wat ruimte aan
de top zitten. Op papier staat
zo'n CAO misschien goed, maar
in de praktijk werkt dat niet.
Welke directeur gaat nu ak
koord met een CAO? Ik vind
trouwens wel dat die enorme
bedragen niet te verkopen zijn
aan de werknemers. 'Jullie krij
gen 3 procent, maar wij als di
rectie nemen er lekker 15.' Dat
ldopt gewoon niet. We gaan in
Nederland naar de tweedeling
toe, dat is echt een probleem. Ik
maak me druk om deze ontwik
keling, dan krijg je vervelende
situaties. Wat verdien je nou als
verpleger? Niks toch. Wie wil er
straks nog die baar. vervullen
ai:s management tien keer zo
veel verdient? Het is een ernsti
ge zaak."
R. Oly, zelfstandig timmerman
uit Leiderdorp: „Ik denk dat
het van de verantwoordelijk
heid afhangt hoeveel iemand
mag verdienen. Maar zes mil
joen, dat is wel erg veel. Wat
moet je met al dat geld? Ik denk
dat er wel een maximum aan
een topsalaris moet komen,
maar geen vaste CAO. Eigenlijk
is het verschil in lonen te groot.
Zola ng er armoe is, en die is er,
ik heb het zelf meegemaakt,
dan zijn de verschillen te groot.
Ik ben zelfstandig, ik verdien
genoeg. Maai- daar gaat het me
niet om. M'n vrijheid is me ook
wat v/aard. Maar ik zou natuur
lijk liever profvoetballer zijn!
Talent wordt beloond in Neder
land, maar er gaat ook zoveel
talent verloren. En we moeten
toch voor elkaar zorgen. Een
sociaal systeem is belangrijk.
Geen Amerikaanse praktijken
hier, dat vind ik maar niks."
A. Storm van Leeuwen, stu
dent in ternationale studies uit
Leiden: „Eigenlijk is er altijd
ongelijkheid in de wereld. Ik
vind bijvoorbeeld prestatieloon
een goed idee. Als iemand goed
presteelt mag dat beloond wor
den. Alles gelijktrekken werkt
gewoon niet, kijk maar naar het
communisme. Ik denk niet dat
de stijging in lonen voor top
managers te stoppen is. Maar
moreel vind ik het eigenlijk niet
kunnen, die enorme bedragen.
Daarbij moet je uitkijken dat de
sfeer door de ongelijkheid niet
slecht wordt. Zo'n hoog salaris
moet gerechtvaardigd kunnen
worden, je moet het echt ver
dienen."
SALOMÉ TOET
Het is aardig van Peter Blok (LD
26/7; 'Van Zon valt niets te ver
wijten') om onze burgemeester
te verdedigen, en in zekere zin
heeft hij ook gelijk: het gemeen
tebestuur van Lisse heeft 'poli
tiek correct' gehandeld. De
vraag is alleen of de politiek wel
zo correct gehandeld heeft.
De kem van de zaak, die Blok
ook vermeldt, is dat de politie,
c.q. het Openbaar Ministerie de
gemeente heeft gedreigd om
'als er geen legaal verkooppunt
voor softdrugs in Lisse zou zijn,
niet meer achter illegale thuis-
handelaren en straatverkopers
aan te jagen'. Een dergelijke
handelwijze heet in gewoon
Nederlands 'chantage'. En
daaraan mag niet worden toe
gegeven. Het Openbaar Minis
terie en de politie horen als eer
sten zo goed zij kunnen borg te
staan voor de handhaving van
orde en recht. Maar met dit
dreigement geven zij aan hun
plicht bewust te willen verza
ken, teneinde de gemeente Lis
se te dwingen hun zin te doen.
Zo blijkt maar weer, dat wie
eenmaal andermans zonden
gedoogt, het op den
ook niet zo nauw mes
Want dat 'gedoogbele
tuurlijk ook een sooi
sche en systematischs
zaking door de ovei
kan en mag door de
ving niet gedoogd woi
Daarom wil ik hier
lans breken en mijt
uitspreken voor de b:
tegen de huidige
ming in opstand zijn
Men mag toch veron
dat zij dit niet zomaar
belang doen, maar ot
oprecht maatschapp
antwoordelijkheidsgei
uit een gezond moi
van goed en kwaad. II
dat het gemeentebe
het eerste verwijt treft
het mijns inziens
moeten opbrengen
gepraktijken van 1
trotseren. Hierbij dt
roep om temg te kei
ze heilloze weg. Het
nooit te laat voor eei
J.H. vai
paste
Graag wil ik reageren op dit
schrijven van vrijdag 28 juli
2000. Die mevrouw Steevens
doet zich veel aardiger voor dan
zij is, getuige mijn ervaring en
kele weken geleden.
Samen met mijn vrouw ging ik
naar de supermarkt en parkeer
de mijn auto in de blauwe zo
ne. We gingen eerst lege flessen
inleveren. Daar schoot in mijn
gedachten 'de parkeerkaart ver
geten'. Snel terug, maar het
kwaad was al geschied. Een
bon. Mevrouw Steevens stond
ongeveer 3 meter bij mijn auto
vandaan. „Mevrouw, ik ben
nog geen vier minuten geleden
hier aangekomen, heb nog niet
eens een boodschappenkar ge
pakt. Alstublieft, ik ben 75 jaar
en dan mag je wel eens wat ver
geten. Neem de bon alstublieft
terug." Commentaar van me
vrouw Steevens: „Toen ik langs
uw auto liep, was er geen par
keerkaart."
Zij draaide zich om en liep weg.
Dat betekent 90 gulden voor
twee minuten. Negentig gulden
boete is plusminus 2,5 dag
A.O.W. uitkering. \S
midden in de week
boodschappen? Bijm
mensen die van een
moeten rondkomen,
mevrouw Steevens ee
zij heeft er plezier in
is dat leedvermaak
mensen naar haar
beleefdheid. Dat bet?
dat zij haar mogen.
Op de dag dat mij diti
stonden er 15 aut
keerd, waar plaats
auto's. En dan nog
mijn auto parkeer in
zone, ben ik geen fa
der. Een foutparkeefl
als je de auto zet
waar een parkeervi
Mevrouw Steevens p
leen mensen die de 1
ten, maar niet omd
daar niet mag staan,
moet zij wel een
bonnen uitschrijven.
den dan onschuldig?
achtige mensen de dii
dhr. B.
Het kind en de computer. Veel ouders vinden het maar een bedenkelijke combinatie.
