Een strontschuit als huwelijksboot
Zomer 2000
Marine op zoet water
eten, koken,
ïipen, zeilen
Rapenburg
mm
IRDAG 12 AUGUSTUS 2000 9™
speelbal van de wind te zijn en laat
zich nu van 'onze' belastingcenten
naar een jachthaven brengen. Dit ver
haal moet wel tot Kamervragen leiden.
Minister de Grave kan zijn borst alvast
nat maken. Een parlementaire enquê
te ligt in het verschiet.
„Kagerplassen vreemd water voor ons?
Welnee, wij zijn overal. Nee, we helpen
niet iedereen", roept de marineman
achter het stuur, als het vragenvuur is
geopend. „Alleen als we worden ge
roepen." Verdere vragen worden met
wegwerpachtige gebaren beantwoord.
„Ik hoor jullie niet goed. Herrie van de
motor."
Ja, ja. Willen de heren dan straks mis
schien aan wal tekst en uitleg geven?
Die vraag wordt kennelijk wel ver
staan. „Hoeft niet hoor." Dat maken
wij wel uit!
Een half uurtje later, aan wal bij in
jachthaven Jonkman in Sassenheim,
komt de aap uit de mouw. De giek van
de Beagle was van de mast afgebroken
en in de buitenboordmotor zat geen
benzine meer. Er was gebeld met de
jachthaven en die had Jeffrey Gaja-
Sinds haar post in Warmond is ont
manteld, is er op de Kager- en omlig
gende plassen nog nauwelijks water-
politie te zien. Het weinige blauw op
het water wordt deze middag echter
ruimschoots gecompenseerd door de
WM2 7606, een sloep van de marine
die ineens opduikt en linea recta op de
Beagle, een zeilboot, afvaart. De mari
ne actief op zoet water? Dat zal vast
niet zijn vanwege palingstroperij. Is er
een vijandige onderzeeër bij Warmond
gesignaleerd? Zo ja, wat heeft dat zeil
jacht daar dan mee te maken? Cocaï
ne? Wapens? Beide? De man en de
vrouw op de zeilboot ogen allerminst
verdacht en zijn ongewapend. Maar zo
begon Miami Vice ook altijd...
De WM2 7606 neemt echter, na een
kort gesprekje, zonder dat de zeilers
zich ook maar enigszins verzetten de
zeilboot op sleeptouw. Sterker nog, de
man en de vrouw wekken de indruk
opgelucht te zijn. Dat van die onder
zeeër zal dus wel niet kloppen. Blijft er
nog één mogelijkheid over: die man
zal wel iets hoogs zijn bij de marine.
Had kennelijk geen zin meer om
Een sloep van
de marine
neemt op de
Kagerplassen
een defecte
zeilboot op
sleeptouw.
FOTO WIM
DIJKMAN
Mensen wonen, werken of vieren vakantie aan het
water. In de rubriek Passanten aandacht voor
personen die een bijzondere band hebben met water.
zijn de twee op hun eigenlijke werk
plek te vinden, marinevliegkamp Val
kenburg. In deze tijd van het jaar ech
ter zijn de matroos en de navigator
'gepromoveerd' tot een soort manus-
jes-van-alles.
„Ik heb zes jaar gevaren. Dit vind ik
leuker. Mijn werk was vroeger wel
spannender ja, maar ik ben nu vader
en dan worden andere dingen belang
rijker. We kunnen vanavond gewoon
naar huis, begrijp je", zegt Gajapers-
and.
persand, matroos en Mike van Ginkel,
Orion-navigator gevraagd te hulp te
schieten.
De marine heeft bij Jonkman acht zeil
boten liggen, die kunnen worden ge
huurd door het eigen personeel. De
zeilers van de Beagle waren geen mari
nemensen. Maar de bemanning van
de WM2 7606 heeft ook oog voor de
noden van 'gewone' burgers. Als ze
worden gevraagd. Precies zoals ze zo
juist op het water al zeiden.
Gajapersand en Van Ginkel bivakkeren
tussen april en november in De Boet,
een redelijk comfortabel onderkomen,
met kantoortje en keuken, 's Winters
Naam: Janny Wieringa (45) met dochter
Anouk (12)
Woonplaats: Katwijk
Gezien: op de Kaag
Scheppen jullie geen water, zo?
„Nou, ik wel. Mijn hele rug is nat. Maar mijn
dochter zit aan het roer, die zit daar veilig en
droog.
Zijn jullie vaak op het water te vinden?
„Ja, absoluut. We hebben al meer dan twintig jaar
een jacht. Eigenlijk zouden we daarmee deze zomer
naar Zeeland zijn gegaan. Maar vanwege het slech
te weer zijn we maar hier gebleven. Nu maken we
dan weer een rondje met deze rubberboot, die van
mijn dochter is, en vervolgens gaan we weer een
stukje zeilen. Dit is inmiddels alweer de derde week
dat we een beetje aan het varen zijn.
Wat is nu het mooiste stukje water van Neder
land?
„De Grevelingen in Zeeland! Het is er heerlijk ruim,
het water is schoon en het is er nog niet zo druk.
Hoewel het hier nu natuurlijk ook doodstil is. Ide
aal rustig zelfs: je hebt de hele plas voor jezelf al
leen. Ik denk dat veel mensen toch naar het buiten
land zijn vertrokken, na het slechte weer van de af
gelopen tijd.
Gaan jullie ook wel eens de zee op?
„Nee, Anouk kan niet de zee op. Dat is haar te on
stuimig. Als we daar zeilen, wordt ze altijd ziek.
WIM KOEVOET
Valkenburgs paar maakt van Westlander varend monument
Wat zoeken jullie op het water?
„Toch vooral de rust. Lekker een stukje zeilen, voor
anker gaan. En dan weer verder dobberen. Ja, het is
heerlijk ontspannen.
Christiaan Pen en
Ariejanne Oost
hoek met hun
18de-eeuws ge
volg op de stront
schuit. FOTO
MARKLAMERS
Het idee om er een huwelijksboot van te
maken kwam twee jaar geleden op in de
hoofden van het paar. Beiden verbruik
ten heel wat vrije uurtjes om de West
lander op te knappen. In februari werd
de boot te water gelaten. Hier en daar
zag Pen nog wat lekken, maar die zijn
inmiddels weer weggewerkt. De vraag
waarom Pen verzot is op dit type boot is
even simpel als duidelijk: „Om zijn
functionaliteit. Je kunt met deze boot
onder elke brug." Je kunt er ook in sla
pen, al is er geen luxe aan boord. „We
slapen tijdens Sail gewoon in een slaap
zak en op een matras op de bodem."
Zo luxueus was het leven een eeuw ge
leden tenslotte ook niet.
stukken rond de festiviteiten van de Val-
kenburgse Paardenmarkt, die op de
tweede woensdag van september wordt
gehouden.
Christaan Pen zag 'zijn' Westlander al in
1989 liggen in de Korte Trekvliet in Lei
den. „Toen was ik 14 en had ik er geen
geld voor. Vijf jaar later fietste ik er nog
eens langs en lag die boot er nog steeds.
Voor 1800 gulden heb ik hem gekocht."
Vijfjaar deed Pen erover om de West
lander, een boot die vroeger dienst deed
voor het vervoer van groenten, zand,
grint en stront, op te knappen. De boot
ging compleet uit elkaar om met ge
bruik van een paar duizend klinknagels
weer helemaal te worden opgebouwd.
Pen, lachend: „Je rook gewoon de stront
bij het slopen."
Volgende week pronkt het paar Pen met
de Westlander bij Sail 2000 in Amster
dam. De Valkenburgers zijn daar op uit
nodiging van het Platform Varend Erf
goed, dat zich inzet voor het behoud
voor onder andere Westlanders. De
boot van Pen is inmiddels een officieel
varend monument. „Sail is meteen onze
huwelijksreis", zegt de 25-jarige Val
kenburger.
Pen is instrumentmaker. Hij kan alles
met zijn handen. „Ik kan alles, behalve
een scheet op een plankje spijkeren. Ha,
ha." Eerder ontfermde hij zich over de
oude Valkenburgse pont, die op de
schroothoop dreigde te geraken. Giste
ren maakte de oude pont deel uit van
de varende bruidsstoet. De pont en de
huwelijksboot zijn overigens de pronk
Christiaan Pen en Ariejanne Oosthoek
zijn gisteren in een bijzondere huwe-
lijksboot gestapt. Op een platbodem
waarmee vroeger onder meer stront
werd vervoerd, een zogeheten Westlan
der, voer de bruidegom gisterochtend
over het water van de Rijn in Valken
burg naar de bruid. Even later meerde
de Westlander aan naast het gemeente
huis, waarna de twee in de echt werden
verbonden.
Na de plechtigheid en de kerkelijke in
zegening stapten het paar en de geno
digden op de Westlander en drie andere
boten om zich naar de receptie in Rijns
burg te laten vervoeren. Het echtpaar en
aanhang hadden zich aangepast aan de
leeftijd van de Westlander. De kledij was
18de-eeuws.
TEKST ROPY VAN DER POLS
FOTO WIM DUKMAN
ROB ONDERWATER
yind boven de Wijde Aa lijkt zich
ïbben aangepast aan het niveau
de zeilers. De zeilen vangen net
)eg wand om de zestienkwadraten
ten bewegen. Maar echt hard gaat
liet, zodat de instructeurs ruim de
Y"e lebben om in te grijpen als een
1 w ing onvermijdelijk lijkt. Nog even
'T t( e bootjes worden aangelegd, want
inch is bijna klaar. Onder het eten
Jen alvast de taken verdeeld en de
1 achten voor het avondprogram-
Uv£ ;epresenteerd. Het zal wel weer
zen worden, want er is geen vader of
der in de buurt. Die hebben hun
n<" st een week lang toevertrouwd
;n- de instructeurs en begeleiders.
zijn ook wel streng, maar je mag
meer dan thuis.
is een echt zomerkamp bij zeil- -
urn de Wijde Aa in Roelofarends-
i. Ruim veertig jaar geleden werd
lit de katholieke kerk een stichting
ïricht met als doel jongeren rond
'i ude Veendermolen te laten ken-
laken met watersport. Met de kerk
t het niets meer te maken. Al mo
de jongens nog steeds niet in de
bij de meisjes. Maar dat maakt
eigelijk alleen maar spannender,
trekt vanavond als eerste de stou-
:hoenen aan om eens lekker te
i keten aan de andere kant? En
lang zou het duren voordat de lei-
het in de gaten krijgt?
ir de leiding weet alles, soms uit ei-
ervaring. De instructeurs zijn stu-
ten die zelf les hebben gehad op
eilschool. Eén van de begeleiders
als veertienjarige zelf op zeilkamp
le Veendermolen. Daar kwam ze
„Alstublieft, hier is uw boot.
De riemen liggen daar.
Pas op, ze zijn best zwaar,
het blad is redelijk groot.
Ja, dat gaat best met z'n vieren
Alleen niet te hard stoeien!
Als er nou twee gaan roeien
Dan kunnen er ook twee bieren-
Mijn vrouw die controleert 'm.
Pas op hoor, alles ziet ze.
Voor vijven moet -ie terug
Nou, dan zeg ik: smeert 'm.
Pas op voor gezonken fietsen
En bukken voor de brug."
man tegen met wie ze nu de da-
fee gang van zaken runt.
LESLEY GRIETEN
k I) laai I n ond I vermelding van foto: WIM DIJKMAN tekst: ANTON DIEDRICH
