Ontspannen sfeer
op mudvol Schiphol
Schiphol heeft zijn eigen hangplek. 'Vroege vogels' brengen de nacht in sluimertoe
stand door.
Voor meeste vakantiegangers begint het feest al op de luchthaven
ikeinde na weekeinde
eekt Schiphol in deze
ikantietijd haar eigen
passagiersrecords,
'appers, overstappers,
itstappers, het zijn er
k dit weekeinde weer
neer dan 270.000. En
hoewel het af en toe
kraakten piept,
nverkt de luchthaven
de drukte eigenlijk
nder veel problemen.
I'en impressie van een
'gewoon
recordweekeinde'.
Vol verwachting turen tientallen
ogen naar de schermen die de
gegevens over de aankomende
vluchten in beeld brengen. Opa's en oma's
drentelen ongeduldig langs de ramen die
zicht geven op de bagagecarroussels in de
aankomsthal. „Zie jij ze al?" Het is een vraag
die deze dagen veel wordt gesteld op Schip
hol. Een student probeert zijn versleten zit
bank van de hand te doen aan een toevallig
tegen het lijf gelopen huisgenoot. Beiden
wachten op hun vriendin.
Gebronsde lijven onder helbonde hoofden
verdringen zich aan de andere kant rond de
koffers spuwende banden. Twee jongens be
spreken de toestand van de wereld via hun
mobieltje. Ze zwaaien en kijken naar elkaar
door het glas. Nog even en de vakantie zit er
weer op. De eerste vraag na het passeren van
de douane is standaard en valt deze avond
keer op keer te horen.„Hoe was het weer bij
jullie?" De terugkerende vakantiegangers
kunnen gerust zijn. Het was pet in Neder
land.
Het is één uur in de morgen. Een groepje
jongeren gebruikt de bagagewagentjes als
go-karts. Ze hebben een paar uur te over
bruggen. De laatste trein uit Limburg heeft
ze naar de luchthaven gebracht. De charter
naar Kos of Las Palmas vertrekt pas om vijf
of zes uur. Tot het inchecken begint, moeten
ze zich vermaken. De winkels zijn echter
dicht. Alleen Burger King, Juggle Juice en een
enkele koffiebar zijn open. Maar hoeveel
hamburgers kun je op dat tijdstip nog ver
stouwen? En drinken doe je op de vakantie
bestemming voor veel minder geld. Dus spe
len-en klieren ze maar wat met hun zwaar
beladen kofferkarretjes en praten over 'de
wijven'. Anderen zoeken een rustiger plekje
en gebruiken de stoeltjes als 'hangplek'.
De nacht behoort aan de chartervluchten.
Omwonenden van de luchthaven kunnen er
over meepraten. Alleen al tussen een en twee
uur komen er tien vliegtuigen binnen, die
zonder uitzondering meteen na vijf uur weer
het luchtruim kiezen. Tien vluchten alleen al
in het eerste kwartier. Voor Martinair en
Transavia is het de enige manier waarop ze
maximaal rendement kunnen halen uit hun
vloot. Per dag moeten 'drie slagen' worden
gemaakt, zes vluchten per toestel. Het tijd
schema is krap. Eén oponthoud schopt voor
de rest van de dag het schema in de war. De
kist die bij aankomst uit Heraklion vijf uur
vertraging heeft, kan niet op tijd weer naar
Malaga vertrekken. Wie zich voor die vlucht
extra vroeg op Schiphol meldt, heeft pech.
Het vertrek is drie uur uitgesteld. Nog maar
een kopje koffie of drie om wakker te blijven.
De vakantiegangers ondergaan hun lot
wonderlijk gelaten en rustig. Een groot ver
schil met een gewone werkdag wanneer
tienduizenden blauwe en grijze maatpakken
en niet bermuda's en slobberige t-shirts het
beeld op de luchthaven domineren. Als door
horzels gestoken reageert de doorsnee za
kenman doorgaans op een vertraging. Tijd is
immers geld en dat zorgt regelmatig voor
verhitte taferelen bij de incheckbalies. „De
sfeer is inderdaad meer ontspannen. Vakan
tie is voor veel mensen een feest", beaamt
Schiphol-woordvoerder De Bie.
Er zijn meer verschillen. De vakantievier-
ders komen vaker dan de zakenman met ei
gen vervoer, alle ontmoedigingsacties ten
spijt. De lang-parkeerplaats staat zelfs enige
dagen helemaal vol. Speciale parkwachten
toeren er rond om te controleren of de raam
pjes van de auto's wel dicht zijn en of de
deuren zijn afgesloten. In de haast wordt dat
vaak vergeten.
De vakantievierder komt ook niet alleen
naar Schiphol. Hij brengt bij vertrek de hele
familie mee, opa en oma, oom en tante en
de kinderen van de buren. Wie de afscheids-
rituelen gade slaat, denkt dat hier gezinnen
en families voor minstens tien jaar uit elkaar
gaan. Langer in elk geval dan de gemiddelde
zonvakantie. En een week of twee later staat
iedereen weer braaf te wachten, met knuf
fels, bloemen of balonnen. Voor zo'n toe
stroom is tijdens de piekuren nauwelijks
ruimte in de vertrekhal.
Een Amerikaans echtpaar zoekt naar de
juiste balie. „We're not business, we're econo
my", zegt de man als zijn vrouw zich wil mel
den bij het uitnodigend rustige loket voor za
kenreizigers. De zakenman komt liefst een
paar minuten voor zijn vlucht aanstormen,
wil geen tijd verliezen bij het inchecken - ba
gage heeft hij meestal niet - en besteedt de
resterende wachttijd in de zakenruimte om
te bellen of faxen met de thuisbasis. Wie in
deze periode - op een gemiddelde dag zijn er
100.000 reizigers, nu zijn het er al gauw
140.000 - met dezelfde laconieke houding de
vertrekhal binnenstapt, mist zijn vlucht. „We
zijn al om negen uur open voor de vlucht
van twaalf uur, maar iedereen denkt dat hij
een half uur van tevoren kan inchecken en
als het dan druk is, gaat het mis", verzucht
de baliemedewerkster van Iberia. Het advies
luidt dan ook om drie uur van te voren aan
wezig te zijn.
Misschien dat daarom in het tweede week
einde de chaos uitblijft. Hoogstens zijn er
een paar geschaafde enkels door een botsing
met een onhandig bestuurd bagagekarretje.
Op de transportband komt het tot een korte
schermutseling als mensen klem komen te
staan, maar dat hoort er bij en is ook niet
uniek voor het vakantieseizoen. „Het is nu
rustiger, hoewel er zelfs meer mensen rei
zen", zegt de dame van Iberia. Een van de
langste rijen staat voor McDonald's. Nog een
laatste vertrouwde vette hap voor de gyros,
döner of inktvis? De Bie heeft een verklaring.
„De passagiersstroom is beter verdeeld tus
sen vertrekkers en thuiskomers. Het is daar
om minder druk bij de balies." Zelf voegt zij
zich regelmatig bij het legioen 'kanaries', de
tientallen boekhouders, managers en ander
kantoorpersoneel, die in deze tijd gekleed in
opvallend geel hemd bijklussen als 'wegwij
zer' voor de spoorzoekende reizigers.
In de drukte blijven handtastelijkheden
niet uit. Met een houding van 'wie doet mij
wat' dringt een man voor in de rij wachten
den voor de veiligheidscontrole aan het be
gin van de C-pier. „Ik moet mijn vlucht ha
len", is de uitleg wanneer hij zijn vuist balt
tegen een medepassagier die het lef heeft
een opmerking te maken. Zijn vrouw trekt
hem snel weg. De vakantie kon anders wel
een onaangenaam begin krijgen.
In de vertrekhal probeert een boze vrouw
een KLM-medewerkster over de balie te trek
ken. Ze slaagt niet in haar poging en wordt
meteen omringd door KLM-personeel. Over
een aantal minuten vertrekt haar vlucht naar
Lagos. Ze is laat, te laat eigenlijk, maar dat is
niet het probleem. Haar tweejarig zoontje
heeft geen visum in zijn paspoort en mag
niet mee. Luchtvaartmaatschappijen krijgen
fikse boetes wanneer ze passagiers meene
men zonder geldige reisdocumenten. „Hoe
kunnen jullie zo harteloos zijn! Ik moet naar
mijn familie, ze liggen op sterven!", roept ze.
Het helpt niet. Na een onderhoud met een
stevige marechaussee druipt de vrouw af.
Het televisiescherm meldt dat vlucht KL587
naar Lagos inmiddels is vertrokken.
Ook bagage is een steeds terugkerende
bron van spanning. Niet zo gek wie de enor
me berg aan koffers overziet die mee op reis
moet. Een man plaatst een buitenformaat
weekendtas op de weegschaal. Hij mag tien
kilo aan handbagage meenemen, deze tas
weegt ruim zestien kilo. „Ja maar...". De
KLM-medewerkster is niet te vermurwen. De
tas moet in het laadruim, en verdwijnt via de
transportband naar de inmiddels beruchte
Volgens De Bie is alle ophef over 'verdwe
nen koffers' maar ten dele terecht. Het pro
bleem doet zich vooral voor bij 'overstap
pende' bagage. Die komt 's ochtends op
Schiphol aan en moet binnen een uur naar
een ander vliegtuig worden gebracht. De ca
paciteit om deze zogenoemde 'hete' koffers
op tijd over te brengen is niet meer toerei-
kènd. Het bagageafhandelingssysteem loopt
achter bij de groei van de luchthaven, maar
een verdubbeling van de capaciteit komt er
aan. Maar storingen kunnen ook dan de boel
nog in de war sturen en in combinatie met
de traditionele acties van buitenlandse ver
keersleiders levert dat pas écht chaos en
drukte op.
HANS JACOBS
ZATERDAG 5 AUGUSTUS 2000
Zonnebloemen geven Schiphol een zomers aanzien.
In de vroege de ochtend vertrekken de charters, tussen 13.00 en 16.00 uur zijn meer
dan 150 lijnvluchten gepland. Het is even zoeken op de vertrekborden.
De échte vakantieganger neemt de hele familie mee om uit te zwaaien of koffers te
dragen. Spitsuur op de parkeerplaats.
Discussies over de juiste reispapieren of het gewicht van de bagage zijn dagelijkse
kost. Hier de incheckbalie van Martinair.
