Kleermaker Oranje klaar voor Sydney Gesprek van de Dag Vijftien miljoen mensen Marietje Kessels monument voor vermoorde kinderen M DONDERDAG 10 AUGUSTUS 2000 Sommentaai' Nederlanders gaan er als geen ander volkje prat op dat ze zich door niemand de les laten lezen. Het hitje 'Vijf tien Miljoen Mensen', samengeperst op dit hele kleine stukje aarde, verwoordt dit eigenzinnige identiteitsge- voel perfect. We mogen dan wel op internationaal ni veau weinig in de melk te brokkelen hebben, niemand schrijft ons de wet voor. En als we onze hondje op de stoep willen laten poepen, dan doen we dat toch ge woon. Nu is dit 'gevoel' voor sommige mensen een ontzetten de aardige 'smoes' om er maar wat op los te leven. In het buitenland neemt de Nederlander zo langzamer hand de reputatie over van de patserige Duitser en de dronken Brit. Een hotel wordt in Salou door baldadige knulletjes in brand gestoken en op Kreta gaan soortge lijke types met elkaar dagelijks op de vuist. Het zijn na tuurlijk slechts incidenten, die nog eens breed worden uitgemeten in de media, maar toch? Niet alleen jongeren hangt het aureool van brallerig heid boven het hoofd. Nederlanders uit bijna alle gele dingen van de bevolking doen mee en hebben er het geld voor. Patsers, schreeuwlelijken en agressievelin gen zijn overal te vinden. Op het water in hun speed bootjes en op hun waterscooters, in de lucht aan hun hanggliders en parasails en op het land in de kroeg, op het strand en op de camping. Op de weg en rond de voetbalvelden is het al veel langer mis. Nieuw is dit fenomeen geenszins, maar het lijkt er op dat de grenzen van toelaatbaar gedrag steeds verder worden opgerekt. Wie er wat van zegt, kan een knal voor zijn kop krijgen. Wie in de politiek de normen en waarden anno 2000 ter discussie durft te stellen, wordt meteen neergesabeld als fatsoensrakker. Aangemoedigd door types als Ursul de Geer, die het volk op de Franse camping en in de Spaanse disco op zoekt - de grootste aso's zijn tegelijk de interessantste gasten - en Paul de Leeuw, het vleesgeworden symbool van de schreeuw en de belediging, vervaagt het fat soen. Het is 'in' om aso te zijn. De debilisering van de maatschappij door tv-spelletjes, soaps en andere pulp en de verheerlijking van agressie leveren een eigen product af in de vorm van de Nederlander met de grote bek. Gelukkig zijn dèt er nog lang geen vijftien miljoen. Big Brother achter decoder Big Brother-fans hoeven in het nieuwe seizoen geen seconde van de gebeurtenissen in het BB-huis meer te missen. Met een decoder kunnen zij het populaire tele visieprogramma vanaf 14 september 24 uur per dag via vijf kanalen volgen. Dat heeft facilitair bedrijf Mediaka- bel bevestigd. Mediakabel gaat de beelden doorgeven aan de kabel maatschappijen UPC, Casema, Essent en een aantal kleine maatschappijen. Ongeveer anderhalf miljoen huishoudens kunnen dan bij hun eigen maatschappij een decoder bestellen voor ongeveer dertien gulden in de maand. De kabelmaatschappijen en Veronica willen nog niet reageren. Kabelaar UPC bevestigt wel dat zij in 'verre gaande onderhandeling is met diverse'partijen'. Vorig jaar zond Veronica iedere week een samenvat ting uit en was het programma live te volgen via inter net. Dit tweede seizoen zal de commerciële omroep naast de reguliere dagelijkse uitzendingen ook tijdens andere programma's af en toe een 'Big Brother-up date' geven. Snelheidsduivel blijkt kind De Franse politie heeft dinsdag na een klopjacht een 12-jarige jongen opgepakt die met 150 kilometer per uur over de wegen raasde. De jonge snelheidsduivel is overgedragen aan zijn ouders, deelde de politie giste ren mee. De 10 kilometer lange achtervolging had plaats tussen Thionville en Stuckange, in het noordoosten. De joyri der probeerde een motoragent uit balans te brengen. De auto waarin hij reed had valse nummerplaten. De jongen is in staat van beschuldiging gesteld wegens het rijden zonder rijbewijs, het negeren van een stopsig naal en het in gevaar brengen van mensenlevens. In Tilburg moet een monument komen ter nagedachtenis aan meisjes en jonge vrouwen die slachtoffer werden van lust moord. Gedacht wordt aan een hinkelbaan van brons, die de naam zal dragen van Marietje Kessels, een elf jarig meisje dat op 22 augustus van het jaar 1900 werd vermoord nadat ze was misbruikt. De moord bleef onopgelost. Uit reconstructie bleek wel dat het om een be kende van Marietje ging en veel aanwijzingen gingen in de rich ting van meneer pastoor. „De moord op Marietje, de dochter van een vooraanstaan de Tilburgse fabrikant, maakte een eeuw geleden in het hele land veel emoties los", vertelt Nicole van Wagenberg, de vrouw die het initiatief nam voor het monument. „In Til burg kent iedereen het verhaal. Generaties lang kregen kinde ren waarschuwingen te horen in de trant van 'pas goed op want je weet wat er met Ma rietje Kessels is gebeurd'." Schrijver Ed Schilders blies in 1988 de zaak nieuwe leven in met zijn boek 'Moordhoek'. Met behulp van archiefmateriaal probeerde hij alsnog de dader aan te wijzen. Dat lukte niet he lemaal, maar voor de lezer blijft slechts de pastoor van de paro chie Noordhoek over als moge lijke moordenaar. Na lezing van dit boek zocht Nicole van Wagenburg meteen het graf van Marietje Kessels op. Het monument op het graf - een staand meisje dat naar de hemel staart, terwijl ze haar armpjes om een kruis heeft ge slagen - is in 1900 door de arme Tilburgse arbeidersbevolking bekostigd. Centen, stuivers en dubbeltjes zouden bijeen zijn gelegd om het marmer op Ma- rietjes laatste rustplaats te ko pen. Nicole van Wagenberg, moeder van drie kinderen, vatte het plan op om met de honderdste sterfdag van Marietje in het ver- Olympische sporters passen volgende week hun uniformen Met uitzondering van de al vertrokken zwemmers komen van 14 tot en met 17 augustus de Nederlandse deelnemers aan de Olympische Spelen naar Hoevelaken om hun kleding in ont vangst te nemen. Naaisters zijn present om nog een colbert of pantalon op lengte te maken. Pas als dat is gebeurd en de sporters met hun twaalfdelige vrijetijdsset op het vliegtuig stappen, kan Tom Mollema van modebedrijf Piet Zoomers opgelucht adem halen. Voor de kleermaker van Oranje zit het reusachtige karwei er dan op. Toen hij dit voorjaar de bestel lingen en maten moest opge ven, stond nog maar tien pro cent van de Nederlandse af vaardiging vast. „Langer uitstel bleek niet mogelijk, want de fa brikanten schakelen na die tijd over op hun winterstoffen." Kleermaker Tom Mollema raak te niet in paniek. Op grond van zijn ervaringen met de Olympi sche ploegen voor Atlanta (1996) en Nagano (1998) maak te hij een berekening voor in to taal 7200 stuks representatie- en vrijetijdskleding. „In vergelijking met de vorige zomerspelen is de kleding dit maal 'casual'. Lekker vlot en opvallend oranje. Toen we een jaar geleden met NOC/NSF om de tafel zaten, stelden we vast dat we met onze nationale kleur uniek zijn in de wereld. Oranje straalt kracht uit. In At lanta spraken alle landen over onze opvallende presentatie. Om eerlijk te zijn: we hebben aanvankelijk een monsterserie met minder oranje laten ma ken, maar dat kwam vreselijk saai over. Met rood-wit-blauw kom je trouwens nog minder uit de voeten, want meer lan den hanteren die kleurcombi natie." Tom Mollema is een gepensio neerd stoffenagent. Na Atlanta beloofde hij zijn vrouw om 'nooit meer aan zo'n gek avon tuur te beginnen'. Toen de offi ciële kledingverschaffer Piet Zoomers hem evenwel smeekte om ook voor het jaar 2000 de zeshonderd sportlieden van de Olympische ploeg en het Para lympisch team in het pak te ste ken, ging de Twentse modespe cialist toch overstag. „Ik kijk uit naar het moment waarop onze topsporters hun spulletjes in ontvangst nemen. Voor ieder een is dat een geweldige ge beurtenis, de bevestiging dat ze er echt bijhoren. De trots is zo groot dat velen zelfs hun ou ders meenemen als ze de kleren komen passen." Tijdens de spelen is het in Syd ney voorjaar. „Daar moest alles op aangepast zijn. Het kan er dertig graden worden, maar dertien is óók mogelijk. De lig ging aan zee betekent dat het er flink kan waaien en regenen. Dat is de reden dat iedereen een cape krijgt, waar we net als bij de stropdas het eerste cou plet van het Wilhelmus op heb ben afgedrukt. Omdat het er 's avonds fris kan zijn, zit er ook een pull-over met twee lagen in het pakket. Maar ze krijgen evengoed een bermuda en een pantalon met afritsbare pij pen." Het totale kledingpakket be staat uit: colbert, pantalon (twee stuks), bermuda, T-shirt (twee stuks), sokken (twee paar) riem, schoenen, pull-over en cape. Daarnaast krijgen de deelnemers een set sportkle- ding van Asics. „En daar lopen ze, misschien vervelend voor ons, toch het liefst in," weet Mollema. Het .Oranjetenue is exclusief en mag in geen enkele winkel wor den verkocht. Ook de officials en bijzondere gasten zoals kroonprins en IOC-lid Wïllem- Alexander krijgen een kostuum. „Daar zaten enkele lastige ma ten bij. Wat te denken van onze chef de mission Jan Loorbach? Die is 2.18 meter. Probeer daar eens wat moois voor te maken. En dan Anton Geesink en Erica Terpstra, ook geen makkelijke maten." Om van iedereen de precieze maten en wensen te kunnen noteren is Mollema maanden in de weer. „Lang niet altijd hebben sporters tijd om op een pas-sessie te verschijnen. In die gevallen reis ik ze achterna. Zo heb ik de volleyballers opgeme ten tijdens het World League toernooi." De lange mannen onder de Nederlandse Olym piërs vragen speciale aandacht. Volleyballer Martin van der Horst heeft de reuzenmaat 57 en dan nog moeten de mouwen zes centimeter langer worden gemaakt. De kleinste van de ploeg is een mannelijke deelne mer aan de Paralympics met maatje 42." Voor de rolstoelgebruikers be dacht Mollema iets ingenieus. Omdat het colbert in de weg zat, werd aan de binnenzijde ervan klittenband aangebracht Tom Mollema constateert tevreden dat het colbert van een van de wa- terpolodames als gegoten zit. foto gpd erik geven waardoor de jasjes oprolbaar zijn. Hoe oranjegetint het tenue ook mag zijn, Nederlands fabrikaat is er in het geheel riiet bij. De stoffen komen uit Portugal, de shirts uit Griekenland, de hem den uit Turkije, de sokken uit Italië, de schoenen uit Polen en de colberts uit Roemenië. De sporters zitten daar niet mee en Mollema verheugt zich op de binnenkomst van zijn 'maatjes' in het Olympisch Stadion van Sydney. De kleermaker zal de complete Spelen van nabij vol gen. In het Holland House ver koopt hij met zijn baas Piet Zoomers oranje supporterskle- dij. „In Atlanta vielen de shirts niet aan te slepen. Daarom gaat er nu een scheepslading mee." DOLF RUESINK schiet een monument c richten. „Het is bedoel! innering. Er worden no kinderen misbruikt eni moord. Vorige maand i Maartje Pieck in Kampi is een misdaad van alle maar we mogen er ons neerleggen." De Tilburgse kunstena; Geelen heeft het kunst\ ontworpen: in een vooi kloostertuin komt op ei veldje een bronzen hin Op twee bidstoelen uit Noordhoekse kerk, waa een lap 'stof is gei brons, kan geklommen Verder wordt een fonte met drinkwater aangelt stichting Marietje Kessi nument heeft inmiddel tachtigduizend van de 1 de honderdduizend g binnen. De gemeente 1 heeft twintigduizend gi bijgedragen. YVONNE VAN DER HEUPEN Magnetis veld oorz: graancirkf Niet een UFO, maar he netische veld van de aa oorzaak van de mysteri kels die elke zomer wee ken in onder meer Brits velden. Dit beweerde di kaanse onderzoeker Co drews gisteren in een vi sprek met de Britse om BBC. Andrews deed zeventie lang onderzoek naar he heimzinnige fenomeen gens hem is tachtig pro de cirkels door mensen gemaakt. De overige tw procent zou worden gei onder invloed van 'vers vende magnetische veli onderzoeker is van mei de verschuiving een ele stroom teweegbrengt d planten plat op de gron 'Graancirkelkunstenaai Lundberg denkt dat nie de bevindingen van Am wil geloven. „Mensen vi niet dat het verschijnsel klaard wordt, ze willen blijven geloven dat heti mysterieus is", aldus Li Laars hoi vliegtuig te Een medewerker van d( haven Ben Goerion in 1 heeft een vliegtuigongei wend door met een laai wielen van een Boeing' kapotte remmen te blol Hierdoor voorkwam de tende man dat het vlieg een drukke snelweg ten kwam. Dit meldde giste Israëlische dagblad Ma De 40-jarige medewerkf chaelov Abrosh verklaa hij de piloot van de Boe Letland aanvankelijk n< beerde duidelijk te mak deze moest remmen. D gaf echter aan dat het r< teem gebreken vertoom „Ik zag de vliegmachine Izaam wegrijden en trok één van mijn laarzen ui onder de wielen te leggf was wel bang, maar het tuig zat vol met passagii dacht meer aan hen dai mijzelf', aldus de luchtl employé. Een roos die nooit bloeide t'nsflijli meteen verstikte stem van ontroering: 'Shalom alei- chem. heut istjom Kippoer', herinnert Edith Sa muel Jakobszich. 'We moesten allemaal huilen'. Pas een paar jaar geleden kon zij de moed opvatten om het oorlogsdagboek van haar zusje Rose, drie dichtbeschreven schriftjes die zij drie en vijftig jaar lang had bewaard, te bewerken en te laten uitgeven. Het verscheen vorig jaar onder de titel: 'De Roos die nooit bloeide', uitgegeven bij de Arbeiderspers. Ten tijde van Market Garden, de geallieerde poging bij Arnhem naar het noorden door te stoten, was ons huis een eerste hulppost en veldhospitaal van de geallieerden. De zusjes Edith en Rose boden hun hulp aan bij het verplegen van de gewonden, hun bevrijders. Op 2 oktober 1944 stak Rose de weg over naar ons huis en werd toen dodelijk getroffen door een splinterbom uit een overvliegend vliegtuig. Haar zus Edith bad, hier in dit huis, dat zij toch nog haar ogen zou opendoen. 'Ik kon het gewoon niet geloven dat, na alles wat wij hadden meegemaakt, na al die jaren van onderduiken, metal onze idea len, dromen, verwachtingen, ons geloof in God, Hij ons niet zou helpen. Dat zij er niet meer was, er nooit meer zou zijn...', schrijft zij in haar inleiding bij het boek. De twee meisjes die zich tot doel gesteld hebben de huizen te bezoeken waarin hun tante en hun groot moeder ondergedoken hebben gezeten, treffen dit huis nog grotendeels in de oorspronkelijke staat aan. Ze herkennen de kelders uit de beschrijvingen. Wij vertellen ze hoe het 't huis verder is vergaan. De bruid voor wie het huis oorspronkelijk in 1933 was gebouwd, heeft er niet lang meer in gewoond. Vervolgens is het gekocht door een Zwitser als geld belegging, en steeds verhuurd geweest, soms zelfs aan twee families. De familie die er voor ons in woonde, had het tiuaalf jaar gehuurd en vewolgens gekocht. Ze werden te oud voor dit huis en plaatste een intrigerende advertentie in een artsenblad: ro mantisch huis te koop, zonnige terrassen, grote tuin, volkomen privacy. We wilden dat huis wel eens zien. Het was verivaar- loosd, bijna uitgewoond. Maar het was een huis met een heel eigen stijl en karakter en door de af bladdering heen drong zich de degelijkheid van de bouw op. Het liet ons niet meer los. Na een paar doorwoelde nachten werd het op papier van ons. Maar het du urde jaren voordat het ook echt ons huis werd. Want het liet ons voortdurend weten en voelen dat het van velen anderen was geweest. Nu zijn we de bewoners die er het langst en ook, zo maak ik uit de verhalen op, het gelukkigst hebben geleefd. Als de verhalen over ons huis iets hebben geleerd, dan is dat wel dat geluk niet te koop is, dat er zoiets bestaat als lot en noodlot. Een aantal jaren geleden stootte ik tijdens het spitten in de tuin op iets hards in de grond. Vervolgens groef ik tivee eier- vormige metalen voorwerpen op. Het bleken intacte handgranaten te zijn. Ik had op slag dood kunnen zijn, zoals Rose. Wier naam in haar familie van ge neratie op generatie levend wordt gehouden, omdat zij nooit heeft kunnen bloeien, (wordt vemolgd). Het acteurskoppel MICHAEL DOUGLAS en CATHERINE ZE- TA-JONES heeft gisteren een zoontje gekregen. Dylan Mi chael Douglas werd geboren in een ziekenhuis in Beverly Hills, weegt bijna acht pond en is een kleine vijftig centimeter groot. Volgens een woordvoerder van de ouders zijn de echtelieden in de zevende hemel. Voor Ze- ta-Jones (30) is het ha; kind. De 55-jarige Dou heeft een volwassen zo een eerder huwelijk. De leider van de Britse vatieven, WILLIAM HAI heeft zich laten ontvalli hij het in zijn jonge jarc op een zuipen kon zette een vraaggesprek met e nenblad verklaarde hiji zomer soms wel veertie per dag achteroversloej gesprek wil Hague latei dat hij zich niet al leen f stuk bijt op politieke to ken en zich als tiener Ic kon gedragen. ,,Wie dei dat ik in de vakantie all maar met politiek bezig moet maar eens een we langskomen", aldus de tieleider in het blad GC gaat in op een vakantiel dat hij als puber had. Z was bieren frisdrank af Bij elke onderbreking» een pint gedronken (0,! bier). Soms waren hete veertien per dag en 's a dook hij ook nog de kro Nicole van Wagenberg met haar kinderen bij het graf van de honderd jaar geleden vermoorde Tilburgse Ma rietje Kessels. foto gpd cees zorn Op een zonnige zaterdag in mei ging de bel en ston den er tiuee onbekende meisjes voor onze huisdeur. Ze hadden een verhaal te vertellen over ons huis. Ze vroegen of ze het huis mochten zien. Want het had een grote rol gespeeld in de levens van hun groot moeder en tante die hier in de buurt ondergedoken hadden gezeten. We wisten dat de oorlog een zeer turbulente tijd voor het huis was geweest. De oorspronkelijke be woners voor wie het huis in 1933 was gebouwd, waren in 1939 voorde naderende oorlogsdrei ging naar Zwitserland gevlucht. Toen de oor log uitbrak werd het huis geconfisqueerd door SS'ers. Maar het laatste jaar van de oorlog had in deze streek tussen Arnhem Duitsland een steeds wisselend ver loop. Dan weer was het huis van de Duitsers, dan weer van de geallieerden die zich beurtelings het huis toeeigen den. Het lag voortdurend in de vuur linies. Nog steeds is dat te zien aan be schadigingen in het metselwerk van de balkons door scherven van granaten. Een deel van een muur is zelfs weggesla gen geweest en hersteld met een iets an dere steensoort en stijl van metselen. 'Ik herinner me dat op 27 september 1944 tijdens de gevechten, toen we soms niet wisten of Berg en Dal in handen was van de Duitsers of van de Amerikanen, ineens een grote soldaat in de deuropening van de kelder stond. Hij keek naar ons en zei vve wuier voor het h wonen wan gi"l log d

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2